ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2016 Ο "ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ Γιάννης Τσετσέλης" σας ενημερώνει με τα νέα της Δίβρης...

Στην πλατεία της "Λίμνας" στους Γκρουστάδες Διβρη
Ο ιστορικός πλάτανος και το σπίτι της οικογένειας Ταβλά

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ  2016

Ο "ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ


Γιάννης Τσετσέλης"  

σας ενημερώνει με 

τα νέα της Δίβρης

     

 Η ΝΕΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ

( Έτος 4ο - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2016 - Aρ. Φύλλου 47)

Όταν ο Δήμος Αρχ.Ολυμπίας, οιυπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες, η τοπική κοινωνία και η Κοινότητα  κοιμούνται και αδιαφορούν, εμείς επαγρυπνούμε και ενδιαφερόμαστε...

Και δια της εφημερίδας με τον ανωτέρω τίτλο:

 Θα σας ενημερώνουμε για μικρά και μεγάλα 

θέματα της κωμόπολης 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

            Γιατί διαλέξαμε, αυτό το περίεργο τίτλο της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας;

            Ο Γιάννης Τσετσέλης, για όσους δεν τον γνώρισαν, ήταν μια εμβληματική μορφή, μια «γραφική» (με την πιο καλή έννοια) φιγούρα της παλιάς καλής Δίβρης που έζησε και άφησε το ίχνος του επί πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα. Ενδεχομένως το όνομα «Τσετσέλης» να έχει περάσει σε πολλούς με κάποια απαξία, ως ενός φτωχού, καταφρονεμένου και όχι έξυπνου συμπολίτη μας. Ήταν όμως, από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες που άφησαν εποχή στην ιστορική κωμόπολη. Ελπίζουμε να δοθεί ευκαιρία να γράψουμε για την ψυχοσύνθεση, την καλοσύνη και να ξετυλίξουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σημαντικές πτυχές της πολυσήμαντης αυτής προσωπικότητας, με τη διήγηση περιστατικών (το πλείστον σπαραξικάρδιων)  που σημάδεψαν όχι μόνο τον ίδιο αλλά όλη την τοπική κοινωνία της Δίβρης. Σήμερα θα περιοριστούμε σε λίγα.

            Ξεκινώντας αυτή τη μόνιμη ενημερωτική στήλη κάνουμε γνωστό στους εκλεκτούς αναγνώστες της «ΝΕΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», ότι ο Γιάννης Τσετσέλης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο επίσημος εκφωνητής, ο τελάλης της Δίβρης, δηλ. ο άνθρωπος που διαλαλούσε με την χαρακτηριστική και πολλές φορές ακατάληπτη φωνή του («ψεύδιζε» λίγο), όλα τα σημαίνοντα γεγονότα και τις ανακοινώσεις (ως είδος μεγαφώνου) που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της Κοινότητας, χαρούμενα ή άσχημα νέα της ζωής της κωμόπολης, η αναγγελία προσωπικής εργασίας, η διανομή νερού για άρδευση κλπ, κλπ. Ήταν με λίγα λόγια η φωνή της συνείδησης της «Αγοράς» της Δίβρης. Ο ίδιος σχεδόν μοναχικός στη ζωή του και πάμφτωχος, για πολλές δεκαετίες ήταν ο «θεληματάς» (κι εδώ με την καλή έννοια) για να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον και μάλιστα έχει μείνει παροιμιώδες σε διβριώτες και παραθεριστές (στους οποίους ήταν συμπαθέστατος) το περιβόητο «τσετσελόσημο» όπως είχε καθιερωθεί να λέγεται το φιλοδώρημα ή μπουρμπουάρ που έπαιρνε   ευχαρίστως όποιο κι αν ήταν και χωρίς γογγυσμόν…

Τα θέματα που θα παρουσιάζουμε θα είναι τηλεγραφικά διατυπωμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συλλέγουμε, μαζί με τις συνοδεύουσες φωτογραφίες (παλιές και σημερινές) Σε μερικά θα υπάρχει μεγαλύτερη έκταση, ιδίως όταν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η χαρακτηριστική φωνή του αείμνηστου Γιάννη Τσετσέλη θα αντηχεί στεντόρεια σε λόγγους και λαγκαδιές όπως τότε, τον παλιό καλό καιρό…        Συνεχίζουμε.

 Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ο τελάλης της Δίβρης, Γιάννης 

Τσετσέλης» ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ, ΤΩΡΑ ΜΕ 

ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΔΙΒΡΗ»

Η «ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ» του «ΤΕΛΑΛΗ»

ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ...

Και το βαφτιστικό όνομα αυτού (αυτής)….

Μάξιμος ή Γιάννης; Δανάη ή Ευαγγελία;

(ή περί ονοματοδοσίας των παιδιών μας)

Γράφει η Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Από τις πρώτες οργανωμένες κοινωνίες, το όνομα συνδέεται με την ύπαρξη και είναι συνυφασμένο με την ατομικότητα κάθε ανθρώπου, ενώ πίστευαν ότι, επειδή έκρυβε υπερφυσικές ιδιότητες, είχε αποφασιστική σημασία για το μέλλον του. Γι' αυτό και συνήθιζαν, όπως και σήμερα, να επιλέγουν προσεκτικά το όνομα του κάθε παιδιού και σε μερικές κοινωνίες έδιναν διπλά ονόματα, κρατώντας μυστικό εκείνο που είχε μαγική ικανότητα προστασίας.

Οι Έλληνες του Ομήρου φέρουν ονόματα σύμφωνα με τη δράση τους, όπως Αγαμέμνων (άγαν +μίμνω = επίμονος, μεγαλοπρεπής), Οδυσσεύς (οδύσσομαι = ο διωκόμενος), αλλά και πατρωνυμικά, όπως Αχιλλεύς Πηλείδης κ.ο.κ. Κατά τους ιστορικούς χρόνους, οι Έλληνες εξακολουθούν να συνδυάζουν το ατομικό όνομα με το πατρώνυμο, όπως Περικλής ο Ξανθίππου, Σωκράτης ο Σωφρονίσκου και κάποιες φορές και της πόλης, όπως Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς, Θουκυδίδης ο Αθηναίος, ενώ αποκλειόταν η χρήση κάποιου αξιώματος ακόμη και μετά θάνατον.

Οι Ρωμαίοι πολίτες έπαιρναν το όνομα του πατέρα τους με συνοδευτικό τον αριθμό της σειράς γέννησής τους, όπως Κόνιτος (πέμπτος) Σέξτος (έκτος) Πόστουμος (ο γιος που γεννιόταν μετά τον θάνατο του πατέρα του), ενώ μετά τον θάνατο έπαιρναν σαν όνομα και όλα τα αξιώματα που είχαν αποκτήσει στη ζωή τους. Το Μάξιμος, που σήμερα έχει γίνει τόσο μοντέρνο στην Ελλάδα, σήμαινε τον διαχωρισμό του μεγάλου από τον μικρό αδελφό, ενώ τρεις Ρωμαίοι αυτοκράτορες με αυτό το όνομα δεν ήταν καλότυχοι (ο ένας δολοφονήθηκε κι ο άλλος λιθοβολήθηκε) δημιουργικοί ή αξιομνημόνευτοι.

Οι χριστιανοί αρχίζουν να χρησιμοποιούν και ονόματα από την Παλαιά και Νέα Διαθήκη, αλλά και ονόματα μαρτύρων, που συχνά είναι εθνικής προέλευσης. Οι Βυζαντινοί προσθέτουν και ονόματα από το εορτολόγιο (Πασχάλης, Λάμπρος), ενώ κατά τον Μεσαίωνα εμφανίζονται ονόματα από τη Δύση (Φραντσέσκα), αλλά και ονόματα από ευχάριστες ουσίες, φυτά, πολύτιμους λίθους ή ακόμη και μεγάλες πόλεις (Τριανταφυλλιά, Κανέλλος, Σμαράγδα, Ασήμω, Βενετία κ.ο.κ.). Παράλληλα το επώνυμο κατασκευαζόταν από το παρατσούκλι, το επάγγελμα, το υποκοριστικό του πατρικού ονόματος κ.λπ. Στην Πελοπόννησο, η σύζυγος αποκτούσε συνοδευτικά το όνομα του άνδρα της (Γιώργαινα), στη Σαντορίνη τα παιδιά είχαν το όνομα της μάνας (της Ρηνιώς), κάτι που θυμίζει τα ονόματα στην Ισλανδία, που απαρτίζονται από τα ονόματα της μητέρας και της μητέρας της μητέρας.

Το όνομα του παιδιού μας θέλουμε να είναι εύηχο, καλότυχο, να κουβαλά τις ιδιότητες κάποιου προγενέστερου αγαπημένου και να είναι «ρούχο» για κάθε εποχή, έτσι που το παιδί να μεγαλώνει άνετα «φορώντας το» σε κάθε ηλικία. Ευτυχώς σήμερα δεν έχουμε να εξασφαλίσουμε μέσα από το όνομα την επιβίωση των παιδιών μας όπως έκαναν παλιά, που γύρω από την κούνια του νεογέννητου άναβαν λυχνάρια που τα ονομάτιζαν και βάφτιζαν το παιδί με τ’ όνομα του λυχναριού που έσβηνε τελευταίο. Τα έθιμα ονοματοδοσίας στην Ελλάδα ποικίλλουν από περιοχή σε περιοχή. Στην ορεινή Πελοπόννησο η μάνα δεν πήγαινε καν στα βαφτίσια, το όνομα ήταν επιλογή του νονού και του πατέρα κι έστελναν ένα παιδί να της το πρωτοπεί κι εκείνη μάλιστα έπρεπε να φιλέψει επειδή έμαθε επιτέλους πώς να αποκαλεί το σπλάχνο της. Αντίθετα, στα νησιά το έθιμο ήταν το πρώτο παιδί, αν ήταν αγόρι να παίρνει το όνομα του παππού από τον πατέρα, αν ήταν κορίτσι της γιαγιάς από τη μητέρα.

Το έθιμο χρήσης των ονομάτων των παππούδων και των γιαγιάδων ήταν σταθερό κατά τις προηγούμενες γενιές, που οι οικογένειες αποκτούσαν τουλάχιστον δύο παιδιά και ήταν φόρος τιμής για τις φροντίδες της μιας γενιάς στην επόμενη και μια αίσθηση μετάγγισης επιθυμητών ιδιοτήτων πέρα από τον θάνατο.

Η ονοματοδοσία πάντα περνούσε φάσεις εκσυγχρονισμού και ήταν όργανο μετάγγισης ιδεών και προπαγάνδας. Τον 19ο αιώνα όλοι βάφτιζαν τα παιδιά τους με αρχαιοελληνικά ονόματα, σε κάποια περίοδο οι παπάδες αρνιόντουσαν να βαφτίσουν με ονόματα χωρίς συνοδό άγιο (μέχρι που πρόσφατα ανακάλυψαν 40 μάρτυρες με όλα τα εκτός εορτολογίου ονόματα), ενώ αρκετοί κομμουνιστές στιγμάτισαν τα παιδιά τους, σε χρόνους δύσκολους, βαφτίζοντάς τα Λαοκράτη, Λένιν κ.λπ.

Σήμερα, που τα ζευγάρια αποκτούν καθυστερημένα ένα ή δύο (συχνά με εξωσωματική) παιδιά, ονοματίζουν τα παιδιά τους από το υπερηχογράφημα με ευφάνταστα ονόματα, διαδικτυακής παιδείας, που διαλύουν την οικογενειακή συνέχεια, σε μια εποχή μάλιστα που, λόγω της οικονομικής κρίσης, για την ανατροφή των παιδιών εξαρτώνται σημαντικά από τη βοήθεια των παππούδων.

Ζούμε μια εποχή ατομικισμού, που καθένας προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι αυτοδημιούργητος, δεν χρωστά σε κανέναν και μόνος του κατακτά τα πάντα. Έτσι είναι αυτονόητο το ότι έχουμε το δικαίωμα να ονοματίζουμε το παιδί μας σύμφωνα μόνο με τις δικές μας στιγμιαίες αντιλήψεις περί ωραίου και επιθυμητού. Πιστεύουμε ότι έτσι το παιδί μας γίνεται μοναδικό και ανεπανάληπτο.

Παραδόξως, τώρα πια έχει αποδειχθεί ότι κανείς δεν είναι άγραφη πλάκα, όλοι γεννιόμαστε κουβαλώντας στο DNA και όχι με το όνομα μας, όλες τις ιδιότητες, θετικές κι αρνητικές, των προπατόρων μας. Έχει ταυτόχρονα αποδειχθεί ότι το περιβάλλον παίζει καθοριστική σημασία για το αποτέλεσμα της εξελικτικής διαδικασίας που αποδίδει την εικόνα του ανθρώπου που αναγνωρίζουμε ως άτομο με το συγκεκριμένο όνομα. Έτσι, παρά τις συνεχιζόμενες ομηρικές οικογενειακές διενέξεις γύρω από το όνομα του νεοεισερχόμενου μέλους της οικογένειας, που καταλήγει να βαφτίζεται με 3-4 ονόματα και να αποκαλείται με άλλο, συνθετικό ή υποκοριστικό, η εξέλιξη του παιδιού και η σχέση του με τους οικείους θυμίζει τον τίτλο του σπουδαίου μυθιστορήματος Το όνομα του Ρόδου που -όπως εξηγεί ο Έκο στο Επιμύθιο- «ο τίτλος πρέπει να συγχέει τα νοήματα και όχι να τα συγκροτεί».

Είναι οι λέξεις μαγικές; Πιστεύω στις λέξεις, γιατί ξέρω ότι ενσαρκώνουν τις ιδέες, γι’ αυτό και κατανοώ την πίκρα των γονιών, που, αν και φροντίζουν στοργικά τα εγγόνια τους, τα παιδιά τους επιλέγουν να τα ονοματίζουν με τα μοντέρνα πρότυπα.

Έχει πια αποδειχθεί ότι η μητρική αγάπη είναι μύθος. Αυτό που ισχύει είναι η αυτοθυσία κάθε ζωικού είδους ανεξάρτητα από φύλο, για να διασωθεί το DNA στις επόμενες γενιές. Έτσι, όπως κι αν ονομάζονται τα παιδιά, η σχέση μεταξύ παππούδων και εγγονιών θα παραμένει ζωντανή και ανανεωμένη.

Η ζωή περνά με κύκλους. Τα παιδιά και τα εγγόνια πάντα καταλαβαίνουν μόνο όταν έρθουν στη θέση των γονιών και λένε ότι πρέπει να φέρεσαι στους γονείς σου όπως θα ήθελες να σου φερθούν τα παιδιά σου. Όμως αυτά τα έλεγε ο Αίσωπος, που ήταν μεγάλος παραμυθάς, και πόσο πια μπορεί να μετρούν αυτές του οι λέξεις σήμερα;

ο «ΤΕΛΑΛΗΣ της ΔΙΒΡΗΣ» και

το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»

Εύχεται ολόψυχα

ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΕΙΡΗΝΙΚΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ  2016

ΦΩΤΟ-ΡΕΠΟΡΤΑΖ

v Η συγκινητική ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ ΣΤΗΝ ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ  και το ακάματο σθένος για κοινωνική προσφορά μιας συμπατριώτισσας!...

Λίγο πολύ είναι γνωστή η ιστορία (έχουμε γράψει παλιότερα στο περιοδικό «ΔΙΒΡΗ») της συμπολίτισσας κ. Φανής Τόλιου (κόρη της Γαννούλας και του Γιώργη-«Κοντόγιωργα» Τόλιου, και ένα από τα 10 παιδιά τους) με την τραγική της μοίρα να χάσει τον μοναχογιό της Δημήτρη που πνίγηκε στο Κολυμβητήριο από την εγκληματική αμέλεια των υπεύθυνων… Αυτή την συγκλονιστική  ιστορία μπορεί ο καθένας να διαβάσει στο σαϊτ   www.dimitrisd.gr . Εκεί θα δει και τους μεγάλους και διαρκείς αγώνες (κοινωνικούς και δικαστικούς) της Φανής γα την αναμόρφωση και την ασφάλεια των Αθλητικών χώρων…

Όμως το παρόν σημείωμα, έχει σαν χρέος να εξάρει μια νέα μεγάλη και συγκινητική χειρονομία της Φανής Τόλιου. Με αφορμή μια έκκληση δική μας στον προηγούμενο «Τελάλη» για οικονομική βοήθεια των συμπατριωτών να επισκευαστεί η σκεπή του μοναδικού  Βυζαντινού Μνημείου της Αγ. Τριάδας, η εκλεκτή συμπατριώτισσα ανταποκρίθηκε αμέσως δίνοντας το σοβαρό ποσό  (στις χαλεπές εποχές που περνάνε και το μικρό της βαλάντιο) των 550 ευρώ… Ακόμη πιο σημαντικό είναι το γράμμα που μας έστειλε που η ανάγνωσή του θίγει τις ευαίσθητες χορδές κάθε ενεργού και ανιδιοτελούς πολίτη και είναι παράδειγμα προς μίμηση στους συνειδητούς πολίτες και  μια «γροθιά στο στομάχι» για τους αδιάφορους….

Δημοσιεύουμε την  ΕΠΙΣΤΟΛΗ της συμπατριώτισσας ΦΑΝΗΣ Γ. ΤΟΛΙΟΥ-ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ  προς εμένα αυτούσια, όπως ακριβώς την πήρα με το ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο (διατηρώ ακριβώς, γράμματα και γραφή για να μη χάσει την αξία του το περιεχόμενο) :

«Κ.ΣΩΤΗΡΗ ΓΡΟΥΣΤΑΔΙΩΤΗ..Κ. ΑΓΑΠΗΤΕ ΕΚΔΟΤΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΔΙΒΡΗ" ΠΑΝΤΑ ΜΑΣ "ΠΡΟΚΑΛΕΙΣ.." ΚΑΙ  ΜΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙΣ ΘΕΤΙΚΑ ΝΑ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑ  ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΜΑΣ ΟΠΩΣ Η ΑΓ.ΤΡΙΑΔΑ  ΜΑΣ  ΠΟΥ ΕΛΚΟΥΝ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ  ΜΑΚΡΙΝΟΥΣ ..ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΒΡΙΩΤΕΣ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ.. {ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΓ.ΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ  ΑΓ.ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ- ΣΤΗΝ ΑΡΓΙΑ -ΠΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ..} ΕΤΣΙ ΠΗΡΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΑΤΡΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗΣ  ΜΑΝΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΣ ΜΠΙΡΜΠΑ-ΤΟΛΙΟΥ, ΤΟ ΠΟΣΟΝ ΤΩΝ 550 ΕΥΡΩ {ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΠΕΝΗΝΤΑ} ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ {τελικά διαβάζω το έργο αυτό έγινε.. οπότε κ. ΣΩΤΗΡΗ τα χρήματα θα είναι για τις ΜΕΛΕΤΕΣ ΣΤΙΣ  ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ ΄Η ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΑΦΥΓΡΑΝΤΗΡΑ..} Ο ΝΑΟΣ ΑΝΟΙΚΕΙ ΣΤΗΝ  ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ..! ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΜΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΙΝΙΖΕΤΑΙ..ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΕΣ .ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕΜΕ ΓΙΑ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ..ΤΗΛ.ΕΠΙΚΟΙΝ.6972879016 Κ' 2105018818. ΣΤΗ ΔΙΒΡΗ βρεθήκαμε 22/10/16 ΣΑΣ ΣΤΕΛΝΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡ.ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓ.ΒΑΣΙΛΕΙΟ..{ΑΝ ΥΠΕΚΑΛΥΦΤΗΚΕ ήδη  Η ΔΑΠΑΝΗ αυτή.. ενημερώστε για άλλη συνεισφορά σε ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ ΑΠΟΡΩΝ  ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ..ΜΕ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΑ..ΠΟΥ ΧΡΗΖΟΥΝ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΄Η ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ..}ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΙΝΗΣΗ ΣΑΙΤ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΑΣ www.dimitrisd.gr ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΙΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ..ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ.. έγραφε και  σε μια έκθεση στ' Δημοτ. "Επάγγελμα Ναυτικός" στο τέλος να'μαι και έγινα Γιατρός ..ΥΓΕΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ..! ΕΓΩ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΜΕ..ΤΟ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ.. και φλέβες ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ καθιστική δουλειά ..ούτε κομπιουτερ 1 ώρας δεν μπορώ.. ! ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ ΣΑΙΤ ΤΙ ΠΑΛΕΥΩ ΑΚΟΜΑ....ΝΑ ΓΙΝΕΙ..ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ.»

Η αείμνηστη Γιαννούλα Τόλιου, και κάτω
Μια Έκθεση του αδικοχαμένου μαθητή Δημητρη Δημητριάδη

Και η δική μου ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αγαπητή Φανή

Πολύ με συγκίνησες με το γράμμα σου

Και κυρίως με την άμεση και γενναιόδωρη συνεισφορά σου για την Αγία Τριιαδα μας. Βεβαίως και για τον αέναο αγώνα που κάνεις στη μνήμη του (λεβέντη όπως λες) πρόωρα και άδικα χαμένου μοναχογιού σου... Χαρά στο κουράγιο σου.

Τώρα, για την προσφορά σου στη Αγ. Τριάδα, εις μνήμην της αξέχαστης σπουδαίας μάνας σου και πολύ αγαπητής σε μένα θεια-Γιαννούλας

Όπως βλέπεις κοινοποιώ την παρούσα στον ιατρό κ. Άγγελο Ηλιόπουλο που είναι Πρόεδρος του Συνδέσμου των Διβριωτών της Πάτρας και από τους πρωταγωνιστές να γίνει η σκεπή της Αγ. Τριάδας. Επομένως το πλέον κατάλληλο πρόσωπο για την αποδοχή και την καλλίτερη αξιοποίηση της συγκινητικής προσφοράς σου.

Θα παρακαλούσα, λοιπόν τον Άγγελο Ηλιόπουλο που παίρνει το παρόν γράμμα να επικοινωνήσει με την γράφουσα Φανή Τόλιου, να συνεννοηθεί μαζι της για πως και που θα χρησιμοποιηθούν τα χρήματα που διαθέτει. Νομίζω οτι επείγουσα ανάγκη είναι η τοποθέτηση αφυγραντήρα που δεν κοστίζει και πολλά και τα υπόλοιπα όπου δει......

Φανή, Εκ μέρους μου και του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ δέξου τις άπειρες ευχαριστίες μας και ευχόμαστε καλή δύναμη και συνέχεια στις προσπάθειες σου...

Με πατριωτική αγάπη

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

Υ. Γ. Είμαι βέβαιος ότι ο κ. Άγγελος Ηλιόπουλος, θα επικοινωνήσει το συντομότερο δυνατό μαζί σου

v Μια ακόμη παλιά συγκινητική ΔΩΡΕΑ το έτος 1915 των Ομογενών της Αμερικής, για τον ναΐσκο Αγ. Γεωργίου στην περιοχή Λαζαράδων…

Διαβάστε ένα δημοσίευμα της εφημερίδας «ΠΑΤΡΙΣ» Πύργου το έτους 1915 (πριν 101 χρόνια!!...) 

που έστειλαν από την Αμερική χρήματα για το εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου που βρίσκεται στην άκρη του δάσους της «Σβαρνιάς» προς Λαζαροβασιλαίους (μάλιστα λέει στην θέση «Φεφελέϊκα», άγνωστο σήμερα). Εκεί βλέπουμε ότι υπήρχε τότε ο θεσμός της Δημογεροντίας, βλέπουμε ονόματα ομογενών της Αμερικής, πιθανότατα από την συνοικία των Λαζαράδων…  Και βεβαίως η μεγάλη πατριωτική αγάπη των ξενιτεμένων παιδιών της Δίβρης που δεν ξεχνάνε την γενέτειρα!...

ΜΙΚΡΑ-ΜΕΓΑΛΑ (μερικά «εικονογραφημένα») ΝΕΑ…

·         Γιατροί στο Περιφερειακό Ιατρείο της Δίβρης.  Μην τους είδατε; Παρά τις επίσημες εξαγγελίες, παρά τα έγγραφα ότι θα στελεχώσουν το Ιατρείο με δυο μόνιμους (σε καθημερινή βάση δηλαδή) γιατρούς, ο εμπαιγμός συνεχίζεται όπως και με τις προηγούμενες Κυβερνήσεις. Έρχεται γιατρός με το ζόρι μια φορά την εβδομάδα και για λίγες ώρες!... Ας ελπίσουμε, τώρα με τους νέους διορισμούς που θα γίνουν να μη ξεχαστεί πάλι η Δίβρη και η περιοχή της. Να πούμε και κάτι εξωφρενικό, εκείνοι αρμόδιοι της Υγείας που μας … «περιποιήθηκαν» καλά, δηλαδή άφησαν τη Δίβρη χωρίς γιατρό και από πάνω μας κορόϊδευαν πήραν προαγωγή!!!... Ο ένας ο κ. Λέτζας από το ΚΥ Σιμόπουλου αναβαθμίστηκε σε Πρόεδρο του Νοσοκομείου Αμαλιάδας και ό άλλος ο κ. Γιαννόπουλος από Διοικητής της 6^ης ΥΠΕ αναβαθμίστηκε σε Γεν. Γραμματέα του Υπουργείου Υγείας. Τι να πούμε, Αιδώς Αργείοι!....

·         Εγκατάλειψη του κτιρίου του Ιατρείου («Υγειονομικού Σταθμού») Δίβρης.

Η εικόνα της εγκατάλειψης στην είσοδο του Ιατρείου

Ενώ έγινε πέρυσι μια καλή επισκευή στο παραδοσιακό κτίριο (σκεπή, χρωματισμοί κλπ), βλέπουμε μεγάλη αδιαφορία στην μαρμάρινη σκάλα εισόδου, όπου εδώ και χρόνια έχουν φύγει τα μάρμαρα και υπάρχουν επικίνδυνες ρωγμές στο έδαφος που έχουν σχέση με την στατικότητα του κτιρίου. Και δυστυχώς κανείς, μα κανείς δεν το βλέπει;;

·         Οσονούπω ανοίγει το Φαρμακείο στη Δίβρη. Με γοργούς ρυθμούς ο Λαλαίος φαρμακοποιός κ. Τζαμάλ τοποθετεί τον εσωτερικό εξοπλισμό (προθήκες, ράφια, Εργαστήριο κλπ) του νέου Φαρμακείου που στεγάζεται στο πρώην Κατάστημα του Λάμπη Σωτηρόπουλου και σύντομα παίρνει την άδεια λειτουργίας από τις αρμόδιες Υπηρεσίες της Νομαρχίας. Σύμφωνα με δήλωσή του, αρχές του νέου χρόνου θα λειτουργήσει κυρίως για το καλό των κατοίκων της περιοχής μας….

·         «Ανάπλαση Αγοράς». Σημείο μηδέν!!!... Τι άραγε να συμβαίνει; Θα ενημερώσουν οι ανευθυνοϋπεύθυνοι του Δήμου και της Κοινότητας τους ανυπόμονους κατοίκους ή θα τραβήξει η ιστορία εις το διηνεκές; Πάλι στις 25 Μαρτίου θα καταθέσουν στέφανο στην πλατεία «γιαπί»; Α!, ξεχάσαμε ο εργολάβος αφού δεν ασχολείται με το έργο της «Ανάπλασης» (και καλά κάνει, ως επιχειρηματίας) ασχολείται με την ανακαίνιση ενός νέου ιδιωτικού έργου την Αγορά….

·         Ετοιμάζεται να ανοίξει ένα νέο (πολύ)Κατάστημα στην «Αγορά» της Δίβρης. Ανακαινίζεται το κτίριο του πρώην Παντοπωλείου «Αφών Ηρ. Παναγούλη», όπου θα στεγαστεί  το νέο Κατάστημα (όπως πληροφορούμεθα Παντοπωλείο, Χρωματοπωλείο κλπ) που τόσο έχει ανάγκη η τοπική αγορά της κωμόπολης….

·         «Της πατρίδος μου η σημαία», σε δυο κομμάτια. Από καιρό έχουμε προσέξει ότι η σημαία που έχει αναρτηθεί στον ιστό στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου έχει κομματιαστεί!... 

Η κομματιασμένη σημαία.....

Κανείς αρμόδιος (δάσκαλοι, Κοινοτάρχες, Σύλλογος Γονέων κλπ) δεν το πρόσεξαν; Δεν είναι μόνο λόγοι αισθητικής, δεν είναι μόνο άγνοια του 188  άρθρου Π.Κ., αλλά κυρίως είναι θέμα σεβασμού στο σύμβολο και αγωγής των ίδιων των μικρών μαθητών….

·         Σηματοδότηση του ορειβατικού μονοπατιού προς την κιρυφή «Ανάληψη». Με χαρά και ικανοποίηση είδαμε στην θέση «Βαμβακάς» της 111ΕΟ, το πρώτο σήμα που οδηγεί στην κορυφή «Ανάληψη» των Ιερών Λαμπείων Ορέων…

Η σηματοδότηση ορειβασίας....

 Να και κάτι καλό που έκαναν οι φυσιολάτρες (υποψιαζόμαστε ότι ο συμπατριώτης ορειβάτης Γιάννης Βασιλόπουλος, έβαλε το χέρι του…)

·         ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ: Ποιοι είναι οι «επισιτιζόμενοι» (πτωχοί) της Δίβρης;

Μήπως μπορούμε, εν ονόματι της διαφάνειας, να μάθουμε και τα ονόματα των επισιτιζόμενων; Δηλαδή των απόρων συμπολιτών μας που θα πάρουν κάποια στοιχειώδη βοήθεια (είδη καθαριότητας, τρόφιμα μακράς διάρκειας, κοτόπουλα και φέτα,  οπωροκηπευτικά). Και ποιοί έχουν πάρει την λεγόμενη «κάρτα σίτισης»;

Ποιοι Διβριώτες έχουν την κάρτα σίτισης;

Γιατί στην πατρίδα μας Διβρη, μάθαμε (αν αληθεύουν οι πληροφορίες μας) ότι πήραν ή θα πάρουν τρόφιμα κάποιοι "οικονομισάριοι, και δεν πήραν χήρες γριές που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα!!!..,
Κύριε Αντιπεριφερειάρχη Ηλείας, κύριε Δήμαρχε Αρχ. Ολυμπίας, κύριε Πρόεδρε της Κοινότητας μπορείτε να μας γνωρίσετε τα ονόματα, τουλάχιστον του "Αυτονόμου Κρατιδίου της Διβρης";;; Πριν πάμε να τα βρούμε μόνοι μας, οπότε θα δούμε τα σχετικά με την διαφάνεια και την δίκαιη κατανομή τους. Και τότε «που το πάνε το παιδί, χελιδόνι στο κλουβί»!..... Αν δεν μας δώσετε ονόματα, δεν θα περιμένουμε πολύ ακόμη.

·         Πάρτυ των μαθητών της Γ΄ Λυκείου Λαμπείας, στο Πάος (Σκούπι). Εντύπωση και ερωτήματα προκάλεσε η αναρτηθείσα Ανακοίνωση που γνωστοποιεί ότι τα παιδιά του Λυκείου Λαμπείας, διασκέδασαν όχι στην έδρα του Εκπαιδευτικού Ιδρύματος που μαθαίνουν γράμματα, αλλά 20 χιλιόμετρα μακριά, στο Πάος!...

 Γιατί άραγε; Εκεί έχουν μεγαλύτερη άνεση, περισσότερη ελευθερία ..δράσης; Ή μήπως για συναδελφική ενίσχυση; Ή μήπως επειδή το Πάος (μαζί με τη Δίβρη και το Αντρώνι) έχουν τη φήμη των τριών χωριών της περιοχής όπου ενδημούν περίεργες δραστηριότητες!... Ελπίζουμε να υπάρχει ιδιαίτερος πλέον υψιπετής λόγος…

(Βεβαίως, υπάρχει μια ανάλογη προϊστορία: Επί αλήστου μνήμης πρώτων Δημαρχιακών εκλογών 1998-2002-2006 οι προεκλογικές συμφωνίες των Διβριωτών, γίνονταν στο Πάος!….)

·         Νέα …φρούτα εμφανίστηκαν στη Δίβρη. Η γνωστή «Χρυσή Αυγή» και το «Βάπτισμα Πυρός Κ+Φ).  Πέραν από τα γνωστά συνθήματα κάποιων χουλιγκάνων (μάλλον περαστικών) που από καιρού εις καιρόν ρυπαίνουν με γκράφιτι κυρίως τις βρύσες μας,

Τα νέα συνθήματα στη Δίβρη....

 είδαμε για πρώτη φορά και νέα συνθήματα που γράφτηκαν τόσο στο κουβούκλιο προστασίας των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου με την επιγραφή «ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΠΥΡΌΣ Κ+Φ», όσο το ίδιο (συνοδευόμενο από ένα λουλούδι και το αναρχικό σήμα) και σε ένα κοντέϊνερ του κ. Τηλ. Φωτεινού, αλλά και επιγραφές με το σύνθημα της «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ» στα κοντέϊνερ του κ. Φωτεινού… Ελπίζουμε ο κ. Τηλ. Φωτεινός και οι υπεύθυνοι του Σχολείου να αποκαλύψουν αυτά τα νέα …φρούτα, που εμφανίστηκαν πρόσφατα στη Δβρη…

         

v Στο πανηγύρι ΤΟΥ ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΣΥΝΕΒΗ ΠΡΙΝ 181 χρόνια, στη Δίβρη Ηλείας!...

Ας ξαναθυμηθούμε, και πάλι φέτος την εκπληκτική και σπαραξικάρδια ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ του 1835… Και ας την διαβάσουμε από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" του 2004 (με την ευκαιρία των Ολυμπιακών αγώνων, όπου σχολιάζει και τα ανάλογα υπερβολικά μέτρα που ελήφθησαν για λόγους ασφαλείας!…. ) σε αναδημοσίευση από το περιοδικό "ΔΙΒΡΗ", για να γελάσει λίγο το χειλάκι μας...., την εποχή που περνάμε... Το εκπληκτικό κείμενο είχε βρει ο φωτισμένος δάσκαλός μας Νίκος Αναστόπουλος την 10ετία του 1950 που υπηρετούσε στη Δίβρη, πολύ φθαρμένο μέσα σε ένα παλιό βιβλίο.

Το δημοσιεύσαμε στην αρχή στο περιοδικό «ΔΙΒΡΗ». Εκεί το είδε η εκ Δίβρης καταγώμενη εξαιρετική δημοσιογράφος κ. Φανή Στέφανου Πετραλιά και το έδωσε στον διαπρεπή δημοσιογράφο της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» αείμνηστο Αντ. Καρκαγιάννη που το αναπαρήγαγε στην στήλη του (που βλέπετε στην φωτοτυπία) αλλά η κ. Πετραλιά το έδωσε και στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» που επίσης το έβαλε σε περίοπτη θέση.

Βεβαίως, παρόμοια «Αστυνομική Διαταγή» έχει δημοσιευτεί και για την Δημητσάνα (που και εκείνη είναι πάνω από 100 χιλιόμετρα από την θάλασσα!!...) , αλλά αναφέρεται στην δεκαετία του 1880… Η εξήγηση που δίνεται είναι κάπως πειστική. Φαίνεται ότι το νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος είχε εκδώσει ένα Σχέδιο «Αστυνομικής Διαταγής» για τα μέτρα ασφαλείας που πρέπει να λαμβάνονται κατά την πραγματοποίηση των πανηγυριών, αλλά οι συνήθως αμόρφωτοι Αστυνόμοι δεν την τροποποιούσαν σύμφωνα με τις τοπικές συνθήκες, αλλά την ανακοίνωναν αυτούσια, όπως ήταν η αρχική… Γιαυτό και μιλάει για θάλασσα  στη Δίβρη ή τη Δημητσάνα!!...

v  Μια προσωπική μου ομολογία: Γιατί Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ είναι μια σημαντική μέρα για μένα!...

Πέρα από τα εορτάζοντα αγαπημένα μου πρόσωπα, είναι και η μέρα που αναθυμιέμαι σημαντικούς κατα-δικούς μου ανθρώπους που έχουν φύγει από τη ζωή, αλλά με σημάδεψαν και μου άφησαν ανεκτίμητες παρακαταθήκες και πανανθρώπινες αρχές κι απαντοχές... Με εντελώς τυχαία σειρά:
1. Ο αδελφικός μου φίλος Νίκος Κουτσόπουλος

2. Ο φωτισμένος δάσκαλός μου Νίκος Αναστοπουλος

3. Ο κοινωνικο-πνευματικός μου πατέρας παπα Νίκος Τσάμης,

Οι αείμνηστοι Παπανίκος και Παπαποστόλης
στην ωραία πύλη του Αγ. Νικολάου στην 10 ετία 1980...

 και
4. Ο δωρητής σε μένα του πατριωτικού διβριωλατρικού πνευματικού του Αρχείου και πολιτιστικός μου πατέρας Νίκος Σωτηρόπουλος.

(Υ.Γ. Άλλη φορά θα γράψω τι ενδιαφέρον και  περίεργο με συνδέει με το Εικονοστάσι, που είναι πάνω από το Δημοτικό Σχολείο…)

v Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία ενός ταπεινού ερημοκλησιού, της ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ της Διβρης Ηλείας.....
Η "Σπιναλόγκα" της Διβρης και το τάμα της μάνας μου.

Ψηλά στο βουνό, πίσω από τον Αη-Ζαχαριά υπάρχουν δυο ακόμη ερημοκλήσια της Δίβρης (από τα 100 περίπου που έχει μαζί με τους ενοριακούς ναούς). Αυτό της Αγ. Βαρβάρας και το άλλο της Αγ. Τριάδας, σε υψόμετρο 1500μ. 
Τον παλιό καιρό (όταν οι παπάδες μας δεν είχαν κινητά τηλέφωνα και κούρσες και δεν «ετύρβαζαν περί άλλων»…) τα λειτουργούσαν στις γιορτές τους και οι πιστοί ανηφόριζαν να προσκυνήσουν.... Σήμερα, μένουν εκεί ερημωμένα.

Μια εσωτερική γωνιά του ερημοκλησιού με την
εικόνα της Αγίας Βαρβάρας, ψηλά στο βουνό... 

Κατά πως μου διηγιόταν η γιαγιά μου, η Μαριά του Ρώδη: "εκεί, παιδάκι μου στη Αγιά Βαρβάρα πηγαίνανε τους λεπρούς και τους άφηναν.... Οι δικοί τους πήγαιναν και τους προμήθευαν φαγητό, χωρίς να πλησιάζουν... Έχει εκεί δίπλα στο εκκλησάκι και μια βρυσούλα με νερό.."

Με λίγα λόγια η Αγ. Βαρβάρα ήταν μια μικρή Σπιναλόγκα για την Διβρη....

Με την ευκαιρία της γιορτής της Αγίας Βαρβάρας στις 5 του Δεκέμβρη, θα διηγηθώ και ένα οικογενειακό μου περιστατικό... Ο αδελφός μου ο Ρώδης, είχε πάθει ένα μεγάλο φλεγμονώδες απόστημα στον μηρό του ποδιού του που "αφόρμησε" και ήταν σε τραγική επικίνδυνη κατάσταση να πάθει γενική σηψαιμία που μάλιστα του στέρησε και τη φωνή του για τρεις μέρες... Τότε ανέλαβε να τον χειρουργήσει ο γιατρός ο Μάρκος μέσα στο Ιατρείο του στη Δίβρη (ήταν πολύ έμπειρος και τολμηρός γιατρός, αφού είχε θητεύσει βοηθός του περίφημου και σκληρού Καθηγητή Ανατομίας Αποστολάκη) και του καθάρισε με χειρουργική δεξιοτεχνία -και βέβαια μεγάλο ρίσκο- το απόστημα, χωρίς νάρκωση!!!... Το παιδί σώθηκε και η μάνα μου "έταξε" να πάει τον Ρώδη (ηλικίας 6 ετών) στην Αγιά Βαρβάρα στο βουνό... Όπως και έγινε, τον πήρε "καλικούτσα" από τους Γκρουστάδες και τον πήγε εκεί πάνω, 5 χιλιόμετρα μεγάλη ανηφόρα, όπως έλεγε "στη Χάρη της"..,,
Άλλοι καιροί, άλλα ήθη, άλλες δοξασίες, άλλες απαντοχές!!..,,
Υ. Γ. Βλέπετε και φωτογραφία της εικόνας της Αγια Βαρβάρας, που έχω επισκεφτεί....

Η Δίβρη στην αναπτυξιακή πρωτοπορία της «αυτάρκειας και της 

v της αειφορίας» στο τριήμερο των Φώτων (5-8 Ιανουαρίου 2017) !!...

Εντυπωσιακό.....
Διαβάστε το. Η Δίβρη στη πρωτοπορία. Συνεργασία της Ιεράς Μητρόπολης Ηλείας (διάθεση των Κατασκηνωτικών εγκαταστάσεων του Κάτω μοναστηριού Διβρης), και Οικολογικών, αειφορικών Αναπτυξιακών Οργανώσεων και της Συνεταιριστικής Eco Διβρης σε ένα "εκρηκτικό μίγμα" που εκτοξεύει την γενέτειρα πολύ ψηλά και σε νέους αναπτυξιακούς-αειφορικούς ορίζοντες!!....

Προσωπικά δεν πολυκατάλαβα τι πρόκειται να γίνει εκεί. Γιατί η Ανακοίνωση είναι «διαγραμμάτου» και με ειδικούς τεχνικούς όρους διατυπωμένη… Εντύπωση μου έκαναν οι όροι «μοντέλο ζωής», «βιωματικό εργαστήριο στη Δίβρη» και   η «Χορτοφαγική διατροφή» (sic!) των συμμετεχόντων και άλλα πολλά… Πάντως, ελπίζουμε να υπάρξουν απαραίτητες διευκρινήσεις από τους εκλεκτούς διοργανωτές, ώστε να είναι εποικοδομητικό και χρηστικό για τους ντόπιους κατοίκους, που να μας «φωτίσει» το σημαντικό αυτό για την κωμόπολη τριήμερο των Φώτων…. 

Η πλήρης Ανακοίνωση (αναδημοσίευση από τον τοπικό Τύπο), για ενημέρωση των συμπολιτών μας!

«Εργαστήριο για την αυτάρκεια και την αειφορία στη Δίβρη Ηλείας

Από την ομάδα Βιοκλιματικής Δόμησης “cob” & το ftiaxno.gr σε συνεργασία με την «Eco Δίβρης» ΚοινΣΕπ

Προσπαθώντας να σκιαγραφήσουμε ένα μοντέλο ζωής με γνώμονα την αειφορία, την αυτάρκεια, το χαμηλό ενεργειακό αποτύπωμα και την ποιότητα ζωής,
διοργανώνουμε το τριήμερο των Φώτων με την ΚοινΣΕπ Βιοκλιματικής Δόμησης “cob” (www.cob.gr) και σε συνεργασία με το ftiaxno.gr και το κέντρο τοπικής ανάπτυξης «Διώνη», βιωματικό εργαστήριο στη Δίβρη Αρχαίας Ολυμπίας.
Θεματολογία:
-Συσκευές μαγειρέματος χαμηλού αποτυπώματος (ηλιακοί φούρνοι, ξυλόφουρνοι, dutch ovens, rocket stoves, πυρομάχια).
-Κατασκευές επεξεργασίας και συντήρησης της τροφής (ηλιακά ξηραντήρια, καπνιστήρια, κελάρια).
-Στέγαση (κατασκευές με φυσικά υλικά).
-Ενέργεια (ανεμογεννήτριες, βιοαέριο, ηλιακοί θερμοσίφωνες).
-Επεξεργασία, συντήρηση και αποθήκευση τροφίμων (αποξήρανση, κονσέρβες, κομπόστες, τουρσιά, παστά, καπνιστά, ψωμιά, τυριά, ζυμαρικά).
-Εδώδιμα μανιτάρια (συλλογή, αποθήκευση, αποξήρανση, σάλτσες, τουρσιά).
-Βότανα (συλλογή, αποθήκευση, σκευάσματα).
-Είδη υγιεινής και καθαριστικά.
Οι περισσότερες από τις δραστηριότητες θα είναι βιωματικές και κάποιες μάλιστα καθετοποιημένες, από τη συλλογή δηλαδή των υλικών στο φυσικό περιβάλλον, μέχρι και την ολοκλήρωση της κατασκευής.
Χρόνος: Από το απόγευμα της Πέμπτης 5, μέχρι το απόγευμα της Κυριακής 8 Ιανουαρίου 2017.
Τόπος: Στην κατασκήνωση της Ιεράς Μητρόπολης Ηλείας, με την ευγενική παραχώρηση του χώρου στην «Eco Δίβρης ΚοινΣΕπ», που βρίσκεται στα Λάμπεια Όρη του Ερύμανθου, συνολικής δυναμικότητας 80 ατόμων.
Εξοπλισμός: Λόγω της εποχής, θα χρειαστούν ζεστά ρούχα. Για τις εξορμήσεις θα χρειαστούν αρβυλάκια, αδιάβροχο, παγούρι, σουγιάς, σακίδιο πλάτης. Επίσης θα χρειαστούν ζεστοί υπνόσακοι.
Διατροφή: Χορτοφαγική με βιολογικά προϊόντα και με τροφές που θα συλλεχθούν στην ύπαιθρο.
Κόστος συμμετοχής:
100€ ανά άτομο, ποσό που συμπεριλαμβάνει τη διαμονή και τη διατροφή.
Για πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής:
Με email στο kostas@cob.gr ή στο kostpanagouli@yahoo.gr, στο οποίο να αναγράφετε το όνομά σας, ένα τηλέφωνο επικοινωνίας, από πού θα έρθετε και αν θα διαμείνετε στο καταφύγιο.
Εναλλακτικά τηλεφωνήστε στο 6932-568126 (Κώστας Κοντομάνος)
ή στο 6937-009616 (Κώστας Παναγούλης).
Πρόσθετες πληροφορίες στο: cob.gr & ftiaxno.gr
Eco Διβρης ΚοινΣΕπ»

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

• Γεννήσεις

Η Νίκη Αμπατζή  (κόρη του εκ Περαμαχαλά Δίβρης Γιάννη Αντ. Αμπατζή) απόχτησε κορίτσι

• Θάνατοι

Έφυγε η Αλέξω Δημ. Τσίγκανου, ετών 76 από τους Καρυανάδες Δίβρης και κηδεύτηκε στην Πάτρα, όπου διέμενε.

Ένα …«ιδιότυπο»  ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2017 του "Συλλόγου Διβριωτών Αθήνας"(ΣΔΑ)

Ευρισκόμενος στην γενέτειρα Διβρη, είδα να κυκλοφορεί από χέρι σε χέρι το Ημερολόγιο του ΣΔΑ για το νέο έτος 2017 και να διατίθεται με 4 ή 5 ευρώ...

Η 1η σελίδα του Ημερολογίου του ΣΔΑ με την επιγραφή
"ΑΝΑΛΗΨΗ-ΥΨΟΜΕΤΡΟ 1795 μέτρα"

Ομολογώ, ότι εξεπλάγην και ευχάριστα και δυσάρεστα... 
Στην αρχή ευχάριστα, για την δραστηριότητα των συμπατριωτών μας, γιατί προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να προβάλλουν τις ομορφιές του χωριού μας και παράλληλα να ενισχυθούν οικονομικά, για τις προσεχείς προσφορές τους στην κωμόπολη.
Όμως, στη συνέχεια στενοχωρήθηκα όταν είδα τις προβαλλόμενες φωτογραφίες και κυρίως τις συνοδεύουσες λεζάντες που ..."βγάζουν μάτι"!!!...

Καλά, δεν ξέρει κανένας εκεί στον Σύλλογο της ξακουστής στο πανελλήνιο Δίβρης, ότι η πρώτη φωτογραφία (εξώφυλλο) δεν είναι η κορυφή των Λαμπείων Ορέων "Ανάληψη", αλλά η κορυφή (τρίγωνο βουνό) που λέγεται "Γκρέμπενη" και δεν είναι 1795 υψόμετρο (όπως λένε στην λεζάντα "ΑΝΑΛΗΨΗ-υψόμετροο 1795μ"), αλλά 1600 μέτρα;;;; Δεν ήξεραν; Δεν ρώταγαν;;; 
Πέρα, για πέρα αδικαιολόγητοι, γιατί όλοι και τα παιδιά του Δημοτικού (και όλοι οι φυσιολάτρες που επισκέπτονται το βουνό αυτό) ξέρουν ότι η πιο ψηλή κορφή "Ανάληψη" δεν έχει καθόλου έλατα, γιατί αυτά φύονται μέχρι το υψόμετρο των 1600μ, όπως είναι η εικονιζόμενη κορφή "Γκρέμπενη"....

Τώρα, υπάρχουν και άλλα λάθη στις λεζάντες των φωτογραφιών (π.χ. Το εξωκλήσι "Αγ. Απόστολοι" είναι στους Λαζαράδες και όχι στους Βασιλαίους), αλλά αυτά είναι μικροπταίσματα....
Αλλά, ρε παιδιά ούτε την "Ανάληψη" δεν ξέρετε;;;
(Υ. Γ. Ελπίζω, να μην ακούσω τα εξ αμάξης πάλι..., γιατί έχω και άλλα. Αλλά ας προσέχουμε λίγο, όχι για μένα παρά μόνον για την ιστορική και ξακουστή Διβρη μας και το επίπεδό της, που δεν αξίζει τέτοιας απαξίας και υποβάθμισης...)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ήδη πήρα  κάποιες επιτιμητικές αλλά και επιδοκιμαστικές κρίσεις, γιαυτό και  δημοσιεύω τις δυο κορυφές όπως έχουν αποτυπωθεί φωτογραφικά σε δυο τεύχη του περιοδικού μας «ΔΙΒΡΗ», για σύγκριση.

Εξώφυλλα του περιοδ. "ΔΙΒΡΗ" με τις δυο κορυφές
χιονισμένες, "Ανάληψη" υψομ. 1795μ., "Γκρέμπενη" υψόμ. 1600μ.

v Το ενδιαφέρον ιστορικό της διβριώτικης Ταβέρνας «Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ» στους «Αέρηδες» της Πλάκας…

Διαβάσαμε, ένα σημαντικό κείμενο που αναφέρεται στην γνωστή σε όλους τους Διβριώτες ταβέρνα «ο Πλάτανος» στην οδό Διογένους 4, στην περιοχή των «Αέρηδων» στην Πλάκα. Προκαλούν εντύπωση, τα ονόματα και οι μεγάλες προσωπικότητες του Λογοτεχνικού, εν γένει Καλλιτεχνικού και Πολιτικού κόσμου  που πέρασαν από εκεί γεύτηκαν την κουζίνα που επέβλεπαν οι  συμπατριώτες μας

Διαβάστε αυτό που αλίευσα από το Ίντερνετ και στη συνέχεια δείτε, ναι μικρή δική μας περιγραφή για το «Διβριώτικο στέκι» αυτό.

(μπλογκ Κώστας Σπύρου) «ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!! Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΑΒΕΡΝΑ Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΚΑ

Η ταβέρνα «ο Πλάτανος» του Τάκη Καρυανού βρίσκεται στην ομώνυμη μικρή πλατεία στην Πλάκα με το μεγάλο πλάτανο, παραδίπλα από τους Αέρηδες και απέναντι από το Μουσείο Λαϊκών Οργάνων. Ιδρύθηκε το 1933 από τον πατέρα Καρυανό και έχει συνδέσει την ιστορία της με το καλλιτεχνικό ατελιέ που στήθηκε εκεί – στον πάνω όροφο της ταβέρνας – στις αρχές της δεκαετίας του 1920 από την θρυλική τριανδρία: τον ζωγράφο Περικλη Βυζάντιο, τον ζωγράφο Παύλο Καλλιγά κα τον γλύπτη Φωκίωνα Ρωκ. Μια σχετική αναμνηστική μαρμάρινη επιγραφή στην είσοδο της ταβέρνας αναφέρει το γεγονός.

Πράγματι, η μικρή αυτή «φωλιά» των τριών καλλιτεχνών έγινε για μια εικοσαετία το επίκεντρο της πρωτοποριακής καλλιτεχνικής ζωής της Αθήνας.

Οι γνωστότεροι θαμώνες του «ατελιέ» και της ταβέρνας ήταν : Κωστής Παλαμάς, Δημήτρης Καμπούρογλου, Γρηγόρης Ξενόπουλος, Σπύρος Μελάς, Δημήτρης Μητρόπουλος, Τίμος Μωραϊτίνης, Ναπολέων Λαμπελέτ, Γιώργος Βλάχος, Γεώργιος Παπανδρέου, Μαρίκα Κοτοπούλη, Κυβέλη, Δανάη Τσουκαλά και δεκάδες ἀλλοι.

Από τότε πέρασε κοντά ένας αιώνας και η κουζίνα του Πλάτανου, σερβίρει σταθερά την κλασική ελληνική κουζίνα, λαδερά, πολλά μαγειρευτά όπου ξεχωρίζουν το κατσικάκι με πατάτες φούρνου και το κρέας κοκκινιστό με χοντρά μακαρόνια.

Το καλοκαίρι, κάτω από την όμορφη και αεράτη πέργολα που υποδέχεται τη φυλλωσιά των μουριών που έχουν μπλεχτεί έτσι ώστε να δίνουν μια από τις πιο παχιές σκιές στην Αθήνα, παλιοί Πλακιώτες, Αθηναίοι και τουρίστες μπορούν να ξαποστάσουν, να φάνε και να πιουν τη ρετσίνα του Πλάτανου – που εξακολουθεί να είναι εξαίρετη – σε μια από τις πιο ήσυχες γωνιές της Πλάκας»

Και μια δική μας μικρή αναφορά, 
για την περίφημη Ταβέρνα

Όλοι οι Διβριώτες της Αθήνας γνωρίζουν την Ταβέρνα «ο Πλάτανος» που λειτουργεί συνέχεια από την δεκαετία του 1930 από τον αείμνηστο μπάρμπα Θόδωρο Καρυανό από τους Καρυανάδες Δίβρης, τον αδελφό του Νίκο και σήμερα από το γιο του Θόδωρου Τάκη, που συνεχίζει την παράδοση… Επίσης λίγα μέτρα μακριά, κοντά στην Μητρόπολη ήταν και η άλλη διβριώτικη Ταβέρνα του μπάρμπα Βασίλη Πατσή (γαμπρού των Καρυαναίων, μαζί με τον αδελφό τους Χρίστο Καρυανό) «τα Περιστέρια» που και αυτή έχει τη δική της ιστορία…..

Ποιος δεν θυμάται τον μπάρμπα Θόδωρο Καρυανό, αυστηρό αλλά και μεγάλο καλαμπουριτζή με τη μαχαίρα στο χέρι και την ποδιά να κόβει τα παϊδάκια στο τεζάχι και να δίνει εντολές στους σερβιτόρους για την εξυπηρέτηση της μεγάλης αλλά ξεχωριστής πελατείας του, που ήταν η αφρόκρεμα της τότε Αθηναϊκής κοινωνίας. Αρκεί να προσέξει κάποιος στο παραπάνω κείμενο τα ονόματα που σύχναζαν εκεί, για να καταλάβει….

Αλλά ας πούμε τώρα λίγα (γιατί θα μπορούσε κανείς να γράφει για ώρες) για την σχέση αυτής της Ταβέρνας με τη Δίβρη και τους Διβριώτες….

Πέρα από τα τρανταχτά ονόματα των Λογοτεχνών, Καλλιτεχνών και Πολιτικών προσωπικοτήτων, να προσθέσουμε και τις διβριώτικες προσωπικότητες όπως Στέφανος και Βάσσος Στεφανόπουλοι, Αυγερινός Πετραλιάς, Ελπιδοφόρος Παπακωνσταντόπουλος, Μιχάλης Ζαφειρόπουλος, Νίκος Σωτηρόπουλος και τόσοι άλλοι που ήταν μόνιμοι θαμώνες εκεί και απολάμβαναν όχι μόνο τους ωραίους μεζέδες αλλά και τα καλαμπούρια του μπάρμπα Θόδωρου μαζί με τα νέα της Δίβρης…

Εκεί στο θρυλικό πατάρι της Ταβέρνας, χτυπούσε η καρδιά της Δίβρης κυριολεκτικά.

-Εκεί στο πατάρι, μαζευόσαντε με συνωμοτικό τρόπο το έτος 1943-44 κάποιοι ηρωϊκοί Διβριώτες και Διβριώτισσες  που έφτιαξαν άτυπα αλλά πατριωτικά τον «ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΤΩΝ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΔΙΒΡΑΙΩΝ ¨ο Άγιος Παντελεήμων¨» που λειτούργησε στα κρυφά και διαλύθηκε μετά ένα χρόνο όταν έγινε η απελευθέρωση από τους Γερμανούς…

-Εκεί στο πατάρι, μαζεύτηκαν και πάλι οι Διβριώτες το έτος 1951 και έφτιαξαν το νέο Σύλλογο «ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΛΑΜΠΕΙΕΩΝ ¨ο Άγιος Παντελεήμων¨» που λειτούργησε ολόκληρες δεκαετίες με Πρόεδρο το Νίκο Σωτηρόπουλο….

-Εκεί στο πατάρι, μαζεύτηκαν επίσης οι Διβριώτες το έτος 1975, μετά τη Δικτατορία και επαναλειτούργησαν τον «ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΤΩΝ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΛΑΜΠΕΙΕΩΝ ¨ο Άγιος Παντελεήμων¨» (που είχε ανασταλεί η λειτουργία του λόγω της Χούντας) με εκλεγέντα πρόεδρο τον Σωτήρη Σωτηρόπουλο….

-Εκεί στο θρυλικό πατάρι κοιμόντουσαν τα βράδια (μετά την εξαντλητική κούραση της ημέρας) όλα τα φτωχά διβριωτόπουλα που έπαιρναν οι Καρυαναίοι για σερβιτόρους και βοηθούς στην Ταβέρνας τους. Έχουν περάσει από κει, όχι μόνο τα ανήψια τους Γιώργος  και Πάνος Κουτσόπουλος αλλά και πλήθος άλλων παιδιών από τη Δίβρη και τα γύρω χωριά (μέχρι σήμερα ακόμη) που έφαγαν ένα κομμάτι ψωμί, με προεξάρχουσα «φυσιογνωμία του παταριού» τον αείμνηστο Μήτσο Βελησσάρη (ή Βελή)…..

Από μια τελευταία Εκδήλωση στον "Πλάτανο"...

Εκεί στην Ταβέρνα και μεις (η «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ» από το 1980 μέχρι σήμερα, πραγματοποιήσαμε στην πίσω ωραία αίθουσα (που μας παραχωρεί πρόθυμα και ανιδιοτελώς  ο Τάκης Καρυανός) πλείστες όσες Εκδηλώσεις Τιμής και Μνήμης, αλλά και τις Συγκεντρώσεις και Συνελεύσεις μας….  

Και μαζί με τις ευχές για το ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2017

κάποιες φωτογραφίες από τα Λάμπεια Όρη

(του διβριώτη Γιάννη Νικ. Βασιλόπουλου)