Γιατί το «ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΣΕΡΓΙΑΝΙ» της Δίβρης από σημαντικό Πολιτιστικό γεγονός πριν 10 χρόνια, σήμερα το λέμε «εργολαβική γιορτή των ατζέντηδων»!...

Στην επάνω εικόνα το πάνελ της Εκδήλωσης του "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ"
Από δεξιά ο Λαοκράτης Βάσης, Πάνος Τριγάζης, Γιώργος Βασιλακόπουλος, Γιώργος Δο-
λιανίτης, Σωτ. Σωτηροπουλος. Σε πρώτο πλάνο (πλάτη) ο Μουσικοσυνθέτης Ηλίας Ανδριόπουλος
Στην κάτω εικόνα το "ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΣΕΡΓΙΑΝΙ" στην κεντρική πλατεία της Δίβρης

Γιατί το «ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΣΕΡΓΙΑΝΙ» της Δίβρης από σημαντικό Πολιτιστικό γεγονός πριν 10 χρόνια, σήμερα το λέμε «εργολαβική γιορτή των ατζέντηδων»!...

Μια οφειλόμενη απάντηση σε παράπονα

Ως γνωστόν η πολιτιστική εκδήλωση «ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΣΕΡΓΙΑΝΙ» που ξεκίνησε πριν 12 χρόνια με πρωταγωνιστή και χοροδιδάσκαλο τον τότε Γυμνασιάρχη του Γυμνασίου-Λυκείου Λαμπείας κ. Τσαντήλα, που με πολλή προσπάθεια και κόπο δημιούργησε την «Χορευτική Ομάδα Δίβρης», οποία είχε και έχει πολύ αξιόλογες επιδόσεις στα χρόνια που πέρασαν.  Βεβαίως το γεγονός ότι οι ιθύνοντες της Δίβρης και του πρώην και νυν Δήμου δεν κατάφεραν, ως όφειλαν, να μετατρέψουν την «Ομάδα» σε ένα Συλλογικό όργανο, είναι στα μείον. Αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος.

Τα χρόνια από το 2003 που πρωτοξεκίνησε το «ΣΕΡΓΙΑΝΙ» διαδέχονταν το ένα το άλλο και με την πάροδο συνεχώς βλέπαμε μια επικίνδυνη υποβάθμιση. Λιγότερα χορευτικά συγκροτήματα συμμετείχαν, τα τελευταία χρόνια καταργήθηκε η ζωντανή δημοτική μουσική, τα φτωχικά σκηνικά της χορευτικής πίστας τα ίδια και τα ίδια... Ακόμη, σε αυτή την Εκδήλωση υπήρχε η πλήρης απουσία-«αφωνία» κάποιου διβριώτη, αφού και ο χαιρετισμός και η τελετουργία της Γιορτής γινόταν από εισαγόμενους ομιλητές και κουμανταδόρους... Με λίγα λόγια το θέαμα έγινε από μια στιγμή και μετά, κακή αντιγραφή του προηγούμενου και φυσικά κουραστικό στους θεατές-ακροατές. Το κοινό που παρακολουθούσε τις εκδηλώσεις ήταν συγκεκριμένο, αποτελούμενο από τους γονείς και φίλους των χορευτών και χορευτριών κυρίως από τα ξένα συγκροτήματα που έρχονταν με πούλμαν. Είναι αλήθεια ότι κάποιοι τοπικοί παράγοντες (κυρίες της «Αγοράς», χωρίς να έχουν κάποιο θεσμικό ρόλο) το αγάπησαν το «χορευτικό Σεργιάνι», το υιοθέτησαν και βοηθούσαν στα διαδικαστικά της περιποίησης των παραβρισκομένων... Επίσης τελευταία το υιοθέτησε και ο Σύλλογος των Διβριωτών της Πάτρας. Μέχρις εδώ καλά. Ήταν και είναι μια Εκδήλωση που προσφέρει θέαμα στην καλοκαιρινή Δίβρη και δεν είναι κακό που γίνεται. Μάλιστα ακούστηκε από τα χείλη κάποιων φανατικών οπαδών ότι ... «στα κάτω-κάτω, την ημέρα αυτή κινούνται και τα μαγαζιά της Δίβρης» (sic!). Είναι και αυτό κάτι, αφού τις άλλες μέρες υπάρχει νέκρα...

Αυτά και άλλα (που κατά καιρούς έχουμε γράψει), μέχρι που ήρθαν οι «οικονομικές» και «πολιτισμικές» αποκαλύψεις, συνταρακτικές κατά την άποψή μας, που αξίζει το κόπο να αναφερθούμε. Και αναγκαζόμαστε σήμερα να απαντήσουμε στα παράπονα κάποιων συμπολιτών (θεσμικών και μη θεσμικών), ότι δήθεν εμείς (δηλ. το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» και το περιοδικό «ΔΙΒΡΗ») και άλλοι υποψιασμένοι συμπολίτες, το κατηγορούν άδικα.

Εν ολίγοις και επιγραμματικά:

1. Ως προς το «οικονομικό». Έχουμε γράψει πάμπολλες φορές  για το παράλογο και υπερβολικό κόστος αυτής της Εκδήλωσης που κάθε χρόνο κυμαίνεται από 10.000 έως 15.000 Ευρώ (!!!) από τα χρήματα του φορολογούμενου δημότη, που εμείς λέμε ότι πάνε σε αρπαχτικούς ενδιάμεσους ατζέντηδες... Τα στοιχεία είναι συνταρακτικά και βγαίνουν από την επίσημη σελίδα του Υπουργείου «ΔΙΑΥΓΕΙΑ». Και το χειρότερο επισυνέβησαν  μερικά λίαν σκανδαλώδη, όπως π.χ. πληρώθηκαν χρήματα στο όνομα μακαρίτη διβριώτη (!!) ή νοικιάστηκαν δήθεν στολές για 160 χορευτές(!!) ή πληρώθηκαν για αναψυκτικά και γλυκά  λες και ήσαν χιλιάδες θεατές και άλλα πολλά που «βγάζουν μάτι»...     

2. Ως προς το «πολιτισμικό». Με έκπληξη διαβάσαμε ότι ο τωρινός Δήμος Αρχ. Ολυμπίας (που χρηματοδοτεί μαζί με την Περιφέρεια) δήλωσε επισήμως ότι «το ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΣΕΡΓΙΑΝΙ είναι η καθιερωμένη επίσημη Πολιτιστική-Παραδοσιακή Γιορτή της Δίβρης». Με απλά λόγια οι κύριοι αυτοί ήρθαν από μακριά και μας επέβαλλαν και επίσημη Εκδήλωση. Και στη συνέχεια ήρθαν και οι ντόπιοι οπαδοί και θαυμαστές του «Σεργιανιού» και λένε επίσης «Αναβάθμιση των εκδηλώσεων που ήδη είναι καθιερωμένες (Αγίου Παντελεήμονος και Χορευτικό Σεργιάνι)» (!!!). Και εδώ, είναι μια μεγάλη ασέβεια στις τοπικές παραδόσεις μας να θέλουν να μας επιβληθεί (είναι ταυτόσημη σχεδόν με την πρόταση του Δήμου) η εξομοίωση μιας βιωματικής από αιώνων τοπικής διβριώτικης γιορτής, αυτής του πανηγυριού του Αγίου Παντελεήμονος στον παραδεισένιο «Πόντο», με μια περιστασιακή «εργολαβική των ατζέντηδων» γιορτή αυτής του «Χορευτικού Σεργιανιού» (ως δήθεν καθιερωμένη, αφού είναι βέβαιον ότι θα σταματήσει, όταν στερέψει ο κρατικός κορβανάς...)

Και επί πλέον εμείς κάθε χρόνο με τις δικές μας Εκδηλώσεις (άσχετα αν αρέσουν ή δεν αρέσουν) δίνουμε το παράδειγμα και για την δημόσια διαφάνεια και κυρίως πως μπορούν να γίνονται ανάλογες εκδηλώσεις αποκλειστικά με τις δικές μας δυνάμεις στηριζόμενες στον εθελοντισμό και όχι σε «ξένα κόλλυβα», σε ενδιάμεσους αντζέντηδες και πληρωμένους εργάτες... Δηλαδή,  από την μια μεριά «πομπώδεις» Εκδηλώσεις που γίνονται την ίδια εποχή, όπου η προετοιμασία τους ήταν το πολύ 2-3 ώρες(!!) πριν την έναρξη και η δαπάνη (από τα λεφτά του φορολογούμενου πολίτη-δημότη) να πλησιάζει τις 15.000 Ευρώ, ενώ οι δικές μας Εκδηλώσεις (πολλές φορές και με σπουδαία χορευτικά συγκροτήματα π.χ. το διάσημο στην Ευρώπη χορευτικό «Τσαούλη-Λιακατά» την δεκαετία του 1980 ή αργότερα το χορευτικό του "Φυσιολατρικού Ομίλου Πατρών" ή πριν 2 χρόνια το χορευτικό του «Λυκείου Ελληνίδων Πύργου»). Εκδηλώσεις σε εθελοντική βάση που κοστίζουν από 500 Ευρώ (καλά διαβάσατε) μέχρι 2000 Ευρώ το πολύ... Και όχι βεβαίως από τον κρατικό κορβανά.

Τέλος για να διασκεδάσουμε κάποια πρόσφατα  παράπονα κάποιων φανατικών του «Χορευτικού Σεργιανιού», ότι δήθεν το πολεμάμε άδικα τους παραθέτουμε το παρακάτω ντοκουμέντο, γραμμένο το 2004, παρακαλώ. Για να δουν ότι εμείς τα καλά τα χαιρόμαστε και τα προβάλλουμε δεόντως, αλλά και τα άσχημα τα λέμε εκεί όπου πρέπει, με θάρρος και παρρησία... Διαβάστε και απολαύστε. 

Αφού διαβάσατε το παραπάνω κείμενο, ασφαλώς θα καταλάβατε γιατί το τότε "πολιτιστικό θαύμα" αποκαλούμε σήμερα "γιορτή των ατζέντηδων"...