ΜΗΠΩΣ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΩΑ ΓΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΒΡΙΩΤΕΣ 2ης ή 3ης
ΓΕΝΙΑΣ;
Τρία
φωτεινά παραδείγματα: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΒΛΑΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ.
Δίνουν
μαθήματα υψηλής πνευματικής και υλικής προσφοράς και αγάπης αλογάριαστης στη γη
των προγόνων τους...
Ο
υπογραφόμενος, «διαβαίνοντας τον Ρουβίκωνα» των ετών, με όση μου επέτρεπαν οι
δυνάμεις μου κοινωνικής προσφοράς και
δράσης για το καλό της φιλτάτης γενέτειρας, της αγαπημένης μας Δίβρης,
συνάντησα και Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες και Σκύλες και Χάρυβδες αλλά και απάνεμα
λιμάνια Αγνής λαϊκής Ψυχής και συγκινητικής απαντοχής των συμπατριωτών μου, στο
δρόμο προς την Ιθάκη. Σηματωροί και βιγλάτορες οι μεγάλες μορφές ευπατρίδων
διβριωλατρών που έδωσαν το είναι τους και την ψυχή τους, όπως π.χ. οι κατά καιρούς
χρηματίσαντες πρόεδροι Συλλόγων, ο Βάσσος Στεφανόπουλος, ο Ελπιδοφόρος
Παπακωνσταντόπουλος, ο Νίκος Σωτηρόπουλος, ο Τάσης Καζάζης και τόσοι άλλοι ων
ουκ έστι αριθμός που άφησαν εποχή για έργα εποποιίας, φροντίδας και ευεργεσίας
στην ιστορική κωμόπολή μας ...
Τα
χρόνια πέρασαν, οι πάλαι ποτέ ευημερούσες και δραστήριες παροικίες των
διβριωτών της ξενιτειάς (Σύλλογοι Αθήνας, Πάτρας, Αμερικής) ατόνησαν ή ...«ασθένησαν»
με χίλιες δυο παρενέργειες που δεν είναι του παρόντος να αναφέρουμε. Αλλά και οι
μονίμως διαμένοντες στην εγκαταλελειμμένη και ρημαγμένη Δίβρη (όπως άλλωστε σε
όλα τα χωριά της Ελλάδας), αποκαμωμένοι από τις δυσκολίες και με ...«σύγχρονη»
νοοτροπία αδιαφορίας και ωχαδερφισμού για τα τοπικά προβλήματα, αφήνουν την
πατρώα γη να μαραζώνει και να οδηγείται από το κακό στο χειρότερο... Αλλά δεν σκοπός
του παρόντος σημειώματος να διεκτραγωδήσουμε για μια ακόμη φορά την κατάσταση
που ζούμε καθημερινά και μας λυπεί και μας στενοχωρεί όλους. Άλλος είναι ο
σκοπός μας.
Τα
δυο τελευταία χρόνια, στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ
ΔΙΒΡΗΣ», βρεθήκαμε μπροστά σε ένα καταυγάζον φως, άφατης και αλογάριαστης πατριωτικής
αγάπης προς την Δίβρη μας από συμπολίτες που είναι μακριά της!!!... Από
συμπολίτες 2ης ή 3ης γενιάς που ούτε γεννήθηκαν στη
Δίβρη, ούτε έχουν πλέον στενούς συγγενείς που να διαμένουν στο τόπο που
γεννήθηκαν και μεγάλωσαν οι πρόγονοί τους. Υποθέτω κάποια εσωτερική φλόγα,
κάποιος «σχολάζων» πατριωτισμός μέσα τους, κάποιο οικογενειακό νοσταλγικό και
δημιουργικό DNA τους παρότρυνε
να μας παρουσιάσουν σημεία απίστευτης (για τα σημερινά δύσκολα δεδομένα)
απλοχεριάς αγάπης στην γη των προγόνων τους, ο κάθε ένας με το δικό του
τρόπο...
Και
για να μπω κατ΄ ευθείαν στο θέμα μας, αναφέρομαι σε τρεις συμπατριώτισσες και συμπατριώτες
από αυτούς που ομολογώ με εξέπληξαν. Χωρίς να πάρω την άδειά τους, γράφω τα
παρακάτω γιατί αν τους ρωτούσα, ενδεχομένως να προσέκρουα στην μετριοφροσύνης τους...
1) ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ
Η Αγγελική Μανιαδάκη είναι
διβριώτισσα 2ης γενιάς, κόρη της Μαρίκας Μιχ. Αγγελόπουλου και
εγγονή του φωτισμένου δασκάλου Μιχάλη Αγγελόπουλου («Μαραθιά») και της Αγγελικής
από την εκλεκτή Περαμαχαλιώτικη οικογένεια Φιλιπποπούλου.
Ο δάσκαλος Μιχάλης Αγγελόπουλος (Μαραθιάς) με την σύζυγό του Αγγελική Φιλιπποπούλου γύρω στα 1920 |
Η μητέρα της δωρήτριας Μαρίκα Αγγελοπούλου με την μεγάλη κόρης της και τον σεβάσμιο παπαΝίκο Τσάμη, κάτω από τον πλάτανο του Μαραθιά την δεκαετία του 1960 |
Καθηγήτρια εκλεκτή φιλόλογος,
είναι παντρεμένη με τον Μανώλη Μανιαδάκη και διαμένει στην Κρήτη. Από την
επιστολή της που δημοσιεύουμε παρακάτω αλλά και από λυρικό πατριδολατρικό
ποίημά της, θα καταλάβετε ότι ποτέ δεν έκοψε τους δεσμούς της με τη Δίβρη.
Προσήλθε αυθόρμητη και ενθουσιώδης και πρόσφερε στο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»
δυο πολύ μεγάλα δώρα, πέρα από την αγάπη της.
Πρώτον μας δώρισε ένα εξαιρετικό καινούργιο πιάνο
αξίας περίπου 1.400 ευρώ στην υπηρεσία της ψυχαγωγίας των συμπολιτών μας και
μάλιστα μαζί με την εξαδέλφη της κ. Βίκυ Κουρνούτου (το γένος Κορμπάκη από τα
Τσίπιανα) διακεκριμένη καθηγήτρια Μουσικής, θα μας προσφέρουν στην κεντρική μας Εκδήλωση της 22ας Αυγούστου μια
αξέχαστη ποιοτική «Μουσική βραδιά» με το πιάνο μας (πλέον) που θα
συνοδεύουν κιθάρα και ακορντεόν!..
Το ολοκαίνουργο πιάνο, ΔΩΡΟ-απόκτημα του "Πνευματικου Κέντρου Δίβρης" πήρε τη θέση του για να ψυχαγωγεί στο εξής τους συμπολίτες και επισκέπτες... |
Δεύτερον και
σημαντικότερο. Πρόσφερε στην ΒΙΛΙΟΘΗΚΗ
του Πνευματικού μας Κέντρου, όλα τα σπάνια και μεγάλης πνευματικής αξίας βιβλία
του παππού της δασκάλου Μιχάλη Αγγελόπουλου!!... Στο τέλος θα δείτε τον πλήρη
Κατάλογο αυτού του πνευματικού πλούτου και θα εκπλαγείτε.
Διαβάστε την Επιστολή της
και το αισθαντικό ποίημά της για τη «Διβρη της» και θα δείτε το μέγεθος ενός πρωτόγνωρου
πατριωτικού μεγαλείου...
Κύριε Σωτηρόπουλε
Θέλω
να σας εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες για τη δυνατότητα που μου δώσατε, να
προσφέρω κι εγώ ένα μικρό λιθαράκι στον εμπλουτισμό του «Πνευματικού κέντρου
Δίβρης» μ΄ ένα ακόμη στοιχείο πολιτισμού, που θα μπορούσε ν΄ αξιοποιηθεί
δεόντως για την ψυχαγωγία και την αισθητική καλλιέ4ργεια των κατοίκων της
Δίβρης, καθώς και όλων, όσοι την αγαπούν και την επισκέπτονται.
;Η προσφορά μου αποτελείται από ένα
ηλεκτρικό γερμανικό πιάνο μαζί με το απαραίτητο
«σκαμπώ» του ταπεινής υλικής αξίας (1.370 Ευρώ), αλλά μεγάλης συναισθηματικής καθώς
προσφέρεται εις μνήμην των προγόνων μου, του παππού μου Μιχαήλ Αγγελοπούλου
(«Μαραθιά»), της γιαγιάς μου Αγγελικής Φιλιπποπούλου-Αγγελοπούλου και της
μητέρας μου Μαρίκας Αγγελοπούλου-Βαμαβακέρη.
Είθε
αυτή η μικρή δωρεά να τύχει της αρμόζουσας υποδοχής και αξιοποίησης από τον
κόσμο της Δίβρης, καθώς απευθύνεται σ΄ αυτόν.
Εάν
τυχόν απορήσει κανείς για την χειρονομία μου, μιας διβριώτισσας δεύτερης γενιάς,
που έζησε στη Δίβρη μόνο κάποια καλοκαίρια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας,
ελπίζω το στιχούργημά μου (δεν τολμώ να το χαρακτηρίσω ποίημα) που συνοδεύει
αυτό το σημείωμα, να δίνει εξήγηση για το θάρρος της πρωτοβουλίας που έλαβα.
Η δωρήτρια Αγγελική Μανιαδάκη δεξιά, η εξαδέλφη της μουσικός Βίκυ Κουρνούτου, αριστερά, μαζί με τον πρόεδρο του "Πνευματικού Κέντρου Διβρης" στον αύλιο χώρο |
ΣΤΗ ΔΙΒΡΗ ΜΟΥ
1.
Διβρη μου μεγαλόπρεπη
δροσιά μου, ομορφιά μου,
ερωτική μου ανάμνηση
και παιδική χαρά μου
2.
Δίβρη μου κρούσταλλα νερά
πλατάνια κι έλατά μου
προγονική μου ζεστασιά,
ροδόχρυσα φιλιά μου
3.
Δίβρη μου και πως νοσταλγώ
μαβιά τα δειλινά σου,
σμαράγδια τα πετράδια σου,
λευκά τα πρόβατά σου
4.
Αγόρια ροδομάγουλα,
κορίτσια με πλεξούδες,
υγρή ανάσα του βουνού,
θυμόσοφους παππούδες
5.
Κυρά μου με τις εκκλησιές,
τα δυο σου μοναστήρια,
τα σπίτια τα πετρόχτιστα,
τα θρυλικά γεφύρια.
6.
Λουλούδι της Ηλείας γης
στολίδι του Μωριά μας
λαμπρή η ιστορία σου
κι ανήκει στα παιδιά μας
7.
Δίβρη μου που σε δόξασαν
εξέχοντα παιδιά σου,
ταξίδεψαν στα πέρατα
τιμώντας τ΄ όνομά σου.
8.
Σε σένα στρέφω τη ματιά
σαν λαχταρώ το φως μου,
όταν θυμάμαι την αυγή
κι αναζητώ το βιος μου
9.
Μη σκύβεις το κεφάλι σου
αρχόντισσα παλιά μου,
κάνε κουράγιο, μάθε το
πώς σ΄ έχω στην καρδιά μου
Αγγελική Μανιαδάκη
2) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΒΛΑΣ
Ο Κωνσταντίνος Ταβλάς είναι γιος του
Χρύσανθου και της Άννας Ταβλά, δηλ. διβριώτης 3ης γενιάς, εγγονός της
Χριστίνας και Τάκη Ταβλά (που θήτευσε ως δραστήριος μέλος και ταμίας του «Συνδέσμου
των εν Πάτραις Λαμπειέων, η Αγ. Τριάς» αλλά και των αδελφών της γιαγιάς του
μεγάλων διβριολατρών, Γιάγκου και Αγησίλαου
Κανελλόπουλων, διαμένει και εργάζεται στο Λονδίνο, ως ανώτατο στέλεχος
Χρηματοοικονομικού Οίκου παγκόσμιας εμβέλειας. Με σπουδές υψηλού επιπέδου
καταυγάζει στην αλλοδαπή. Όμως, όπου σταθεί και όπου βρεθεί το μυαλό του έχει
στην Διβρη (μάλιστα και η Ιστοσελίδα του στο Ίντερνετ έχει το τίτλο www.mydivri.gr, με θέματα από τη Δίβρη).
Τον
θυμάμαι, μικρό παιδί να σκουπίζει και να καλλωπίζει την πλατεία της «Λίμνας» που
εκεί δίπλα είναι το αρχοντικό σπίτι των Ταβλαίων στους Γκρουστάδες.
Ο μικρός Κων/νος Ταβλάς μπροστά στο κάνταλο διβριώτικης βρύσης |
Ο πατέρας
του Χρύσανθος Ταβλάς είναι φλογερός πατριώτης και πρωτεργάτης για πολλά έργα
στη Δίβρη αλλά και η ψυχή του έργου «Πάνω Γαβροβίκος».
Το αρχοντικό σπίτι Ταβλά στους Γκρουστάδες της Δίβρης |
Εκείνο
όμως, που πρέπει να γίνει γνωστό (σε όσους δεν το γνωρίζουν) είναι, ότι ο
Κωνσταντίνος από εκεί που βρίσκεται πήρε μόνος του την πρωτοβουλία να
επικοινωνήσει με τους απανταχού Διβριώτες της αλλοδαπής, με μια συγκινητική
Επιστολή για να βοηθήσουν οικονομικά την εκ βάθρων ανέγερση της ιστορικής
βρύσης του «Πάνω Γαβροβίκου». Και κατάφερε να συγκεντρώσει τα περισσότερα
χρήματα από Ομογενείς μέχρι σήμερα, για την δημιουργία της βρύσης..., και
συνεχίζει με σθένος και περισσή αγάπη για την πατρώα γη. Ένα λαμπρό παράδειγμα
προ μίμησιν...
3) ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
Ο αξέχαστος φίλος Νίκος Κουτσόπουλος, στη "χούρχουρη" του αγαπημένου του μύλου στη Λαγκάδα. |
Διαμένει και εργάζεται (έχει κάνει εξαιρετικές σπουδές) στην Πάτρα.
Με
την ευκαιρία μιας επικοινωνίας μας για ένα σοβαρό θέμα της Δίβρης, ανταποκρίθηκε
με μεγάλο ενδιαφέρον και μας έγραψε μεταξύ άλλων και το κατωτέρω κείμενο. Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα όχι μόνο
για την συγκρότηση και το επίπεδο του νεαρού συμπατριώτη αλλά περισσότερο για
το φλογερό πατριωτικό περιεχόμενο που ταιριάζει απόλυτα με το γράμμα και το πνεύμα στον τίτλο του παρόντος σημειώματος
Αξίζει να το διαβάσετε και να προβληματιστείτε ευχάριστα, σε μια τέτοια
προσέγγιση.
Ένα ακόμη φωτεινό παράδειγμα προς μίμησιν...
«...Επιτρέψτε μου μια γενικότερη παρατήρηση όσον αφορά στα τεκταινόμενα
στη Δίβρη:
Η αίσθησή μου είναι ότι, ο αγώνας για τα μικρά – καθημερινά (που τόσο μας πληγώνουν) έχει χαθεί στο χωριό μας. Από τη άλλη πλευρά, όμως, υπάρχουν τα μεγάλα, αυτά που ζουν μέσα μας και μας κάνουν περήφανους που είμαστε Διβριώτες. Οι μεγάλες προσωπικότητες, η ιστορία και ο πολιτισμός που έχει αναδείξει ο τόπος μας αποτελούν σταθερή υπόμνηση ενός λαμπρού παρελθόντος και δημιουργούν την ελπίδα για ένα μέλλον με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια και (αυτο)σεβασμό.
Θεωρώ ότι η συνεισφορά της ΠΕΕΔ και του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ» στη διάσωση και ανάδειξη της τοπικής ιστορίας και παράδοσης στέκει πάνω από προσωπικές αντιπαλότητες και εκτείνεται πέρα από τα στενά όρια του χωριού. Σε τελική ανάλυση, οι διευθυντές και λοιποί αξιωματούχοι, ακόμα και οι δήμαρχοι και οι βουλευτές, έρχονται και παρέρχονται. Το έργο όμως της ΠΕΕΔ και ο πολιτιστικός θησαυρός του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ μένουν και θα μένουν ανεξίτηλα.
Κατά τη γνώμη μου η αλλαγή στο χωριό θα έρθει από έξω προς τα μέσα και κυρίως από τη νεότερη γενιά Διβριωτών των πόλεων που αγαπούν τον τόπο τους και κάποια στιγμή θα αποφασίσουν να κάνουν κάτι γι’ αυτόν, είτε σε ατομικό, είτε -ακόμα καλύτερα- σε συλλογικό επίπεδο. Σε αυτή τη διαδικασία η ΠΕΕΔ και το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ θα πρέπει να λειτουργεί σαν φάρος, πέρα και πάνω από τις καθημερινές φουρτούνες (έριδες κ.λπ.), να θυμίζει σε όλους μας πού ήταν η Δίβρη στο παρελθόν και πού μπορεί να φτάσει στο μέλλον.
Στις προσπάθειές σας αυτές εύχομαι καλή δύναμη και όπου μπορώ προσφέρομαι να συμβάλλω.
Η αίσθησή μου είναι ότι, ο αγώνας για τα μικρά – καθημερινά (που τόσο μας πληγώνουν) έχει χαθεί στο χωριό μας. Από τη άλλη πλευρά, όμως, υπάρχουν τα μεγάλα, αυτά που ζουν μέσα μας και μας κάνουν περήφανους που είμαστε Διβριώτες. Οι μεγάλες προσωπικότητες, η ιστορία και ο πολιτισμός που έχει αναδείξει ο τόπος μας αποτελούν σταθερή υπόμνηση ενός λαμπρού παρελθόντος και δημιουργούν την ελπίδα για ένα μέλλον με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια και (αυτο)σεβασμό.
Θεωρώ ότι η συνεισφορά της ΠΕΕΔ και του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ» στη διάσωση και ανάδειξη της τοπικής ιστορίας και παράδοσης στέκει πάνω από προσωπικές αντιπαλότητες και εκτείνεται πέρα από τα στενά όρια του χωριού. Σε τελική ανάλυση, οι διευθυντές και λοιποί αξιωματούχοι, ακόμα και οι δήμαρχοι και οι βουλευτές, έρχονται και παρέρχονται. Το έργο όμως της ΠΕΕΔ και ο πολιτιστικός θησαυρός του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ μένουν και θα μένουν ανεξίτηλα.
Κατά τη γνώμη μου η αλλαγή στο χωριό θα έρθει από έξω προς τα μέσα και κυρίως από τη νεότερη γενιά Διβριωτών των πόλεων που αγαπούν τον τόπο τους και κάποια στιγμή θα αποφασίσουν να κάνουν κάτι γι’ αυτόν, είτε σε ατομικό, είτε -ακόμα καλύτερα- σε συλλογικό επίπεδο. Σε αυτή τη διαδικασία η ΠΕΕΔ και το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ θα πρέπει να λειτουργεί σαν φάρος, πέρα και πάνω από τις καθημερινές φουρτούνες (έριδες κ.λπ.), να θυμίζει σε όλους μας πού ήταν η Δίβρη στο παρελθόν και πού μπορεί να φτάσει στο μέλλον.
Στις προσπάθειές σας αυτές εύχομαι καλή δύναμη και όπου μπορώ προσφέρομαι να συμβάλλω.
Δημήτρης Κουτσόπουλος»
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ
ΠΟΥ ΔΩΡΙΣΕ Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΤΟΥ «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ
ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ»
(Κατά
χρονολογική σειρά έκδοσης)
H Βιβλιοθήκη του "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ" δέχτηκε για εμπλουτισμό της την μεγάλη ΔΩΡΕΑ |
1) «Τα 4 Ευαγγέλια και οι Πράξεις των Αποστόλων» ΕΚΔΟΣΗ 1838
Μεταφρασθέντα υπό Ν. Βάμβα, Καθηγητού
της Φιλοσοφίας εν τω Πανεπιστημίω Όθωνος
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ, ΕΚ ΤΗΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ Α.
ΚΟΡΟΜΗΛΑ
(υπάρχουν δυσανάγνωστες ημερομηνίες και αναφορές στη Δίβρη και την Πάτρα
από τον κάτοχο του βιβλίου Κων/νο Π.
Φιλιππόπουλο, φοιτητή Ιατρικής, αδελφό της γιαγιάς μου Αγγελικής Αγγελοπούλου, το γένος Φιλιπποπούλου εν έτει 1914)
2) «Κτιτορικόν ή Προσκυνητάριον της Ιεράς Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου»
ΕΚΔΟΣΗ 1840
ΑΘΗΝΗΣΙΝ, ΕΚ ΤΗΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ Κ. ΡΑΛΛΗ ΛΩΜ
(περιλαμβάνει: ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΩΝ, απ΄ όλη την Ελλάδα
συμπεριλαμβανομένης και της Δίβρης, σελ. 160, και συνοδεύεται από γκραβούρα της
εποχής)
3) «Γαλλική Εγκυκλοπαίδεια ή Συλλογή τεμαχίων εκ των δοκιμοτέρων
λογογράφων και ποιητών της Γαλλίας» του
Α.Ρ.Ραγκαβή ΕΚΔΟΣΗ 1846
(γραμμένο εις την Γαλλική αλλά με σχόλια στην Ελληνική)
ΠΡΟΣ ΧΡΗΣΙΝ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
ΕΝ ΑΘΗΑΝΑΙΣ, ΕΚ ΤΗΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ ΑΝΔΡΕΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΤΟΥ ΕΡΜΟΥ,
αρ. 215 (2η έκδοση)
4) Ιδιο με το προηγούμενο 3η ΕΚΔΟΣΗ 1852
5) «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ» υπό Γεωργίου Δ. Λαμπίση ΕΚΔΟΣΗ 1855
(μικρό τομίδιο -1ος τόμος. Αναφέρεται κάποιος Γεώργιος Π.
Λιάκος, φίλος των κτήτορι, Εθύμιον)
ΕΝ ΣΜΥΡΝΗ, ΕΚ ΤΗΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ Π. ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ (Κειμένης εντός της
Ευαγγελικής Σχολής, αρ. 17)
6) «ΟΛΛΕΝΔΟΡΦΟΥ ΜΕΘΟΔΟΣ» ΕΚΔΟΣΗ
1859
ΕΦΗΡΜΟΣΜΕΝΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΟΥΣΑ ΤΟ ΛΑΛΕΙΝ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΝ
ΕΝ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΙ ΕΞ ΜΗΝΩΝ, υπό Ν.ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Έκδοσις 3η)
ΕΝ ΣΜΥΡΝΗ, ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ
(Το κατείχε ο διβριώτης αδελφός της γιαγιάς μου, ο φοιτητη΄ς της Ιατρικής
Κων/νος Π. Φιλιππόπουλος, το έτος
1913. Αναφέρεται μέσα το όνομα του Ιωαν. Π. Αθανασόπουλου)
7) «Λατινοελληνικόν Λεξικόν» ΕΚΔΟΣΗ 1864
(Πρωτοσυντάχτηκε και εκδόθηκε από τον Γερμανό ΕΝΡΙΚΟ ΟΥΛΕΡΙΧΟ στη Βρέμη
και στη συνέχεια πλουτίσθηκε από τον Στέφανο Α. Κουμανούδη
<Αδριανουπολίτη>)
Έκδοση: ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ, Κ. ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ-Σ.Κ. ΒΛΑΣΤΟΣ
8) «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ» ΕΚΔΟΣΗ 1870
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΑΣ, ΤΥΠΟΙΣ Γ. ΚΑΡΥΟΦΥΛΛΗ
9) «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΑΣ»
υπό Ι. ΠΑΔΟΒΑ διδάκτορος Ιατρικής ΕΚΔΟΣΗ 1870
ΕΝ ΚΕΡΚΥΡΑ, ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ «Ο ΚΑΔΜΟΣ»
10) «ΕΙΔΙΚΗ ΝΟΣΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ»
ΕΚΔΟΣΗ 1873
Υπό Φ. Νειμεϋέρου ((Niemeyer) σε μετάφραση Γεωργ. Καραμήτσα ΑΘΗΝΑ
( Στην κατοχή του Κων. Π. Φιλιπποπούλου, γύρω στο 1914. Υπάρχουν στο
πρώτο εσώφυλλο οι χρονολογίες 1918-1919 αχνογραμμένες καθώς και η φράση «να
πάρει ο διάολος τον Βενιζέλο (;)», χωρίς υπογραφή)
11) «ΣΩΚΡΑΤΗΣ» ΕΚΔΟΣΗ 1874
ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΝ
(Μηνιαία έκδοση)
12) Ενας τόμος (Λ-Π) του ΛΕΞΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ (αρχαίας) ΕΚΔΟΣΗ 1883
Του Γουλιέλμου Παπέ συμληρωθέντος εκ των ελληνικών λεξικών του Ερρίκου
Στεφάνου και Φραγκίσκου ΠΑΣΣΟΒ
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ, ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΡΑΦΕΙΟΥ Π.Δ. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ
13) ο 2ος τόμος της ΝΟΣΟΛΟΓΙΑΣ του Ε. ΣΕΤΖ ΕΚΔΟΣΗ 1885
ΑΘΗΝΑΙ, ΤΥΠΟΙΣ ΒΑΡΒΑΡΡΗΓΟΥ (οδός Κολοκοτρώνη)
(αρκετά φθαρμένο)
14) «Επίτομον Λεξικόν Ελληνικόν» (της αρχαίας, δίτομον) ΕΚΔΟΣΗ 1891
Του Α. Γιάνναρη
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ, ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΑΝΕΣΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ
(το αφιερώνει στον πατέρα του)
(Βρισκόταν στην κατοχή του Κων/νου Π. Φιλιππούλου, αγορασθέν στην Πάτρα το 1914)
15) «Ψαλτίρι του Δαυίδ» ΕΚΔΟΣΗ
1895
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ, ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΤ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ (οδός Παραξιτέλους 56)
(Αναφέρεται ως πιθανή η ανατύπωση το βιβλιοδετείον Α. Διαμαντοπούλου ΕΝ
ΠΥΡΓΩ)
ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ
1) «Στοιχειώδης Αριθμητική» του Ιωαν. Ν. Χατζηδάκη ΕΚΔΟΣΗ 1901
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ, ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ του Π.Δ. Σακελλαρίου (οδός Λυκούργου 8)
(Αναφέρεται ως κάτοχος του βιβλίου ο Δημήτριος Π. Μασούρας από το χωριό
Κάλφα της Τριταίας ως μαθητής τετάρτης τάξης -1920)
Επίσης «Στοιχειώδης Αριθμητική» του Ιωαν. Ν. Χατζηδάκη (10η εκδοση 1903)
(Αναφέρεται ως κάτοχος ο Αλ. Θ. Ντούμας ή Μπιρμπίλης)
2) «Η βασίλισσα Βικτωρία» (μικρό βιβλίο) ΕΚΔΟΣΗ
1901
Εκδόσεις: Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων
3) «ΘΕΙΟΝ ΚΑΙ ΙΕΡΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ» ΕΚΔΟΣΗ 1904
Τυπογραφείον του Ιωαν. Νικολαϊδου, ΑΘΗΝΑΙ
4) «) Θεός εν τη φύσει» (Φιλοσοφικό βιβλίο) ΕΚΔΟΣΗ
1907
Του Κ. Φλαμαρώνος
ΕΝ ΚΕΡΚΥΡΑ, ΤΥΠΟΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΠΥΡ. ΓΟΥΛΗ
5) «Δημοσθένους ο ¨Περί Ειρήνης λόγος¨»
ΕΚΔΟΣΗ 1917
Του Δημ. Σταματιάδου
Εκδ.: ΗΛΙΑΣ Ν. ΔΙΚΑΙΟΣ, ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
6) «Νεοελληνικά αναγνώσματα» ΕΚΔΟΣΗ 1923
Του Ζαχαρία Παπαντωνίου, δια την Β΄Τάξιν των Ελληνικών Σχολείων και την
αντίστοιχον των άλλων σχολείων.
Εκδόσεις: ΦΩΚΙΩΝ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΑΘΗΝΑΙ
(Πιθανός κάτοχος ο Νικόλαος Σπυρόπουλος το 1927)
*
7) «ΛΥΣΙΟΥ ΛΟΓΟΙ» ΕΚΔΟΣΗ 1928
Επιμέλεια Ιωάν. Σταματάκου
ΑΘΗΝΑΙ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ
8) «ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΑΤΛΑΣ» ΕΚΔΟΣΗ 1929
Του Καρολίδου (2 τεύχη)
ΕΚΔ. ΟΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ, ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
9) «Αναγνωστικόν Καθαρευούσης ΣΤ΄
τάξεως» ΕΚΔΟΣΗ 1931
Του Δημοσθένους Ανδρεάδου (εγκεκριμένο για έτη 1929-1932)
10) «Το σύμβολον της Ορθοδόξου Πίστεως»
ΕΚΔΟΣΗ 1934
Θρησκευτική μελέτη του Νικολάου Παπαχρήστου
ΠΑΤΡΑ, ΕΚΔ. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ
11) «Εικόνες βίου των φυτών» ΕΚΔΟΣΗ 1934-35
Του Π.Γ. ΤΣΙΛΗΘΡΑ Καθηγητού των Φυσικών
Εκδ. Αθηναι
12) «ΕΚΛΟΓΑΙ ΕΞ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ» ΕΚΔΟΣΗ
1940
ΟΕΣΒ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
13) «ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» ΕΚΔΟΣΗ 1942
Του Ηλία Μανιάτη
ΟΕΣΒ ΑΘΗΝΑ
14) «Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΟΥ»
ΕΚΔΟΣΗ 1949
Του Γεωργίου Ζορμπανάκη (με εισήγηση του Κ.Δ. ΤΣΑΤΣΟΥ, ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ)
ΑΘΗΝΑ
15) «Φυτολογία για Γ΄-Δ΄ Δημοτικού» ΕΚΔΟΣΗ 1950
16) «Γραμματική Ε΄- ΣΤ΄» ΕΚΔΟΣΗ 1950
Του Δ. Γιαννακού
*Επίσης: 4 λεπτά εγχειρίδια της Ελληνικής Γεωργικής Εταιρείας για την
τυροκομία (τυρός Αγράφων ή ελληνική γραβιέρα), την ελιά, την αμπελουργία και το
τριφύλλι ΕΚΔΟΣΗ 1926-1927
ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ
·
Μια πολύ παλιά ελλιπής έκδοση των
«Αθλίων» του Βίκτωρος Ουγκώ (άγνωστη χρονολογικά)
·
Μια πολύ παλιά έκδοση της «Ιστορίας
του Ναπολέοντος του Μεγάλου» (άγνωστη χρονολογικά)
·
Μια πολύ παλιά έκδοση με τίτλο «Υδροστατική»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου