Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΚΛΕΦΤΑΡΜΑΤΩΛΟΣ ΤΟΥ ΩΛΟΝΟΥ ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΙΑΝΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΙ ΜΙΚΡΟΨΥΧΟΙ "ΙΣΤΟΡΙΚΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ"...

Το Μνημείο του Γιώργη Γιαννιά στη θέση "Σπαρτουλιά"

Μια Εκδήλωση τιμής και μνήμης στον θρυλικό κλεφταρματωλό 
του Ωλονού Γιώργη Γιαννιά,

…«άναψε φωτιά στα τόπια» με ανιστόρητα ολισθήματα και  αδιανόητες μικροψυχίες!...

Η στήλη «ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ» του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ» διανύουσα αισίως τον 33^ο χρόνο της ζωής της, φιλοξένησε (και κοσμήθηκε με κείμενά τους) σημαντικές προσωπικότητες των Γραμμάτων, της διανόησης  και της επιστημονικής ιστορικής έρευνας, οι οποίοι έχοντας την σφραγίδα της δωρεάς στο μέτωπο κατέγραψαν την ιστορική μνήμη των μικρών, φτωχών μα περήφανών χωριών της ορεινής Ηλείας που είχαν αγνοήσει οι επίσημοι ιστοριογράφοι (ή και οι «εντεταλμένοι» κατευθυνόμενοι κονδυλοφόροι), έριξαν φως στην τοπική μας ιστορία και άφησαν ιερές και ανεκτίμητες παρακαταθήκες για τους επιγενόμενους.

Μόνον ενδεικτικά θα υπενθυμίσουμε ορισμένα ονόματα όπως των αείμνηστων ιστορικών ερευνητών: πρώτου του Ηλείου Νίκου Αναστόπουλου, του Φιλιατρινού Σωτήρη Αθανασιάδη, των διβριωτών Ανδρέα  Σκανδάμη και Δ. Γατόπουλου, αλλά και των σύγχρονων ερευνητών: των δερβιναίων Παναγιώτη και Γιάννη Παπαθεοδώρου, του Πύργιου (διβριώτη την καταγωγή) Κώστα Κυριακόπουλου, του Ηλείου Θόδωρου Χαμάκου. Και βεβαίως στην κορυφή όλων τον Καθηγητή Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο των Πατρών  Αθανάσιο Φωτόπουλο (που τον περασμένο Σεπτέμβρη μαζί με 26 ακόμη κορυφαίους έλληνες ιστορικούς μας άφησαν την κιβωτό της ιστορικής μνήμης των χωριών μας στο «Β΄ Επιστημονικό Συνέδριο Ιστορίας και Πολιτισμού της Ηλείας» που προσεχώς θα αποτυπωθεί στα Πρακτικά) αλλά και τον φέρελπι εξαίρετο νέο ιστορικό ερευνητή Λέκτορα Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων διβριώτη Νίκο Αναστασόπουλο. Επίσης φιλοξένησε και απλούς συμπατριώτες της αγνής λαϊκής ψυχής οι οποίοι με την «Μακρυγιαννική» γραφή και αφήγησή τους έθελξαν το αναγνωστικό μας κοινό και διέσωσαν τη ιστορική παράδοση του τόπου, όπως ο αυτοδίδακτος ιστοριοδίφης αείμνηστος τσιπιανιώτης Νίκος Παπανικολάου («Ακρώρειος»), και ακόμη οι αείμνηστοι, ο μπάρμπα-Γιώργης Μπίρμπας μοστενιτσάνος και ο τσιπιανιώτης  Θανάσης Γρίβας.

Έτσι στο παρόν σημείωμα θα κάνουμε μιαν εξαίρεση, που θα δημοσιευτεί στο προσεχές τεύχος του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ». Σχετική μεν με την στήλη «ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ» του περιοδικού μας αλλά γραμμένη όχι από κάποιο ιστορικό αλλά από την σκοπιά του ενεργού πολίτη που ανησυχεί για φαινόμενα που σκιάζουν και την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής μας. Και εξηγούμαι.

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος στη θέση «Σπαρτουλιά» του Αντρωνίου και στο Μνημείο του ήρωα κλεφταρματωλού Γιάννη Γιαννιά που έχει στηθεί εκεί, γίνεται τιμητική Εκδήλωση. Μάλιστα η φετινή Εκδήλωση είχε πιο επίσημο χαρακτήρα αφού συνδιοργανωτές ήσαν ο νέος δήμος Αρχ. Ολυμπίας και ο Σύλλογος Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς «Ωλονός», με παρουσία του Περιφερειάρχη Δυτ. Ελλάδος, Βουλευτών και άλλων επισήμων και –όχι αρκετού- κόσμου. Θα πρέπει για την ιστορία (και έχουν σχέση με τα επόμενα που θα αναφερθούν) να πούμε ότι το Μνημείο ενεγέρθηκε από τον Σύλλογο Τριταιϊτών (καθόσον ο Γιαννιάς ήταν από την Προστοβίτσα Τριταίας) που πήραν έναυσμα-αφορμή και στοιχεία από τα ιστορικά κείμενα που είχε γράψει ο αείμνηστος Νίκος Αναστόπουλος για τον ήρωα Γιαννιά στο περιοδικό «ΔΙΒΡΗ» και το βιβλίο Ιστορίας «Η ΔΙΒΡΗ ΗΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ». Επίσης να υπενθυμίσουμε ότι ο πρώτος ασχοληθείς με τον Γιαννιά ήταν ο Νίκος Παπανικολάου («Ακρώρειος») που είχε σοβαρή αντίρρηση για τη θέση του Μνημείου στη «Σπαρτουλιά» Αντρωνίου, αντιπρότεινε την θέση «Τσάχλη» Τσιπιάνων και τότε δεν εισακούστηκε (κατά την προσωπική μου γνώμη, ορθώς στήθηκε στη Σπαρτουλιά, λόγω εύκολης επισκεψιμότητας).

Αλλά ας ασχοληθούμε με τη φετινή Εκδήλωση και τα παρεπόμενά της.

Λοιπόν, μετά τους χαιρετισμούς των επισήμων κύρια ομιλήτρια ήταν η δικηγόρος κ. Ευγενία Δρακοπούλου από τη Δερβινή (και κατά δήλωση της, με μητέρα καταγώμενη από Δίβρη). Η ομιλία της δημοσιεύτηκε αυτούσια στις τοπικές ιστοσελίδες «ΑΝΤΡΩΝΙ»(www.antroni.gr) και «ΚΟΥΜΑΝΙ ΚΙ ΑΝΔΡΩΝΙ»(androni.blogpost.com) του κ. Κώστα Παπαντωνόπουλου, «ΩΛΟΝΟΣ»(Erymanthos.blogpost.com) του συνδιοργανωτή Συλλόγου και ρεπορτάζ στην «ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΙΑ»(oreini-ileia.blogpost.com) του Ανδρέα Αθανασόπουλου.

Την ομιλία αυτή διάβασα με προσοχή και εντελώς καλοπροαίρετα αλλά με έκπληξη και σκεπτικισμό για το περιεχόμενό της, έκανα κάποιες διαπιστώσεις. Λόγω στενότητας χώρου δεν θα  την παραθέσω ολόκληρη (πλην του τελευταίου μέρους, το υπόλοιπο και μεγαλύτερο μέρος μπορεί ο αναγνώστης να το βρει στις άνω Ιστοσελίδες). Όταν την διάβασα, ομολογώ ότι έπαθα λογικό και συναισθηματικό διχασμό, καθόσον ήταν ένα γλαφυρό κείμενο με ρέοντα λόγο το οποίο στο δεύτερο μέρος (κλείσιμο) είχε εξαιρετικές παιδαγωγικές αναφορές με σύγχρονες προσεγγίσεις ηθών και αξιών, ενώ στο πρώτο μέρος δηλ. εκεί που αναφερόταν στον ήρωα Γιώργη Γιαννιά και τη δράση του, υπήρχαν «φωναχτές» ιστορικές ανακρίβειες και κάποιες σημαντικές παραλήψεις που ήθελα να επισημάνω. Έτσι θεώρησα χρέος μου να κάνω ένα σχόλιο-απάντηση που φιλοξένησε η Ιστοσελίδα «Κούμανι κι Ανδρώνι» και τότε ήταν που …«άναψαν τα τόπια»!. Ακολούθησε μια ομοβροντία σχολίων στην Ιστοσελίδα που έφτασαν τα 12 (δώδεκα)!!. Εκτός από μένα και την κ. Δρακοπούλου, έλαβαν μέρος στους σχολιασμούς και κάποιοι «Ανώνυμοι» υβριστές με παντοειδείς αθλιότητες στο πρόσωπό μου (κρυπτόμενοι στην ανωνυμία και το σκοτάδι, εκτός από ένα σχόλιο με περισσή σωφροσύνη) και πράγματι η Ιστοσελίδα κατέγραψε ρεκόρ αναγνωσιμότητας που ούτε στο όνειρό της δεν είχε δει…

Θεωρώ χρέος μου, να αναδημοσιεύσω το 2^ο μέρος της ομιλίας της κ. Δρακοπούλου, έτσι για να μη χάνονται και τα καλά. Καταλήγοντας η ομιλήτρια είπε τα εξής σημαντικά:  

 «…. Ο Γιαννιάς ήταν άδολος πατριώτης ,καθώς έφθασε στο σημείο να θυσιαστεί για να μην 

προδώσει τις αρχές του και τα πιστεύω του. Η σημερινή εκδήλωση πέραν του τιμητικού στοιχείου προς τον Γιαννιά στόχο έχει να αφυπνίσει και τους δικούς μας αισθητήριους δέκτες ,το δικό μας καθήκον προς διαμόρφωση αρχών και αξιών και την ανιδιοτελή πίστη σε αυτές. Πρέπει επιτέλους αγαπητοί φίλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι ο πατριωτισμός έχει ουσία, όταν δεν αποτελεί αποκλειστικά σημείο αναφοράς στο παρελθόν, αλλά έχει υπόσταση στο παρόν και στο μέλλον. Με άλλα λόγια, κοιτάζουμε πίσω και τιμάμε όσους προσέφεραν στην πατρίδα με το βλέμμα μπροστά και με τη διαρκή αγωνία για τη δική μας προσφορά στον τόπο μας σήμερα. Ο πατριωτισμός έχει ουσία και ειλικρινές περιεχόμενο, όταν εκφράζει ανιδιοτελή έμπρακτη αγάπη για την πατρίδα... Ας αφήσουμε και εμείς κάτι σε αυτόν τον τόπο, ας μετρήσουμε την προσφορά μας και ας μετρηθούμε με βάση το μέγεθος και την ποιότητα της.

   Ας προστατεύσουμε το φυσικό μας πλούτο, ας δώσουμε τη μάχη για μια καλύτερη παιδεία για όλους, ας συμβάλλουμε στην προσπάθεια για κοινωνική συνοχή, ας αλλάξουμε τον πολιτισμό της καθημερινότητας. Ας διαμορφώσουμε το πλαίσιο για τον πατριώτη που θέλει να συλλογάται λεύτερα. Οχι με ξεθυμασμένη, βαριεστημένη, ανέξοδη φιλοπατρία, που οφείλει να επιδείξει, στη Eurovision, στα γήπεδα ή στις κομματικές συγκεντρώσεις. Χωρίς φωτοστέφανο, εξιδανικεύσεις και θεαθήναι. Χωρίς πιστοποιητικά πατριωτισμού και μαθητεία στα οχυρά του εθνικισμού.
     Ο βαθιά και γνήσια πατριώτης δεν κραδαίνει τη μεζούρα, δεν κόβει και δεν ράβει το χρέος προς την πατρίδα, κατά τα συμφέροντα του. Δεν είναι νέος ή παλιός. Απλώς είναι, και δεν χρειάζεται να δώσει εξετάσεις περίπου αυτοθαυμαζόμενος, κρεμώντας σημαία στο μπαλκόνι του, ή τη μουσική του εθνικού ύμνου σαν ήχο κλήσεως στο κινητό του. Αλλού κρίνεται η αγάπη του στον τόπο που του έτυχε. Στη διάθεση προσφοράς και στην πίστη για συνθήκες ελευθερίας, για μια ελεύθερη συλλογικότητα του παρόντος και του μέλλοντος μας. Στην προσήλωση του στην άλλη «μεγάλη ιδέα» του έθνους. Μια Ελλάδα ελεύθερη από υστερήσεις και αποκλεισμούς, από συντελεσμένες χρεοκοπίες, και θεσμοποιημένες αδικίες, αδέσμευτη από κομματικές ιδιοτέλειες, που αποκρούει βάρβαρες επιθέσεις και επιδρομές στο φυσικό πλούτο της και την εθνική της κυριαρχία».

    
   Και τώρα, λίγα λόγια για την ανταλλαγή απαντήσεων και ανταπαντήσεων της μεταξύ της ομιλήτριας κ. Δρακοπούλου και εμένα. Αξίζει τον κόπο ορισμένα σημεία να μάθουν οι αναγνώστες της «Δ» που μας τιμούν επί τρεις και πλέον δεκαετίες.

        Στο δικό μου σχόλιο, χωρίς να γνωρίζω την κ. Δρακοπούλου, αφού την συνεχάρην για το γλαφυρό της λόγο, προς αποκατάσταση της αλήθειας (που κακοποιούν κάποιοι «ιστορικολογούντες») κάνω μια διόρθωση ότι άλλη είναι η τοποθεσία «Τσάχλη» και άλλη η «Πολίτσα», ότι ήταν μικρόψυχη η παράληψη της Δίβρης από το θρυλικό και πανελληνίως γνωστό «Κούμανι κι Αντρώνι ο θεός να σε γλιτώνει [κι αν περάσεις από τη Δίβρη θα σε φάει το μαύρο φίδι]». Επίσης επεσήμανα την παράληψη να μην αναφερθεί ο πρώτος ασχοληθείς με τον Γιαννιά, ο αείμνηστος Νίκος Παπανικολάου, η συμβολή στην ανέγερση του Μνημείου των ιστορικών κειμένων του Νίκου Αναστόπουλου και την μη πρόσκλησή μας έστω «για τα μάτια» στην Εκδήλωση… Αυτό ήταν όλο.

   Στην άμεση απάντησή της, η κ. Δρακοπούλου, φανερά θυμωμένη και προφανώς επηρεασμένη από τους διοργανωτές του Συλλόγου «Ωλονός» (ή και κάποιους άλλους), με δηλητηριώδεις πολύ χαμηλής στάθμης  και εκτός θέματος προσωπικές επιθέσεις και ευτελείς εξυπνακισμούς, αντί να απαντήσει με δικές της απόψεις επί της ουσίας των ενστάσεών μου, διολίσθησε στον γνωστό δρόμο παπαγαλίζοντας αυτά που κατά καιρούς ακούμε από τους γνωστούς-άγνωστους ανώνυμους (στα γραπτά) και επώνυμους (στους ψιθύρους) συμπατριώτες… Αυτό το τελευταίο πάντως έχει την μικρότερη σημασία για μένα, οι ανώνυμοι υβριστές αφήνονται στην κρίση των αναγνωστών τους.

       Αλλά, οι ξεκάρφωτες αναφορές της κ. Δρακοπούλου: περί «Διβραίων που προσκύνησαν τους Τούρκους, και των Αντρωναίων και Κουμαναίων που δεν προσκύνησαν» (και με την απρέπειά της να μας παραπέμψει …«στον Κολοκοτρώνη που τα έγραψε»!!!), τα περί δικών μου «τοπικισμών» και «μικροσυμφερόντων» και περί «αντιπαραθέσεων με τους τοπικούς Συλλόγους» κλπ, δεν είναι λόγια της ίδιας αλλά λειτούργησε ως «ένα άδολο και εν ταυτώ όμορφο παπαγαλάκι» με την φωνή άλλων, όπως της απάντησα και πάλι χωρίς κακή προαίρεση.

      Τελειώνοντας αυτό το σημείωμα θα ήθελα, περισσότερο για να μείνουν καταγεγραμμένα ίσως και για να επανορθωθούν τα …«ημαρτημένα» κάποιων που «ιστορικολογούν» ανενδοιάστως μέσω εφημερίδων και ιστοσελίδων που δυστυχώς αναπαράγονται και μένουν έτσι παραποιημένα στον αιώνα τον άπαντα και όχι για συνέχιση κάποιας αντιπαράθεσης… Επιγραμματικά:

·                       1.   Στην ομιλία της η κ. Δρακοπούλου έκανε κάποια λάθη (ενδεχομένως κάπου τα διάβασε ή της τα είπαν), όπως: α) είπε «Τσάχλη (στην Πολίτσα)» (σ.σ. άλλο Τσάχλη που είναι στα Τσίπιανα, άλλο Πολίτσα που είναι στην Κερτίζα) β) είπε «Διπόταμο (Ξίβουνι)» (σ.σ. άλλο Διπόταμο που είναι στο ρέμα, άλλο Ξύβουνι=οξύ βουνό που είναι στην κορυφή λόφου γ) είπε «στη θέση ¨Ανάθεμα¨ σκότωσαν ντόπιοι τον Διβριώτη φοροεισπράκτορα Αθανάσιο Μπέργιο» (σ.σ. πουθενά δεν γράφτηκε ότι εκεί σκοτώθηκε ο Μπέργιος αλλά οι κατατρεγμένοι και πολύ σωστά, έριχναν πέτρες στο «Ανάθεμα») δ) είπε  «ο Γιαννιάς, ήταν καπετάνιος επικεφαλής 100 περίπου παλικαριών, οι οποίοι κατάγονταν από τα γύρω χωριά Αστρά, Νουσά, Μοστενίτσα, Δερβινή, Γερμοτσάνι, Τσίπιανα, Ανδρώνι, Κούμανι, Κερτίζα, Κακοτάρι, Μπουκοβίνα, Κερέσοβα και Σκιαδά» (σ.σ. εδώ μικρόψυχα παραλείπει την Δίβρη που μάλιστα έχει καταγεγραμμένο στα ΓΑΚ πεσόντα ηρωϊκά, τον αγωνιστή Γιώργο Οικονομόπουλο και  άλλους διβριώτες συμμετασχόντες αγωνιστές στις μάχες Ωλονού, Τσάχλης, Κερτίζας (Πολίτσας). Και βέβαια το άνω αναφερθέν ως (δεύτερο μικρόψυχο) δηλ. την παράληψη της Δίβρης από το θρυλικό «Κούμανι κι Αντρώνι…».

·           2. Σε μια από τις απαντήσεις της η κ. Δρακοπούλου είπε «δεν γνωρίζω ότι ο πρώτος ασχοληθείς με τον Γιαννιά ήταν ο Νίκος Παπανικολάου αλλά δε νομίζω ότι αυτό είναι καθοριστικής σημασίας για την εκδήλωση» (σ.σ. κυρία μου, μην υποτιμάτε έτσι και απαξιώνετε μια εμβληματική προσωπικότητα σαν τον αείμνηστο "Ακρώρειο" Ν. Παπανικολάου, δεν σας τιμά). 

·            3. Η κ. Δρακοπούλου (όπως είπα, εντελώς εκτός θέματος και με ακατανόητη πειραχτική διάθεση) στην απάντησή της μας λέει «Επίσης θα ήθελα να σας καταστήσω γνωστό ότι ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του έχει γράψει "Σεβαστέ μου πάτερ.......οι Διβρηαίοι έδωσαν λόγον προσκυνισμού και ετελείωσαν τας συμφωνίας των, ομοίως και όλα τα χωριά της Κάπελης εκτός Κουμαναίων και Αντρωναίων". Αυτό σαν μια ιστορική παρατήρηση». Και προχωράει ακόμη παραπέρα, όταν της απάντησα ότι όλη η Ελλάδα προσκύνησε, με τον ευτελή εξυπνακισμό «τα παράπονά σας στον Κολοκοτρώνη που τα έγραψε»!!!... Εδώ υπερέβη τα εσκαμμένα, καθόσον μας «γνωστοποιεί, ως μια ιστορική παρατήρηση» η εν λόγω κυρία  κάτι που είναι όχι μόνο γνωστό σε όλους τους Έλληνες που δυστυχώς προσκύνησαν στον Ιμβραήμ και γιαυτό ο Γέρος του Μοριά κήρυξε το  συγκλονιστικό «φωτιά και τσεκούρι». Αλλά για να συνέλθει η κα ομιλήτρια (και οι ανιστόρητοι κακεντρεχείς που την παρέσυραν στο ολίσθημα) ας μάθουν ότι «παραβιάζουν ανοικτές θύρες» στο θέμα,  αφού εμείς πρώτοι το επισημάναμε πριν 17 χρόνια στο επίσημο βιβλίο μας της Ιστορίας του Νίκου Αναστόπουλου «Η ΔΙΒΡΗ ΗΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ» (έκδοση 1994, σελ. 251 έως 263) σε λίαν εκτεταμένο κεφάλαιο 12 σελίδων με τον τίτλο «ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ», όπου αναφέρεται λεπτομερώς και με γραπτά ντοκουμέντα αυτό το επονείδιστο σαράκι του προσκυνήματος και με την συμμετοχή της Δίβρης που μάλιστα όπως λέει ο ίδιος ο Γέρος του Μοριά στα Απομνημονεύματά του «Ο δε Γενναίος επέστρεψε εις την Δίβρην δια να τιμωρήσει τους προσκυνημένους και να τους γυρίσει εις το ρωμαίϊκο, καθώς και επέστρεψαν  εις το έθνος και αυτοί και όλα τα πέριξ χωρία. Μόνον ο Πύργος όχι μόνο δεν ήκουσεν, αλλά επροσκάλεσεν και τους επαρχιώτας του Φαναριού να προσκυνήσουν και αυτοί. Όθεν εβιάσθη ο Γενναίος να πάγη και έκαψε μερικά σπίτια δια σωφρονισμόν» . Αυτά τα ολίγα για την ιστορική αυτογνωσία. Τα υπόλοιπα και το θλιβερό ευφυολόγημα του τύπου «τα παράπονά σας στον Κολοκοτρώνη…», πιστεύουμε ότι θα μείνει μια μελανή κηλίδα στην προσωπική ιστορία ενός εκάστου που εμπνεύστηκαν και εξέφρασαν αυτή την αθλιότητα.

·             4. Βεβαίως  το αναμφισβήτητο γεγονός ότι, για πιο λόγο η Δίβρη ονομάστηκε από τους ιστορικούς "ηλειακή Μάνη" προφανώς δεν το γνωρίζουν, ούτε η κ. Δρακοπούλου ούτε εκείνοι που την συμβούλευσαν. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε… Ακόμη είναι λυπηρό, το ότι δεν της είπαν ότι όλα τα περήφανα χωριά της Ορεινής Ηλείας δεν θα τα ήξερε ούτε η Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, αν δεν τα αναδείκνυε το περιοδικό "ΔΙΒΡΗ" και οι δικές μας Εκδηλώσεις εδώ και 40 χρόνια, και ως εκ τούτου είναι ύβρις (με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης) να μας λένε και τοπικιστές!!!... Επ΄ αυτού προκαλούμε τους επικριτές μας.

Επιμένω, με σεβασμό υπενθυμίζοντας την αθάνατη ρήση του Ευρυπίδη «όλβιος όστις της Ιστορίας έσχε μάθησιν», ότι ταπεινά κατέθεσα με παρρησία τις άνω απόψεις μου για να τιμήσουμε κι εμείς τον θρυλικό κλεφταρματωλό του Ωλονού Γιώργη Γιαννιά που η λαϊκή μούσα διέσωσε από την αφάνεια, την σκυτάλη της οποίας πήραν έγκριτοι ιστορικοί ερευνητές, εις απάντηση κάποιων άλλων (αφελών ή και σκοπούντων) που την παραχαράσσουν, θελημένα ή αθέλητα.

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

ΕΠΙ του ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ: Τα ανιστόρητα ολισθήματα των «ιστορικολογούντων» (αυτούς για τους οποίους ο Καθηγητής Ιστορίας κ. Αθανάσιος Φωτόπουλος λέει γενικώς, ότι «ο χειρότερος επιστήμων ιστορικός ερευνητής είναι  καλλίτερος από τον καλλίτερο μη επιστήμονα ασχολούμενο με την ιστορία») που μερικοί μάλιστα εκδίδουν «ιστορικά» βιβλία (με απίθανες ανακρίβειες και μυθοπλασίες) με λεφτά του φορολογούμενου πολίτη, συνεχίζονται ενερυθριάστως και χωρίς κανένα ηθικό φραγμό. Μόλις διάβασα σε σχετική ιστοσελίδα ιστορικολογούντος που προσπαθεί να διαψεύσει τα ιστορικά κείμενα, ακόμη φτάνει και  σε θλιβερές  ακρότητες, π.χ. να αμαυρώνει την μνήμη του «Ακρώρειου» Νίκου Παπανικολάου (μάλιστα λέει ότι έχει στα χέρια του το Αρχείο του!!! –που άραγε το βρήκε; Θα δούμε), να υποτιμά τον δικό μας ιστορικό Νίκο Αναστόπουλο και το ακόμη χειρότερο να λέει ότι ο Γεώργιος Σισίνης «μοίραζε με το τσουβάλι πλαστά πιστοποιητικά». Αιδώς Αργείοι!... Το λόγο τώρα έχουν οι ίδιοι οι Ιστορικοί αλλά και οι θερμόαιμοι Τσιπιανιώτες και Γαστουναίοι. Ίδωμεν.

Υ.Γ. Σαν προσφορά και τιμή στον ηρωϊκό Γιαννιά, το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» διαθέτει την έκδοσή της «Η ΔΙΒΡΗ ΗΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ» του αείμνηστου ιστορικού και δασκάλου μου Νίκου Αναστόπουλου (όπου πολλά κεφάλαια αναφέρονται με λεπτομέρειες στους θρυλικούς Γιαννιάδες, τους άλλους κλέφτες του Ωλονού με αυθεντικά και άλλα αποκλειστικά ιστορικά στοιχεία), διαθέτουμε στην συμβολική τιμή των 15 Ευρώ για τους έχοντες και ΔΩΡΕΑΝ για τους αποδεδειγμένα μη έχοντες, λόγω οικονομικής κρίσης. Ας μη διστάσουν να μας το ζητήσουν. Σ.Σ.