ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2013 ΣΑΣ ΜΙΛΑΕΙ «ο τελάλης της Δίβρης Γιάννης Τσετσέλης»...

ΚΑΘΕ 2^η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΘΑ ΣΑΣ ΜΙΛΑΕΙ

«ο τελάλης της Δίβρης Γιάννης Τσετσέλης»,

Η ΝΕΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ

( Έτος 1ο - Aρ. Φύλλου 3)

Όταν ο Δήμος Αρχ.Ολυμπίας, οιυπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες, η τοπική κοινωνία και η Κοινότητα  κοιμούνται και αδιαφορούν, εμείς επαγρυπνούμε και ενδιαφερόμαστε...

Και δια της εφημερίδας με τον ανωτέρω τίτλο:

 Θα σας ενημερώνουμε για μικρά και 

μεγάλα 

θέματα της κωμόπολης και θα 

επεμβαίνουμε

           

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

            Γιατί διαλέξαμε, αυτό το περίεργο τίτλο της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας;

            Ο Γιάννης Τσετσέλης, για όσους δεν τον γνώρισαν, ήταν μια εμβληματική μορφή, μια «γραφική» (με την πιο καλή έννοια) φιγούρα της παλιάς καλής Δίβρης που έζησε και άφησε το ίχνος του επί πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα. Ενδεχομένως το όνομα «Τσετσέλης» να έχει περάσει σε πολλούς με κάποια απαξία, ως ενός φτωχού, καταφρονεμένου και όχι έξυπνου συμπολίτη μας. Ήταν όμως, από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες που άφησαν εποχή στην ιστορική κωμόπολη. Ελπίζουμε να δοθεί ευκαιρία να γράψουμε για την ψυχοσύνθεση, την καλοσύνη και να ξετυλίξουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σημαντικές πτυχές της πολυσήμαντης αυτής προσωπικότητας, με τη διήγηση περιστατικών (το πλείστον σπαραξικάρδιων)  που σημάδεψαν όχι μόνο τον ίδιο αλλά όλη την τοπική κοινωνία της Δίβρης. Σήμερα θα περιοριστούμε σε λίγα.

            Ξεκινώντας αυτή τη μόνιμη ενημερωτική στήλη κάνουμε γνωστό στους εκλεκτούς αναγνώστες της «ΝΕΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», ότι ο Γιάννης Τσετσέλης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο επίσημος εκφωνητής, ο τελάλης της Δίβρης, δηλ. ο άνθρωπος που διαλαλούσε με την χαρακτηριστική και πολλές φορές ακατάληπτη φωνή του («ψεύδιζε» λίγο), όλα τα σημαίνοντα γεγονότα και τις ανακοινώσεις (ως είδος μεγαφώνου) που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της Κοινότητας, χαρούμενα ή άσχημα νέα της ζωής της κωμόπολης, η αναγγελία προσωπικής εργασίας, η διανομή νερού για άρδευση κλπ, κλπ. Ήταν με λίγα λόγια η φωνή της συνείδησης της «Αγοράς» της Δίβρης. Ο ίδιος σχεδόν μοναχικός στη ζωή του και πάμφτωχος, για πολλές δεκαετίες ήταν ο «θεληματάς» (κι εδώ με την καλή έννοια) για να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον και μάλιστα έχει μείνει παροιμιώδες σε διβριώτες και παραθεριστές (στους οποίους ήταν συμπαθέστατος) το περιβόητο «τσετσελόσημο» όπως είχε καθιερωθεί να λέγεται το φιλοδώρημα ή μπουρμπουάρ που έπαιρνε   ευχαρίστως όποιο κι αν ήταν και χωρίς γογγυσμόν…

Η ανωτέρω καταπληκτική φωτογραφία είναι του συμπολίτη Χρύσανθου Ταβλά που μας την παραχώρησε ευχαρίστως.

Τα θέματα που θα παρουσιάζουμε θα είναι τηλεγραφικά διατυπωμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συλλέγουμε, μαζί με τις συνοδεύουσες φωτογραφίες (παλιές και σημερινές) Σε μερικά θα υπάρχει μεγαλύτερη έκταση, ιδίως όταν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η χαρακτηριστική φωνή του αείμνηστου Γιάννη Τσετσέλη θα αντηχεί στεντόρεια σε λόγγους και λαγκαδιές όπως τότε, τον παλιό καλό καιρό… Συνεχίζουμε.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2013

(Φωτο-ρεπορτάζ)

v Σήμερα, γιορτή της Αγ. Παρασκευής. Πανηγυρίζουν δυο πανέμορφα ξωκλήσια. Το ένα ψηλά στους Γκρουστάδες, πάνω στο μεγάλο βράχο με την μεταφορά και ευλαβική περιφορά της πελώριας (2Χ1μ.) και με ιστορία εικόνας της Αγίας από το ενοριακό ναό των Αγ. Αναργύρων. 

Από την γιορτή στην Αγ. Παρασκευή Γκρουστάδων με τον αείμνηστο παπα-Αποστόλη

Μιχαλόπουλου αρχές δεκαετίας του 1950, τις παλιές καλές μέρες... 

Τα παλιά χρόνια πλήθος πιστοί από τους Γκρουστο-Καρυανο-Περδικαράδες την ευλάβονταν, γινόταν και γλέντι με φιλέματα στην πλατεία της «Λήμνας», σήμερα η γιορτή έχει ατονήσει. Τα δεύτερο ξωκλήσι κάτω από τον «Βάσκο» μεταξύ Περαμαχαλά και Βασιλαίων, όπου συγκεντρώνονται οι Λαζαρο-Βασιλαιο-Περαμαχαλίτες και γιορτάζουν ευλαβικά.

v Αύριο, η μεγάλη παραδοσιακή γιορτή στον Αγ. Παντελεήμονα στον «Πόντο». Το παλιό καλό καιρό  πάνδημη γιορτή και ολοήμερο γλέντι κάτω από τα έλατα όχι μόνο της Δίβρης αλλά και των γύρω χωριών (Δερβινή, Τσίπιανα, Κερτίζα, Νουσά, Μοστενίτσα) αλλά με προσκυνητές και από μακρινά μέρη της Ηλείας, Αρκαδίας, Αχαΐας. Η μεγάλη γιορτή που έφθινε σιγά-σιγά στο τέλος της δεκαετίας του 1970, αναβίωσε η Πανελ. Εκπολ. Ένωση Διβριωτών από το 1979 μέχρι το 1986 

Η ανακαινισμένη από την ΠΕΕΔ βρύση του "Πόντου" στα έλατα, με την ευκαιρία των 5θήμερων εορτών

του "ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ" (1980-1986) και δεξιά κατω ένας στίχος-αφιέρωμα 

από το ωραίο ποίημα του Θεόδ. Ξύδη

και απόχτησε την παλιά αίγλη της. Έκτοτε την γιορτή ανέλαβε η Κοινότητα και ο πρώην Δήμος Λαμπείας ξοδεύοντας από τον κρατικό κορβανά δεκάδες χιλιάδες Ευρώ, αλλά το μόνο που πέτυχαν ήταν να την μετατρέψουν σε ένα «γυφτοπανήγυρο» και πέρυσι (που σταμάτησε ο κρατικός …πακτωλός), ξεψύχησε η πιο σπουδαία γιορτή μας… 

Για φέτος δεν ακούγεται κάτι, αύριο θα δούμε. (σ.σ. στην επόμενη εφημερίδα του «τελάλη της Δίβρης» περισσότερα). Κάτι ακούστηκε για το «πολυφορεμένο» (και εν ταυτώ προσοδοφόρο για κάποιους ατζέντηδες) «Χορευτικό Σεργιάνι», ότι και πάλι θα δούμε τα ίδια και τα ίδια… Εν αναμονή λοιπόν.

v Μια επανόρθωση για την κατολίσθηση της Ε.Ο.111 στη θέση «Αγ. Χριστόφορος». Παρασυρθήκαμε κι εμείς και αναγγείλαμε με χαρά ότι η Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας (π. ΔΕΣΕ) ξεκίνησε την επισκευή του επικίνδυνου σημείου. Επικοινωνήσαμε με τον υπεύθυνο μηχανικό κ. Σχίζα (που μας είχε στείλει τα σχετικά έγγραφα) και ίδιος μας είπε ότι λόγω μη τελικής υπογραφής από τον Επίτροπο της εγκριθείσας δαπάνης για να γίνει το έργο, η π. ΔΕΣΕ δεν έκανε καμιά παρέμβαση(!!). Φαίνεται ότι κάποιοι ανόητοι, πήγαν και έριξαν μπάζα στο επίμαχο σημείο, χωρίς να ρωτήσουν και όπως μας είπε ο κ. Σχίζας, αυτό είναι λίαν επικίνδυνο για τα μεγάλα οχήματα, αφού δεν έγινε καμιά υποδομή, απαραίτητη για την καλή κατασκευή και ασφάλεια του οδοστρώματος… Πάντως μας βεβαίωσε, ότι είναι ζήτημα ημερών η έναρξη του έργου. Περιμένουμε…

v  Οι ευλαβείς Περαμαχαλίτες και άλλοι διβριώτες ανέβηκαν ψηλά στον πάνω Αη-Λιά και οι Γκρουσταδιώτες και    άλλοι διβριώτες και Κουμαναίοι  στον κάτω Αη-Λιά. Από βραδίς μερικοί τολμηροί Περαμαχαλίτες, κατ΄ έθιμον, ανέβηκαν και άναψαν φωτιές όλη νύχτα και ξημερώθηκαν εκεί μέχρι που ήρθαν και άλλοι. 

Ο "φτωχός" και εγκαταλελειμμένος Αη-λιάς της Δίβρης... 

Οι ευλαβικοί πιστοί Περαμαχαλίτες με τον ιερέα τους, ανέβηκαν

μετα 2-3 ωρών πορείας ψηλά στον Αη-Λιά τους...

Και αντικρινά στο Αη-Λιά των Διβριωτών, ο "πλούσιος και προκλητικός"

νέος ...Αυτοκρατορικός Αη-Γιάννης των Μοστενιτσάνων, με τον παλιό

φτωχό ναϊσκο του Αη-Γιάννη που μετατράπηκε σε θλιβερή αποθήκη... 

(ένα σχόλιο του «τελάλη»): ΑΗ-ΛΙΑΣ Δίβρης (υψ.1600) - ΑΗ-ΓΙΑΝΝΗΣ Μοστενίτσας (υψ.1400). Κάντε τη σύγκριση στους δυο αντικριστούς Αγίους.  Στις 20 Ιουλίου γιόρταζε το ξωκλήσι της Δίβρης και πολλοί πιστοί ανέβηκαν στο φτωχικό και εντελώς παραμελημένο εκκλησάκι μαζί με τον παπά τους για αναπέμψουν θυμίαμα ενώπιόν Του. Απέναντι ακριβώς, ο "φτωχός" Αη-Λιας" της Δίβρης, αγναντεύει τον "πλούσιο" και προκλητικό ναό του Αη-Γιάννη Μοστενίτσας με τις υπερβολικές πολυτέλειες... Οι πιστοί του Αη-Λιά πηγαίνουν 2-3 ώρες με τα πόδια, οι άλλοι του Αη-Γιάννη με τις κουρσάρες τους. Ποιοι άραγε είναι πιο κοντά στο Θεό τους; και ποιοι έχουν το θεό τους; Ιδού το ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν οι ίδιοι οι προσκυνητές. Εμείς πάντως θαυμάζουμε τους πρώτους κι ας μην προσέχουν (κακώς) το "γκαρδιακό" κατά Κωστή Παλαμά ερημοκλήσι τους. Και του χρόνου να ανάψουν από βραδίς φωτιές… 

Αλλά και τον κάτω Αη-Λιά (περιοχή «Ξυλογαϊδάρας»-«Ντορλάιϊκα») τίμησε πολύς κόσμος από Δίβρη και Κούμανι

v  Με αυτές τις άθλιες εικόνες, θα υποδεχτούμε τους επισκέπτες στις βρύσες μας, εν όψει παραθεριστικής καλοκαιρινής περιόδου!... Η ασυδοσία και η αθλιότητα σε όλο το μεγαλείο τους. Θαυμάστε τα κατορθώματα ντόπιων και περαστικών που αποτυπώνουν την αήθεια του χαρακτήρα τους, την ασέβειά τους στα ιστορικά μνημεία της κωμόπολης, την απέχθειά τους στην αισθητική του τοπίου και εν τέλει την υποτίμησή τους στη αξία  του κοινωνικού αγαθού του κρυσταλλένιου ζείδωρου νερού που είναι στις κορωνίδες της προίκας που μας έδωσε η θεά φύση… 

Ο "Κάτω Γαβροβικος" στη θέση του παλιού ωραίου (τον αναφέρει ο περιηγητής 

Χρ. Κορύλλος το1891)  που καταστράφηκε με την κατασκευή της ΕΟ111... 

Ο χαρακτηρισμένος διατηρητέο Μνημείο "Μοριός" που

κατασκευάστηκε το 1897 (επί δημαρχίας Γεωργίου Πετραλιά)

Η νεότερη βρύση "Κοσμόπουλου" που κατασκευάστηκε 

από τον πατέρα του,στη μνήμη του γιου του μηχανικού

Χρίστου Κοσμόπουλου, που έφυγε νέος...

Και μια ακόμη νεότερη βρύση, στο έμπα της Αγοράς

που μονίμως και διαρκώς, την κοσμούν μια σφουγκαρίστρα

και ένα παλιοβάρελο με σκουπίδια, δείγμα πολιτισμού!... 

Και το χειρότερο, ουδενός «ιδρώνει το αυτί» από τους κατ΄ εξοχήν αρμόδιους και υπεύθυνους (Τοπική Κοινότητα, Δήμο, Αστυνομία) αλλά και τους Συλλόγους (…άμα λάχει, κάποιοι κολλάνε και τις αφίσες τους) και εν γένει την τοπική κοινωνία του «αυτόνομου Κρατιδίου της Δίβρης»… Μπράβο μας!

v  Και εκείνοι «αγρόν ηγόρασαν»!!... Τι κι αν τα είπε ο καϋμένος ο «τελάλης Γιάννης Τσετσέλης» στην προηγούμενη (12/7) αντιλάλησή του; Τζάμπα ξελαρυγγιάστηκε, π.χ. για την ξέφραγη «πολυτελή» πρώην χωματερή, για την σπασμένη πόρτα του εικονοστασίου και την πεσμένη πινακίδα προς το Κάτω Μοναστήρι της Δίβρης, για την καταστροφή της περίφραξης του Γηπέδου μπάσκετ «Γεώργιος Βασιλακόπουλος»… Ουδείς ενδιαφέρθηκε και ας περιδιαβαίνουν εμπρός τους αρμόδιοι, υπεύθυνοι Δημοτικάριοι, Εκκλησιάροι και λοιποί … άριοι (ή μάλλον Άριοι, από  τον πλανήτη Άρη θα είναι)

v  ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ του 15θημέρου. Έφυγαν από τη ζωή: ο Μιχάλης Βέρροιος ετών 82, η Ελένη Καζάζη-Τσιγουρή (αδελφή του αείμνηστου Δήμαρχου Τάση Καζάζη) ετών 91 και η Ζωή Κουτσοπούλου-Λινάρδου ετών 85. Βάφτισαν τα παιδιά τους: η Βάσω Αργ. Πατσή το κορίτσι της με το όνομα Εριέττα-Κρίνη, ο Κώστας και η Βούλα Τούμπλαρη το αγόρι τους με το όνομα Θόδωρος.

v  Επισκέψεις διβριωτών ομογενών. Διβριώτες που είχαν φύγει πριν πολλά χρόνια για την ξενιτειά, επισκέφτηκαν αυτές τις μέρες την γενέτειρα. Η Γεωργία Ζαφειροπούλου (αδελφή της Δέσπως Φωτεινού-Ζαφειροπούλου) από τους Περδικαράδες που είχε φύγει πριν 40 χρόνια στην Αυστραλία και δεν είχε ξανάρθει. Επίσης ο Παναγιώτης Γ. Τσιχλιάς από τους Γκρουστάδες που είχε φύγει πριν 58 χρόνια για τον Καναδά, αλλά έρχεται συχνά από τότε, ήλθε φέτος με τη γυναίκα του και το γιό του.

v  Αίτηση του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ» στο Δήμο Αρχ. Ολυμπίας για να δώσει επειγόντως τα στοιχεία για το περιβόητο (και …άφαντο) έργο «Ανάπλαση στον κεντρικό δρόμο της Δίβρης». Μπορείτε να διαβάσετε το έγγραφο παρακάτω που εστάλη στην Διευθύντια Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Αρχ. Ολυμπίας για να μάθουμε που επί τέλους σε ποιο στάδιο βρίσκεται το πολυδιαφημισμένο έργο ή έχει πάει πράγματι στις ελληνικές καλένδες;

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ                                 Επείγον             

ΛΑΜΠΕΙΕΩΝ (ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ) ΗΛΕΙΑΣ

«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»

27063 Λαμπεία τηλ 6972295293                Δίβρη (Λαμπεία) 16 -7-2013

       αρ. πρωτ. 2120

                 Προς

 Την Διευθύντρια Τεχνικών Υπηρεσιών, Περ/ντος και  Πολεοδομίας

          του Δήμου Αρχ. Ολυμπίας κ. Ελένη Βελισσάρη

                                                                    27065 ΑΡΧ. ΟΛΥΜΠΙΑ

ΘΕΜΑ: Αίτηση παροχής στοιχείων έργου «Ανάπλαση κεντρικής δημόσιας οδού – παράλληλη πεζοδρόμηση

στην ΕΟ 111 στη Δίβρη" 

Αξιότιμη Κα Διευθύντρια

            Μετά από επίμονη απαίτηση των μελών της Ένωσής μας αλλά και του συνόλου των απανταχού Διβριωτών συμπολιτών μας, απευθυνόμαστε σε σας αιτούμενοι να μας χορηγήσετε την Αναλυτική Τεχνική περιγραφή του εν θέματι έργου, όπως προβλέπεται  στην εγκεκριμένη  αρχική Μελέτη και Απόφαση, συνοδευόμενη με όλα τα Σχέδια.       

Η αίτησή μας αυτή έρχεται μετά από διάφορες πληροφορίες και φήμες ότι το σημαντικό και ζωτικό για την ανάπτυξη της κωμόπολης Λαμπείας (Δίβρης) παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες.

            Γνωρίζετε, πολύ καλά ότι το έργο αυτό της ιδιαίτερης πατρίδας μας ξεκίνησε στη  αρχή για αναπλαστικές εργασίες σε μήκος 1,5 χιλιομέτρου, με δημιουργία πεζόδρομου δίπλα στη διερχόμενη ΕΟ 111 από τη θέση βρύση «Γαβροβίκος» στη θέση βρύση «Μοριός» με ενδιάμεση ανάπλαση της κεντρικής πλατείας της «Αγοράς» (κατά πληροφορίες) και έτσι εγκρίθηκε η χρηματοδότηση του έργου (με ποσό 1 εκατ. Ευρώ) και η προώθησή του από τις αρμόδιες Αρχές και Υπηρεσίες. Δυστυχώς, ενώ έχει περάσει ένας και πλέον χρόνος από της αρχικής εγκρίσεως, παρότι το συνολικό έργο διατυμπανίστηκε με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόνους (τοπικό Τύπο, επίσημες δημόσιες δηλώσεις του κ. Δημάρχου)  μαθαίνουμε ανεπισήμως ότι το έργο, έχει περιοριστεί εις το ήμισυ ή κατόπιν στο ένα τέταρτο (!!!) και τελευταία μπορεί να περιοριστεί ακόμη περισσότερο. Επίσης παρά τις πομπώδεις εξαγγελίες, ουδεμία απολύτως προεργασία έχει γίνει για την συναίνεση των θιγόμενων ιδιοκτητών που θα διέλθει το έργο, καμία πρόνοια έχει ληφθεί μέχρι τώρα για τις κατά νόμον απαιτούμενες αδειοδοτήσεις κλπ προαπαιτούμενα, για ένα τέτοιο έργο.

            Κυρία Διευθύντρια.

Δεν γνωρίζουμε αν τα ανωτέρω συμβαίνουν ακριβώς ή όχι. Ελπίζουμε το αντίθετο. Εμείς αυτή τη στιγμή απευθυνόμαστε στην Υπηρεσία σας, να μας χορηγήσετε  τα ανωτέρω αιτούμενα στοιχεία, ως έχοντες έννομο συμφέρον και ως ωφέλει η Υπηρεσία σας να πράξει.

Παρακαλούμε θερμά να τα αποστείλετε το συντομότερο δυνατόν , στην ανωτέρω διεύθυνση και εμείς θα επιβαρυνθούμε με τα τυχόν έξοδα αποστολής, φωτοτυπιών κλπ. Φίλοι συμπολίτες ειδήμονες μηχανικοί (με προεξάρχοντα τον κ. Χρύσανθο Ταβλά πρώην Δ/ντή Τεχνικών Υπηρεσιών Ηλείας και στη συνέχεια Αχαΐας) θα τα μελετήσουν και θα  μας κατατοπίσουν και ενημερώσουν επί του προκειμένου.

Εν αναμονή απαντήσεώς σας.

Μετά τιμής και ευχαριστιών εκ των προτέρων

Ο πρόεδρος

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

(ιατρός, εκδότης του ιστορικου-λαογραφικου περιοδικού «ΔΙΒΡΗ» και πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ» - e mail: sotxsot@gmail.com)

Υ.Γ. Το παρόν να πρωτοκολληθεί και καταστεί δημόσιο έγγραφο

Περίσσευσε και πάλι η υποκρισία και το θράσος ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ «ΤΑΜΕΙΟΥ ΜΟΛΥΒΙΑΤΗ»...

Περίσσευσε και πάλι η υποκρισία και το θράσος Περιφερειάρχη Δ.Ε., Αντιπεριφερειάρχη Ηλείας και Δημάρχων Ηλείας

ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ «ΤΑΜΕΙΟΥ ΜΟΛΥΒΙΑΤΗ» ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΣΤΕΡΗΣΑΝ ΑΠΟΤΗΝ ΗΛΕΙΑ!!!...

Του Σωτήρη Χ. Σωτηρόπουλου*

            Οι ίδιοι οι θύτες (αρμόδιοι και υπεύθυνοι για την δίκαιη απόδοση και αξιοποίηση των δεκάδων εκατομμυρίων Ευρώ που έδωσαν οι συνέλληνες για την αποκατάσταση των πυρόπληκτων μετά τις φονικές πυρκαγιές του 2007 στην Ηλεία)  μαζεύτηκαν πομπωδώς, χθες στο Πύργο μαζί με τους εργολήπτες (sic!), λέει, για να κατανείμουν τώρα μετά 7 ολόκληρα χρόνια 40 περίπου εκατομμύρια από το πολύπαθο «Ταμείο Μολυβιάτη» που δικαιούνται τα τραγικά θύματα και οι πληγείσες ανεπανόρθωτα πατρογονικές τους εστίες.

Και χαρακτηρίζω μετά λόγου γνώσεως ως θύτες τους συγκεντρωθέντες Περιφερειάρχη Δυτ. Ελλάδας, τον Αντιπεριφερειάρχη Ηλείας (ο οποίος ειρήσθω …εν παρόδω, κουβαλάει στους ώμους του καμιά 50νταριά χρόνια φυλάκισης για εγκληματική αμέλεια σε αυτές τις πυρκαγιές) και κάποιοι από τους θρασύτατους  Δημάρχους του Νομού μας, γιατί επί επτά (αριθμός 7) ολόκληρα χρόνια, όχι μόνο δεν διεκδίκησαν και δεν φρόντισαν να δώσουν τα οφειλόμενα στους πυροπαθείς και τις οικογένειές τους, όχι μόνο δεν φρόντισαν να διαθέσουν τα χρήματα αυτά στις πραγματικά πληγείσες περιοχές, αλλά με αυτά τα ιερά χρήματα, δηλ. με «ξένα κόλυβα» (όσα πήραν) τα διέθεσαν για αλλότρια έργα, για να βουλώσουν τις τρύπες της δικής τους διοικητικής και αυτοδιοικητικής ανεπάρκειας και να ικανοποιήσουν την εκλογική πελατεία τους, όπως θα αποδείξουμε παρακάτω με επίσημα στοιχεία βγαλμένα από την «ΔΙΑΥΓΕΙΑ».

Και θα πρέπει να πούμε εδώ μιαν αλήθεια. Ότι η χθεσινή σύσκεψη-«φιέστα» στον Πύργο, δεν έγινε γιατί τους έπιασε δα!, η ψυχοπόνεση για τους τραγικούς πυροπαθείς και τις εγκαταλελειμμένες πληγείσες περιοχές, αλλά επειδή τελευταία έκανε υπεύθυνες και τεκμηριωμένες αποκαλύψεις η προσφάτως δημιουργηθείσα και πατριωτικά δραστηριοποιούμενη ανιδιοτελώς Κίνηση Ηλείων Πολιτών «ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΙΑ ΜΑΣ», γύρω από το λεγόμενο «Ταμείο Μολυβιάτη», το οποίο πονηρά μετονόμασαν, με πληθώρα «αμαρτιών» εις βάρος της πυρόπληκτης Ηλείας που υπέστη το 80% των ζημιών σε σχέση με τους υπόλοιπους νομούς. Τα στοιχεία που έφερε και θα φέρει η Κίνηση «ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΙΑ ΜΑΣ» είναι υπεύθυνα και συντριπτικά (από επίσημες απαντήσεις των Υπουργείων, ενώ αρνήθηκαν να απαντήσουν οι κ.κ. Δήμαρχοι και ο Αντιπεριφερειάρχης Ηλείας) και ως φαίνεται «τάραξαν τα λιμνάζοντα ύδατα» στον βούρκο της εγκληματικής αδιαφορίας και απανθρωπιάς των συμμετεχόντων στην χτεσινή σύσκεψη και τώρα θέλουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια μας. Και θα εξηγηθούμε εν ολίγοις.

Δεν «έχομεν χρείαν άλλων μαρτύρων». Αν ανοίξουμε τους επίσημους Πίνακες που δόθηκαν (μετά από Αίτηση, ως εχόντων έννομο συμφέρον) στην Κίνηση «ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΙΑ ΜΑΣ», από το Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, των αναρτημένων στο διαδίκτυο αποφάσεων στην «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» με κωδικό ΑΔΑ: Β4ΜΟΦ-76Σ, θα βρούμε σημεία και τέρατα με δράστες τους κυρίους κυρίους που συνάχτηκαν χτες στον Πύργο για …να κλάψουν γοερά επί των ερειπίων που άφησαν οι πυρκαγιές  (επισυνάπτουμε το σχετικό pdf). 

Mια ενδεικτική σελίδα από την επίσημη ανάρτηση στη "ΔΙΑΥΓΕΙΑ"

Εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια Ευρώ από το «Ταμείο Μολυβιάτη» που υποτίθεται συγκεντρώθηκαν για ειδικό ιερό σκοπό, διατέθηκαν για έργα ύδρευσης, άρδευσης, κατασκευής και επισκευής δρόμων, διευθέτηση χειμάρρων κλπ, κλπ άσχετα με τις πυρκαγιές, για έργα σε περιοχές που ούτε καν πλησίασε από μακριά η φονική πυρκαγιά του 2007 και το κυριότερο δεν δόθηκε ούτε δεκάρα τσακιστή στους ίδιους τους άμεσα πληγέντες που έχασαν τους ανθρώπους τους και τις περιουσίες τους!!!...

Για να δούμε εσάς κ. Αντιπεριφαρειάρχη και σεις κύριοι Δήμαρχοι που στις επισυναπτόμενες δημοσιευμένες στον Τοπικό Τύπο εφημερίδες καμαρώνετε «σαν γύφτικα σκεπάρνια» τι έχετε να πείτε, όταν οι πολίτες της Ηλείας διαβάσουν στα επίσημα έγγραφα, ότι δαπανήσατε εκατοντάδες ή εκατομμύρια Ευρώ για έργα υποδομής στις περιοχές σας που ούτε καν πλησίασε η φωτιά, ενώ άλλες που έγιναν κόλαση από τις πυρκαγιές και ξεκληρίστηκαν ολόκληρες οικογένειες τις αγνοήσατε, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων…

Εντελώς ενδεικτικά για τους Δημάρχους που ενήργησαν υπό την προστατευτική ομπρέλα (διάβαζε «μαζί τα κάναμε») του Αντιπεριφερειάρχη κ. Καφύρα:

-Για πείτε μου Δήμαρχε του Πύργου, κ. Παπαρασκευόπουλε έγινε κάποια πυρκαγιά στα Λαστέϊκα ή την Σκαφιδιά κ.ά. και διαθέσατε (π.χ. αποφάσεις 2010ΕΠ4010021 και 2010ΕΠ4010024 από τη «ΔΙΑΥΓΕΙΑ») ευάριθμες εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ για αντιπλημμυρικά έργα;

-Για πείτε μου Δήμαρχε της Αμαλιάδας, κ. Λυμπέρη έγινε κάποια πυρκαγιά στην Κουρούτα, τα Σαβάλια ή τα Άγναντα κ.ά. και διαθέσατε (π.χ. αποφάσεις 2010ΕΠ4010007, 2010ΕΠ4010011, 2010ΕΠ4010015) επίσης εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ για αντιπλημμυρικά έργα, ύδρευση και οδοποιία;

-Για σας Δήμαρχε Αρχ. Ολυμπίας τι να πω τώρα, σας τα έχω πει με λεπτομέρειες 

Και ο δήμαρχος Αρχ. Ολυμπίας , καμαρωτός καμαρωτός στη σύναξη - "φιέστα"

Εσείς και οι προκάτοχοί σας Δήμαρχοι των ορεινών Δήμων που ευτυχώς δεν κάηκαν εκτός μέρους του οροπεδίου Λάλα (οι δικοί σας χρησμένοι Αντιδήμαρχοι ή πρόεδροι ΔΣ) μοιράσατε αβέρτα τα «αμαρτωλά τριχίλιαρα» και άλλα οφελήματα. Έγινε κάποια πυρκαγιά στο Αντρώνι, το Κούμανι, το οροπέδιο της Φολόης ή κάποια ζημιά στο δρόμο Αρχ. Ολυμπίας-ΕΟ111 και διατέθηκαν εκατοντάδες ή εκατομμύρια Ευρώ (π.χ. αποφάσεις 2010ΕΠ4010005,  2010ΕΠ4010030, 2010ΕΠ4010032) για δίκτυα ύδρευσης, αγροτικές οδοποιίες;

Θα μπορούσαμε να πούμε και πολλά άλλα για τους υπόλοιπους Δημάρχους, που χορηγούσαν αβέρτα τις βεβαιώσεις σε όλους τους εκλογείς-πελάτες τους (δήθεν πυρόπληκτους) αλλά και  χρησιμοποίησαν τα χρήματα του «Ταμείου Μολυβιάτη» για έργα, όπως τονίσαμε που δεν είχαν καμιά σχέση με τις φονικές πυρκαγιές… Πλην, ο φιλόξενος χώρος λοιδωρός.

Και μια τελευταία αφελή ερώτηση, να κάνουμε. Οι εργολήπτες τι γύρευαν στην σύναξη – «φιέστα» του Πύργου; Όλοι τους εργάστηκαν σε έργα αποκατάστασης πυρόπληκτων περιοχών; Αν ναι, να πάρουν τα λεφτά τους μετά από τίμιο εξονυχιστικό έλεγχο καλής τεχνικής κατασκευής και απόδοσης. Αν όμως, όχι (δηλ. τα έργα δεν είχαν σχέση με τις πυρκαγιές) τότε να κληθούν να τους πληρώσουν εκείνοι που τους τα ανέθεσαν, δηλαδή οι επίσημοι υπεύθυνοι-ανεθυνοϋπεύθυνοι που διαγούμισαν τα ιερά λεφτά  των ελλήνων πολιτών, με σκοπό να ανακουφίσουν τους αναξιοπαθούντες πυρόπληκτους συμπολίτες μας Ηλείας...

Θα το ξαναπούμε. Οψόμεθα!...

*Εκδότης του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ» και πρόεδρος της Κίνησης

Πολιτών «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ»- e-mail:sotxsot@gmail.com

ΑΗ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΤΕΝΙΤΣΑΣ, ναός ευσεβούς λατρείας ή σύμβολο ματαιοδοξίας και μωροφιλοδοξίας;

ΑΗ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΤΕΝΙΤΣΑΣ, ναός λατρείας ή σύμβολο ματαιοδοξίας και μωροφιλοδοξίας;

«Δώδεκα Μοστενιτσάνοι, δεκατρείς καπετανάιοι…»

«Δώδεκα Μοστενιτσάνοι, ένα γαϊδαρο φορτώναν…»

ΛΑΪΚΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΏΔΕΙΣ ΦΡΑΣΕΙΣ

           

          Επισκέφτηκα προ ημερών για δεύτερη φορά τον Αη-Γιάννη της Μοστενίτσας (με το νεότερο και επίσημο όνομα Ορεινή) ψηλά στο  ομώνυμο βουνό, που στέκεται περήφανο, επιβλητικό στην ΒΑ μεριά του χωριού. Οξυκόρυφο, «πανταχόθεν ελεύθερο» σε υψόμετρο 1.400μ. σου δίνει την εντύπωση, επειδή έχει καταπληκτική θέα στη γύρω περιοχή ότι βλέπει -όπως λένε οι φανατικοί λάτρεις του Αη-Γιάννη απανταχού Μοστενιτσάνοι (Ορειναίοι)- καθ΄ υπερβολήν βέβαια, ότι «βλέπει όλη την Πελοπόννησο» (!!) παρότι όλα τα γύρω και σε κάποια απόσταση βουνά (κορυφές Λαμπείων Ορέων, Ανάληψη, Αη-Λιάς, Ολωνός, Χελμός κ.ά) είναι πολύ υψηλότερα…

Καταπληκτική θέα, προς τη μεριά της Νουσάς (στο μέσον, βάθος) και
στα αιώνια βουνά του Ολωνού (Ερύμανθου)

Το βουνό Αη-Γιάννης της Μοστενίτσας και ψηλά στην κορυφή του ο ομώνυμος ναός

Η θέα προς τη Μοστενίτσα (στο μέσον) και το Αφροδίσιον Όρος
της Αρκαδίας και πίσω το μάτι φτάνει μέχρι Κάπελη και το Ιόνιον πέλαγος

            Πριν πω τις πρώτες (πριν από 15 χρόνια) και τις τωρινές εντυπώσεις μου από αυτή μου την επίσκεψη, θέλω να αναφερθώ όσο το δυνατόν με λιγότερα λόγια για την ιστορία της τοποθεσίας του Αη-Γιάννη και τη σχέση του με τους κατοίκους της Μοστενίτσας. Και θέλω εκ προοιμίου να τονίσω, για να μη παρεξηγηθώ, ότι τόσο η Μοστενίτσα σα χωριό είναι σημαντικό και με ιστορία στο διάβα των αιώνων (τολμώ να πω ότι ήταν από τα πιο προοδευτικά και εξελιγμένα χωριά την εποχή του ιστορικού «πρώην Δήμου Λαμπείας» (1833-1912) και οι Μοστενιτσάνοι διακρίθηκαν στα γράμματα, τις επιστήμες, τα αξιώματα και την προκοπή). Είναι ένα όμορφο χωριό με φυσικές καλλονές με σημαντικά μνημεία (ξεχωρίζει ο ιστορικός βυζαντινός ναός του Αγ. Γεωργίου).

Ο βυζαντινός ή μεταβυζαντινός ναός Αγ. Γεωργίου Μοστενίτσας στη
συνοικία "Στρατωναίϊκα"

 Μάλιστα προσωπικά τρέφω αισθήματα ειλικρινούς συμπάθειας στη Μοστενίτσα, με σημαντικούς φίλους, παλιούς συμμαθητές μου (στο Γυμνάσιο Λαμπείας) και άλλους.

            Λοιπόν, ακόμη στα πρώτα τεύχη του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ» φρόντισα να κάνω παρουσίαση της ιστορίας του χωριού με την εκλεκτή συνεργασία μιας σημαντικής προσωπικότητας της Μοστενίτσας, του Νίκου Πολυζωγόπουλου (Μπάρκουλα) μοναδικού που ασχολήθηκε σοβαρά ως ιστοριοδίφης για την τοπική ιστορία και αφήνει ανεκτίμητα γραπτά ντοκουμέντα. Μεταξύ των άλλων ιστορικών στοιχείων ο Νίκος Πολυζωγόπουλος, μας πληροφορεί ότι στην κορυφή του Αη-Γιάννη (εκεί που είναι σήμερα ο ναός) υπάρχουν σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα γιατί εκεί υπήρχαν οι τάφοι των βασιλέων της Αρχαίας Ψωφίδος, που βρέθηκαν σε σχήμα γάμα  κεφαλαίο (Γ), οι οποίοι τάφοι δυστυχώς έχουν σήμερα ενταφιαστεί κάτω από τα μεγαλοπρεπή οικοδομήματα του νέου λατρευτικού ναού του Αη-Γιάννη και άλλων «θλιβερών» κατασκευών (θα πούμε παρακάτω).

            Θα πρέπει να πούμε, ότι και οι παλιότεροι Μοστενιτσάνοι και οι σημερινοί έχουν μια υπερβάλλουσα συναισθηματική λατρεία για τον Α-Γιάννη τους, που ξεπερνά ακόμη και τα πλέον θρησκευόμενα ή θρησκόληπτα όρια που νομίζω δεν υπάρχουν σε άλλα μέρη. Και αυτό δεν το λέω για κάποια κατηγόρια, αλλά από σεβασμό και απέραντο θαυμασμό που όμως έχει και τις παρενέργειες που θα περιγράψω. Ενδεχομένως με αυτό το σημείωνα και να στενοχωρήσω κάποιους ή να τύχω της γνωστής και μη εξαιρετέας κακοπροαίρετης κριτικής (συνηθισμένα τα βουνά…).

            Στην προμετωπίδα έβαλα, επίτηδες δυο παροιμιώδεις φράσεις που λένε στα χωριά μας για τους συμπαθείς Μοστενιτσάνους που έχουν την αλληγορική ή την πραγματική σημασία και ερμηνεία τους. Η πρώτη, ότι η ηρωϊκή Μοστενίτσα είχε πολλούς αγωνιστές-καπεταναίους (και πράγματι είχε το 1821) και η δεύτερη κοροϊδευτικά ότι δεν είναι ικανοί να φορτώσουν ούτε ένα γαϊδαρο… «Κάθε τόπος και ζακόνι, κάθε γειτονιά και τάξη» που λένε.

            Εκεί ψηλά στον Αη-Γιάννη, οι Μοστενιτσάνοι πολλές φορές τον χρόνο ανηφορίζουν (παλιότερα με τα πόδια ή με τα γαϊδουράκια, σήμερα με τα αυτοκίνητα) να «αναπέμψουν θυμίαμα ενώπιον Του» με μεγάλη θρησκευτική ευλάβεια που  εκπλήσσει. Δυο φορές τον χρόνο επισήμως (στην εορτή του Αγίου: 26 Σεπτεμβρίου και 8 Μαϊου) αλλά και ανεπισήμως στις 18 Αυγούστου. Εκεί κάνουν και τα βαφτίσια  των παιδιών τους και άλλες εκδηλώσεις. Εκεί επάνω στις γιορτές αυτές ψήνουν πολλά αρνιά και προσφέρουν άλλα πλούσια εδέσματα και ποτά, χορεύουν και διασκεδάζουν από της προηγουμένης μέχρι της δύσεως του ηλίου. Εκεί καλούν επίσημους (βουλευτές, νομάρχες, δημάρχους κ.ά.) που ευχαρίστως προστρέχουν να προσευχηθούν και να συνευωχηθούν με τους πελάτες-ψηφοφόρους τους!...

Γι αυτές τις γιορτές, χρόνια τώρα έκαναν αγώνες (με θεμιτά και αθέμιτα μέσα) για να φτιάξουν βατό αυτοκινητόδρομο και το πέτυχαν, κι ας μην είχαν δρόμους μέσα στο χωριό τους ή τα γύρω χωριά του Δήμου!!. Μάλιστα τελευταία, επί Δημαρχίας και Αντιδημαρχίας στον αλήστου μνήμης π. Δήμο Λαμπείας δυο Μοστενιτσάνων δημοτικών αρχόντων (2006-2010) που εξουσίαζαν απόλυτα, διετέθησαν αρκετά κονδύλια και έγινε ο δρόμος αυτός (ακόμη ελέχθη ότι χρησιμοποιήθηκαν και χρήματα από το «Ταμείο Μολυβιάτη» για τις πυρκαγιές !!!.., σύμφωνα με πληροφορία του Μοστενιτσάνου πρώην Δημάρχου που διαψεύστηκε…) Επίσης, ο Αη-Γιάννης ψηλά στο βουνό, διαθέτει και …ιδιωτικό αυτοκίνητο (4Χ4) παρακαλώ, δωρεά ευλαβών προσκυνητών που κυκλοφορεί με το όνομα του Αγίου με δικέφαλους αετούς, μοναδικό φαινόμενο πιστεύουμε.

Και επειδή εδώ για τον Αη-Γιάννη της Μοστενίτσας, δεν ισχύει το γνωστόν «φτωχός Άγιος, δοξολογιά δεν έχει», επανέρχομαι να αιτιολογήσω το τίτλο του παρόντος:

ΑΗ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΤΕΝΙΤΣΑΣ, ναός ευσεβούς λατρείας

ή σύμβολο ματαιοδοξίας και μωροφιλοδοξίας;

            Όπως προανέφερα, πριν 15 χρόνια επισκέφτηκα με δυσκολίες στο δρόμο, κι εγώ τον Αη-Γιάννη ψηλά στο βουνό παρέα με τον αείμνηστο φίλο μου Νίκο Κουτσόπουλο και μαζί με τους άλλους προσκυνητές είδα ένα απλό και απέριττο εκκλησάκι όπου άναψα το κεράκι μου, όπως συνηθίζεται στα χωριά μας. Θαύμασα την ωραία θέα αλλά και τότε στενοχωρήθηκα λίγο για την κακόσχημη κεραία της τηλεόρασης (ήταν και ο λόγος που είχε πάει και ηλεκτρικό ρεύμα με πάμπολλα λαμπιόνια-όπως συνηθίζουν οι Μοστενιτσάνοι στους ναούς τους…) και από το γεγονός ότι δεν είδα ούτε ίχνος των τάφων (σε σχήμα Γ) των βασιλέων της Αρχαίας Ψωφίδος που μου είχε πει ο Νίκος Πολυζωγόπουλος, γιατί είχαν καλυφθεί και αφανιστεί. Ας είναι…

            Φέτος ξαναπήγα και ανέβηκα με μεγάλη άνεση (καθόσον το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου είναι στρωμένος με τσιμέντο και ο υπόλοιπος βατός) ψηλά στο βουνό του Αη-Γιάννη. Ομολογώ βρέθηκα προ μεγάλης εκπλήξεως που δεν περίμενα. Είχα ακούσει ότι ο απανταχού Μοστενιτσάνοι είχαν φτιάξει ένα πολυτελές εκκλησάκι του Αγίου τους, αλλά αυτό που αντίκρισα (και βλέπετε κι εσείς στη φωτογραφία) με άφησε άφωνο. 

Ιδού! η αυτοκρατορική πύλη με τους χρυσούς αετούς....

 Πρώτα, πρώτα γυαλιστερά και χρυσοκεντημένα κιγκλιδώματα με δυο τεράστιους χρυσούς αετούς στην κλειδαμπαρωμένη είσοδο (που θυμίζουν παλιούς αυτοκρατορικούς θυρεούς ή σύγχρονα σύμβολα πρώην ολοκληρωτικών καθεστώτων). Με δυσκολία διαβήκαμε από το πλάι τα κάγκελα και εκεί ήταν η αποθέωση. Ένας καλλίπετρος αρκετά μεγάλος ναός (που απολαμβάνετε στις φωτογραφίες), λίαν μεγαλοπρεπής με εξεζητημένες δομικές υπερβολές, πλακοστρωμένο συνθετικό δάπεδο δίκην βίλας βορείων προαστείων Αθηνών,  κατασκευασμένος σε νέα θέση στα 10 μέτρα από τον παλιό ναΐσκο του φτωχού Αγίου.

Ο περικαλλής ναός του "πλούσιου" Αη-Γιάννη και στο βάθος, ο περιφρονημένος
μικρός ναϊσκος του "φτωχού" Αγίου, η κεραία κλπ  συμπαρομαρτούντα...

            Αφού συνήλθα, από την λάμψη το νέου ναού άρχισα σιγά σιγά  να εγκαταλείπω την πρώτη εντύπωση και να βλέπω τα υπόλοιπα που ομολογώ  με σημάδεψαν. Τι είδα λοιπόν; Είδα το παλιό «γκαρδιακό» (όπως λέει ο ποιητής μας Κωστής Παλαμάς) ρημαγμένο ξωκλήσι,  να στέκει εκεί και στο εσωτερικό του (δεν είδα τι είχαν βάλει πάνω στην «Αγία Τράπεζα») να έχει μεταβληθεί σε μια θλιβερή αποθήκη με παλιοκαρέκλες και άλλα αντικείμενα (!!!). Και το χειρότερο και αχαρακτήριστο, δίπλα ακριβώς στην οροφή του, μια τεράστια μαύρη πλαστική δεξαμενή νερού, που βγάζει μάτι. 

Οι θλιβερές λεπτομέρειες: Πάνω από τον παλιό ναό  (τώρα αποθήκη) με το πνιγμένο καμπαναριό του, η αποκρουστική πλαστική δεξαμενή, πίσω η θηριώδης κεραία και μπροστά το επαγγελματικό ψυγείο  και οι τέντες για τις  ...δεξιώσεις.

             Τέτοια ασέβεια και αποκοτιά δεν τη …«θέλει ούτε ο θεός, ούτε ο διάβολος» που λέει και ο λαός μας. Και η περιήγηση βεβαίως της θλίψης δεν σταματά εδώ. Δίπλα ακριβώς σε απόσταση αναπνοής μια τεράστια κεραία (μάλλον κινητής τηλεφωνίας) μια άλλη αποθήκη και μαζί με τις πολυτελείς τέντες (για τα επίσημα γλέντια) συνθέτουν ένα αποκρουστικό θέαμα που δεν συνάδει ούτε με την ιερότητα του χώρου, ούτε με την αισθητική του περήφανου βουνού…

            Και μέχρις εδώ, οι δικές μου αισθητικές, ας πούμε και …ιδιόρρυθμες απόψεις και θέσεις. Που μπορεί να είναι ή να μη είναι αποδεκτές. Που μπορεί να  γίνουν αντικείμενο επιδοκιμασίας (από κάποιους ευαίσθητους ρομαντικούς) ή να γίνουν αντικείμενο αποδοκιμασίας (από τους συμπολίτες Μοστενιτσάνους ή άλλους που έχουν διαφορετική άποψη). Δεκτή κάθε καλοπροαίρετη κριτική, ακόμη και αυστηρή.

            Για να δούμε όμως και μια άλλη πλευρά του θέματος αυτού, δηλ. της αστρονομικής (για τα μέτρα των χωριών μας) δαπάνης, της διαδικασίας εξεύρεσης σημαντικών κονδυλίων, των αλόγιστων δαπανών από τον κρατικό κορβανά κλπ, κλπ. Και κυρίως, στην «παράπλευρη απώλεια» και την πρωτοφανή ασέβεια σε ένα σπουδαίο Αρχαιολογικό χώρο.

            Γνωρίζω ότι η πρώτη και ίσως εξοργισμένη απάντηση των φίλων Μοστενιτσάνων θα είναι ότι: «εμείς οι ευλαβείς, δώσαμε από το φτωχό μας βαλάντιο να φτιάξουμε το σπίτι του Αγίου μας, όπως εμείς το θέλουμε και δεν δίνουμε λογαριασμό σε κανένα». Θα πρόσθετα εγώ,  πολύ περισσότερο σε σένα κε Σωτηρόπουλε… Σωστή και αποδεκτή η απάντηση, «περί ορέξεως…» που λένε. Εδώ όμως μπαίνουν άλλα σημαντικά θέματα, που εμείς σαν ενεργοί πολίτες έχουμε ηθική (τουλάχιστον) υποχρέωση να επισημαίνουμε και οι εκφραζόμενες απόψεις δεν είναι προς κακοφανισμόν κανενός, συμπολίτη φίλου καλού ή άσπονδου. Ας δούμε λοιπόν μερικές πτυχές:

α. Η εξοργιστική (για κάποιους σαν κι εμένα) πολυτελής και πολυδάπανη κατασκευή πάνω στα αρχαία μνημεία δεν περιποιεί τιμή για κανένα, ούτε στους Μοστενιτσάνους, ούτε στους καθύλην αρμόδιους (Πολιτεία, Εκκλησία, Δήμο, Διοίκηση)

β. Αναφέρθηκα, στην άκρως ρουσφετολογική και εξωφρενική κρατική δαπάνη για την τσιμεντόστρωση του δρόμου που οδηγεί σε ένα από τα δεκάδες εξωκλήσια των χωριών μας.   Είναι πρόκληση, και εξόφθαλμη εύνοια που είναι σε βάρος ζωτικών αναγκών των χωριών μας που έχουν εγκαταλειφτεί στην τύχη τους.

γ. Ο  περικαλλής νεοδομημένος ναός, σύμφωνα με τις πλέον επιεικείς εκτιμήσεις κόστισε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ (ίσως να πλησιάζει και σε διψήφιο αριθμό). Και το ερώτημα που βγαίνει αυθόρμητα. Που βρέθηκαν τόσα χρήματα;

Ασφαλώς ένα αρκετά μεγάλο ποσό είναι από τις ευλαβικές μικρές ή γενναιόδωρες συνεισφορές των πιστών, πόσο όμως;  Εγώ πιστεύω, όσο και αν αναζητήσουμε τις χορηγίες αυτές στους φιλότιμους και υπερβαλλόντως  λατρεύοντες τον Αη-Γιάννη τους Ορειναίους, δεν πρόκειται να πλησιάσουμε το δαπανηθέν ποσόν. Και βεβαίως δεν πρόκειται εμείς –που δεν έχουμε ούτε τη δυνατότητα, ούτε το τυπικό δικαίωμα, ούτε στο κάτω-κάτω και την αρμοδιότητα- να προβούμε σε ένα τέτοιο έλεγχο. Θα ήταν όμως ευχής έργον, εάν οι υπεύθυνοι της κατασκευής του μεγαλόπνοου έργου αυτού να ικανοποιήσουν το κοινόν αίσθημα, δημοσιεύοντας τους χορηγούς, τις χρηματοδοτικές πηγές και βεβαίως την συνολική δαπάνη της κατασκευής (όπως κάνει πάντα η Ι. Μητρόπολη Ηλείας). Βεβαίως είναι τοις πάσιν γνωστόν ότι ακόμη και το cd με το ντοκυμαντέρ για το Δήμο Λαμπείας που γυρίστηκε με χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και έπρεπε να διατίθεται δωρεάν) το μοσχοπουλούσαν οι Μοστενιτσάνοι Δημοτικοί άρχοντες υπέρ του Αη-Γιάννη, λες και οι άλλοι άγιοι της περιοχής δεν είχαν ανάγκη...   Και τα λέω αυτά εγώ, που ως επικεφαλής ενός μικρού Πολιτιστικού Συλλόγου δημοσιεύουμε μέχρι και το τελευταίο λεπτό και τα χρήματα που συνεισφέρουν οι συμπολίτες και φίλοι, αλλά και το κόστος των διάφορων έργων  που πραγματοποιούμε (βρύσες, πλατείες, Πνευματικά-Μορφωτικά ιδρύματα, Συνέδρια, Εκδηλώσεις κλπ). Πράγματι θα είναι μια σημαντική και επιβαλλόμενη χειρονομία, που θα εκτιμηθεί δεόντως από όλους.

δ. Και ένα τελευταίο, χωρίς να θέλω να κάνω υποδείξεις στους αγαπητούς συμπολίτες Μοστενιτσάνους (Ορειναίους, επί το πλέον «σύγχρονον»). Αγαπητοί συμπατριώτες, μήπως θα ήταν προτιμότερο, αντί να δαπανήσετε τόσες εκατοντάδες χιλιάδες για τον Αη-Γιάννη, ένα μέρος από αυτά να διαθέτατε και για το Μνημείο του Αγ. Γεωργίου στα «Στρατωναίϊκα»; (που το έχετε εγκαταλείψει, μέχρι και οι σπουδαίες αγιογραφίες του έχουν καταστραφεί με την διέλευση των καλωδίων του ηλεκτρικού!..).

Μέρος των αγιογραφιών του Αγ. Γεωργίου κατεστραμένες  από την παρέμβαση... 

Ταύτα και μένω… (με τα δικά σας), την Κυριακή σας περιμένω!.