ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013. Σας μιλάει ο "τελάλης της Δίβρης Γιάννης Τσετσέλης" - Κυκλοφόρησε το 142ο τ. της "ΔΙΒΡΗΣ"

Εξώφυλλο: Μια φαντασμαγορική φθινοπωρινή φωτογραφία, ακριβώς στο «λιόγερμα» στην γειτονιά της Διβρης «Γκρουστάδες»... Είναι η ώρα (ποιητικά το λένε «μούχρωμα») που στην υπόλοιπη Δίβρη ο ήλιος έχει φύγει από τους Μαχαλάδες και μόνο στους «Γκρουστάδες» κάποιες ακτίνες του, ξεφεύγουν από το «Διάσελο» και δίνουν τις τελευταίες ανταύγειες στην ευλογημένη από τη φύση γειτονιά (πρώτη αντικρύζει τον ήλιο, τελευταία τον αποχαιρετά...)

ΚΑΘΕ 2^η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΣ ΜΙΛΑΕΙ

«ο τελάλης της Δίβρης Γιάννης Τσετσέλης»

Η ΝΕΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ

( Έτος 1ο - Aρ. Φύλλου 14)

Όταν ο Δήμος Αρχ.Ολυμπίας, οιυπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες, η τοπική κοινωνία και η Κοινότητα  κοιμούνται και αδιαφορούν, εμείς επαγρυπνούμε και ενδιαφερόμαστε...

Και δια της εφημερίδας με τον ανωτέρω τίτλο:

 Θα σας ενημερώνουμε για μικρά και 

μεγάλα 

θέματα της κωμόπολης και θα 

επεμβαίνουμε

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

            Γιατί διαλέξαμε, αυτό το περίεργο τίτλο της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας;

            Ο Γιάννης Τσετσέλης, για όσους δεν τον γνώρισαν, ήταν μια εμβληματική μορφή, μια «γραφική» (με την πιο καλή έννοια) φιγούρα της παλιάς καλής Δίβρης που έζησε και άφησε το ίχνος του επί πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα. Ενδεχομένως το όνομα «Τσετσέλης» να έχει περάσει σε πολλούς με κάποια απαξία, ως ενός φτωχού, καταφρονεμένου και όχι έξυπνου συμπολίτη μας. Ήταν όμως, από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες που άφησαν εποχή στην ιστορική κωμόπολη. Ελπίζουμε να δοθεί ευκαιρία να γράψουμε για την ψυχοσύνθεση, την καλοσύνη και να ξετυλίξουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σημαντικές πτυχές της πολυσήμαντης αυτής προσωπικότητας, με τη διήγηση περιστατικών (το πλείστον σπαραξικάρδιων)  που σημάδεψαν όχι μόνο τον ίδιο αλλά όλη την τοπική κοινωνία της Δίβρης. Σήμερα θα περιοριστούμε σε λίγα.

            Ξεκινώντας αυτή τη μόνιμη ενημερωτική στήλη κάνουμε γνωστό στους εκλεκτούς αναγνώστες της «ΝΕΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», ότι ο Γιάννης Τσετσέλης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο επίσημος εκφωνητής, ο τελάλης της Δίβρης, δηλ. ο άνθρωπος που διαλαλούσε με την χαρακτηριστική και πολλές φορές ακατάληπτη φωνή του («ψεύδιζε» λίγο), όλα τα σημαίνοντα γεγονότα και τις ανακοινώσεις (ως είδος μεγαφώνου) που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της Κοινότητας, χαρούμενα ή άσχημα νέα της ζωής της κωμόπολης, η αναγγελία προσωπικής εργασίας, η διανομή νερού για άρδευση κλπ, κλπ. Ήταν με λίγα λόγια η φωνή της συνείδησης της «Αγοράς» της Δίβρης. Ο ίδιος σχεδόν μοναχικός στη ζωή του και πάμφτωχος, για πολλές δεκαετίες ήταν ο «θεληματάς» (κι εδώ με την καλή έννοια) για να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον και μάλιστα έχει μείνει παροιμιώδες σε διβριώτες και παραθεριστές (στους οποίους ήταν συμπαθέστατος) το περιβόητο «τσετσελόσημο» όπως είχε καθιερωθεί να λέγεται το φιλοδώρημα ή μπουρμπουάρ που έπαιρνε   ευχαρίστως όποιο κι αν ήταν και χωρίς γογγυσμόν…

Τα θέματα που θα παρουσιάζουμε θα είναι τηλεγραφικά διατυπωμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συλλέγουμε, μαζί με τις συνοδεύουσες φωτογραφίες (παλιές και σημερινές) Σε μερικά θα υπάρχει μεγαλύτερη έκταση, ιδίως όταν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η χαρακτηριστική φωνή του αείμνηστου Γιάννη Τσετσέλη θα αντηχεί στεντόρεια σε λόγγους και λαγκαδιές όπως τότε, τον παλιό καλό καιρό…        Συνεχίζουμε.

«ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ»

ΣΤΟ ΕΞΗΣ, ΕΔΩ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ  ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΑΠΌ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ «ΤΕΛΑΛΗ» ΜΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΕΤΣΕΛΗ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΦΡΟΝΕΜΕΝΗΣ «ΨΥΧΟΥΛΑΣ», ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ  ΔΙΒΡΗΣ… 

Ο  Γιάννης Τσετσέλης, καταφέρνει το ακατόρθωτο. Επεμβαίνει καταλυτικά σε μεγάλο τοπικό κοινωνικό πρόβλημα, –κόντρα στην κακοήθεια κάποιων εκ των μεγαλόσχημων της Δίβρης- και με την ευσυνειδησία και την καλοσύνη της ψυχής του, σώζει το ευτυχισμένο μέλλον ενός αντρόγυνου !...

Δεκαετία του 1950. Στη Δίβρη υπηρετεί ένας υπάλληλος σοβαρός, αυστηρός και έντιμος όπως είναι οι ντόμπροι Βορεοελλαδίτες (που δεν έχουν την πονηριά ή την κουτοπονηριά την δική μας) άριστος στη δουλειά του και πολύ φιλικός στους Διβριώτες...

Όπως γίνεται  αιώνες τώρα όποιοι υπάλληλοι ήρθαν στη Δίβρη από συστάσεως Ελληνικού Κράτους, ερωτεύτηκαν, γοητεύτηκαν και σαγηνεύτηκαν από τις διβριωτοπούλες (την ομορφιά τους, την παιδεία τους, την νοικοκυροσύνη τους κλπ) και τις παντρεύτηκαν. Άλλη φορά θα μας δοθεί η ευκαιρία να γράψουμε γιαυτό το πρωτοφανές φαινόμενο σε πανελλαδική κλίμακα  και μαζί να πούμε τα ονόματά τους (Ειρηνοδίκες, Σχολάρχες, Καθηγητές, Γιατροί, Δάσκαλοι, Προϊστάμενοι υπηρεσιών, αλλά και απλοί υπάλληλοι υποδείγματα γαμπρών που αγάπησαν τη Δίβρη περισσότερο από τους ντόπιους). Βεβαίως τα τελευταία χρόνια, χάσαμε και αυτό το προαιώνιο προσόν... Ας είναι, και να επανέλθουμε στο θέμα μας.

Λοιπόν, ο εξαίρετος αυτός υπάλληλος, ερωτεύτηκε και γοητεύτηκε από μια ξεχωριστή διβριωτοπούλα την Αντριάνα, όμορφη όλο νιάτα,  με μεγάλη καλοσύνη,  πλούσιο ψυχικό κόσμο και από καλή οικογένεια... Και ενώ ήταν έτοιμος να ζητήσει το χέρι της από τον αξιοσέβαστο  πατέρα της και έγινε γνωστή στο χωριό η πρόθεσή του,  νάσου τον πλησιάζει κάποιος καλοθελητής γνωστός και μη εξαιρετέος κακοήθης, ο Χ, από την άτιμη εκείνη κάστα των μεγαλόσχημων παραγόντων της «Αγοράς» και τι του λέει; -Το και το, Κυρ (τάδε)....., το νου σου η κοπέλα αυτή δεν είναι για σένα, δεν είναι άμεμπτης ηθικής... Και του αραδιάζει χαρτί και καλαμάρι -και με το ...πανωτίμι βεβαίως, βεβαίως-  μια κάποια ερωτική περιπέτεια που είχε ως κοπέλα με κάποιον συντοπίτη μας, όνομα και μη χωριό, καθόλου ευυπόληπτο νέο, τον Ψ, στην μικρή κοινωνία της Δίβρης, που την παρέσυρε χωρίς η ίδια να φταίει... Έμοιαζε φαίνεται ο εν λόγω καταδότης Χ με τον εν λόγω «λεβέντη» Ψ που είχε κοροϊδέψει τη σπουδαία αυτή συμπατριώτισσα.

Αυτό ήταν. Ο ερωτευμένος υπάλληλος έπεσε στα μαύρα πανιά, δεν μιλιόταν  και δεν έλεγε καλημέρα σε άνθρωπο... Ο δικός μας ο Γιάννης Τσετσέλης πανταχού παρών, κατά τύχην και άθελά του άκουσε την στιχομυθία που έγινε μεταξύ καταδότη-«σπιούνου» και υπαλλήλου, γιατί ήταν εκεί κοντά. Και για να πούμε και του στραβού το δίκηο ποιος τον λογάριαζε, ποιος τον πρόσεχε τον... «καταφρονεμένο», τον «μισομεθυσμένο» και «χαζό» Γιάννη;

Και όμως, αυτή η αγνή, η καλοσυνάτη ψυχούλα που ήταν η συνείδηση της άλλης  πλευράς της παλιάς καλής Δίβρης ακούγοντας το «κάρφωμα», την άθλια κουβέντα του «παράγοντα της Αγοράς», έφριξε κι επαναστάτησε μέσα του για το κακό που πήγαινε να γίνει στην άξια κοπέλα που τόσο θαύμαζε και αγαπούσε... Τι να κάνει; Ποιος θα πίστευε τον Γιάννη τον Τσετσέλη και πως θα δεχόταν τα λόγια του ο υποψήφιος γαμπρός που δεν ήθελε να δει άνθρωπο;

Αμέσως, το μυαλό του Γιάννη μας πήρε στροφές... και τόλμησε. Σου λέει εμένα ούτε με πιστεύει κανένας, ούτε  θα θέλει να με ακούσει. Όμως κάτι πρέπει να  κάνω. Μια και δυο, πηγαίνει σε μια άλλη κοπέλα, πιο νέα και έξυπνη που είχε το θάρρος και  της είχε εμπιστοσύνη. Μπαίνει φουριόζος στο μαγαζί του πατέρα της την ώρα που ήταν μόνη της χωρίς πελάτες και  με την χαρακτηριστική λαλιά του, που χρειαζόταν πολύ προσπάθεια να τον καταλάβεις, της λέει αγκομαχώντας.

-Μαιρούλα, Μαιρούλα άκου να δεις τι έγινε!... Και αρχίζει να της διηγείται με το νι και με σίγμα όλα όσα άκουσε. Εγώ, συνεχίζει ο Γιάννης δεν μπορώ να του πω τίποτα, θα με διώξει κακήν κακώς, ενώ εσύ μπορείς να τον ηρεμήσεις, να του πεις την αλήθεια για την Αντριάνα  μας. Έμεινε κόκαλο η Μαιρούλα, όπως τη λέει και ο Γιάννης... Άρχισε να  γυρίζει το κεφάλι της σφοντύλι, δεν μπορούσε να ανεχτεί την παλιανθρωπιά που θα εμποδίσει μια τόσο καλή τύχη της τόσο άξιας φιλενάδας της.

Αφήνει  στο μαγαζί τον Παπανίκο που μπήκε στο μεταξύ (το συνήθιζε ο πατέρας της).

–Παππούλη κάνε μου τη χάρη, μείνε για λίγο. Γυρίζω αμέσως...

Χωρίς να χάσει χρόνο πηγαίνει  στο Γραφείο του υπαλλήλου, που τον βρήκε μόνο του και σε άσχημη κατάσταση να κρατάει το κεφάλι του. Προσποιούμενη την χαρούμενη και κεφάτη, μπαίνει μέσα και του λέει με περισσό θράσος.

-Κυρ (τάδε)... ήρθα εδώ να σου φέρω καλά κι ευχάριστα νέα. Αμέσως, ο υπάλληλος ηρέμησε, άλλαξε πρόσωπο και την καλωσόρισε με σεβασμό και προσμονή ν΄ ακούσει τα νέα. Ακάθεκτη (η Μαιρούλα του Γιάννη), του λέει χωρίς να πάρει ανάσα.

-Άκου Κυρ (τάδε)... μου. Ξέρω τι ακριβώς σου είπε ο παλιάνθρωπος για την Αντριάνα. Είναι όλα πέρα για πέρα ψέματα και κακοήθειες. Παίρνεις το καλλίτερο κορίτσι της Δίβρης, η Αντριάνα είναι το πιο ηθικό, το πιο καλοσυνάτο, το πιο προκομμένο. Άκου και μένα κάτι παραπάνω ξέρω, γιατί εμείς τα λέμε μεταξύ μας και ξέρουμε ποιες είμαστε. Και για μένα λένε κάτι τέτοιοι σπιούνοι από κακία και ζήλεια... Και να  με συγχωρείς για τον τρόπο που ήρθα, αλλά δεν θα άντεχα την αδικία για μια τόσο άξια κοπέλα.

Είδε, μια κάποια αναλαμπή στο πρόσωπο αυτού του ανθρώπου και χωρίς να περιμένει απάντηση, γύρισε στο μαγαζί που την περίμενε μειδιώντας κάτω από τα μουστάκια του ο ιεροφιλόσοφος Παπανίκος, που κάτι σπουδαίο οσμίστηκε από την αποστολή της Μαιρούλας...

Η συνέχεια είναι γνωστή, ο Γιάννης -με λυδία λίθο την Μαιρούλα- έκανε το θαύμα του, χωρίς κανένας να μάθει ποτέ τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε, ώστε στη συνέχεια  να γίνει ομαλά το προξενιό και ο γάμος που κατέληξε σε  ένα τρισευτυχισμένο αντρόγυνο, ο Κυρ (τάδε)... και την Αντριάνα, με σπουδαία παιδιά...

Για μια ακόμη φορά ο Γιάννης ο Τσετσέλης, όπως πάντα το συνήθιζε,  μετά μια ακόμη αυθόρμητη και «καλή πράξη» του, ευτυχισμένος ήπιε το κρασάκι του και τραγουδούσε σφυρίζοντας, περιδιαβαίνοντας την «Αγορά» της Δίβρης ...

  

Ο  «τελάλης της Δίβρης Γιάννης Τσετσέλης»

το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»

και το περιοδικό «ΔΙΒΡΗ»

Ευχόμαστε ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Ειρηνικό, δημιουργικό και λιγότερο επώδυνο

ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2014

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27^Η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Φωτο - Ρεπορταζ

   Επί τέλους καλά νέα

... «ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ»

Όταν ο αγώνας είναι έντιμος, επίμονος και συνεπής κάποια στιγμή έρχεται και το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η ΠΕΕΔ και το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» σας ενημερώνει, ότι έχει τα παρακάτω πρώτα 3 καλά ΝΕΑ:

v Ο Εισαγγελέας Ηλείας, έδωσε έγγραφη παραγγελία στον Δήμαρχο Αρχ. Ολυμπίας να μας δώσει άμεσα τις εργαστηριακές εξετάσεις του ΚΕΔΥ ΑΘΗΝΩΝ για το πόσιμο νερό της Διβρης.

Δύο χρόνια τώρα ζητάμε επιμόνως τα αποτελέσματα των Εργαστηρίων ΚΕΕΔΥ Αθηνών στις δειγματοληψίες του πόσιμου νερού της Δίβρης. 

Ως γνωστόν, το κολοβακτηρίδιο στα ξακουστά νερά μας είναι ...λίαν «προσφιλές» λόγω της μη τήρησης Υγειονομικών Κανονισμών. Θα δούμε τώρα αν ο σημερινός Δήμαρχος θα βαδίσει «το δρόμο που χάραξαν» οι προκάτοχοί του Δήμαρχοι Λαμπείας, δηλ. θα κληθεί να απολογηθεί στον παραγγέλοντα κ. Εισαγγελέα για τα περεταίρω...

v Οι επιθεωρητές – ελεγκτές του Υπουργείου Υγείας, ψάχνουν το «μεγάλο φαγοπότι» που επιχειρήθηκε να γίνει στην περιουσία εκατομμυρίων που άφησε στο Νοσοκομείο Πύργου η διβριώτισσα Ψυχαλίνου.

Τρία χρόνια αγωνιζόμαστε και αποκαλύπτουμε το σκάνδαλο της ΔΩΡΕΑΣ της μεγάλης ευεργέτιδος (έλκουσας την καταγωγή από τη Δίβρη) Ξανθής Ψυχαλίνου, συζύγου του Υπουργού του Γ. Παπανδρέου-«γέρου» Γιάννη Γιαννόπουλου. Επί τέλους, πήραμε μήνυμα από τους Επιθεωρητές που πήγαν στον Πύργο, ότι «ήρθε η ώρα των ευθυνών» για τους εμπλεκόμενους στην σοβαρή υπόθεση. Δηλαδή τους βουλευτές, προέδρους του Νοσοκομείου και του Δικηγορικού Συλλόγου, Δημάρχους, δικηγόρους, συμβολαιογράφους κλπ, του Πυργιώτικου κατεστημένου που προσπάθησαν να αποκρύψουν, να συγκαλύψουν το μέγα σκάνδαλο...

v Το Δασαρχείο Πύργου, αφού αδιαφόρησε, κατηγόρησε και συγκάλυψε την  κοπή κέδρων στο δάσος της «Σβαρνιας», τώρα ανακάλυψε τους δράστες!.

Ενώ επί 15 ημέρες το Δασαρχείο Πύργου που ενημερώθηκε ότι ασυνείδητοι καταστροφείς έκοψαν τα κέδρα του δάσους της «Σβαρνιάς», κουκούλωνε και συγκάλυπτε και διέψευδε την καταγγελία μας, όταν του στείλαμε τα φωτογραφικά ντοκουμέντα που είναι αψευδείς μάρτυρες του εγκλήματος και του επισημαίναμε ότι στο σημείο αυτό κινδυνεύει να πέσει το βουνό πάνω στο Ιατρείο, την Εκκλησία και το Δημοτικό Σχολείο, ξαφνικά «είδε φως» και ανακάλυψε τους δράστες. Για να δούμε τη συνέχεια... 

v  Ο «Σύλλογος Διβριωτών Αθήνας» (ΣΔΑ) σε αξιέπαινες αγαθοεργίες

Πληροφορούμεθα ότι ο ΣΔΑ, εν όψει των εορτών προέβη στις εξής αξιέπαινες αγαθοεργίες τη Δίβρη.

Πρώτον, θα εφοδιάσει το Ιατρείο Λαμπείας με ένα ηλεκτρικό αποστειρωτήρα για τα εργαλεία που δυστυχώς δεν διαθέτει το Ελληνικό κράτος.

Δεύτερον, διέθεσε αρκετά και σημαντικά Χριστουγεννιάτικα δώρα 

στα παιδιά του Νηπιαγωγείου Λαμπείας που μοιράστηκαν σε ειδική παιδική γιορτή που έγινε και έδωσε μεγάλη χαρά στα παιδάκια που αισθάνθηκαν μεγάλη χαρά και ευχαρίστησαν τους χορηγούς.

Τρίτον, διέθεσε σημαντικό χρηματικό ποσό για την ενίσχυση της ετήσιας Εκδρομής των μαθητών του Γυμνασίου-Λυκείου.

Και ένα δικό μας σχόλιο: Ο ΣΔΑ, που έχει την ευτυχία να έχει Ταμείο εύρωστο (αν και δεν συμφωνούμε με τον τρόπο που μαζεύει χρήματα, δηλ. με τις καλοκαιριάτικες,  υπό τύπον κερδοφόρου ταβέρνας, εκδηλώσεις) λέμε ένα  μεγάλο μπράβο που ξεκίνησε αυτές τις αγαθοεργές χειρονομίες στην ιδιαίτερη πατρίδα... Ίσως ήταν καιρός. Ευχόμαστε και ενεργό συμμετοχή στα πλέον σοβαρά θέματα της Δίβρης.  

v Τοποθετήθηκε στη Δίβρη Μετεωρολογική κάμερα!!..

Πρόσφατα η Metar.gr (ιδιωτική μετεωρολογική εταιρεία πρόβλεψης του καιρού με διαχειριστή τον κ. Θεόδωρο Κανδύλη) τοποθέτησε κάμερα στο κτίριο του π. Δημαρχείου Λαμπείας που λειτουργεί επί 24ώρου βάσεως και δείχνει την Δίβρη και τον καιρό που επικρατεί ανά πάσα στιγμή. Είναι μια από τις 9 που έχουν τοποθετηθεί στο Νομό Ηλείας.

Μπορεί ο καθένας να μπεί στο ιντερνέτ και να πληκτρολογήσει το: metar.gr/camera/lampia/ και θα έχει μπροστά του το μεγαλύτερο μέρος της Δίβρης.

v  Διαρκής υπενθύμιση: Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΕΚΚΛΗΣΗ για την ανακατασκευή της βρύσης «Πάνω Γαβροβίκος» Γκρουστάδων:

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΜΕ

ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΤΟΝ ΟΒΟΛΟ ΤΟΥΣ (ΜΙΚΡΟ Ή ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΚ ΘΕΜΕΛΙΩΝ ΤΗΣ ΒΡΥΣΗΣ «ΠΑΝΩ ΓΑΒΡΟΒΙΚΟΣ» ΓΚΡΟΥΣΤΑΔΩΝ ΔΙΒΡΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΩΣ ΧΩΡΟΥ ΑΝΑΨΥΧΗΣ

Τα εμβάσματα μπορούν να αποστέλλονται  στην Ταχυδρομική διεύθυνση:

«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»

27063 ΛΑΜΠΕΙΑ

v Κυκλοφόρησε το 142^ο τεύχος του περιοδικού μας «ΔΙΒΡΗ»

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

-Κύριο άρθρο. Δυο σενάρια για το Δήμο Αρχ. Ολυμπίας (Σωτ. Σωτηρόπουλος)

-Ιστορικές Σελίδες. Η μνημειώδης αγόρευση του Βάσου Στεφανόπουλου στη Βουλή το 1936

-Εκ Βαθέων. Τίποτα δεν καταλαβαίνουν... (Μαρία Αρβανίτη-Σωτηροπούλου)

-Νέα από το χωριό και Πόλη

-ΠΕΡΙΕΡΓΑ – ΣΧΟΛΙΑ ("Ο Διαπορών Σχολιαστής")

-Μια εκδρομή την Λαμπειέων της Πάτρας πριν 82 χρόνια!.

-Μια αληθινή ιστορία που μοιάζει διήγημα. Το Λάδι της Μακελλαριάς (Διαμαντής Αστραίος)

-Ένα καταπληκτικό οικογενειακό κειμήλιο της Δίβρης του 1888...

-Νέα από τη Δίβρη Β. Ηπείρου. Το Σχολείο της Δίβρης Δελβίνου, Β΄μέρος (Πάνος Τζιόβας).

-Δίβρη, η καλλίστη βασιλίδα της ορεινής Ηλείας, με φθινοπωρινή φορεσιά.

-Ένα Γράμμα από τον εκδότη της Δίβρης: ¨Θα είναι αυτά τα λόγια ο τελευταίος αποχαιρετισμός;"

-Συνδρομές-Συνεισφορές - Παρουσίαση βιβλίων. – Νέα επί του "ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ" 

ΧΑΝΙΑ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΟ ΕΙΠΡΑΚΤΟΧΩΡΙ!... ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ. Παράδειγμα προς μίμησιν ή προς αποφυγήν;;;

ΧΑΝΙΑ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΟ ΕΙΠΡΑΚΤΟΧΩΡΙ!... ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ

Παράδειγμα προς μίμησιν ή προς αποφυγήν;;;

           

Εισαγωγή

Προβληματίστηκα σοβαρά αν θα πρέπει να γράψω το κείμενο αυτό. Είχα κατά νου από καιρό να εκφραστώ για το θέμα, όπως πάντα με πλήρη ελευθερία και συνέπεια στην ιστορική μου διαδρομή, κυρίως σε ότι αφορά την πατρώα γη της πλέον ορεινής Ηλείας (εννοώ τα 14 χωριά του ιστορικού «πρώην Δήμου Λαμπείας 1833-1912, από την Αγιαννάνα, τη Γιάρμενα και το Κλινδιά μέχρι το Πορετσό, την Δερβινή και τη Νουσά). Και αυτές μου τις θέσεις και ανησυχίες εδώ και 40 χρόνια αποτυπώνω μέσα από τις σελίδες του ιστορικού – λαογραφικού περιοδικού «ΔΙΒΡΗ» και βεβαίως από την εν γένει δραστηριότητά μου ως ενεργός πολίτης, δημιουργός και σε τιμητικές θέσεις εκλεγμένος στους Πολιτιστικούς Συλλόγους επί σειράν ετών από τους συμπολίτες μου (αναφέρομαι κυρίως στην «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΟΡΕΙΝΗΣ ΗΛΕΙΑΣ» (ΟΣΟΗ) που άφησε εποχή για την πατριωτική δράση της, στις δεκαετίες 1970 και 1980).

Από μεγάλη Εκδήλωση της ΟΣΟΗ στη Αθήνα, με συμμετοχή όλων των Συλλόγων της
Ορεινής Ηλείας. Στο μέσον μεταξύ των Προέδρων των Συλλόγων ο Πρόεδρος της ΟΣΟΗ
Σωτήρης Σωτηρόπουλος και δίπλα του αριστερά ο Γεν. Γραμματέας  Θόδωρος Ζαχαρόπουλος
από το Πανόπουλο και ο Αντιπρόεδρος Κώστας Τριανταφυλλόπουλος από τα Τσίπιανα

            Ο  προβληματισμός (και συνακόλουθα η αναστολή) για τη συγγραφή του παρόντος σημειώματος,  γινόταν όλο και πιο έντονος, από την φραστική ....«περιποίηση» που δεχόμενα τα τελευταία κυρίως χρόνια, εκ μέρους των κοντοχωριανών μας  Πανοπουλαίων (και διάφορων ....συμπαρομαρτούντων «Διβριο-μάχων») που κλιμακωνόταν με κυριότερες αιχμές: α) Το 1985, την εποχή που ήθελαν με το ζόρι  να πάρουν το Κέντρο Υγείας από τη Δίβρη –που είχε τις προϋποθέσεις- και τελικά το έστειλαν ...στο Σιμόπουλο, β) Συνεχίστηκε το 1998 με την άρνησή τους να γίνει ο ενιαίος «Καποδιστριακός» νέος Δήμος Λαμπείας, με όλα τα χωριά των μετέπειτα Δήμων Λαμπείας και Λασιώνος και γ) Κατέληξε το 2010 με την πεισματική άρνησή τους να γίνει ο «Καλλικρατικός»  Δήμος Ορεινής Ηλείας, με τη συμμετοχή των πρώην Δήμων Λαμπείας, Φολόης και Λασιώνος.... Αλλά σήμερα θα τολμήσω να το γράψω και θα δείτε ότι αξίζει τον κόπο.

            Δεν πρόκειται εδώ να αναλύσω τους λόγους αυτής της απίθανης πολεμικής στο πρόσωπό μου και την ιστορική κωμόπολη της Δίβρης, ούτε θέλω να ξύσω παλιές πληγές γιατί δεν ωφελεί, ούτε προσφέρει στην πατριωτική υπόθεση. Δυστυχώς σε αυτή την παγίδα της στρέβλωσης της πραγματικότητας έπεσαν και εκλεκτοί συμπατριώτες μου που δεν ενημερώθηκαν σωστά.  Και βέβαια η κριτική που ασκήθηκε σε μένα –η οποία πολλές φορές άγγιζε την κακοήθεια, την αθλιότητα ακόμη και την χυδαιότητα- δεν με επηρεάζει και δεν είναι σήμερα ο δικός μου σύμβουλος, για αυτά που πω παρακάτω.

            Μόνο για τους δύσπιστους «Θωμάδες», θέλω εκ προοιμίου και τιμώντας τη μνήμη ενός σπουδαίου τέκνου  από το Πανόπουλο (Ζαχαραίϊκα) που είχαμε όλοι την ατυχία να τον χάσουμε πολύ ενωρίς, του Θόδωρου Ζαχαρόπουλου, να πω δυο κουβέντες.

Το εκλεκτό τέκνο του Πανόπουλου, ο αείμνηστος Θόδωρος
Ζαχαρόπουλος προσφωνεί και  δίνει το λόγο στον Σωτήρη
Σωτηρόπουλο, σε Εκδήλωση του Συλλόγου Πανοπουλαίων... 

 Ο σπουδαίος αυτός πατριώτης λάτρης των χωριών μας, με δημοκρατικούς αγώνες, υπόδειγμα συνδικαλιστή και σημαίνων παράγοντας επί σειρά ετών στο τότε κυβερνών κόμμα του ΠΑΣΟΚ, ήταν ο Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Ορεινής Ηλείας (ΟΣΟΗ) στην οποία εγώ ήμουν Πρόεδρος, με Αντιπρόεδρο τον «Νέστορα» της ορεινής Ηλείας αείμνηστο Κώστα Τριανταφυλλόπουλο από τα Τσίπιανα. Λοιπόν, ο Θόδωρος Ζαχαρόπουλος –και το λέω δημοσίως για πρώτη φορά, καθότι ο ίδιος όσο ήταν εν ζωή με είχε παρακαλέσει να αποφύγω, και το σεβάστηκα- είχε συμφωνήσει και είχε υπογράψει (ως Γεν. Γραμματέας) το επίσημο έγγραφο της ΟΣΟΗ προς τον τότε Υπουργό Υγείας να τοποθετηθεί το Κέντρο Υγείας  στη Δίβρη και όχι στο χωριό του το Πανόπουλο (!!!). Προκαλώ τον οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο, να αναζητήσει τα Αρχεία της ΟΣΟΗ και να δημοσιεύσει το σημαντικό αυτό έγγραφο... Έτσι για να καταπιούν τη γλώσσα τους κάποιοι σύγχρονοι επικριτές μου. Αλλά και για τα υπόλοιπα εδώ είμαστε, αν έχουν ενστάσεις και απορίες

            Και αφού έκανα αυτή την εισαγωγή, ας μπούμε τώρα και στο επίμαχο θέμα μας που έβαλα ως επικεφαλίδα και τίτλο του παρόντος.

           
Μικρό ιστορικό

            Ο πάλαι ποτέ μικρός συνοικισμός με το όνομα «Χάνια Πανόπουλου», σιγά σιγά αναπτύσσεται (πότε ραγδαία, πότε με στάσεις), αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό συγκοινωνιακό κόμβο, κατάφερε και πήρε την έδρα του πρώην Δήμου Λασιώνος και τραβάει το δρόμο του (αυτά λίγο πολύ είναι γνωστά).

            Βεβαίως ιστορικά να πούμε, ότι εκεί μέσα στα ρουμάνια της Κάπελης ήταν κάποτε ένα Χάνι με αφεντικό κάποιον Πανόπουλο (γενάρχη της σημερινής μεγάλης οικογένειας των Πανόπουλων και καμιά σχέση έχοντα με τον διαβόητο λήσταρχο Πανόπουλο (γιατί και αυτό το λένε με καμάρι κάποιοι σύγχρονοι Πανοπουλαίοι). Χάνι λοιπόν, που περιγράφει γλαφυρά και ξεκαρδιστικά θα λέγαμε, ο διάσημος γιατρός-περιηγητής Χρίστος Κορύλλος  στο βιβλίο του «ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΑΠΟ ΠΑΤΡΩΝ ΕΙΣ ΚΑΛΑΜΑΣ» (εκδ. 1891). Γύρω από το Χάνι αυτό, σιγά σιγά μετακινήθηκαν από τα γύρω χωριά κυρίως Αντρώνι, Κακοτάρι, Τσίπιανα, Καρυά, Σινούζι κ.ά. και εγκαταστάθηκαν εκεί (ως μέτοικοι ή επήλυδες επί το αρχαϊκότερον) κάποιοι αναζητώντας καλλίτερη τύχη... Κι όπως γίνεται πάντα οι μέτοικοι μπορεί να είναι προκομμένοι με δημιουργικό πνεύμα, μπορεί όμως και τυχοδιωκτικό και ας μην είναι προς παρεξήγηση το δεύτερο. Βλέπουμε ότι η δημογραφική έκρηξη και αύξηση του πληθυσμού του νέου συνοικισμού έγινε τις δεκαετίες 1960-1970-1980 και μάλιστα ζήτησαν κάποια στιγμή (με πρωταγωνιστή και πάλι τον αείμνηστο Θόδωρο Ζαχαρόπουλο) την δημιουργία αυτόνομου χωριού ή την μεταφορά της έδρας της Κοινότητας Αντρωνίου στο Πανόπουλο. Ούτε το ένα πέτυχαν, ούτε το άλλο. Και μετά υπήρξε πληθυσμιακή στασιμότητα και μείωση.

            Όμως πολύ σύντομα μπορούμε να αναφέρουμε κάποια λίγα στοιχεία αυτής της «ανάπτυξης» και της πορείας μέχρι σήμερα. Το άλλοτε ασήμαντο «Χάνι» ξαφνικά απόχτησε μικρο-μεγαλικές ιδέες και όπως έλεγε θυμοσοφικά ο μπάρμπα Κώστας Τριανταφυλλόπουλος ήθελε «το Κούμπερι να γίνει Ιερουσαλήμ!!..., (υπάρχει στην περιοχή και ο σχετικός μύθος). Να επισημάνουμε ότι ο συνοικισμός αυτός που έγινε διαχρονικά από συνεχείς και παράνομες εκχερσώσεις δασικής έκτασης της Κάπελης, με καταστροφική κοπή χιλιάδων δέντρων της «βασιλικής δρυός» (βελανιδιάς), είναι δεν είναι 2-3000 στρέμματα (εκ των 14.000 στρ. της Κοινότητας Αντρωνίου), δηλ. πολύ λίγος χώρος που δεν επαρκεί ούτε για 30-40 αγροτικές οικογένειες. 

Ιδού και ο χάρτης του συνοικισμού των "Χανίων Πανοπουλου" από αεροφωτογραφία του 2003.
Διακρίνεται καθαρά η καταστροφική εκχέρσωση του δρυοδάσους της Φολόης (σε σύγκριση με
αεροφωτογραφίες του 1945) και τα δύο οικόπεδα που αργότερα χτίστηκαν τα μεγαθήρια
των εγκαταστάσεων Pano Factional και το Δημαρχείο του πρώην Δήμου Λασιώνος

Τώρα μάλιστα που θα εφαρμοστούν οι επίσημοι Δασικοί Χάρτες θα αποκαλυφθεί ποιες καταπατήσεις δάσους έχουν γίνει, και τότε θα δούμε τι θα μείνει ως ζωτικός χρηστικός χώρος για την οποιαδήποτε ανάπτυξη...

Κατ΄αρχήν να πούμε ότι οι ντόπιοι απεμπολήσανε το αρχικό όνομα του  συνοικισμού, όπως είναι το επίσημο «Χάνια Πανοπούλου» και μάλιστα ακούσαμε κάποιες κατηγόριες όταν λέμε τη λέξη «Χάνι», γιατί νομίζουν ότι εμείς δήθεν θέλουμε να τους υποτιμήσουμε... Είναι αλήθεια –και αυτό είναι προς τιμή τους- ότι πάντα φρόντιζαν και για τη στέγαση των Σχολείων τους (Δημοτικό και Γυμνάσιο) και του Αγροτικού Ιατρείου τους (επί εποχής Θόδωρου Ζαχαρόπουλου). Αλλά τους άνοιξε η όρεξη και θέλανε (χρησιμοποιώντας κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, κυρίως κομματικό) να πάρουν όλες τις δημόσιες υπηρεσίες από τη Δίβρη!!. Όπως είπαμε δεν κατάφεραν να πάρουν το Κέντρο Υγείας, όμως κατάφεραν μόνο να πάρουν το Αγρονομείο που ποτέ δεν πήγε εκεί (έμεινε στη Δίβρη, μέχρι που καταργήθηκαν οριστικά σε όλη την Ελλάδα). Από την άλλη στην φρενήρη ... «αναπτυξιακή πορεία», μαζί με τα πρώτα καταστήματα, βενζινάδικα, καφενεία είχαν επιδόσεις στην αρχή σε «σκυλάδικα» και ...ψυχοαπολαυστικά και σωματεμπορικά «καταστήματα» που σε λίγο έφυγαν και μετακόμισαν σε άλλα μέρη (π.χ. Αντρώνι, Καλλιμάνι κλπ). Προσωπικά πιστεύω, ότι ο κύριος μοχλός ανάπτυξης του συνοικισμού ήταν ένας σωστός και επιτυχημένος επιχειρηματίας, ο εκ Δερβινής προερχόμενος Πάνος Ρουμελιώτης που ήταν ο μαγνήτης της πελατείας, για την μετά από αυτόν εμπορική άνοδο του Πανόπουλου. Άνοιξαν και υπάρχουν: Φαρμακείο, Κτηνιατρείο, Σούπερ Μάρκετ επώνυμο, Φούρνος, Γραφείο Τελετών, Επιπλοποιείο, Μανάβικο, αρκετές Ταβέρνες και Καφενεία. Έγινε και το ημι-παράνομο κτίριο του Δημαρχείου (απρόσωπο, και όπως είχε πει ο μεγάλος φίλος μου αξέχαστος Νίκος Κουτσόπουλος, έμοιαζε με το «ΚΕΒΟΠ» Χαϊδαρίου όπου υπηρέτησε...).

Η «κοσμογονία της ανάπτυξης»

            Και ξαφνικά ήρθε η κοσμογονία, που ακούει στο όνομα «Γιώργος Πανόπουλος». Τον συμπατριώτη Γ. Πανόπουλο που προέρχεται από την γεναρχική οικογένεια των πρώτων Πανόπουλων, δεν γνωρίζω προσωπικά (ξέρω κάποιους Πανόπουλους και μάλιστα μια εκλεκτή γυναίκα, η Ελένη Πανοπούλου είχε παντρευτεί τον ξάδερφο του πατέρα μου Κώστα Μεγ. Σωτηρόπουλο –θείο του μεγάλου διβριώτη  συγγραφέα Παύλου Μάτεσι). Ο Γ. Πανόπουλος δικαστικός επιμελητής (κλητήρας) το επάγγελμα, εξελίχτηκε σε δαιμόνιο μεγαλοεπιχειρηματία που οικονομική του επιφάνεια και διαδρομή προκαλεί ίλιγγο. Δεν έχω καμιά πρόθεση να κατηγορήσω ή να εκθειάσω τον άνθρωπο. Ομολογώ, θα ήμουν πολύ περήφανος για ένα τόσο επιτυχημένο Κροίσο με καταγωγή από την ορεινή Ηλεία, αν δεν παρακολουθούσα κι εγώ με κομμένη την ανάσα τα διάφορα εκτεταμένα δημοσιεύματα στις εφημερίδες και τα ηλεκτρονικά ΜΕ,  που όμως είναι αμφιλεγόμενα. Διάβασα π.χ. πριν 2-3 χρόνια απίστευτες κατηγορίες για διαπλοκή στην εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» Αθηνών  και παράλληλα συνεχή διθυραμβικά ολοσέλιδα επαινετικά στην τοπική εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ» Πύργου που τον ανέβαζαν στον έβδομο ουρανό και μάλιστα τον παρουσίαζαν ως τον μεγάλο ευεργέτη της Ηλείας και ιδιαίτερα της ορεινής Ηλείας!!..  Παράλληλα, αν ανοίξει  κανένας το ιντερνέτ, εκεί θα βρει εκατοντάδες σελίδες «αφιερωμένες» στον κ. Πανόπουλο και την Εισπρακτική εταιρεία του "PANO FINANCE". Μάλιστα τώρα πρόσφατα με το γνωστό θέμα της επίθεσης των αναρχικών στην γνωστή και μη εξαιρετέα «Εισπρακτική εταιρεία» των αδελφών Σιούφα (γιων του πρώην προέδρου της Βουλής Δημ. Σιούφα), με την οποία ο  Γ. Πανόπουλος είχε από ετών και έχει ακόμη συνεργασία, φούντωσαν και πάλι τα επικριτικά δημοσιεύματα για τον ίδιο τον συμπολίτη μας και την ξέφρενη πορεία του. Αλιεύσαμε από μια τέτοια Ιστοσελίδα ένα σχετικό απόσπασμα:

"Αν σας καλέσει ο αριθμός 2624061542 είναι η εταιρία Pano Inform που σχετίζεται λόγω του ιδρυτή της με την Pano Finance και βρίσκεται στο Πανόπουλο Ηλείας. Καλεί αδιακρίτως, χωρίς να λέει ποιά εταιρία είναι, ούτε και το όνομα του ή της υπαλλήλου που τηλεφωνεί, εκτός αν πιέσετε να σας το πει. Ακόμη και όταν βεβαιώνετε ότι δεν είστε αυτός που θέλουν, επιμένουν να παρενοχλούν. Μάλιστα καλούν και σε συγγενείς χωρίς να δηλώσουν την κανονική ιδιότητά τους, ότι είναι δηλαδή εισπρακτικές εταιρίες και όχι οι ίδιες οι τράπεζες με σκοπό να αποσπάσουν τον προσωπικό αριθμό τηλεφώνου, συνήθως κινητού."
            
        Πολλά και διάφορα έχουν γραφτεί και ειπωθεί για την ραγδαία οικονομική άνοδο του εκ Πανόπουλου συμπατριώτη μας, για κάποια συγγενική σχέση και προστασία  από  τον πρώην Υπουργό του ΠΑΣΟΚ Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, για διαπλοκές και άλλα πολλά. Αλλά πάνω σε αυτό το θέμα, εμένα προσωπικά δεν μου πέφτει κάποιος λόγος  να το πιστέψω ή να μη το πιστέψω...

Η εκπληκτική άνοδος και δόξα.

            Εκείνο που πράγματι με εντυπωσίασε ήταν η απίστευτη δραστηριότητα στο χωριό του, τα «Χάνια Πανόπουλου». Είδαμε με έκπληξη και ταχύτητα να κατασκευάζει κτίρια πολυτελή μιας «Εισπρακτικής Εταιρείας» 

Η καρδιά του "Εισπρακτοχωρίου", τα πολυτελή γραφεία των  τηλεφωνικών
κέντρων "τρομο"-απειλών των δανειοληπτών....

με τον τίτλο Pano Finance (που μπροστά τους ωχριούσε σα φτωχός συγγενής το έναντι κατασκευαζόμενο Δημαρχείο Λασιώνος) και να εγκαθιστά μέσα εκατοντάδες υπαλλήλους που έκαναν την γνωστή «βρωμοδουλειά», να καλούν δηλαδή και να απειλούν τηλεφωνικά τους ατυχείς δανειολήπτες των Τραπεζών. Αλλά και αυτό είναι ...«αλλού παπά Βαγγέλιο», συμβαίνει και εις άλλα μέρη στη δύστυχη χώρα μας. Διαβάσαμε όμως και στον τοπικό Τύπο πολλά άλλα συγκλονιστικά, περί του «μεγάλου ευεργέτη της ορεινής Ηλείας, που διόρισε κάπου 200-300 κατοίκους από τα χωριά της ορεινής Ηλείας (με την πλειοψηφία βεβαίως από το Πανόπουλο)». Διαβάσαμε επίσης «ότι –όπως άλλωστε όλοι οι σύγχρονοι Έλληνες Κροίσοι- 

Γέμισαν οι τοίχοι με την διαφήμιση της ποδοσφαιρικής ομάδας, αλλά το
"καμάρι" της ορεινής Ηλείας και της Αρχ. Ολυμπίας μετακόμισε στην
Αμαλιάδα!... Πάντως οι επιγραφές μένουν για να θυμίζουν δόξες παλιές...

δημιούργησε ποδοσφαιρική τοπική ομάδα με την ονομασία Π.Φ.Ο. Πανόπουλου». Επίσης, μέχρι και «ΑΤΜ της τράπεζας ΜΑΡΦΙΝ εγκατέστησε στο Πανόπουλο» (τι μεγαλεία!)...

            Και η αποκορύφωση: Αγγέλλεται στον τοπικό Τύπο ότι «θα ανεγερθεί στο Πανόπουλο, υπερπολυτελές πεντάστερο  Ξενοδοχείο» (!!) που αρχίζει να θεμελιώνεται με τη συνοδεία χορδών και οργάνων, με μεγάλες ταμπέλες και μακέτες.

Η μεγάλη διαφημιστική ταμπέλα με την εντυπωσιακή μακέτα του
υπερπολυτελούς Ξενοδοχείου πέντε αστέρων....

 Ειπώθηκε μάλιστα ότι θα χρησιμοποιείται για θέρετρο αθλητών προς προπόνηση (ούτε στο Σαμονί των Άλπεων να ήταν, μόνο που το υψόμετρο του Πανόπουλου δεν προσφέρεται για προπόνηση αθλητών!). Αυτό ήταν η αποθέωση  της «αναπτυξιακής» πορείας του πρώην Χανιού, πού σύμφωνα με τις προβλέψεις και τα όνειρα, ούτε λίγο ούτε πολύ οι Πανοπουλαίοι και οι άλλοι ορεινοί Ηλείοι σε λίγο ...«θα τρώνε με χρυσά κουτάλια». Έγιναν και άλλες πομπώδεις «αναπτυξιακές» εξαγγελίες, όπως π.χ. εργοστάσια εμφιάλωσης νερού και έτερα ηχηρά.

            Σε όλο αυτό θαυμάσιο σκηνικό που στηνόταν εκεί, κάτι δεν μου πήγαινε καλά από την αρχή. Προσπάθησα να ερευνήσω το θέμα, λίγο από ...ζήλεια, λίγο από χαρακτήρα και πεποίθηση, άντε λίγο και από περιέργεια.  Και τι διαπίστωσα; Κρατηθείτε. Ο «μέγας ευεργέτης» που έδινε δουλειά σε εκατοντάδες ορεινούς Ηλείους ήταν ένα ωραίο παραμύθι. Ούτε ένας διορισμένος από τα χωριά του γειτονικού και πιο φτωχού δικού μας δήμου Λαμπείας (!..), ενώ οι ευάριθμοι πράγματι υπάλληλοι κουβαλιόντουσαν από Πύργο, Πάτρα, Αμαλίαδα και το μόνο που άφηναν στο Πανόπουλο (ως «βιδάνιο»), ήταν η σκόνη τους και τα υγρά τους απόβλητα μετά συγχωρήσεως (!!...). Οι όποιοι ελάχιστοι Πανοπουλαίοι διορίστηκαν, μεταβλήθηκαν σε διαφημιστικά παπαγαλάκια (και με το δίκηο τους, αφού έφαγαν ένα κομμάτι ψωμί). Όπως είμαι καμιά φορά υπερβολικός και ... «προφητικός», άρχισα να γράφω τις υποψίες μου για το επιτελούμενο «θαύμα» στου Πανόπουλου, με αποτέλεσμα να με παραλάβουν κάποιοι κουκουλοφόροι αήθεις «Ανώνυμοι» και να με υβρίζουν χυδαία μέσα από τις Ιστοσελίδες «ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΊΑ» (του εκλεκτού Αγιαννανιώτη συμπατριώτη Ανδρ. Αθανασόπουλου) και μια άλλη το «ΑΝΤΡΩΝΙ»... Μάλιστα, ήρθα σε αντιπαράθεση για το θέμα, που δεν θα το ήθελα, με ένα σοβαρό και εκλεκτό συμπολίτη τον Ι.Ν. (που είναι και μισοδιβριώτης), ο οποίος εκθείαζε τον φίλο του Γ. Πανόπουλο... 

Η συνέχεια είναι σε όλους γνωστή. Η ομάδα του Πανόπουλου μεγαλούργησε για κανα δυο χρόνια, πρώτη στην κατηγορία της εξέπληξε με ποδοσφαιριστές ακόμη και από τα Σκόπια και οι Πανοπουλαίοι καμάρωναν σα γύφτικα σκεπάρνια... Άρχισαν να πέφτουν και τα πρώτα μπετά για το «πεντάστερο Ξενοδοχείο» και η αγαλλίαση συνεχίζεται αμείωτη... Παρασύρθηκαν και κάποιοι άλλοι κι άρχισαν να φτιάχνουν μεγάλα κτίρια για μεγάλα καταστήματα... Μέχρι που ήρθε η κρίση και οι δίσεχτοι χρόνοι και φάνηκαν τα πρώτα συμπτώματα.

Η  διαφαινόμενη μελαγχολική πτώση, και ο ...επίζηλος τίτλος: το «Εισπρακτοχώρι» της Ηλείας!..  

Δεν γνωρίζουμε τους λόγους (πολλά λέγονται, πολλά ακούγονται) που η ειδυλλιακή εικόνα αρχίζει και γίνεται μουντή και να γκρεμίζει τα όνειρα των ντόπιων που βλέπουν να καταρρέουν τα μεγαλεία. Η Ομάδα, Π.Φ.Ο. Πανόπουλου το «ΚΑΜΑΡΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ» -όπως με γράφιτι ρύπαναν τους τοίχους κατά μήκος της Ε.Ο. 111- πουλιέται στην Αμαλιάδα και αλλάζει έδρα.  Οι τηλεφωνικοί «τρομοκράτες» υπάλληλοι  των δανειοληπτών (σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα) μένουν απλήρωτοι. Τα έργα του "πεντάστερου" Ξενοδοχείου σταμάτησαν στα μπετά, 

Τα "ικριώματα" των μπετών, φαντάζουν τώρα μελαγχολικά και παράταιρα με το
περιβάλλον που κατακρεουργήθηκε με την αποψίλωση του θεσπέσιου δρυοδάσους...

και  παραμένουν εκεί να μοιάζουν πλέον σαν αποκρουστικά ικριώματα φαντασμάτων,  δίνοντας στον περιβάλλοντα χώρο μια μελαγχολική όψη...

Και το ακόμη χειρότερο. Το άλλοτε «Χάνι» του Πανόπουλου  που φύτρωσε εκεί μέσα στο δρυοδάσος της Κάπελης από την αδήριτη ανάγκη επιβίωσης των λιγοστών οικιστών του, υπέστη και την έσχατη υποβάθμιση σε πανελλαδική κλίμακα με μια πρωτοφανή κοροϊδία και διαπόμπευση. Πήρε την επονείδιστη προσωνυμία που δε τιμά ούτε το ίδιο, ούτε τους κατοίκους του:

ΧΑΝΙΑ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΟ ΕΙΠΡΑΚΤΟΧΩΡΙ!...

Εσείς τι λέτε φίλοι μου; Είναι παράδειγμα προς μίμησιν ή προς αποφυγήν;;;

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013, ΣΑΣ ΜΙΛΑΕΙ «ο τελάλης της Δίβρης Γιάννης Τσετσέλης»...

Το ωραίο δάσος της "Σβαρνιάς" που έβαλαν στο μάτι ασυνείδητοι εγκληματίες...

ΚΑΘΕ 2^η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΣ ΜΙΛΑΕΙ

«ο τελάλης της Δίβρης Γιάννης Τσετσέλης»

Η ΝΕΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ

( Έτος 1ο - Aρ. Φύλλου 13)

Όταν ο Δήμος Αρχ.Ολυμπίας, οιυπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες, η τοπική κοινωνία και η Κοινότητα  κοιμούνται και αδιαφορούν, εμείς επαγρυπνούμε και ενδιαφερόμαστε...

Και δια της εφημερίδας με τον ανωτέρω τίτλο:

 Θα σας ενημερώνουμε για μικρά και 

μεγάλα 

θέματα της κωμόπολης και θα 

επεμβαίνουμε

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

            Γιατί διαλέξαμε, αυτό το περίεργο τίτλο της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας;

            Ο Γιάννης Τσετσέλης, για όσους δεν τον γνώρισαν, ήταν μια εμβληματική μορφή, μια «γραφική» (με την πιο καλή έννοια) φιγούρα της παλιάς καλής Δίβρης που έζησε και άφησε το ίχνος του επί πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα. Ενδεχομένως το όνομα «Τσετσέλης» να έχει περάσει σε πολλούς με κάποια απαξία, ως ενός φτωχού, καταφρονεμένου και όχι έξυπνου συμπολίτη μας. Ήταν όμως, από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες που άφησαν εποχή στην ιστορική κωμόπολη. Ελπίζουμε να δοθεί ευκαιρία να γράψουμε για την ψυχοσύνθεση, την καλοσύνη και να ξετυλίξουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σημαντικές πτυχές της πολυσήμαντης αυτής προσωπικότητας, με τη διήγηση περιστατικών (το πλείστον σπαραξικάρδιων)  που σημάδεψαν όχι μόνο τον ίδιο αλλά όλη την τοπική κοινωνία της Δίβρης. Σήμερα θα περιοριστούμε σε λίγα.

            Ξεκινώντας αυτή τη μόνιμη ενημερωτική στήλη κάνουμε γνωστό στους εκλεκτούς αναγνώστες της «ΝΕΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», ότι ο Γιάννης Τσετσέλης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο επίσημος εκφωνητής, ο τελάλης της Δίβρης, δηλ. ο άνθρωπος που διαλαλούσε με την χαρακτηριστική και πολλές φορές ακατάληπτη φωνή του («ψεύδιζε» λίγο), όλα τα σημαίνοντα γεγονότα και τις ανακοινώσεις (ως είδος μεγαφώνου) που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της Κοινότητας, χαρούμενα ή άσχημα νέα της ζωής της κωμόπολης, η αναγγελία προσωπικής εργασίας, η διανομή νερού για άρδευση κλπ, κλπ. Ήταν με λίγα λόγια η φωνή της συνείδησης της «Αγοράς» της Δίβρης. Ο ίδιος σχεδόν μοναχικός στη ζωή του και πάμφτωχος, για πολλές δεκαετίες ήταν ο «θεληματάς» (κι εδώ με την καλή έννοια) για να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον και μάλιστα έχει μείνει παροιμιώδες σε διβριώτες και παραθεριστές (στους οποίους ήταν συμπαθέστατος) το περιβόητο «τσετσελόσημο» όπως είχε καθιερωθεί να λέγεται το φιλοδώρημα ή μπουρμπουάρ που έπαιρνε   ευχαρίστως όποιο κι αν ήταν και χωρίς γογγυσμόν…

Τα θέματα που θα παρουσιάζουμε θα είναι τηλεγραφικά διατυπωμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συλλέγουμε, μαζί με τις συνοδεύουσες φωτογραφίες (παλιές και σημερινές) Σε μερικά θα υπάρχει μεγαλύτερη έκταση, ιδίως όταν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η χαρακτηριστική φωνή του αείμνηστου Γιάννη Τσετσέλη θα αντηχεί στεντόρεια σε λόγγους και λαγκαδιές όπως τότε, τον παλιό καλό καιρό…        Συνεχίζουμε.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Φωτο - Ρεπορταζ

v ΕΞΑΙΡΕΣΑΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΡΜΑΝΣΗ!...

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ       Εξαιρετικώς Επείγον

ΛΑΜΠΕΙΕΩΝ (ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ) ΗΛΕΙΑΣ

«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»

27063 ΛΑΜΠΕΙΑ – ΤΗΛ. 6972295293           Δίβρη (Λαμπεία) 6-12-2013

       Αρ. πρωτ. 2163

Προς

1. Υπουργό Εσωτερικών κ. Μιχελάκη

2. Υπουργό Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλο

Κύριοι Υπουργοί, γιατί εξαιρέσατε τα ορεινά Σχολεία του Δήμου Αρχ. Ολυμπίας (από τα πλέον ορεινά της Πελοποννήσου) από την έκτατη επιχορήγηση θέρμανσης;;;

Κύριοι αρμόδιοι

      Πάλι το κάνατε το θαύμα σας!... Από το γλίσχρο και ανεπαρκές κονδύλιο των 9 εκατομμυρίων Ευρώ που αποφασίσατε να διαθέσετε για τα χειμαζόμενα ορεινά Σχολεία της χώρας και πάλι εξαιρέσατε την περιοχή της πλέον ορεινής Ηλείας, τα Σχολεία του Δήμου Αρχ. Ολυμπίας που βρίσκονται στους πρώην Δήμους Λαμπείας, Λασιώνος και Φολόης  (με υψόμετρο από  600 έως 900 μ. υπέρ την θάλασσα!!), με διαρκείς χιονοπτώσεις και τσουχτερό κρύο, αλλά  και σχολικά κτίρια σε άσχημη κατάσταση.

Το Γυμνάσιο- Λύκειο Λαμπείας, όπως και τα υπόλοιπα Σχολεία των  ορεινών
                πρώην Δήμων Λαμπείας-Λασιώνος-Φολόης , ...ξέχασαν να επιχορηγήσουν
για πετρέλαιο θέρμανσης!

      Γιατί επιδεικνύετε τέτοια αναλγησία και ακηδία; Δεν φτάνει που ο Νομός Ηλείας έχει εγκαταλειφτεί σε όλα τα επίπεδα και έχει γίνει το αποπαίδι πανελλαδικά, έρχεσθε τώρα και τιμωρείτε τους μικρούς μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς.

      Χρέος της Πολιτείας είναι η θέρμανση γενικώς. Και βεβαίως, όχι επιλεκτικές επιχορηγήσεις αλλά δίκαιη κατανομή και στοργή εκεί που υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη.

      Περιμένουμε άμεση εντολή σας, για ικανοποίηση των αναγκών Σχολείων μας.

Ο πρόεδρος

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

(εκδότης του ιστορικου-λαογραφικου περιοδικού «ΔΙΒΡΗ», πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ»)

v Συνεδριάζει την Κυριακή  το ΔΣ του Δήμου Αρχ. Ολυμπίας για να μοιράσει πρωτοχρονιάτικα και προεκλογικά δώρα!...

 Και μια τραγική είδηση για το πολυαναμενόμενο έργο στη Δίβρη.

Την Κυριακή 15-12-2013 (όπως είδαμε στον τοπικό έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο) συνεδριάζει το ΔΣ του Δήμου της παγκόσμιας Ολυμπιακής πρωτεύουσας με τα εξής θέματα, όπως τα χαρακτηρίζουμε στο τίτλο μας. Διαβάστε και απολαύστε τα:

·        «Κατάργηση του μονίμου καταφυγίου άγριας ζωής στη περιοχή της ορεινής Ηλείας». Προεκλογικό και πρωτοχρονιάτικο δώρο στους λαθροϋλοτόμους και τους κυνηγούς και  λαθρο-κυνηγούς που το απαιτούσαν επιμόνως  από καιρό...

·        «Λήψη απόφασης γα την αποκατάσταση ζημιών των πυρκαγιών του 2007 στις πυρόπληκτες περιοχές από το «Ταμείο Μολυβιάτη». Προεκλογικό και πρωτοχρονιάτικο δώρο (μποναμάς σε καραδοκούντες εργολάβους, όπως έγινε και στο πρόσφατο παρελθόν), για έργα σε χωριά που δεν πλησίασε η φονική πυρκαγιά του 2007 και για έργα αλλότρια, σε αντίθεση με το σκοπό που δόθηκαν τα ιερά χρήματα  του «Ταμείου Μολυβιάτη»...

·        «Λήψη απόφασης επιχορήγησης σε αθλητικούς συλλόγους και σωματεία».  Προεκλογικό και πρωτοχρονιάτικο δώρο, εν μέσω δεινής οικονομικής κρίσης, ποιος ξέρει σε ποιους ημέτερους...

·        «Επιχορήγηση αγοράς έκτασης και εκπόνηση μελέτης, δαπάνης 686.629,39 Ευρώ (!!!) για δημιουργία Αθλητικού Κέντρου». Εδώ ταιριάζει η θυμόσοφη λαϊκή ρήση «η γριά το μεσοχείμωνο ξυλάγγουρα γυρεύει», αφού ο Δήμος χειμάζεται και δεν διαθέτει ούτε πετρέλαιο για τα ορεινά Σχολεία του. Δεν μάθαμε ακόμη για που προορίζεται αυτό το προεκλογικό και πρωτοχρονιάτικο δώρο...   

Κινδυνεύουν να χαθούν 1 εκατομμύριο Ευρώ!...

Και ενώ μοιράζουν όλα αυτά τα ...ωραία δώρα γαλαντομίας εν όψει της πρωτοχρονιάς και των προσεχών εκλογών, μαθαίνουμε την τραγική είδηση ότι από εγκληματική αμέλεια και ανεπάρκεια των Δημοτικών μας αρχόντων κινδυνεύουν να χαθούν τα εγκεκριμένα  χρήματα του 1.000.000 Ευρώ (από το πρόγραμμα «Αλέξανδρος Μπαλτατζής») για το πολυδιαφημισμένο και εξαγγελμένο από 3ετίας έργο

Η  ανάπλαση της "Αγοράς" της Δίβρης θα μείνει όνειρο θερινής νυκτός;;;

 «Ανάπλαση κεντρικού δρόμου Δίβρης», γιατί η προθεσμία έναρξης των εργασιών λήγει στο τέλος του χρόνου και μέχρι σήμερα δεν έχουν καν προχωρήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες προώθησης του έργου !!!...

Μετά τα ανωτέρω συμβαίνοντα στο Δήμο μας, οι συμπολίτες και οι συνδημότες ας βγάλουν τα συμπεράσματα τους. Εμείς πάντως, θα αποδώσουμε «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι...», όπου δει.

v ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Θάνατοι:

-Έφυγε ο Διονύσης Στ. Μπίκινης, ετών 54 από τους Γκρουστάδες Δίβρης όπου και κηδεύτηκε

v Καταστροφή στο δάσος της «Σβαρνιάς». Ολιγωρία ή συγκάλυψη εκ μέρους των δασικών, δημοτικών  και αστυνομικών οργάνων κοπής δεκάδων κέδρων.

            Με κατεπείγον στις 29 Νοεμβρίου δια τηλεομοιοτυπίας έγγραφο η  ΠΕ#ΕΔ, καταγγείλαμε στο Δασαρχείο Πύργου, τον Δήμο Αρχ. Ολυμπίας και την Αστυνομία, την κοπή με αλυσοπρίονο ικανού αριθμού κέδρων (σπάνιο είδος δένδρου στο "Λάμπειον όρος") στο δάσος της «Σβαρνιάς» της ιδιαίτερης πατρίδας μας και στη συνοικία Λαζαράδες (επισυναπτόμενη φωτογραφία)

            Δώσαμε τηλεφωνικά λεπτομερώς το ακριβές στίγμα της θέσης που έγινε η καταστροφή και μας υποσχέθηκε ο δασικός υπάλληλος ότι θα μεταβεί εκεί.

            Δυστυχώς, όπως μας πληροφόρησαν περίοικοι τόσο ο αστυνομικός, όσο και ο δασικός υπάλληλος αντί να μεταβούν στο σημείο της εγκληματικής πράξης (δάσος «Σβαρνιάς» συνοικία Λαζαράδες), έψαχναν σε άλλη συνοικία τους «Βασιλαίους» και σε σημεία από την άλλη πλευρά του δάσους. Και το χειρότερο ότι μετέβη ο δασικός υπάλληλος το σούρουπο (όταν δηλ. ήταν αδύνατο να δεί) ενώ εμείς κάναμε την καταγγελία μας το μεσημέρι !!...  Αυτή την ώρα (σχεδόν νύχτα) μας πήρε στο τηλέφωνο πάλι και είπε ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο αστυνομικός, δεν βρήκαν  τίποτα το επιλήψιμο. Επί πλέον μας γνωστοποίησε ότι ρώτησε και τον Αντιδήμαρχο Λαμπείας, που δήλωσε άγνοια (!!), ενώ ο Αντιδήμαρχος πηγαινοέρχεται πολλές φορές τη ημέρα από το σημείο της καταστροφής και λόγω της ιδιότητος του (κτηνοτρόφος και κάτοικος της συνοικίας Λαζαράδων) είναι αδύνατον να μη υπέπεσε στην αντίληψή του το σοβαρό γεγονός.

Ιδού!, οι αψευδείς μάρτυρες (ενδεικτικά) του εγκληματικού έργου
των καταστροφέων του δάσους και της κοπής των
σπάνιων κέδρων....

            Βεβαίως εμείς πληροφορηθήκαμε από αυτόπτες μάρτυρες (που δεν θέλουν να αποκαλύψουν το όνομά τους, για λόγους που εκείνοι νομίζουν) ότι στο σημείο της καταστροφής κόπηκαν πάνω από δέκα-δεκαπέντε (μπορεί και περισσότερα) κέδρα και πολλά από αυτά δεν πρόλαβαν να τα πάρουν οι εγκληματίες του δάσους και μέχρι την 1-12-2013 υπήρχαν εκεί, αψευδείς μάρτυρες. Πήραμε και δημοσιεύουμε φωτογραφικό υλικό του εναπομείναντος τεκμηρίου του εγκλήματος (το ριζικό στέλεχος των κομμένων κέδρων) το οποίο θα διαβιβαστεί αρμοδίως σε κάθε διοικητική, δικαστική και ελεγκτική Αρχή δια τα περεταίρω. Βεβαίως, όπως τονίσαμε στον δασικό υπάλληλο, εάν ψάξει στα σπίτια στην πλησίον συνοικία και την περίφραξη των κήπων με παλούκια από κέδρα, θα βρει τους δράστες... Ούτε αυτό έγινε. 

Θα πρέπει δε να τονίσουμε ότι το σημείο που κόπηκαν τα κέδρα, είναι σαθρό το μέρος και η παρουσία τους κράταγε γερά το έδαφος. Τώρα υπάρχει κίνδυνος να υπάρξουν κατολισθήσεις και μάλιστα προς το Δημοτικό Σχολείο!...

         

v Και (η καθιερωμένη πλέον) υπενθύμιση: ΕΚΚΛΗΣΗ για την ανακατασκευή της βρύσης «Πάνω Γαβροβίκος» Γκρουστάδων:

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΜΕ

ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΤΟΝ ΟΒΟΛΟ ΤΟΥΣ (ΜΙΚΡΟ Ή ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΚ ΘΕΜΕΛΙΩΝ ΤΗΣ ΒΡΥΣΗΣ «ΠΑΝΩ ΓΑΒΡΟΒΙΚΟΣ» ΓΚΡΟΥΣΤΑΔΩΝ ΔΙΒΡΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΩΣ ΧΩΡΟΥ ΑΝΑΨΥΧΗΣ

Τα εμβάσματα μπορούν να αποστέλλονται  στην Ταχυδρομική διεύθυνση:

«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»

27063 ΛΑΜΠΕΙΑ

Αρχίζει σιγά-σιγά η ευγενική ανταπόκριση συμπατριωτών και φίλων της Δίβρης...