Ο "ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ" ενημερώνει- ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2015...

Ο "ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ Γιάννης Τσετσέλης" σας ενημερώνει-

ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2015...

 Η ΝΕΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ

( Έτος 3ο - Φλεβάρης 2015 - Aρ. Φύλλου 25

Όταν ο Δήμος Αρχ.Ολυμπίας, οιυπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες, η τοπική κοινωνία και η Κοινότητα  κοιμούνται και αδιαφορούν, εμείς επαγρυπνούμε και ενδιαφερόμαστε...

Και δια της εφημερίδας με τον ανωτέρω τίτλο:

 Θα σας ενημερώνουμε για μικρά και μεγάλα 

θέματα της κωμόπολης και θα επεμβαίνουμε

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

            Γιατί διαλέξαμε, αυτό το περίεργο τίτλο της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας;

            Ο Γιάννης Τσετσέλης, για όσους δεν τον γνώρισαν, ήταν μια εμβληματική μορφή, μια «γραφική» (με την πιο καλή έννοια) φιγούρα της παλιάς καλής Δίβρης που έζησε και άφησε το ίχνος του επί πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα. Ενδεχομένως το όνομα «Τσετσέλης» να έχει περάσει σε πολλούς με κάποια απαξία, ως ενός φτωχού, καταφρονεμένου και όχι έξυπνου συμπολίτη μας. Ήταν όμως, από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες που άφησαν εποχή στην ιστορική κωμόπολη. Ελπίζουμε να δοθεί ευκαιρία να γράψουμε για την ψυχοσύνθεση, την καλοσύνη και να ξετυλίξουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σημαντικές πτυχές της πολυσήμαντης αυτής προσωπικότητας, με τη διήγηση περιστατικών (το πλείστον σπαραξικάρδιων)  που σημάδεψαν όχι μόνο τον ίδιο αλλά όλη την τοπική κοινωνία της Δίβρης. Σήμερα θα περιοριστούμε σε λίγα.

            Ξεκινώντας αυτή τη μόνιμη ενημερωτική στήλη κάνουμε γνωστό στους εκλεκτούς αναγνώστες της «ΝΕΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», ότι ο Γιάννης Τσετσέλης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο επίσημος εκφωνητής, ο τελάλης της Δίβρης, δηλ. ο άνθρωπος που διαλαλούσε με την χαρακτηριστική και πολλές φορές ακατάληπτη φωνή του («ψεύδιζε» λίγο), όλα τα σημαίνοντα γεγονότα και τις ανακοινώσεις (ως είδος μεγαφώνου) που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της Κοινότητας, χαρούμενα ή άσχημα νέα της ζωής της κωμόπολης, η αναγγελία προσωπικής εργασίας, η διανομή νερού για άρδευση κλπ, κλπ. Ήταν με λίγα λόγια η φωνή της συνείδησης της «Αγοράς» της Δίβρης. Ο ίδιος σχεδόν μοναχικός στη ζωή του και πάμφτωχος, για πολλές δεκαετίες ήταν ο «θεληματάς» (κι εδώ με την καλή έννοια) για να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον και μάλιστα έχει μείνει παροιμιώδες σε διβριώτες και παραθεριστές (στους οποίους ήταν συμπαθέστατος) το περιβόητο «τσετσελόσημο» όπως είχε καθιερωθεί να λέγεται το φιλοδώρημα ή μπουρμπουάρ που έπαιρνε   ευχαρίστως όποιο κι αν ήταν και χωρίς γογγυσμόν…

Τα θέματα που θα παρουσιάζουμε θα είναι τηλεγραφικά διατυπωμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συλλέγουμε, μαζί με τις συνοδεύουσες φωτογραφίες (παλιές και σημερινές) Σε μερικά θα υπάρχει μεγαλύτερη έκταση, ιδίως όταν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η χαρακτηριστική φωνή του αείμνηστου Γιάννη Τσετσέλη θα αντηχεί στεντόρεια σε λόγγους και λαγκαδιές όπως τότε, τον παλιό καλό καιρό…        Συνεχίζουμε.

 Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ο τελάλης της Δίβρης, Γιάννης 

Τσετσέλης» ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ, ΤΩΡΑ ΜΕ 

ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΔΙΒΡΗ»

v ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΔΙΒΡΗ» ΜΕΤΑ 37 ΧΡΟΝΙΑ. Συγκινητικά από καρδιάς λόγια!...

Πρέπει να το ομολογήσω με κάθε ειλικρίνεια και χωρίς ίχνος περιαυτολογίας ή έπαρσης. Δε περίμενα τέτοια και τόση έκφραση «καλής έξωθεν μαρτυρίας» επί τη ...αποχωρήσει του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ» που τέλειωσε τον εκδοτικό του βίο τον περασμένο Δεκέμβρη μετά 37 χρόνια συνεχούς και συνεπούς κυκλοφορίας. Εκατοντάδες τηλεφωνήματα από τον πλέον απλό συμπατριώτη Διβριώτη, Ηλείο ή εν γένει αναγνώστη συνδρομητή, μέχρι επιφανείς προσωπικότητες των Γραμμάτων και του Πολιτισμού. Ώρες, ώρες αισθανόμουνα σα να ...ψήλωνα ξαφνικά, αλλά σύντομα προσγειωνόμουν στην σκληρή πραγματικότητα και εξηγούσα τους πραγματικούς λόγους της διακοπής έκδοσης της «ΔΙΒΡΗΣ».

Τι κάνεις όταν χάνεις έναν αγαπημένο σου, στην προκειμένη περίπτωση «ένα πνευματικό σου παιδί»; Στενοχωριέσαι στην αρχή και μετά το φιλοσοφείς. Όταν όμως βλέπεις τις θετικές αντιδράσεις και τις συμπεριφορές των συνανθρώπων σου, νοιώθεις άμετρη ικανοποίηση και συνειδητοποιείς ότι και συ κάτι έκανες που ίσως να μη το είχες υπολογίσει.

Δεν έλειψαν οι προτροπές, συμβουλές και προτάσεις να αναθεωρήσω την απόφασή μου και να βρεθεί τρόπος να συνεχιστεί η έκδοση, έστω κάθε εξάμηνο κλπ. Κάποιοι έριξαν την ιδέα να πρωτοστατήσουν για να γίνει μια εθελοντική φιλική εκστρατεία να βρεθούν τα οικονομικά (που είναι ο μοναδικός λόγος διακοπής), άλλοι πρότειναν άλλους τρόπους. Όλους τους ευχαρίστησα και εξήγησα ότι προς το παρόν, δεν  υπάρχει επιστροφή και το κατανόησαν....

Και βέβαια όταν ακούς καλά λόγια (εκτός των κάτωθι αναγραφομένων) από πνευματικούς ανθρώπους, όπως π.χ. ο Ηλείος διαπρεπής συγγραφέας Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος, η Αθηναία Καθηγήτριας Μουσικολόγος κ. Λίτσα Λεμπέση, ο εκ Νεμούτας συγγραφέας εκδότης του περιοδικού «ΟΡΟΠΕΔΙΟ» Δημήτρης Κανελλόπουλος, ο εκ Βάχλιας Γορτυνίας συγγραφέας Χρίστος Δημητρόπουλος, ο εκδότης της «ΑΥΓΗΣ» Πύργου Ανδρέας Καπογιάννης, ο δημοσιογράφος Μάκης Νοδάρος σε αποκλειστική συνέντευξη (στο Ράδιο «ΙΟΝΙΟΝ FM»), μια από τις σπουδαιότερες εφημερίδες της επαρχίας η "ΖΑΤΟΥΝΑ" με αίνους του Νικόλη Φίλη, έγκριτες Ιστοσελίδες (Pyrgiotis)  και τόσοι άλλοι, δεν μπορείς παρά νοιώθεις καλά και περήφανος. Ακόμη, όταν καθημερινές λαϊκές μορφές απλών ανθρώπων που αγάπησαν τη «ΔΙΒΡΗ» σαν κάτι δικό τους, όπως π.χ. ο Πυργιώτης Σάκης Γουβιάς σου εκφράζουν την αγάπη τους την αλογάριαστη, όταν ένας συμπολίτης πρόεδρος Συλλόγου κάνει πρόταση για βοήθεια προς επανέκδοση της «ΔΙΒΡΗΣ», καταλαβαίνεις ότι κάτι συμβαίνει θετικό στην κοινωνία μας...

Στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση σε αυτή την Ιστοσελίδα, θα διαβάσατε την ΩΔΗ που «έψαλλε» για το περιοδικό μας ένας ξεχωριστός Έλληνας πολίτης. ο κ. Κώστας Στεφ. Τσίπηρας (για όσους δεν το διάβασαν τους προτρέπω να ανοίξουν και να το δουν). Παρακάτω δημοσιεύω, τρεις ακόμη Επιστολές από επίσης ξεχωριστούς συμπολίτες και φίλους. Διαβάστε και κρίνετε εσείς:  

Από τον Καθηγητή Ιστορίας, Πρόεδρο της Εταιρείας Ιστορικών Σπουδών κ. Αθαν. Θ. Φωτόπουλο

Σωτήρη, φίλε μου.

Έστω και νοερά, σφίγγω το χέρι του επιστήμονα και ανθρώπου Κ. Τσίπηρα.  Τέτοιοι ακριβώς άνθρωποι και πολίτες τιμούν τον τόπο μας. Όμως, αδελφέ μου, με το σταμάτημα της έκδοσης της ΔΙΒΡΗΣ νιώθουμε πως ορφανέψαμε, πως χάσαμε τον ομφάλιο λώρο που μας συνέδεε με τη γραφική και ιστορική «Μεγάλη Δίβρη». Απέσβετο γαρ και λάλον ύδωρ… Έχασε η αγαπημένη μας Δίβρη τη μαχητική, ειλικρινή και ανιδιοτελή φωνή της και την υπεράσπισή της. Πότε και από ποιον θα ξεκινήσει πάλι μια προσπάθεια σαν τη δική σου…. Προς το παρόν –κι ενώ θα επιχαίρουν οι παρακεντέδες των πολιτικών, οι καταπατητές, οι ανάξιοι αλλά σπουδαιοφανείς ποικιλώνυμοι «άρχοντες» και οι κάθε λογής προβατόσχημοι λύκοι- εμείς  μένουμε με την απαισιοδοξία μας και … περιμένουμε…. Και αναφωνούμε, όπως ένας συγγραφέας μίλησε (το 1768) για τον Μεγαλέξαντρο, αλλά με αλλαγή μόνο του ονόματος: «Ασήκωσε, Θεέ μου, έναν άλλον Σωτήρη»!

Ειλικρινά, Σωτήρη μου, περίλυπος εστιν η ψυχή μου. Πέρασα κι εγώ την ίδια δοκιμασία με τη δική σου, όταν αναγκάστηκα να διακόψω την έκδοση της ΗΛΕΙΑΚΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ. Εμείς, που χάνουμε τα πνευματικά μας παιδιά, ξέρουμε πόσο πονάμε και δοκιμαζόμαστε. Αλλά ο τόπος μας δεν σηκώνει ούτε το πνεύμα ούτε την αλήθεια. Θυμήσου το Κόνισμα του συντοπίτη μας Αντρέα Καρκαβίτσα. Είμαι όμως βέβαιος ότι όσο ζούμε θα πασχίζουμε να αγωνιζόμαστε για τον τόπο μας και να επικοινωνούμε με τους λίγους συμπατριώτες μας που σκέπτονται όπως εμείς και δεν πτοούνται από τους σύγχρονους Φαρισαίους. Και θα βρίσκουμε τα μέσα έκφρασης και επικοινωνίας.

Να είμαστε καλά και να έχουμε την ψυχή και το πνεύμα μας σε εγρήγορση.

Αθ. Φωτόπουλος

Από τον Συγγραφέα και δημοσιογράφο κ. Μιχ. Στρατουδάκη

Αγαπητέ κε. Σωτηρόπουλε

Το κύριον άρθρον του αγαπητού μου περιοδικού, ήταν αναμενόμενο. Είχε προαγγελθεί  διαρκούσης της κρίσεως και διετηρήθη χάριν των αναξαντλήτων ποικιλοτρόπων δεσμεύσεών σου με την γενέτειραν την βασίλισσα των Λαμπείων Ορέων Δίβρη.

Το περιοδικόν δεν διέκοψε την επαφήν με το κoινόν, παρόν και μέλλον. Βρίσκεται σε ύψιστον  και περίλαμπρον σημείον, στο σημείον και τον χώρον του ερευνητού, του ιστορικού,  του Διβριώτη του σήμερα και του αύριον. Οι πάντες θα το αναζητούν μανιωδώς, θα το μελετούν θα εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους κατά θαυμαστόν, πλήρην  και ίσως απρόσμενον γι’ αυτούς τρόπον και θα ευγνωμονούν τον ατρύτως μοχθήσαντα επί τριακονταεπταετίαν όλην!!! Πρόκειται για ζείδωρον αειρέουσαν πηγήν.

Αγαπητέ κ. Σωτηρόπουλε

Προσέφερες γιγάντιον έργον και διέσωσες ήθη, έθιμα, πολιτισμούς και διαχρονικά στιγμιότυπα τα οποία θα είχαν χαθεί οριστικώς, αν δεν υπήρχεν η χρυσή κιβωτός του Διβριώτη Σωτήρ(ης)!!!

Οι ευχαριστίες άπειρες από τους πάντες. Από εμάς που γνωρίζομεν τις δυσκολίες, οι ευχαριστίες ανέρχονται σε ευγνωμοσύνη. Να είσαι σίγουρος ότι το οδοιπορικόν δεν τελείωσε. Έφυγε από την ατραπόν και  πήγε στην λεωφόρον του Πνευματικού Πλούτου!

Θα προσπαθήσω αργότερα να ασχοληθώ με την προσφοράν σου γιατί πρόκειται για Ηράκλειον άθλον. Άλλωστε στον Ερύμανθον δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει ένας μόνον Ηρακλής!

Σε χαιρετώ μετ’ ευγνωμόνου πάντα διαθέσεως

Μιχαήλ Στρατουδάκης

 Υ.Γ.Τα όσα αναφέρει ο κ.Τσίπηρας είναι πραγματικές καταστάσεις και ουχί υπερβολές. Αναφορικώς όμως με την λέξη θάνατος που χρησιμοποιεί θα διαφωνήσω, έστω και αν την θέτει με την φιλοσοφική της έννοιαν ή αλλέως πως. Το περιοδικόν είναι ζωντανόν αφού ανατρέχοντας κάποιος στις δέλτους του ευρίσκει κάτι που αναζητά ή ωφελείται ποικιλοτρόπως. Τα όσα έχει γράψει και οι παρατηρήσεις ή υποδείξεις του είναι ακατάλυτα. Καταλυτοί και άθλιοι είναι οι πολιτικοί  και οι τοπικοί αιρετοί που δεν επιδίωξαν να εφαρμοσθούν οι υποδείξεις του περιοδικού, όπως πράττουν και με κάθε έντυπον.

Από την εκ Πατρών εκλεκτή Κυρία Ειρήνη Τρίκη

Αγαπητε κ. Σωτηροπουλε,

Αδυνατούμε να πιστέψουμε το δημοσίευμα περί διακοπής του υφ' υμών εκδιδόμενου περιοδικού.

λυπούμαι βαθύτατα γιατί μια τόσο αξιόλογη εκδοτική προσπάθεια σταμάτησε. Ελπίζω ότι θα ευοδωθεί η προσπάθειά σας για την έκδοση του ετήσιου τόμου. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας, εαν θεωρήσετε ότι μπορώ καθ' οιονδήποτε τρόπο να φανώ χρήσιμη. Θα βρισκόμαστε σε επαφή. 

Με βαθιά εκτίμηση

Ειρήνη Τρίκη 

v Μίνι ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΗ ΔΙΒΡΗ ΗΛΕΙΑΣ, το Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015, στο πρώην Δημαρχείο Λαμπείας
Για τα προβλήματα της Λαμπείας, της Ορεινής Ηλείας και την ανάδειξη του Ιστορικού-Τουριστικού άξονα "Αρχ. Ολυμπίας-Διβρης-Καλαβρύτων".

Αξίζουν συγχαρητήρια στους "Ενεργούς Πολίτες" της Διβρης, με επικεφαλής τον δραστήριο συμπολίτη κ. Θοδ. Κ. Ηλιόπουλο να διοργανώσουν σε αντίξοες συνθήκες (καιρικές και κοινωνικές) μια μικρή ΗΜΕΡΙΔΑ...
Δυστυχώς, όπως πληροφορήθηκα, η συμμετοχή των ντόπιων κατοίκων ήταν ελάχιστη (και ας αφορούσε τους ίδιους και τα προβλήματά τους η σύναξη), αλλά και των Συλλογικών φορέων (πλην του προέδρου των εν Πάτραις Λαμπειέων)..,
Όμως, παρέστησαν και τίμησαν την Εκδήλωση το σεβαστόν Ιερατειον της περιοχής με επικεφαλής τον Επίσκοπο Ωλένης και Ηγούμενο της Ανω Μονής Διβρης κ. Αθανάσιο, οι βουλευτές Ηλείας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Σαλταρη και κ. Μπαλαούρας, οι Δήμαρχοι Καλαβρύτων και Ολυμπίας κ.κ. Λαζουράς και Κοτζάς, ο Αντπεριφερειάρχης Ηλείας κ. Γεωργιοπουλος, ο Αντιδήμαρχος Ολυμπίας κ. Δεβές, ο πρόεδρος του Συλλόγου της Πάτρας κ. Αγγ. Ηλιόπουλος, δημοτικοί και κοινοτικοί Σύμβουλοι.

Κύριοι Εισηγητές ησαν ο κ. Θόδ. Ηλιόπουλος και ο άτυπος θεματικός Αντιδήμαρχος της ΔΕ Λαμπειας κ. Βασ. Αρβανιτης που ανέπτυξαν σοβαρά θέματα, όπως την αξιοποίηση του Ιστορικού-τουριστικού άξονα Αρχ. Ολυμπίας-Καλαβρύτων, το θέμα της έλλειψης του γιατρού, την Εθνική Οδό111, τα Σχολεία, τα Ποιμνιοστάσια, τον Υποθηκοφύλακα και άλλα.
Εντύπωση προκάλεσε η τοποθέτηση του Δημάρχου Καλαβρύτων κ. Λαζουρά, μεστή περιεχομένου και αντάξια του αξιώματος που κατέχει στη μαρτυρική πόλη του...
Περιμένουμε, να δούμε τα συμπεράσματα και αν βγήκε κάποιο ψήφισμα από αυτή την Εκδήλωση.
Υ. Γ. Η αποχή του "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ" από την ΗΜΕΡΙΔΑ αυτή, ήταν συνειδητή, για λογούς που εξηγήθηκαν στον έχοντα την πρωτοβουλία.

Πήραμε το ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ των "Ενεργών Πολιτών" Διβρης και αναδημοσιεύουμε (σημείωση: το βρίσκουμε πολύ φτωχό στη αναπτυχθείσα θεματογραφία)

"ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΟΡΕΙΝΗΣ ΗΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ
23.02.15 13:49
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015 στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημαρχείου Λαμπείας ημερίδα που διοργάνωσαν οι «Ενεργοί Πολίτες» με θέμα: «Προβλήματα Ορεινής Ηλείας και Αναπτυξιακές Δυνατότητες του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας» 
Με την παρουσία τους τίμησαν την ημερίδα: Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ωλένης Αθανάσιος (κατά κόσμον Αριστείδης Μπαχός), η κ. Έφη Γεωργοπούλου -Σαλτάρη, (βουλευτής Ηλείας), ο κ. Μπαλαούρας Μάκης (βουλευτής Ηλείας), ο κ .Καραστέργιος Γ. εκπρόσωπος του κ Γιάννη Κουτσούκου (βουλευτής Ηλείας) ο κ. Γεωργιόπουλος Γιώργος (αντιπεριφερειάρχης), ο κ. Θύμιος Κοτζιάς (δήμαρχος Αρχαίας Ολυμπίας ), 
ο κ. Λαζουράς (δήμαρχος Καλαβρύτων), ο κ Δεββές Γ. (αντιδήμαρχος Αρχαίας Ολυμπίας) ο κ Αρβανίτης Βασίλης (αντιδήμαρχος Δ.Ε.Λαμπείας) η κ. Πατσή Μ. (Δημ Σύμβουλος ), ο κ Μιχαλόπουλος Σ.(πρόεδρος τοπικού Ορεινής) ο κ.Παντελής Γ.(πρόεδρος τοπικού Αστρά) οι κ. Πατσής Δ. και Γιαννακόπουλος Π. ( τοπικοί σύμβουλοι Λαμπείας), η κ Κουτσοπούλου (διευθύντρια Γυμνασίου Λαμπείας) και ο κ. Ηλιόπουλος Άγγελος (πρόεδρος του Συλλόγου Διβριωτών Πάτρας). Επίσης παραβρέθηκαν αρκετοί συμπατριώτες μας.
Αρχικά ο λόγος δώθηκε στον αντιδήμαρχο Δημοτικής Ενότητας Λαμπείας κ. Αρβανίτη όπου αναφέρθηκε στα προβλήματα της δημοτικής ενότητας, με κορυφαία, το πρόβλημα έλλειψης γιατρού, και τον εκσυγχρονισμό της κτηνοτροφίας.
Μετά ακολούθησε γόνιμος διάλογος με τους επίσημους καλεσμένους για επίλυση των προαναφερθέντων προβλημάτων, και συζητήθηκαν σημαντικές και αξιόλογες προτάσεις για την ανάπτυξη του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας. Μια από τις σημαντικότερες προτάσεις ήταν η βελτίωση του οδικού άξονα Ολυμπίας - Καλαβρύτων, ενα σημαντικό αναπτυξιακό έργο που όταν υλοποιηθεί θα έχει σαν αποτέλεσμα την κατακόρυφη τουριστική ανάπτυξη στους δύο νομούς.
Λόγω πολλών θεμάτων δεν συζητήθηκαν κάποιες ιδέες, οι οποίες πιθανόν να ενδιαφέρουν και να είναι αξιοποιήσιμες. Γι΄ αυτό δεσμευόμαστε σε μια εβδομάδα να συγκεντρώσουμε και να καταθέσουμε όλες τις προτάσεις στους αρμόδιους, ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος με μελέτες και να αξιοποιηθούν τα νέα προγράμματα ΕΣΠΑ και ΣΕΣ.

Εκ μέρους των Ενεργών Πολιτών 
Ηλιόπουλος Θεόδωρος"

Τα «Παραλειπόμενα...» (της μίνι ΗΜΕΡΙΔΑΣ)

            Βεβαίως δεν θα μπορούσαν να λείψουν και κάποια .... «παραλειπόμενα» από την σημαντική αυτή σύναξη που έγινε στη Δίβρη. Προσωπικά, χωρίς καμιά επιτήδευση ή σκωπτική διάθεση, μπορούμε να πούμε ότι τηρουμένων αναλογιών, συνθηκών και δεδομένων ήταν ένας μικρός άθλος... Ας  σταχυολογήσουμε όμως, μερικά στιγμιότυπα:

Ø  Ο αριθμός απλών διβριωτών ακροατών, μόλις ξεπερνούσαν τα δάκτυλα του ενός χεριού, σε σύνολο 30 περίπου παραβρεθέντων!...

Ø  Πολύ καιρό (από την εποχή των ΗΜΕΡΙΔΩΝ στο «Πνευματικό Κέντρο Δίβρης») είχαν να εμφανιστούν τόσοι επίσημοι στη Δίβρη (βουλευτές, δήμαρχοι κλπ)!...

Ø  Ο δήμαρχος της μαρτυρικής πόλης των Καλαβρύτων κ. Λαζουράς, μίλησε σωστά και εκπροσώπησε επάξια τους δημότες του. Ο δήμαρχος της παγκόσμιας Ολυμπιακής πρωτεύουσας κ. Κοτζάς, τι είπε;;;

Ø  Ο πρωτοστάτης και προεδρεύων κ. Θόδ. Ηλιόπουλος, κάποια στιγμή δεν άντεξε την ...πίεση και παραχώρησε την θέση του στον Αντιδήμαρχο Αρχ. Ολυμπίας κ. Δεβέ!...

Ø  Η παρουσία του Ιερατείου με επικεφαλής τον Επίσκοπο και Ηγούμενο του πάνω Μοναστηριού εντυπωσιακή. Ίσως η εξήγηση παρακάτω!...

Ø  Ο άτυπος Αντιδήμαρχος ΔΕ Λαμπείας κ. Αρβανίτης, ήταν προετοιμασμένος και «διαβασμένος» σε αυτά που ήθελε να πει !...

Ø  Ευχάριστη εντύπωση προκάλεσε η παρέμβαση του προέδρου του «Συνδέσμου των εν Πάτραις Λαμπειέων» κ. Άγγελου Ηλιόπουλου για τη μη χρησιμοποίηση του νερού της βρύσης του «Μοριού» για τα ποιμνιοστάσια!...

Ø  Στο γεύμα που παρέθεσαν οι διοργανωτές μετά το πέρας της Εκδήλωσης, πήραν μέρος και ευλόγησαν δυο ιερείς (που μάλιστα παραβίασαν την νηστεία της ημέρας), για χάρη αιτήσεως προς τον Δήμαρχο Αρχ. Ολυμπίας και λύσεως προβλημάτων του χριστεπώνυμου ποιμνίου τους, αλλά και του ποιμνίου των ίδιων. Ο ένας για τον αρδευτικό υδραύλακα Αστρά-Παλαιοφυτιάς, ο έτερος για την ύδροδότηση των ποιμνιοστασίων στα Κρασάπιδα!...

Ø  Ο δήμαρχος Αρχ. Ολυμπίας εθεάθη, συζητών επί μακρόν με δημότες του εις ηλιόλουστον πεζοδρόμιον της «Αγοράς», προφανώς για κάποια προσωπικά αιτήματα (ελληνιστί ρουσφέτια)!...

v  ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ; Παιδικές εξοχές «Αναρρωτήριον» στη Δίβρη το έτος 1932 !...

Δημοσίευμα της εφημερίδας «ΗΧΩ» του 1932 (που μας έστειλε ο φίλος ερευνητής κ. Λεων. Καρνάρος) μας πληροφορεί ότι με φροντίδα του αείμνηστου διβριολάτρη Μητροπολίτη Αντωνίου, ως εκπροσώπου του Φιλοπτώχου Ταμείου της Μητροπόλεως «εξηγόρασεν παρά της Ιεράς Άνω Μονής Δίβρης, περιοχή της Κάτω Μονής Δίβρης, ίνα οργανώσει και καταστήσει Παδικήν Εξοχήν «Αναρρωτήριον» χάριν των καχεκτικών παιδιών της Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας».....

Εντυπωσιακή είδηση, πολύ ωραίο κείμενο με πολύ ωραία γλώσσα, πλην δεν γνωρίζουμε εάν λειτούργησε Παιδική Εξοχή και Αναρρωτήριο εκεί. Προφανώς με τον χαρακτηρισμό «καχεκτικών παιδιών», εννοεί πασχόντων από φυματίωση (αδενοπάθεια, όπως λεγόταν). Και πάλι στην πρωτοπορία για κοινωνικά έργα η Μητρόπολη και  η Δίβρη.

v  ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ...

Ο Πύργος όπου διέμενε και η γενέτειρα Δίβρη που τον σκέπασε με το ελαφρύ χώμα της θρήνησαν την απώλεια ενός εκλεκτού συμπολίτη μας. Του καθηγητή Μαθηματικών Ανδρέα Χαραλάμπους Ζώτου, μόλις 58 ετών που έφυγε πρόωρα. Από την γνωστή μεγάλη οικογένεια των Ζωταίων της Δίβρης, που έχουν αφήσει εποχή για την κοινωνική και ανθρωπιστική προσφορά τους στην πατρώα γη Δίβρη. Εντύπωση προκάλεσε η επιθυμία των αδελφών του να ταφεί στο Νεκροταφείο Εισοδίων της Παναγίας στους Βασιλαίους Δίβρης  (η νεκρώσιμη ακολουθία έγινε πάνδημη στον Πύργο), όπου οι πατρογονικοί τάφοι (του πατέρα του Χαράλαμπου, του θείου του Κώστα κλπ).

Ο Πύργος τον έκλαψε και τον τίμησε δεόντως. Αναδημοσιεύουμε ενδεικτικά, το παρακάτω από τοπική εφημερίδα:

«ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΩΤΟΣ

Εθελοντική αιμοδοσία με ξεχωριστή σημασία, πραγματοποίησε χθες το απόγευμα το Εσπερινό Γυμνάσιο με τις Λυκειακές τάξεις Πύργου, σε συνεργασία με το Γενικό Νοσοκομείο Πύργου, στο χώρο του σχολείου.

Στην εθελοντική αιμοδοσία συμμετείχαν 25 μαθητές και το πολύ ιδιαίτερο της πράξης αυτής που από μόνη της βεβαίως είναι υψίστης σημασίας γιατί προσφέρεις λίγες σταγόνες αίμα και σώζεις μια ζωή, είναι ότι ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του υποδιευθυντή τους Ανδρέα Ζώτου που έφυγε από την ζωή προ ημερών, στις 6 Φεβρουαρίου.  Αν μη τι άλλο, ήταν μια συγκινητική πράξη που τιμά τον δάσκαλό τους αλλά και τα ίδια τα παιδιά, γιατί φανερώνει πως όταν έχει προσφέρει εκπαιδευτικό έργο, η θύμησή σου παραμένει ζωντανή…»

vv  ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΠΡΩΗΝ ΚΑΛΟΥΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΟΥ... Μια ανάρμοστη και απρεπής συμπεριφορά των Γιαρμεναίων.

 Προς
1. Τον κ. Χρήστο Μαρκόπουλο
2. Τον κ. Ανδρέα Χρονόπουλο

Κύριοι
Απευθύνομαι, αποκλειστικά, σε σας τους δυο με όλο το σεβασμό στον πρώτο και την γνωριμία-φιλία στο δεύτερο, γιατί έλαβα και διάβασα το τελευταίο τεύχος της "ΦΟΛΟΗΣ", που όχι μόνον εξεπλαγην αλλά και οργίστηκα.
Σε καμιά περίπτωση, δεν θέλω να έχω πλέον καμιά σχέση και συνάφεια με το ΔΣ του Συλλόγου σας, γιατί χωρίς κανένα απολύτως λόγο έχει κηρύξει ένας είδος CASUS BELI, δηλ. ανοικτό πόλεμο, εναντίον μου, εναντίον του περιοδικού "ΔΙΒΡΗ" και κατ´ επέκταση (ετσι νομίζω) σε κάθε τι έχει σχέση με τη Διβρη, αφού πήρε απόφυση (!!!) να μη δημοσιευτεί ούτε καν η Εκδήλωση μας το φετινό καλοκαίρι... Τι να πω; " προς τι, το μίσος και ο σπαραγμός";;; (σ.σ. το "αλληλο-" δεν ισχύει)
Τώρα για το περιοδικό "ΦΟΛΟΗ" που σεις οι δυο είσθε οι κατ´ εξοχήν ουσιαστικά υπεύθυνοι, μετά την απουσία του αείμνηστου Μπάμπη Παπαθεοδώρου.
Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού μου που τέλειωσε πλέον και στη σελ. 29, αν το διαβάσατε, έγραψα υπό τύπον παρουσίασης ένα κείμενο, όσο μπόρεσα ευγενικό και κομψό με ένα "παράπονο", μια και ήταν η τελευταία κυκλοφορία  του. Έγραψα λοιπόν, στη στήλη «ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΩΝ ΚΑΙ ΕΝΤΥΠΩΝ» τα εξής:

«ΦΟΛΟΗ»

Τριμηνιαίο Περιοδικό για τα χωριά του Οροπεδίου της Φολόης

Έτος 18^ο-τευχος 72-Αύγουστος Σεπτέμβριος 2014

Είναι πολλοστή (και τελευταία βεβαίως) φορά  που γράφουμε για το αδελφό περιοδικό που εκδίδει εδώ και 18 χρόνια ο Σύλλογος των Φολοητών «Ο ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ». Και είναι ένας άθλος αυτή έκδοση για ένα τόσο μικρό αλλά σημαντικό χωριό, όπως είναι η Φολόη (Γιάρμενα), αφού ως γνωστόν σε όλη την Ηλεία είναι μαζί με τη «ΔΙΒΡΗ» τα δυο μοναδικά περιοδικά αυτού του είδους που κυκλοφορούν (υπάρχουν βέβαια και πολλές μικρές εφημερίδες).

Πρέπει να το ξαναπώ, ότι αγαπώ, πονώ και εκτιμώ το περιοδικό «ΦΟΛΟΗ», γιατί βοήθησα και εγώ στα «γεννητούρια» του, αφού ο εμπνευστής και δημιουργός του αείμνηστος Μπάμπης Παπαθεοδώρου σε πολλές πατριωτικές συναντήσεις με συμβουλεύτηκε για να στήσει αυτή την έκδοση. Κι εγώ έδωσα τα ταπεινά μου φώτα. Βεβαίως, επειδή ήταν Συλλογική έκδοση της «ΦΟΛΟΗΣ» (ενώ της «ΔΙΒΡΗΣ» ατομική) ακολούθησε εντελώς διαφορετική θεματογραφία, παίρνοντας αποστάσεις από την μαχητική αγωνιστική τακτική για την διεκδίκηση των τοπικών προβλημάτων και απλώθηκε σε συνεργασίες με θέματα εντελώς άσχετα (πλην σημαντικά) για την περιοχή του (Οροπέδιο Φολόης). Μετά τον αδόκητο θάνατο του σπουδαίου Φολοήτη Μπάμπη Παπαθεοδώρου, τα ηνία πήρε ένας «Γιαρμενολάτρης» (δικός μου ο χαρακτηρισμός) εξαίρετος δάσκαλος, εντόπιος, ο κ. Χρίστος Μαρκόπουλος, άξιος συνεχιστής που κρατά το περιοδικό σε ζηλευτά επίπεδα, βοηθούμενος από πατριώτες όπως τον Ανδρ. Χρονόπουλο και παλιότερα από τον αξέχαστο λάτρη των χωριών μας, ευπατρίδη αείμνηστο πρόεδρο Κοινότητας Ανδρέα Μπόμπα.

Θα ήθελα, τελειώνοντας αυτό το σημείωμα να πω κάτι όχι ως παράπονο, αλλά να καταγραφεί εδώ αφού το δικό μας περιοδικό κλίνει τον κύκλο του. Πέραν του γεγονότος ότι ποτέ δεν παρουσιάστηκε η «ΔΙΒΡΗ» από τις στήλες της «ΦΟΛΟΗΣ», στο τελευταίο περιοδικό της, ενώ γράφτηκαν οι καλοκαιρινές Εκδηλώσεις στα χωριά μας (και αυτή του «Σεργιανιού» της Δίβρης) δεν αναφέρθηκε  δική μας του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ» (όχι ότι είναι κάτι σπουδαίο, αλλά γιατί; Δεν θέλω να πιστέψω αυτό που έμαθα!!!). Δεύτερον, ως μια καλοπροαίρετη κριτική η συχνή φιλοξενία (απόλυτο δικαίωμα των υπεύθυνων) κειμένων γνωστών ...«ιστορικολογούντων» της περιοχής (που κατά καιρούς διαστρεβλώνουν την αλήθεια π.χ. με «τους Ερυμάνθιους κάπρους στο Αντρώνι», με τις υποκλοπές ιστορικών Αρχείων, όπως του συνεργάτη της «ΦΟΛΟΗΣ» Ακρώρειου κλπ. που λόγω χώρου δεν αναφέρω, νομίζω ότι δεν συνάδουν σε μια τόσο σημαντική έκδοση.

Πάντως εύχομαι ολόψυχα μακροημέρευση, να ξεπεράσει η «ΦΟΛΟΗ» τα 2πλάσια χρόνια και τεύχη του δικού μας  περιοδικού «ΔΙΒΡΗ» και να μένει ο διαρκής φάρος των χωριών του Οροπεδίου της Φολόης (Κάπελης) για το καλό της περιοχής μας.

Ο Εκδότης της «Δ»

Σήμερα που πήρα το τελευταίο τεύχος της «ΦΟΛΟΗΣ»,  η λύπη μου και η οργή μου είναι στο κατακόρυφο.
α) δημοσιεύσατε αυτούσιο το κείμενο του αείμνηστου δασκάλου μου Νίκου Αναστόπουλου με τρόπο ανάρμοστο και αντιδεοντολογικό. Ενώ συνήθως τους πεθαμένους σηματοδοτούν με ένα + (σταυρό)  πριν το όνομα τους (εκτός και είναι παγκοίνως διάσημοι), εσείς βάλατε το όνομα του ως να είναι ζων, ενώ έχει φύγει εδώ και 15 χρόνια. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο.
β) εγώ το ανωτέρω κείμενο, έστειλα στο δάσκαλο κ. Μαρκόπουλο για επιβεβαίωση-διορθωση κάποιων στοιχείων και χρησιμοποίηση ´όποιων άλλων ήθελε (δεν είναι μυστικά), αλλά αφού πήρατε απόφαση να το δημοσιεύσετε αυτούσιο (και χωρίς ερώτηση) είναι άκρως αντιδεοντολογικό που δεν βάλατε έστω "αναδημοσίευση απο το περιοδικό "ΔΙβρη", τι το πιο λογικό και επιβαλλόμενο;;; Εκτός και η λέξη "Διβρη", είναι persona non grata....
γ) ακόμη και στο ωραίο κείμενο σας για τον Θρυλο Πατρη (που εγώ έστειλα στο δάσκαλο το βιβλιαράκι του Θαν. Φωτόπουλου το οποίο βγήκε για να μοιραστεί στην ΗΜΕΡΙΔΑ στο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ που τιμήθηκε ο Θρυλος Πατρης, ενώπιον των συγγενών του ποιητή) θα μπορούσε να υπάρχει έστω μια μικρή αναφορά. Αλλά είπαμε, το όνομα "Διβρη" προφανώς απωθεί....
Ζητώ συγγνώμη, για τον τίτλο "ΠΡΩΗΝ ΚΑΛΟΥΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ", αλλά το εννοώ δηλ. Θέλω πάντα εκ πεποιθήσεως, να μένω με τις καλές αναμνήσεις της γνωριμίας με τους συνανθρώπους μου και να ξεχνώ τις κακές, χωρίς περαιτέρω προεκτάσεις...
Σας χαιρετώ

ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

v  ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΡΧ. ΟΛΥΜΠΙΑΣ... Που πάνε τα λεφτά που δίνει η ΔΕΗ για το ΜΥΗΕ της Δίβρης;

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ                                             ΕΠΕΙΓΟΝ

ΛΑΜΠΕΙΕΩΝ (ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ) ΗΛΕΙΑΣ

«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»

27063 Λαμπεία τηλ 6972295293                                                 Δίβρη 25-2-2015

       αρ. πρωτ. 2240

ΑΙΤΗΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

            Πρός

            Την Ταμειακή Υπηρεσία του Δήμου Αρχ. Ολυμπίας

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:  1) Δήμαρχο και Δημοτικό Συμβούλιο  Αρχ. Ολυμπίας

                              2) Αποκεντρωμένη Δ/ση Πελοπον/σου-ΔΕ-Ιονίου

                              3) Υπεύθυνο της εταιρείας ΒΑΣΕΚΡΑΦΤ κ. Τηλ. Φωτεινό

ΘΕΜΑ: Αίτηση χορήγησης στοιχείων για τα εκ του Νόμου προβλεπόμενα έσοδα από την επιχείρηση του λειτουργούντος Μικρού Υδροηλεκτρικού Εργοστασίου (ΜΥΗΕ) στην Τοπική Κοινότητα Λαμπείας Ηλείας

            Παρακαλούμε όπως εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος να μας χορηγήσετε πλήρη στοιχεία που τηρούνται στην υπηρεσία σας, για τα έσοδα του Δήμου Αρχ. Ολυμπίας που εισέρχονται σύμφωνα με τον Νόμο στο Ταμείο του Δήμου (το 3% του ετήσιου «τζίρου» της επιχείρησης) από την ΔΕΗ, που παρακρατούνται από την επιχείρηση ΒΑΣΕΚΡΑΦΤ του ΜΥΗΕ

Το ΜΥΗΕ της Δίβρης στο διβριώτικο ποτάμι

  που λειτουργεί στην Λαμπεία (υπεύθυνος κ. Τηλέμαχος Φωτεινός) καθότι:

1) Η επιχείρηση υποχρεούται σύμφωνα με το Νόμο να καταβάλει στον Δήμο το 3% του ετήσιου τζίρου της και

2) Τα εισερχόμενα από την ΔΕΗ στο Ταμείο του Δήμου Αρχ. Ολυμπίας χρήματα, ανήκουν και εκταμιεύονται αποκλειστικά στην Τοπική Κοινότητα Λαμπείας, για τις ανάγκες της.

Μετά τα ανωτέρω, θέλουμε να μας απαντήσετε και ενημερώσετε αποστέλλοντας και σχετικά έγγραφα, τα εξής στοιχεία:

α. Εάν από το έτος 2010 και εντεύθεν (οπότε δημιουργήθηκε ο νέος «Καλλικρατικός» Δήμος Αρχ. Ολυμπίας, καθόσον η ευθύνη των προηγούμενων χρήσεων ήταν στο πρώην Δήμο Λαμπείας) η ΔΕΗ καταβάλλει στο Ταμείο σας, το αναφερθέν ποσό του 3% του τζίρου της επιχείρησης.

β. Από το 2010 μέχρι σήμερα, εάν τα χρήματα αυτά έχουν εκταμιευτεί για χρήσεις ή παραμένουν στο Ταμείο σας.

γ. Εάν έχουν εκταμιευτεί για ποια χρήση ή σκοπό και εάν διοχετεύτηκαν στην Τοπική Κοινότητας Λαμπείας

δ. Ποίο το συνολικό ποσό από την ΔΕΗ που εισπράχτηκε από την υπηρεσία σας στο διάστημα 2010 έως σήμερα και τυχόν ποιο ποσό παραμένει στο Ταμείο για χρήση

ε. Ποιες αποφάσεις του Δημάρχου ή του Δημοτικού Συμβουλίου συνόδευαν τα αιτήματα εκταμίευσης και ποιες οι δικές σας αιτιολογημένες πράξεις ενταλμάτων πληρωμής έγιναν για να τηρηθεί το γράμμα του Νόμου, περί διοχετεύσεως των χρημάτων αυτών στην δικαιούχο Τοπική Κοινότητα Λαμπείας

             Με την πεποίθηση ότι θα λάβουμε σύντομα και τεκμηριωμένα την απάντησή σας, γιατί τα μέλη συμπολίτες μας και δημότες της ΤΚ Λαμπείας, ως έχοντες άμεσο, νόμιμο και δικαιολογημένο ενδιαφέρον και συμφέρον, περιμένουν.

Με τιμή

Ο πρόεδρος

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

Υ.Γ. Το παρόν να πρωτοκολληθεί στην υπηρεσία σας και καταστεί δημόσιο έγγραφο.

v  ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Βιβλίων και Εντύπων...

ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΜΕΤΕΩΡΙΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, ΜΕ ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ!

Ο Δημήτρης Ηρώδη Σωτηρόπουλος, Φωτογράφος, Συγγραφέας και Εκδότης με πετυχημένη παρουσία στην έκδοση βιβλίων για τις Ιερές Μονές του Αγίου Όρους, της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας, συνεχίζει την έκδοση ωφέλιμων Ορθόδοξων βιβλίων, αφιερώνοντας το επόμενο πόνημά του στα επιβλητικά Μοναστήρια των Μετεώρων!

Μέσα από 180 και πλέον έγχρωμες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης, πληθώρα πληροφοριών και αναλυτική παρουσίαση των άφθαστων βυζαντινών τοιχογραφιών των Μοναστηριών, η νέα αυτή καλαίσθητη έκδοση φιλοδοξεί να παρουσιάσει τα Ιερά Προσκυνήματα των Μετεώρων με τρόπο απλό, σύγχρονο και κατατοπιστικό, με σεβασμό παράλληλα στην Ορθοδοξία.

Το βιβλίο, πολυτελής έκδοση με σκληρό εξώφυλλο και μέγεθος 192 σελίδες, κυκλοφορεί και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να το αποκτήσουν στην προνομιακή τιμή των 20 Ευρώ (τελική τιμή μαζί με τα μεταφορικά) με αντικαταβολή στο σπίτι τους. Τηλέφωνο πληροφοριών: 697 8619 094

                                                                

v  ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ  ΣΚΙΤΣΩΝ... Που με εκφράζουν.

Η ΕΛΛΑΣ του αξέχαστου Μποστ
Και η ΕΛΛΑΣ του Τσίπρα...

Η ερμηνεία είναι δική σας.

Η δική μου;
Η πρώτη εικόνα (του Μποστ) η ΕΛΛΑΣ εξαντλημένη από τους πολέμους, την Γερμανική Κατοχή, τον Εμφύλιο και τις μετεμφυλιακές προδοτικές Κυβερνήσεις της υποτέλειας, ρακένδυτη αλλά ΠΕΡΗΦΑΝΗ!!!.,,
Η δεύτερη (ενός διάσημου βραζιλιάνου σκιτσογράφου), η ΕΛΛΑΣ καλοφαγωμένη με τα τοξικά απόβλητα της Ευρώπης των μιζών και των Ελλήνων υποτελών της σύγχρονης Γερμανίας, αλλά καλοντυμένη και ΛΙΠΟΘΥΜΗ και ΑΡΡΩΣΤΗ υποβασταζόμενη από τον εντολοδόχο του ΛΑΟΥ!!!.,,

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ... (Με τη ματιά ενός σημαντικού Έλληνα)

"Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ..."

(Με τη ματιά ενός σημαντικού Έλληνα)

Σημείωση δική μου: Με έκπληξη και συγκίνηση, διάβασα στην Ιστοσελίδα ενός ξεχωριστού Έλληνα του κ. Κώστα Στεφ. Τσίπηρα το παρακάτω κείμενο. Παρότι η «αφεντιά» μου θεωρεί υπερβολικά τα αναφερόμενα για το περιοδικό μας «ΔΙΒΡΗ», τολμώ να το αναδημοσιεύσω εδώ ως την μεγίστη Τιμή και την πλέον επαινετική Ωδή που μου έγινε ποτέ...

Όταν το διάβασα, εντελώς αυθόρμητα έγραψα στο ηλεκτρονικό τοίχο του τα παρακάτω:

  Σωτήρης Σωτηρόπουλος Κρίμα!... Το περιοδικό "ΔΙΒΡΗ" έφυγε, χωρίς να περιλάβει αυτή την ΩΔΗ του Κώστα Τσιπηρα. Μεγαλύτερη τιμή, δεν μπορούσα να έχω εγώ ο "πτωχός αιπόλος" ( για να δανειστώ ευλογημένες λέξεις από τον Κυρ Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη) των κατά Παυσανίαν, Όμηρον και Στράβωνα "Ιερών Λαμπείων Ορέων"από ένα τόσο σπουδαίο ΑΝΘΡΩΠΟ, απο τον παραπάνω γράφοντα, μυστη της Αριστοτελικής ιδέας... 
Η Δίβρη και η "ΔΙΒΡΗ", ειλικρινά σε ευγνωμονεί.
Συγκινήθηκα και ...ψήλωσα Κώστα μου και συγχώρησε μου την αδυναμία. Τα είπες όλα, νομίζω για μένα υπερβολικά!!... Όμως, τα βουνά της Διβρης και αρθογραφία σου στο "ΒΗΜΑ", ο περιούσιος φίλος σου Αλέκος Παναγουλης, το Μοναστήρι του Πορετσού, η εργασία σου στο Πολυτεχνείο για τη Δίβρη ως μια από τις πλέον αξιόλογες ορεινές περιοχές  και προ παντός η συμπαράστασή σου στις "ιερές" διώξεις μου, είναι τα δικά μου αστέρια που λάμπουν και θα λάμπουν εσαεί στους αιώνες της ψυχής μου!...

Kostas Tsipiras Άλλοι 7 άνθρωποι σαν εσένα Σωτήρη, εκδότες τοπικών εντύπων, και συνάμα σκεπτόμενοι πολίτες, απέμειναν, σε όλη την Ελλάδα, του 2015.

Maria Sotiropoulou Σε ευχαριστούμε Κώστα για τα πολυ καλα σου λόγια αλλα κυριως για την έμπρακτη συμπαράσταση στους αγώνες και τις δυσκολίες. ´Όπως καλά το ξέρεις όλα τα πράγματα κάνουν κύκλους στη ζωή. Και όσο ζούμε αγωνιζόμαστε χρησιμοποιώντας τα πιο πρόσφορα μέσα. Να είσαι πάντα καλά να φωτίζεις την ασημαντότητα του φβ με τις γεμάτες ουσιαστική γνώση αναρτήσεις σου

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ

Του Κώστα Στεφ. Τσίπηρα*

Θάνατος είναι η οριστική παύση όλων των λειτουργιών που υποστηρίζουν τη διαβίωση ενός οργανισμού, ή ενός όντος , ακόμη και << όντος ή όντος>>, ( δηλαδή ακόμη και ενός δήθεν αψύχου , τοιούτου !) , ή μίας ύπαρξης,...
Η αναζήτηση τού «ετύμου», τής αληθούς σημασίας τής λέξεως σύμφωνα με την προέλευσή της, η ετυμολογία είναι αυθόρμητη τάση τού ανθρώπου, φίλες και φίλοι αναγνώστες, οπότε !, υποστείτε με, για ακόμη μία φορά !...
Ο θάνατος, εκ της αρχικής ρίζας θνήσκω, που έχει την αρχική σημασία «καλύπτω, κρύβω, σκεπάζω» και, συνεπώς, «κρύβω από το φως» , και τοποθετώ κάτι ... στο...«σκότος,σκιά», ( το αντίστοιχο ρήμα, είναι... σκοτώνω !, δηλαδή βάζω στην ... σκιά !...), σημαίνει , περιφραστικά, μή- ζωή,..

Πρόσφατα, προσωπικά, βίωσα, μία ακόμη απώλεια, η οποία και με στεναχώρησε , και αυτή, ιδιαίτερα, καθώς, αφορούσε, τον θάνατο, ενός τοπικού εντύπου μαχητικού, ειλικρινούς, και όμορφου στην έκδοση του, που εκδιδόταν, σε μία από τις ωραιότερες περιοχές της πατρίδας μας,...
Mίας περιοχής, που επισκέπτομαι, εδώ και 50 χρόνια και βάλε, τα όρη και τα δάση της οποίας έχω επανειλημμένα περπατήσει, και ορειβατήσει, αλλά και θαυμάσει τα μοναδικά τοπία της, την μοναδική ιστορία της, που από απλό ορεινό κεφαλοχώρι, έδωσε πρώην πρωθυπουργούς και προέδρους της Βουλής, και σημαντικούς πνευματικούς ανθρώπους, και ήρωες όπως ο μέγιστος Αλέκος Παναγούλης.

Ένα βιβλίο "ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΛΕΚΟΥ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ"
Διβριώτη την  καταγωγή, που έγραψαν φίλοι και συναγωνιστές του ήρωα
Αλέκου Παναγούλη μεταξύ των οποίων ο Κώστας Στεφ. Τσίπηρας

Τόπος όμορφος, μα και δύσκολος, που καθίσταται ακόμη δυσκολότερος, εξ αιτίας , της υποχρεωτικής διοικητικής υπαγωγής του, παρότι γεωγραφικά αρκαδική γή, στον υπέροχο σε φύση και σε ιστορία, αλλά , για να είμαστε ειλικρινείς, προβληματικό, σε ανθρώπινες συμπεριφορές νομό Ηλείας.
-Τόπος, που σε μία εισήγηση μου, σε συνέδριο του ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΣΟΒΕΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, για την ανάπτυξη των ορεινών περιοχών, και με την ιδιότητα μου, σαν χωροτάκτης- πολεοδόμος, κατέταξα, μαζί με άλλους 15 ,( Κόνιτσα, Βελβεντό, Ανώγεια, κλπ.), σε όλη την ελληνική επικράτεια, στους άμεσης προτεραιότητας, για αξιοβίωτη , ( η λέξη αειφόρος, είναι μπαρούφα, του... κερατά...), ανάπτυξη της ΟΡΕΙΝΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο βρέθηκε, σε αυτόν τον τόπο, που έχει άλλα 2 κεφαλοχώρια- θυγατρικά, 1 στην ελληνικότατη βόρεια Ήπειρο, και 1 άλλο στην Φθιώτιδα !, ένας υπέροχος πολίτης, να ορθώσει ανάστημα, και να θελήσει να τον βοηθήσει, καθότι τέκνο του, να πάει μπροστά.
Για αυτό και εξέδωσε ένα εξαιρετικό σε ύλη, αλλά και ποιοτικό, γραφιστικά, περιοδικό ,η ΔΙΒΡΗ, που πρωτο- κυκλοφόρησε το 1978, και φώτισε τα σκοτάδια της μικρο-κοινωνίας , στην οποία και απευθύνθηκε, πριν να αρχίσει κατόπιν να διαβάζεται , και απο μη- συντοπίτες, του εκδότη, αναγνώστες , όπως εμένα, π.χ.
Την δράση του, την παρακολουθούσα χρόνια, διακριτικά, χωρίς να τον έχω γνωρίσει προσωπικά, και χωρίς φυσικά, να συμφωνώ, με τις αρχικές πολιτικές επιλογές του εκδότη του, στην δεκαετία του '70.
Και σε αυτήν πέραν της εντιμότητας των απόψεων, για τον τόπο του, διέκρινα και μία πρωτοφανή , αγωνιστικότητα, και μαχητικότητα, υποστήριξης της αλήθειας, και του φωτός, και όχι του σκότους, στο οποίο και έχουν βυθισθεί , πνευματικά, και κοινωνικά, πολλές περιοχές της χώρας μας, και ιδίως η Ηλεία, πράγμα που με θλίβει, πάρα πολύ...
Εντιμότητα, που φαίνεται, ότι κάποιους τοπικούς παράγοντες ενοχλούσε, είτε αυτή αφορούσε κριτική σε θέματα υγείας, ( εξ άλλου ήταν γιατρός ο ίδιος, και η στέλεχος του κινήματος Ειρήνης, σύζυγος του), είτε αυτή εκφραζόταν με αντιρρήσεις για τον τρόπο διάθεσης δημοσίου χρήματος.
Και, μαχητικότητα, ασυμβίβαστη, που τον οδήγησε να συγκρουστεί με συμφέροντα, και με διαπλοκές απίστευτες, σε τοπικό, και όχι μόνο, επίπεδο.
Στο γραφείο μου, και εξ αιτίας της πολύχρονης και σε βάθος σχέσης, που διατηρώ, με δεκάδες περιοχές του ελληνικού χώρου, τον οποίο, ειδικά τον ορεινό, και νησιωτικό, τον γνωρίζω σαν ... την τσέπη μου, κατέφθαναν, μηνιαία δεκάδες έντυπα, (πλήν 3 περιοχών, 3 διαφορετικών νομών, που για να είμαι ειλικρινής, δεν συμπαθώ καθόλου, για πολλούς και διάφορους λόγους..).
Άλλα καλά, και ενδιαφέροντα, άλλα άσχετα, άλλα αδιάφορα, και πρόχειρα.
Για μένα όμως όλα σημαντικά, γιατί αντλούσα, αχόρταγα, πληροφορίες, για αγαπημένους μου τόπους, και φίλους αγαπητούς, στην ζωή, και σε κοινές προσπάθειες.
Κάποια, από αυτά τα έντυπα, ήταν ξεχωριστά, όπως τα αλήστου μνήμης ΤΟ ΖΑΓΟΡΙ ΜΑΣ, στα Γιάννενα, ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ ΤΗΣ ΝΙΣΥΡΟΥ, τα ΑΛΟΓΑ ΤΟΥ ΣΑΣΤΙΣΜΕΝΟΥ ΚΑΜΠΟΥ, στην Λάρισα, που μετονομάστηκαν σε ΣΕΛΑΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΚΑΤΑΧΝΙΑΣ, ο ΒΟΥΝΙΣΙΟΣ ΑΕΡΑΣ, στην Νιάουστα, ή ο ζακυθινός ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ, κλπ.
Κάποιων άλλων , που συνεχίζουν να εκδίδονται, σε αγαπημένες μου περιοχές, προσμένω με ανυπομονησία, ακόμη και σήμερα, κάθε τεύχος τους, όπως ΤΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟ, απο τους πιό αγαπημένους μου τόπους, με πλειάδα φίλων, σε βάθος χρόνου ή, Η ΚΟΝΙΤΣΑ, εξαιρετική έκδοση του φίλου ΣΩΤΗΡΗ ΤΟΥΦΙΔΗ, σε βαθμό, που ακόμη και η ίδια μου η γυναίκα, να μην αντιλαμβάνεται, το τι , το ενδιαφέρον βρίσκω, σε ειδήσεις, ιστορίες, νεκρολογίες, κλπ., απο τόπους , απο τους οποίους, και δεν κατάγομαι,...
Ένα άλλο , φυσικά, απο τα αγαπημένα μου έντυπα, ήταν και το εξαιρετικό περιοδικό ΔΙΒΡΗ, που εξέδιδε απο το το 1978, μέχρι σήμερα ο φίλος και σκεπτόμενος πολίτης ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ, του οποίου η ανακοίνωση διακοπής έκδοσης του, πρίν από ολίγες ημέρες, ήταν ... κεραυνός εν αιθρία, αν και είμαι βέβαιος ότι θα συνεχίσει, τουλάχιστον την ασυμβίβαστη και μαχητική αρθογραφία του, έστω μέσω διαδικτύου, που έχει καταστεί, για αυτούς που δεν μπαρουφολογούν και ακίζονται, μέγα καθαρτήριο, κατ' Αριστοτέλη, της ψυχής, των γραφόντων, μέσω των... γραφομένων τους, ανεξάρτητα , του αν διαβάζονται απο πολλούς ή ολίγους, (και τι σημασία άλλωστε έχει;, όταν πετάς, ναυαγός, όν, ένα μπουκάλι με ένα μήνυμα σε ένα πέλαγος, και κρετίνων, στο οποίο, η ιστοσελίδα της βρωμο- ΡΕΝΤ ΜΠΟΥΛ, έχει 1.500.000 likes, ενώ του εξαίρετου λογοτέχνη, απο τους πιό σημαντικούς της γενιάς του, ΚΩΣΤΑ ΑΚΡΙΒΟΥ, μόλις μία εκατοντάδα,..),...
Την ίδια μαχητική αρθογραφία που τον οδήγησε με έντιμο τρόπο, στο να αντιπαρατεθεί, με το πιό απαράδεκτο πρόσωπο της , τοπικής , μητρόπολης , (ευτυχώς που , σε πανελλήνια κλίμακα, τέτοιες συμπεριφορές, αποτελούν την μειοψηφία...), με κάθε λογής πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, για να δεχθεί, μία πρωτοφανή, σε πανελλήνια κλίμακα, για δήθεν με χριστιανικά αισθήματα , ιερωμένους , επίθεση, και προσπάθεια συντριβής του, μέσω στρατιάς δικηγορίσκων, και μαρτύρων, επειδή, θέλησε να υπερασπιστεί, μεταξύ των άλλων τον τόπο του, από την επέλαση οικονομικών συμφερόντων.
Δεν είμαι , φυσικά !, ούτε άθεος, ούτε παγανιστής, αλλά χριστιανός ορθόδοξος, και συντάσσομαι με την εξαιρετική πνευματική δράση καταπληκτικών ανθρώπων, όπως π.χ., ο Μεσογαίας Νικόλαος, ο Κισσάμου Ειρηναίος, ή ο Αλβανίας Αναστάσιος, όμως δεν μπορώ , παρά να εξοργίζομαι, συγχρόνως, με τις αντι- πνευματικές, και << εμπορικές>> δραστηριότητες, ορισμένων μητροπολιτών, και κυρίως των παρατρεχάμενων τους, αυλοκολάκων, και δήθεν χριστιανών .
Ειδικά αυτό που επιφύλασσαν, κάποιοι έμποροι , στο ιστορικό και ορεινό μοναστήρι του Πορετσού, 

μέσω της μετατροπής του, σε τουριστική μονάδα, ήταν αισχρό, για αυτό, και τον υπερασπίστηκα δημόσια, τον Σωτηρόπουλο, προς όφελος της αλήθειας, αν και αυτό μου κόστισε , σε προσωπικό επίπεδο την διακοπή των συγγενικών δεσμών, με τον εντόπιο εξάδελφο μου, μητροπολίτη, ... Φυσικά, ο ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ, δεν έβαλλε << γλώσσα>> μέσα του, και μόλις προχθές με μεγάλη χαρά είδα ότι ανακινεί, και αυτός, το νέο μέγα εκκλησιαστικό σκάνδαλο, σε τοπικό επίπεδο, της απομάκρυνσης, γύρευε, με πιό όφελος εργολάβων, του πολιούχου του Πύργου αγίου Χαραλάμπους, απο το κέντρο του Πύργου, (άν είναι δυνατόν), έξω από την πόλη, στα ... λασπο- χώραφα,...
Αυτός ήταν ο εκδότης του αλήστου μνήμης περιοδικού Η ΔΙΒΡΗ, το οποίο, και δεν πρόκειται ποτέ , να ξεχάσουμε.
Αυτός ήταν και είναι, ευτυχώς, και ο πολίτης ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ, καθόλα άξιος στην ζωή του, παρότι, ο τόπος του, δεν τον τίμησε ποτέ, μαζικά, με την ψήφο του, αναδεικνύοντας τον δήμαρχο, ή, βουλευτή .
Τόπος, υπέροχος, αλλά και δύσκολος, η ΔΙΒΡΗ, εξ ού, και το περίφημο, για να μην ξεχνιόμαστε, και εξωραίζουμε τα πάντα, στιχάκι:
<< Κούμανι και Αντρώνι ο θεός να σε γλυτώνει και αν περάσεις από τη Γιάρμενα θα σε ψήσουνε στα κάρβουνα , και αν περάσεις από τη Δίβρη θα σε φάει το μαύρο φίδι...>>
Πάντα ψηλά Σωτήρη, και εμείς είμαστε μαζί σου, για να σε βοηθήσουμε, να μην ... σε φάει... το... μαύρο... φίδι... !, και δεν θα λησμονήσουμε, φυσικά, και την υπέροχη εκδοτική σου προσπάθεια,...
16-2-2015
Κ.ΣΤ.ΤΣΙΠΗΡΑΣ

Υ.Γ. Το γεγονός του θανάτου απασχόλησε πολύ την αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Έχει χαρακτηριστικά γράψει ο Πλάτωνας: «οι ορθώς φιλοσοφούντες αποθνήσκειν μελετώσι», δηλαδή αυτοί που φιλοσοφούν είναι προετοιμασμένοι να πεθάνουν, ασχολούνται με το θάνατο, δηλαδή, τι πιθανώς υπάρχει μετά από αυτόν. Γι’ αυτό και ο Πλάτωνας χαρακτηρίζει τη φιλοσοφία ως μελέτη, δηλαδή εντρύφηση, στο θάνατο («φιλοσοφία εστί μελέτη θανάτου»). Αλλά και οι λατίνοι διανοητές, παραφράζοντας το γνωστό «si vis pacem, para bellum», έλεγαν σχετικά «si vis vitam, para mortem», δηλαδή, αν επιθυμείς τη ζωή, προετοίμαζε το θάνατό σου, δηλαδή να είσαι έτοιμος γι’ αυτόν.
Τέρμα ! Τα είπαν όλα, οι αρχαίοι, ...
Διαβάζοντας ένα έντυπο που αγαπάς, άλλη φορά , να είσαι προετοιμασμένος, και για τον θάνατο του, φίλη, και φίλε αναγνώστη, και το ίδιο ισχύει, ακόμη, και για μία ταπεινή, ιστοσελίδα,...

*Ο κ. ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΠΗΡΑΣ, είναι ένας ξεχωριστός Έλληνας πολίτης. Εάν επιχειρούσαμε να σκιαγραφήσουμε την προσωπικότητά του και τη διαδρομή του στην επιστημονική, κοινωνική, αγωνιστική πορεία του θα χρειαζόταν πολύ προσπάθεια και τόνους μελάνι... διαπρεπής Μηχανικός DEA  Χωροταξίας-Πολεοδομίας, ειδικευμένος στην Αρχιτεκτονική Βιοκλιματική και Οικολογική Δόμηση, πολυτάλαντος Συγγραφέας με περισσότερα από 15 βιβλία (ολιστικής αρχιτεκτονικής, ταξιδιωτικά-φυσιολατρικά-ορειβατικά, δημοκρατικών αγώνων,  δικαιωμάτων ανθρώπων και ζώων,  για τον Καραγκιόζη, οικολογικά κλπ), μύστης της Αριστοτελικής Ιδέας, λάτρης και δημιουργός κλασσικής και παραδοσιακής μουσικής και άλλα πολλά ων ουκ έστι αριθμός... Χαλκέντερος με την πραγματική έννοια του όρου. 

**ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΉ ΕΠΙΣΤΟΛΗ από τον Καθηγητή Ιστορίας και Πρόεδρο της Εταιρείας Ιστορικών Σπουδών κ. Αθαν. Φωτόπουλο
   Σωτήρη, φίλε μου.

Έστω και νοερά, σφίγγω το χέρι του επιστήμονα και ανθρώπου Κ. Τσίπηρα.  Τέτοιοι ακριβώς άνθρωποι και πολίτες τιμούν τον τόπο μας. Όμως, αδελφέ μου, με το σταμάτημα της έκδοσης της ΔΙΒΡΗΣ νιώθουμε πως ορφανέψαμε, πως χάσαμε τον ομφάλιο λώρο που μας συνέδεε με τη γραφική και ιστορική «Μεγάλη Δίβρη». Απέσβετο γαρ και λάλον ύδωρ… Έχασε η αγαπημένη μας Δίβρη τη μαχητική, ειλικρινή και ανιδιοτελή φωνή της και την υπεράσπισή της. Πότε και από ποιον θα ξεκινήσει πάλι μια προσπάθεια σαν τη δική σου…. Προς το παρόν –κι ενώ θα επιχαίρουν οι παρακεντέδες των πολιτικών, οι καταπατητές, οι ανάξιοι αλλά σπουδαιοφανείς ποικιλώνυμοι «άρχοντες» και οι κάθε λογής προβατόσχημοι λύκοι- εμείς  μένουμε με την απαισιοδοξία μας και … περιμένουμε…. Και αναφωνούμε, όπως ένας συγγραφέας μίλησε (το 1768) για τον Μεγαλέξαντρο, αλλά με αλλαγή μόνο του ονόματος: «Ασήκωσε, Θεέ μου, έναν άλλον Σωτήρη»!

Σε φιλώ με αγάπη

Αθαν. Θ. Φωτόπουλος