ΕΠΙΣΤΟΛΗ AΦΙΕΡΩΜΈΝΗ ΣΤΗΝ Κα Λαγκαρντ στην 8η Μαρτίου "Ημέρα της Γυναίκας"

AΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ Κα Λαγκαρντ

στην 8η Μαρτίου "Ημέρα της Γυναίκας"

Κυρία Λαγκάρντ, τώρα θυμηθήκατε το πάμπτωχο χωριό του Νίγηρα που επιθυμείτε έτσι και χειρότερα να γίνει το χωριό της Ελλάδας;

«ύβρις τε βιη τε σιδήρεων ουρανόν ίκει»

ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ 329

«αυθάδης βία πηγάζουσα εξ υπερβολικής δυνάμεως

ή εκ πάθους αναίδεια, αλαζονεία, προπέτεια» (βλ. λεξικό Liddel Scott).

ΜΙΚΡΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ της κ. Λακάρντ στο  GUARDIAN

«…..Εξαιρετικά αυστηρή απέναντι στους Έλληνες εμφανίζεται η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Γκάρντιαν.


Σε ερώτηση εάν κάθε φορά που κοιτάζει τα ελληνικά δημοσιονομικά στοιχεία και απαιτεί μέτρα επιλέγει να αγνοήσει το γεγονός ότι κάποιες γυναίκες δε θα έχουν πρόσβαση σε μαία για να γεννήσουν, ασθενείς δεν έχουν φάρμακα που είναι απαραίτητα για να ζήσουν και ηλικιωμένοι πεθαίνουν μόνοι χωρίς φροντίδα, απαντά ότι σκέφτεται περισσότερο τα παιδιά σε κάποιο χωριό του Νίγηρα που πηγαίνουν σχολείο μόνο δύο ώρες την ημέρα, μοιράζονται μία καρέκλα ανά τρία, την ώρα που θέλουν πολύ να μορφωθούν. «Πιστεύω ότι αυτά τα παιδιά χρειάζονται ακόμα περισσότερη βοήθεια από τους ανθρώπους στην Αθήνα», λέει η κα. Λαγκάρντ.

Συμφωνεί με την παρατήρηση της δημοσιογράφου ότι ακούγεται σαν να λέει στους Έλληνες και σε άλλους Ευρωπαίους ότι πέρασαν καλά αλλά τώρα είναι η ώρα να πληρώσουν. «Σωστά, ναι», απαντά η κα. Λαγκάρντ..»

(Συνέντευξη στην αγγλική εφημ.ΓΚΑΡΝΤΙΑΝ)

            Αξιότιμη «Κυρία» Λαγκάρντ

            Είμαι ένας Έλληνας πολίτης (υποθέτω ότι η παιδεία σας, σας επιτρέπει να γνωρίζετε την βαθύτερη έννοια και σημειολογία των δυο αυτών λέξεων), ελεύθερος άνθρωπος και ανήκω σε εκείνους που πιστεύουν στα ιδεώδη της Κοινωνικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς και των Οικολογικών και Ειρηνιστικών Κινημάτων (ελπίζω κατανοείτε) και προτιμώ να είμαι εκτός των στενών κομματικών τειχών της χώρας μου, πλην ασκώ το αναφαίρετο δικαίωμά μου να ψηφίζω στις εθνικές εκλογές. Όπως καθιέρωσαν από αρχαιοτάτων χρόνων οι δικοί μου πρόγονοι που δίδαξαν την δημοκρατική ψήφο στους δικούς σας προγόνους (και στις 18 Ιουνίου θα ξαναψηφίσω, αν το επιτρέψετε εσείς βέβαια). Μάλιστα τολμώ να σας πω, ότι ανήκω σε εκείνους τους πολλούς Έλληνες γονείς (με 4 παιδιά) που σπούδασα 22 ολόκληρα χρόνια, εργάστηκα σκληρά επί 36 συναπτά έτη, πληρώνω και με το παραπάνω τους φόρους μου και εφαρμόζω το Σύνταγμα της χώρας μου.  Κατάγομαι από ένα χωριό της ορεινής Ηλείας (παρόμοιο σε ιστορία και ομορφιά, σαν αυτό του Νίγηρα της Αφρικής που επικαλείσθε), παιδιόθεν αγωνίζομαι – όπως και πολλοί συνέλληνες- για την δημοκρατία, την ειρήνη και την επικράτηση των παναθρώπινων αξιών που θέσπισαν  και πάλι οι δικοί μου πρόγονοι και τίμησαν, εμπέδωσαν και διέδωσαν στην οικουμένη οι δικοί σας πρόγονοι το σωτήριον και φωτεινόν έτος 1789 (σας το υπενθυμίζω, μήπως και το έχετε ξεχάσει, εκεί στους δαιδάλους του αδηφάγου Μινωϊκού Ανακτόρου του ΔΝΤ, όπου τελευταίως βασιλεύετε «ελέω Θεού» της Αγοράς, και καλείτε το δικό σας σύγχρονο  Μινώταυρο, να καταβροχθίσει τα θαλερά και άλκιμα νιάτα των Αθηναίων)…

            Μακρηγόρησα για την ταπεινότητά μου (μπροστά στο άπειρο μέγεθος της υμετέρας Μεγαλειότητος), όμως θέλω να προσθέσω ακόμη ότι από δεκαετίας και πλέον από τον γλίσχρο μισθό μου (1300 Ευρώ μηνιαίως, έναντι των αντίστοιχων 4000 Ευρώ που ελάμβανε ο συνάδελφός μου και συμπατριώτης σας Γάλλος) ως ιατρού  του Ελληνικού Δημοσίου, υιοθέτησα μέσω της  Αction Aids ένα παιδάκι σε χωριό της Νότιας Ινδίας (κάτι ανάλογο με αυτό του Νίγηρα που μνημονεύετε) στέλνοντας τώρα και 10 χρόνια αδιαλείπτως (και σήμερα ακόμη) 264 Ευρώ το χρόνο, για να μαθαίνει γράμματα ο υιοθετημένος «γιος» μου SUNIL MAN IHG …

            Α!, ξέχασα κάτι τελευταίο. Ανήκω συνειδητά, στο καταραμένο (καθ΄ υμάς) αντιμνημονιακό μέτωπο της πατρίδας μου.

Και τώρα έρχομαι στην ουσία της Επιστολής μου.

Αξιότιμη, θρασύτατη, αναιδέστατη και προκλητική «Κυρία» Λαγκάρντ

Μας έγινες πολύ γνωστή τα τελευταία δύο χρόνια. Πριν ακόμη εγκατασταθείτε στο αδηφάγο Μινωϊκό Ανάκτορο του ΔΝΤ, σας παρακολουθούσαμε με τα προσεγμένα συνολάκια σας υψηλής ραπτικής, κυρίως όμως με εκείνα τα πάσης φύσεως κασκόλ όπου κυριαρχούσε το κόκκινο χρώμα, ως άλλος «πιονέρος» της πάλαι ποτέ Σοβιετίας ή ένας από τους μαχητές «βενσερέμος» της Λατινικής Αμερικής… Σήμα κατατεθέν πλέον της εν γένει συμπεριφοράς σας στο προσφιλές σπόρ που επιδεξίως επιδίδεσθε, αυτού δηλ. «του μαστιγίου και του καρώτου»… Δεν σας κρύβω ότι οι συμπατριώτες μου, γνήσιοι απόγονοι του Αριστοφάνη, σας έχουν προσάψει και το προσωνύμιον: «νερόκοτα» (λεξ.= υδρόβιον πουλί, αρχ. Ράλλος η φίλυδρος)…

Αυτά, μέχρι που δώσατε την ανωτέρω συνέντευξη στον ΓΚΑΡΝΤΙΑΝ, και θίξατε «Κυρία» μου τις πλέον ευαίσθητες χορδές του μέσου Έλληνα πολίτη (σας βεβαιώ ότι εδονήθησαν όχι μόνον οι χορδές όλων των Αντιμνημονιακών συμπατριωτών μου που αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας, αλλά και ολίγων φίλων σας Μνημονιακών, θυμάτων της «μαύρης» προπαγάνδας. Έμειναν μόνο θαυμαστές σας  οι ελάχιστοι «λαδιάρηδες» της μίζας και της αρπαχτής (έτσι τους λέμε εμείς).

Και επειδή όλοι οι Έλληνες διάβασαν όλη τη συνέντευξή σας, μένουν ενεοί και πλήρεις ανάμικτων συναισθημάτων οργής, αγανάκτησης, θλίψης, οδύνης, οίκτου και άλλων τινών που εσείς αδυνατείτε να κατανοήσετε, σας λέμε εν τάχει και επιγραμματικά:

·         Προς τι τα κροκοδείλια δάκρυα για τα φτωχά παιδάκια του Νίγηρα που εσείς και οι όμοιοί σας τα ρίξατε στον Καιάδα της φτώχειας και της εγκατάλειψης;

·         Τώρα ψυχοπονέσατε τα παιδάκια του Νίγηρα και όλων των καταφρονεμένων όπου γης, τα οποία όσα γλίτωσαν από τα σκλαβοπάζαρα και γκέτο της Δύσης τα αφήσατε εσείς και οι όμοιοί σας, να μένουν εκεί καταδικασμένα στην πείνα, τη ανέχεια και τον αργό θάνατο;

·         Τώρα θυμηθήκατε τα παιδάκια του Νίγηρα (και του κάθε Νίγηρα) και όχι τότε που εξοπλίζατε τους γονείς τους (με το αζημίωτο, διαγουμίζοντας τους  παραγωγικούς πόρους της χώρας τους) με τα φονικά όπλα εναντίον των αδελφών τους; Τότε που τα ταΐζατε με μολυσμένο βιομηχανικό σκονόγαλα, τότε που δήθεν τα εμβολιάζατε με αλλοιωμένα και επικίνδυνα εμβόλια δίνοντας τη χαριστική βολή στη μίζερη ζωή τους; Τότε, τότε, τότε….  

·         Δεν αντιλαμβάνεσθε ότι πέρασε η εποχή της μεθοδευμένης προπαγάνδας της «ευλογίας» του ΔΝΤ, σήμερα που γίνεται γνωστή η απέραντη δυστυχία των λαών όπου πέρασε το άθλιο αυτό οικονομικό εγκληματικό μόρφωμα και άφησε αποκαΐδια στις χώρες, κλαυθμούς και οδυρμούς στους λαούς τους;

·         Δεν αντιλαμβάνεσθε ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε «σκληρό καρύδι»; Και δεν ανεχόμαστε την προκλητική «ύβριν» με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου της Ομηρικής αυτής ρήσης (όπως ερμηνεύεται στη προμετωπίδα) που εκτοξεύσατε εναντίον μας με περισσή οίηση;

·         Δεν αντιλαμβάνεσθε ότι υποδεικνύοντας στους περήφανους Έλληνες τι να ψηφίσουν στις επικείμενες εθνικές εκλογές της 17^ης Ιουνίου, θα σας επιστρέψουν την «ύβρη» με την αδρή καθημερινή νεοελληνική έννοια του όρου; Και τότε το κόκκινο κασκόλ σας, ίσως θα σας χρειαστεί  για να ξεπλύνετε την ντροπή και την ανομία σας.

Με εννοήσατε; Αν όχι, οψόμεθα…

Ένας απλός Έλληνας πολίτης

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

(ιατρός, εκδότης του Ιστορικού-Λαογραφικού περιοδικού «ΔΙΒΡΗ» και πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ» - Τηλ 6972295293, e-mail: sotxsot@gmail.com)

.

ΕΝΑΣ ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΔΙΒΡΙΩΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ…

Ένας σεμνός συμπατριώτης από τη Δίβρη, διαπρέπει ως διπλωμάτης στις Βρυξέλλες

            Το όνομά του Θόδωρος Σωτηρόπουλος. Είναι γιος του «πρωτοδιβριώτη» αείμνηστου Νίκου Γ. Σωτηρόπουλου, μεγάλου ευεργέτη της πατρώας γης Δίβρης που χρημάτισε επί 25ετία Πρόεδρος του «Συνδέσμου των εν Αθήναις Λαμπειέων-Διβριωτών ¨Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ¨.

Η προτομή του ευεργέτη της Δίβρης Νίκου  Γ. Σωτηρόπουλου
στην είσοδο του "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ"

 Ο Νίκος Σωτηρόπουλος του οποίου η προτομή κοσμεί το προαύλιο του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ», άφησε εποχή για σημαντικά έργα ευποιίας στην ιστορική κωμόπολη αλλά και την μεγάλη του ανιδιοτελή προσφορά  εργασίας σε δεκάδες νέους και νέες της Δίβρης και των γύρω χωριών της ορεινής Ηλείας, από τη θέση του Διευθυντή της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδος.

            Ο Θόδωρος Νίκου Σωτηρόπουλος, ένας σεμνός και αθόρυβος συμπολίτης, κατάφερε να μπει στο διπλωματικό σώμα, «σπάζοντας» την παράδοση του άβατου αυτού του σώματος (την εποχή που ήταν προνόμιο των «αριστοκρατικών» οικογενειών της Αθήνας») μπαίνοντας πρώτος στις δύσκολες εξετάσεις στο Διπλωματικό Σώμα.

 Δεν είναι σκοπός αυτού του σημειώματος να γράψουμε την επιτυχημένη πορεία του συμπολίτη μας, ως διπλωμάτη και ξεχωριστού πνευματικού ανθρώπου. Αφορμή πήραμε από την πολύ συχνή παρουσία του στην Ελληνική Τηλεόραση, συνοδεύοντας επίσημα πολιτικά πρόσωπα (Πρωθυπουργούς, Υπουργούς) της Ελλάδας στις Βρυξέλλες που τώρα υπηρετεί ως Πρέσβης της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θέση λίαν σημαντική και τιμητική, ιδιαίτερα για όλους εμάς τους συμπατριώτες. Βεβαίως δεν είναι μόνο η σημερινή θέση που κατέχει επαξίως. Από την αρχή της καριέρας του, όλοι οι Κυβερνήτες της Ελλάδας (από τους αείμνηστους Ράλλη, Καραμανλή, Παπανδρέου, μέχρι τον Σημίτη –που τον τοποθέτησε ως Διευθυντή του διπλωματικού του Γραφείου-, τους νέους Καραμανλή και Παπανδρέου) εκτιμώντας τα προσόντα του τον τοποθετούσαν σε λίαν νευραλγικές και σοβαρές θέσεις. Οι ομογενείς μας στον Καναδά έχουν να πουν για την θητεία του εκεί ως Πρεσβευτής.

Η ανωτέρω φωτογραφία είναι από την πρόσφατη επίσκεψη στις Βρυξέλλες του Υπηρεσιακού Πρωθυπουργού της Ελλάδας κ. Πικραμένου.

Εμείς οι διβριώτες σεμνυνόμεθα   όχι μόνο για τον ανωτέρω άξιο συμπατριώτη μας. Αλλά και για δυο άλλους νεότερους εξαίρετους διπλωμάτες που έλκουν την καταγωγή από την πάλαι ποτέ ένδοξη και ιστορική Δίβρη. Πρόκειται για τους γιους δυο εκλεκτών συμπατριωτισσών εκ Δίβρης. Τον γιο της Χριστίνας  Ιωάννου (το γένος Γεωργίας Νικολοπούλου-Διαμαντοπούλου από του Γκρουστάδες) και τον γιο της Καίτης Μητσοπούλου (το γένος Γρηγορίου Νικολοπούλου από τους Περδικαράδες). Ελπίζουμε και πιστεύουμε οι δυο νεαροί διπλωμάτες που και αυτοί «έσπασαν» το άβατο των Αθηναίων διπλωματών, να διαπρέψουν και οι ίδιοι, τιμώντας τον ευλογημένο τόπο μας.

ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ, Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΕΡΑΙΑ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΣΤΗ ΔΙΒΡΗ...

Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΕΡΑΙΑ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ

ΣΤΗ ΔΙΒΡΗ

 Η αλήθεια για  την εξυπηρέτηση των χρηστών αλλά και τους μεγάλους κινδύνους για την υγεία (ψυχική και σωματική) των κατοίκων, ιδιαίτερα των παιδιών

Προλογικό σημείωμα Σωτ Σωτηρόπουλου:  Όπως είναι γνωστόν κατά την θητεία της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής Λαμπείας (επί αλήστου μνήμης Δημάρχου Παπαζαφείρη με την παρέα του, δηλ. των άσχετων παρατρεχάμενων εξουσιαστών μας) τοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία της «Αγοράς» κεραία για σύνδεση με το Διαδύκτιο (Ιντερνέτ) για κοινή χρήση, προς εξυπηρέτηση όχι μόνο της τοπικής κοινωνίας αλλά και (κυρίως) επισκεπτών και διερχομένων επί της πλατείας. Εμείς που δεν έχουμε ιδιαίτερη … «ηλεκτρονική» παιδεία  και σχέση με τις νέες τεχνολογίες, εχάρημεν χαράν μεγάλην!..., όπως όλοι οι συμπολίτες Λαμπειείς που έσπευσαν να συνδεθούν για να απολαύσουν τα αγαθά του ηλεκτρονικού παραδείσου στην πόρτα μας…

Έλα, όμως που δεν είναι έτσι τα πράγματα. Έλα, που αυτό το κοινωνικό (;) αγαθό ως δημόσια προσφορά μπορεί να γίνει ένας πραγματικός εφιάλτης για την σωματική και ψυχική υγεία μας. Δεν θέλουμε εμείς ούτε να σκορπίσουμε τον πανικό στους συμπατριώτες μας, ούτε να μπούμε στο εντόπιο κουτσομπολιό του καφενείου (κακεντρεχές ή αφελές ή εξυπνακίστικο) που είναι ένα επιρρεπές σπορ στην «εύανδρο» Δίβρη, ούτε και να κάνουμε τους …παιδονόμους στους αγαπητούς μας συμπατριώτες. Πλην, με μεγάλη χαρά, ικανοποίηση αλλά και έκπληξη πήραμε από ένα συμπολίτη Διβριώτη (εξειδικευμένο και έμπειρο στο αντικείμενο) τον κ. Θανάση Νικ. Ζαφειρόπουλο την παρακάτω επιστολή που δημοσιεύουμε αυτούσια.

Δεν θα σχολιάσω ούτε τα τεχνικά σημεία (δεν κατέχω), ούτε την διαδικασία εγκατάστασης (γνωστή η ανεπάρκεια της απελθούσας δημοτικής αρχής), ούτε την ατομική ευθύνη των χρηστών που νόμισαν ότι η απαίτηση για το «τζάμπα» της σύνδεσης είναι  υποχρέωση του χρεοκοπημένου Δήμου κλπ, χωρίς να υπολογίζουν τους κινδύνους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.

Όμως, λόγω της ιατρικής μου ιδιότητας αλλά και της επί δεκαετίες ενασχόλησής μου και γνώσης για τις  λίαν επικίνδυνες επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων και ιδιαίτερα των μικρών παιδιών από την φονική επίδραση της ακτινοβολίας που εκπέμπεται (και συναθροίζεται στο οργανισμό) από τα ηλεκτρονικά μέσα (ενισχυτικές κεραίες κλπ), με τρόμαξαν τα τεκμηριωμένα στοιχεία που παρουσιάζει ο συμπολίτης μας κ. Θανάσης Ζαφειρόπουλος. Έτσι μέσα από αυτή την προσωπική Ιστοσελίδα μου σπεύδω να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου και περισσότερο γιατί εκεί που είναι η κεραία κυκλοφορούν μικρά παιδιά (μαθητές, νήπια) για τα οποία έχουμε πρόσθετη ευθύνη όλοι εμείς οι πολίτες και οι εκπαιδευτικοί να προστατεύσουμε, έστω και αν δεν μπορούμε λόγω έλλειψης επιστημονικών γνώσεων και μετρήσεων, να αντιτάξουμε τα δικά μας στοιχεία.

Λοιπόν, διαβάστε με προσοχή την κατατοπιστική επιστολή. Αν έχετε αντιρρήσεις εκφράστε την άποψή σας, χωρίς ανώφελες αντιπαραθέσεις. Πιστεύω ότι όλοι μας θα ενημερωθούμε και θα αναλάβουμε τις ευθύνες μας, ο καθείς στο μερίδιο που του ανήκει…

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. Θαν. Ζαφειρόπουλου

Κύριε Σωτηρόπουλε,

Σε συνέχεια της τηλεφωνικής μας επικοινωνίας σχετικά με το επιδοτούμενο έργο «Ανάπτυξη Δημόσιων Σημείων Ασύρματης Ευρυζωνικής Πρόσβασης στο Διαδίκτυο (Public Hotspot)» της Κοινωνίας της Πληροφορίας και των καίριων ζητημάτων που μου θέσατε σχετικά με :

Α) την ελαττωματικότητα του συστήματος που παραδόθηκε και

Β)  την εγκατάσταση της κεραίας στο Γυμνάσιο Λαμπείας

Παραθέτω τα ακόλουθα:

Το θέμα είναι σύνθετο και πολυδιάστατο και για να τύχουν τα εύλογα ερωτήματά σας εύστοχων και σαφών απαντήσεων, επιτρέψτε μου να κάνω εν τάχει, μια σύντομη παρουσίαση του διαδικαστικού και λειτουργικού μέρους και εν συνεχεία να προσπαθήσω να προσεγγίσω και το ουσιαστικό μέρος του ζητήματος, για την πληρέστερη πληροφόρηση των φίλων, που θα διαβάσουν το κείμενο. 

Σκοπός του έργου

Σκοπός του έργου είναι η παροχή δυνατότητας στους πολίτες για σύνδεση με το Διαδίκτυο, μέσω ασύρματης πρόσβασης, από ένα ευρύ φάσμα χώρων κοινής χρήσης όπως πάρκα, κεντρικές πλατείες Δήμων, Σταθμών μετεπιβίβασης, Πανεπιστημίων κλπ.

Επίσης, βασικό στόχος του έργου αποτελεί η ευαισθητοποίηση των τοπικών κοινωνιών και η καλύτερη επαφή τους με τις νέες τεχνολογίες και το Διαδίκτυο. Το έργο αυτό σε συνδυασμό με άλλα έργα πληροφορικής σε πανελλήνιο επίπεδο αποτελεί ένα επιπλέον βήμα για την ανάπτυξη και τη διείσδυση των νέων τεχνολογιών στον πληθυσμό. Η ύπαρξη και η ευρύτερη αποδοχή συναφών έργων, όπως το wi-fi στην Πλατεία Συντάγματος αποδεικνύει το πρόσφορο έδαφος που υπάρχει προκειμένου να αναπτυχθούν οι ευρυζωνικές υπηρεσίες.

Σύντομη αναδρομή

Α) Ως προς το διαδικαστικό μέρος

 O διαγωνισμός διενεργήθη από την ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ Α.Ε στην Αθήνα και αφορούσε  την Ανάπτυξη Δημόσιων Σημείων Ασύρματης Ευρυζωνικής Πρόσβασης στο Διαδίκτυο (Public Hotspot) για  εκατόν εξήντα (160)  μικρούς Καποδιστριακούς  δήμους σε όλη την επικράτεια, με πανομοιότυπο εξοπλισμό, και τελικούς δικαιούχους τους Δήμους, στην κυριότητα των οποίων έχει επέλθει  ο εξοπλισμός.

Ένας  εξ  αυτών ήταν και ο Δήμος Λαμπείας, ο οποίος δεν ενεπλάκη στη διαγωνιστική διαδικασία, παρά μόνο στην παραλαβή του εξοπλισμού.

Μετά από διαγωνιστική διαδικασία μειοδότης αναδείχθηκε ανάδοχος,η εταιρεία στην οποία εργάζομαι, η οποία προχώρησε στην υλοποίηση-εγκατάσταση του project το οποίο έχει ήδη παραληφθεί αρμοδίως. Ο υπογράφων είχε την ευθύνη υλοποίησης της Σύμβασης, ως προς το διαδικαστικό και εμπορικό σκέλος.

Κάλλιστα ανάδοχος εταιρεία θα μπορούσε να είχε ανακηρυχθεί ο ΟΤΕ, η FORTHNET, η HOL, η ALTEC, η INTRACOM και άλλες μεγάλες εταιρείες.

Κατά την διάρκεια της υλοποίησης παρατηρήσαμε  ότι σε τριάντα (30) και πλέον δήμους, κυρίως  ορεινούς, ήταν αδύνατη η λειτουργία του εξοπλισμού διότι  δεν είχε ολοκληρωθεί το έργο της εγκατάστασης της οπτικής ίνας προκειμένου να πραγματοποιηθούν  οι απαραίτητες λειτουργικές  διασυνδέσεις.

Στο σημείο αυτό, θέλω να τονίσω ότι το έργο της  εγκατάστασης της οπτικής ίνας είναι τεχνικό έργο, αφορά άλλη τεχνική εργοληπτική εταιρεία και δεν έχει καμία συμβατική σχέση με το προαναφερόμενο έργο της ευρυζωνικής πρόσβασης, που είναι project πληροφορικής και επικοινωνιών.

Κατά την υλοποίηση του έργου,  ρώτησα την τότε διοίκηση του Δήμου Λαμπείας για το που βρίσκεται η οπτική ίνα, απαραίτητη όπως προανέφερα για την διασύνδεση και λειτουργία του συστήματος.

Η απάντηση ήταν ότι απείχε 12-14 χιλιόμετρα από το σημείο εγκατάστασης και ήταν  στην θέση Σπαρτουλιά.

Αναφέραμε τις αντικειμενικές δυσκολίες στην ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ  Α.Ε, πού ως συγχρηματοδοτούμενου έργου είχε την εποπτεία υλοποίησης, και απεφασίσθη όπου υπήρχε πρόβλημα οπτικής ίνας  και μέχρι  να ολοκληρωθεί η εγκατάσταση, να προχωρήσουμε  εναλλακτικά σε δορυφορική ζεύξη.

Προτείναμε  στους δήμους, όπως και στον Δήμο Λαμπείας,  εναλλακτικές λύσεις, όπως του ελληνικού HELLASSAT, ιταλικών κλπ. δορυφόρων, με μεγαλύτερες ταχύτητες.

Το  συνολικό ετήσιο κόστος έφθανε μαζί με τον απαιτούμενο εξοπλισμό περίπου τα 1.500€.

Ο δήμος  Λαμπείας, ως τελικός δικαιούχος έπρεπε να υποβάλλει αίτηση σύνδεσης (συνδρομητική) και να ειδοποιήσει την ανάδοχο  εταιρεία να προβεί στις απαραίτητες ρυθμίσεις του εξοπλισμού που απαιτούνται χωρίς κόστος.

Παρά τις συνεχείς  οχλήσεις μας δεν κατέστη δυνατόν να κατατεθεί αίτηση από την απερχόμενη διοίκηση του Δήμου Λαμπείας.

Δια στόματος του αντιδημάρχου κ. Ανδριόπουλου μας έλεγαν ότι δεν έχει προβλεφθεί το κονδύλι στον προϋπολογισμό και δεν το προχωρούν.

Ευθύνομαι κι εγώ, διότι δεν απευθύνθηκα εγκαίρως στον κ. Αβραμόπουλο, εξαίρετο συνάδελφο και φίλο, και τον κ. Μπαρζό, όπου βρήκα άμεση ανταπόκριση, και άφησα να χαθεί χρόνος. Μετά, ακολούθησαν εκλογές και το ζήτημα δεν προχώρησε.

Η αρχική εγκατάσταση έγινε στα τυφλά ευτυχώς επιτυχώς χάρις στην εμπειρία των τεχνικών, αφού δεν υπήρχε  οπτική ίνα ή δορυφορική Ζεύξη για να γίνουν οι απαραίτητες δοκιμές και μας έφυγε το άγχος ως προς την καλή λειτουργία της.Εν τέλει, παρά τον κίνδυνο απένταξης του έργου, η σύμβαση έκλεισε και αποπληρώθηκε από την ΚτΠ ΑΕ, μετά από έγκριση της Διαχειριστικής Αρχής του Υπουργείου Οικονομικών, καταθέτοντας τις απαραίτητες εγγυητικές επιστολές.

Β) Ως προς το λειτουργικό μέρος

Ως προς τις λειτουργικές προδιαγραφές η εταιρεία μας δεν είχε άλλη επιλογή από το να συμμορφωθεί ως προς το σχεδιασμό, τη διάταξη του σημείου πρόσβασης και τον τρόπο εγκατάστασης, όπως όριζε η διακήρυξη της ΚτΠ ΑΕ, με δεκάδες αναλυτικούς πίνακες προδιαγραφών,τηρώντας τα διεθνή πρότυπα ασφάλειας,  προδιαγράφοντας και την παραμικρή τεχνική λεπτομέρεια.

Σύμφωνα με την διάταξη του σημείου πρόσβασης και τις απαιτήσεις της εγκατάστασης, έπρεπε ο εξοπλισμός να τοποθετηθεί σε δύο (2) δημόσια κτήρια και οι κεραίες να εστιάζουν σε πολυσύχναστο εξωτερικό χώρο (πλατεία).

Απαραίτητη προϋπόθεση για τη λειτουργία του συστήματος είναι να υπάρχουν τρεις (3) κολώνες της ΔΕΗ για να γίνει η εγκατάσταση των κεραιών.

Λόγω της μορφολογίας του εδάφους, ήταν αντικειμενικά αδύνατο να δημιουργηθεί άλλη ευρυζωνική υποδομή σε άλλο μέρος, εκτός του τριγώνου Δημαρχείο-Γυμνάσιο με κεντρικό σημείο χώρου πρόσβασης των χρηστών την πλατεία και κατ’ επέκταση σε ανοιχτό πεδίο προς τον Περαμαχαλά, όπου εκπέμπουν οι κατευθυντικές κεραίες.

Το σύστημα μπήκε σε λειτουργία χάρις στην βοήθεια του κ. Γερασιμόπουλου (τεχνικός υπεύθυνος του Δήμου Ολυμπίας) και του Αντιδημάρχου κ. Γαλύφα, μετά την εγκατάσταση της οπτική ίνας για να γίνει η απαραίτητη ADSL σύνδεση.

Άρχισαν να διασυνδέονται οι πρώτοι χρήστες. Το σύστημα λειτουργούσε (ελπίζω να λειτουργεί ακόμη!!!) και από το κεντρικό σημείο πρόσβασης (πλατεία)  η διασύνδεση ήταν εύκολη. Μάλιστα σε πολλούς έκανε εντύπωση ότι ήμασταν το μοναδικό ορεινό χωριό, που είχε ασύρματη ζεύξη. Ουσιαστικά έχει υποκαταστήσει το παλαιό τηλεγραφείο.

Κάποιοι, όπως είναι φυσικό, είχαν «σήμα», κάποιοι λιγότερο, κάποιοι καθόλου.

Σχεδόν αμέσως, άρχισαν να «φύονται» οι πρώτες εξωτερικές κεραίες στις σκεπές των σπιτιών, αλλά και κεραίες εσωτερικού χώρου,με στόχο την ευκολότερη πρόσβαση,  από τα σπίτια τους.

Υπήρχαν αιτιάσεις να γυρίσουν οι κεραίες του συστήματος ή ακόμα ασκήθηκε και ασκείται  κριτική του τύπου «έγινε που έγινε, γιατί να μην πιάνει όλο το χωριό».

Προσπάθησα να εξηγήσω ότι άλλος είναι ο σκοπός του συστήματος,όπως προανέφερα τεχνικά είναι αδύνατον, γιατί  πίσω από τις κεραίες υπάρχουν και λειτουργούν πολλές συσκευές καλά φυλασσόμενες και προστατευόμενες από ακραία καιρικά φαινόμενα.

Από τη στιγμή που είναι συγχρηματοδοτούμενο έργο, έχει τουλάχιστον πέντε (5) έτη διατηρησιμότητας, άρα πρέπει να λειτουργεί υποχρεωτικά ως έχει.

Ανήκει πλέον στο Δήμο και χωρίς την έγγραφη έγκρισή του δεν μπορεί να γίνει οποιαδήποτε παρέμβαση.

Κεντρικές κεραίες από τη στιγμή που η οπτική ίνα περνάει κατά μήκος της εθνικής οδού, δεν μπορεί να τοποθετηθούν σε υψηλά σημεία, γιατί απαιτούνται τεράστια κόστη και βεβαίως υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες ως προς την εγκατάσταση και λειτουργία του συστήματος.

Ουσιαστικά, τέτοιου είδους παρεμβάσεις οδηγούν στο να μιλάμε για άλλο έργο, που θα πρέπει να κατατεθεί τεχνικό δελτίο (αν εγκριθεί), να γίνει διακήρυξη και στη συνέχεια διαγωνισμός. Ο κύκλος αυτός κρατάει με τις καλύτερες προϋποθέσεις, τουλάχιστον 1 ½-2 χρόνια.

Κυρίως όμως, απεμπολείται  ο βασικός σκοπός του έργου, που έχει δημόσιο χαρακτήρα, και η πρόσβαση σε αυτό πρέπει να γίνεται από δημόσια σημεία.   

Αυτά ήταν τα κύρια επιχειρήματα, τα οποία είναι αντικειμενικά.

Θέλω να διευκρινίσω: 

Μέχρι σήμερα δεν έχω κάνει ένα (1) ευρώ δουλειά με τον Δήμο Λαμπείας. Η εταιρεία στην οποία εργάζομαι δεν «πουλάει» υπηρεσίες διασύνδεσης στο internet, από τη στιγμή που δεν διαθέτει τηλεπικοινωνιακό δίκτυο. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να απευθυνθεί σε ΟΤΕ, HOL, FORTHNET- NOVA, CYTA κλπ. Ούτε «πουλάει» κεραίες εσωτερικού και εξωτερικού χώρου σε ιδιώτες, που εύκολα μπορεί κάποιος να προμηθευτεί από τα super- market τεχνολογίας με χαμηλό κόστος.

Αυτά, για να απαλειφθούν τυχόν «πλάγιες σκέψεις», μήπως και αρχίσει ένας ειλικρινής διάλογος, για το σοβαρότερο σκέλος του ζητήματος, που αναφέρω παρακάτω:

Σήμερα υπάρχουν δεκάδες κεραίες εσωτερικές και εξωτερικές εγκατεστημένες και «φύονται» καθημερινά περισσότερες, με αποτέλεσμα να τρώνε bandwidth από το σύστημα με αποτέλεσμα το σύστημα να « σέρνεται» ή να έχει μεγάλη αναμονή και να δείχνει ελαττωματικό.

Επ’ ευκαιρίας, να απαντήσω ως προς το επιχείρημα «ότι το σύστημα  έχει πρόβλημα συνδεσιμότητας γιατί βγάζοντας και βάζοντας τα καλώδια του κεντρικού συστήματος, το σύστημα επανακινείται».

Η απάντηση  είναι απλή. Αποσυνδέοντας τα καλώδια, το σύστημα «πετάει έξω» τους διασυνδεδεμένους χρήστες, που είναι υπερβολικά πολλοί, και επανακινείται, επί το ελληνικότερον κάνει restart.   

Δεν μπορεί ένα αυτοκίνητο ενός τόνου να φορτωθεί με δέκα τόνους. Στην αρχή θα «σέρνεται» και μετά θα χαλάσει. Τόσο απλά.

Γ) Ως προς τη Δημόσια Υγεία.

Υπάρχουν αρμοδιότεροι εμού να αναλύσουν σε βάθος το ζωτικής σημασίας ζήτημα της Δημόσιας Υγείας από τις διαφόρου τύπου κεραίες, που μας βομβαρδίζουν καθημερινά, κυρίως εμάς που ζούμε και εργαζόμαστε στις πόλεις.

Έχω βγάλει το «καπελάκι» της επαγγελματικής μου ιδιότητας και θέτω προς προβληματισμό όλων μας, κυρίως για την υγεία των παιδιών μας, τι λένε οι ειδικοί.

Η ακτινοβολία λειτουργεί αθροιστικά στον ανθρώπινο οργανισμό. Αυτό αποτελεί αξίωμα και δεν μπορεί να αναθεωρηθεί.Αν ξεπερασθούν τα ανεκτά όρια, αρχίζουν σοβαρότατα προβλήματα υγείας.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Βιοχημείας του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Χρήστο Γεωργίου, (http://www.biology.upatras.gr/cgeorgiou/ ), υπάρχει:

διάσπαρτος κίνδυνος

Το WLAN δείχνει ακίνδυνο, αλλά... Σκεφθείτε χρήστες με φορητούς υπολογιστές να εργάζονται σε γραφεία, αεροδρόμια, πλατείες και να συνδέονται ασύρματα με το Διαδίκτυο.

 Αναρωτηθήκατε πού καταλήγει όλη η ακτινοβολία από αυτές τις διάσπαρτες  
 κεραίες; Σε όλους! Χρήστες και μη. Και όσο αυξάνονται οι λάτρεις του Διαδικτύου, τόσο θα επεκτείνεται και θα εντείνεται το ήδη επιβαρυμένο περιβάλλον της ηλεκτρομαγνητικής ρύπανσης.

Οι κεραίες του WLAN εκπέμπουν μη ιονίζουσες ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες (ΜΙΗΜΑ)με σημαντικές επιπτώσεις στην υγείας.           

Τα επίπεδα έκθεσης των χρηστών βρίσκονται εντός των ορίων ασφαλείας, που έχουν ωστόσο καθοριστεί μόνο για να μην προκαλούν θερμικές επιδράσεις: Προσδιορίστηκαν για την προστασία ενός ενήλικα εγκεφάλου από την υπερθέρμανση.

Ακόμα κι έτσι, όμως, δεν υπολογίστηκαν τα ευαίσθητα εκτός εγκεφάλου όργανα, όπως τα μάτια και τα αφτιά, ούτε ο μικρότερος και υπό διαρκή ανάπτυξη παιδικός εγκέφαλος.

Επιπροσθέτως, αυτά τα όρια δεν λαμβάνουν υπόψη ούτε τους κρίσιμους παράγοντες χρόνο και απόσταση έκθεσης, καθώς επίσης και τις νέες έρευνες που δείχνουν την ύπαρξη και μη θερμικών επιδράσεων, πολύ πιο επικίνδυνων από τις θερμικές. Τα όρια αυτά έχουν καθοριστεί από τη Διεθνή Επιτροπή Προστασίας από τις Μη Ιονίζουσες Ακτινοβολίες, αλλά δεν έχουν υιοθετηθεί από όλες τις χώρες στον ίδιοβαθμό.
‘Όπως μας εξηγεί ο καθηγητής Χρ. Γεωργίου, οι μη θερμικές επιδράσεις οφείλονται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε, ως είδος, χωρίς να εκτίθεται σε παρόμοιες ακτινοβολίες (τις πρωτο-δημιούργησε τη δεκαετία του 1940) και ως εκ τούτου ο μεταβολισμός του δεν προσαρμόστηκε σε αυτές, ούτε ανέπτυξε μηχανισμό αντιμετώπισήςτους:
«Ευθύνονται για ένα μεγάλο εύρος βιολογικών βλαβών όπως καταστροφή του DNA, καρκινογενέσεις (μέσος χρόνος εμφάνισης τα 10 χρόνια, εν αντιθέσει π.χ. με τα 20 χρόνια για τον καρκίνο του πνεύμονα εξαιτίας του καπνίσματος), σκλήρυνση κατά πλάκας Αλτσχάιμερ, μείωση προσοχής, μαθησιακής ικανότητας και μνήμης, αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού, ίλιγγοι, πονοκέφαλοι, αναπαραγωγικές δυσλειτουργίεςκ.ά.»
Επίσης είναι εξατομικευμένες, εκδηλώνονται άμεσα σε όσους διαθέτουν ηλεκτρομαγνητική υπερευαισθησία με κνησμό, τσούξιμο, αίσθημα θερμότητας, κοκκινίλες, μικρά συμπαγή δερματικά εξογκώματα».

Μετά από αυτά, λίγα μπορώ να προσθέσω. Η τεχνολογία WLAN άρχισε να παίρνει διαστάσεις στην Ελλάδα από το 2008. Δυστυχώς, οι μελέτες έπονται της τεχνολογίας.

Για μένα, παρότι το θέμα έχει κλείσει τυπικά και ουσιαστικά σε επαγγελματικό επίπεδο, όπως μας όρισαν οι αρμόδιες αρχές (και θα μπορούσα να αναφέρω ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι δεν υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία, κολλέγια, πανεπιστήμια κτλ, που  μη χρησιμοποιούν ίδιες τεχνολογίες), ως πολίτης και πατέρας, οι κεραίες που βρίσκονται δίπλα στο γυμνάσιο είναι ένα ζήτημα που πρέπει να λυθεί.

Για όλα υπάρχουν λύσεις, φθάνει να κινηθούμε προς τη σωστή κατεύθυνση.

Απέφυγα επιμελώς την αναφορά στα τεχνικά χαρακτηριστικά του συστήματος , παρότι γνωρίζω ότι οι κεραίες είναι χαμηλού φάσματος. Το σύστημα ευτυχώς εκπέμπει σε υψηλές συχνότητες και κυρίως έχει την έγκριση των αρμόδιων αρχών. 

Με τις κεραίες που μπορεί ο οποιοσδήποτε να προμηθευτεί ελεύθερα από το εμπόριο, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Παράδειγμα: μια κεραία 15db μικρής αξίας, σύμφωνα με την γνώμη των ειδικών,  μπορεί να εγκατασταθεί στο Φάληρο και το φάσμα της να εκτίνεται ως την Αίγινα.

Οι εξωτερικές κεραίες σε συνδυασμό με τις κεραίες εσωτερικού χώρου (των οποίων το φάσμα μπορεί να φτάσει και τα είκοσι (20) μέτρα), και τις κεραίες του συστήματος δημιουργούν ένα αλαλούμ ακτινοβολιών, λειτουργώντας ως πομπός - δέκτης  η μία της άλλης.

Σκοπός μου δεν είναι να φοβίσω, αλλά να προβληματισθούμε όλοι μας προς την σωστή κατεύθυνση.

Το φάρμακο για όλα αυτά, που πλέον έχουν εισχωρήσει στη ζωή μας είναι η πρόληψη.

Δεν πρέπει οι ίδιοι και περισσότερο τα παιδιά μας, να εκτιθέμεθα σε ακτινοβολία.

Βάζετε ενσύρματες σταθερές συνδέσεις και μην αφήνετε τα παιδιά σας πάνω από μία (1) ώρα να «σερφάρουν» στο internet.

Τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει το παιχνίδι, το διάβασμα. Η τεχνολογία είναι το μέσο και όχι αυτοσκοπός.

Σε όσους έχουν εσωτερικές κεραίες να προτιμήσουν τις ενσύρματες συνδέσεις και να μην αφήνουν ενεργοποιημένη την κεραία του router (δρομολογητή), παρά μόνο όταν χρησιμοποιείται.

Για περισσότερα, ας ανατρέξουμε στο internet και ας αναζητήσουμε πληροφορίες για το «hotspot κίνδυνοι», όπου και υπάρχουν πολλές απόψεις γι αυτό το πολυδιάστατο και με πολλές προεκτάσεις ζήτημα.

Αξίζει τον κόπο γιατί θα βρείτε πολλά ζητήματα όπως η ψηφιακή κατάθλιψη,η εξάρτηση που δημιουργεί στους νέους η άλογη ενασχόληση με την τεχνολογία και άλλα σοβαρά ζητήματα, που μελλοντικά θα τα βρούμε στο δρόμο μας.

Γνωρίζοντας ότι καταχρώμαι τον χρόνο σας, ευχαριστώ για την ευκαιρία να εκφράσω τις απόψεις μου γιά ένα θέμα, το οποίο, προσωπικά, με έχει στεναχωρήσει.

Σημασία όμως, έχει να σκεφτούμε προς την σωστή κατεύθυνση και να αρχίσουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο.

Είμαι στη διάθεση σας στo e-mail: Zafeiropoulos.divri@gmail.com

Ευχαριστώ πολύ,

Αθανάσιος Ζαφειρόπουλος. 

ΜΙΑ ΤΑΠΕΙΝΗ ΒΡΥΣΗ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΗΛΕΙΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΑΦΗΓΗΜΑ...

Συγκινητική αφήγηση για μια ταπεινή ιστορική βρύση στο "Πετρωτό", πλησίον 

του κάστρου της "Οχιάς" ή "Ωριάς"...

(σημ. 1: Σωτ. Σωτηρόπουλου ΔΙΒΡΗ: Πήρα την άδεια να αναδημοσιεύσω αυτούσιο το παρακάτω κείμενο-αφήγημα, γραμμένο από ένα σημαντικό και πνευματικά συγκροτημένο συμπατριώτη τον Ιωάννη Ντινόπουλο ( ο πατέρας του από τα Ντιναίϊκα και η μητέρα του από την Μπαρμπότα Δίβρης) για τους εξής εξαιρετικούς λόγους: 1) Είναι μια σημαντική και συγκινητική αφήγηση, θυμίαμα στην αγνή λαϊκή ψυχή του απλού ανθρώπου του μόχθου της γης των προγόνων μας, της Ορεινής Ηλείας 2) Οι Ντιναίοι (Ντινόπουλοι) από τα Τσίπιανα που έφτιαξαν τη βρύση είναι μια ιστορική οικογένεια (με καταγεγραμμένους αγωνιστές του 1821) στενοί συγγενείς της εκ Τσιπιάνων μητέρας μου Διαμαντούλας (το γένος Παπαρώδη) και 3) Ο κατασκευαστής της βρύσης μάστορας Γιάννης Τζουβάλας κάτοικος Δίβρης (εκ Τζουμέρκων Ηπείρου προερχόμενος) ήταν γείτονάς μου στη Δίβρη... Λοιπόν, απολαύστε το  αφήγημα που μπορείτε να το διαβάσετε και στο πρωτότυπο, στην καλή Ιστοσελίδα "Λίγα και καλά" του κ. Ι. Ντινόπουλου http://ligakaikala.blogspot.com/2012/05/blog-post_10.html
σημ. 2: Γνωρίζοντας κάπως τα πράγματα, συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Ντινόπουλο για την ερμηνεία της απαράδεκτης καταστροφής της επιγραφικής πινακίδας )

10 Μαΐου 2012

Η βρύση στο Πετρωτό !

   

   Η Βρύση του Πετρωτού

 Γράφει ο Ιωάννης Ντινόπουλος

Φωτογραφίες Ιωάννης Ντινόπουλος 

Η ηλικία της μεγάλη και η δροσιά της διαρκής...Και η ιστορία της ειναι μεγάλη και ακόμη μεγαλύτερη η λίστα των ανθρώπων που ξεδίψασαν,σκύβοντας πάνω στον πέτρινο κούτουλα ή κάνταλό της, χρόνια τώρα ! Κοντά στο Κάστρο της Οχιάς και δίπλα στο πέτρινο γεφύρι -το Πετρωτό- πάνω σε δρόμο στρατηγικής σημασίας ,αλλά αποχαρακτηρισμένης πλέον διαβάθμισης, περιμένει τον περαστικό να τον ξεδιψάσει και να τον ταξιδέψει στην ιστορία της...

  

            Το ποτάμι ο Πηνειός και το πέτρινο γεφύρι, το πετρωτό !                                      

 Ο αμαξιτός (ή αμαξωτός) δρόμος που συνδέει πλέον την Κρυόβρυση με τον κάμπο, που περνάει τώρα πίσω απο το Γερακάρι και η μεγάλη αστυφιλία, ερήμωσαν σχεδόν αυτό το δρόμο και τον τόπο. Τώρα μόνο κανας κυνηγός ή κανας τσοπάνης ή το πολύ κανας φυσιοδίφης περαστικός και καταλαχάρης θα ξεπεζέψει δίπλα της..

Το νερό της σταθερό σε ποσότητα χειμώνα -καλοκαίρι και τότε που το νερό του ποταμιού που περνάει μπροστά της σε τρομάζει με τη βουή και τον ογκο του και το καλοκαίρι που το νερό του ποταμιού ειναι ελάχιστο ή δεν κυλάει καθόλου στην ξεραμένη κοίτη του. Κανείς δεν μπόρεσε να εξηγήσει το φαινόμενο της σταθερής ποσότητας νερού που βγάζει, λές και κάποια κρυφή ή μυστική στρόφιγγα ειναι ρυθμισμένη κάπου βαθειά στη γή ,απ΄οπου ερχεται το στοιχείο ζωής , το νερό, που φτάνει ως τα χείλη της !

Εφτασα δίπλα της μετά απο διαδρομή μιάς και πλέον ώρας με τα πόδια , ανάμεσα απο ανθισμένα σπάρτα, ασφάκες, σφερδούκλια, τρικοκκιές, αρκουδόβατα και λογής λογής αγριολούλουδα και χορτάρια...

Ναί, και αυτή χορταριασμένη, αλλά πάντα φιλόξενη, περιμένει υπομονετικά να δροσίσει και να ξαποστάσει όποιον τη χρειάζεται !

Χάϊδεψα με συγκίνηση τον πέτρινο τοίχο της και ακουμπώντας και τα δυό μου χέρια πάνω της εσκυψα και ηπια νερό...Καμιά σχέση με πλαστικά μπουκάλια και πλαστικά συναισθήματα, ενωσα τις παλάμες μου ,τις γέμισα με νερό και επλυνα το πρόσωπό μου και τα μάτια που ειχαν βουρκώσει...

"Νίψον ανομήματα", θυμήθηκα, και ξανάριξα νερό , δεν θυμάμαι πού, αν αυτή τη φορά ηταν στο πρόσωπο ή την ψυχή μου...

 

 Η στρούγκα ή ο,τι εχει απομείνει απ΄αυτήν

Οι τρείς μεγάλες ιτιές που κάνανε ίσκιο γύρω της για τους ανθρώπους αλλά και για τα πρόβατα που σταλίζανε το καλοκαίρι, δεν υπάρχουν πιά. Και εδώ και σαράντα περίπου χρόνια έχει να περάσει απ΄εκεί ο ταχυδρόμος απο τη Δίβρη, για να μοιράσει γράμματα στους Ντιναίους. ( Ο αείμνηστος  ο Λάμπης ο Σκουρλέτης )

Υπάρχει μόνον ο πλάτανος μπροστά απο τη στρούγκα , αλλά δε βρήκα τη μεγάλη πέτρα την επίπεδη, οπου πάνω της ηταν χαραγμένο επιτραπέζιο παιχνίδι, που παίζαμε διαλέγοντας μικρά πολύχρομα ποταμολίθια..

Η βρύση χτίστηκε το 1934 απο Ντιναίους των Τσιπιάνων. Αυτοί ησαν οι εντολείς- εγροδότες και κατασκευαστής -τεχνίτης πέτρας- ηταν ο ο αείμνηστος Ιωάννης Τζουβάλας απο τη Δίβρη.Η μάλλον δεν ηταν απο τη Δίβρη, εκεί εμενε..κανείς δεν ξέρει απο που καταγόταν. Κάποιοι λένε πως ηταν Ηπειρώτης φυγόδικος...Τέλος πάντων , αυτός ειχε φτιάξει πολλά σπίτα στην περιοχή και βρύσες και μαντριά..
Τότε οι ανθρωποι, λένε, πως φυλάγανε τα χρήματά τους στη Γή, που "λειτουργούσε" ως μορφή Τράπεζας οπως λένε και οι κυνηγοί θησαυρών..
Κάποιων άλλων εργαζομένων τα χρήματα τα φύλαγε ο εργοδότης τους, ο πιό εμπιστος εργοδότης τους..

Ετσι είπανε και για τον Τζουβάλα, ότι τα χρήματά του για την κατασκευή της βρύσης-ίσως και αλλα ακόμη -τα φυλάγανε οι Ντιναίοι στα Τσίπιανα και οτι τάχα με τον πόλεμο του ΄40, που χαθήκανε τα λεφτά , χαθήκανε και του Τζουβάλα.
Τώρα , πως γίνεται απο το 1934 που χτίστηκε η βρύση να μην εχει πάρει ακόμη τα λεφτά του ο Τζουβάλας, εξι χρόνια μετά, μου φαίνεται πολύ περίεργο...

Και αυτό ειπώθηκε για να δικαιολογηθεί η καταστροφή της εντοιχισμένης  μαρμάρινης πλάκας και του περιεχομένου της πάνω απο τη βρύση. Λένε δηλαδή οτι πέρασε απο εκεί κάποτε ο γιός του Τζουβάλα και για να εκδικηθεί αυτούς που -τάχα- δεν πληρώσανε τον πατέρα του, εσβησε με σφυρί τa αναγραφόμενα στην πλάκα-επιγραφή.

Η αλήθεια, αγαπητοί μου, είναι άλλη. Ενας ψευτοσυγγενής και κάλπικος φίλος των Ντιναίων, κακοήθης ακόμη και σήμερα, έσβησε το περιεχόμενο της πλάκας και κυκλοφόρησε την πιό πάνω δικαιολογία.

 Θάθελα να τον αναφέρω να τον μάθετε, αλλά θα του κάνω μεγάλη χάρη. Θα τον κάνω εναν μικρό Ηρόστρατο* και ενώ κανείς δεν θα ξέρει ποιός εχτισε τη βρύση, θα γνωρίζουν ολοι ποιός κατάστρεψε την επιγραφή με τα ονόματα των κτητόρων της .

Η επιγραφή, λοιπόν, εγραφε:

"ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΠΑΝΑΓΟΥ 

ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ.

ΕΡΓΟΝ ΝΤΙΝΑΙΩΝ

ΕΝ ΕΤΕΙ 1934"

Για να μείνει στην αιωνιότητα το ονομα αυτών που κατασκεύασαν τη βρύση και ξεδίψασε ..στα δροσερά της χείλη κόσμος και κοσμάκης !...

Ντινόπουλος Ιωάννης

  

*Ο Ηρόστρατος ήταν Αρχαίος Έλληνας παροιμιώδης εμπρηστής από την Έφεσο.

Προκειμένου, όπως είχε δηλώσει, να μείνει το όνομά του στην Ιστορία έφθασε στο σημείο να πυρπολήσει το 356 π.Χ.  τον Ναό της Αρτέμιδας στην Έφεσο. Οι Εφέσιοι συνέλαβαν αυτόν και τον θανάτωσαν και απαγόρευσαν τη μνεία του, η οποία όμως διατηρήθηκε στηλιτεύοντας πάντα την ανόσια πράξη του.

ΜΟΥ ΕΙΠΕ, ΠΩΣ ΘΑ ΨΗΦΙΣΕΙ Ο ΗΛΕΙΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ ΣΤΙΣ 6 ΜΑΪΟΥ …

Ο κυρ-Μέντιος από τη Δίβρη, μου εκμυστηρεύτηκε πως θα ψηφίσει ο Ηλείος στις εκλογές της 6^ης Μαΐου!...

Γράφει ο Αδαμάντιος Αστερίων*

            Περπατώντας σκεπτικός και εν όψει της 6^ης Μαΐου, «ανά τας οδούς και ανά τας ρύμας» της πάλαι ποτέ ξακουστής κωμόπολης της Δίβρης μέρες που είναι, τώρα που «έστησε  ο έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη», προχώρησα μέσα σε πανέμορφους ολάνθιστους, χλοερούς αγρούς στις παρυφές των Ιερών Λαμπείων ορέων του πολυταραγουδισμένου Ολωνού. Και ξαφνικά βρέθηκα μπροστά στα πιο εκφραστικά μάτια του κόσμου να με κοιτάνε με σοφία και απορία!...

Ήταν εκεί, ένας σπάνιο είδος προς εξαφάνιση, ο συμπαθητικός κυρ-Μέντιος που βλέπετε στην εικόνα και ω! του θαύματος, κατάλαβε τις σκέψεις μου μπήκε στο θυμικό μου (περί των επικείμενων εθνικών εκλογών  εννοώ) και χωρίς να το καταλάβω με έβγαλε από την έγνοια που με έτρωγε… Δηλαδή μου είπε, τι πρέπει να ψηφίσω ή να μη ψηφίσω την Κυριακή ως Λαμπειεύς (Διβριώτης), ως Ολύμπιος δημότης, ως Ηλείος πολίτης, ως Έλληνας… Άκου φίλε μου, τι μου είπε ο αφιλότιμος κυρ-Μέντιος με περίσσια σοφία, απόσταγμα μακροχρόνιας πολιτικής αγωγής και προοδευτικής σκέψης που έχει σφυρηλατηθεί αιώνες τώρα στον τόπο και τον χώρο που απολάμβανε το θεϊκό χορταράκι του. Την «βρυσομάνα» πολιτικών, την Δίβρη.

Μου λέει λοιπόν. Εδώ που πατάς και βρίσκεσαι απλέ ψηφοφόρε μου, ήταν κάποτε η κοιτίδα και η γενέτειρα των πολιτικών της Ηλείας. Μεγάλες προσωπικότητες του Ελληνικού Κοινοβουλίου (Πρωθυπουργοί, Πρόεδροι της Βουλής, Υπουργοί, δεκάδες Βουλευτές, ακόμη Δήμαρχοι Πύργου, Πάτρας, Αμαλιάδας) ξεκίνησαν από εδώ και αφού κατέκλυσαν την πρωτεύουσα του Νομού, καταύγασαν το πανελλήνιο και άφησαν εποχή για την επιστημοσύνη τους, την υψηλή πολιτική κοινωνική προσφορά και δράση και στο τέλος οι περισσότεροι σχεδόν «πέθαναν στην ψάθα»  ή άφησαν πίσω τους αθάνατες παρακαταθήκες ανώτερης πολιτικής ηθικής και αξιοπρέπειας…. Ας είναι.

Και –συνεχίζει ακάθεκτος ο απίθανος γαϊδαράκος- δεν θα σου εγώ πω τα ονόματα   των γνωστών και μη εξαιρετέων σημερινών πολιτικών (δεν αξίζει κανένας ούτε το όνομά τους να λέει) που τα τελευταία 30-40 χρόνια κάθισαν «στο πόδι», αυτών των μεγάλων προσωπικοτήτων που παραπάνω είπα. Αλλά νομίζω ότι ο Ηλείος ψηφοφόρος αισθάνεται ντροπή και θλίψη γιατί τους ψήφισε και τους ανέδειξε,  και εκείνοι  τον πρόδωσαν, τον έφεραν στο χείλος του γκρεμού, έγιναν ολετήρες του πνεύματος και του πολιτισμού του περήφανου λαού της Ηλείας και κατάταξαν το Νομό μας στην τελευταία θέση σε ολόκληρη την Ελλάδα. Μάλιστα, οι δικοί μας ο Ηλείοι βουλευτές, ήσαν οι ξεδιάντροποι πρωταθλητές της πολιτικής «κωλοτούμπας», πρωτοπόροι υποτελείς της τυραννικής Μνημονικής καταιγίδας… Αλλά ας φωτογραφήσω ενδεικτικά μερικούς, αναφέροντας κάποια από τα γνωστά (Ηλειακά) χαΐρια τους που δείχνουν το πιο αποκρουστικό τους πρόσωπο και εσύ θα καταλάβεις –μου είπε με ερωτηματικό ο συνομιλητής μου. Λοιπόν, ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα προς αποφυγήν. Άλλωστε δεν τολμάνε πλέον να βγούνε στη εκλογική «ρούγα» από το φόβο των αγανακτισμένων… Ερωτώ:

·         Θα ψηφίσεις φίλε μου, βουλευτή που όντας γιατρός, έτρωγε και διαφήμιζε επιδεικτικά σε γιορτή στη Δίβρη «βραστή γίδα» όταν ο μελιταίος πυρετός θέριζε τους κατοίκους της περιοχής και ήταν ο ίδιος γιατρός σε Νοσοκομείο όπου νοσηλεύονταν σε βαριά κατάσταση νεαρά παιδιά της περιοχής από την αρρώστια αυτή;

·         Θα ψηφίσεις φίλε μου, βουλευτή που όντας λειτουργός της νομικής επιστήμης και δικαιοσύνης, προτίμησε να πάει στα βαφτίσια παιδιού υπόδικου με βαριές κατηγορίες πελάτη του και όχι σε πλησίον πολιτιστική-πνευματική εκδήλωση στη Δίβρη;

·         Θα ψηφίσεις φίλε μου, βουλευτή που όντας αρμόδιος υφυπουργός της αγροτικής ανάπτυξης, φρόντισε για την «φασολάδα» ημέτερου (κομματικά) Συλλόγου μικρού χωριου, χορηγώντας –εν μέσω οδυνηρής οικονομικής κρίσης-  χιλιάδες Ευρώ;

·         Θα ψηφίσεις φίλε μου, βουλευτή που όντας Νομάρχης πρώτος πολίτης του Νομού, κατάργησε με «Ζαγοριανάκειο» απόφασή του το επί 20ετία λειτουργούν «Πνευματικό Κέντρο Δίβρης» ή συνηγόρησε στον Εγκέλαδο  και για «μαϊμού» σεισμοδάνεια σε χωριά που ούτε καν κουνήθηκαν;

·         Θα ψηφίσεις φίλε μου, πρώην βουλευτή που όντας (αυτοαποκαλούμενος πάλαι ποτέ …Ηλειάρχης) ο ίδιος στην αντιπολίτευση του άνω Νομάρχη, στην άθλια μεθόδευση κατάργησης του «Πνευματικού Κέντρου Δίβρης», απάντησε ότι «έτσι μου είπε (ο τάδε) τσοπάνης» ψηφοφόρος του;

>>Σταματάω εδώ- μου είπε ο συμπαθέστατος κυρ- Μέντιος γιατί φαίνεται, ήξερε καλά και με λεπτομέρειες τα προβλήματα της δικής του επικράτειας, και συνέχισε- «αυτά που σε ρώτησα, είναι ελάχιστα μπροστά σε εκείνα τα «κατορθώματα» εκείνων που εκμεταλλεύτηκαν την αγνή λαϊκή ψυχή του Ηλείου ψηφοφόρου, πλην όμως σε αυτές τις εκλογές τα ανωτέρω αναφερθέντα είναι ψιχία (σ.σ. κοίτα φίλε μου φρασεολογία ο σοφός γαϊδαρος!...) μπροστά στον όλεθρο που έφεραν, με την εγκληματική ψήφο τους στη Βουλή οι ανωτέρω και οι όμοιοί τους των δυο πρώην μεγάλων κομμάτων οι οποίοι χωρίς περίσκεψη χωρίς αιδώ, μας οδήγησαν εδώ που είμαστε σήμερα….

     Και αφού χτύπησε μελωδικά το κουδουνάκι που είχε κρεμασμένο στο λαιμό του (προφανώς για να ξυπνήσω και να συνέλθω από τα σοφά «ακούσματα»), μου είπε:  «κάτσε μη φεύγεις, σου είπα τι δεν πρέπει να ψηφίσεις, σου είπα να πεις ένα βροντερό ΟΧΙ τα δυο πρώην μεγάλα  κόμματα, υπονόησα ότι πρέπει να ψηφίσεις τα μικρά κόμματα –πλην φυσικά της  φασιστικής «Χρυσής Αυγής», (σ.σ. κοίτα φίλε μου, πλήρως πολιτικοποιημένος ο γαϊδαράκος!..., και συνέχισε), θα σου πω τώρα και μερικά ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό, που αξίζει τον κόπο να τα θυμηθείς την επόμενη Κυριακή. Άκου λοιπόν, στοχάσου και αποφάσισε»:

·         Πρώτα από όλα μη ξεχνάς τους συμπατριώτες μας που έλκουν την καταγωγή από τη Δίβρη και κατεβαίνουν στον εκλογικό στίβο. Είναι ο Στάθης Παναγούλης (αδελφός του μεγάλου Αγωνιστή της Δημοκρατίας Αλέκου Παναγούλη) στη Β΄ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ του Αλέξη Τσίπρα. Είναι ο Γιάννης Τόλιος, οικονομολόγος, επίσης στη Β’ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ του Αλέξη Τσίπρα. Είναι η Αντωνία Χαρίτου, Διευθύντρια παιδίατρος-νεογνολόγος (κόρης της Αργ. Σωτηροπούλου αδελφής του  Νίκου Σωτηρόπουλου) στο Ν. Ηλείας με την ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη. Είναι ο Γιάννης Αβραντίνης, επιχειρηματίας-Σύμβουλος επιχειρήσεων (γιος της Μαίρης Χαρ. Σωτηροπούλου) στο Ν. Αρκαδίας με τη "ΔΡΑΣΗ" του Στέφανου Μάνου.

·         Αλλά μη ξεχνάς και κάποιους νέους και άφθαρτους Ηλείους συμπατριώτες με ήθος, συνέπεια και προοπτική. Διαλέγω (είπε ο κυρ-Μέντιος). Είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου, δικηγόρος (κόρη του γνωστού πολιτικού και πνευματικού συμπολίτη Νίκου Κωνσταντόπουλου) στη Α΄ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ του Αλέξη Τσίπρα. Είναι ο Πάνος Τριγάζης διεθνολόγος, από την Μίνθη Ολυμπίας στη Β΄ Αθηνών με το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ του Αλέξη Τσίπρα. Είναι ο Θοδωρής Κόλλιας, κτηνίατρος από το Γιαννιτσοχώρι Ζαχάρως, στο Ν. Ηλείας με την ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη. Είναι ο Γιώργης Δόξας από τον Πύργο (γιος των μεγάλων μορφών της Ηλείας του ποιητή Τάκη Δόξα και της Ειρήνης Δόξα) με την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ της Ντόρας Μπακογιάννη. Είναι ο Γιώργος Γουβιάς δημοσιογράφος από τον Πύργο, στο Ν. Ηλείας με τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ-ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ. Είναι (όχι νέος) και ο Βασίλης Δημόπουλος, δικηγόρος από τη Γιάρμενα, στη Β΄ Αθηνών με το ΚΚΕ της Αλέκας Παπαρήγα.

Εδώ τέλειωσε αυτή η εκπληκτική «συνομιλία» με τον γαϊδαράκο της πολιτικής σοφίας και της απαντοχής με τα μεγάλα εκφραστικά του μάτια … Και τότε συνέβη ένα θαύμα, ίσως οφθαλμαπάτη, δείτε στη συνέχεια.

Πριν φύγω από το σημείο της συνομιλίας, σήμερα Πρωτομαγιά του σωτήριου έτους 2012, προβληματισμένος και σοφότερος –ας μου το επιτρέψουν οι αγαπητοί αναγνώστες του μακροσκελούς κειμένου αυτού- μου φάνηκε ότι είδα στην πατημασιά του συμπαθέστατου κυρ- Μέντιου  αυτό που βλέπετε παρακάτω. Ήταν όραμα; ΄Ηταν η φαντασία μου; Ήταν πραγματικό αποτύπωμα; Δεν ξέρω.

Πάντως, «ο τύπος των ήλων»  του αρχαίου εμβληματικού νομίσματος των Ηλείων που είδα  σχηματισμένο στο έδαφος του αγρού, είναι  ένας άριστος οιωνός για τις εθνικές εκλογές της επόμενης Κυριακής για κάτι νεόφερτο καινούριο και καλό, τόσο για την Δίβρη (που αφανίζεται) τόσο για το Δήμο Αρχαίας Ολυμπίας (που χειμάζεται), τόσο την Ηλεία (που λεηλατείται) όσο και για την Ελλάδα μας που με τους μέχρι σήμερα κυβερνώντες, όπως είπε ο μεγάλος Γιάννης Μακρυγιάννης πριν 150 τόσα χρόνια, «η πατρίς κατάντησε η παλιοψάθα των ατίμων»…

*Ο Αδάμαντιος Αστερίων (ενδιαιτάται και σιτίζεται στα Ιερά Λάμπεια όρη, εξού και το όνομά του – «αστερίων ή αστράς», το μεσαιωνικό και νεώτερο όνομα της κορυφής Ανάληψης του όρους Ερύμανθος) μου έστειλε το ανωτέρω κείμενο προς δημοσίευση. Κι εγώ, δεν μπορούσα να του χαλάσω το χατήρι…