Η
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΕΡΑΙΑ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ
ΣΤΗ
ΔΙΒΡΗ
Η αλήθεια για την εξυπηρέτηση των χρηστών αλλά και τους
μεγάλους κινδύνους για την υγεία (ψυχική και σωματική) των κατοίκων, ιδιαίτερα
των παιδιών
Προλογικό σημείωμα Σωτ Σωτηρόπουλου: Όπως
είναι γνωστόν κατά την θητεία της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής Λαμπείας (επί
αλήστου μνήμης Δημάρχου Παπαζαφείρη με την παρέα του, δηλ. των άσχετων παρατρεχάμενων
εξουσιαστών μας) τοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία της «Αγοράς» κεραία για
σύνδεση με το Διαδύκτιο (Ιντερνέτ) για κοινή χρήση, προς εξυπηρέτηση όχι μόνο της
τοπικής κοινωνίας αλλά και (κυρίως) επισκεπτών και διερχομένων επί της πλατείας.
Εμείς που δεν έχουμε ιδιαίτερη … «ηλεκτρονική» παιδεία και σχέση με τις νέες τεχνολογίες, εχάρημεν
χαράν μεγάλην!..., όπως όλοι οι συμπολίτες Λαμπειείς που έσπευσαν να συνδεθούν
για να απολαύσουν τα αγαθά του ηλεκτρονικού παραδείσου στην πόρτα μας…
Έλα, όμως που
δεν είναι έτσι τα πράγματα. Έλα, που αυτό το κοινωνικό (;) αγαθό ως δημόσια
προσφορά μπορεί να γίνει ένας πραγματικός εφιάλτης για την σωματική και ψυχική
υγεία μας. Δεν θέλουμε εμείς ούτε να σκορπίσουμε τον πανικό στους συμπατριώτες μας,
ούτε να μπούμε στο εντόπιο κουτσομπολιό του καφενείου (κακεντρεχές ή αφελές ή
εξυπνακίστικο) που είναι ένα επιρρεπές σπορ στην «εύανδρο» Δίβρη, ούτε και να
κάνουμε τους …παιδονόμους στους αγαπητούς μας συμπατριώτες. Πλην, με μεγάλη
χαρά, ικανοποίηση αλλά και έκπληξη πήραμε από ένα συμπολίτη Διβριώτη
(εξειδικευμένο και έμπειρο στο αντικείμενο) τον κ. Θανάση Νικ. Ζαφειρόπουλο την
παρακάτω επιστολή που δημοσιεύουμε αυτούσια.
Δεν θα
σχολιάσω ούτε τα τεχνικά σημεία (δεν κατέχω), ούτε την διαδικασία εγκατάστασης
(γνωστή η ανεπάρκεια της απελθούσας δημοτικής αρχής), ούτε την ατομική ευθύνη
των χρηστών που νόμισαν ότι η απαίτηση για το «τζάμπα» της σύνδεσης είναι υποχρέωση του χρεοκοπημένου Δήμου κλπ, χωρίς
να υπολογίζουν τους κινδύνους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.
Όμως, λόγω της
ιατρικής μου ιδιότητας αλλά και της επί δεκαετίες ενασχόλησής μου και γνώσης
για τις λίαν επικίνδυνες επιπτώσεις στην
υγεία των κατοίκων και ιδιαίτερα των μικρών παιδιών από την φονική επίδραση της
ακτινοβολίας που εκπέμπεται (και συναθροίζεται στο οργανισμό) από τα
ηλεκτρονικά μέσα (ενισχυτικές κεραίες κλπ), με τρόμαξαν τα τεκμηριωμένα
στοιχεία που παρουσιάζει ο συμπολίτης μας κ. Θανάσης Ζαφειρόπουλος. Έτσι μέσα
από αυτή την προσωπική Ιστοσελίδα μου σπεύδω να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου
και περισσότερο γιατί εκεί που είναι η κεραία κυκλοφορούν μικρά παιδιά
(μαθητές, νήπια) για τα οποία έχουμε πρόσθετη ευθύνη όλοι εμείς οι πολίτες και
οι εκπαιδευτικοί να προστατεύσουμε, έστω και αν δεν μπορούμε λόγω έλλειψης
επιστημονικών γνώσεων και μετρήσεων, να αντιτάξουμε τα δικά μας στοιχεία.
Λοιπόν, διαβάστε
με προσοχή την κατατοπιστική επιστολή. Αν έχετε αντιρρήσεις εκφράστε την άποψή σας,
χωρίς ανώφελες αντιπαραθέσεις. Πιστεύω ότι όλοι μας θα ενημερωθούμε και θα αναλάβουμε
τις ευθύνες μας, ο καθείς στο μερίδιο που του ανήκει…
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. Θαν. Ζαφειρόπουλου
Κύριε
Σωτηρόπουλε,
Σε συνέχεια της τηλεφωνικής μας
επικοινωνίας σχετικά με το επιδοτούμενο έργο «Ανάπτυξη Δημόσιων Σημείων Ασύρματης Ευρυζωνικής Πρόσβασης στο
Διαδίκτυο (Public Hotspot)» της Κοινωνίας της Πληροφορίας και των καίριων
ζητημάτων που μου θέσατε σχετικά με :
Α) την ελαττωματικότητα του
συστήματος που παραδόθηκε και
Β) την εγκατάσταση της κεραίας στο Γυμνάσιο
Λαμπείας
Παραθέτω τα ακόλουθα:
Το θέμα είναι σύνθετο και
πολυδιάστατο και για να τύχουν τα εύλογα ερωτήματά σας εύστοχων και σαφών
απαντήσεων, επιτρέψτε μου να κάνω εν τάχει, μια σύντομη παρουσίαση του διαδικαστικού
και λειτουργικού μέρους και εν συνεχεία να προσπαθήσω να προσεγγίσω και το
ουσιαστικό μέρος του ζητήματος, για την πληρέστερη πληροφόρηση των φίλων, που
θα διαβάσουν το κείμενο.
Σκοπός του έργου
Σκοπός του έργου είναι η παροχή δυνατότητας στους πολίτες για σύνδεση
με το Διαδίκτυο, μέσω ασύρματης πρόσβασης, από ένα ευρύ φάσμα χώρων κοινής
χρήσης όπως πάρκα, κεντρικές πλατείες Δήμων, Σταθμών μετεπιβίβασης,
Πανεπιστημίων κλπ.
Επίσης, βασικό στόχος του έργου αποτελεί η ευαισθητοποίηση των
τοπικών κοινωνιών και η καλύτερη επαφή τους με τις νέες τεχνολογίες και το
Διαδίκτυο. Το έργο αυτό σε συνδυασμό με άλλα έργα πληροφορικής σε πανελλήνιο
επίπεδο αποτελεί ένα επιπλέον βήμα για την ανάπτυξη και τη διείσδυση των νέων
τεχνολογιών στον πληθυσμό. Η ύπαρξη και η ευρύτερη αποδοχή συναφών έργων, όπως
το wi-fi στην Πλατεία Συντάγματος αποδεικνύει
το πρόσφορο έδαφος που υπάρχει προκειμένου να αναπτυχθούν οι ευρυζωνικές
υπηρεσίες.
Σύντομη αναδρομή
Α) Ως προς το διαδικαστικό μέρος
O διαγωνισμός διενεργήθη από την ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ Α.Ε στην Αθήνα και αφορούσε
την Ανάπτυξη Δημόσιων Σημείων
Ασύρματης Ευρυζωνικής Πρόσβασης στο Διαδίκτυο (Public Hotspot) για εκατόν εξήντα (160) μικρούς Καποδιστριακούς δήμους σε όλη την επικράτεια, με πανομοιότυπο
εξοπλισμό, και τελικούς δικαιούχους τους Δήμους, στην κυριότητα των οποίων
έχει επέλθει ο εξοπλισμός.
Ένας εξ αυτών ήταν και ο Δήμος Λαμπείας, ο οποίος δεν
ενεπλάκη στη διαγωνιστική διαδικασία, παρά μόνο στην παραλαβή του εξοπλισμού.
Μετά από διαγωνιστική διαδικασία
μειοδότης αναδείχθηκε ανάδοχος,η εταιρεία στην οποία εργάζομαι, η οποία
προχώρησε στην υλοποίηση-εγκατάσταση του project το οποίο έχει ήδη παραληφθεί
αρμοδίως. Ο υπογράφων είχε την ευθύνη υλοποίησης της Σύμβασης, ως προς το
διαδικαστικό και εμπορικό σκέλος.
Κάλλιστα ανάδοχος εταιρεία θα
μπορούσε να είχε ανακηρυχθεί ο ΟΤΕ, η FORTHNET, η HOL,
η ALTEC, η INTRACOM και άλλες μεγάλες
εταιρείες.
Κατά την διάρκεια της υλοποίησης
παρατηρήσαμε ότι σε τριάντα (30) και
πλέον δήμους, κυρίως ορεινούς, ήταν
αδύνατη η λειτουργία του εξοπλισμού διότι
δεν είχε ολοκληρωθεί το έργο της εγκατάστασης της οπτικής ίνας
προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι
απαραίτητες λειτουργικές διασυνδέσεις.
Στο σημείο αυτό, θέλω να τονίσω ότι
το έργο της εγκατάστασης της οπτικής
ίνας είναι τεχνικό έργο, αφορά άλλη τεχνική εργοληπτική εταιρεία και δεν έχει
καμία συμβατική σχέση με το προαναφερόμενο έργο της ευρυζωνικής πρόσβασης, που
είναι project πληροφορικής και επικοινωνιών.
Κατά την υλοποίηση του έργου, ρώτησα την τότε διοίκηση του Δήμου Λαμπείας
για το που βρίσκεται η οπτική ίνα, απαραίτητη όπως προανέφερα για την διασύνδεση
και λειτουργία του συστήματος.
Η απάντηση ήταν ότι απείχε 12-14
χιλιόμετρα από το σημείο εγκατάστασης και ήταν
στην θέση Σπαρτουλιά.
Αναφέραμε τις αντικειμενικές
δυσκολίες στην ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ
Α.Ε, πού ως συγχρηματοδοτούμενου έργου είχε την εποπτεία υλοποίησης, και
απεφασίσθη όπου υπήρχε πρόβλημα οπτικής ίνας
και μέχρι να ολοκληρωθεί η
εγκατάσταση, να προχωρήσουμε εναλλακτικά
σε δορυφορική ζεύξη.
Προτείναμε στους δήμους, όπως και στον Δήμο
Λαμπείας, εναλλακτικές λύσεις, όπως του
ελληνικού HELLASSAT, ιταλικών κλπ. δορυφόρων, με μεγαλύτερες ταχύτητες.
Το συνολικό ετήσιο κόστος έφθανε μαζί με τον
απαιτούμενο εξοπλισμό περίπου τα 1.500€.
Ο δήμος Λαμπείας, ως τελικός δικαιούχος έπρεπε να
υποβάλλει αίτηση σύνδεσης (συνδρομητική) και να ειδοποιήσει την ανάδοχο εταιρεία να προβεί στις απαραίτητες ρυθμίσεις
του εξοπλισμού που απαιτούνται χωρίς
κόστος.
Παρά τις συνεχείς οχλήσεις μας δεν κατέστη δυνατόν να κατατεθεί
αίτηση από την απερχόμενη διοίκηση του Δήμου Λαμπείας.
Δια στόματος του αντιδημάρχου κ.
Ανδριόπουλου μας έλεγαν ότι δεν έχει προβλεφθεί το κονδύλι στον προϋπολογισμό
και δεν το προχωρούν.
Ευθύνομαι κι εγώ, διότι δεν
απευθύνθηκα εγκαίρως στον κ. Αβραμόπουλο, εξαίρετο συνάδελφο και φίλο, και τον
κ. Μπαρζό, όπου βρήκα άμεση ανταπόκριση, και άφησα να χαθεί χρόνος. Μετά,
ακολούθησαν εκλογές και το ζήτημα δεν προχώρησε.
Η αρχική εγκατάσταση έγινε στα
τυφλά ευτυχώς επιτυχώς χάρις στην εμπειρία των τεχνικών, αφού δεν υπήρχε οπτική ίνα ή δορυφορική Ζεύξη για να γίνουν
οι απαραίτητες δοκιμές και μας έφυγε το άγχος ως προς την καλή λειτουργία
της.Εν τέλει, παρά τον κίνδυνο απένταξης του έργου, η σύμβαση έκλεισε και
αποπληρώθηκε από την ΚτΠ ΑΕ, μετά από έγκριση της Διαχειριστικής Αρχής του
Υπουργείου Οικονομικών, καταθέτοντας τις απαραίτητες εγγυητικές επιστολές.
Β) Ως προς το λειτουργικό μέρος
Ως προς τις λειτουργικές
προδιαγραφές η εταιρεία μας δεν είχε άλλη επιλογή από το να συμμορφωθεί ως προς
το σχεδιασμό, τη διάταξη του σημείου πρόσβασης και τον τρόπο εγκατάστασης, όπως
όριζε η διακήρυξη της ΚτΠ ΑΕ, με δεκάδες αναλυτικούς πίνακες
προδιαγραφών,τηρώντας τα διεθνή πρότυπα ασφάλειας, προδιαγράφοντας και την παραμικρή τεχνική
λεπτομέρεια.
Σύμφωνα με την διάταξη του
σημείου πρόσβασης και τις απαιτήσεις της εγκατάστασης, έπρεπε ο εξοπλισμός να
τοποθετηθεί σε δύο (2) δημόσια κτήρια και οι κεραίες να εστιάζουν σε
πολυσύχναστο εξωτερικό χώρο (πλατεία).
Απαραίτητη προϋπόθεση για τη
λειτουργία του συστήματος είναι να υπάρχουν τρεις (3) κολώνες της ΔΕΗ για να
γίνει η εγκατάσταση των κεραιών.
Λόγω της μορφολογίας του εδάφους,
ήταν αντικειμενικά αδύνατο να δημιουργηθεί άλλη ευρυζωνική υποδομή σε άλλο
μέρος, εκτός του τριγώνου Δημαρχείο-Γυμνάσιο με κεντρικό σημείο χώρου πρόσβασης
των χρηστών την πλατεία και κατ’ επέκταση σε ανοιχτό πεδίο προς τον Περαμαχαλά,
όπου εκπέμπουν οι κατευθυντικές κεραίες.
Το σύστημα μπήκε σε λειτουργία
χάρις στην βοήθεια του κ. Γερασιμόπουλου (τεχνικός υπεύθυνος του Δήμου
Ολυμπίας) και του Αντιδημάρχου κ. Γαλύφα, μετά την εγκατάσταση της οπτική ίνας
για να γίνει η απαραίτητη ADSL
σύνδεση.
Άρχισαν να διασυνδέονται οι
πρώτοι χρήστες. Το σύστημα λειτουργούσε (ελπίζω να λειτουργεί ακόμη!!!) και από
το κεντρικό σημείο πρόσβασης (πλατεία) η
διασύνδεση ήταν εύκολη. Μάλιστα σε πολλούς έκανε εντύπωση ότι ήμασταν το
μοναδικό ορεινό χωριό, που είχε ασύρματη ζεύξη. Ουσιαστικά έχει υποκαταστήσει
το παλαιό τηλεγραφείο.
Κάποιοι, όπως είναι φυσικό, είχαν
«σήμα», κάποιοι λιγότερο, κάποιοι καθόλου.
Σχεδόν αμέσως, άρχισαν να
«φύονται» οι πρώτες εξωτερικές κεραίες στις σκεπές των σπιτιών, αλλά και
κεραίες εσωτερικού χώρου,με στόχο την ευκολότερη πρόσβαση, από τα σπίτια τους.
Υπήρχαν αιτιάσεις να γυρίσουν οι
κεραίες του συστήματος ή ακόμα ασκήθηκε και ασκείται κριτική του τύπου «έγινε που έγινε, γιατί να
μην πιάνει όλο το χωριό».
Προσπάθησα να εξηγήσω ότι άλλος
είναι ο σκοπός του συστήματος,όπως προανέφερα τεχνικά είναι αδύνατον,
γιατί πίσω από τις κεραίες υπάρχουν και
λειτουργούν πολλές συσκευές καλά φυλασσόμενες και προστατευόμενες από ακραία
καιρικά φαινόμενα.
Από τη στιγμή που είναι
συγχρηματοδοτούμενο έργο, έχει τουλάχιστον πέντε (5) έτη διατηρησιμότητας, άρα
πρέπει να λειτουργεί υποχρεωτικά ως έχει.
Ανήκει πλέον στο Δήμο και χωρίς
την έγγραφη έγκρισή του δεν μπορεί να γίνει οποιαδήποτε παρέμβαση.
Κεντρικές κεραίες από τη στιγμή
που η οπτική ίνα περνάει κατά μήκος της εθνικής οδού, δεν μπορεί να
τοποθετηθούν σε υψηλά σημεία, γιατί απαιτούνται τεράστια κόστη και βεβαίως
υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες ως προς την εγκατάσταση και λειτουργία του συστήματος.
Ουσιαστικά, τέτοιου είδους
παρεμβάσεις οδηγούν στο να μιλάμε για άλλο έργο, που θα πρέπει να κατατεθεί
τεχνικό δελτίο (αν εγκριθεί), να γίνει διακήρυξη και στη συνέχεια διαγωνισμός.
Ο κύκλος αυτός κρατάει με τις καλύτερες προϋποθέσεις, τουλάχιστον 1 ½-2 χρόνια.
Κυρίως όμως, απεμπολείται ο βασικός σκοπός του έργου, που έχει δημόσιο
χαρακτήρα, και η πρόσβαση σε αυτό πρέπει να γίνεται από δημόσια σημεία.
Αυτά ήταν τα κύρια επιχειρήματα,
τα οποία είναι αντικειμενικά.
Θέλω να διευκρινίσω:
Μέχρι σήμερα δεν έχω κάνει ένα
(1) ευρώ δουλειά με τον Δήμο Λαμπείας. Η εταιρεία στην οποία εργάζομαι δεν
«πουλάει» υπηρεσίες διασύνδεσης στο internet, από τη στιγμή που δεν διαθέτει τηλεπικοινωνιακό δίκτυο.
Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να απευθυνθεί σε ΟΤΕ, HOL, FORTHNET- NOVA,
CYTA κλπ.
Ούτε «πουλάει» κεραίες εσωτερικού και εξωτερικού χώρου σε ιδιώτες, που εύκολα
μπορεί κάποιος να προμηθευτεί από τα super- market τεχνολογίας με χαμηλό κόστος.
Αυτά, για να απαλειφθούν τυχόν
«πλάγιες σκέψεις», μήπως και αρχίσει ένας ειλικρινής διάλογος, για το
σοβαρότερο σκέλος του ζητήματος, που αναφέρω παρακάτω:
Σήμερα υπάρχουν δεκάδες κεραίες
εσωτερικές και εξωτερικές εγκατεστημένες και «φύονται» καθημερινά περισσότερες,
με αποτέλεσμα να τρώνε bandwidth από το σύστημα με αποτέλεσμα το σύστημα να « σέρνεται» ή να
έχει μεγάλη αναμονή και να δείχνει ελαττωματικό.
Επ’ ευκαιρίας, να απαντήσω ως
προς το επιχείρημα «ότι το σύστημα έχει
πρόβλημα συνδεσιμότητας γιατί βγάζοντας και βάζοντας τα καλώδια του κεντρικού
συστήματος, το σύστημα επανακινείται».
Η απάντηση είναι απλή. Αποσυνδέοντας τα καλώδια, το
σύστημα «πετάει έξω» τους διασυνδεδεμένους χρήστες, που είναι υπερβολικά
πολλοί, και επανακινείται, επί το ελληνικότερον κάνει restart.
Δεν μπορεί ένα αυτοκίνητο ενός
τόνου να φορτωθεί με δέκα τόνους. Στην αρχή θα «σέρνεται» και μετά θα χαλάσει.
Τόσο απλά.
Γ) Ως προς τη Δημόσια Υγεία.
Υπάρχουν αρμοδιότεροι εμού να
αναλύσουν σε βάθος το ζωτικής σημασίας ζήτημα της Δημόσιας Υγείας από τις
διαφόρου τύπου κεραίες, που μας βομβαρδίζουν καθημερινά, κυρίως εμάς που ζούμε
και εργαζόμαστε στις πόλεις.
Έχω βγάλει το «καπελάκι» της
επαγγελματικής μου ιδιότητας και θέτω προς προβληματισμό όλων μας, κυρίως για
την υγεία των παιδιών μας, τι λένε οι ειδικοί.
Η ακτινοβολία λειτουργεί
αθροιστικά στον ανθρώπινο οργανισμό. Αυτό αποτελεί αξίωμα και δεν μπορεί να
αναθεωρηθεί.Αν ξεπερασθούν τα ανεκτά όρια, αρχίζουν σοβαρότατα προβλήματα
υγείας.
Σύμφωνα με τον καθηγητή
Βιοχημείας του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Χρήστο Γεωργίου, (http://www.biology.upatras.gr/cgeorgiou/
), υπάρχει:
διάσπαρτος κίνδυνος
Το
WLAN δείχνει ακίνδυνο, αλλά... Σκεφθείτε χρήστες με φορητούς υπολογιστές να
εργάζονται σε γραφεία, αεροδρόμια, πλατείες και να συνδέονται ασύρματα με το
Διαδίκτυο.
Αναρωτηθήκατε πού καταλήγει όλη η ακτινοβολία
από αυτές τις διάσπαρτες
κεραίες; Σε όλους! Χρήστες και μη. Και όσο αυξάνονται οι λάτρεις του Διαδικτύου, τόσο θα επεκτείνεται και θα εντείνεται το ήδη επιβαρυμένο περιβάλλον της ηλεκτρομαγνητικής ρύπανσης.
κεραίες; Σε όλους! Χρήστες και μη. Και όσο αυξάνονται οι λάτρεις του Διαδικτύου, τόσο θα επεκτείνεται και θα εντείνεται το ήδη επιβαρυμένο περιβάλλον της ηλεκτρομαγνητικής ρύπανσης.
Οι
κεραίες του WLAN εκπέμπουν μη ιονίζουσες ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες
(ΜΙΗΜΑ)με σημαντικές επιπτώσεις στην υγείας.
Τα
επίπεδα έκθεσης των χρηστών βρίσκονται εντός των ορίων ασφαλείας, που έχουν
ωστόσο καθοριστεί μόνο για να μην προκαλούν θερμικές επιδράσεις:
Προσδιορίστηκαν για την προστασία ενός ενήλικα εγκεφάλου από την υπερθέρμανση.
Ακόμα κι έτσι, όμως, δεν
υπολογίστηκαν τα ευαίσθητα εκτός εγκεφάλου όργανα, όπως τα μάτια και τα αφτιά,
ούτε ο μικρότερος και υπό διαρκή ανάπτυξη παιδικός εγκέφαλος.
Επιπροσθέτως, αυτά τα όρια δεν λαμβάνουν υπόψη ούτε τους κρίσιμους παράγοντες χρόνο και απόσταση έκθεσης, καθώς επίσης και τις νέες έρευνες που δείχνουν την ύπαρξη και μη θερμικών επιδράσεων, πολύ πιο επικίνδυνων από τις θερμικές. Τα όρια αυτά έχουν καθοριστεί από τη Διεθνή Επιτροπή Προστασίας από τις Μη Ιονίζουσες Ακτινοβολίες, αλλά δεν έχουν υιοθετηθεί από όλες τις χώρες στον ίδιοβαθμό.
‘Όπως μας εξηγεί ο καθηγητής Χρ. Γεωργίου, οι μη θερμικές επιδράσεις οφείλονται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε, ως είδος, χωρίς να εκτίθεται σε παρόμοιες ακτινοβολίες (τις πρωτο-δημιούργησε τη δεκαετία του 1940) και ως εκ τούτου ο μεταβολισμός του δεν προσαρμόστηκε σε αυτές, ούτε ανέπτυξε μηχανισμό αντιμετώπισήςτους:
«Ευθύνονται για ένα μεγάλο εύρος βιολογικών βλαβών όπως καταστροφή του DNA, καρκινογενέσεις (μέσος χρόνος εμφάνισης τα 10 χρόνια, εν αντιθέσει π.χ. με τα 20 χρόνια για τον καρκίνο του πνεύμονα εξαιτίας του καπνίσματος), σκλήρυνση κατά πλάκας Αλτσχάιμερ, μείωση προσοχής, μαθησιακής ικανότητας και μνήμης, αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού, ίλιγγοι, πονοκέφαλοι, αναπαραγωγικές δυσλειτουργίεςκ.ά.»
Επίσης είναι εξατομικευμένες, εκδηλώνονται άμεσα σε όσους διαθέτουν ηλεκτρομαγνητική υπερευαισθησία με κνησμό, τσούξιμο, αίσθημα θερμότητας, κοκκινίλες, μικρά συμπαγή δερματικά εξογκώματα».
Επιπροσθέτως, αυτά τα όρια δεν λαμβάνουν υπόψη ούτε τους κρίσιμους παράγοντες χρόνο και απόσταση έκθεσης, καθώς επίσης και τις νέες έρευνες που δείχνουν την ύπαρξη και μη θερμικών επιδράσεων, πολύ πιο επικίνδυνων από τις θερμικές. Τα όρια αυτά έχουν καθοριστεί από τη Διεθνή Επιτροπή Προστασίας από τις Μη Ιονίζουσες Ακτινοβολίες, αλλά δεν έχουν υιοθετηθεί από όλες τις χώρες στον ίδιοβαθμό.
‘Όπως μας εξηγεί ο καθηγητής Χρ. Γεωργίου, οι μη θερμικές επιδράσεις οφείλονται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε, ως είδος, χωρίς να εκτίθεται σε παρόμοιες ακτινοβολίες (τις πρωτο-δημιούργησε τη δεκαετία του 1940) και ως εκ τούτου ο μεταβολισμός του δεν προσαρμόστηκε σε αυτές, ούτε ανέπτυξε μηχανισμό αντιμετώπισήςτους:
«Ευθύνονται για ένα μεγάλο εύρος βιολογικών βλαβών όπως καταστροφή του DNA, καρκινογενέσεις (μέσος χρόνος εμφάνισης τα 10 χρόνια, εν αντιθέσει π.χ. με τα 20 χρόνια για τον καρκίνο του πνεύμονα εξαιτίας του καπνίσματος), σκλήρυνση κατά πλάκας Αλτσχάιμερ, μείωση προσοχής, μαθησιακής ικανότητας και μνήμης, αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού, ίλιγγοι, πονοκέφαλοι, αναπαραγωγικές δυσλειτουργίεςκ.ά.»
Επίσης είναι εξατομικευμένες, εκδηλώνονται άμεσα σε όσους διαθέτουν ηλεκτρομαγνητική υπερευαισθησία με κνησμό, τσούξιμο, αίσθημα θερμότητας, κοκκινίλες, μικρά συμπαγή δερματικά εξογκώματα».
Μετά από αυτά, λίγα μπορώ να
προσθέσω. Η τεχνολογία WLAN άρχισε να παίρνει διαστάσεις στην Ελλάδα από το 2008.
Δυστυχώς, οι μελέτες έπονται της τεχνολογίας.
Για μένα, παρότι το θέμα έχει
κλείσει τυπικά και ουσιαστικά σε επαγγελματικό επίπεδο, όπως μας όρισαν οι
αρμόδιες αρχές (και θα μπορούσα να αναφέρω ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι δεν
υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία, κολλέγια, πανεπιστήμια κτλ, που μη χρησιμοποιούν ίδιες τεχνολογίες), ως
πολίτης και πατέρας, οι κεραίες που βρίσκονται δίπλα στο γυμνάσιο είναι ένα
ζήτημα που πρέπει να λυθεί.
Για όλα υπάρχουν λύσεις, φθάνει
να κινηθούμε προς τη σωστή κατεύθυνση.
Απέφυγα επιμελώς την αναφορά στα
τεχνικά χαρακτηριστικά του συστήματος , παρότι γνωρίζω ότι οι κεραίες είναι
χαμηλού φάσματος. Το σύστημα ευτυχώς εκπέμπει σε υψηλές συχνότητες και κυρίως
έχει την έγκριση των αρμόδιων αρχών.
Με τις κεραίες που μπορεί ο
οποιοσδήποτε να προμηθευτεί ελεύθερα από το εμπόριο, είναι το μεγαλύτερο
πρόβλημα.
Παράδειγμα: μια κεραία 15db μικρής
αξίας, σύμφωνα με την γνώμη των ειδικών,
μπορεί να εγκατασταθεί στο Φάληρο και το φάσμα της να εκτίνεται ως την
Αίγινα.
Οι εξωτερικές κεραίες σε
συνδυασμό με τις κεραίες εσωτερικού χώρου (των οποίων το φάσμα μπορεί να φτάσει
και τα είκοσι (20) μέτρα), και τις κεραίες του συστήματος δημιουργούν ένα
αλαλούμ ακτινοβολιών, λειτουργώντας ως πομπός - δέκτης η μία της άλλης.
Σκοπός μου δεν είναι να φοβίσω,
αλλά να προβληματισθούμε όλοι μας προς την σωστή κατεύθυνση.
Το φάρμακο για όλα αυτά, που
πλέον έχουν εισχωρήσει στη ζωή μας είναι η πρόληψη.
Δεν πρέπει οι ίδιοι και
περισσότερο τα παιδιά μας, να εκτιθέμεθα σε ακτινοβολία.
Βάζετε ενσύρματες σταθερές
συνδέσεις και μην αφήνετε τα παιδιά σας πάνω από μία (1) ώρα να «σερφάρουν» στο
internet.
Τίποτα δεν μπορεί να
υποκαταστήσει το παιχνίδι, το διάβασμα. Η τεχνολογία είναι το μέσο και όχι
αυτοσκοπός.
Σε όσους έχουν εσωτερικές κεραίες
να προτιμήσουν τις ενσύρματες συνδέσεις και να μην αφήνουν ενεργοποιημένη την
κεραία του router (δρομολογητή),
παρά μόνο όταν χρησιμοποιείται.
Για περισσότερα, ας ανατρέξουμε
στο internet και ας αναζητήσουμε πληροφορίες για το «hotspot κίνδυνοι», όπου και υπάρχουν
πολλές απόψεις γι αυτό το πολυδιάστατο και με πολλές προεκτάσεις ζήτημα.
Αξίζει τον κόπο γιατί θα βρείτε
πολλά ζητήματα όπως η ψηφιακή κατάθλιψη,η εξάρτηση που δημιουργεί στους νέους η
άλογη ενασχόληση με την τεχνολογία και άλλα σοβαρά ζητήματα, που μελλοντικά θα
τα βρούμε στο δρόμο μας.
Γνωρίζοντας ότι καταχρώμαι τον
χρόνο σας, ευχαριστώ για την ευκαιρία να εκφράσω τις απόψεις μου γιά ένα θέμα,
το οποίο, προσωπικά, με έχει στεναχωρήσει.
Σημασία όμως, έχει να σκεφτούμε
προς την σωστή κατεύθυνση και να αρχίσουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο.
Είμαι στη διάθεση σας στo e-mail: Zafeiropoulos.divri@gmail.com
Ευχαριστώ πολύ,
Αθανάσιος Ζαφειρόπουλος.
Αντίστοιχη κεραία έχουμε κι εμείς στο χώρο του Δημοτικού και πρόσφατα ένας τεχνικός του της Δημοτικής Ενότητας(πρώην Δήμος Διακοπτού)είχε έλθει στο σχολείο για να την ελέγξει. Και δεν έχει σήμα σε όλο το χωριό, αλλά δεν ξέρω αν χρησιμοποιούν οι κάτοικοι κεραίες στα σπίτια τους. Δε γνώριζα το μέγεθος των επιπτώσεων στην υγεία. Σε αυτή την περίπτωση, τι πρέπει να επιδιώξει ένας πολίτης; Να πάρουν την κεραία από εκεί; ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύμφωνα με τα όσα έχω συζητήσει οι κεραίες που είναι για περιορισμένη κοινή χρήση (πλατείες, σχολεία κλπ) με περιορισμένη στόχευση δεν ενέχουν κινδύνους. Άλλωστε αυτό είναι μια παγιωμένη πλέον πρακτική. Η διασπορά του σήματος (ενισχυτικές κεραίες) αποτελούν κίνδυνο. Εν τούτοις, όπως σε όλα τα ηλεκτρονικά-ψηφιακά μέσα (κινητά, άλλες συσκευές), μόνο υπέυθυνες ανεξάρτητες επιστημονικές γνώμες (με μακροχρόνιες μετρήσεις, εργασίες κλπ) θα μας φωτίσουν,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωτ Σωτηρόπουλος ΔΙΒΡΗ