ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΙΔΕΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ…

Του Σωτήρη Σωτηρόπουλου

Εκδότη του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ»

Έχουν υποχρέωση να απαντήσουν

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΠΑΠΑΝΤΩΝΗ

            Ως γνωστόν εδώ και μήνες παραιτήθηκε  …«για προσωπικούς λόγους» (έτσι δήλωσε ο ίδιος) ο Αντιδήμαρχος Αρχ. Ολυμπίας κ. Βασίλης Παπαντώνης πρώην Δήμαρχος Λασιώνος. Η είδηση έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία, καθότι ο εν λόγω προβεβλημένος αυτοδιοικητικός παράγοντας δεν είναι τυχαίος. Εκλέχτηκε πρώτος σε σταυρούς στο νεοσύστατο Δήμο και μάλιστα σε ξένη από τη δική του εκλογική περιφέρεια (που σημαίνει ότι ευνοήθηκε και από την Δημοτική Παράταξη και το Κόμμα στο οποίο είναι σημαίνον στέλεχος ή με άλλα λόγια «πριμοδοτήθηκε) όπου θριάμβευσε.

            Αλλά εκείνο που έχει μεγάλη σημασία δεν είναι τα παραπάνω,  αλλά το γεγονός ότι ζούμε σε  μια δημοκρατική χώρα και κοινωνία, έχουμε δημοκρατικούς θεσμούς και οι πολλοί ψηφοφόροι του εν λόγω παραιτηθέντος Αντιδημάρχου καθώς και οι μη ψηφοφόροι δημότες, θέλουν να ξέρουν τον ακριβή λόγο της παραίτησης.

            Εμείς σε καμιά περίπτωση δε θέλουμε να πιστέψουμε αυτά που κυκλοφορούν στη «ρούγα» ως ράδιο-αρβύλα περί των λόγων της παραίτησης, ούτε βέβαια μας πείθουν τα περί «προσωπικών λόγων» και το σύνηθες εύπεπτο «ο Δήμαρχος δεν έκανε δεκτή την παραίτησή του»!!!... (άρα, είναι ακόμη Αντιδήμαρχος;)

            Τόσο ο ίδιος ο παραιτηθείς, όσο και ο Δήμαρχος ή το Διοικητικό Συμβούλιο του Δήμου της Παγκόσμιας Ολυμπιακής πρωτεύουσας έχουν στοιχειώδη υποχρέωση που απορρέει  από την σωστή αυτοδιοικητική λειτουργία και την δεοντολογία, να απαντήσουν περί των πραγματικών λόγων αυτής της «παραίτησης – βόμβα». Διαφορετικά θα είναι μια πραγματική βόμβα στα θεμέλια των καλώς εννοούμενων αρχών της  Δημοκρατίας και της δεοντολογίας, επί πλέον πλήρης ασέβεια στον απλό ψηφοφόρο δημότη της Αρχ. Ολυμπίας που τίμησε τον κ. Παπαντώνη για να τον εκπροσωπεί και όχι να γίνεται λαγός και να κρύβεται πίσω από αδιευκρίνιστους «προσωπικούς λόγους».

Αυτή την στιγμή τον πρώτο και κύριο λόγο έχει ο Δήμαρχος ο κ. Κοτζιάς που διαθέτει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Και ευχόμαστε να μη τη χάσει, γιατί θα είναι κακό και για τα δημοτικά ζητήματα και για όλους μας.  

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η "ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ" ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΗΛΕΙΑΣ;;;

Γιατί η «πλατεία Συντάγματος» της ορεινής

Ηλείας είναι αόρατη!…

Ποιός είδε κράτος λιγοστό
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Θέλει ακόμα  -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
…Δυστυχία σου, Ελλάς,

με τα τέκνα που γεννάς!

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,

τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

(ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ 1834-1919)

Γράφει ο Σωτήρης Σωτηρόπουλος*

Ο αξεπέραστος «Αριστοφανικός» ποιητής Γεώργιος Σουρής (εκδότης της σατιρικής εφημερίδας «Ρωμηός»), μετά 120 περίπου χρόνια αφ΄  ότου έγραψε τους παραπάνω στίχους για την τότε «ψωροκώσταινα» Ελλάδα δεν φανταζότανε ότι θα ήτανε τραγικά προφητικός και επίκαιρος για το σήμερα της Ευρωπαϊκής Ελλαδίτσας. Υποθέτω ότι από εκεί που μας θωρεί, δεν θα ξέρει αν θα πρέπει να κλάψει ή να γελάσει…

Οι στιγμές που περνά ο λαός και το έθνος είναι δραματικές και κρίσιμες και βέβαια δεν θα μπορούσε να τις περιγράψει η γραφίδα ενός απλού φτωχού «αιπόλου»⁽¹⁾ της ερασιτεχνικής επαρχιακής δημοσιογραφίας, όπως είναι ο υπογραφόμενος, δηλαδή η αφεντιά μου, αν και την κατάσταση  αισθάνομαι βαθειά στη ψυχή και την καρδιά μου. Είμαι κι εγώ ένας απλός πολίτης της «πλατείας» όπως εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια συνέλληνες, όχι καθημερινός αλλά  νοερώς «ψυχή τε και σώματι»… Δεν κρύβω ότι «αναμιμνησκόμενος  παλαιών και ενδόξων ημερών» της νεότητάς μου, δειλά-δειλά πήγα κι εγώ σε αυτό το καμίνι της οργής και της αυτογνωσίας του λαϊκού ποταμού της «πλατείας Συντάγματος» και αναβαπτίσθηκα στα νάματα της αγνής εξέγερσης του σύγχρονου ξωμάχου της ζωής που καθημερινά στενάζει και πήγε εκεί να συναντήσει «τους δικούς του Χριστούς, τους δικούς του άγιους», όπως τους ιστόρησε ποιητικά ο μεγάλος Γιάννης Ρίτσος.

Επίσης δεν κρύβω από κανένα, ότι εκεί στην «πλατεία» αισθάνθηκα μέσα μου και λίγο ένοχος γιατί κι εγώ πάνω στον ενθουσιασμό μου ως θιασώτης ενός αδιανόητου «κομματικού πατριωτισμού», έβαλα το πετραδάκι μου χωρίς να το θέλω να γίνει η φιλτάτη πατρίς το όνειδος της οικουμένης, έρμαιο της Τροϊκανής και ΔΝΤ αθλιότητας. Και παρότι πολύ ενωρίς κατάλαβα τον επερχόμενο όλεθρο που τον αποτύπωσα σε βιβλίο μου, ηχούν ακόμη μέσα μου τα λόγια του μεγάλου Γιάννη Μακρυγιάννη: «κι ενωθήκετε όλοι με τους παντίδους, κι αφανίσετε την πατρίδα από ηθική και από αρετή και πατριωτισμόν…».  Έβαλα κι εγώ –όπως άλλωστε τότε όλος ο ανθός της ελληνικής νεολαίας- πλάτη να φιγουράρουν ξεδιάντροπα σήμερα στις τηλεοράσεις οι διάφοροι Πάγκαλοι, Πεταλωτήδες και Σιφουνάκηδες που παριστάνουν υποδυόμενοι τον ήρωα Γρηγόρη Λαμπράκη αμαυρώνοντας την μνήμη του και να χαρίζουν σε ένα μικρό κόμμα (το ΣΥΡΙΖΑ) όλο το λαϊκό ποτάμι των «αγανακτισμένων της πλατείας» και μάλιστα να τους παρομοιάζουν (οι πανάθλιοι) με τους «Γκοτζαμάνηδες», τους παρακρατικούς της φασιστικής «καρφίτσας», ακόμη και με τους χιτλερικούς διώκτες των Εβραίων!!!... Αιδώς… (αν καταλαβαίνουν τη λέξη)

Αλλά ας έρθουμε στα δικά μας. Δεν περίμενα να έχει η ορεινή Ηλεία, η αγαπημένη πατρώα γη, την δική της μικρή «πλατεία Συντάγματος» ή την «πλατεία Ταχρίρ του Καϊρου» ή την κάθε «πλατεία» όπου γης… Θα ήταν ευχής έργο αν π.χ. στην έδρα κάθε πρώην Δήμου Λαμπείας, Φολόης και Λασιώνος να δούμε μια ελάχιστη σύναξη «αγανακτισμένων». Όχι ότι κι εδώ δεν υπάρχουν ευαίσθητοι άνθρωποι, συμπολίτες που στενάζουν κάτω από το βάρος της φτώχειας και της καθημερινής αγωνίας για το μέλλον των παιδιών τους. Όμως, η «πλατεία Συντάγματος» της ορεινής Ηλείας είναι και θα είναι αόρατη, γιατί σε αυτό τον ευλογημένο τόπο της ιστορίας, του πολιτισμού, της ομορφιάς και της αγνής λαϊκής ψυχής κι απαντοχής τα τελευταία 20-30 χρόνια άνθισαν τα πολλά άνθη του κακού… Ενδεικτικά:

Εδώ!,  οι κρατικοδίαιτες οικογένειες πλησιάζουν με στοιχεία το 80%!!!,(αγροτικές και πρόωρες συντάξεις, αναπηρικές και προνοιακές (…«ψυχολογικές») συντάξεις, οι «αντιστασιακές» (την εποχή της Αντίστασης δεν είχαν καν γεννηθεί). Εδώ!,  οι παχυλές «μαϊμού» Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις στα αιγοπρόβατα και τα «σπαρμένα» χωράφια με …λαθούρι και σόγια. Εδώ!, τα «μαϊμού πυρόπληκτα και σεισμόπληκτα τριχίλιαρα (χωρίς να πλησιάσουν οι φωτιές και να υπάρχουν ζημιές), οι επιλεκτικές σεισμόπληκτες επιχορηγήσεις  αλλά και τα σεισμόπληκτα θαλασσο-δάνεια σε ημετέρους σε χωριά που δεν επλήγησαν από σεισμό (Τσίπιανα 1997) ή που δεν έφτασε η πυρκαγιά (Αντρώνι 2007). Εδώ!, οι χλοερές καλλιέργειες, οι διακινήσεις και οι χρήσεις ψυχοαπολαυστικών παραδείσων με ανθρώπινες παράπλευρες απώλειες νέων συμπολιτών. Εδώ!, τα εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ (των Κουτόφραγκων, που τώρα μας κουνάνε το δάχτυλο ή με χυδαία κίνηση ή δασκαλίστικα) για τσικνοχοιροφαγίες ή καψουροτραγουδιστάδες των Δημοτικών «εκδηλώσεων» μιας θλιβερής υποκουλτούρας . Εδώ!, τα επιδόματα …«περιπάτου» (να πηγαίνουν οι γονείς τα παιδιά τους στο Σχολείο στα 100-200 μέτρα), τα 600άρια επιδόματα «προβληματικών περιοχών» ( σε επιχειρηματίες που εισπράττουν 600 Ευρώ την ημέρα και δεν δηλώνουν δεκάρα στην Εφορεία). Εδώ!, Εδώ!, Εδώ!, …. Και δεν έχουν τελειωμό τα «Εδώ!,», αλλοίμονο σε τόσο μικρό τόπο… Αλλοίμονο, στην έρμη την Ελλάδα μας.

Και για να μη νομιστεί ότι μοναδικοί φταίχτες είναι οι συμπολίτες μου ορεινοί Ηλείοι που δεν πάνε στην «πλατεία», ας ατενίσουμε να βρούμε τους αίτιους που τους κανάκεψαν και προήγαγαν τους παραπάνω …στην ακολασία. Είναι εκείνοι οι επώνυμοι στην εξέδρα δηλ. οι  Ηλείοι ταγοί μας,  τα μπερλουσκονικά Ηλειακά έντυπα, με πρώτους και καλλίτερους εκείνους του βουλευτές μας που βάλαμε με την ψήφο μας «κορώνα» στο κεφάλι μας. Είναι εκείνοι που  τώρα εισπράττουν τα χιλιάδες χέρια έξω από τον ιερό ναό της Δημοκρατίας, την Βουλή των Ελλήνων. Οι δικοί μας χτεσινοί και  σημερινοί Ηλείοι εθνοπατέρες που κάλυψαν κάθε παρανομία, που διαπαιδαγώγησαν με άθλιο τρόπο τον φτωχό και άμοιρο πολίτη για μια «χούφτα ψήφους» και κατάντησαν  το Νομό μας στις τελευταίες θέσεις στη χώρα μας.

Τέτοιοι ταγοί, τέτοια ΜΜΕ, τέτοιοι εκπρόσωποι (όχι κατ΄ ανάγκην όλοι στο ίδιο βαθμό) αξίζουν την περιφρόνησή μας. Και σίγουρα αυτοί που ψήφισαν το «Μνημόνιο» της ντροπής  να περιμένουν τον  βέβαιο εξοβελισμό τους από προσώπου της ευλογημένης γης της ορεινής Ηλείας!...

 (1)αιπόλος= αιγοβοσκός (κατά το  Παπαδιαμαντικό λεξιλόγιο) 

ΙΔΟΥ! ΜΙΑ ΘΛΙΒΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΕΤΑ ΕΝΑΜΙΣΙ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΗΛΕΙΑΣ...

Το σπουδαίο κτίριο του (πρώην) Υγεινομικού Σταθμού Λαμπείας που ανεγέρθηκε το 1956 με
δαπάνες των εν Αμερική Ηλείων, μένει εκεί έρημο κι αναξιοποίητο

Ακατάληπτη «απάντηση» μετά ενάμισι χρόνο (!!!),

για το αίτημα του Κέντρου Υγείας στη Λαμπεία

           

Η «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ» πριν λίγες μέρες, έλαβε από την  καθύλην αρμόδια «Διοίκηση 6^ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πελοποννήσου, Ιονίων Νήσσων, Ηπείρου και Δυτ. Ελλάδας» το υπ. αρ. 10483/20-4-2011 έγγραφό της με θέμα «Σύσταση Κέντρου Υγείας στη Λαμπεία του Ν. Ηλείας» και σε πέντε αράδες μας λένε:

«Σε απάντηση του σχετικού εγγράφου σας, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε πως όταν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες επεξεργασίας στοιχείων του Υγειονομικού Χάρτη που είναι ένα σύγχρονο διαχειριστικό εργαλείο ορθολογικής λήψης αποφάσεων, …θα μελετήσουμε το αίτημά σας σε νέα βάση».

Καταλάβατε εσείς τίποτα; Ασφαλώς όχι. Τέτοια ακατάληπτα λόγια, τέτοια ξύλινη και εξωγήϊνη γλώσσα είχαμε να ακούσουμε χρόνια!…

            Αλλά αυτό είναι το λιγότερο από άσχετους και ανίκανους ανθρώπους που τους έβαλαν (δηλ. τους διόρισαν με παχυλούς μισθούς) σε μια νευραλγική θέση για να φροντίσουν την Υγεία των Ελλήνων. Εκείνο που είναι απαράδεκτο και θλιβερό και καταρρίπτει κάθε ρεκόρ γραφειοκρατικής αγκύλωσης και …«υψιπετούς» ανοησίας είναι ότι οι κύριοι αυτοί, απαντούν –όπως απαντούν- μετά ενάμισι (αριθμός 1 ½ ) χρόνο!!!... Καλά διαβάσατε.

Αυτή είναι η απάντησή τους σε ένα έγγραφο πλήρες, με λεπτομερές ΥΠΟΜΝΗΜΑ με το αίτημα για σύσταση Κέντρου Υγείας στην ορεινή Ηλεία  που έστειλε η ΠΕΕΔ το Γενάρη του 2010   στην τότε Υπουργό Υγείας κ. Ξενογιαννακοπούλου και την Υφυπουργό κ. Γεννηματά. Αμέσως τότε η Υπουργός Υγείας και η Υφυπουργός έστειλαν εντολή στον Διοικητή της άνω 6^ης Υγειονομικής Περιφέρειας να μελετήσει το Υπόμνημα και να απαντήσει. Αλλά εκείνοι στου …«κουφού την πόρτα». Ακολούθησαν νέα έγγραφα της ΠΕΕΔ αλλά και νέες απανωτές εντολές του Υπουργείου, του νέου Υπουργού κ. Λοβέρδου και των Υπηρεσιών του Υπουργείου Υγείας να απαντήσουν (στη διάθεση παντός ενδιαφερομένου όλη η ενδιαφέρουσα αλληλογραφία), αλλά εις μάτην.

            Και φτάνουμε αισίως σήμερα, κάποιοι καρεκλοκένταυροι της Υγείας ξύπνησαν και έχουν το περισσό θράσος (άραγε γιατί το θυμήθηκαν τώρα; Μυστήριο!!) να μας πετάνε κατάμουτρα πέντε αράδες με θλιβερές ουρανομήκεις ανοησίες (εκείνο το … «σύγχρονο εργαλείο ορθολογικής λήψης αποφάσεων» τι σας λέει;) που χαρακτηρίζουν ένα Κράτος, μια Κυβέρνηση, μια Περιφέρεια, ένα Νομό, ένα Δήμο…., και πάει λέγοντας. Εν τέλει χαρακτηρίζουν εμάς τους ίδιους που με την ψήφο μας τους βάλαμε «κορώνα» στο κεφάλι μας. Αλλά δεν φανταζόμαστε τέτοια εξέλιξη. Θα μας πείτε, αυτό μας μάρανε, εδώ καίγεται το σπίτι του έλληνα από άκρου εις άκρον με τις «Τροϊκανές» και άλλες «ΔΝΤ» αθλιότητες, εδώ ο κόσμος στενάζει στις πλατείες και σεις μας λέτε για μια θλιβερή απάντηση; Ναι, γιατί από αυτά τα μικρά-μικρά κρίνονται και τα πολύ μεγάλα… 

       O! tempora, o mores!..

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΦΙΜΩΣΗ ΔΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΦΩΝΩΝ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ...

Οι εξουσιαστές μας, οι άθλιοι γκαουλάϊτερ του «Ηλειαστάν» (Ν. Ηλείας)

 και τα μπερλουσκονικά φερέφωνά τους,

 φιμώνουν  ένα μαχητικό ελεύθερο Ραδιοσταθμό («ΙΟΝΙΟΝ FM»)

και κλείνουν ένα ανερχόμενο ανεξάρτητο Πορτάλ («ΗΛΕΙΑ ΤΩΡΑ»)!!!...

           

Προς τους:

1.    Υπουργό Τύπου

2.    Υπουργό Εσωτερικών

3.    Υπουργό Δικαιοσύνης

4.    Κόμματα της Βουλής των Ελλήνων

5.    Βουλευτές της Ηλείας

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: ΜΜΕ, και όπου δει

Ντροπή!, ξαφνικά ο απλός συνειδητός Ηλείος πολίτης, βρέθηκε μπροστά σε ένα απίστευτο και θλιβερό φαινόμενο. Εν μια νυκτί, φονεύουν «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια»!!.. Οι δεινοί εξουσιαστές μας και τα ντόπια παπαγαλάκια τους, το ηλειακό λόμπι των γκαουλάϊτερ που κυβερνάνε το Νομό μας εδώ και 20 χρόνια, οι θιγόμενοι κολλητοί τους μεγαλοεργολάβοι της ρεμούλας και της αρπαχτής, οι συναφείς τοπικές αργυρώνητες εφημερίδες-«λιβανιστήρια» της εκάστοτε εξουσίας, έκαναν το φασιστικής έμπνευσης «θαύμα» τους.

·        1. Επιβάλλεται, με αστείες δικαιολογίες, το εξαντλητικό πρόστιμο των 80.000 Ευρώ στο Ραδιοσταθμό «ΙΟΝΙΟΝ FM», για να φιμώσουν μια ελεύθερη φωνή της Ηλείας. Ο ξεκάθαρος πολιτικός λόγος, οι καθημερινές αποκαλύψεις για τις διαπλοκές και το ξεκοκάλισμα των χρημάτων του Ηλείου πολίτη, η φιλοξενία και η μαχητική προβολή ζωτικών θεμάτων του Νομού μας που …απολαμβάνουν δημοσιογραφικό «εμπάργκο» από τα αργυρώνητα και κατευθυνόμενα έντυπα της Ηλείας, τους ενοχλούν. Γιαυτό και θέλουν τον αφανισμό του αγωνιστικού Ρ/Σ. Η δραματική και οργισμένη Ανακοίνωση του Ρ/Σ με τίτλο «Σε θάνατο δια πνιγμού το ΙΟΝΙΟΝ FM!» που αποπνέει λεβεντιά κι αξιοσύνη, μας ευαισθητοποιεί.

·        2.  Κλείνουν, «με τον τρόπο τους» ένα Πορτάλ το «ΗΛΕΙΑ ΤΩΡΑ», την τολμηρή μαχητική σελίδα του Διαδικτύου που κατάφερε στο μικρό διάστημα των 9 μηνών, να ταράξει τα λιμνάζοντα και βρώμικα νερά  της ντόπιας έντυπης δημοσιογραφίας που την έβλεπαν ως τον πλέον θανάσιμο κίνδυνο για τα ειδησεογραφικά σκουπίδια που τάϊζαν (και ταΐζουν) τον δυστυχή ηλειακό λαό. Οι δημοσιογράφοι της Ιστοσελίδας, σεμνοί και με καθαρό μέτωπο ακόμη και αυτή τη στιγμή της μεθοδευμένης πολεμικής εναντίον τους, απαντούν με λόγια του Νίκου Καζαντζάκη: «Έσυρε φωνή θραμβευτικιά: - Τετέλεσται! κι ήταν σα να λεγε: Όλα αρχίζουν».

Οι δημοσιογράφοι -ελέυθερες φωνές-  του "ΙΟΝΙΟΝ FM" και "ΗΛΕΙΑ ΤΩΡΑ" Κολόκας, Μαρινόπουλος, Αργυροπούλου που θέλουν να φιμώσουν, μαζί με τον Κ. Βαξεβάνη και Μ. Νοδάρο

Και από τα δυο αυτά τολμηρά και ελεύθερα Μέσα Ενημέρωσης της Ηλείας, με την μεγάλη ακροαματικότητα και αναγνωσιμότητα, παίρνουμε ένα  μάθημα δεοντολογίας, αυτογνωσίας και αδέσμευτης γνώμης.

Εμείς οι ενεργοί συνειδητοί Ηλείοι πολίτες με την αδύνατη φωνή μας, καλούμε τους αρμόδιους έστω και την ύστατη στιγμή να σταματήσουν αυτό το κατήφορο, γιατί τα λαϊκό ρεύμα της εποχής μας θα τους παρασύρει στην άβυσσο της αφροσύνης τους. Ο Νομός Ηλείας έχει και εστίες αντίστασης.

Ελπίζουμε οι δυο ελεύθερες φωνές της Ηλείας που σήμερα φιμώνονται, να συνεχίσουν  αύριο και πάλι το δρόμο της αξιοπρέπειας και της υγιούς δημοσιογραφίας που ξεκίνησαν.

Δίβρη (Λαμπεία) 9-6-2011

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

(ιατρός, εκδότης του ιστορικού-λαογραφικού περιοδικού "ΔΙΒΡΗ" και πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών "Κοινωνική Ένωση Αναδημιουργίας"-Τηλ 6972295293,  e-mail: sotxsot@gmail.com)

ΑΜΑΥΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΓΚΑΟΥΛΑΪΤΕΡ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ...

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 3 ΙΟΥΝΊΟΥ 2011

Ο Λαμπράκης ....Πεταλώνεται

 Παρακολούθησα στις ειδήσεις του ΜΕGA (3-6-2011) τον κυβερνητικό εκπρόσωπο κ. Πεταλωτή, να περιγράφει τους προπηλακισμούς, που υπέστη έξω από κομματική εκδήλωση και για να κατηγορήσει το ΣΥΡΙΖΑ ότι διοργάνωσε την αντισυγκέντρωση, να χρησιμοποιεί σαν επιχείρημα την υπόθεση Λαμπράκη τοποθετώντας σεμνά τον εαυτό του στη θέση του μάρτυρα της Ειρήνης.
 Επειδή έχω ασχοληθεί με το θέμα -είμαι από το 1988 η συγγραφέας του βιβλίου «Γρηγόρης Λαμπράκης ο πρωτοπόρος ειρηνιστής γιατρός»- έκδοση της «Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας κατά της πυρηνικής και Βιοχημικής απειλής» ελλ. κλάδος της IPPNW -Νόμπελ Ειρήνης 1985- (η Εταιρεία μας είχε ιδρυθεί με τις ευλογίες του Ανδρέα Παπανδρέου, στην ιδρυτική της συγκέντρωση στο Χίλτον παρέστη ο ίδιος τότε πρωθυπουργός, ενώ πρώτος πρόεδρος υπήρξε ο μετέπειτα υπουργός του ΠΑΣΟΚ Κώστας Στεφανής), και επειδή πιστεύω ότι κάθε δημοκρατικός πολίτης με στοιχειώδη γνώση της Ιστορίας έφριξε από τον βλάσφημο παραλληλισμό, θα ήθελα να υπογραμμίσω τα εξής:
 1) Ο Γρ. Λαμπράκης ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ. Στη σύντομη ζωή του ήταν πολυβαλκανιονίκης αθλητής, εξαιρετικός επιστήμονας με πλούσιο συγγραφικό έργο, γιατρός που περιέθαλπε τους απόρους δωρεάν, ο άνθρωπος που φρόντισε για τα συσσίτια των αθλητών στην Κατοχή και για τη δημιουργία του Ταμείου Περίθαλψης Αθλητών αργότερα, ήταν βουλευτής της ημιπαράνομης Αριστεράς εξελέγη με την ΕΔΑ (με παράνομο το ΚΚΕ), αγωνιζόταν κατά της βίας και των πυρηνικών εξοπλισμών για τους καταπιεσμένους, τους πολιτικούς εξόριστους, τους πλημμυροπαθείς των φτωχομαχαλάδων του Πειραιά .
 Ο Λαμπράκης είχε επίγνωση του κινδύνου, όταν έμπαινε μπροστά στις πορείες Ειρήνης, στην Αγγλία, το Μαραθώνα ή όταν πέρασε το οδόστρωμα για να διαπραγματευθεί την αναίμακτη έξοδο των άλλων ειρηνιστών κείνο το τελευταίο βράδυ στη Θεσσαλονίκη. Δεν έμπαινε μπροστά εκ του ασφαλούς για να τον πάρουν οι τηλεοπτικές κάμερες, επειδή ήταν ο βουλευτής, ούτε προσπαθούσε να επιβάλει τους κανόνες των δανειστών μετά την χρεωκοπία των κυβερνήσεων και τα αναρίθμητα κομματικά σκάνδαλα που παραμένουν ατιμώρητα.
 Χρησιμοποιούσε τη βουλευτική του ιδιότητα για ν’ ανοίγει δρόμο στους προοδευτικούς ανέμους. Και τους άνοιξε κι ακολούθησε ο χρυσούς αιώνας των αντιπολεμικών διαδηλώσεων, η διεκδίκηση της λευτεριάς και της Δημοκρατίας, η αφύπνιση των νέων, οι Λαμπράκηδες, το τράνταγμα απ’ τα θεμέλια του συντηρητικού κράτους του Παλατιού και της Δεξιάς. Η οργισμένη ερώτηση του Κων/νου Καραμανλή «Ποιος επιτέλους κυβερνά αυτό τον τόπο;» δεν ήταν παρά η αφετηρία των εξελίξεων που οδήγησαν στις λαϊκές κατακτήσεις, που σήμερα η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση ισοπεδώνει. Η κηδεία Λαμπράκη ήταν η θρυαλλίδα της λαϊκής εξέγερσης σε όλη την Ελλάδα, μιας πένθιμης ειρηνικής πορείας, που μοιάζει με τις σημερινές συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων» γιατί είχε απλωθεί σε κάθε πόλη και χωριό απ’ όπου η σωρός του πέρασε.
 2) Οι «Κοτζαμάνηδες» όπως αποκάλεσε ο κ. Πεταλωτής τους συγκεντρωμένους πολίτες, ήταν παρακρατικοί, που είχαν σχέση με την εξουσία συχνά με αμοιβή, όμοιοι με κάποιους κουκουλοφόρους, που και σήμερα αποτυπώνονται σε κάποια βίντεο να δρουν σε αγαστή συνεργασία με τις δυνάμεις καταστολής.
 Αν όπως υποστήριξε ο κ. Πεταλωτής απέναντι σε μια κομματική συγκέντρωση 50 ατόμων του ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΡΙΖΑ (του 4%) μπορεί να κατεβάσει 1.500 προπηλακιστές, τότε το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πια κυβέρνηση, αλλά Φιλολογικός Κύκλος. Γιατί δε μπορεί να δει ότι απέναντί του είχε το υπόλοιπο των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, που τώρα νιώθουν προδομένοι και σε βαθειά απόγνωση; Είναι ανοησία την ώρα μάλιστα, που μέχρι και ελάχιστα δημοκρατικοί ιεράρχες δηλώνουν ότι ευλογούν το κίνημα της πλατείας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να λέει ότι οι «γνωστές» ιστοσελίδες των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ καλούν σε συγκεντρώσεις τις μάζες και να χαρίζει σε οποιοδήποτε κομματικό μηχανισμό την μαζικότερη και πλατύτερη λαϊκή κινητοποίηση που γνώρισε αυτός ο τόπος, την ώρα που το μόνο κοινό στοιχείο των «Αγανακτισμένων» είναι η αντίδραση στην κυβερνητική πολιτική.
 Προφανώς όλοι οι εχέφρονες δεν επικροτούν την βία κατά των βουλευτών. Αυτό όμως το «είμαστε κατά κάθε είδους βίας» είναι υποκριτικό, ειδικά όταν διακηρύσσεται από εκείνους που απλώς δίνοντας εντολές την εφαρμόζουν. Όμως η βία κατά της εξουσίας δεν είναι ελληνικό φαινόμενο και από καιρό όλες οι χιουμοριστικές εκπομπές στην τηλεόραση συνιστούσαν το γιαούρτωμα σα μέσον εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας. Όλοι χειροκροτούσαμε τα παπούτσια κατά του Μπους στο Ιράκ και διασκεδάζαμε με τις εισαγόμενες εικόνες γιαουρτωμένων πολιτικών ανά την υφήλιο. Στην Ελλάδα ανέκαθεν οι υβριστικές χειρονομίες δεν κατακρίνονται από τους κρατούντες, γιατί θεωρούνται ασφαλιστική δικλείδα στη λαϊκή οργή, ενώ μόνο ο Γεώργιος Ράλλης τόλμησε να πει «Δε θέλω ΟΥ» στις κομματικές συγκεντρώσεις και έφαγε το κεφάλι του. Ο Μαυρογιαλούρος μούντζωνε τον ίδιο του τον εαυτό για τα έργα του και η μεταστροφή του οπαδού σε διώκτη ήταν πάντα αναμενόμενη από τα πολιτικά τζάκια. Αυτό που τρομάζει τώρα τους βουλευτές είναι η γενίκευση του φαινομένου.
 Η σημερινή συλλήβδην απαξίωση του Κοινοβουλίου προκαλεί βαθύτατη θλίψη σε όσους έζησαν τη Δικτατορία και αγωνίστηκαν για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Όμως αυτή η αποδόμηση του θεσμού είχε ξεκινήσει από τα πρώτα συνθήματα της ΟΝΕΔ κατά ΠΑΣΟΚ «Χούντα είναι θα περάσει», που κατέληξαν στα σημερινά μαζικά μουντζώματα της Βουλής και την περιφορά αγχονών απέναντι από τον Άγνωστο.
 Είναι αφέλεια του κυβερνητικού εκπροσώπου να ισχυρίζεται ότι θα μπορούσε οποιοδήποτε κόμμα να ελέγξει αυτό το ετερόκλητο πλήθος να μη πετά πέτρες και γιαούρτια ή είναι η προσπάθεια να βρεθεί πρόσχημα για να ξεκινήσει επιχείρηση διάλυσης των συγκεντρώσεων, τώρα που τα βρήκαν με την Τρόικα; Ως πού θα πάει; Σκέπτεται η κυβέρνηση που έχει να λογοδοτήσει στους δανειστές. Άνεργοι είναι, μένουν στους δρόμους, πώς να τους ξορκίσουμε; Οι συγκεντρώσεις αντί να μειώνονται πολλαπλασιάζονται, δημοκρατικές συνελεύσεις συγκροτούνται, τα ΜΜΕ εμφανίζονται με στολές παραλλαγής, αλλάζουν στρατόπεδο και παραμορφώνουν την εικόνα που καταγράφεται άμεσα στο Διαδίκτυο. Η Ουτοπία της αδελφοσύνης με τα ΜΑΤ ως πότε θα αντέξει, όταν οι βουλευτές φυγαδεύονται νύχτα μέσα από τον εθνικό κήπο; Οι γνωστοί άγνωστοι δεν έχουν ακόμη εμφανισθεί και αυτό σίγουρα δεν οφείλεται στην περιφρούρηση από την οργάνωση της ετερόκλητης συμμαχίας. Πώς θα τελειώσει αυτή η Άνοιξη; Ποιος θα την εξαργυρώσει στο τέλος; Η γενιά του Πολυτεχνείου λοιδορήθηκε, επειδή συγκεκριμένοι αγωνιστές αγκάλιασαν τις καρέκλες της εξουσίας προδίδοντας τα όνειρα των συνομηλίκων τους. Θα μάθουν οι «αγανακτισμένοι» από τα λάθη των προηγούμενων γενεών; Μπορεί ο ανιστόρητος κυβερνητικός εκπρόσωπος να τους πεταλώσει; Φοβού τους ανόητους, που -κακέκτυπα Μπους- χαμογελώντας κατασκευάζουν άξονες κακού. Πάντα δουλεύουν για τους Τραπεζίτες.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

(γιατρός-συγγραφέας. Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας κατά της Πυρηνικής και Βιοχημικής Απειλής- Ελληνικού κλάδου της βραβευμένης με Νομπέλ Ειρήνης IPPNW)

Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΚΛΕΦΤΑΡΜΑΤΩΛΟΣ ΤΟΥ ΩΛΟΝΟΥ ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΙΑΝΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΙ ΜΙΚΡΟΨΥΧΟΙ "ΙΣΤΟΡΙΚΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ"...

Το Μνημείο του Γιώργη Γιαννιά στη θέση "Σπαρτουλιά"

Μια Εκδήλωση τιμής και μνήμης στον θρυλικό κλεφταρματωλό 
του Ωλονού Γιώργη Γιαννιά,

…«άναψε φωτιά στα τόπια» με ανιστόρητα ολισθήματα και  αδιανόητες μικροψυχίες!...

Η στήλη «ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ» του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ» διανύουσα αισίως τον 33^ο χρόνο της ζωής της, φιλοξένησε (και κοσμήθηκε με κείμενά τους) σημαντικές προσωπικότητες των Γραμμάτων, της διανόησης  και της επιστημονικής ιστορικής έρευνας, οι οποίοι έχοντας την σφραγίδα της δωρεάς στο μέτωπο κατέγραψαν την ιστορική μνήμη των μικρών, φτωχών μα περήφανών χωριών της ορεινής Ηλείας που είχαν αγνοήσει οι επίσημοι ιστοριογράφοι (ή και οι «εντεταλμένοι» κατευθυνόμενοι κονδυλοφόροι), έριξαν φως στην τοπική μας ιστορία και άφησαν ιερές και ανεκτίμητες παρακαταθήκες για τους επιγενόμενους.

Μόνον ενδεικτικά θα υπενθυμίσουμε ορισμένα ονόματα όπως των αείμνηστων ιστορικών ερευνητών: πρώτου του Ηλείου Νίκου Αναστόπουλου, του Φιλιατρινού Σωτήρη Αθανασιάδη, των διβριωτών Ανδρέα  Σκανδάμη και Δ. Γατόπουλου, αλλά και των σύγχρονων ερευνητών: των δερβιναίων Παναγιώτη και Γιάννη Παπαθεοδώρου, του Πύργιου (διβριώτη την καταγωγή) Κώστα Κυριακόπουλου, του Ηλείου Θόδωρου Χαμάκου. Και βεβαίως στην κορυφή όλων τον Καθηγητή Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο των Πατρών  Αθανάσιο Φωτόπουλο (που τον περασμένο Σεπτέμβρη μαζί με 26 ακόμη κορυφαίους έλληνες ιστορικούς μας άφησαν την κιβωτό της ιστορικής μνήμης των χωριών μας στο «Β΄ Επιστημονικό Συνέδριο Ιστορίας και Πολιτισμού της Ηλείας» που προσεχώς θα αποτυπωθεί στα Πρακτικά) αλλά και τον φέρελπι εξαίρετο νέο ιστορικό ερευνητή Λέκτορα Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων διβριώτη Νίκο Αναστασόπουλο. Επίσης φιλοξένησε και απλούς συμπατριώτες της αγνής λαϊκής ψυχής οι οποίοι με την «Μακρυγιαννική» γραφή και αφήγησή τους έθελξαν το αναγνωστικό μας κοινό και διέσωσαν τη ιστορική παράδοση του τόπου, όπως ο αυτοδίδακτος ιστοριοδίφης αείμνηστος τσιπιανιώτης Νίκος Παπανικολάου («Ακρώρειος»), και ακόμη οι αείμνηστοι, ο μπάρμπα-Γιώργης Μπίρμπας μοστενιτσάνος και ο τσιπιανιώτης  Θανάσης Γρίβας.

Έτσι στο παρόν σημείωμα θα κάνουμε μιαν εξαίρεση, που θα δημοσιευτεί στο προσεχές τεύχος του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ». Σχετική μεν με την στήλη «ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ» του περιοδικού μας αλλά γραμμένη όχι από κάποιο ιστορικό αλλά από την σκοπιά του ενεργού πολίτη που ανησυχεί για φαινόμενα που σκιάζουν και την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής μας. Και εξηγούμαι.

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος στη θέση «Σπαρτουλιά» του Αντρωνίου και στο Μνημείο του ήρωα κλεφταρματωλού Γιάννη Γιαννιά που έχει στηθεί εκεί, γίνεται τιμητική Εκδήλωση. Μάλιστα η φετινή Εκδήλωση είχε πιο επίσημο χαρακτήρα αφού συνδιοργανωτές ήσαν ο νέος δήμος Αρχ. Ολυμπίας και ο Σύλλογος Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς «Ωλονός», με παρουσία του Περιφερειάρχη Δυτ. Ελλάδος, Βουλευτών και άλλων επισήμων και –όχι αρκετού- κόσμου. Θα πρέπει για την ιστορία (και έχουν σχέση με τα επόμενα που θα αναφερθούν) να πούμε ότι το Μνημείο ενεγέρθηκε από τον Σύλλογο Τριταιϊτών (καθόσον ο Γιαννιάς ήταν από την Προστοβίτσα Τριταίας) που πήραν έναυσμα-αφορμή και στοιχεία από τα ιστορικά κείμενα που είχε γράψει ο αείμνηστος Νίκος Αναστόπουλος για τον ήρωα Γιαννιά στο περιοδικό «ΔΙΒΡΗ» και το βιβλίο Ιστορίας «Η ΔΙΒΡΗ ΗΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ». Επίσης να υπενθυμίσουμε ότι ο πρώτος ασχοληθείς με τον Γιαννιά ήταν ο Νίκος Παπανικολάου («Ακρώρειος») που είχε σοβαρή αντίρρηση για τη θέση του Μνημείου στη «Σπαρτουλιά» Αντρωνίου, αντιπρότεινε την θέση «Τσάχλη» Τσιπιάνων και τότε δεν εισακούστηκε (κατά την προσωπική μου γνώμη, ορθώς στήθηκε στη Σπαρτουλιά, λόγω εύκολης επισκεψιμότητας).

Αλλά ας ασχοληθούμε με τη φετινή Εκδήλωση και τα παρεπόμενά της.

Λοιπόν, μετά τους χαιρετισμούς των επισήμων κύρια ομιλήτρια ήταν η δικηγόρος κ. Ευγενία Δρακοπούλου από τη Δερβινή (και κατά δήλωση της, με μητέρα καταγώμενη από Δίβρη). Η ομιλία της δημοσιεύτηκε αυτούσια στις τοπικές ιστοσελίδες «ΑΝΤΡΩΝΙ»(www.antroni.gr) και «ΚΟΥΜΑΝΙ ΚΙ ΑΝΔΡΩΝΙ»(androni.blogpost.com) του κ. Κώστα Παπαντωνόπουλου, «ΩΛΟΝΟΣ»(Erymanthos.blogpost.com) του συνδιοργανωτή Συλλόγου και ρεπορτάζ στην «ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΙΑ»(oreini-ileia.blogpost.com) του Ανδρέα Αθανασόπουλου.

Την ομιλία αυτή διάβασα με προσοχή και εντελώς καλοπροαίρετα αλλά με έκπληξη και σκεπτικισμό για το περιεχόμενό της, έκανα κάποιες διαπιστώσεις. Λόγω στενότητας χώρου δεν θα  την παραθέσω ολόκληρη (πλην του τελευταίου μέρους, το υπόλοιπο και μεγαλύτερο μέρος μπορεί ο αναγνώστης να το βρει στις άνω Ιστοσελίδες). Όταν την διάβασα, ομολογώ ότι έπαθα λογικό και συναισθηματικό διχασμό, καθόσον ήταν ένα γλαφυρό κείμενο με ρέοντα λόγο το οποίο στο δεύτερο μέρος (κλείσιμο) είχε εξαιρετικές παιδαγωγικές αναφορές με σύγχρονες προσεγγίσεις ηθών και αξιών, ενώ στο πρώτο μέρος δηλ. εκεί που αναφερόταν στον ήρωα Γιώργη Γιαννιά και τη δράση του, υπήρχαν «φωναχτές» ιστορικές ανακρίβειες και κάποιες σημαντικές παραλήψεις που ήθελα να επισημάνω. Έτσι θεώρησα χρέος μου να κάνω ένα σχόλιο-απάντηση που φιλοξένησε η Ιστοσελίδα «Κούμανι κι Ανδρώνι» και τότε ήταν που …«άναψαν τα τόπια»!. Ακολούθησε μια ομοβροντία σχολίων στην Ιστοσελίδα που έφτασαν τα 12 (δώδεκα)!!. Εκτός από μένα και την κ. Δρακοπούλου, έλαβαν μέρος στους σχολιασμούς και κάποιοι «Ανώνυμοι» υβριστές με παντοειδείς αθλιότητες στο πρόσωπό μου (κρυπτόμενοι στην ανωνυμία και το σκοτάδι, εκτός από ένα σχόλιο με περισσή σωφροσύνη) και πράγματι η Ιστοσελίδα κατέγραψε ρεκόρ αναγνωσιμότητας που ούτε στο όνειρό της δεν είχε δει…

Θεωρώ χρέος μου, να αναδημοσιεύσω το 2^ο μέρος της ομιλίας της κ. Δρακοπούλου, έτσι για να μη χάνονται και τα καλά. Καταλήγοντας η ομιλήτρια είπε τα εξής σημαντικά:  

 «…. Ο Γιαννιάς ήταν άδολος πατριώτης ,καθώς έφθασε στο σημείο να θυσιαστεί για να μην 

προδώσει τις αρχές του και τα πιστεύω του. Η σημερινή εκδήλωση πέραν του τιμητικού στοιχείου προς τον Γιαννιά στόχο έχει να αφυπνίσει και τους δικούς μας αισθητήριους δέκτες ,το δικό μας καθήκον προς διαμόρφωση αρχών και αξιών και την ανιδιοτελή πίστη σε αυτές. Πρέπει επιτέλους αγαπητοί φίλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι ο πατριωτισμός έχει ουσία, όταν δεν αποτελεί αποκλειστικά σημείο αναφοράς στο παρελθόν, αλλά έχει υπόσταση στο παρόν και στο μέλλον. Με άλλα λόγια, κοιτάζουμε πίσω και τιμάμε όσους προσέφεραν στην πατρίδα με το βλέμμα μπροστά και με τη διαρκή αγωνία για τη δική μας προσφορά στον τόπο μας σήμερα. Ο πατριωτισμός έχει ουσία και ειλικρινές περιεχόμενο, όταν εκφράζει ανιδιοτελή έμπρακτη αγάπη για την πατρίδα... Ας αφήσουμε και εμείς κάτι σε αυτόν τον τόπο, ας μετρήσουμε την προσφορά μας και ας μετρηθούμε με βάση το μέγεθος και την ποιότητα της.

   Ας προστατεύσουμε το φυσικό μας πλούτο, ας δώσουμε τη μάχη για μια καλύτερη παιδεία για όλους, ας συμβάλλουμε στην προσπάθεια για κοινωνική συνοχή, ας αλλάξουμε τον πολιτισμό της καθημερινότητας. Ας διαμορφώσουμε το πλαίσιο για τον πατριώτη που θέλει να συλλογάται λεύτερα. Οχι με ξεθυμασμένη, βαριεστημένη, ανέξοδη φιλοπατρία, που οφείλει να επιδείξει, στη Eurovision, στα γήπεδα ή στις κομματικές συγκεντρώσεις. Χωρίς φωτοστέφανο, εξιδανικεύσεις και θεαθήναι. Χωρίς πιστοποιητικά πατριωτισμού και μαθητεία στα οχυρά του εθνικισμού.
     Ο βαθιά και γνήσια πατριώτης δεν κραδαίνει τη μεζούρα, δεν κόβει και δεν ράβει το χρέος προς την πατρίδα, κατά τα συμφέροντα του. Δεν είναι νέος ή παλιός. Απλώς είναι, και δεν χρειάζεται να δώσει εξετάσεις περίπου αυτοθαυμαζόμενος, κρεμώντας σημαία στο μπαλκόνι του, ή τη μουσική του εθνικού ύμνου σαν ήχο κλήσεως στο κινητό του. Αλλού κρίνεται η αγάπη του στον τόπο που του έτυχε. Στη διάθεση προσφοράς και στην πίστη για συνθήκες ελευθερίας, για μια ελεύθερη συλλογικότητα του παρόντος και του μέλλοντος μας. Στην προσήλωση του στην άλλη «μεγάλη ιδέα» του έθνους. Μια Ελλάδα ελεύθερη από υστερήσεις και αποκλεισμούς, από συντελεσμένες χρεοκοπίες, και θεσμοποιημένες αδικίες, αδέσμευτη από κομματικές ιδιοτέλειες, που αποκρούει βάρβαρες επιθέσεις και επιδρομές στο φυσικό πλούτο της και την εθνική της κυριαρχία».

    
   Και τώρα, λίγα λόγια για την ανταλλαγή απαντήσεων και ανταπαντήσεων της μεταξύ της ομιλήτριας κ. Δρακοπούλου και εμένα. Αξίζει τον κόπο ορισμένα σημεία να μάθουν οι αναγνώστες της «Δ» που μας τιμούν επί τρεις και πλέον δεκαετίες.

        Στο δικό μου σχόλιο, χωρίς να γνωρίζω την κ. Δρακοπούλου, αφού την συνεχάρην για το γλαφυρό της λόγο, προς αποκατάσταση της αλήθειας (που κακοποιούν κάποιοι «ιστορικολογούντες») κάνω μια διόρθωση ότι άλλη είναι η τοποθεσία «Τσάχλη» και άλλη η «Πολίτσα», ότι ήταν μικρόψυχη η παράληψη της Δίβρης από το θρυλικό και πανελληνίως γνωστό «Κούμανι κι Αντρώνι ο θεός να σε γλιτώνει [κι αν περάσεις από τη Δίβρη θα σε φάει το μαύρο φίδι]». Επίσης επεσήμανα την παράληψη να μην αναφερθεί ο πρώτος ασχοληθείς με τον Γιαννιά, ο αείμνηστος Νίκος Παπανικολάου, η συμβολή στην ανέγερση του Μνημείου των ιστορικών κειμένων του Νίκου Αναστόπουλου και την μη πρόσκλησή μας έστω «για τα μάτια» στην Εκδήλωση… Αυτό ήταν όλο.

   Στην άμεση απάντησή της, η κ. Δρακοπούλου, φανερά θυμωμένη και προφανώς επηρεασμένη από τους διοργανωτές του Συλλόγου «Ωλονός» (ή και κάποιους άλλους), με δηλητηριώδεις πολύ χαμηλής στάθμης  και εκτός θέματος προσωπικές επιθέσεις και ευτελείς εξυπνακισμούς, αντί να απαντήσει με δικές της απόψεις επί της ουσίας των ενστάσεών μου, διολίσθησε στον γνωστό δρόμο παπαγαλίζοντας αυτά που κατά καιρούς ακούμε από τους γνωστούς-άγνωστους ανώνυμους (στα γραπτά) και επώνυμους (στους ψιθύρους) συμπατριώτες… Αυτό το τελευταίο πάντως έχει την μικρότερη σημασία για μένα, οι ανώνυμοι υβριστές αφήνονται στην κρίση των αναγνωστών τους.

       Αλλά, οι ξεκάρφωτες αναφορές της κ. Δρακοπούλου: περί «Διβραίων που προσκύνησαν τους Τούρκους, και των Αντρωναίων και Κουμαναίων που δεν προσκύνησαν» (και με την απρέπειά της να μας παραπέμψει …«στον Κολοκοτρώνη που τα έγραψε»!!!), τα περί δικών μου «τοπικισμών» και «μικροσυμφερόντων» και περί «αντιπαραθέσεων με τους τοπικούς Συλλόγους» κλπ, δεν είναι λόγια της ίδιας αλλά λειτούργησε ως «ένα άδολο και εν ταυτώ όμορφο παπαγαλάκι» με την φωνή άλλων, όπως της απάντησα και πάλι χωρίς κακή προαίρεση.

      Τελειώνοντας αυτό το σημείωμα θα ήθελα, περισσότερο για να μείνουν καταγεγραμμένα ίσως και για να επανορθωθούν τα …«ημαρτημένα» κάποιων που «ιστορικολογούν» ανενδοιάστως μέσω εφημερίδων και ιστοσελίδων που δυστυχώς αναπαράγονται και μένουν έτσι παραποιημένα στον αιώνα τον άπαντα και όχι για συνέχιση κάποιας αντιπαράθεσης… Επιγραμματικά:

·                       1.   Στην ομιλία της η κ. Δρακοπούλου έκανε κάποια λάθη (ενδεχομένως κάπου τα διάβασε ή της τα είπαν), όπως: α) είπε «Τσάχλη (στην Πολίτσα)» (σ.σ. άλλο Τσάχλη που είναι στα Τσίπιανα, άλλο Πολίτσα που είναι στην Κερτίζα) β) είπε «Διπόταμο (Ξίβουνι)» (σ.σ. άλλο Διπόταμο που είναι στο ρέμα, άλλο Ξύβουνι=οξύ βουνό που είναι στην κορυφή λόφου γ) είπε «στη θέση ¨Ανάθεμα¨ σκότωσαν ντόπιοι τον Διβριώτη φοροεισπράκτορα Αθανάσιο Μπέργιο» (σ.σ. πουθενά δεν γράφτηκε ότι εκεί σκοτώθηκε ο Μπέργιος αλλά οι κατατρεγμένοι και πολύ σωστά, έριχναν πέτρες στο «Ανάθεμα») δ) είπε  «ο Γιαννιάς, ήταν καπετάνιος επικεφαλής 100 περίπου παλικαριών, οι οποίοι κατάγονταν από τα γύρω χωριά Αστρά, Νουσά, Μοστενίτσα, Δερβινή, Γερμοτσάνι, Τσίπιανα, Ανδρώνι, Κούμανι, Κερτίζα, Κακοτάρι, Μπουκοβίνα, Κερέσοβα και Σκιαδά» (σ.σ. εδώ μικρόψυχα παραλείπει την Δίβρη που μάλιστα έχει καταγεγραμμένο στα ΓΑΚ πεσόντα ηρωϊκά, τον αγωνιστή Γιώργο Οικονομόπουλο και  άλλους διβριώτες συμμετασχόντες αγωνιστές στις μάχες Ωλονού, Τσάχλης, Κερτίζας (Πολίτσας). Και βέβαια το άνω αναφερθέν ως (δεύτερο μικρόψυχο) δηλ. την παράληψη της Δίβρης από το θρυλικό «Κούμανι κι Αντρώνι…».

·           2. Σε μια από τις απαντήσεις της η κ. Δρακοπούλου είπε «δεν γνωρίζω ότι ο πρώτος ασχοληθείς με τον Γιαννιά ήταν ο Νίκος Παπανικολάου αλλά δε νομίζω ότι αυτό είναι καθοριστικής σημασίας για την εκδήλωση» (σ.σ. κυρία μου, μην υποτιμάτε έτσι και απαξιώνετε μια εμβληματική προσωπικότητα σαν τον αείμνηστο "Ακρώρειο" Ν. Παπανικολάου, δεν σας τιμά). 

·            3. Η κ. Δρακοπούλου (όπως είπα, εντελώς εκτός θέματος και με ακατανόητη πειραχτική διάθεση) στην απάντησή της μας λέει «Επίσης θα ήθελα να σας καταστήσω γνωστό ότι ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του έχει γράψει "Σεβαστέ μου πάτερ.......οι Διβρηαίοι έδωσαν λόγον προσκυνισμού και ετελείωσαν τας συμφωνίας των, ομοίως και όλα τα χωριά της Κάπελης εκτός Κουμαναίων και Αντρωναίων". Αυτό σαν μια ιστορική παρατήρηση». Και προχωράει ακόμη παραπέρα, όταν της απάντησα ότι όλη η Ελλάδα προσκύνησε, με τον ευτελή εξυπνακισμό «τα παράπονά σας στον Κολοκοτρώνη που τα έγραψε»!!!... Εδώ υπερέβη τα εσκαμμένα, καθόσον μας «γνωστοποιεί, ως μια ιστορική παρατήρηση» η εν λόγω κυρία  κάτι που είναι όχι μόνο γνωστό σε όλους τους Έλληνες που δυστυχώς προσκύνησαν στον Ιμβραήμ και γιαυτό ο Γέρος του Μοριά κήρυξε το  συγκλονιστικό «φωτιά και τσεκούρι». Αλλά για να συνέλθει η κα ομιλήτρια (και οι ανιστόρητοι κακεντρεχείς που την παρέσυραν στο ολίσθημα) ας μάθουν ότι «παραβιάζουν ανοικτές θύρες» στο θέμα,  αφού εμείς πρώτοι το επισημάναμε πριν 17 χρόνια στο επίσημο βιβλίο μας της Ιστορίας του Νίκου Αναστόπουλου «Η ΔΙΒΡΗ ΗΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ» (έκδοση 1994, σελ. 251 έως 263) σε λίαν εκτεταμένο κεφάλαιο 12 σελίδων με τον τίτλο «ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ», όπου αναφέρεται λεπτομερώς και με γραπτά ντοκουμέντα αυτό το επονείδιστο σαράκι του προσκυνήματος και με την συμμετοχή της Δίβρης που μάλιστα όπως λέει ο ίδιος ο Γέρος του Μοριά στα Απομνημονεύματά του «Ο δε Γενναίος επέστρεψε εις την Δίβρην δια να τιμωρήσει τους προσκυνημένους και να τους γυρίσει εις το ρωμαίϊκο, καθώς και επέστρεψαν  εις το έθνος και αυτοί και όλα τα πέριξ χωρία. Μόνον ο Πύργος όχι μόνο δεν ήκουσεν, αλλά επροσκάλεσεν και τους επαρχιώτας του Φαναριού να προσκυνήσουν και αυτοί. Όθεν εβιάσθη ο Γενναίος να πάγη και έκαψε μερικά σπίτια δια σωφρονισμόν» . Αυτά τα ολίγα για την ιστορική αυτογνωσία. Τα υπόλοιπα και το θλιβερό ευφυολόγημα του τύπου «τα παράπονά σας στον Κολοκοτρώνη…», πιστεύουμε ότι θα μείνει μια μελανή κηλίδα στην προσωπική ιστορία ενός εκάστου που εμπνεύστηκαν και εξέφρασαν αυτή την αθλιότητα.

·             4. Βεβαίως  το αναμφισβήτητο γεγονός ότι, για πιο λόγο η Δίβρη ονομάστηκε από τους ιστορικούς "ηλειακή Μάνη" προφανώς δεν το γνωρίζουν, ούτε η κ. Δρακοπούλου ούτε εκείνοι που την συμβούλευσαν. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε… Ακόμη είναι λυπηρό, το ότι δεν της είπαν ότι όλα τα περήφανα χωριά της Ορεινής Ηλείας δεν θα τα ήξερε ούτε η Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, αν δεν τα αναδείκνυε το περιοδικό "ΔΙΒΡΗ" και οι δικές μας Εκδηλώσεις εδώ και 40 χρόνια, και ως εκ τούτου είναι ύβρις (με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης) να μας λένε και τοπικιστές!!!... Επ΄ αυτού προκαλούμε τους επικριτές μας.

Επιμένω, με σεβασμό υπενθυμίζοντας την αθάνατη ρήση του Ευρυπίδη «όλβιος όστις της Ιστορίας έσχε μάθησιν», ότι ταπεινά κατέθεσα με παρρησία τις άνω απόψεις μου για να τιμήσουμε κι εμείς τον θρυλικό κλεφταρματωλό του Ωλονού Γιώργη Γιαννιά που η λαϊκή μούσα διέσωσε από την αφάνεια, την σκυτάλη της οποίας πήραν έγκριτοι ιστορικοί ερευνητές, εις απάντηση κάποιων άλλων (αφελών ή και σκοπούντων) που την παραχαράσσουν, θελημένα ή αθέλητα.

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

ΕΠΙ του ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ: Τα ανιστόρητα ολισθήματα των «ιστορικολογούντων» (αυτούς για τους οποίους ο Καθηγητής Ιστορίας κ. Αθανάσιος Φωτόπουλος λέει γενικώς, ότι «ο χειρότερος επιστήμων ιστορικός ερευνητής είναι  καλλίτερος από τον καλλίτερο μη επιστήμονα ασχολούμενο με την ιστορία») που μερικοί μάλιστα εκδίδουν «ιστορικά» βιβλία (με απίθανες ανακρίβειες και μυθοπλασίες) με λεφτά του φορολογούμενου πολίτη, συνεχίζονται ενερυθριάστως και χωρίς κανένα ηθικό φραγμό. Μόλις διάβασα σε σχετική ιστοσελίδα ιστορικολογούντος που προσπαθεί να διαψεύσει τα ιστορικά κείμενα, ακόμη φτάνει και  σε θλιβερές  ακρότητες, π.χ. να αμαυρώνει την μνήμη του «Ακρώρειου» Νίκου Παπανικολάου (μάλιστα λέει ότι έχει στα χέρια του το Αρχείο του!!! –που άραγε το βρήκε; Θα δούμε), να υποτιμά τον δικό μας ιστορικό Νίκο Αναστόπουλο και το ακόμη χειρότερο να λέει ότι ο Γεώργιος Σισίνης «μοίραζε με το τσουβάλι πλαστά πιστοποιητικά». Αιδώς Αργείοι!... Το λόγο τώρα έχουν οι ίδιοι οι Ιστορικοί αλλά και οι θερμόαιμοι Τσιπιανιώτες και Γαστουναίοι. Ίδωμεν.

Υ.Γ. Σαν προσφορά και τιμή στον ηρωϊκό Γιαννιά, το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» διαθέτει την έκδοσή της «Η ΔΙΒΡΗ ΗΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ» του αείμνηστου ιστορικού και δασκάλου μου Νίκου Αναστόπουλου (όπου πολλά κεφάλαια αναφέρονται με λεπτομέρειες στους θρυλικούς Γιαννιάδες, τους άλλους κλέφτες του Ωλονού με αυθεντικά και άλλα αποκλειστικά ιστορικά στοιχεία), διαθέτουμε στην συμβολική τιμή των 15 Ευρώ για τους έχοντες και ΔΩΡΕΑΝ για τους αποδεδειγμένα μη έχοντες, λόγω οικονομικής κρίσης. Ας μη διστάσουν να μας το ζητήσουν. Σ.Σ.