TO «ΤΣΙΠΟΥΡΟΦΕΣΤΙΦΑΛ» ΤΟΥ ΚΑΚΟΤΑΡΙΟΥ

«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»

27063 ΛΑΜΠΕΙΑ Τηλ 6972295293                                                          Δίβρη 18-10-2010                                

TO «ΤΣΙΠΟΥΡΟΦΕΣΤΙΦΑΛ» ΤΟΥ ΚΑΚΟΤΑΡΙΟΥ

και ο ευτελισμός των λαϊκών εκδηλώσεων

           

            Διαβάζοντας στον τοπικό Τύπο της Ηλείας ρεπορτάζ  και αναλυτικό κείμενο που αναρτήθηκε σε αξιόλογες τοπικές  ιστοσελίδες («Αντρώνι» , «ορεινή Ηλεία» κ.α.) με τον πομπώδη τίτλο «1^Ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΣΙΠΟΥΡΟΥ ΚΑΚΟΤΑΡΙΟΥ» που διοργανώνει ο Δήμος Λασιώνος σε συνεργασία με τον νεοσυσταθέντα Σύλλογο προστασίας της φύσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς «ΩΛΟΝΟΣ», όχι μόνο μας στενοχώρησε αλλά μας έβαλε σε προβληματισμό για τον σκοπό  που καλείται να εξυπηρετήσει. Έτσι χωρίς καμιά παρεξήγηση θα εκφράσω τις πρώτες σκέψεις μου και τις ενστάσεις μου, όσο πιο θαρρετά και σύντομα μπορώ.

            Κατ΄αρχή δεν μπόρεσα να καταλάβω τον πομπώδη τίτλο «ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΣΙΠΟΥΡΟΥ». Μήπως η λέξη Φεστιβάλ είναι πολύ βαριά; Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μια πιο «ελαφριά, π.χ. «ΓΙΟΡΤΗ». Αλλά για πείτε μου σας παρακαλώ, από πότε το Κακοτάρι είναι ξακουστό για το τσίπουρό του; Μάλλον το αντίθετο είναι γνωστό, ότι εκεί φτιάχνουν και πωλούν ένα τσίπουρο «μαϊμού» (αυτά έχω ακούσει σε χρόνους ανύποπτους). Άλλωστε για να φτιάξεις τσίπουρο (πολύ δε περισσότερο να το διαφημίζεις κιόλας) θα πρέπει να έχεις ονομαστούς αμπελώνες και παράδοση αιώνων στην κρασοπαραγωγή. Δεν νομίζω ότι Κακοτάρι έχει αυτά τα προσόντα, ούτε στο κατ΄ ελάχιστο.

            Έρχομαι τώρα στο δεύτερο και σημαντικό θέμα της σύνδεσης του «ΦΕΣΤΙΒΑΛ» με την παράθεση των πολιτιστικών και «πολιτιστικών» Μνημείων (αλλά και «πλήθος άλλων» όπως λένε) που ο επισκέπτης θα δει και θα θαυμάσει ή θα ακούσει από τους διοργανωτές. Μήπως εδώ η υπερβολή ξεπερνά κάθε όριο τοπικιστικής έπαρσης και παραμυθίας (δεν διανοούμαι να συγκρίνω με τα ατοπήματα του «Γουμέριου» κ. Π. Αχιλλεόπουλου με τους «μαϊμού» Ερυμάνθιους κάπρους, Ολυμπιακά και λοιπά μονοπάτια της γραβάτας…) που υποτιμά την κρίση του υποψιασμένου και διαβασμένου αναγνώστη και εκθέτει ένα Δήμο και ένα σοβαρό Σύλλογο που κάνει τα πρώτα βήματά του;

Και εξηγούμαι: Μπορεί η «Αραπολίμνα» (την οποία απολαύσαμε σε αφήγηση του Ηλ. Τουτούνη) ή άλλα αναφερόμενα τοπωνύμια συνδεδεμένα με τοπικούς θρύλους και παραδόσεις του Κακοταρίου να είναι σημαντικά, αλλά γιατί Μνημεία; Ή εκείνο το Κακοταροβούνι που βαφτίστηκε ελέω κάποιας φαντασιοπληξίας «μπαλκόνι της Αχαϊοήλιδος» (!!), μοιάζει με ανάλογη φαντασιοπληξία των δικών μας Μοστενιτσάνων που μας λένε, ότι από ένα βουναλάκι τους τον Αη-Γιάννη με υψόμετρο 1400μ. «φαίνεται πιάτο όλη η Πελοπόννησος»(!!)… Εκεί όμως που εγώ έχω σοβαρές ενστάσεις είναι ότι μέσα από την αναγγελία γίνεται προσπάθεια «ιδιοποίησης» κατά κάποιο τρόπο των πραγματικών Μνημείων της περιοχής και η …«υποκλοπή» τους (αδόκιμος ο όρος αλλά δεν βρίσκω άλλη λέξη). Επίσης η «σύμπτωση» της αναγγελίας του Φεστιβάλ και η άμεση σύνδεση με τον απερχόμενο σε ένα μήνα Δήμο Λασιώνος που είναι συμμέτοχος. Ας τα δούμε ένα-ένα:

α) Από πού και ως που το Κάστρο της Οχιάς ή Ωριάς, το «Πετρωτό» γιοφύρι ή η Σπηλιά του Τουρκοπαναή ανήκουν κατά παράδοση στο Κακοτάρι; Το πρώτο, αρχαιολογικό Μνημείο, και τα άλλα αρχιτεκτονικό ή ιστορικό ανήκουν στα Τσίπιανα τοπικά (γενικά βεβαίως ανήκουν σε όλους μας). Και είναι το λιγότερο ασέβεια σε εκείνους που τα κράτησαν στην ιστορική μνήμη και τα έσωσαν από τον αφανισμό και την λήθη που πρώτοι τα επισκέφτηκαν, τα περιέγραψαν και τα παρέδωσαν σε μας. Και μπορεί γεωγραφικά σήμερα να ανήκουν στην περιφέρεια Κακοταρίου για πολλούς μεθύστερους λόγους, αλλά σε αυτή την περιοχή είναι Τσιπιαναίοι νοικοκύρηδες και τσιπιαναίϊκές περιουσίες. Νοιώθω προσωπικά μεγάλο σεβασμό στην μνήμη του αείμνηστου αυτοδίδακτου ιστοριοδίφη Νίκου Παπανικολάου («Ακρώρειου») που με πήγε το έτος 1978, καβάλα στα μουλάρια του εκ Τσιπιάνων Νικόλα Τσάλα, στην περιοχή «Ζωοδότη» των Τσιπιαναίων (συγγενών της μάνας μου Βασιλοπουλαίων και Μιχαλοπουλαίων που μας φιλοξένησαν) και με ξενάγησε στα ερείπια της παλιάς πόλης, στο «Πετρωτό» γεφύρι και τότε φωτογραφήσαμε και γράψαμε και επαναφέραμε στη δημοσιότητα, εκείνα που πρωτοείδε ο αρχαιολόγος Peytier, περιέγραψε ο ιστορικός Γεώργιος Παπανδρέου και κάποιοι άλλοι αργότερα. Είμαι βέβαιος ότι αν ήταν εν ζωή ο «Ακρώρειος», δεν θα του άρεσε καθόλου ο «σύγχρονος» τρόπος εκμετάλλευσης της ιστορίας του τόπου μας. Επίσης δεν είναι εν ζωή και ο άλλος Τσιπιανιώτης ο αείμνηστος Θανάσης Γρίβας που έγραψε στο περιοδικό «ΔΙΒΡΗ» για την Σπηλιά του θρυλικού Τουρκοπαναή (Καπετάν Παναή Μπελογιάννη από τα Τσίπιανα). Αλλά επ΄ αυτών θα επανέλθουμε.

Σημαντική και η υπόμνησή τους για το θρησκευτικό ιστορικό Μνημείο  της Ι. Μονής Νοτενάς (νέο και παλιό Μοναστήρι στην κορυφή του Σκιαδοβουνίου). Εδώ επισημαίνουμε ότι, θα ήταν ευχής έργο αν  κάποιος από το Δήμο και το νεοσύστατο και φέρελπι Σύλλογο (τον «ΩΛΟΝΟ») παρακολουθούσε το πρόσφατο Β΄ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ και εκεί θα άκουγε από την ειδική Ανακοίνωση του μοναχού Συμεών Νεζερίτη για το ιστορικό αυτό Μοναστήρι. Έτσι θα είχαν να πούνε και κάτι ακόμη στο …περισπούδαστο Φεστιβάλ. Όμως δια της λαμψάσης απουσίας τους, χάσανε μια μοναδική ευκαιρία.

β)  Ομολογώ ότι με εξέπληξε η πρόσκληση που κάνουν στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές της περιοχής να επισκεφτούν το Φεστιβάλ στο Κακοτάρι. Τώρα αν τους καλούν για εκπαιδευτικούς-παιδαγωγικούς λόγους να διασκεδάσουν πίνοντας «τσιπουράκι» (!!) και μεζέδες, δεν ξέρω τι να πω… Αν τους καλούν να τους μιλήσουν για τα Μνημεία και τα «μνημεία» της περιοχής, νομίζω ότι είναι ατυχής η σκέψη και η συγκυρία. Σε κάποια άλλου είδους εκπαιδευτική εκδήλωση θα έπρεπε.

γ) Τελειώνοντας κάνω μια ευρύτερη εκτίμηση (πολιτική, με την ευρεία έννοια του όρου). Λίγο πριν  τις Δημοτικές εκλογές, ο νεοσύστατος Σύλλογος «ΩΝΟΝΟΣ» συνεργάζεται και από κοινού πραγματοποιεί το «ΦΕΣΤΙΒΑΛ» με τον απερχόμενο Δήμο Λασιώνος και τον προαλειφόμενο υποψήφιο σημερινό Δήμαρχο κ. Παπαντώνη, με όσα μπορεί ο καθένας να υποθέσει. Ο πλέον αφελής, ή ο …«καχύποπτος», ή και ο γνωστικός συμπολίτης δεν δικαιούται να σκεφτεί ότι υπάρχει μια (έστω και κατά φαντασίαν) εκλογική σκοπιμότητα; Μακάρι να πέφτω έξω.  Εγώ πάντως, μια και ασχολούμαι με το αντικείμενο αυτό, δεν θα το δεχόμουν ως υποψήφιος ούτε θα το πρότεινα ως εκπρόσωπος συλλογικού φορέα.

Έγραψα ό,τι αισθανόμουν, διαβάζοντας την αναγγελία αλλά και τα ρεπορτάζ της Εκδήλωσης. Δεν θέλω να εισαγάγω «καινά δαιμόνια» στη δράση του φερέλπιδος Συλλόγου «ΩΛΟΝΟΣ». Απλά και μόνον από ενδιαφέρον και έγνοια για το ευοίωνο μέλλον του μεγάλου εγχειρήματος που επιτελεί. Μπορεί να κάνω λάθος, μπορεί να δεχτώ και κάποιες «αστραπές και βροντές» από κάποιους νεφεληγερέτες Δίες. Συνηθισμένα τα βουνά… Θα τα πούμε εν καιρώ.

Ο πρόεδρος του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ» και εκδότης του ιστορικού-λαογραφικού περιοδικού «ΔΙΒΡΗ»

 Σωτήρης Σωτηρόπουλος