ΥΜΝΟΣ ΕΩΘΙΝΟΣ, ΑΙΝΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΒΡΗΝ ΤΗΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΝΥΜΦΗΝ ΤΟΥ ΟΛΩΝΟΥ…

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ 136Ο ΤΕΥΧΟΣ

ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΔΙΒΡΗ"

"Εις την Πολίχνην Δίβρην, την καλλίστη βασιλίδα των χωριών της ορεινής Ηλείας..."

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ

·         -Ύμνος εωθινός, αίνος εσπερινός εις την Δίβρην (Διαμαντής Αστραίος)

·        -ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ-Εφήμερες σαπουνόφουσκες και ανάσες ζωής (Μαρία Αρβανίτη-Σωτηροπούλου)

·        -ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ- Η Ιστορική Δίβρη Ηλείας (+ δια χειρός Γεωργ. Αναστασόπουλου)

·         -Νέα από το χωριό και την πόλη

·     -Δημοτικοί και Κοινοτικοί άρχοντες, Εκπαιδευτικοί, Γονείς και Μαθητές γιατί καταντήσατε έτσι τα αγαπημένα Σχολεία μας;

·        -Ιδού πως η «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» αποκαλύπτει τους …«ολυμπιονίκες» της ανομίας…

·         -ΠΕΡΙΕΡΓΑ - ΣΧΟΛΙΑ Ανήκουστα και όμως αληθινά

·         -Επιστολή στην θρασύτατη και προκλητική κυρία Λαγκάρντ (Σωτ. Σωτηρόπουλος)

·         -Συμπατριώτες που διαπρέπουν στο εξωτερικό-Νίκος Τριαντόπουλος

·         -«ΑΠΑΝΘΙΣΜΑΤΑ» από παλιές εφημερίδες – παραθεριστές στη Δίβρη («ΠΑΤΡΙΣ» 1936)

·         -Διονύσιος Κωνσταντινίδης, ένας αξιόλογος Ηλείος ζωγράφος (Βασ. Χαραλαμπόπουλος)

·     -Νέα από τη Δίβρη Βορ. Ηπείρου – Η καταγωγή των Σουλιωτών σε σχέση με τη Δίβρη της Βορ. Ηπείρου (Χαρ. Κίτσιος) – Ο Β.Η. Διβριώτης σκηνοθέτης Χρ. Χαρμπάτσης (Αιμ. Πάντος)

·   -ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΙΔΕΩΝ-Εθνικές εκλογές 5^ης Μαϊου – 17^ης Ιουνίου 2012-Εκλογικά αποτελέσματα στο Δήμο Αρχ. Ολυμπίας

·         -Απ΄ όσα μας γράφουν

·         -Φωτογραφικά στιγμιότυπα από την ανοιξιάτικη Δίβρη

·         -Η Δημοτική κεραία Ιντερνέτ στη Δίβρη και οι κίνδυνοι (Αθ. Ζαφειρόπουλος)

·    -Οδοιπορικό στις όχθες του Ηλειακού Πηνειού στην αρχαία "Ακρώρεια" («Πετρωτό», Ζωοδότη», Κάστρο «Οχιάς»)

Εξώφυλλο: Το περίφημο αισθητικό δάσος του «Λοζίσσου», με δένδρα κυρίως εκ γάβρων (carpinous betulus). Το δάσος αυτό σπάνιο στην Πελοπόννησο, αντίθετα με τη Βορ. Ελλάδα που είναι συχνό, φύεται στη μια από τις δύο κορυφές-πλαγιές του μυθικού όρους της Φολόης (βλ. ένθετο άνω δεξιά), όπως το περιγράφει ο περιηγητής Χρίστος Κορύλλος (έτος 1891) και ο αρχαίος Απολλόδωρος. Το …«φωτεινό» μονοπάτι κάτω αριστερά έχει ιστορική σημασία αφού εκεί διέβησαν οι πρώτοι οικιστές της Δίβρης, εκεί διέβαιναν οι ηρωϊκοί πολεμιστές αγωνιστές του 1821, εκεί αργότερα πέρασε ο πρώτος βασιλιάς Όθωνας, εκεί περπατάνε και σήμερα οι φυσιολάτρες…

(στο ένθετο πάνω δεξιά, ο «Λοζίσσος» από μακριά)

Η «ΣΟΦΙΑ» ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ... - Και τα εκλογικά αποτελέσματα στην Αρχ. Ολυμπία-Ορεινή Ηλεία

Η «ΣΟΦΙΑ» ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ 

ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

ΤΗΣ 6^ΗΣ ΜΑΪΟΥ ΚΑΙ 17^ΗΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Και τα αποτελέσματα στο Δήμο Αρχ. Ολυμπίας

και των Δημοτικών Ενοτήτων 

Λαμπείας, Φολόης και Λασιώνος

        

 «Τρία πάθη, απλά, αλλά κατακλυσμιαία, εξουσιάζουν τη ζωή μου: Η λαχτάρα για αγάπη, η αναζήτηση της γνώσης και η ανυπόφορη θλίψη για τα βάσανα του ανθρώπινου είδους». 

Μπέρναντ Ράσσελ

«..Εγώ το βλέπω περισσότερο σαν το σκαρφάλωμα ενός βουνού με στόχο να κατακτήσεις την κορυφή. Κάθε φορά όμως που φτάνεις στην κορυφή που έχεις βάλει στόχο, ανακαλύπτεις ότι από εκεί φαίνεται μια άλλη, νέα, πέρα από αυτήν που κατέκτησες, και πρέπει να αρχίσεις πάλι το ταξίδι. Τότε όμως δεν πρέπει να ξεχνάς ότι έχεις ήδη κατακτήσει τον προηγούμενο στόχο σου. Νομίζω ότι αυτή είναι όλη η ανθρώπινη Ιστορία, επαναλαμβανόμενες κορυφές, για τις οποίες κάποιοι έχουν παλέψει ώστε να κατακτηθούν. Το πιο φυσιολογικό λοιπόν είναι να βρίσκει ο άνθρωπος μπροστά του ακόμη ψηλότερες κορυφές, τις οποίες δεν γνώριζε από πριν, και θα πρέπει να τις κατακτήσει. Άρα δεν πιστεύω ότι το ταξίδι είναι χωρίς ελπίδα, είναι απλώς μια συνεχής επίτευξη στόχων. Γι’ αυτό σε κάθε εποχή ας κάνει ο άνθρωπος τη δουλειά του, που είναι να κατακτήσει τις κορυφές που του αναλογούν…»

 Νόαμ Τσόμσκι

Τέλειωσαν οι πλέον κρίσιμες εθνικές εκλογές της χώρας. Οι ανατροπές σημαντικές. Οι αφυπνίσεις και οι προβληματισμοί των πολιτών πρωτόγνωροι.

 Εκφράζοντας την στενή προσωπική μου άποψη και έχοντας την εμπειρία της μακρόχρονης θητείας και δράσης μου στα κοινωνικά, οικολογικά και ειρηνιστικά Κινήματα, της ενεργού συμμετοχής μου στο φοιτητικό και ιατρικό συνδικαλιστικό Κίνημα της χώρας μας,  αλλά και την ολιγόχρονη (πλην έντονη) ενασχόλησή μου στην πολιτική, θέλω να πω δυο «γενικές» και δυο «ειδικές» κουβέντες, για τα σημερινά και τα μελλούμενα μετά την λαϊκή ετυμηγορία  της 6^ης Μαΐου και 17^ης Ιουνίου.

Το Ιστολόγιο αυτό δεν είναι και το πλέον κατάλληλο για βαρύγδουπες πολιτικές και κοινωνιολογικές αναλύσεις. Πλην, πιστεύω ότι ο δύσμοιρος λαός (ο κατά τον ποιητή «πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος») μέσα στη παραζάλη του, στην μακροχρόνια «πολιτική καραντίνα» που τον είχαν βάλει, στην πρόσκαιρη ευμάρεια που τον είχαν ρίξει με κρατικοδίαιτες απολαβές, και στις δυο πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις έδωσε το καλλίτερο εαυτό του. Όχι μόνο άντεξε στον ανηλεή βομβαρδισμό ανίερων εκβιαστικών διλημμάτων, όχι μόνο αψήφησε τις πρωτόγνωρες απειλές και προκλητικές διαστρεβλώσεις κλπ κλπ, αλλά κατάφερε και το καλλίτερο (το «άριστον και βέλτιστον» παρ΄ αρχαίοις) εκλογικό αποτέλεσμα… Προσωπικά πιστεύω, ότι τούτη τη φορά δεν ψήφισε «σοφά» για να γίνουν δήθεν «συνεργασίες» κομμάτων (ανίερες ή μη) και να πάμε δήθεν «όλοι μαζί» (αριστεροί, δεξιοί, μεσαίοι, κουτσοί, στραβοί στην Αγια Παρασκευή…) και άλλες περιδεείς πομφόλυγες, όπως μας λένε και προσπαθούν να μας πλύνουν το μυαλό οι σωτήρες και προστάτες μας (εντός και εκτός Ελλάδας). Ψήφησε «σοφά», μη δίνοντας τις δυόμιση ποσοστιαίες μονάδες στο δεύτερο κόμμα που ηγείτο του Αντιμνημονιακού αγώνα (ΣΥΡΙΖΑ), και δίνοντας την πρωτειά στο Μνημονιακό κόμμα (ΝΔ) ώστε μαζί  με το άλλο αδελφό Μνημονιακό κόμμα (ΠΑΣΟΚ) και με «τσόντα» ένα καλούμενο προοδευτικό  πρώην Αντιμνημονιακό  κόμμα (ΔΗΜΑΡ) να φτιάξουν αύριο την πολυδιαφημιζόμενη «Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας» (sic!). Τώρα πως γίνεται εκείνοι που μέχρι τώρα ήσαν κατά γενική ομολογία (και των ίδιων) Κυβέρνηση «Εθνικής Καταστροφής», να μεταμορφωθούν τώρα σε Κυβέρνηση «Εθνικής Σωτηρίας» με ολίγον από … «προοδευτικό πρόσημο», είναι το μέγα ερώτημα!... Ας είναι.

Δεν σας κρύβω ότι το βράδυ της 17^ης Ιουνίου, μετά το κλείσιμο της κάλπης η αγωνία μου και φόβος μου είχε φτάσει στο κατακόρυφο όταν όλοι μίλαγαν για «ντέρμπι» μεταξύ των πρώτων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ… Όταν όμως, αναγγέλθηκε επισήμως ότι την καθαρή «πρωτειά» πήρε το Μνημονιακό κόμμα της ΝΔ, πήρα βαθιά ανάσα ανακούφισης και αμέσως κοιμήθηκα σαν το «πουλάκι»… Ο μεγάλος από μηχανής θεός της Ελλάδας έδωσε την πιο σοφή λύση (φρόντισαν γιαυτό, το ομολογούμε, τα ΜΜΕ και οι «προστάτιδες» δυνάμεις της Εσπερίας που μας θέλουν ένα πειθήνιο προτεκτοράτο, τύπου Κόσσοβο…). Και θυμηθείτε μου, όχι μόνο γλιτώσαμε τα χειρότερα, αλλά τώρα μετά από αυτό το αποτέλεσμα, ανοίγονται μπροστά μας οι πλέον ελπιδοφόρες και ευοίωνες προοπτικές.

Τώρα ξεκίνησε  ο μακρύς και επίπονος δρόμος με εφόδιο τις αξίες όπως τις περιγράφει ο μεγάλος αριστερός  φιλόσοφος Ειρηνιστής Μπέρναντ Ράσσελ και επαναλαμβάνει για τον στόχο και την κορυφή ο επίσης μεγάλος σύγχρονος διανοητής Νόαμ Τσόμσκι (βλ. άνω προμετωπίδα).

 Εγώ ο πλέον ταπεινός «αιπόλος» εκ των «Ιερών Λαμπείων Ορέων» ορμώμενος, ταύτα είπα και ελάλησα έμπλεος χαράς και αφάτου ικανοποιήσεως περί του προσφάτου εκλογικού αποτελέσματος…

ΠΩΣ ΨΗΦΙΣΑΝ ΟΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΗΜΟΤΕΣ ΜΑΣ

ΟΛΥΜΠΙΟΙ ΚΑΙ ΟΡΕΙΝΟΙ ΗΛΕΙΟΙ

Τέλος για την τοπική ιστορία , θέλουμε να γνωστοποιήσουμε πως ψήφισαν οι συμπολίτες της Ορεινής Ηλείας και οι συνδημότες μας της Αρχ. Ολυμπίας. Λόγω χώρου θα περιοριστούμε στη περιοχή μας (κεντρικός Δήμος, πρώην Δήμους της Ορεινής Ηλείας και την κωμόπολη της Δίβρης).

Υπάρχουν όμως και κάποια περίεργα χαρακτηριστικά στοιχεία που θέλουμε να επισημάνουμε, εν τάχει:

·         Τα πρώην «πράσινα» χωριά (ιδιαιτέρως αυτά του π. Δήμου Λασιώνος με ποσοστά που ξεπερνούσαν το 70-80-90% στο ΠΑΣΟΚ) ξέχασαν πολύ γρήγορα το κόμμα τους…

·         Επίσης, το φασιστικό μόρφωμα της «Χρυσής Αυγής» βρήκε πρόσφορο έδαφος σε όλα σχεδόν τα δύσμοιρα χωριά μας (με πρωταθλητή τον Αστρά-Νουσά που έπιασε το 11,5%!!).

·         Ακόμη, είδαμε και ακούσαμε και ιερείς να εκφράζονται δημόσια υπέρ της «Χρυσής Αυγής»!, (φαίνεται ότι οι οπαδοί της νοοτροπίας αυτής είναι πολύ ευσεβείς χριστιανοί)…

Αποτελέσματα

(τα ποσοστά της 17^ης Ιουνίου είναι επί τοις % - σε παρένθεση τα αντίστοιχα της 6^ης Μαΐου)

ΔΙΒΡΗ

ΝΔ: 31,66 (28,01)-Ψήφοι 126 (107)

ΣΥΡΙΖΑ: 28,64 (15,97)-Ψήφοι 114 (61)

ΠΑΣΟΚ: 18,19 (24,35)-Ψήφοι 71 (93)

ΑΝΕΞ.ΕΛ: 3,77 (4,97)-Ψήφοι 15 (21)

ΧΡ.ΑΥΓΗ: 7.29 (8,12)-Ψήφοι 29 (31)

ΔΗΜΑΡ: 3,77 (4,19)-Ψήφοι 15 (16)

ΚΚΕ: 3,02 (4,71)-Ψήφοι 12 (18)

ΔΗΜΟΣ ΑΡΧ. ΟΛΥΜΠΙΑΣ

ΝΔ: 31,19 (24,96)

ΣΥΡΙΖΑ: 25,58 (14,83)

ΠΑΣΟΚ: 18,56 (21,22)

ΑΝΕΞ.ΕΛ: 4,92 (8,38)

ΧΡ.ΑΥΓΗ: 7,74 (7,59)

ΔΗΜΑΡ: 4,74 (4,68)

ΚΚΕ: 3,58 (6,85)

ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΣ ΛΑΜΠΕΙΑΣ

ΝΔ: 30,72 (26,74)

ΣΥΡΙΖΑ: 26,68 (14,25)

ΠΑΣΟΚ: 18,24 (22,04)

ΑΝΕΞ.ΕΛ: 4,28 (6,23)

ΧΡ.ΑΥΓΗ: 8,32 (7,07)

ΔΗΜΑΡ: 4,53 (3,59)

ΚΚΕ: 2,57 (5,15)

ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΣ ΦΟΛΟΗΣ

ΝΔ: 33,01 (27,67)

ΣΥΡΙΖΑ: 23,05 (11,24)

ΠΑΣΟΚ: 18,87 (22,89)

ΑΝΕΞ.ΕΛ: 4,35 (7,19)

ΧΡ.ΑΥΓΗ: 7,57 (7,76)

ΔΗΜΑΡ: 4,39 (4,58)

ΚΚΕ: 4,44 (7,56)

ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΣ ΛΑΣΙΩΝΟΣ

ΝΔ: 23,08 (19,87)

ΣΥΡΙΖΑ: 24,04 (14,42)

ΠΑΣΟΚ: 29,09 (31,17)

ΑΝΕΞ.ΕΛ: 3,77 (5,61)

ΧΡ.ΑΥΓΗ: 6,57 (6.41)

ΔΗΜΑΡ: 7,05 (6,33)

ΚΚΕ: 2,48 (5,05)

Ο ΚΥΡ ΜΕΝΤΙΟΣ ...ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 17ης ΙΟΥΝΙΟΥ...

Ο αμετανόητος κυρ-Μέντιος από τη Δίβρη, μου εκμυστηρεύτηκε και πάλι πως θα ψηφίσει ο Ηλείος στις εκλογές 

της 17ης Ιουνίου!...

Γράφει ο Αδαμάντιος Αστερίων*

Όπως ήταν φυσικό ο συμπαθής γαϊδαράκος "τα στύλωσε" και λέει ακριβώς τα ίδια και ας έπεσε ελάχιστα έξω (γύρω στο 5%!!!) στις προβλέψεις του  για τις προηγούμενες εκλογές της 6ης Μαϊου. Έτσι κι εγώ για να μη του χαλάσω το χατήρι αναδημοσιεύω σήμερα αυτούσιο το προηγούμενο προφητικό κείμενο που μου υπαγόρευσε , ενώ "χλόϊζε" στα λειβάδια της ευτυχίας του. Μόνο που τώρα είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα, ενώ στην προηγούμενη προφητεία του κράταγε και ολίγη ..."πισινή" (και είναι γνωστή η θυμόσοφη ρήση "ο θεός να σε φυλάει από τα πισινά του γαιδάρου" !!!) ...

            Περπατώντας σκεπτικός και εν όψει της 6^ης Μαΐου (σημείωση συντάξεως: προφανώς τώρα πρόκειται για τις εκλογές, της 17ης Ιουνίου), «ανά τας οδούς και ανά τας ρύμας» της πάλαι ποτέ ξακουστής κωμόπολης της Δίβρης μέρες που είναι, τώρα που «έστησε  ο έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη», προχώρησα μέσα σε πανέμορφους ολάνθιστους, χλοερούς αγρούς στις παρυφές των Ιερών Λαμπείων ορέων του πολυταραγουδισμένου Ολωνού. Και ξαφνικά βρέθηκα μπροστά στα πιο εκφραστικά μάτια του κόσμου να με κοιτάνε με σοφία και απορία!...

Ήταν εκεί, ένας σπάνιο είδος προς εξαφάνιση, ο συμπαθητικός κυρ-Μέντιος που βλέπετε στην εικόνα και ω! του θαύματος, κατάλαβε τις σκέψεις μου μπήκε στο θυμικό μου (περί των επικείμενων εθνικών εκλογών  εννοώ) και χωρίς να το καταλάβω με έβγαλε από την έγνοια που με έτρωγε… Δηλαδή μου είπε, τι πρέπει να ψηφίσω ή να μη ψηφίσω την Κυριακή ως Λαμπειεύς (Διβριώτης), ως Ολύμπιος δημότης, ως Ηλείος πολίτης, ως Έλληνας… Άκου φίλε μου, τι μου είπε ο αφιλότιμος κυρ-Μέντιος με περίσσια σοφία, απόσταγμα μακροχρόνιας πολιτικής αγωγής και προοδευτικής σκέψης που έχει σφυρηλατηθεί αιώνες τώρα στον τόπο και τον χώρο που απολάμβανε το θεϊκό χορταράκι του. Την «βρυσομάνα» πολιτικών, την Δίβρη.

Μου λέει λοιπόν. Εδώ που πατάς και βρίσκεσαι απλέ ψηφοφόρε μου, ήταν κάποτε η κοιτίδα και η γενέτειρα των πολιτικών της Ηλείας. Μεγάλες προσωπικότητες του Ελληνικού Κοινοβουλίου (Πρωθυπουργοί, Πρόεδροι της Βουλής, Υπουργοί, δεκάδες Βουλευτές, ακόμη Δήμαρχοι Πύργου, Πάτρας, Αμαλιάδας) ξεκίνησαν από εδώ και αφού κατέκλυσαν την πρωτεύουσα του Νομού, καταύγασαν το πανελλήνιο και άφησαν εποχή για την επιστημοσύνη τους, την υψηλή πολιτική κοινωνική προσφορά και δράση και στο τέλος οι περισσότεροι σχεδόν «πέθαναν στην ψάθα»  ή άφησαν πίσω τους αθάνατες παρακαταθήκες ανώτερης πολιτικής ηθικής και αξιοπρέπειας…. Ας είναι.

Και –συνεχίζει ακάθεκτος ο απίθανος γαϊδαράκος- δεν θα σου εγώ πω τα ονόματα   των γνωστών και μη εξαιρετέων σημερινών πολιτικών (δεν αξίζει κανένας ούτε το όνομά τους να λέει) που τα τελευταία 30-40 χρόνια κάθισαν «στο πόδι», αυτών των μεγάλων προσωπικοτήτων που παραπάνω είπα. Αλλά νομίζω ότι ο Ηλείος ψηφοφόρος αισθάνεται ντροπή και θλίψη γιατί τους ψήφισε και τους ανέδειξε,  και εκείνοι  τον πρόδωσαν, τον έφεραν στο χείλος του γκρεμού, έγιναν ολετήρες του πνεύματος και του πολιτισμού του περήφανου λαού της Ηλείας και κατάταξαν το Νομό μας στην τελευταία θέση σε ολόκληρη την Ελλάδα. Μάλιστα, οι δικοί μας ο Ηλείοι βουλευτές, ήσαν οι ξεδιάντροποι πρωταθλητές της πολιτικής «κωλοτούμπας», πρωτοπόροι υποτελείς της τυραννικής Μνημονικής καταιγίδας… Αλλά ας φωτογραφήσω ενδεικτικά μερικούς, αναφέροντας κάποια από τα γνωστά (Ηλειακά) χαΐρια τους που δείχνουν το πιο αποκρουστικό τους πρόσωπο και εσύ θα καταλάβεις –μου είπε με ερωτηματικό ο συνομιλητής μου. Λοιπόν, ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα προς αποφυγήν. Άλλωστε δεν τολμάνε πλέον να βγούνε στη εκλογική «ρούγα» από το φόβο των αγανακτισμένων… Ερωτώ:

·         Θα ψηφίσεις φίλε μου, βουλευτή που όντας γιατρός, έτρωγε και διαφήμιζε επιδεικτικά σε γιορτή στη Δίβρη «βραστή γίδα» όταν ο μελιταίος πυρετός θέριζε τους κατοίκους της περιοχής και ήταν ο ίδιος γιατρός σε Νοσοκομείο όπου νοσηλεύονταν σε βαριά κατάσταση νεαρά παιδιά της περιοχής από την αρρώστια αυτή;

·         Θα ψηφίσεις φίλε μου, βουλευτή που όντας λειτουργός της νομικής επιστήμης και δικαιοσύνης, προτίμησε να πάει στα βαφτίσια παιδιού υπόδικου με βαριές κατηγορίες πελάτη του και όχι σε πλησίον πολιτιστική-πνευματική εκδήλωση στη Δίβρη;

·         Θα ψηφίσεις φίλε μου, βουλευτή που όντας αρμόδιος υφυπουργός της αγροτικής ανάπτυξης, φρόντισε για την «φασολάδα» ημέτερου (κομματικά) Συλλόγου μικρού χωριου, χορηγώντας –εν μέσω οδυνηρής οικονομικής κρίσης-  χιλιάδες Ευρώ;

·         Θα ψηφίσεις φίλε μου, βουλευτή που όντας Νομάρχης πρώτος πολίτης του Νομού, κατάργησε με «Ζαγοριανάκειο» απόφασή του το επί 20ετία λειτουργούν «Πνευματικό Κέντρο Δίβρης» ή συνηγόρησε στον Εγκέλαδο  και για «μαϊμού» σεισμοδάνεια σε χωριά που ούτε καν κουνήθηκαν;

·         Θα ψηφίσεις φίλε μου, πρώην βουλευτή που όντας (αυτοαποκαλούμενος πάλαι ποτέ …Ηλειάρχης) ο ίδιος στην αντιπολίτευση του άνω Νομάρχη, στην άθλια μεθόδευση κατάργησης του «Πνευματικού Κέντρου Δίβρης», απάντησε ότι «έτσι μου είπε (ο τάδε) τσοπάνης» ψηφοφόρος του;

>>Σταματάω εδώ- μου είπε ο συμπαθέστατος κυρ- Μέντιος γιατί φαίνεται, ήξερε καλά και με λεπτομέρειες τα προβλήματα της δικής του επικράτειας, και συνέχισε- «αυτά που σε ρώτησα, είναι ελάχιστα μπροστά σε εκείνα τα «κατορθώματα» εκείνων που εκμεταλλεύτηκαν την αγνή λαϊκή ψυχή του Ηλείου ψηφοφόρου, πλην όμως σε αυτές τις εκλογές τα ανωτέρω αναφερθέντα είναι ψιχία (σ.σ. κοίτα φίλε μου φρασεολογία ο σοφός γαϊδαρος!...) μπροστά στον όλεθρο που έφεραν, με την εγκληματική ψήφο τους στη Βουλή οι ανωτέρω και οι όμοιοί τους των δυο πρώην μεγάλων κομμάτων οι οποίοι χωρίς περίσκεψη χωρίς αιδώ, μας οδήγησαν εδώ που είμαστε σήμερα….

     Και αφού χτύπησε μελωδικά το κουδουνάκι που είχε κρεμασμένο στο λαιμό του (προφανώς για να ξυπνήσω και να συνέλθω από τα σοφά «ακούσματα»), μου είπε:  «κάτσε μη φεύγεις, σου είπα τι δεν πρέπει να ψηφίσεις, σου είπα να πεις ένα βροντερό ΟΧΙ τα δυο πρώην μεγάλα  κόμματα, υπονόησα ότι πρέπει να ψηφίσεις τα μικρά κόμματα –πλην φυσικά της  φασιστικής «Χρυσής Αυγής»,(σ.σ. κοίτα φίλε μου, πλήρως πολιτικοποιημένος ο γαϊδαράκος!..., και συνέχισε), θα σου πω τώρα και μερικά ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό, που αξίζει τον κόπο να τα θυμηθείς την επόμενη Κυριακή. Άκου λοιπόν, στοχάσου και αποφάσισε»:

·         Πρώτα από όλα μη ξεχνάς τους συμπατριώτες μας που έλκουν την καταγωγή από τη Δίβρη και κατεβαίνουν στον εκλογικό στίβο. Είναι ο Στάθης Παναγούλης (αδελφός του μεγάλου Αγωνιστή της Δημοκρατίας Αλέκου Παναγούλη) στη Β΄ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ του Αλέξη Τσίπρα. Είναι ο Γιάννης Τόλιος, οικονομολόγος, επίσης στη Β’ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ του Αλέξη Τσίπρα. Είναι η Αντωνία Χαρίτου, Διευθύντρια παιδίατρος-νεογνολόγος (κόρης της Αργ. Σωτηροπούλου αδελφής του  Νίκου Σωτηρόπουλου) στο Ν. Ηλείας με την ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη. Είναι ο Γιάννης Αβραντίνης, επιχειρηματίας-Σύμβουλος επιχειρήσεων (γιος της Μαίρης Χαρ. Σωτηροπούλου) στο Ν. Αρκαδίας με τη "ΔΡΑΣΗ" του Στέφανου Μάνου.

·         Αλλά μη ξεχνάς και κάποιους νέους και άφθαρτους Ηλείους συμπατριώτες με ήθος, συνέπεια και προοπτική. Διαλέγω (είπε ο κυρ-Μέντιος). Είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου, δικηγόρος(κόρη του γνωστού πολιτικού και πνευματικού συμπολίτη Νίκου Κωνσταντόπουλου) στη Α΄ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ του Αλέξη Τσίπρα. Είναι ο Πάνος Τριγάζης διεθνολόγος, από την Μίνθη Ολυμπίας στη Β΄ Αθηνών με το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ του Αλέξη Τσίπρα. Είναι ο Θοδωρής Κόλλιας, κτηνίατρος από το Γιαννιτσοχώρι Ζαχάρως, στο Ν. Ηλείας με την ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη. Είναι ο Γιώργης Δόξας από τον Πύργο(γιος των μεγάλων μορφών της Ηλείας του ποιητή Τάκη Δόξα και της Ειρήνης Δόξα) με την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ της Ντόρας Μπακογιάννη. Είναι ο Γιώργος Γουβιάς δημοσιογράφος από τον Πύργο, στο Ν. Ηλείας με τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ-ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ. Είναι (όχι νέος) και ο Βασίλης Δημόπουλος, δικηγόρος από τη Γιάρμενα, στη Β΄ Αθηνών με το ΚΚΕ της Αλέκας Παπαρήγα.

Εδώ τέλειωσε αυτή η εκπληκτική «συνομιλία» με τον γαϊδαράκο της πολιτικής σοφίας και της απαντοχής με τα μεγάλα εκφραστικά του μάτια … Και τότε συνέβη ένα θαύμα, ίσως οφθαλμαπάτη, δείτε στη συνέχεια.

Πριν φύγω από το σημείο της συνομιλίας, σήμερα Πρωτομαγιά του σωτήριου έτους 2012, προβληματισμένος και σοφότερος –ας μου το επιτρέψουν οι αγαπητοί αναγνώστες του μακροσκελούς κειμένου αυτού- μου φάνηκε ότι είδα στην πατημασιά του συμπαθέστατου κυρ- Μέντιου  αυτό που βλέπετε παρακάτω. Ήταν όραμα; ΄Ηταν η φαντασία μου; Ήταν πραγματικό αποτύπωμα; Δεν ξέρω.

Πάντως, «ο τύπος των ήλων»  του αρχαίου εμβληματικού νομίσματος των Ηλείων που είδα  σχηματισμένο στο έδαφος του αγρού, είναι  ένας άριστος οιωνός για τις εθνικές εκλογές της επόμενης Κυριακής για κάτι νεόφερτο καινούριο και καλό, τόσο για την Δίβρη (που αφανίζεται) τόσο για το Δήμο Αρχαίας Ολυμπίας (που χειμάζεται), τόσο την Ηλεία (που λεηλατείται) όσο και για την Ελλάδα μας που με τους μέχρι σήμερα κυβερνώντες, όπως είπε ο μεγάλος Γιάννης Μακρυγιάννης πριν 150 τόσα χρόνια, «η πατρίς κατάντησε η παλιοψάθα των ατίμων»…

*Ο Αδάμαντιος Αστερίων (ενδιαιτάται και σιτίζεται στα Ιερά Λάμπεια όρη, εξού και το όνομά του – «αστερίων ή αστράς», το μεσαιωνικό και νεώτερο όνομα της κορυφής Ανάληψης του όρους Ερύμανθος) μου έστειλε το ανωτέρω κείμενο προς δημοσίευση. Κι εγώ, δεν μπορούσα να του χαλάσω το χατήρι…

            

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΟΥ ΗΛΕΙΑΚΟΥ ΠΗΝΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ "ΑΚΡΩΡΕΙΑ"...

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΟΥ ΗΛΕΙΑΚΟΥ ΠΗΝΕΙΟΥ 

ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ "ΑΚΡΩΡΕΙΑ"

«Πετρωτό», «Ζωοδότη», Κάστρο «Οχιάς ή Ωρηάς», «Βυνίκο»…

            Ήταν στο πρόγραμμά μου και διακαής η επιθυμία μου να επαναλάβω μετά 34 ολόκληρα χρόνια, μια καταπληκτική εξόρμηση «εξερεύνησης» που είχα κάνει το έτος 1978 στα άνω αναφερόμενα μέρη, δίπλα στα πεντακάθαρα ορμητικά νερά του ποταμού Πηνειού που πηγάζει από το όρος Ερύμανθος-Ολωνός (περιοχές Δερβινής, Τσιπιάνων, Κερτίζας, Κακοταρίου), αποτελεί στη συνέχεια το όριο Ηλείας-Αχαΐας διασχίζει την Πηνεία, σταματάει προσωρινά στην ομώνυμη τεχνητή Λίμνη, διαρρέει τον Κάμπο και χύνεται στο Ιόνιο πέλαγος κοντά στη Γαστούνη.

            Όλη αυτή η περιοχή που βρεθήκαμε ήταν κατά τους αρχαιολόγους η λεγόμενη «Ακρώρεια», η ορεινή Ήλις ούτως ειπείν. Βεβαίως απροσδιόριστο ιστορικά είναι, για το ποια από τις τέσσερις πόλεις της Ακρώρειας ήταν κτισμένη στο λόφο του Κάστρο της Οχιάς (σ.σ. εδώ πρέπει να τονιστεί ότι υπήρξε μέγιστη ανοησία η πρόταση –ευτυχώς προσωρινή- να ονομαστεί ο πρώην Δήμος με το όνομα «Λασιώνος» που δεν έχει καμιά γεωγραφική σχέση με την Αρχαία Λασιώνα, αντί του σωστού «Ακρωρείας». Αλλά αυτό ανήκει στο παρελθόν).

            Τότε το 1978, ξεκίνησα από τα Τσίπιανα (το χωριό της μάνας μου) με την επίμονη προτροπή και την παρέα του αείμνηστου αυτοδίδακτου Ιστοριοδίφη της περιοχής, αξέχαστου Νίκου Παπανικολάου («Ακρώρειου») με συνοδό τον σπουδαίο «αυτοσχέδιο καλαμπουριτζή» Νίκο Δούλο, επιλεγόμενο «Τσάλλα»  με τα μουλάρια του. Εκείνη η διαδρομή Βελλησαρέϊκα σπίτια, Κερέσοβα, Διπόταμο, Ζωοδότη. Εκείνη η ξενάγηση στο Κάστρο, το γεφύρι Πετρωτού, εκείνη η φιλοξενία στο σπίτι του κουμπάρου μου μακαρίτη Βασιλόπουλου (αξέχαστο το κατσικάκι με χλωρή ρίγανη, φρέσκο βούτυρο της κάδης και το ευωδιαστό τυράκι) και της ανεψιάς μας Καλομοίρας (το γένος Μπαλιάκου)  ήταν μια εμπειρία, μια ανεπανάληπτη στιγμή της ζωής μου βαθιά χαραγμένη στη μνήμη.

Η περιοχή της αρχαίας "Ακρώρειας" με δεσπόζον στη μέση το Κάστρο
της "Οχιάς" ή "Ωρηάς". Στο βάθος ο Ωλονός, δεξιά ο Αστράς και αριστερά
το Σκιαδοβούνι (που ανήκουν στο Λάμπειον όρος) και στη μέση η χαράδρα
του διαρρέοντος Πηνειού ποταμού

            Έτσι φέτος, στο «φόρτε» της Άνοιξης ξεκίνησα  με εκλεκτή παρέα και λάτρεις της  ποταμοπορείας, από την «ανάποδη» μεριά και με το αυτοκίνητο ακολουθώντας την διαδρομή Πανόπουλο-Κακοτάρι-Ζωοδότη-Βυνίκο-Τσίπιανα-Δερβινή. Οι συμπολίτες μου ορεινοί των πιο πάνω χωριών, χρόνια τώρα μένουν με το όνειρο να γίνει …«η λεωφόρος ανάπτυξης και προόδου» των χωριών τους η διαδρομή αυτή και έδιδαν «γην και ύδωρ» στους πολιτικάντηδες (κυρίως ενός κόμματος με 80-90% των ψήφων τους!) προκειμένου να γίνει διάνοιξη και ασφαλτόστρωση της λεωφόρου.  Πλην το όνειρο έμεινε κάπου στο «Βυνίκο» με την ασφαλτόστρωση 5-6 χιλιομέτρων και το υπόλοιπο έμεινε ένας δρόμος της συμφοράς και σκληρός τιμωρός οχημάτων και εποχουμένων… Ας είναι.

            Εμείς όμως απτόητοι και αποφασισμένοι, ξεκινήσαμε μια λαμπρή ανοιξιάτικη μέρα. Πρώτη μας στάση στο Κακοτάρι που μας επεφύλασσε μια έκπληξη. Το παλιό ξερό, πανάσχημο χωριό του πρώην ιστορικού Δήμου Λαμπείας (1833-1912), τουλάχιστον στο κέντρο του έχει μεταμορφωθεί τελευταία σε μια αισθητική-περιβαλλοντική μικρή όαση.

Η ωραία πλατεία του Κακοταρίου με την κεντρική Εκκλησία του

Πιστεύω ότι κατάφεραν οι Κακοταραίοι να έχουν την ωραιότερη πλατεία από όλα τα άλλα χωριά της ορεινής Ηλείας, με την ανακαινισμένη-αναπαλαιομένη Εκκλησία τους και τα γύρωθεν περιποιημένα σπίτια τους.

Το "με πονηρίαν" ...υπεξαιρεθέν από το Δήμο Λαμπείας αυτοκίνητο
της "Βοήθειας στο Σπίτι"

Μάλιστα είδαμε εκεί αραγμένο σε υπηρεσία και το αυτοκινητάκι της «Βοήθειας στο Σπίτι» (ξέρετε αυτό που ανήκε στη Λαμπεία και …υπέκλεψε με πονηρία πρώην Δήμαρχος Λασιώνος από τον «κοιμώμενο» συνάδελφό του της Λαμπείας. Όχι δηλαδή για να μη λένε οι φίλοι συντοπίτες μας ότι η Δίβρη εκμεταλλεύεται τα γύρω χωριά… Εμ!, τώρα παρα-πονήρεψαν και βγάζουν τα απωθημένα τους, –τέλος ο αστεϊσμός…)

            Συνεχίσαμε τον κακοτράχαλο δρόμο προς «Ζωοδότη». Αγκομαχώντας, και περνώντας από προχειροφραγμένες ή καλές μονάδες αγελαδοτροφίας και χοιροτροφίας, αντικρίσαμε με θαυμασμό τον μοναδικής ομορφιάς λόφο όπου τα αρχαία ερείπια του Κάστρου της Οχιάς (η της Ωρηάς=Ωραίας) και φτάσαμε στα λίγα σπίτια στη θέση «Ζωοδότη» κάτωθεν του Κάστρου.

Η κορυφή του λόφου του Κάστρου της "Οχιάς" και γύρωθεν τα πολλαπλά
χαλάσματα που σιγά-σιγά χάνονται.

 Τα ελάχιστα Τσιπιαναίϊκα σπίτια (τώρα εξοχικά, γιατί οι σημερινοί νοικοκύρηδες Βασιλόπουλοι και Μιχαλόπουλοι έχουν μόνιμες κατοικίες στο Κακοτάρι και Πανόπουλο) είναι ανοιχτά. Μας υποδέχτηκε η ανεψιά μου Καλομοίρα (κόρη της Βιτώριας από το Μπαλιακαίϊκο σόι)  του Νικολάκη Μιχαλόπουλου, χαρούμενη και φιλόξενη.

Ο υπογραφόμενος με την αγαπημένη μου ανεψιά Καλομοίρα, μπροστά  στον
καταπληκτικό "γιούκο" της με τα κεντημένα υφαντά στο αργαλειό

Όπως ακριβώς και πριν 34 χρόνια, μόνο που τώρα έχει ηλεκτρικό ρεύμα και τρεχούμενο νερό στο όμορφο σπιτάκι της. Όμως, η Καλομοίρα με το ίδιο φιλόξενο χαμόγελο, με τον ίδιο πελώριο «γιούκο» των υφαντών στη θέση του, με ίδιο το πεντακάθαρο και περιποιημένο σπιτάκι εκεί στην ερημιά, κρατάει γερά και την νοικοκυροσύνη και την αρχοντιά. Ο καφές και το δροσερό νερό, η καλή κουβέντα και το περίσσευμα καρδιάς μας έδωσε δύναμη να συνεχίσουμε την αποστολή μας.

            Πήραμε με τα πόδια το δρόμο προς το γεφύρι του «Πετρωτού» στον ποταμό Πηνειό και την ομώνυμη βρύση στις όχθες του. Μετά  λίγα λεπτά πεζοπορίας φτάσαμε εκεί σε ένα θεσπέσιο τόπο που αξίζει να τον επισκεφτεί κάποιος.

Το γεφύρι "Πετρωτο" από την κάτω μεριά

Μια ακόμη αναμνηστική φωτογραφία με φόντο την καμάρα του γεφυριού

Ένα πανέμορφο γεφύρι τοξωτό (μόνο οι παρατιθέμενες φωτογραφίες μπορούν να περιγράψουν την ομορφιά του…), προφανώς κατασκευασμένο πριν πολλούς αιώνες, γιατί εκεί περνούσε βασική αρχαία και σημαντική οδός. Σήμερα στέκει ακόμη περήφανο και περνούν κάτω από την καμάρα του τα ορμητικά, πεντακάθαρα γάργαρα νερά του Πηνειού.

Από τη βάση του γεφυριού (πρώτο πλάνο) στο βάθος στεφανωμένο το Κάστρο της  "Οχιάς"

Δίπλα ακριβώς η ομώνυμη βρύση του «Πετρωτού», έρημη με τα βρύα στον κάνταλό της περιμένει τους ξωμάχους περαστικούς να τους δροσίσει, Αλλά εις μάτην…

Η ομώνυμη βρύση του "Πετρωτού", βρήκε επί τέλους μια φυσιολάτρισσα,
τη Μαρία που θέλει να δροσιστεί και να ξεδιψάσει..

 Όμως, για όποιον θέλει περισσότερα γιαυτήν την βρύση, ας ανατρέξει στην  καλή ιστοσελίδα του συντοπίτη κ. Γιάννη Ντινόπουλου (βλ. , http://ligakaikala.blogspot.gr/2012/05/blog-post_10.html) που κατάγεται από τον άνωθεν της βρύσης μικρό συνοικισμό «Ντιναίϊκα» σε μια συγκινητική και εκ βάρους καρδίας αφήγηση που εντυπωσιάζει. Αφού για αρκετή ώρα χορτάσαμε το πανέμορφο τοπίο, αναχωρήσαμε με την υπόσχεση (αντάμα με την Μαρία βεβαίως και όποιον άλλο φυσιολάτρη) να κάνουμε στο μέλλον μια υπέροχη ποταμοπορεία από το «Πετρωτό» μέχρι «Διπόταμο». Άμποτε…, και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

 Φτάσαμε και πάλι στο μικρό «αρχοντικό» της Καλομοίρας και του Νικολάκη, όπου μας περίμενε ένα απίθανης γαστριμαργικής ποιότητας κολατσιό, με μοσχαράκι της περιοχής της στιγμής «τσιγαρισμένο» πεντανόστιμο να μοσκοβολάει, ευωδιαστό τυράκι (μοναδικό για την γεύση του, λόγω μυρωδικών χορταρικών της ντόπιας βοσκής), ψωμί σταρένιο του φούρνου και καλό κρασάκι, συνευωχήθημεν αρκούντως… Ο ευχάριστος κάματος της μικρής πεζοπορίας αλλά και της «ραστώνης» του πλούσιου κολατσιού, αναβάλλαμε για άλλη φορά την άνοδο στην κορφή του λόφου, όπου υπάρχουν τα πολλά χαλάσματα του περίφημου Κάστρου της Οχιάς.

            Συνεχίσαμε τον δύσκολο δρόμο μας προς τα Τσίπιανα. Πριν όμως είδαμε δυο ωραία και λίαν παράδοξα που συναντήσαμε και φωτογραφήσαμε.

Ιδού! και η κομματική σημαία στο πουθενά της ερημιάς του Ζωοδότη....

Το πρώτο στην  απέραντη ερημιά του «Ζωοδότη» παρατηρήσαμε πάνω σε ένα  ιστό μια σημαία (!) με το «ήλιο του ΠΑΣΟΚ» και σκεφτήκαμε ότι εκεί δεν έχει φτάσει ακόμη ο απόηχος ότι αλλού στη χώρα έχει γίνει προ πολλού η χαλαρή …υποστολή της σημαίας αυτής.

Αλλά και η ..."κοσμοπολίτισσα Γουρούνα" σε μια ρεματιά του Ζωοδότη,
που μόλις την ξεπέζεψε η γυναίκα αμαζόνα της περιοχής...

Το δεύτερο παράδοξο που είδαμε, ήταν μια «αμαζόνα» γυναίκα, ντόπια της περιοχής, να οδηγεί ένα πολύ σύγχρονο όχημα, με το κακόηχο όνομα «γουρούνα» (!) που συνήθως συναντάμε σε πολύ τουριστικές περιοχές π.χ. Σαντορίνη, Μάλια Κρήτης κλπ.  Νέοι καιροί, νέα ήθη...

            Η διαδρομή μέχρι να συναντήσουμε την άσφαλτο στο «Βυνίκο» ήταν λίαν επίπονη και βασανιστική. Πλην αποζημιωθήκαμε στο μέγιστο βαθμό, καθόσον η φύση οργίαζε στο ζωντανό κίτρινο χρώμα της ασφάκας και του σπάρτου πάνω σε ολόκληρες πλαγιές και παράλληλα να ακούμε το ευχάριστο βουητό των νερών του κάτωθεν ρέοντος ποταμού Πηνειού και να βλέπουμε την μεγαλοπρέπεια του άνωθεν επιβλέποντος Κάστρου, του οποίου η εξερεύνηση ήταν η μεγάλη παρακαταθήκη που άφησε ο «Ακρώρειος» Νίκος Παπανικολάου.

Μιά αποψη των ανοιξιάτικων Τσιπιάνων με δεσπόζουσα την Εκκλησία του

 Τέλος περάσαμε από τα τα Τσίπιανα.  Επιστρέφοντας στη βάση μας (Δίβρη), μείναμε με έντονες εντυπώσεις αυτής  της σύντομης περιήγησης. 

Και μια ...αποχαιρετηστήρια πινελιά από το πανέμορφο "γαϊδουράγκαθο"

         Ο γράφων και υπογράφων πέραν των περιγραφών αλλά και των παρακλήσεων για επισκέψεις στα μέρη αυτά όχι μόνο των συμπολιτών αλλά και φίλων τους, θέλω να κάνω και μια σοβαρή έκκληση. Να μπουν δυνατά στο αγώνα οι ενδιαφερόμενοι ορεινοί Ηλείοι για να διασωθεί ό,τι έχει απομείνει στη περιοχή αυτή στο σύνολό της, από τους κερδοσκόπους και τους ολετήρες της φύσης και του πολιτισμού. Αναφέρομαι στην επιχειρούμενη κατασκευή στον Πηνειό ποταμό πλησίον του Κακοταρίου ΜΥΕ (Μικρού Υδροηλεκτρικού Εργοστασίου) που θα καταστρέψει το περιβάλλον και την όμορφη φύση, όπως έγινε και στη Δίβρη. Αναφέρομαι και στο δεύτερο, την επιχειρούμενη τοποθέτηση τερατωδών Ανεμογεννητριών τόσο στο «Σκιαδοβούνι», όσο και στο Λάμπειον Όρος (Αστρά), επίσης με απρόβλεπτες συνέπειες στο περιβάλλον  και τη φύση των μυθικών βουνών μας. Δυστυχώς τόσο οι απελθόντες ανεκδιήγητοι αλήστου μνήμης δημοτικοί άρχοντες Λασιώνος τε και Λαμπείας, όσο και κάποιοι που επαίρονται και κορδακίζονται ως «ιστορικολογούντες» ή «περιβαλλολογούντες»  (αλλά και συκοφαντούντες διαρρήδην ανεξόδως) και στα δύο αυτά σημαντικά θέματα «ποιούν την νήσσαν», δεν ενδιαφέρονται για να μη πούμε το χειρότερο ότι συναινούν κιόλας!... Μπορεί μερικοί και με το αζημίωτο. Θού κύριε, φυλακήν τω στόματί μου!...

            Συμπολίτες μου ορεινοί Ηλείοι, αυτό το ωραίο οδοιπορικό τελείωσε. Προς το παρόν θαυμάστε το φωτογραφικό υλικό και με την πρώτη ευκαιρία επισκεφτείτε την περιοχή (προσοχή, με ανάλογο όχημα). Κυρίως όμως συσπειρωθείτε για να διασωθεί η περιοχή και γίνετε συνειδητοί ενεργοί πολίτες, αντάξια τέκνα πανάξιων προγόνων.

Σωτήρης Σωτηρόπουλος