ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2019 ο "ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ Γιάννης Τσετσέλης" ενημερώνει για τα νέα της Δίβρης...

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ  2019

ο "ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ
Γιάννης Τσετσέλης"

ενημερώνει για  τα νέα της Δίβρης

Η ΝΕΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ

( Έτος 7ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2019 - Aρ. Φύλλου 77)

Όταν ο Δήμος Αρχ.Ολυμπίας, οιυπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες, η τοπική κοινωνία και η Κοινότητα  κοιμούνται και αδιαφορούν, εμείς επαγρυπνούμε και ενδιαφερόμαστε...

Και δια της εφημερίδας με τον ανωτέρω τίτλο:

 Θα σας ενημερώνουμε για μικρά και μεγάλα 

θέματα της κωμόπολης 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

            Γιατί διαλέξαμε, αυτό το περίεργο τίτλο της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας;

            Ο Γιάννης Τσετσέλης, για όσους δεν τον γνώρισαν, ήταν μια εμβληματική μορφή, μια «γραφική» (με την πιο καλή έννοια) φιγούρα της παλιάς καλής Δίβρης που έζησε και άφησε το ίχνος του επί πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα. Ενδεχομένως το όνομα «Τσετσέλης» να έχει περάσει σε πολλούς με κάποια απαξία, ως ενός φτωχού, καταφρονεμένου και όχι έξυπνου συμπολίτη μας. Ήταν όμως, από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες που άφησαν εποχή στην ιστορική κωμόπολη. Ελπίζουμε να δοθεί ευκαιρία να γράψουμε για την ψυχοσύνθεση, την καλοσύνη και να ξετυλίξουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σημαντικές πτυχές της πολυσήμαντης αυτής προσωπικότητας, με τη διήγηση περιστατικών (το πλείστον σπαραξικάρδιων)  που σημάδεψαν όχι μόνο τον ίδιο αλλά όλη την τοπική κοινωνία της Δίβρης. Σήμερα θα περιοριστούμε σε λίγα.

            Ξεκινώντας αυτή τη μόνιμη ενημερωτική στήλη κάνουμε γνωστό στους εκλεκτούς αναγνώστες της «ΝΕΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», ότι ο Γιάννης Τσετσέλης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο επίσημος εκφωνητής, ο τελάλης της Δίβρης, δηλ. ο άνθρωπος που διαλαλούσε με την χαρακτηριστική και πολλές φορές ακατάληπτη φωνή του («ψεύδιζε» λίγο), όλα τα σημαίνοντα γεγονότα και τις ανακοινώσεις (ως είδος μεγαφώνου) που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της Κοινότητας, χαρούμενα ή άσχημα νέα της ζωής της κωμόπολης, η αναγγελία προσωπικής εργασίας, η διανομή νερού για άρδευση κλπ, κλπ. Ήταν με λίγα λόγια η φωνή της συνείδησης της «Αγοράς» της Δίβρης. Ο ίδιος σχεδόν μοναχικός στη ζωή του και πάμφτωχος, για πολλές δεκαετίες ήταν ο «θεληματάς» (κι εδώ με την καλή έννοια) για να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον και μάλιστα έχει μείνει παροιμιώδες σε διβριώτες και παραθεριστές (στους οποίους ήταν συμπαθέστατος) το περιβόητο «τσετσελόσημο» όπως είχε καθιερωθεί να λέγεται το φιλοδώρημα ή μπουρμπουάρ που έπαιρνε   ευχαρίστως όποιο κι αν ήταν και χωρίς γογγυσμόν…

Τα θέματα που θα παρουσιάζουμε θα είναι τηλεγραφικά διατυπωμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συλλέγουμε, μαζί με τις συνοδεύουσες φωτογραφίες (παλιές και σημερινές) Σε μερικά θα υπάρχει μεγαλύτερη έκταση, ιδίως όταν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η χαρακτηριστική φωνή του αείμνηστου Γιάννη Τσετσέλη θα αντηχεί στεντόρεια σε λόγγους και λαγκαδιές όπως τότε, τον παλιό καλό καιρό…        Συνεχίζουμε.

 Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ο τελάλης της Δίβρης, Γιάννης 

Τσετσέλης» ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ, ΤΩΡΑ ΜΕ 

ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΔΙΒΡΗ»

Η «ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ» του «ΤΕΛΑΛΗ»

ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ...

Εκλογές με τα μάτια ενός παιδιού.

απόσπασμα από το βιβλίο μου

"Ιστορίες του μικρού Αλέξανδρου"

της Μαρίας Αρβανίτη-Σωτηροπούλου

Φέτος κάναμε κάτι εκλογές μούρλια. Πρώτη φορά τόση φασαρία. Σημαιάκια, αφίσες, αυτοκόλλητα, πανό. Όλοι φώναζαν, τ' αυτοκίνητα κορνάρανε, κάνανε συγκεντρώ­σεις, φωνάζανε, τραγουδούσανε όπως στο γήπεδο, κου­νούσανε τις σημαίες, όλοι καμαρώνανε πως είναι αρχηγοί "Θα νικήσουμε" φωνάζανε.

"Όχι, εμείς θα νικήσουμε" λέγανε οι άλλοι. Τα σπίτια εί­χανε φωτογραφίες των αρχηγών, που γελούσανε σαν τους ηθοποιούς στο σινεμά, είχανε και ωραία συνθήματα με εικόνες σοβαρές και αστείες. Όλες οι κολόνες ντυνόντουσαν με παλτά σα να κρύωναν ενώ ήταν καλοκαίρι.

Κάτι νεαροί τις ντύνανε κόκκινα, έπειτα κάτι άλλοι πρά­σινα, και μετά μπλε.

Άλλαζαν χρώμα, ώσπου να πεις κύμινο. Παντού κάναμε Προπό με τις εκλογές βάζανε και λεφτά, στοιχηματίζανε ποιός θα βγει πρώτος και με πόση διαφορά. Οι εφημερί­δες κάνανε γκάλοπ κι έπειτα τσακωνόντουσαν ότι το γκά­λοπ ήταν λάθος.

Τι ανυπόμονοι Θεέ μου! Δεν μπορούσαν να περιμένουν μέχρι τις εκλογές. 

Μερικά αυτοκίνητα ήταν ντυμένα πολύ αστεία απ'την κορφή ως τα νύχια με αφίσσες και στις γωνιές σημαιάκια. Όταν συναντιόντουσαν δύο αυτοκίνητα όμοια, μόνο που δεν τρακάριζαν από τη χαρά τους, τόσο σφύριζαν και χαιρόντουσαν και κουνούσαν τα σημαιάκια και κορνάριζαν οι οδηγοί κι οι άνθρωποι που ήταν μέσα χαμογελούσαν, λες και ήταν φίλοι χρόνια. Όμως, αν ήταν αντίθετα αυτοκίνητα τότε κοιτιόντουσαν με βλέμμα μισό, νομίζω πως οι μισοί νομίζουν κουτούς τους άλλους μι­σούς, γιατί νομίζουν πως το δικό τους κόμμα είναι σωστό κι όλα τα άλλα λάθος, είναι όπως με τις θρησκείες και τις ομάδες.

Η μαμά λέει, πως μόνο οι άνθρωποι που δεν έχουν δι­κή τους προσωπικότητα κρύβονται πίσω από ταμπέλες και πως ο αληθινός άνθρωπος είναι ανοιχτός από παντού και σκέφτεται όλες τις απόψεις δίχως να υποτιμά καμιά. 

Αυτή είναι η δημοκρατία, λέει, να σέβεσαι και την αντίθε­τη άποψη.

Εμείς τα παιδιά, πολύ το διασκεδάσαμε με τις εκλογές.

Παίζαμε με τ'αυτοκόλλητα και τις σημαιούλες και ξελαρυγγιαζόμαστε στις φωνές.

Τα συνθήματα είναι σαν ποιηματάκια κι όλα λένε "Ο λα­ός απαιτεί". Φαίνεται πως όλοι είναι ο λαός, γιατί όλοι λέ­νε πως ξέρουν τι θέλει ο λαός κι ο λαός θέλει όλα τα κόμματα γιατί όλα τα κόμματα φωνάζουν μόνο αυτά θέλει ο λαός.

Στην τηλεόραση έδειχνε συγκεντρώσεις κάθε βράδυ. Κόσμος, παντού κόσμος με σημαιάκια, πανό, φωνές, πυ­ροτεχνήματα, συνθήματα.

Ο αρχηγός τους στο μπαλκόκι από μακρυά τους μιλού­σε, αλλ' αυτοί δεν άκουγαν καλά παρ'ότι είχε μεγάφωνα κι όλο φώναζαν, σα να μην τους ένοιαζε τι τους έλεγε. Μου φάνηκε περίεργο, γιατί ενώ μαζεύονταν για ν'ακούσουν τον αρχηγό, αυτοί φώναζαν σα νάθελαν μονάχα ο αρχηγός ν' ακούει τις φωνές τους.

 Ίσως δεν έχουν ευκαι­ρία να του τα πούνε άλλη φορά, γιαυτό φώναζαν έτσι όλοι μαζί, κι αυτός έδειχνε ευτυχισμένος γιατί του έλε­γαν."Προχώρα, σε θέλει όλη η χώρα". Είσαι ο αρχη­γός"."Μαζί σου" κι άλλα τέτοια συγκινητικά. Βέβαια, αν έσβηνες τις σημαιούλες κι έκλεινες τη φωνή, όλοι οι οπα­δοί, ίδια φώναζαν σε όλους τους αρχηγούς κι όλοι οι αρχη­γοί έδειχναν το ίδιο ενθουσιασμένοι έτσι, που μπερδευόσουν και δεν ήξερες ποιος θάρθει πρώτος.

Μα σάμπως κι αυτοί οι ίδιοι ήξεραν; Αν ήξεραν, δεν θάκαναν τόση φασαρία κι ούτε θα χρειαζότανε να ψηφίσου­με.

Επειδή όμως δεν ξέρουν, προσπαθούν να κάνουν τους ανθρώπους να πιστέψουν πως είναι οι καλύτεροι, για να τους ψηφίσουν.

Η μαμά γκρινιάζει, δεν της αρέσουν όλες αυτές οι φα­σαρίες

 "Πολιτισμένοι είμαστε" λέει "Θάταν καλύτερα να μιλούν στη τηλεόραση, ν'αναπτύσσουν τις απόψεις τους και να μας αφήνουν να αποφασίσουμε. Αυτή είναι μάχη εντυπώσεων, λέει, δεν είναι δουλειά σε βάθος".

Όμως εμένα μ'αρέσει. Είναι ευκαιρία για γιορτή, όπως στα πανηγύρια. 

Και βιάζομαι να μεγαλώσω κι εγώ, να ψη­φίζω, να τρέχω στις συγκεντρώσεις, μα θα τρέχω στις συ­γκεντρώσεις όλων των αρχηγών και θα φωνάζω τα δικά μου.

Αν όλοι οι αντίθετοι οπαδοί πήγαιναν σε λάθος συ­γκεντρώσεις, φανταστείτε τι γούστο θάχε! Ο αρχηγός, θα τάχανε, δεν θα κοκορευόταν τόσο και θα φοβόταν και λι­γάκι.

Τότε θα μαζευόντουσαν οι αρχηγοί και θάκαναν μια με­γάλη συγκέντρωση σα συναυλία. Θα σήκωνε το χέρι ο πρώτος κι οι οπαδοί του θάλεγαν τα δικά τους, μετά ο δεύτερος, ο τρίτος κτλ.

Έτσι όλοι οι αρχηγοί κι όλοι οι οπαδοί θάξεραν τις γνώ­μες των υπολοίπων. Στο τέλος θα βάζανε και τραγούδια και τον εθνικό ύμνο κι ευτυχισμένοι θα πηγαίναμε να ψηφίσουνε έτσι στα φανερά.

Γιατί δηλαδή να ντρέπονται ή να φοβούνται και να ψη­φίζουν κρυφά;

Έτσι, όλοι θα ξέραμε τι είναι ο άλλος και θα του λέγα­με τα δικά μας και θα μας έλεγε τα δικά του και κάπου θα βρισκότανε η άκρη.

Ωραία δεν τα λέω; 

Σα να μου φαίνεται, πως αντί για αστροναύτης. θέλω να γίνω αρχηγός.

Θα με ψηφίσετε;

                       ΦΩΤΟ-ΡΕΠΟΡΤΑΖ

v Τα πάλαι ποτέ ΞΑΚΟΥΣΤΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΑ ΝΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 100 (και πλέον) ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ, εξακολουθούν να μολύνονται εν έτει 2019 !!!... Και οι υπεύθυνοι αδιαφορούν εγκληματικά

            Πιστός στις πεποιθήσεις μου, στις δια βίου ευαισθησίες μου (και λόγω της επιστημονικής μου ιδιότητας) αλλά και ανένδοτος στις διεκδικήσεις για τα ζωτικά θέματα προστασίας της υγείας  των συμπατριωτών μου, άφησα να περάσει ο Αύγουστος των διακοπών και των πανηγυριών (για να μη τρομάξουν και χάσουν τον ύπνο τους οι συρρεύσαντες επισκέπτες συμπολίτες μας…) να γράψω -για πολλοστή φορά- για το σοβαρότατο και φλέγον θέμα της ποιότητας του πόσιμου νερού των Υδραγωγείων και των υπαίθριων βρυσών της Δίβρης…

            Έτσι, όπως έχω ενημερώσει στείλαμε με επίσημο έγγραφο αίτημα στην Υγειονομική Υπηρεσία του Νομού να μας γνωρίσουν τα αποτελέσματα των τελευταίων μικροβιολογικών εξετάσεων. Και πράγματι η Υπηρεσία αυτή μας έστειλε αμέσως τα αποτελέσματα που θα δείτε στις επισυναπτόμενες εικόνες.

 Και η θλίψη μας, αλλά και η οργή μας ανέβηκε στα ύψη, όχι τόσο για το επίπεδο της μόλυνσης του νερού (που συνηθίσαμε πλέον και θα εξηγήσω εν ολίγοις παρακάτω) αλλά για την συμπεριφορά και την αναλγησία των άμεσα υπεύθυνων του Δήμου  Αρχ. Ολυμπίας (Δήμαρχος και Δημοτικό Συμβούλιο, Πρόεδρος και ΔΣ της ΔΕΥΑ) που αδιαφορούν εγκληματικά για την υγεία μας…

            Δεν πρόκειται εδώ να επαναλάβω ότι η μάστιγα της μόλυνσης του πόσιμου νερού ταλαιπωρεί την υγεία των Διβριωτων εδώ και δεκαετίες (ιδιαιτέρως τις ευπαθείς ομάδες των παιδιών και γερόντων, με τις βασανιστικές γαστρεντερίτιδες), τις ευθύνες όλων των πρώην Δημάρχων Λαμπείας (ένας των οποίων «έφαγε» 32 μήνες φυλάκιση στο Δικαστήριο του Πύργου και πήγε στην Πάτρα και αθωώθηκε!..., οι άλλοι δυο την «έβγαλαν καθαρή») αλλά και του πρώην Δημάρχου Κοτζά και του προέδρου της ΔΕΥΑ μέχρι τώρα Λινάρδου (ως και του χημικου-οινολογου ιδιώτη Καπελιώτη που βγάζει μετρήσεις «μαϊμού» κατ΄ εντολην), που με αυτεπάγγελτη δίωξη από τον Εισαγγελέα Ηλείας πηγαινοέρχονται στον Ανακριτή  και ζητάνε στη συνέχεια αναβολή της δίκης και την παίρνουν… Αυτά τα ξέρετε, γιατί έχουν ξαναγραφτεί αλλά «στου κουφοί την πόρτα» και για τις Αρχές αλλά και τα ίδια τα θύματά τους, τους αδιάφορους συμπολίτες μας!...

            Ας έρθουμε τώρα στη τελευταία ειδοποίηση και  προειδοποίηση του Υγειονομικού. Το Υγειονομικό ήρθε τον περασμένο Ιούνιο και έκανε υδροληψίες με  δείγματα, από όλα τα Υδραγωγεία της Δίβρης (πλην Μπαρμπότας) και κάποιες υπαίθριες βρύσες και αμέσως έστειλε τα δείγματα στα Επιστημονικά Εργαστήρια των Ιωαννίνων και βέβαια (όπως εμείς που ξέρουμε την κατάσταση) βγήκαν μολυσμένα με κολοβακτηρίδιο και εντερόκοκκο τα 7 από τα 9 δείγματα (!!!)… Δηλαδή «τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα»…

            Εδώ όμως, αξίζει να τονιστεί για μια ακόμη φορά τι περιέχει αυτό το έγγραφο.

1.    Πρώτο και κύριο βεβαίως, το θέμα της τριτοκοσμικής μόλυνσης των νερών μας (που βγαίνουν ολοκάθαρα από το βράχο και φτάνουν μολυσμένα και επικίνδυνα στο ποτήρι μας). Εδώ, να σας πω εγώ ως γιατρός (και ασχολούμενος πολλά χρόνια με το θέμα) ότι το επίπεδο της μόλυνσης δεν είναι τόσο επικίνδυνο για μεγάλους, όταν τα νερά τρέχουν συνεχώς, αλλά σίγουρα ακόμη και με αυτές τις τιμές, επιβαρύνουν τα πολύ μικρά παιδιά και τους ασθενείς γέροντες… Γιαυτό και ανέβαλα για λίγες μέρες την γνωστοποίηση των τελευταίων αποτελεσμάτων…

2.    Όπως βλέπετε στην αρχή του επίσημου εγγράφου, γίνεται κοινοποίηση στον Εισαγγελέα Ηλείας που σημαίνει θα πάρει το δρόμο της Δικαιοσύνης, για τους υπεύθυνους και …«ότι ήθελε προκύψει».  Ήδη ο απερχόμενος Πρόεδρος  της ΔΕΥΑ (γιατί ο Δήμαρχος τα φόρτωνε στην ΔΕΥΑ) είναι κατηγορούμενος ή υπόδικος με πολλές (όπως πληροφορούμεθα) Δικογραφίες, όπως και ο  χημικός-οινολόγος του Δήμου….

3.    Στο τέλος όμως του εγγράφου, η Υγειονομική υπηρεσία αφού τονίζει  ότι τα «7 από τα 9 δείγματα νερού είναι ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΑ», υπενθυμίζει τι υποχρέωση έχουν οι υπεύθυνοι (Δήμος και ΔΕΥΑ) σύμφωνα με τους αυστηρούς Νόμους της Ελλάδας και τις ντιρεκτίβες της Ευρώπης, που προβλέπουν μηδενικές τιμές μικροβίων και επιτάσσει λήψη άμεσων μέτρων…

4.    Και σε αυτό το τελευταίο, φανερώνεται η αναλγησία και η εγκληματική αδιαφορία για την προστασία της υγείας των δημοτών της Δίβρης τόσο εκ μέρους του κεντρικού ΔΗΜΟΥ ΑΡΧ. ΟΛΥΜΠΙΑΣ , όσο και της ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΛΑΜΠΕΊΑΣ… Ενώ πήραν το κατωτέρω επίσημο έγγραφο πριν από μας, αντί «να χτυπήσουν τις καμπάνες» το απέκρυψαν δολίως και δεν έκαναν ούτε μια ανάρτηση στον πίνακα Ανακοινώσεων του Κοινοτικού Καταστήματος…. Έτσι για τα μάτια!...   Αυτό, στην νομική γλώσσα λέγεται «μη αποτροπή κοινού κινδύνου» και «παράβαση καθήκοντος και Υγειονομικών Κανονισμών» που επισύρουν ποινές μέχρις 2-3 ετών….

5.    Και βεβαίως εμάς δεν μας ενδιαφέρει η οποιαδήποτε τιμωρία (και ο αλήστου μνήμης Δήμαρχος Παπανικολόπουλος δικάστηκε 32 μήνες φυλάκιση και τελικά τι έγινε; Απολύτως τίποτα). Εμάς μας ενδιαφέρει  η υγειά μας, μας ενδιαφέρει τα νερά των πηγών που θα πίνουμε να είναι πεντακάθαρα και να επανέλθει η από αιώνων φήμη των ξακουστών κρυστάλλινων νερών της Δίβρης, που έχουν χιλιοτραγουδηθεί και υμνολογηθεί από ποιητές και τη λαϊκή μούσα….

Τέλος από του βήματος αυτού απευθυνόμαστε στην Νέα Δημοτική Αρχή  και τη νέα ΔΕΥΑ (που αναλαμβάνει σήμερα) να μη πατήσει στα αχνάρια των προηγούμενων ολετήρων, γιατί δεν έχουμε καμιά διάθεση να τρέχουμε στις αρμόδιες κρατικές Αρχές και τα Δικαστήρια για βρούμε το δίκιο μας και την υγειά μας, αλλά είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε να επανέλθει η ποιότητα των νερών εκεί που πρέπει. Και  βεβαίως να τακτοποιηθεί επί τέλους η ύδρευση και η άρδευση από τα άφθονα νερά που η φύση μας έδωσε ως προίκα, που πρέπει να αξιοποιηθούν με αυστηρούς Κανονισμούς Λειτουργίας, για το καλό των συμπολιτών μας…

Αλλιώς; Να μη πούμε «φίδι που τους έφαγε», να πούμε μια ευχή «να πράξουν το στοιχειώδες καθήκον τους». Αμήν….., και ίδωμεν.

           

v Το ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΛΑΜΠΕΙΑΣ, καταργείται λόγω ελλείψεως νηπίων!... Επιτυχίες παιδιών στα ΑΕΙ.

Δυστυχώς έγινε κι αυτό. Καταργείται και το Νηπιαγωγείο της Δίβρης μετά συνεχή λειτουργία σχεδόν 5 δεκαετιών λόγω του ότι δεν θα έχει φέτος τον απαιτούμενο αριθμό παιδιών.

Έτσι σιγα σιγά εκλείπουν η μια μετά την άλλη οι υπηρεσίες και Αρχές από την ιστορική κωμόπολη. Γεγονός που συμβαίνει σε όλα τα ορεινά και απομακρυσμένα από το κέντρο χωριά. Η Δίβρη σε αντίθεση με τα γύρω χωριά όπου και τα Δημοτικά Σχολεία έκλεισαν εδώ και πολλά χρόνια, άντεξε  και έχει ακόμη Δημοτική, Γυμνασιακή και Λυκειακή Εκπαίδευση με μικρό όμως αριθμό παιδιών. Το Νηπιαγωγείο κλείνει φέτος, που σημαίνει ότι δεν παντρεύονται οι νέοι και οι νέες μας ή εγκαταλείπουν τον τόπο μας …

Για την ιστορία αναφέρουμε, ότι στη Δίβρη λειτούργησε το έτος 1957

 για δυο χρόνια (με ενέργειες του τότε προέδρου του «Συνδέσμου των εν Αθήναις  Λαμπειέων ¨ο Αγ. Παντελεήμων¨» Νίκου Σωτηρόπουλου, το πρώτο στην Ηλεία Δημόσιο Νηπιαγωγείο (μια ακόμη πρωτιά της Δίβρης  στην Εκπαίδευση)  με μια φωτισμένη δασκάλα την Ερμιόνη Κανοπούλου και ύστερα λειτούργησε κανονικά την δεκαετία του 1970 μέχρι σήμερα…. ‘Οπότε φευ!, σήμερα καταργείται…

ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ 

Τη θλίψη μας για την παραπάνω εξέλιξη, μετριάζει η επιτυχία νέων παιδιών από την περιοχή μας σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.

Μάθαμε μέχρι τώρα, για επιτυχία 4 παιδιών (όλα κορίτσια !!...) από το Λύκειο Λαμπείας:

1. Αρβανίτη Κων. Χρυσή, από την Νουσά, Σχολή Αγωγής και Φροντίδας Ιωαννίνων

2. Αβράμη Παν. Όλγα, από την Μπαρμπότα, Σχολή Μηχανολόγων-Μηχανικών Ηρακλείου
3. Θεοδωροπουλου Σαρ. Δήμητρα, από Διβρη, Σχολή Νηπιαγωγών Ιωαννίνων.
4. Μπαντούνα Ιωάννα, από Σπαρτουλιά, Σχολή Δ/σης Επιχειρήσεων Αγρινίου    

Συγχαρητήρια στα αγόρια και τα κορίτσια που τα συνοδεύουν οι ευχές μας για μια δημιουργική Επιστημονική εξέλιξη και  προκοπή στην νέα Ακαδημαϊκή ζωή τους.

v Η μαγευτική και παραδεισένια περιοχή του ελατοδάσους της Δίβρης, «ΠΟΝΤΟΣ-ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑΣ» σε θλιβερή εγκατάλειψη !!...

Ένας τόπος που στο απώτερο και πρόσφατο παρελθόν υπήρξε σημείο αναφοράς θρησκευτικού προσκυνήματος και συνάμα ψυχαγωγίας όλων των κατοίκων της Δίβρης αλλά και των γύρω χωριών. Ένας τόπος που έχει χιλιοτραγουδηθεί και  υμνολογηθεί από ποιητές… Ένας παραδεισένιος χώρος που ανήκει μεν στην περιουσία  την Ιεράς Μονής Άνω Δίβρης «Παναγιά Χρυσοπηγη» αλλά στην ουσία ήταν για αιώνες για την προσευχή των ευλαβών προσκυνητών και στην διάθεση των χιλιάδων θαυμαστών της θεάς φύσης…

Ένα τόπος που ο ποιητής Θεόδωρος Ξύδης, το έτος 1930 ύμνησε με ένα καταπληκτικό ποίημα: Ένας εκ των στίχων.

«Εδώ στου Πόντου την πηγή

Οι μούσες τραγουδήσαν

Κι όλες μαζί τον Νάρκισσο

Εννιά φορές φιλήσαν»…

Ένας τόπος, που έλαμπε στο παρελθόν με την μεγαλύτερη παραδοσιακή γιορτή της Ορεινής Ηλείας (όπου συνέρρεαν και ανέπεμπαν θυμίαμα στον Άγιο αλλά και γλεντούσαν με αγνό ανθρώπινο τρόπο)  μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1970 που ατόνησε τότε τραγικά και κινδύνευε να ξεχαστεί…

Ένα τόπος που επανέλαμψε με πλήρη σεβασμό στην παράδοση και σωτήρια αναβίωση της γιορτής και της πανήγυρης από την «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ» το έτος 1979 με την πραγματοποίηση εκεί του «ΦΕΣΙΒΑΛ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ» μέχρι το 1986 που η φήμη του ξεπέρασε τα στενά όρια της Ορεινής Ηλείας και πήρε σχεδόν πανελλήνιο χαρακτήρα… Τότε αναμορφώσαμε και περιποιηθήκαμε τον χώρο, και ανακαινίσαμε (όπως ιστορεί η μαρμάρινη πλάκα  που έχει εντοιχιστεί) την ιστορική βρύση του «Πόντου» με το πιο κρυστάλλινο νερό της Δίβρης

 Ένας τόπος που και πάλι αδικήθηκε όταν, στο διάστημα από το 1986 μέχρι σήμερα, τη σκυτάλη της γιορτής πήρε η Κοινότητα κατ αρχήν και στη συνέχεια  ο Δήμος Λαμπείας και ο Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας (ευθύνες έχει και το Ηγουμενοσυμβούλιο της Μονής) που κατάντησαν την προαιώνια γιορτή σιγά σιγά σε ένα θλιβερό «γυφτοπανήγυρο» με προδιαγεγραμμένη πορεία μαρασμού (και μάλιστα με ανεξέλεγκτες δαπάνες  πακτωλού κρατικών χρημάτων, ακόμη και 25.000 ευρώ που πήγαν στον …αέρα) που κι αυτό το «πανηγύρι» πέρυσι ξεψύχησε…

Και φέτος στο «σημείο μηδέν»!!!..., φτάσαμε να δούμε την πλέον θλιβερή  κατάσταση. 

Οι προσκυνητές, μετα την λειτουργία στον Αγ. Παντελεήμονα  πήγαν στον «Πόντο» και τι να δουν;… Η βρύση μέσα στην βρωμιά, χωρίς σταγόνα νερό στο κάνταλο που χάνετε σε ένα βαλτότοπο της ντροπής… Τα γύρωθεν έλατα πολλά κομμένα και άλλα κουτσουρεμένα από το «κλάρισμα» που κάνουν οι ασυνείδητοι τσοπάνηδες, με ξεραμένα κλαδιά. Τα σαπισμένα υπολείμματα της ξυλείας των εργολάβων που έφαγαν τα 25.000 ευρώ για να φτιάξουν τα «ικριώματα» με το δίχτυ (!!) και κάποιες μάντρες της συμφοράς που έχουν καταρρεύσει…

Με λίγα λόγια, η χτεσινή δική μου επίσκεψη (όπως διαπίστωσαν όλοι οι φετινοί προσκυνητές) ήταν μια «γροθιά στο στομάχι»… 

Η δική μας (του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ») θέση

Επειδή, όπως γράψαμε στο προηγούμενο «ΤΕΛΑΛΗ» είδαμε μια πραγματική  οργή και δικαιολογημένη αγανάκτηση κάποιων συμπολιτών (με προεξάρχοντες παράγοντες της Δίβρης και εκπροσώπους των δυο άλλων Συλλογών των Διβριωτων Αθήνας και Πάτρας) και ενδιαφέρον για την αποκατάσταση  της βρύσης και του περιβάλλοντος χώρου, κάναμε μια πρόταση (αφού συγκεντρωθούν κάποια χρήματα) να αναλάβουμε με δική μας αυτεπιστασία το έργο ανακατασκευής… Χωρίς να δούμε καμία ανταπόκριση-απάντηση μέχρι τώρα. Αντίθετα βλέπουμε κάποιες περίεργες (για να μη πούμε κάτι άλλο) κινήσεις και κουβέντες με «εργολάβους»…

 Και δική μας παρέμβαση έχει τη δική της λογική εξήγηση. Πρώτον, ότι η βρύση αυτή έχει ανακαινιστεί την δεκαετία του 1950 από τον «Σύνδεσμο των εν Αθήναις Λαμπειέων», στη συνέχεια ανακαινίστηκε το 1979 από μας και τελικά ανακαινίστηκε (σχεδόν ανακατασκευάστηκε) οριστικά το έτος 1982 (όπως γράφει η μαρμάρινη πλάκα) και συντηρήθηκε μέχρι το 1986… Οπότε έχουμε αποκτήσει κατά κάποιο τρόπο …ηθικά «δικαιώματα». Πολύ δε περισσότερο που το Ηγουμενοσυμβούλιο της Ιεράς Μονής Χρυσοπηγής έκανε με Πράξη του (με υπογραφή του σεβ. Μητροπολίτη κ. Γερμανού) τη δωρεάν μεταβίβαση στην ΠΕΕΔ  όλης της γύρω από την βρύση έκτασης 7 στρεμμάτων (που δεν έχει ανακληθεί), άσχετα αν εμείς δεν αξιοποιήσαμε αυτή την σπουδαία παραχώρηση λόγω οικονομικών και άλλων λόγων που δεν είναι του παρόντος….

Είχαμε μεγάλα όνειρα, με προμελέτες και σχέδια (που εκτίθενται στο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ) για ένα πρότυπο τόπο αναψυχής και πολιτισμού, που βλέπετε στις φωτογραφίες και που δυστυχώς δεν ευοδώθηκε.

Τώρα, είδαμε και μια Ανακοίνωση της πρωτοβουλίας για την δημιουργία έργου στη βρύση, με έκκληση για οικονομική βοήθεια και την παράθεση ενός σκαριφήματος …

 Εκφράσαμε προφορικά ορισμένες αντιρρήσεις μας τόσο για το σκαρίφημα που αλλοιώνει την παραδοσιακή μορφή της ιστορικής βρύσης, όσο και για κάποιους υπογράφοντες την έκκληση (ενώ παρελήφθη η υπογραφή  π.χ. της Ιεράς Μονής, που έχει λόγο και υποχρέωση να βοηθήσει)….

Μετά την εξέλιξη αυτή (ή μάλλον την μη εξέλιξη) το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» αποσύρει την υπογραφή του από την πρωτοβουλία.

Και ενημερώνουμε ότι, θα περιμένομε να δούμε τι θα πράξει η «Πρωτοβουλία» με την ευχή να μη αλλοιωθεί  η απλή και απέριττη μορφή τη βρύσης και να διατηρηθεί η μαρμάρινη εντοιχισμένη πλάκα. Και βεβαίως εάν δεν προχωρήσει το έργο τώρα που είναι η πλέον κατάλληλη   εποχή, θα αναλάβουμε εμείς εν ευθέτω χρόνω την νέα ανακαίνιση με διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου, εάν και εφόσον εξασφαλίσουμε οικονομική βοήθεια (γιατι τώρα εμείς δεν έχουμε, καθότι έχουμε «οικονομικό άνοιγμα» από το έργο αναψυχής που μόλις τελειώσαμε) όταν κάποιοι φιλότιμοι συμπολίτες και φίλοι της Δίβρης μας δώσουν την συνεισφορά τους (όπως γίνεται εδώ και δεκαετίες) για να φτιάξουμε ένα ακόμη έργο ευποιίας για την γενέτειρά, όπως εμείς ξέρουμε  να δημιουργούμε…

v Η ιστορική κρήνη της Δίβρης "ΠΑΝΩ ΓΑΒΡΟΒΙΚΟΣ" μπήκε πλέον και στην Ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία!...

Μεγάλη ικανοποίηση και ύψιστη τιμή για μας. Η δημοσίευση στο εκδοθέν (Εκδόσεις "Θίνες") σπουδαίο βιβλίο " η μνήμη του νερού ΡΟΟΚΡΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΚΑΔΊΑΣ",

του σ. Καθηγητή της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής του ΑΠΘ κ. Αργύρη Πετρονώτη (κατά κόσμον μαστρ' Αργύρη) η ιστορική διαδρομή και η περιγραφή της Κρήνης "Πάνω Γαβροβικος" Γκρουσταδων Δίβρης που ανακατασκευάσαμε εκ βάθρων και εγκαινιάσαμε το 2016...
Και είναι τιμή, γιατί ο σπουδαίος και επιφανής συγγραφέας και διεθνούς εμβέλειας επιστήμων, θεώρησε σκόπιμο να περιλάβει στο βιβλίο του για τις Αρκαδικές βρύσες, καθότι η περιοχή της Δίβρης χωροθετικά στην αρχαιότητα ήταν στην επαρχία της Αρκαδίας Αζανία...
Και το σημαντικότερο, ανέπτυξε το ιστορικό της βρύσης μας σε δύο περίπου σελίδες (σελ. 65-66) με εξαιρετικά λόγια που μπορείτε να διαβάσετε στις παρατιθέμενες φωτογραφίες (κάνοντας μεγέθυνση)... Μεταξύ άλλων: "νεοκλασική μορφή", "εξελιγμένη" σε σύγκριση με παρόμοιες, "επιβλητικότερη", "με "εξελιγμένο γείσο" κλπ, δίνοντας στοιχεία και για εμάς, ακόμη και τον δεξιοτέχνη μάστορα Θανάση Μάνο...
Επίσης γίνεται μικρή μνεία για τις κρήνες της Διβρης, "Μοριός" με φωτ και "Ράχη" (σελ.64)
Ο μεγάλος μύστης της λαϊκής παράδοσης και μορφή των δημοκρατικών αγώνων φίλος της Δίβρης, χαλκέντερος σχεδόν αιωνόβιος (έφηβος) Αργύρης Πετρονώτης στη φωτ μπροστά στο μνημείο των πεσόντων του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940-41, που ο ίδιος ανήγειρε στην πατρίδα του την Τρίπολη.
Τέλος, στο βιβλίο υπάρχουν και "βραχέα αυτοβιογραφικά σημειώματα" από την θυελλώδη ζωή του συγγραφέα που συγκλονίζουν τον αναγνώστη!...

Υ. Γ. Ευχαριστούμε την υπεύθυνη της έκδοσης Οικονομολόγο-Εκπαιδευτικό κ. Ζιζή Σαλίμπα γιατί είχε την καλοσύνη να επιμεληθεί της συλλογής των στοιχείων και να εμπλουτίσει την Βιβλιοθήκη του "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΈΝΤΡΟΥ" με την δωρεάν προσφορά του ανά χείρας βιβλίου με δύο αντίτυπα.

v Στιγμιότυπα από την ορκωμοσία του νέου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΑΡΧ. ΟΛΥΜΠΙΑΣ και του νέου Συμβουλίου της ΚΟΙΝΌΤΗΤΑΣ ΛΑΜΠΕΙΑΣ (ΔΊΒΡΗΣ)…

Ευχόμαστε ολόψυχα επιτυχίες στη θητεία τους στο καινούργιο Δημοτικό Συμβούλιο για το καλό όλων των Δημοτών του πρώτου τη τάξει Δήμου της χώρας, αλλά και των νέων Κοινοτικών αρχόντων της γενέτειρας Δίβρης...

Αλλά και δεν μπορώ να μη κάνω ως δημότης και ενεργός πολίτης κάποιες πρώτες επισημάνσεις και ερωτήματα μετά την χτεσινή πανηγυρική ορκωμοσία.
1. Ρωτώντας (από περιέργεια) αν κάποιος από τους 27 του Δημοτικού Συμβουλίου και τους 100 περίπου τοπικούς Συμβούλους, ορκίστηκε με πολιτικό όρκο, έμαθα ότι μόνο δυο ορκίστηκαν χωριστά με πολιτικό όρκο.  Είδα στις φωτογραφίες το απαστράπτον σεβαστόν Ιερατείον με επικεφαλής τον Μητροπολίτη κ. Γερμανόν να ορκίζει χωρίς να προβλέπεται θρησκευτικός όρκος από τον Κώδικα Τοπικής Αυτοδιοίκησης...
2. Οι γυναίκες που ορκίστηκαν είναι "σπανιότατο είδος", μόνο δυο στους 27 του Δημοτικού Συμβουλίου (παρά την ποσόστωση του 40%)!!!!... Δείγμα ...υψηλού (αντι)φεμινιστικού επιπέδου των εκλογέων του Δήμου...
3. Δίπλα-δίπλα στον ορκισθέντα νέο Δήμαρχο είδαμε με ευχαρίστηση να φιγουράρει, έναν πρώην Αντιδήμαρχο του Κοτζά (τώρα μεταπηδήσαντα στον Γεωργιόπουλο) άρτι λευκανθέντα από την Ελληνική Δικαιοσύνη η οποία έδρασε ως ισχυρό "αντιρρυπαντικό" στη διαρκή ρύπανση και μόλυνση του περιβάλλοντος του Δήμου που είχε την ευθύνη.... Μπράβο και πάλι μπράβο και εις ανώτερα στο νέο ΔΣ.

4. Από τους Τοπικούς Συμβούλους της Κοινότητας Λαμπειας απουσίασαν από την ορκωμοσία ο πρώην Πρόεδρος  Μήτσος Αβράμης και ο Δημήτρης Δανίκας (… «άφησαν τα πουρνάρια και πήγαν για τον γάμο», είπε ένας αδιόρθωτος Διβριώτης…
      Τέλος, μαθαίνω ότι στην ομιλία του ο νέος Δήμαρχος κ. Γεωργιόπουλος δεν έκανε έστω παραμικρή ειδική αναφορά στη Ορεινή Ηλεία (που τον ανέδειξε Δήμαρχο, γιατί στα πεδινά χωριά υπερίσχυσε ο Κοτζάς)... Πιστεύω ότι ήταν μια πρώτη παράλειψη, και ας ελπίσουμε να μην είναι προανάκρουσμα, για παρόμοια συμπεριφορά του προκατόχου του που είχε αγνοήσει παντελώς την περιοχή μας.... Τα υπόλοιπα και πιο ουσιώδη, θα τα λέμε εν καιρώ...
Και μέσα από το βήμα αυτό, ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΊΑ στη θητεία των νέων Δημοτικών και Τοπικών αρχόντων μας...

v Συνεχείς βελτιώσεις και νέες επισκέψεις στον ΤΟΠΟ ΑΝΑΨΥΧΗΣ "Θεατράκι ΛΟΖΙΣΣΟΣ -Κρήνη Πάνω Γαβροβικος"...

Δυο σημαντικά συμπληρωματικά στοιχεία τοποθετήθηκαν στον υπέροχο αυτό χώρο στο στατό του ΔΑΣΑΡΧΕΙΟΥ Πύργου (που προ ημερών τοποθετήθηκε εκεί μαζί με άλλα όργανα αναψυχής).

Αναρτήσαμε το ταμπλώ με τα διαχρονικά θέματα που διαδραματίστηκαν εκεί σε εικόνες (ιστορικα-αισθησιακα-καλλιτεχνικα) από το 1912, το 1926, το 1930 και το 2015

Επίσης τοποθετήσαμε στο πλάτωμα ένα μεγάλο ηλιακό προβολέα 200 Βατ με όργανο ανίχνευσης που φωταγωγεί άπλετα όλο τον χώρο του μικρού Θεάτρου, της Παιδικής Χαράς και του λοιπού εξοπλισμού… (σ. την χορηγία έκανε ο συμπολίτης κ. Φ.Τ.)

Είμαστε ικανοποιημένοι γιατί ανεβαίνοντας, βρήκαμε εκεί εκλεκτούς επισκέπτες. Από Καθηγητές Πανεπιστημίου, μέχρι φαρμακοποιούς και άλλους εξαιρετικούς φίλους. Ιδιαίτερα χαρήκαμε που είδαμε ντόπιους κατοίκους με μικρά παιδάκια που έπαιζαν στη Παιδική Χαρά… 

Προσωπικά ευχαριστήθηκα, γιατί βρέθηκα εκεί με το φίλο Ηρακλή Δημητρά (με την σύζυγό του Κάκια) παλιό συμμαθητή μου από το 9^ο Γυμνάσιο Αθηνών πριν 60 χρόνια.

v  Ένα καταπληκτικό ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΌ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ για την ...κατάληψη της κορυφής των Ιερών Λαμπειων Ορέων "Ανάληψη" (Αστερίων ή Αστράς) σε υψομ. 1795 μ.

Διαδρομή :
Φεφελέικα - Βασιλαίοι- Σόπι- Κλινίτσες- κορυφογραμμή -Άι Στράτη Λάκα-ΑΝΑΛΗΨΗ -Κλινίτσες - Αγία Τριάδα- Ράχη -Λαζαράδες- Φεφελέικα .
Οδηγός ο πολύπειρος ορειβάτης Αντώνης Νικ. Αρβανιτης

Όχι, δεν ήταν κάποιο κατόρθωμα. Την κορυφή της "Ανάληψης" έχουν κατακτήσει πλείστοι όσοι ορειβάτες αλλά και απλοί Διβριωτες.... (μετά λίγες ημέρες ανέβηκε μια μεγάλη ομάδα 17 ατόμων)
Ήταν ένα δικό μου όνειρο να ανέβω (από διήγηση της μάνας μου Διαμαντούλας που είχε δει από εκεί την Ανατολή όταν ήταν κοπέλα) και δικό μου "τάμα" (όχι με την θρησκευτική έννοια) όσο κρατούν τα πόδια μου να κάνω την κλασική οδοιπορική διαδρομή...

Και βρέθηκε ο φίλος "χαλκέντερος" ορειβάτης Αντώνης Αρβανίτης (που ανεβαίνει την "Ανάληψη" τρεις τέσσερις φορές το χρόνο!!!) να μου δώσει αυτή τη χαρά ..

Ξεκινήσαμε εγώ και η Μαρία (κάνοντας μου τη χάρη) με οδηγό τον Αντώνη στις 4 και μισή το πρωί με φακούς ανεβαίνοντας το δύσκολο και κλασικό παλιό μονοπάτι, ανηφορικό δύσκολο όπως το περιγράφει ανωτέρω... Περάσαμε τα παλιά γρεκια και τις στρούγκες του Τάκη Ζήκου κ.α. Το ξημέρωμα μας βρήκε σε ένα εκπληκτικό Αλπικό τοπίο τις "Κλινίτσες" με αξεπέραστη ομορφιά, όπου μας υποδέχτηκε ένας τεράστιος ποιμενικός σκύλος που φύλαγε το κοπάδι του Γ. Γ. Πολύ φιλικός ο σκύλος (θα δείτε τις φωτ) μας αποχαιρέτισε με χαρακτηριστικό ούρλιασμα....

 Και προχωρήσαμε για να δούμε από την πρώτη οροσειρά, μια απίστευτα όμορφη Ανατολή όπου και την απολαύσαμε από υψόμετρο 1650μ. Εκεί έμεινε η Μαρία απολαμβάνοντας....

Ο Αντώνης κι εγώ συνεχίσαμε ακάθεκτοι στην κόψη της οροσειράς συνεχώς ανεβαίνοντας στα 1700μ. στα 1800μ. απολαμβάνοντας τώρα όλες τις τριγύρω βουνοκορφές προς τον Ωλονό, το Σκιαδοβουνι, το Πορετσάνικο, τον Χελμό, τον Αη-Γιαννη Μοστενιτσας τις δικές μας βουνοκορφές Αη-Λια, Γκρέμπενη, Αη-Κωνσταντινος, Αη-Ζαχαριας (ακόμη και το "ΛΟΖΙΣΣΟ" που μας φαινότανε πολύ ταπεινός...), στο βάθος Μαίναλο μέχρι τον Ταΰγετο....
Η κούραση για μένα άρχισε κόβει την ανάσα, αλλά όταν έβλεπα τη θέα ξεχνιότανε, έως ότου αντικρίσαμε το θρυλικό εκκλησάκι στη κορυφή και τότε ήρθε η αποθέωση και ο ενθουσιασμός ο δικός μου....
Ήρθε το τέλος του "ονείρου" η εκπλήρωση του τάματος και το ξύπνημα της πραγματικότητας....

 Ήρθε η αποζημίωση και η άφατη ικανοποίηση.... Αντί για σημαία σήκωσα ψηλά την κλίτσα μου και με μεγάλο σεβασμό μέσα και πάνω στην όμορφη ξερολιθιά του ερημοκλησιού της Ανάληψης ανέπεμψα θυμίαμα..., αναλογιζόμενος πως και με ποιες θυσίες και πίστη οι πρόγονοι μας έχτισαν εκεί πάνω σιμά στο Θεό τους, το ναΐσκο που λειτουργούσε κάθε χρόνο!!!.... μέχρις ότου να μεταφερθεί στους Λαζαράδες από τους μεταγενέστερους...
Ο Αντώνης, πάντα προστατευτικός και οργανωμένος με ...ξενάγησε δείχνοντας τις γύρω βουνοκορφές που τις έχει περιδιαβεί όλες, μια μια... Ο βασιλιάς ήλιος κόντρα μας εμπόδιζε να βγάλουμε φωτογραφίες προς τη Δίβρη που φαινόταν σαν να την έβλεπες από αεροπλάνο, δε ένα θαυμαστό θέαμα. Και έτσι αρκεστήκαμε στις ατομικές φωτογραφίες που θα δείτε....

Αφού εγώ χόρτασα εκεί στην κορφή την παραμονή μου, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, να βρούμε την Μαρία που μας περίμενε (όχι με αγωνία, γιατί η τεχνολογία μας εξασφάλιζε την επικοινωνία...) Η κάθοδος για μένα πιο εύκολη, ο καιρός θαυμάσιος και φτάσαμε στο σημείο που ήταν η Μαρία, που μας είπε ότι είχε εκεί την επίσκεψη ενός ευγενέστατου νεαρού πάνω σε ένα άσπρο άλογο... Και ο Αντώνης μας είπε ποιος ήταν ο νεαρός που μάλιστα έχει και άλλα άλογα που βόσκουν ελεύθερα στο σπουδαίο αυτό τοπίο τις "Κλινίτσες"....

Με την συμβουλή του Αντώνη, αλλάξαμε πορεία. Αντί τη διαδρομή που ανεβήκαμε, ακολουθήσαμε την πλέον βατή προς την Αγία Τριάδα και Αγία Βαρβάρα (πολύ παλιά ήταν ο τόπος που έμεναν οι λεπροί της περιοχής!!!..) που είναι η διαδρομή σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση. Άνετοι και ικανοποιημένοι φτάσαμε εκεί όπου ξεκουραστήκαμε κάτω από μια σουλιβιά... Επισκεφτήκαμε και το ερημοκλήσι της Αγια Τριάδας που είναι εγκαταλειμμένο σε κακή κτιριακή κατάσταση...
Πήραμε το μονοπάτι που κατεβαίνει προς Λαζαράδες σε κακή κατάσταση κι αυτό και σταματήσαμε στην "ιτιά" μια κρυστάλλινη πηγή με λίγο νερό αλλά πολύ κρύο....

Τέλος φτάσαμε στη περίφημη βρύση της Ράχης αυτό το αρχιτεκτονικό μνημείο που πρόσφερε στην γειτονιά του το 1907 ο ευεργέτης Γεώργιος Δανίκας μαζί με το μοναδικό Υδραγωγείο της "Εισβοράς" !!!....

Έτσι μετά οδοιπορία συνολικά 7,5 ωρών... Τρεισήμισι ώρες η ανάβαση μέχρι την κορυφή και τρεις ώρες η κατάβαση συν την ώρα των στάσεων..., φτάσαμε στις 12 το μεσημέρι στα "Φεφελέικα", από όπου ξεκινήσαμε ικανοποιημένοι και χαρούμενοι....

Αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω το φίλο Αντώνη γιαυτην την εκπληκτική εμπειρία... Και τη δική μου Μαρία, που με συνόδευσε για τη εκπλήρωση αυτού του "ονείρου και του ...τάματος"...

Δείτε και κάποιες στιγμές που αποτύπωσε ο φακός...

v Σημαντικό ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΚΟ-ΑΘΛΗΤΙΚΟ γεγονός, με «Αγώνες ορεινού τρεξίματος» με την επωνυμία «ΔΙΒΡΙΣ», στις 22 Σεπτεμβρίου στα Λάμπεια Όρη….

 Ο Ελληνικός Ορειβατικός Σύνδεσμος Φολόης-Αρχαίας Ολυμπίας διοργανώνει αυτούς τους πρωτότυπους αγώνες στα «Ιερά Λάμπεια Όρη»,

 όπου οι συμμετέχοντες θα τρέξουν περίπου 33 χιλιόμετρα και 14 χιλιόμετρα πολύ δύσκολες ή λιγότερο δύσκολες διαδρομές…

Θα είναι ένα πολύ σπουδαίο αθλητικό και  συνάμα φυσιολατρικό δρώμενο που θα δώσει ζωντάνια στην κωμόπολη και θα κάνει γνωστά στο πανελλήνιο τα βουνά μας με τα αισθητικά δάση με την ιστορία που κουβαλάνε από την αρχαιότητα…