ΜΟΥΤΖΩ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΥΡ-ΤΕΛΗ ΜΟΥ...

Μια εμβληματικη μορφή της Δίβρης. Ο Γιάννης Τσετσέλης, ο ταπεινός άνθρωπος της κωμόπολης που άφησε εποχή. Το 1943 όταν ρωτήθηκε από τον διβριώτη άρχοντα Τέλη Ανδρουτσόπουλο (πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Πύργου) τι κανει η Δίβρη, απάντησε με το παροιμιώδες:
"με το Βιόλα δικαστή και τον Ζούρλια εισαγγελέα, μούτζω  το χωριό κυρ-Τέλη μου"!...

Λαϊκή Συνέλευση στη Δίβρη!!!... Το τελευταίο  ανέκδοτο που κυκλοφόρησε… 

Κάποιοι ανήσυχοι συμπολίτες στο καφενείο (Μ.Η, Θ.Π., Α.Η., Τ.Φ.) είχαν την φαεινή ιδέα να συστήσουν εκ του προχείρου μια «Ομάδα Πρωτοβουλίας» για να κάνουν το καλοκαίρι Λαϊκή Συνέλευση στη Δίβρη για να προβληθούν, να συζητηθούν τα τοπικά προβλήματα της Δίβρης και να ενεργοποιήσουν την τοπική κοινωνία για την επίλυσή τους. Τελικά έγινε στις 3 του Σεπτέμβρη (αλήθεια τι συμβόλιζε η επιλογή της 3^ης του Σεπτέμβρη; Το Σύνταγμα του Μακρυγιάννη το 1843, την ίδρυση του Πασόκ το 1974 ή την επιστροφή των «αγανακτισμένων» στις πλατείες;) !... Σαν ιδέα πρωτοποριακή και ενέργεια άριστη. Αλλά…, δεν έλαβαν υπόψη τους ότι βρισκόμαστε στο «Αυτόνομο Κρατίδιο της Δίβρης». 

Κυκλοφόρησαν και μια Ανακοίνωση με τα ονόματα των εχόντων την πρωτοβουλία, όπου φιγουράριζαν μια πανσπερμία καλών συμπατριωτών από εκλεγμένους θεσμικούς Κοινοτικούς και Δημοτικούς παράγοντες (και σωστά), ανησυχούντων, «φιλολογούντων» αλλά και φθαρμένα παλιά υλικά που «μούντζωσαν» τους ψηφοφόρους τους, νέα «ταλέντα» του καφενείου ή της πρόσφατης εκλογικής πασαρέλας που ουδέποτε ασχολήθηκαν με τα κοινά. Όριζαν ως τόπο συγκέντρωσης το Δημοτικό Σχολείο (τη μοναδική υπάρχουσα αίθουσα, εκτός εκείνης του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ» -όπου εκεί … «έχει γεννήσει η γάτα» για κάποιους). Και την τελευταία  στιγμή (ενώ κι εγώ ήθελα να παραστώ στην πρωτοποριακή «Λαϊκή Συνέλευση», γιαυτό και προσήλθα στο Σχολείο) ξαφνικά μαθαίνουμε ότι δεν θα γίνει στο Σχολείο αλλά στο Δημαρχείο!!!.. (που δεν έχει αίθουσα και χωράει δεν χωράει 15-20 άτομα). Επειδή «το έργο αυτό έχει ξαναπαιχτεί» στο παρελθόν κάνα δυο φορές (δήθεν και πάλι δεν βρήκαν τα κλειδιά του Σχολείου και κλπ ανοησίες για αφελείς…) ο γράφων δεν πήγε στη σύναξη.

 Πλην, από τους 1000 σχεδόν Διβριώτες (μαζί με τους παραθεριστές) που αυτή την εποχή ήταν στην κωμόπολη και λογικά θάπρεπε να πάει τουλάχιστο το 10%, παραβρέθηκαν καμιά 15αριά όλοι κι όλοι (!!!). Ούτε όλα τα μέλη της «Πρωτοβουλίας» πήγαν, ούτε η Δημοτική Σύμβουλος και ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας, ενώ και κάποιες κυρίες που είναι στα μέσα και στα έξω έλαμψαν δια της απουσίας τους…

 Ήσαν όμως εκεί πολύ «ενδιαφέροντα πρόσωπα», όπως π.χ. ένας αλήστου μνήμης πρώην Δήμαρχος που αφού άφησε ερείπια στην θητεία του και το εκλογικό σώμα τον εξέβρασε και τον ξωπέταξε στην τελευταία θέση, πήγε εκεί φαίνεται να  δώσει τις σοφές συμβουλές του…, ήταν και ένας πρώην εξωκοινοβουλευτικός που το έπαιζε «υπερδήμαρχος» που είχε δώσει ρέστα στον έρμο Δήμο Λαμπείας κλπ. Από ντόπιους μόνιμους, μόνο 6 (αριθμός έξι)!.. Μάθαμε ότι εκτός ελαχίστων σωστών, οι υπόλοιποι έκαναν –όπως ήταν φυσικό- μια θλιβερή «χάβρα» που θα μείνει στα χρονικά. Δεν χαιρόμαστε για την κατάντια, αλλά ας θυμηθούν οι λάβροι διοργανωτές μια κουβέντα μου παλιά (στο καφενείο) για την δυσκολία ενός τέτοιου εγχειρήματος και ίσως να πάψουν να … «ονειρεύονται» την κοσμογονία της Δίβρης με την παρούσα … «ιθύνουσα» σύνθεση που χαϊδεύουν και κανακεύουν, η οποία περί άλλα …«τυρβάζει» «μεριμνά» και «εμπορεύεται»!...

 Όσο για την νέα κοροϊδία στον γράφοντα; Συνηθισμένα τα βουνά από χιόνια. Και εις άλλα με υγείαν…

ΟΙ ΟΜΟΡΦΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ, ΟΜΟΡΦΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ....

Ο Καλλικράτης που έδωσε το όνομά του στους νέους Δήμους δεν ξέρουμε είναι ο διάσημος
αρχαίος αρχιτέκτονας που έδωσε Παρθενώνες ή άλλος Καλλικράτης ο στυγνός δικτατορας
της Αχαϊκής Συμπολιτείας που την παρέδωσε στους Ρωμαίους;

Ρέκβιεμ γιά τίς Κοινότητες. Ή: Τό Θλιβερόν Ημερολόγιον μίας τάλαινας Κοινότητος, του Καρδαμά Ηλείας

Γράφει ο Άγγελος Λιβαθινός*

Δέν προτίθεμαι νά γράψω κάποια Εισαγωγή.

Παραθέτω απλώς τά ντοκουμέντα  ημερολογιακώς, καί όποιος έχει κουράγιο νά τά διαβάσει, μπορεί νά συναγάγει καί τά συμπεράσματά του, γιά τό μέγεθος τής αθλιότητος καί τής κατάντιας, εις τήν οποίαν έχουν οδηγήσει τίς Κοινότητες ( τουλάχιστον στόν Νομόν Ηλείας) οι  αυτοδιοικητικές " φατρίες καταδυναστεύσεως τού λαού", όπως  αποκαλούσε τούς " Δημάρχους" καί τούς κολαούζους τους  ο Ελ Βενιζέλος από τό 1912, πρίν καταργήσει τό άθλιο εκείνο  αυτοδιοικητικό " δημοτικό"  σύστημα τού Όθωνος ( που όμοιό του, " φτυστό" , είναι καί τό σημερινό σύστημα τών Δήμων, τό καί "Καλλικράτης" επωνομαζόμενο, έλκον, ως φαίνεται, τό όνομά του όχι από τόν Αρχιτέκτονα τής Αρχαιότητος, αλλά από τόν άλλον Καλλικράτη, τής Αχαϊκής Συμπολιτείας, τόν Ρουφιάνο καί  φίλο  τών Ρωμαίων):

ΤΟ  ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 

Νομίζω, ότι είναι αρκετά τά παραθέματα, γιά νά εξαγάγει κάποιος τά δραματικά συμπεράσματά του, γιά τό παρόν καί τό  μέλλον τών μικρών κοινωνιών.
 Ωστόσον, εάν κάποιος επιθυμεί καί άλλα στοιχεία από αυτήν τήν θλιβερήν υπόθεση, μπορεί νά ανατρέξει ΕΔΩ
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………..(ΣΗΜΕΙΩΣΗ (δική μας): Ο ξεχωριστός ενεργός πολίτης κ. Άγγελος Λιβαθινός από το Καρδαμά Αμαλιάδας, για λογαριασμό όλων ημών των ανησυχούντων περιγράφει με γλαφυρό και ταυτόχρονα δραματικό τρόπο, την "μαύρη τύχη" που έχουν τα φτωχά, μα περήφανα ιστορικά χωριά μας την εποχή του "Καλλικράτη" που σιγά-σιγά χάνουν την ταυτότητά τους, χάνουν τη ζωή τους, την ιστορική μνήμη τους ώστε σε λίγο θα εξαφανιστούν απο προσώπου της γης!... )

  Όποιος, λοιπόν, είχε τήν υπομονήν νά μελετήσει όλο αυτό τό θλιβερό Ιστορικό, θά κατενόησε, γιατί οι Κοινότητες, τά χωριά μας,  σήμερα πνέουν τά λοίσθια.

    Η κύρια αιτία, βεβαίως, είναι τό "ξεδόντιασμα", που επέφερε στίς Κοινότητες η  φασίζουσα "εκσυγχρονιστική" λαίλαπα, που εταλάνισε καί ταλανίζει τόν τόπον μας από τά μέσα τής δεκαετίας τού 1990.  Η πολιτική τών πλέον ακραίων αντανακλαστικών τής νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητος, η οποία όχι μόνον δέν νοιάζεται γιά τίς τοπικές κοινωνίες, ως κύτταρα ανθρώπινης δημιουργίας καί πολιτισμού, αλλά τίς θεωρεί κι όλας σοβαρό εμπόδιο στήν επιδίωξήν της νά μετασχηματίσει τούς Δήμους σέ Γραφεία τών εργολάβων καί τών κρατικοδίαιτων λυμεώνων τού δημοσίου πλούτου, δηλαδή παραρτήματα τού πλέον αδίστακτου κομματιού τής καπιταλιστικής βαρβαρότητος.

  Ἄν, όμως, η κύρια αιτία γιά τήν θλιβερή κατάντια τών κοινοτήτων τής χώρας μας κατά τά τελευταία 15 χρόνια είναι η κεντρική πολιτική , τούτο δέν σημαίνει ότι τά πρόσωπα, τά οποία καλούνται καί "εκλέγονται" γιά νά εφαρμόσουν αυτήν τήν πολιτικήν, δηλαδή οι "Δήμαρχοι" καί οι καλφάδες τους, είναι άμοιροι ευθυνών, διότι τάχα "έτσι λέει ο νόμος". 

Τό αντίθετο μάλιστα.   Γιατί, ακόμη καί κάποια ψήγματα  ψευτο-"αρμοδιοτήτων", που ο νόμος αφήνει στίς Κοινότητες, αυτά αποτελούν εμπόδια γιά τούς "Δημάρχους τής αρπαχτής", οι οποίοι τά κονιορτοποιούν μέ τίς τακτικές τους καί μέ τήν βοήθεια εκείνων, που, υποτίθεται ότι, έχουν εκλεγή από τίς τοπικές κοινωνίες γιά τήν υπεράσπιση τών συμφερόντων τών κοινοτήτων, δηλαδή μέ τήν βοήθεια τών. κολαούζων τους, προέδρων κοινοτήτων καί κοινοτικών συμβούλων.

   Άν, επί παραδείγματι, έχουμε τήν υπομονή νά ερευνήσουμε, σέ πόσες κοινότητες τών διαφόρων Δήμων τής Ηλείας  συνεδριάζουν τά κοινοτικά συμβούλια "τουλάχιστον μία φορά τόν μήνα", όπως προβλέπουν οι διατάξεις τών νόμων, θά περιέλθουμε σέ κατάθλιψη!  Είναι ζήτημα, άν θά βρούμε δύο ή τρείς από τίς εκατοντάδες κοινότητες τού νομού Ηλείας, νά συνεδριάζουν τά συμβούλιά τους καί νά προωθούν απαιτητικά τά αιτήματα τών τοπικών κοινωνιών.
  Αλλά καί σ' αυτές  τίς κοινότητες, στίς ελάχιστες, στίς οποίες,  μέ τήν επιμονή, τό σθένος καί τήν ανιδιοτέλεια κάποιων συνανθρώπων μας, φαίνεται νά υπάρχει μία κινητικότητα, εκεί ο "δυνάστης Δήμαρχος" δείχνει νά ενοχλείται σφόδρα, διότι οι "ενοχλητικοί" αυτοί κοινοτάρχες ή κοινοτικοί  σύμβουλοι "τού βάζουν εμπόδια στό έργο του"!
 Ποιό έργο του, δηλαδή; Μά, τό έργο τού "αντιπροσώπου" τών λυμεώνων εργολάβων τής αρπαχτής, από τούς οποίους δέν θά μείνουν "παραπονεμένοι" καί οι "εκλεκτοί τού λαού"  Δήμαρχοι!
     

 Σκέφτομαι, πολλές φορές, πόσο δίκιο είχε πρίν από 100 χρόνια ο Ελ. Βενιζέλος, όταν κατεκεραύνωνε  αυτήν τήν τεράστια καί κακοφορμισμένη πληγή τής Ελληνικής κοινωνίας, τούς "Δημάρχους" καί τούς κολαούζους τους τού Οθωνικού συστήματος "αυτοδιοίκησης"( ίδιου ακριβώς μέ τό παρόν καί μέ τό προηγούμενο τής περιόδου 1998-2010):
“… σύστημα  δημοτικόν , στηριζόμενον επί τού δήμου, ο οποίος  απετελέσθη  από  τμήμα τής  χώρας, αυθαιρέτως χαραχθέν επί τού γεωγραφικού χάρτου και ο οποίος δια τούτον εστερημένος  οργανικής ζωής, κοινωνικής προόδου, από σχολείου διαπαιδαγωγήσεως τού λαού  δια την χρήσιν τών ελευθέρων θεσμών, ( εξελίχθη εις) όργανον καταδυναστεύσεως εις χείρας τών φατριών…"

Θά ειπή κάποιος, λοιπόν, δέν αξίζει νά αγωνίζεσαι γιά τίς κοινότητες, τά χωριά είναι μία χαμένη υπόθεση, δέν υπάρχει ελπίδα!

    Πιστεύω, ότι, κοινωνικώς, χαμένες υποθέσεις  πλέον είναι οι πόλεις. Αυτές, τό αδίστακτο καί αδηφάγο κεφάλαιο, μέ τήν βοήθεια  τής νεοταξίτικης νεοδεξιάς ( είτε  μέ σοσιαλδημοκρατική μάσκα είτε όχι)  καί τών "νταβάδων" τους στούς Δήμους, τίς έχουν στήν κυριολεξία αχρηστεύσει ως κοινωνικά σώματα.

Τίς έχουν μετατρέψει σέ απλά  "πληθυσμιακά αμαλγάματα". Σέ απλά αθροίσματα ατόμων, χωρίς κοινωνικές αναφορές, χωρίς ήθη καί έθιμα, χωρίς κουλτούρα, χωρίς έγνοια γιά τόν συνάνθρωπον, γιά  τόν συμπατριώτην τους. 

  Ο χώρος, όπου εξακολουθεί ακόμη νά υπάρχει ένα αμυδρό φώς ελπίδας καί ανθρωπιάς, ακόμη καί μετά από τήν τριαντάχρονη κοινωνική σαλαμοποίηση καί τόν ανασκολοπισμό οραμάτων, αξιών καί συνειδήσεων, που επέφερε τό φασίζον καθεστώς τής   εθνικοσοσιαλιστικής "αλλαγής", είναι οι μικρές κοινωνίες, είναι τά χωριά μας.

Άν σήμερα υπάρχει κάποια ελπίδα γιά ένα καλλίτερο αύριο, αυτήν τήν ελπίδα θά τήν συναντήσουμε ή τουλάχιστον  μπορούμε νά τήν καλλιεργήσουμε μόνον στά χωριά μας.

 Εκεί αξίζει νά αγωνισθή κανείς, έστω καί άν, μέ τά μάτια τών "προοδευτικών" τής αρπαχτής, τής ρεμούλας, καί τής βορβορώδους διαπλοκής, φαντάζει μία ουτοπία.

*Ο Άγγελος Λιβαθινός είναι Λυκειάρχης και μέλος της Τοπικής Κοινότητας Καρδαμά

ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΠΟ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟ ΚΑΚΟΤΑΡΙ ΗΛΕΙΑΣ...

Τάδε έφη, ο εκ Νεμούτας Ηλείας

Φιλόλογος-Ιστορικός

Δημήτρης Γ. Κανελλόπουλος
(Λογοτέχνης, εκδότης του περιοδκου "ΟΡΟΠΕΔΙΟ")

Πέμπτη, 22 Σεπτεμβρίου 2011

Ἄειντε καὶ καλὰ τσίπουρα (Κακοταρίου) παιδιά

Ὁ Ἡρακλῆς λίγα μέτρα ἔξω ἀπὸ τὸ Κακοτάρι μεταφέρει τὸν Κάπρο νεκρὸ γιὰ νὰ τὸν κάνουνε τσιγαρίδες…

Ἱστορίες γιὰ γέλια καὶ γιὰ κλάματα

Διατρέχοντας τὰ ἠλειακὰ sites κι ἀναζητώντας πληροφορίες γιὰ τὴν πατρίδα μου, κυρίως φωτογραφίες καὶ λαογραφικὸ -ἱστορικὸ ὑλικὸ(κυρίως πληροφορίες ἀπὸ τὴν προφορικὴ ἱστορία τῶν ἀνθρώπων) διαπίστωσα ὅτι κατάγομαι ἀπὸ ἕναν τόπο ἀέναης δεκαχιλιετοῦςἱστορίας(!). Μιᾶς ἀδιάκοπης, σπουδαίας ἑλληνικῆς ἱστορίας, ποὺκάνει ὅλα τὰ ἄλλα ἔθνη καὶ λαοὺς νὰ ὠχριοῦν μπροστά της!  

Μὲ ἔκπληξη διεπίστωσα ὅτι στὸν τόπο μας, σπουδαῖοι ἐπίγονοι τοῦ Παπαρρηγόπουλου, ἀξιοποιώντας κατόπιν πολυετοῦς μελέτης τὶς πηγὲς καὶ τὴν ἀλάνθαστη «ἑλληνική» τους διαίσθηση,ἀνακάλυψαν ἐπιτυχῶς τὸ σημεῖον τὸ ὁποῖον, πρὸ τριῶν χιλιάδωνἐτῶν περίπου —ὁ μυθικὸς ἥρωας Ἡρακλῆς— ἐπαγίδευσε μὲ ὅπλο τὴν ἐξυπνάδα του καὶ τὴν σωματική του ρώμη, τὸν περίφημοἘρυμάνθειο Κάπρο. Τὸν  Ἐρυμάνθειο Κάπρο ποὺ εἶχε, μὲ τὴνἀγενῆ συμπεριφορά του, καταστρέψει τοὺς ἀπέραντους ἀμπελῶνες τοῦ Κακοταρίου. Οἱ ἄνθρωποι, οἱ ἀρχαῖοι Κακοταραίοι εἶχανἀγανακτήσει! Οὔτε χίλιους διακόσιους τόνους τσίπουρο δὲν μποροῦσαν νὰ ἀποστάξουν. Καλὰ νὰ εἶναι ὁ μαῦρο-Ἡρακλῆς ποὺτοὺς ἔσωσε. Ἀπὸ τότες τὸ λοιπὸν οἱ Κακοταραίοι, ἐλεύθεροι ἀπὸτὸν Κάπρο ἄρχισαν νὰ παράγουν Τσίπουρο κι ἄρχισαν νὰ τὸἑορτάζουν. Ἦρθαν ὅμως οἱ κακοὶ ρωμαῖοι, φράγκοι, σλάβοι, τοῦρκοι κι ἀγαρηνοὶ καὶ διέκοψαν τὴν ἀπρόσκοπτη διεξαγωγὴ τῶνἑορτῶν πρὸς τιμὴν τοῦ Κακοταραίϊκου Τσίπουρου. Τώρα ὅμως, τὰ γνήσια ἠρωϊκὰ τέκνα τῆς Ὀρεινῆς Ἴλιδος πῆραν τὴν ὑπόθεση στὰ χέρια τους. Ζήτησαν συνάντηση ἀπὸ τὸν Δήμαρχο Κοτζά. Πρόεδροι κι ἀντιπρόεδροι καὶ καλλονὲς —ἀπόγονοιὅλοι τοῦ  μαυρο Ἠρακλῆ ἀδερφούλη μου(!)— πῆγαν στὸν Δήμαρχο (τί φωτογραφίες εἶναι αὐτὲς μανούλα μου(!) τὸ γραφεῖο Τύπου τοῦ Δημάρχου τὶς διοχέτευσε στὰ sites;). Πῆγαν λοιπὸν στὸν Δήμαρχο καὶ τοῦ παρουσίασαν μὲ ντοκουμέντα τὴνἀναγκαιότητα, νὰ βάλει ὑπὸ τὴν σκέπη του τὶς ἐκδηλώσεις. Μὴν προλάβει ἡ Μέρκελ καὶ μᾶς βουτήξει τὴν ἰδέα καὶ ρίξει στὴν παγόσμια ἀγορὰ καμιὰ ἀπομίμηση τοῦ Κακοταραίϊκου Τσίπουρου..! Μὴ μᾶς κλέψει καὶ τὴν ὀνομασία προέλευσης..! Τί νὰ κάνει ὁ δόλιο Κοτζᾶς; Στριμωγμένος ἀπὸ τὶς νεμουτιανοκουμανέϊκες δολοπλοκίες, τρομαγμένος ἀπὸ τὶςἀντρωνολασιωνικὲς τρικλοποδιὲς καὶ τὶς πνευματικὲς ἐπιδείξεις τοῦ νταρντιζέου τραπεζίτη, σκέφτηκε νὰ κάνει ἄνοιγμα. Μπὰς καὶτοὺς μπερδέψει καὶ τοὺς ξανακάτσει καμιὰ τετραετία ἀκόμη. Καλὰσκέφτηκε ὁ ἄνθρωπος, ἀλλὰ ἀδυνατεῖ, ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς λίγουςἔντιμους ποὺ ἔχουν ἀπομείνει στὸν πασοκικὸ χῶρο, νὰ συλλάβει τὶς δολοπλοκίες τῶν ὀρεινῶν. Τοῦ ἔχουν ἕτοιμο τὸν λάκκο ἀπὸτὴν ἡμέρα ποὺ ἀνέλαβε. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἄλλη ἱστορία μὲ τὴνὁποία ἔχουμε καιρὸ νὰ ἀσχοληθοῦμε. Χρηματοδοτεῖ λοιπὸν ὁΔήμαρχος. Τί χρηματοδοτεῖ; Μὰ τὴν ἀναβίωση τῆς τρισχιλιετοῦςἑορτῆς τοῦ Κακοταραίϊκου Τσίπουρου βεβαίως, βεβαίως… Μὰ μὲτί λεφτὰ χρηματοδοτεῖ, ἀφοῦ λένε πὼς ὁ δῆμος Ἀρχαίας Ὀλυμπίας χρωστάει τὰ μαλλιοκέφαλά του… Ναὶ ὁ δῆμος μπορεῖ νὰ χρωστάει ἀλλὰ τὸ Ἔθνος, δὲν μπορεῖ νὰ ἀπωλέσει τὴν ἱστορία του, τὴν ὁποία ἀνέλαβε ἡ “Τριμελὴς Ἐπιτροπὴ” νὰ τὴν σώσει.Ἔτσι λοιπὸν βαδίζουμε, ἀνένδοτοι ἔναντι τῶν ἐπαπειλούμενων πτωχεύσεων. Ἔναντι τῶν προειδοποιήσεων ὅτι ἔρχεται ἡ μοιραία καταστροφή. Ἐμεῖς, ὡς γνήσιοι “ἕλληνοι” χρηματοδοτοῦμε ὅποιαἀνόητη ἰδέα καθίσει στὸ μυαλό, ὁποιουδήποτε προέδρου ἐθνικοῦσωματείου. Μὴ καὶ χάσουμε τὶς ψήφους. Μὴ καὶ δὲν συνεχιστεῖ, μιὰ κατὰ φαντασίαν ἑορτή. Ἐδῶ ἡ χώρα καταρρέει, ἀπολύονται ἄνθρωποι, καινούργιοι κοινωνιολογικοὶ ὄροι μπαίνουν στὸ καθημερινό μας λεξιλόγιο, τρέμει ὁ κοσμάκης ἀπὸ τὴν θύελλα ποὺ ἔρχεται  κι ἐμεῖς ἀσχολούμαστε μὲ τὰ τσίπουρα. 
Δῶσε καὶ καμιὰ ἐπιδότηση Κύριε Δήμαρχε, νὰ πᾶ νὰ βροῦνε καὶ τὸ μεταλλικὸ δίχτυ μὲ τὸ ὁποῖο ἔπιασε ὁ Ἡρακλῆς τὸν Κάπρο… Ἢ καλύτερα κάντους ἐξαγωγὴ στὴν Κορινθία μπὰς καὶ βροῦνε καὶ τὰ ὀστὰ τῆς Λερναίας Ὕδρας…

ΤΟ ...ΔΙΑΒΟΗΤΟ "ΤΣΙΠΟΥΡΟΦΕΣΤΙΒΑΛ" ΚΑΚΟΤΑΡΙΟΥ ΕΠΙ ΘΥΡΑΙΣ...

ΚΑΙ ΠΑΛΙ … «ΤΣΙΠΟΥΡΟΦΕΣΤΙΒΑΛ» (!) ΣΤΟ ΚΑΚΟΤΑΡΙ

Τα ..."πράσινα άλογα" που λέει ο θυμόσοφος λαός, προέρχεται ετυμολογικά
από το "πράσσειν άλογα" (σε ελεύθερη μετάφραση πράττεις παράλογα)
            

         Πέρυσι τέτοιο καιρό ασχοληθήκαμε με το θέμα αυτό διεξοδικά. Κάναμε την καλοπροαίρετη κριτική μας (στο περιοδικό "ΔΙΒΡΗ" με απόψεις που αναδημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΙΑ) για την απίθανη αυτή ιστορία και μάλιστα δεχτήκαμε τους μύδρους (διανθισμένους με ανόητες προσωπικές επιθέσεις κατά του εκδότη, ανώνυμες και επώνυμες) μέσω των ιστοσελίδων της περιοχής μας.

            Για φέτος μάθαμε ότι ο νέος (και φέρελπις στην αρχή, αλλά φευ!, ανύπαρκτος στη συνέχεια) περιβαλλοντικός Σύλλογος «Ωλονός» επισκέφτηκε τον Δήμαρχο Αρχ. Ολυμπίας του έκανε πρόταση για αναβίωση (sic!), λέει, της γιορτής, διατήρηση παραδοσιακών εθίμων, κλπ. τέτοια αερολογήματα και ο κ. Δήμαρχος ασμένως αποδέχτηκε να συνδιοργανώσουν την «γιορτή»-Φεστιβάλ!!!... Δεν μας είπαν αν θα το εντάξουν κιόλας και στο ετήσιο καθιερωμένο Φεστιβάλ της Αρχ. Ολυμπίας, ώστε να πάρει και διεθνή προβολή...

Μάλιστα δόθηκε και μεγάλη δημοσιότητα στον τοπικό Τύπο της Ηλείας και τις Ιστοσελίδες με κείμενο και φωτογραφίες που διοχετεύτηκαν μέσω του Γραφείου Τύπου του Δημάρχου (που διαχειρίζεται γνωστός και μη εξαιρετέος "δημοσιογραφών" ημιορεινός συμπολίτης).

        Δεν πρόκειται να επανέλθουμε αλλά βλέπουμε που πάνε τα λεφτά του φορολογούμενου δημότη…

       Για ποια «αναβίωση» μας μιλάνε, υπήρχε ποτέ τέτοια τοπική παραδοσιακή γιορτή; 

       Για ποια παράδοση στην «παραγωγή 120 τόνων τσίπουρου στο Κακοτάρι» μας λένε; Είχαν ποτέ οι Κακοταραίοι τόσες χιλιάδες στρέμματα αμπέλια για τόση παραγωγή ή επειδή παίρνουν από τον Κάμπο ό,τι χαλασμένο «τσέγκουρο» έχουν για πέταμα, βάνουν και λίγη αμμωνία μέσα και φτιάχνουν το γνωστό τσίπουρο «μπόμπα» που πουλάνε στους αφελείς, θεωρούνται και παραγωγοί;

            Και καλά, πέρυσι που επιχειρήσανε την «γιορτή» (που απέτυχε λόγω βροχής) είχανε δικό τους Δήμαρχο (ξέρετε αυτόν που παραιτήθηκε, δηλ. τον παραίτησαν για λόγους γνωστούς-άγνωστους ακόμη) και χάλαγαν αβέρτα χρήματα του κρατικού κορβανά, φέτος πώς ο υπερχρεωμένος Δήμος (και μάλιστα εξ αιτίας γαλαντόμων τέτοιων χορηγιών των επί μέρους πρώην Δημάρχων) συνδιοργανώνει μια γιορτή που είναι …«για τα πανηγύρια; Ας το δούμε κι αυτό…

ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ: Στο μεθεπόμενο περιοδικό "ΔΙΒΡΗ" θα δημοσιευτεί Ένα «Οδοιπορικό Κακοτάρι-Ζωοδότη-Κάστρο Οχιάς-Τσίπιανα» του εκδότη της «Δ» που έγινε από αγάπη και σεβασμό στην ενδιαφέρουσα αυτή περιοχή του ιστορικου ¨πρώην Δήμου Λαμπείας" (1833-1912).

ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΕΝ ΒΕΡΟΛΙΝΩ...

Σπαζοκεφαλιά  

 (ή επί το …ελληνικότερον «κουϊζ») 

Πράγματι η Δικαιοσύνη είναι ...θεόστραβη ή
παίζει την τυφλόμυγα!

     Ποιος βουλευτής και το βουλευτικό του Γραφείο (κατά πληροφορίες μας ο κ. βουλευτής προορίζεται για το ανώτατο Υπουργικό αξίωμα  της Ελληνικής Δικαιοσύνης) προτίμησε να γίνει «πνευματικός νονός» σε βαφτίσι κομματικού αλλά και δικαστικού υπόδικου πελάτη του (εφαρμόσας το κοινώς λεγόμενον, …«όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη») την ίδια ακριβώς ώρα  που γινόταν δίπλα του, σημαντική πολιτιστική και τιμητική Εκδήλωση;  Ο ευρών αμειφθήσεται γενναίως, με δώρο που θα ανακοινωθεί συντόμως…

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ;

ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΡΙΣΗΣ, ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ!… (;)

Mέσα στα αποκαϊδια των πολιτιστικών σκουπιδιών και της υποκουλτούρας
κάπου κάπου ξεφυτρώνουν πανέμορφα λουλούδια...

Γράφει ο Σωτήρης Σωτηρόπουλος

            Ο τίτλος του παρόντος άρθρου (χωρίς θαυμαστικά και ερωτηματικά) είναι το επίσημο φετινό σλόγκαν του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.

Είναι έτσι αλήθεια; Θεωρητικά, ναι!. Στην πραγματικότητα, ας μας επιτραπεί να εκφραστούμε με κάποιο σκεπτικισμό και να αποτυπώσουμε τους προβληματισμούς μας. Και τούτο γιατί εξαρτάται τι εννοεί ο καθένας ως πολιτισμό και πολιτιστικό «προϊόν» (όλα πλέον έχουν την αγοραία τους έκφραση), μια έννοια που ναι μεν είναι στα χείλη (πικραμένα ή όχι) του κάθε συνέλληνα, εν τούτοις όμως έχει διάφορες ερμηνείες και αποχρώσεις.

Εν πάση περιπτώσει, επειδή εμείς με τις λίγες γνώσεις που έχουμε και την ελλειπή συγκρότηση που κουβαλάμε, δεν μπορούμε να εμβαθύνουμε περισσότερο ούτε να λάβουμε μέρος σε συζητήσεις και αναλύσεις υψηλού επιπέδου, προσγειωνόμαστε στα δικά μας, τα εντόπια πολιτιστικά, …άντε και σε πλησίστια στο Νομό μας.

Η κρίση (κυρίως οικονομική αλλά και γενικότερη κρίση ηθική, κρίση θεσμών και αξιών) έχει χτυπήσει πλέον και τη δική μας πόρτα, ίσως ακόμη περισσότερο και λόγω φτώχιας των ακριτικών μας περιοχών αλλά και λόγω ιδιαίτερα χαμηλού πολιτιστικού-μορφωτικού-πνευματικού επιπέδου του Νομού Ηλείας που κατέχει τα σκήπτρα της υποβάθμισης πανελλαδικά σε όλους τους τομείς της δημόσιας και κοινωνικής ζωής.

Μακάρι το ανωτέρω σλόγκαν της κρατικής διαφήμισης («προπαγάνδας» ή όπως αλλιώς κανείς το ονοματίσει) να είχε πραγματικό περιεχόμενο και καθημερινή πρακτική, αλλά φοβόμαστε ότι βρισκόμαστε μπροστά στην λαϊκή θυμόσοφη ρήση: «φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο»…

Μακάρι να αντιμετωπίζαμε την δεινή οικονομική κρίση με την εφαρμογή στοιχειωδών κανόνων σεβασμού, αγάπης και αλληλεγγύης στον συνάνθρωπο, σεβασμού και εκτίμησης στις πανανθρώπινες αξίες. Και μακάρι οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας είτε στο Κοινοβούλιο, είτε στους Δήμους να ήταν τα καλά παραδείγματα και οι πνευματικοί, θρησκευτικοί και κοινωνικοί ταγοί μας μπροστάρηδες για το καλό, την ανακούφιση και την προκοπή του χειμαζόμενου λαού μας.

Όμως, αν ρίξουμε μια ματιά –μια και μιλάμε γιαυτά- στα πολιτιστικά «δρώμενα» (έτσι πλέον έχει καθιερωθεί να λέγεται) της περιοχής ορεινής Ηλείας ή και γενικότερα του Νομού μας τι θα δούμε; Ποια είναι τα απλά συμπεράσματα που αποκομίσαμε π.χ. από τις φετινές πολιτιστικές Εκδηλώσεις και ποια η «απάντηση» τους στην οικονομική κρίση που περνάμε;

Εμείς (εννοούμε, η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΛΑΜΠΕΙΕΩΝ-ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ ΗΛΕΙΑΣ το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ και το περιοδικό μας "ΔΙΒΡΗ") για το φετινό καλοκαίρι κάναμε …την υπέρβαση. Εν μέσω καλοκαιρινής ραστώνης και χαλάρωσης που επιδιώκει ο καθένας επιχειρήσαμε, τολμήσαμε να κάνουμε την ΗΜΕΡΙΔΑ-ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΓΙΟΡΤΗ (που θα διαβάσετε στις επόμενες στήλες) με πολύ «βαριά» για την εποχή μας θέματα (Κοινωνία και Αθλητισμός, Ολυμπισμός και Ειρήνη) με το ρίσκο της πλήρους αποτυχίας και μάλιστα «ιδίοις εξόδοις»… Δεν θα είμαστε εμείς εκείνοι που θα δώσουμε εύσημα στο εαυτό μας για την αθρόα  συμμετοχή του κόσμου ή την θρησκευτική ευλάβεια που παρακολούθησε. Αυτό ας το κρίνουν άλλοι και κυρίως οι παρόντες. Επίσης, τουλάχιστον από εκείνα που είδαμε ή μάθαμε, έγιναν εξ ίσου ποιοτικές πολιτιστικές Εκδηλώσεις στο Δούκα από το Σύλλογο Δουκαίων (για τους Πνευματικούς ανθρώπους του τόπου τους) και στο Πούσι από το Δήμο Αρχ. Ολυμπίας (Συναυλία Χρ. Λεοντή και ποιητική βραδιά για τους Ηλείους δημιουργούς), μπορεί και κάποιες άλλες.

Αλλά για να δούμε εν τάχει και με όση καλή προαίρεση μπορούμε, είναι απάντηση πολιτισμού στην κρίση οι διάφορες γνωστές και μη εξαιρετέες «γιορτές», «πανηγύρεις» ή «γυφτοπανήγυρα» (συγνώμη από τους συμπαθείς τσιγγάνους που έχουν τη δική τους ξεχωριστή κουλτούρα) ή δήθεν «μουσικά Φεστιβάλ» κλπ, κλπ;

Είναι πολιτισμός και απάντηση στην κρίση, τα τοπικά πανηγύρια της γνωστής «τσικνοχοιροφαγίας» με τα καλοπληρωμένα συγκροτήματα των καψουρο-μπουζουκοτράγουδων της συμφοράς, και μάλιστα από την τσέπη του κοσμάκη (και …χωρίς ΦΠΑ) στους μαγαζάτορες και πολλές φορές με διοργανωτές κατ΄ επίφαση Πολιτιστικούς Συλλόγους;

Είναι πολιτισμός και απάντηση στην κρίση,   οι άνευ ποιοτικού περιεχομένου (αναπτυξιακό, μορφωτικό, πολιτισμικό, πνευματικό κ.ά.) Εκδηλώσεις του τύπου «δηλωτής», «σουβλιστής προβατίνας», «βραστής γίδας» ή άλλης καφενειακής ή γαστριμαργικής βουκολικής …πανδαισίας πρόσκληση;

Είναι πολιτισμός και απάντηση στην κρίση, τα «θηριώδη» μουσικά Φεστιβάλ, όπως αυτό το περιβαλλοντικά καταστροφικό και εν πολλοίς παράνομο που έγινε στο δάσος της Φολόης και μάλιστα υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και τις ευλογίες της Περιφέρειας και του δήμου Αρχ. Ολυμπίας;

Είναι πολιτισμός και απάντηση στην κρίση, τα άλλα με ακριβοπληρωμένες συναυλίες ή τα διάφορα «σεργιάνια» από τους υπερχρεωμένους Δήμους που σπαταλάνε αβέρτα και χωρίς έλεγχο το δημόσιο χρήμα στους διάφορους ενδιάμεσους ατζέντηδες και τους επιτήδειους της αρπαχτής;

Είναι πολιτισμός και απάντηση στην κρίση, ακόμη και εκείνες οι αξιόλογες πολιτιστικές Εκδηλώσεις Συλλόγων (είχαμε και τέτοιες στη Ηλεία, με τη φιλότιμη προσπάθεια των ελάχιστων αλλά σημαντικών ανθρώπων τους) που όμως πήραν γαλαντόμες χορηγίες (εν μέσω οικονομικής κρίσης!!) από την Περιφέρεια με την μεσολάβηση ημετέρων βέβαια, ή το χειρότερο εκείνες που στηρίχτηκαν οικονομικά από ντόπια εκδοτικά ή επιχειρηματικά συγκροτήματα με ανταποδοτικά …τέλη βεβαίως, βεβαίως;

Αλλά, ας σταματήσουμε εδώ. Οι πολίτες, οι συμπατριώτες που χειμάζονται οικονομικά, ηθικά, κοινωνικά σήμερα αρχίζουν και καταλαβαίνουν σιγά σιγά τι σημαίνει πολιτισμός (με τα δικά τους μέτρα) και ας ελπίσουμε τουλάχιστον η οικονομική κρίση να τους δώσει το κουράγιο και τη «φώτιση» να απαντήσουν οι ίδιοι με τον καλλίτερο τρόπο, και όχι με εκείνον που τους επιβάλουν οι εξουσιαστές μας. Να απαντήσουν πως θα βγούμε ηθικά αλώβητοι αλλά περισσότερο σοφοί από το τούνελ που μας έβαλαν, και ακόμη περισσότερο για τα παιδιά μας, γιατί εμείς οι μεγαλύτεροι «τα φάγαμε» –όχι κατά την Παγκάλειο ρήση- «τα ψωμιά μας», με όση απλότητα και εντιμότητα μας δίδαξαν οι γονείς μας και οι πρόγονοί μας… Άμποτε!...