Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Από την Διβρη (Λαμπεία), την νύμφη του Ολωνού, την καλλίστη βασιλίδα της Ορεινής Ηλείας, ΕΥΧΕΣ με αγάπη!...



-Από την Διβρη (Λαμπεία), την   νύμφη του

 Ολωνού, την καλλίστη   βασιλίδα της Ορεινής 

Ηλείας

-Από το περιοδικό "ΔΙΒΡΗ"

-Από το "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ 

ΔΙΒΡΗΣ"

- Από την ηλεκτρονική εφημερίδα

"Ο τελάλης της Δίβρης..."


ΕΓΚΑΡΔΙΕΣ ΕΥΧΕΣ, ΓΙΑ ΕΝΑ 

ΕΙΡΗΝΙΚΟ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ και 

λιγότερο οδυνηρό ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2015


Έρρωσθε ευδαιμονούντες!...




Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ, Η "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" έκλεισε, ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ , Ο ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΦΥΝΤΑΝΙΔΗΣ έφυγε!...





ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ, Η "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" έκλεισε, ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ , Ο ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΦΥΝΤΑΝΙΔΗΣ έφυγε!...
Αυτές τις μέρες, με το ξαφνικό θάνατο του ιστορικού Διευθυντή της «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ» είδαμε λίαν συγκινητικά  σημειώματα  από  δημοσιογράφους που θήτευσαν δίπλα και υπό την σκέπη του, και δίκαια αναφέρονται στον άνθρωπο της μεγάλης σχολής της δημοσιογραφίας που εκτίμησε τα προσόντα τους που τώρα ανταποδίδουν με ευγνωμοσύνη στον σπουδαίο διευθυντή της... Και είναι αλήθεια ότι δόθηκε μεγάλη και οφειλόμενη πιστεύω δημοσιότητα και ειπώθηκαν τα τόσο καλά λόγια όχι μόνο από δημοσιογράφους,  στον άνθρωπο που κράτησε ψηλά το δημοσιογραφικό επάγγελμα και την δεοντολογία στην εφημερίδα που διεύθυνε με επιτυχία επί 3 σχεδόν δεκαετίες.
Ο Σεραφείμ Φυντανίδης, κράτησε ψηλά την "Ε", όταν ήταν ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ με κεφαλαία. Εγώ πιστεύω ότι είχε φτάσει στην κορυφή μέχρι το 1989-90, οπότε ο εκδότης Κίτσος Τεγόπουλος έκανε την μεγάλη κωλοτούμπα στο θέμα Ανδρέα Παπανδρέου-Κοσκωτά. Αλλά και μετά όσο μπόρεσε ο Σεραφείμ, την κρατούσε με τα δόντια...
Προσωπικά με φιλοξένησε πολλές φορές και μάλιστα στην θρυλική 9η σελίδα "Ανάλυση" (χωρίς καν να με γνωρίζει, απλά έστελνα ένα χειρόγραφο κείμενο, το έκρινε και το έβαζε). 















Στη στήλη αυτή αρθρογραφούσαν σημαντικές προσωπικότητες της δημόσιας ζωής όπως ο Καθηγητής Κώστας Μπέης ο τολμηρός δημοσιογράφος Γιώργος Βότσης και άλλοι σπουδαίοι, όπου είχε μόνιμο στασίδι και ο ιεραπόστολος της πολιτικής φίλος μου Στέργιος Χασαπίδης. Επίσης ο Σερ. Φυντανίδης είχε παραχωρήσει πολύ συχνά την 9η σελίδα αλλά και το "Σαλόνι" της "Ε" (δισέλιδο) στη γυναίκα μου Μαρία Αρβανιτη-Σωτηροπούλου για κοινωνικά θέματα και άρθρα της για τον κίνδυνο των Πυρηνικών....

Αλλά και στα "Πολιτικά Παρασκήνια" αρκετά δικά μου μικρά, έβαλε ο Γιώργος Βότσης.

 Μέχρι, που ...αόρατες (γνωστές, άγνωστες) δυνάμεις της Πασοκο-"λαμογιάς" (Κουτσογιωργα-Κατσανέβηδες κλπ) έβαλαν φρένο και ζήτησαν στον σπουδαίο μύστη της δημοσιογραφίας να μας επιβάλλει "εμπάργκο" στην εφημερίδα.... Βεβαίως φυλάμε ως κόρην οφθαλμού εκείνη την ωραία εποχή, της υγιούς και μη κατευθυνόμενης ειδησεογραφίας...
            Λυπάμαι όμως που κατ΄ αντιδιαστολή με την τόσο εκτεταμένη, δικαιολογημένη και οφειλόμενη αρθογραφία και προβολή που δόθηκε για το σπουδαίο Διευθυντή της «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ» Σεραφείμ Φυντανίδη, δεν γράφτηκε το παραμικρό για τον «θάνατο» της ιδίας της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ» που επισυνέβη πριν 3 εβδομάδες περίπου. Και έληξε τόσο άδοξα μια τόσο μεγάλη εκδοτική καριέρα που σημάδεψε μια κρίσιμη εποχή της νεώτερης ιστορίας του Έθνους και του λαϊκού Κινήματος. Ίσως το έχει η μοίρα των μεγάλων εφημερίδων που άφησαν εποχή, όπως έγινε και με την πάλαι ποτέ αγλαή «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ»... Και θα μείνει η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» στην συλλογική μνήμη ως η εφημερίδα του Σεραφείμ Φυντανίδη, όπως έμεινε και η «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» ως η εφημερίδα του Βλάσση Γαβριηλίδη!...
            

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2014, «Ο ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ» ΜΕ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΝΕΑ...

Ο «τελάλης της Δίβρης Γιάννης Τσετσέλης» σας ενημερώνει με σημαντικά νέα...



Η ΝΕΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ

( Έτος 2ο - Δεκέμβρης 2014 - Aρ. Φύλλου 23

Όταν ο Δήμος Αρχ.Ολυμπίας, οιυπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες, η τοπική κοινωνία και η Κοινότητα  κοιμούνται και αδιαφορούν, εμείς επαγρυπνούμε και ενδιαφερόμαστε...
Και δια της εφημερίδας με τον ανωτέρω τίτλο:

 Θα σας ενημερώνουμε για μικρά και μεγάλα 

θέματα της κωμόπολης και θα επεμβαίνουμε

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:
            Γιατί διαλέξαμε, αυτό το περίεργο τίτλο της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας;
            Ο Γιάννης Τσετσέλης, για όσους δεν τον γνώρισαν, ήταν μια εμβληματική μορφή, μια «γραφική» (με την πιο καλή έννοια) φιγούρα της παλιάς καλής Δίβρης που έζησε και άφησε το ίχνος του επί πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα. Ενδεχομένως το όνομα «Τσετσέλης» να έχει περάσει σε πολλούς με κάποια απαξία, ως ενός φτωχού, καταφρονεμένου και όχι έξυπνου συμπολίτη μας. Ήταν όμως, από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες που άφησαν εποχή στην ιστορική κωμόπολη. Ελπίζουμε να δοθεί ευκαιρία να γράψουμε για την ψυχοσύνθεση, την καλοσύνη και να ξετυλίξουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σημαντικές πτυχές της πολυσήμαντης αυτής προσωπικότητας, με τη διήγηση περιστατικών (το πλείστον σπαραξικάρδιων)  που σημάδεψαν όχι μόνο τον ίδιο αλλά όλη την τοπική κοινωνία της Δίβρης. Σήμερα θα περιοριστούμε σε λίγα.
            Ξεκινώντας αυτή τη μόνιμη ενημερωτική στήλη κάνουμε γνωστό στους εκλεκτούς αναγνώστες της «ΝΕΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», ότι ο Γιάννης Τσετσέλης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο επίσημος εκφωνητής, ο τελάλης της Δίβρης, δηλ. ο άνθρωπος που διαλαλούσε με την χαρακτηριστική και πολλές φορές ακατάληπτη φωνή του («ψεύδιζε» λίγο), όλα τα σημαίνοντα γεγονότα και τις ανακοινώσεις (ως είδος μεγαφώνου) που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της Κοινότητας, χαρούμενα ή άσχημα νέα της ζωής της κωμόπολης, η αναγγελία προσωπικής εργασίας, η διανομή νερού για άρδευση κλπ, κλπ. Ήταν με λίγα λόγια η φωνή της συνείδησης της «Αγοράς» της Δίβρης. Ο ίδιος σχεδόν μοναχικός στη ζωή του και πάμφτωχος, για πολλές δεκαετίες ήταν ο «θεληματάς» (κι εδώ με την καλή έννοια) για να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον και μάλιστα έχει μείνει παροιμιώδες σε διβριώτες και παραθεριστές (στους οποίους ήταν συμπαθέστατος) το περιβόητο «τσετσελόσημο» όπως είχε καθιερωθεί να λέγεται το φιλοδώρημα ή μπουρμπουάρ που έπαιρνε   ευχαρίστως όποιο κι αν ήταν και χωρίς γογγυσμόν…

Τα θέματα που θα παρουσιάζουμε θα είναι τηλεγραφικά διατυπωμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συλλέγουμε, μαζί με τις συνοδεύουσες φωτογραφίες (παλιές και σημερινές) Σε μερικά θα υπάρχει μεγαλύτερη έκταση, ιδίως όταν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η χαρακτηριστική φωνή του αείμνηστου Γιάννη Τσετσέλη θα αντηχεί στεντόρεια σε λόγγους και λαγκαδιές όπως τότε, τον παλιό καλό καιρό…        Συνεχίζουμε.


ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2014

Φωτο – Ρεπορταζ

            Πρόλογος
Προσπαθώ, μέσα από την ηλεκτρονική εφημερίδα της Δίβρης, από καιρού εις καιρόν να κρατώ ενήμερους τους συμπολίτες μου για τα συμβαίνοντα στην ιδιαίτερη πατρίδα μας που έχουν σχέση με τα καθημερινά τους ζωτικά προβλήματα. Μάλιστα τον τελευταίο καιρό από τη θέση του απλού παρατηρητή ή ενδιαφερόμενου και όχι του άμεσα εμπλεκόμενου. Και τούτο γιατί, τόσες δεκαετίες που ασχολούμαι ως ενεργός πολίτης με τα κοινά της πατρώας γης (είτε μέσα από τις σελίδες του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ», είτε ως πρόεδρος του Εκπολιτιστικού Συλλόγου και του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ») δίνοντας μάχες στην πρώτη γραμμή είχα άλλοτε την ικανοποίηση της αποδοχής και της επιδοκιμασίας για την προώθηση και λύση των προβλημάτων αυτών και άλλοτε την ...«κατακραυγή» ή την αποδοκιμασία κάποιων ελάχιστων φωνασκούντων αντιδραστικών για τους δικούς τους λόγους. Έτσι τώρα, από θέσεως ασφαλείας και με την ...φωνή του αγαπημένου «τελάλη Γιάννη Τσετσέλη», θεωρώ χρέος μου τουλάχιστον να ενημερώνω για να μαθαίνουν την αλήθεια όσο «πικρή» ή «γλυκιά» είναι αυτή.
            Και πράγματι, τον τελευταίο καιρό αυτό που συμβαίνει στη Δίβρη με τα τόσα προβλήματα που την κατακλύζουν και την ταλαιπωρούν και με νέους «σωτήρες» στο κεφάλι της που μας έχουν προκύψει, είτε έχοντες θεσμικό ρόλο (δημοτικοί και κοινοτικοί μας εκπρόσωποι) είτε εξωθεσμικό-παραγοντικό («διαβουλευτές» και διαβουλευόμενοι ανευθυνοϋπεύθυνοι), μπορεί να έχει και την φαιδρή της πλευρά που μας διασκεδάζει, έχει όμως και την τραγική και τραγελαφική πλευρά που μας θλίβει και μας προβληματίζει...
            Ως γνωστόν και οι λεγόμενοι θεσμικοί εκπρόσωποί μας στο Δήμο Αρχ. Ολυμπίας άλλαξαν σε ένα βαθμό και οι «εξωθεσμικοί» παράγοντες που εμφανίστηκαν ως η «Επιτροπή Διαβούλευσης και Στήριξης Δίβρης» δίνουν το «παρών» μια φορά το μήνα και συζητάνε τα προβλήματα της κωμόπολης στο πρώην Δημαρχείο Λαμπείας
            Προσωπικά (ευτυχώς για μένα που δεν συμμετέχω στα ανωτέρω «όργανα»), έχω ξεπεράσει το στάδιο του ενθουσιασμού και της υπερ-δραστήριας κοινωνικής προσφοράς και δράσης, ώστε μπορώ να βλέπω με ψύχραιμο μάτι και  με πλέον νηφάλιο τρόπο τα γεγονότα που τρέχουν... Πολλά είπα ως πρόλογο, ας μπω τώρα και στην ουσία των θεμάτων. Ένα-ένα με τη σειρά.
v Η αναζήτηση του «κομήτη» γιατρού της Δίβρης και η ακατανόητη συμπεριφορά Πολιτείας και κάποιων «νοματαίων» συμπολιτών μας...
Τελικά έγινε «Ανατολικό ζήτημα»!!. Δεν θα επαναλάβω τι έγινε με τις αθλιότητες της κρατικής μηχανής που εξαφάνισε επί ένα ολόκληρο εξάμηνο τον διορισμένο στο Ιατρείο της Δίβρης γιατρό, τις προσπάθειες εντόπισης του και το «κατόρθωμα» να εμφανίζεται μια δυο φορές την εβδομάδα, άντε κανα δυο ώρες να γράφει καμιά συνταγή... Μάλιστα συνέβη και το εξής πρωτάκουστο γεγονός, μια μέρα ο γιατρός αυτός ήρθε στη Δίβρη χωρίς να έχει μαζί του τα ακουστικά του να εξετάσει ένα άρρωστο !!!... Και καλά ο γιατρός ας πούμε από αφηρημάδα –αδικαιολόγητος πέρα για πέρα- ξέχασε τα ακουστικά του, μέσα στο Ιατρείο δεν υπάρχει ένα ζευγάρι ακουστικά για να χρησιμοποιήσει;;; Τέλος πάντων... Ας, έρθουμε στο προκείμενο.
Παρακολουθώ κατάπληκτος εδώ και μήνες την προσπάθεια που γίνεται από κάποιους συμπολίτες για να αναγκαστεί η Πολιτεία –όπως έχει υποχρέωση σύμφωνα με τον Νόμο και την δεοντολογία- να στείλει γιατρό στο Περιφερειακό Ιατρείο Λαμπείας. Εγώ έχω δηλώσει με παρρησία ότι όσο και να απαιτούμε γιατρό σε καθημερινή βάση (όπως δικαιούμαστε) δεν πρόκειται να τον έχουμε, καθότι στο σημερινό άθλιο Κράτος έτσι που το έχουν καταντήσει, αφού για να πληρώνουν τους δανειστές απολύουν και δεν έχουν διαθέσιμους γιατρούς ούτε για τα Νοσοκομεία και αυτούς τους λίγους που έχουν τους πληρώνουν με 600-700 ευρώ, πόσο μάλλον για τα Αγροτικά Ιατρεία... Επομένως άδικα παιδεύονται κάποιοι και η κοροϊδία των αρμόδιων πάει σύννεφο.
Από τα εγκαίνια του Υγειονομικού Σταθμού Λαμπείας στο μέσον της 10ετίας του 1950 

Όμως, επίσης παρακολουθώ και ομολογώ θαυμάζω, ένα συμπολίτη διβριώτη τον Θόδωρο Ηλιόπουλο, τον και επιλεγόμενο «Χημικό», να έχει πάρει στις πλάτες του το όλο θέμα και με τιτάνιες ομολογουμένως προσπάθειες να επιδιώκει το ακατόρθωτο. Δηλαδή τρέχει στην 6η Υγειονομική Περιφέρεια (6η ΥΠΕ), τρέχει στο Υπουργείο Υγείας, παίρνει έγγραφα που πιστοποιούν το δίκαιο του αιτήματος, τους έχει τρελάνει όλους στα τηλεφωνήματα, κάνει δημοσιεύσεις, κάνει προσωπικές παραστάσεις και τέλος κινητοποιεί κάποιους συμπολίτες να μαζέψουν υπογραφές με την ΑΙΤΗΣΗ για να έρθει ο γιατρός ή οι δυο γιατροί μόνιμα στη Δίβρη.
Μάλιστα, δεν κάνει μονοπρόσωπο αγώνα αλλά προσπαθεί να ενεργεί σε συνεννόηση με τους Συλλόγους της Πάτρας και της Αθήνας (εμείς η ΠΠΕΔ συνειδητά απέχουμε, γιατί έχουμε διαφορετική άποψη που έχουμε εκφράσει εδώ και δεκαετίες, ότι ο αγώνας πρέπει να γίνει σε διαφορετικό επίπεδο π.χ. για το Κέντρο Υγείας, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος). Προσπαθεί ο εν λόγω συμπατριώτης να κινητοποιήσει τους «υπνώττοντες» Δημοτικούς και Κοινοτικούς εκπροσώπους μας στο Δήμο, την «Επιτροπή Διαβούλευσης» αλλά και απλούς ανθρώπους της Δίβρης. Δυστυχώς από ότι βλέπω, μερικοί τον αγνοούν, άλλοι εμμέσως πλην σαφώς τον λοιδωρούν και προσπαθούν να τον απογοητεύσουν, αλλά αυτός το «βιολί» του... Με αξιοθαύμαστο τρόπο καταφέρνει μέσα σε μια βδομάδα να συγκεντρώσει πάνω από εκατό Αιτήσεις με υπογραφές, ενώ η επίσημοι εκπρόσωποι (Αντιδήμαρχος, πρόεδρος Κοινότητας, Σύλλογοι κλπ) όχι μόνο αδιαφορούσαν αλλά και κωλυσιεργούσαν  κατά απαράδεκτο τρόπο (!!!). Ο Θόδωρος Ηλιόπουλος έχει δημοσιεύσει στο Ιντερνετ (μέσω της ηλεκτρονικής σελίδας με την επωνυμία «Θυμβραίος»), όλη την σχετική αλληλογραφία που εντυπωσιάζει. Εντυπωσιάζει όχι τόσο για την μαχητική του στάση και τον τρόπο που χειρίζεται το θέμα (που μπορεί και να διαφωνώ κάπου) αλλά για την αποκάλυψη της συμπεριφοράς των «νοματαίων» εκπροσώπων του Δήμου και της Δίβρης, που προκαλούν μελαγχολία και οργή για την στάση τους. Σαν να μη θέλουν το γιατρό στη Δίβρη ή το χειρότερο σαν στενοχωρούνται που ο Θόδωρος Ηλιόπουλος τους έχει ξεπεράσει σε δράση, στο σοβαρό και ζωτικό για τα χωριά μας θέμα.
Μαθαίνω, και αν είναι αλήθεια πρέπει να σηκωθεί από τον τάφο του ο μακαρίτης ο Γιάννης Τσετσέλης να κράξει και πάλι το παροιμιώδες «...μούτζω το χωριό κυρ Τέλη μου». Μαθαίνω λοιπόν, ότι ο Πρόεδρος της Κοινότητας κ. Αβράμης, έσκισε τις 60 Αιτήσεις με υπογραφές που είχε μαζέψει και ο Αντιδήμαρχος κ. Αρβανίτης δεν έδινε τις άλλες 60 που είχε συγκεντρώσει και αρνήθηκαν να προστεθούν στις 120 που είχε μαζέψει ο Θόδωρος Ηλιόπουλος να πάνε στην 6η ΥΠΕ για να πιέσουν μήπως και γίνει κάτι... Το μεταφέρω, όπως ακριβώς μου το είπαν.
Και επειδή, σε καμιά περίπτωση δεν θέλω να αναμιχτώ σε τέτοιου είδους απαράδεκτες αντιπαραθέσεις και τραγελαφικές ιστορίες που μας ντροπιάζουν, παραθέτω δυο αποσπάσματα από τα τελευταία κείμενα που κυκλοφόρησε ο Θόδωρος Ηλιόπουλος (χωρίς κανένα σχολιασμό) που αναδεικνύουν το μέγεθος της ανοησίας κάποιων πάνω σε ένα θέμα που έπρεπε να είναι όλοι οι συμπολίτες «μια γροθιά», και αλίμονο, μάλλον δείχνουν το πιο αποτρόπαιο, το πιο  αποκρουστικό, το πιο θλιβερό και αντιδραστικό πρόσωπό τους και είναι κρίμα... Διαβάστε:
Το ένα (με ημερομηνία 7 Δεκεμβρίου 2014)
« Αγαπητοί πατριώτες καλημέρα σας.
Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της δημοτικής ενότητας Λαμπειας είμαστε μια χαρά άνθρωποι. Βέβαια όλοι μας έχουμε τις αδυναμίες μας και κάνουμε και λάθη,  ουδείς αναμάρτητος.
Δυστυχώς όμως υπάρχει  μια ασήμαντη μειοψηφία που σε ΚΑΘΕ ΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ πετάει λάσπη και μπανανόφλουδες για να καλύψει την ανεπάρκεια της, με αποτέλεσμα η περιοχή μας να βυθίζεται στο σκοτάδι. Αυτές τις μέρες στο στόχαστρο αυτής της μειοψηφίας είμαι  εγώ, και το έγκλημα μου είναι ότι ότι έχω φτύσει αίμα τρεις μήνες για να έρθει ο γιατρός στην Διβρη. Υπόψιν (και υπάρχουν αποδείχτηκα στοιχεία για αυτό που θα πω) σε όλη την διάρκεια του αγώνα μου ΕΝΗΜΕΡΩΝΑ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ όσους περισσότερους μπορούσα και τους ΖΗΤΟΥΣΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΣΚΥΤΑΛΗ η ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΝ
Δυστυχώς όμως, αντί σήμερα να είναι μέρα γιορτής και προετοιμασίας για την κρίσιμη μάχη της Δευτέρα,  αναγκάζομαι λόγο  λάσπης και και και, να απαντήσω..
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
(..........................................................................................................................................................)
Σημ 2   Αυτά είναι ένα μικρό κομμάτι των προσπαθειών μου για το θέμα γιατρού.
Σημ 3   Δέχομαι αμφισβήτηση των λεγομένων μου μόνο με γραπτό δημόσιο λόγο, γιατί αυτός μένει και δεν παραποιείται. Επομένως  κουβέντες του αέρα  τις θεωρώ λάσπη στον ανεμιστήρα και  θα απαντήσω πάλι με γραπτό λόγο.
Δεν φοβάμαι καθόλου τον δημόσιο διάλογο και το έχω αποδείξει, αλλά όταν στον διάλογο (για θέματα κοινά) χρησιμοποιούνται ανακρίβειες  μόνο και μόνο ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΩΣΟΥΝ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΑ  είμαι αναγκασμένος να θέσω τους ορούς μου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το χθεσινό όταν ο <τρισάθλιος πρόεδρος> της επιτροπής διαβούλευσης δεν μου έδωσε τον λόγο να απαντήσω  <επί προσωπικού θέματος> και ενώ αερολογούσε επί ώρες με καταστροφικές για την Δίβρη παρεμβάσεις επί των θεμάτων. Όσο για το θέμα του γιατρού αντιλαμβάνεστε ότι έδωσε τον λόγο στον αντιδήμαρχο, ο οποίος αντί να εξηγήσει τους λόγους που αποφάσισε να πάει την τρίτη αρκέστηκε να χαρακτηρίσει τον τρίμηνο αγώνα μου για τον γιατρό ΑΘΛΙΟ.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Θ. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ»

Και το δεύτερο (με ημερομηνία 8 Δεκεμβρίου 2014):
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Αγαπητοί φίλοι καλησπέρα σας.
Σας είχαμε ανακοινώσει ότι σήμερα θα πάμε στην 6η ΥΠΕ, δυστυχώς κάποιοι προτίμησαν να πάνε αύριο χωρίς να γνωρίζουμε το λόγο. Καλύτερα όμως που δεν ήρθανε γιατί δεν μας ήταν απαραίτητοι, άλλωστε εμείς πήγαμε για το καλό της περιοχής μας.
Δώσαμε μια σκληρή και νικηφόρα μάχη, και εκτιμούμε ότι πολύ σύντομα θα υπογραφεί η <ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΥΠΑΤΗΣ>. Το πιθανότερο είναι, η συνθήκη αυτή να ανακοινωθεί αύριο από Ηλείο της ΥΠΕ.
Όπως και να έχει όμως, εμείς πιστοί στον αγώνα μας και στις αξίες μας, οφείλουμε αύριο να κάνουμε μια ακόμη κίνηση, την οποία δεν μπορούμε να ανακοινώνουμε γιατί φοβόμαστε μήπως η άλλη επιτροπή μας τα κάνει θάλασσα.
Σημ Για μια ακόμη φορά, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων της Δ.Ε Λαμπειας που στήριξαν τον αγώνα μας και ιδιαίτερα τα 5-6 παιδιά της Δίβρης που συγκέντρωσαν τις υπογραφές
Με εκτίμηση
1. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Η. ΑΜΠΑΤΖΗ
2. ΘΥΜΒΡΑΙΟΣ»
Και ο νοών, νοήτω!.. Θα έχουμε «διασκεδαστική» συνέχεια, για γέλια και για κλάματα... Γιατρό δεν βλέπω να έχουμε...

v Το έργο ανάπλασης της Δίβρης και η εκπληκτική «εξέλιξη» μετά 4 χρόνια κοροϊδίας από το Δήμο Αρχ. Ολυμπίας και κάποιους ντόπιους αναμορφωτές...
Έχουμε γράψει και ξαναγράψει. Βαρεθήκαμε πια να ακούμε για «Ανάπλαση» του κεντρικού δρόμου της Δίβρης και ανάπλαση δεν βλέπουμε...  Βαρεθήκαμε την διαχρονική κοροϊδία του «εκλεκτού» της Δίβρης και υπερψηφισμένου Δημάρχου κ. Κοτζά που κάθε λίγο και λιγάκι βεβαιώνει σε εφημερίδες, σε Εκδηλώσεις κλπ, ότι σε λίγο θα δούμε το ...θαύμα. Και αντ΄αυτού, το κονδύλιο 1 εκατομμυρίου «βολοδέρνει» από Τεχνικό πρόγραμμα σε Τεχνικό πρόγραμμα κάθε χρόνο. Και κάθε χρόνο όλο και «κουτσουρεύουν» το διαβόητο πλέον έργο, στην αρχή από το «Γαβροβίκο» στο «Μοριό» 1500 μέτρα, μετά είπαν από «Βούπ» μέχρι το Δημοτικό Σχολείο» 800 μέτρα και τελικά κατέληξαν μόνο μέσα στην Αγορά μέχρι τη πλατεία, 150 μέτρα!!...
Θα μου πείτε πως έγινε η Οικονομοτεχνική Μελέτη («Ζωγραφιά» όπως την χαρακτήρισε η ίδια Δ/ντρια Τεχνικών Υπηρεσιών κ,. Βελησσάρη σε μια κρίση ειλικρίνειας...) να προβλέπει έργο σε απόσταση 1500 μέτρων και στο τέλος να καταλήγει στο 1/10, μόνο κάποιοι  που δίνουν «χάντρες και καθρεφτάκια» στους ιθαγενείς διβριώτες ξέρουν.

Μαθαίνουμε σαν τελευταία πληροφόρηση, ότι ο Δήμαρχος κ. Κοτζάς συνοδευόμενος από το μέλος της «Επιτροπής Διαβούλευσης» κ. Θόδωρο Παναγούλη και από τον πρώην συνεργάτη των Δημάρχων Λαμπείας (Παναγούλη και Παπαζαφείρη) κ. Γεώργιο Αλμπάνη (sic!) θα επισκεφτούν το Υπουργείο για να προωθήσουν το θέμα!!!...
Εδώ ας μου επιτραπεί ένας σχολιασμός, αν πράγματι αληθεύει αυτή η πληροφορία.
Καλά, ας δεχτούμε ότι η παρουσία στην αποστολή στο Υπουργείο του κ. Θ. Παναγούλη που ήταν από τους πρώτους  εμπνευστές του έργου, που είναι τώρα μέλος της τριμελούς «Επιτροπής Διαβούλευσης» που ενδεχομένως έχει και κάποιες προσβάσεις λόγω της ιδιότητας του δημοσιογράφου, να μπορεί να δικαιολογηθεί (από κάποιους που ενεργούν με αυτόν τον τρόπο) για να εξηγήσει στους αρμόδιους του Υπουργείου ορισμένες πτυχές που ο ...καλοκάγαθος (άλλοι τον λένε και «κουτοπόνηρο») Δήμαρχος δεν κατέχει. Δηλαδή μπορεί και να βοηθήσει σε ένα βαθμό.
Αλλά το άλλο μέλος της αποστολής, τι δουλειά έχει;;; Ο κ. Γ. Αλμπάνης θήτευσε ως σύμβουλος-συνεργάτης δυο πρώην Δημάρχων με σημαντική «δράση» (ο καθένας κρίνει, έτσι κι αλλιώς). Μάλιστα στην θητεία του είχε αυξημένες αρμοδιότητες που ξεπερνούσαν τα τυπικά του καθήκοντα που του είχαν εκχωρήσει οι δυο αλήστου μνήμης Δήμαρχοι (δηλ. έφτασε και να προεδρεύει του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμπείας, ή να δέχεται και να ρυθμίζει συναντήσεις με επίσημους της Νομαρχίας, της Περιφέρειας, του Δασαρχείου ή εκτελεστές έργων, να επιβάλει τις απόψεις του στη μίσθωση του ΚΕΠ κλπ, κλπ) και δικαίως του είχαμε, χιουμοριστικά βέβαια, επισυνάψει τον τίτλο του «υπερδημάρχου»... Αλλά σήμερα, τι αρμοδιότητα έχει και τι ρόλο μπορεί να παίζει;; Αν μάλιστα θυμηθεί κάποιος ότι ως εκλεγμένος Τοπικός Σύμβουλος Λαμπείας δεν πάτησε το πόδι του ούτε μια φορά (!!) στο Τοπικό Συμβούλιο, κάνει εντύπωση ο σημερινός του ρόλος. Το γεγονός ότι δουλεύει σε κάποιο Μελετητικό Γραφείο, αν είναι λόγος αυτός λόγω ...κεκτημένων γνώσεων ως ειδικός άτυπος σύμβουλος της Δημαρχίας, ενισχύει τις επιφυλάξεις μας γιαυτή την συμμετοχή. Γιατί η νέα Μελέτη είναι της ίδιας της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου (που αντικατέστησε την «ζωγραφιά», τουτέστιν την μαϊμού του πρώτου μελετητικού Γραφείου που μοσχοπληρώσαμε με 60.000 Ευρώ και βάλε, χωρίς διαγωνισμό κλπ) και δεν έχει καμιά σχέση με Μελετητικά γραφεία και τέτοια... Ελπίζουμε η πληροφορία μας να είναι απλή φήμη, γιατί διαφορετικά θα είναι «από τα άγραφα»..., και τα γραμμένα θα προσθέταμε εμείς.
Τώρα, επί της ουσίας του σοβαρού αυτού θέματος.
Δεν φτάνει που το έργο αυτό του 1 εκατομμυρίου ευρώ έχει γίνει εδώ και 4 χρόνια το «γεφύρι της Άρτας»...
Δεν φτάνει που το έργο ξεκίνησαν παρανόμως χωρίς καν στοιχειώδη (και υποχρεωτικό) διαγωνισμό, αλλά έδωσαν την Μελέτη των 60.000 ευρώ με «απευθείας ανάθεση» και τώρα πληρώνουμε την «ζωγραφιά» τμηματικά, με φέτες των 6-7000 ευρώ... Εμείς θα ζητήσουμε ευθύνες γιαυτή την ουρανομήκη παρανομία, γιατί μέχρι τώρα σιωπούσαμε, για να μη φέρουμε προσκόμματα μήπως και προχωρήσει το έργο...
Δεν φτάνει, όπως τονίσαμε παραπάνω, ότι θα πραγματοποιηθεί –αν γίνει- το ένα δέκατο του αρχικά προβλεπόμενου έργου....
Δεν φτάνει που η Δίβρη στερήθηκε άλλων έργων (πλην κάποιων ψιλο-προεκλογικών ρουσφετιών) επειδή, όλοι οι άλλοι κατηγορούσαν στο ΔΣ του Δήμου «μα η Δίβρη παιρνει 1 εκατομμύριο, και άλλα θέλει;»...
Δεν φτάνε που ακόμη δεν έχουν εξασφαλίσει την σύμφωνη γνώμη και αποδοχή των ιδιοκτητών όπου θα περάσει ο πεζόδρομος, που έπρεπε να είναι το πρώτο και κύριο, γιατί αναγκαστικές απαλλοτριώσεις δεν προβλέπονται για πεζοδρόμους (αλλά και να προβλέπονταν θα χρειάζονταν χρόνια στα δικαστήρια να γίνει κάτι τέτοιο)...
Δεν φτάνει που θα διαθέσουν (εκτός αρχικού προγραμματισμού) κάποια λεφτά για αντιπλημμυρικά έργα εκτός έργου (ρουσφέτι για ημέτερους), ενώ θα μπορούσε το αντιπλημμυρικό να γίνει με άλλα κονδύλια...
Δεν φτάνει..., δεν φτάνει..., δεν φτάνουν όλα αυτά τα ωραία και αγγελικά έρχονται τώρα να ξεκινούν από την αρχή και μάλιστα με τέτοια προχειρότητα που ντροπιάζει. Τι να πούμε πλέον. Ή μάλλον θα τα πούμε όταν πρέπει.

v Φουντώνει και πάλι η συζήτηση για το νερό στα «γρέκια» στα Κρασάπιδα... Και μια προειδοποίηση στους ανευθυνοϋπεύθυνους: Κάτω τα χέρια από το «Μοριό»
Το θέμα είναι γνωστό, όπως και οι δικές μας απόψεις. Κρυστάλλινες, καθαρές και πατριωτικές τις έχουμε διατυπώσει και προφορικώς και εγγράφως. Είπαμε και υποστηρίξαμε ότι το νερό για να ποτίζουν τα ζωντανά τους, που δικαιούνται οι κτηνοτρόφοι της περιοχής, μπορεί να εξασφαλιστεί από τοπικές πηγές με λίγα λεφτά (μια υδατοδεξαμενή 300-550 κυβικών με συλλογή νερού από τοπικές πηγές και νερά της βροχής). Δεν μας ακούνε, αλλά δεν πειράζει. Είπαμε βεβαίως,  ότι είναι ανοησία και έγκλημα να πάρουν νερό από τα Υδραγωγεία της Δίβρης, από τις βρύσες «Μοριός» και «Κοσμόπουλου» για λόγους που έχουμε εξηγήσει επαρκώς.

Δυστυχώς κάποιοι «λεβέντες» με μέσα σε Υπουργούς, Βουλευτές, Περιφερειάρχες, Νομάρχες προσπάθησαν εδώ και χρόνια με χίλιες δυο μεθοδεύσεις (ακόμη και από το Ιατρείο της Δίβρης πήραν 50.000 Ευρώ για ...το αναπτυξιακό αυτό έργο!!!), αλλά δεν τα κατάφεραν. Και δεν τα κατάφεραν, όχι γιατί κάποιος «κακός» πατριώτης (όπως π.χ. η αφεντιά μου) εμπόδισε αλλά γιατί είχαν άδικο και ζητούσαν παράλογα, παράνομα και αυθαίρετα να πάρουν νερό από εκεί που δεν έπρεπε. Και βέβαια μπορεί να μη καταλαβαίνουν ότι είναι αδιανόητο να πάρεις νερό από το πόσιμο των Υδραγωγείων (π.χ. «Αμπλινίτσι» ή «Άβουρα») και να το στερηθούν τα σπίτια, μπορεί να μη καταλαβαίνουν ότι το νερό του «Μοριού» ανήκει στους κατόχους από αιώνων (κήπους, μύλους, κλπ) και είναι η μοναδική «προίκα» της Δίβρης για ανάπτυξη, μπορεί να μη καταλαβαίνουν από Νόμους, απαγορευτικές Διατάξεις για την παράνομη υδροληψία κλπ, κλπ... Αλλά δεν καταλαβαίνουν επίσης  τα  τυπικά (σύμφωνα με το Νόμο) ότι κανένας από τους κτηνοτρόφους δεν δικαιούται νερό στα ποιμνιοστάσια, γιατί δεν έχουν σύγχρονες άδειες λειτουργίας...
Μάθαμε ότι συνεδρίασε το Τοπικό Συμβούλιο της Κοινότητας και χωρίς να συμβουλευτούν κανένα πήραν απόφαση, λέει, ότι θα προτείνουν να παρθεί νερό από το «Μοριό»!!... ΄Ετσι, γιατί νομίζουν ότι «αποφασίζουν και διατάσσουν» (ενώ έχουν μόνο γνωμοδοτικό και όχι αποφασιστικό ρόλο) και μάλιστα από λάβρους νεόκοπους που πλέον έχουν πάρει το μαστίγιο της εξουσίας!... Για να δούμε λοιπόν τη συνέχεια.
Όμως, ας ξεπεράσουμε όλα τα τυπικά, τα «ηθικά» και νόμιμα, τα «νταηλίκια» και να πάμε στην πραγματικότητα. Έχουν δεν έχουν τις προϋποθέσεις οι τσοπάνηδες της περιοχής, πρέπει να έχουν νερό για τις ανάγκες των ζωντανών τους. Και υπάρχει η λύση, που την έχουμε προτείνει ανεπισήμως στους ενδιαφερόμενους και την λέμε και τώρα.
Εμείς ξεχνάμε τις μέχρι τώρα απαράδεκτες συμπεριφορές, τις ...«κατάρες», τις απειλές», τις μεθοδεύσεις, τις προεκλογικές φιοριτούρες (με τα ψηφολεκτικά μονοσωλήνια κλπ) και λοιπά και λέμε την πιο συμφέρουσα και εύκολη λύση. Νερό άφθονο υπάρχει στο ρέμα του «Βορδολιού» από πολλές πηγές συνεχούς ροής, όπως»: το περίσσευμα της «Κρυάβρυσης», το υπόλοιπο που έρχεται από πολλές παραπάνω πηγές «Κοσάραινες» και άλλες, όλο το νερό της παρακάτω πηγής «Σοφιάκος» που μπορούν να συγκεντρωθούν σε μια τοπική δεξαμενή υδρομάστευσης σε ικανό υψόμετρο που να καλύπτει όλα τα ποιμνιοστάσια και να μεταφερθεί με σωλήνα Φ40, όπου θέλουν, άφθονο νερό χωρίς να θίγουν κανένα...  
Ας ξεχάσουν το «Μοριό» και του «Κοσμόπουλου», ας συμμορφωθούν στα στοιχειώδη (όχι όλα, γιατί αν εφαρμοστούν όλα ούτε στη «δεύτερη παρουσία» δεν βλέπουν νερό) που προβλέπει το έγγραφο της Υπηρεσίας Υδάτων της Περιφέρειας και ας προχωρήσουν στη ανωτέρω λύση που τους προτείνουμε.
Η προειδοποίηση η δική μας είναι σαφής και κατηγορηματική: Κάτω τα χέρια από το νερό του «Μοριού»... Εμείς είπαμε την ταπεινή άποψή μας... Άλλοι έχουν τα γένια και τα χτένια.  Ίδωμεν!...

v Τα άλλα ΜΙΚΡΑ ΝΕΑ της Δίβρης
·        Στην τελευταία σύναξη της μηνιαίας συζήτησης στο Δημαρχείο ετέθη και το θέμα του Χριστουγεννιάτικου στολισμού της Δίβρης. Εκεί άναψαν για λίγο τα αίματα, αν πρέπει ή δεν πρέπει να γίνει ο στολισμός, που θα βρουν λεφτά αφού ο Δήμος δεν διαθέτει και άλλα ωραία... Ακούστηκε ότι ο Αντιδήμαρχος κ. Αρβανίτης είπε ότι θα βάλει από την τσέπη του (!!), παρενέβη ο κ. Τηλέμαχος Φωτεινός και είπε να αναζητηθούν τα χρήματα (σύμφωνα με το Νόμο το 3% επί του τζίρου της επιχείρησης)  που παίρνει κάθε χρόνο ο Δήμος από το ΜΥΗΕ του και ανήκουν αποκλειστικά στη Δίβρη (το έχουμε κι εμείς πολλές φορές γράψει, που άραγε πάνε αυτά τα λεφτά που ανήκουν στη Δίβρη;;...), ακούστηκαν και κάποιες άλλες φωνασκίες. Δυστυχώς, «ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στ΄ αλεύρια» στην έρμη τη Δίβρη. Μάλιστα κάποιος είπε και τα μαγαζιά να πάρουν δημοτικό φωτισμό για να τα  στολίσουν!!!... Ο Δήμος δεν έχει λεφτά, αλλά εξακολουθεί να φωταγωγεί το Δημοτικό Σχολείο 365 μέρες το χρόνο και πληρώνουμε εμείς τα κορόϊδα οι δημότες. Τι να πούμε πλέον...
·        Ο Σύλλογος Διβριωτών Αθήνας (ΣΔΑ) θα προσφέρει δώρα (παιχνίδια) στα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Δίβρης και μπράβο του... Του αξίζει ο δημόσιος έπαινος
·        «Ειρήνη ημίν...» στους Βασιλαίους. Μετά κάποια ένταση στα Επιτροπο-Εκκλησιαστικά της ενορίας, υπάρχει πλέον σύμπνοια και χριστιανική αγάπη. Φαίνεται ότι η καλοπροαίρετη  παρέμβαση η δική μας έδρασε και επέφερε καταλυτική  θεογνωσία στους αγαπητούς Βασιλιώτες, παρά τις διαμαρτυρίες και εν μέρει κάποιες μικρο-απειλές...
·        Και μια ευχάριστη είδηση. Ο υπεύθυνος μοναχός της Ιεράς Μονής Άνω Δίβρης Αρχιμανδρίτης π. Ιωακείμ, απομάκρυνε από το άμεσο περιβάλλον του ιστορικού Μοναστηριού τις εγκαταστάσεις των στάβλων, κοτετσιών κλπ. Μια αξιέπαινη επιβαλλόμενη ενέργεια.   
·        Για πρώτη φορά την ημέρα της εορτής του Αγ. Νικολάου, μητροπολιτικού ναού και πολιούχου της Δίβρης δεν έγινε πανηγυρική μονοεκκλησιά όπως επιτάσσει το έθιμο και το πρωτόκολλο (απουσίαζαν οι δυο άλλοι ιερείς της Δίβρης, παρότι ήταν Σάββατο, απουσίαζαν και οι Αρχές). Πιστεύουμε ότι αυτή η απαξία (εκ μέρους ιερέων, Αρχών και Σχολείων) δείχνει ότι πάμε από το κακό στο χειρότερο...
·        ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
Θάνατοι:
-Έφυγε ο Κώστας Δ. Αλμπάνης, ετών 77 από τον Περαμαχαλά Δίβρης, όπου και κηδεύτηκε
      Γάμοι:
-Παντρεύτηκε ο Γιώργος Ανδρ. Πατσής από τους Καρυνάδες Δίβρης με την επίσης διβριώτισα  Πηνελόπη Ασημακοπούλου (κόρης της Ελένης Νικ. Παπαχρονοπούλου από τους Βασιλαίους)

v Αναδημοσίευση της εκπληκτικής και ξεκαρδιστικής ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ του 1835 (πριν 180 χρόνια), για το πανηγύρι του μητροπολιτικού ναού Αγ. Νκολάου Δίβρης....
Αφού φέτος οι τοπικοί Εκκλησιαστικοί, Κοινοτικοί και Εκπαιδευτικοί ιθύνοντες της Λαμπείας,  απαξίωσαν την γιορτή του πολιούχου Αγ. Νικολάου της κωμόπολης Δίβρης (όπως γράφουμε παραπάνω) όπου εκεί από αιώνων γινόταν μεγάλη θρησκευτική πανήγυρη, εμείς ξαναδημοσιεύουμε την γνωστή ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ που αποκάλυψε ο φωτισμένος δάσκαλός μας και συγγραφέας του βιβλίου της ιστορίας «Η ΔΙΒΡΗ ΗΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ» αείμνηστος Νίκος Αναστόπουλος που δημοσίευσαν οι μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» και «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» με την ευκαιρία των Ολυμπιακών αγώνων. Αξίζει τον κόπο να την διαβάσετε.



Τέλος, ο νέος τρόπος ενημέρωσης γίνεται μέσα από τη στήλη αυτή, από καθήκον, χωρίς καμιά απαίτηση για παραδοχή ή όχι, αφού το τελευταίο επίσημο έγγραφο του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ» που στάλθηκε επισήμως σε αρμόδιες Κρατικές και Δημοτικές Αρχές και Συλλόγους της Δίβρης, με θέμα: «Επείγοντα και ζωτικά θέματα της ιδιαίτερης πατρίδας μας Δίβρης, προς επίλυση», δεν έτυχε καμιάς τύχης ή ανταπόκρισης!...




Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

24 ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΔΙΒΡΗ...


 24 ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΔΙΒΡΗ...

Διαδρομή από την ιστορική γειτονιά Γκρουστάδες με τα προσφάτως αναπαλαιωμένα αρχοντικά της σπίτια, προς
Γαβροβίκο-Λοζίσσο-Κηπομάντρια, βαδίζοντας το δρόμο στην  NΑ πλευρά της Αρχαίας Φολόης (Αη Κων/νος, Λοζίσσος) μέσα στο δάσος των γάβρων


Περιγραφή του διάσημου περιηγητή Χρ. Κορύλλου στο βιβλίο του
"ΑΠΟ ΠΑΤΡΩΝ ΕΙΣ ΚΑΛΑΜΑΣ" που το 1891 βάδισε ακριβώς τον ίδιο δρόμο
Η εκκίνηση του οδοιπορικού έγινε από τα δυο "Σωτηροπουλαίϊκα" σπίτια
της συνοικίας Γκρουστάδες, με τον  έλατο στη αυλή ηλικίας μόλις 30 ετών
Περνώντας από την  πλατεία και βρύση της "Λίμνας", τα δυο "Κουνεναίϊκα" σπίτια
Συνέχεια το "Κανελαίϊκο-Ταβλαίϊκο" αρχοντικό σπίτι
Και δίπλα το σπίτι το "Παπακωστανταίϊκο" του Ελπιδοφόρου, (τώρα Νικ. Μπάτραλη) με το θρυλικό έλατο πάνω των 100 ετών 
Πιο πέρα το "Γκουβεραίϊκο" σπίτι (Αλεξανδρόπουλου)
Από τη θέση "Αγκλενιά", στο ξάγνατο προς το δάσος του Λοζίσσου-Αη Κων/νου
(η παρ΄ αρχαίοις Φολόη)
Ο νεο- επισκευασμένος δρόμος που οδηγεί...
...στην επανακατασκευασθείσα παλαιά βρύση "Πάνω Γαβροβίκος" που
συνάντησε και περιγράφει ανωτέρω ο περιηγητής Χρ. Κορύλλος
Η βρύση του "Πάνω Γαβροβίκου" και δίπλα το ομώνυμο ρέμα
Η βαθιά ρεματιά, με την 111 Εθνική Οδό που μόλις διακρίνεται λόγω της ομίχλης
Το παλιό ξωκλήσι της  Αγίας Παρασκευής, αχνοφαίνεται, σεβαστικό προσκυνητάρι
Κάποιος ασυνείδητος δολοφόνησε την "σουλιβιά" των παιδικών μας αναμνήσεων
(θα κάνω ιδιαίτερο αφιέρωμα στο εμβληματικό για μας αυτό δέντρο)
Και φτάνουμε στο πλάτωμα του θρυλικού "Λοζίσσου"
Μια άποψη της Δίβρης από τον "Λοζίσσο". Σε πρώτο πλάνο η συνοικία Γκρουστάδες
Το χορταρένιο πολύχρωμο χαλί του "Λοζίσσου" με μια... αποικία μανιταριών
Μια ακόμη άποψη από το "Λοζίσσο". Αγορά, Περδικαράδες και στο βάθος
ο Περαμαχαλάς
Φεύγοντας από το πλάτωμα, προς μονοπάτι μέσα στο δάσος των γάβρων
Βαδίζοντας στο χρυσοκίτρινο παχύ στρώμα των φθινοπωρινών φύλλων των
γάβρων  
(carpinus betullus)
Προχωράμε στο μονοπάτι που πρωτομπήκαν στη Δίβρη οι πρώτοι κάτοικοί της,
που ήρθαν στη Δίβρη, για να προφυλαχτούν και να αναρρώσουν ο αγωνιστές του 1821...
...και αργότερα να γίνει ο επίσημος καρόδρομος που περπάτησε ο βασιλιάς Όθων
με την Αμαλία και το ξακουστό διβριώτικο αρχοντολόϊ (πολιτικοί, έμποροι,  κλπ)
αλλά και ξενητεύτηκαν οι φτωχοί μα δαιμόνιοι διβριώτες που καταύγασαν. 
Όταν βγαίνουμε από το δάσος, στη θέση κάτω από τα "Κηπομάντρια"....
...ανοίγει ο ορίζοντας και η θέα προς τη Δίβρη.
Σε μια πανοραμική άποψη, μέσα στα παιχνιδίσματα της ομίχλης...
...που έρχεται από τον μυθικό ποταμό Ερύμανθο με το Αφροδίσιον Όρος
της απέναντι μεριάς της αδελφής Αρκαδίας, γιατί εμείς οι Διβριώτες,
σήμερα Ηλείοι, πλην αρχαιόθεν "Αρκάδες εσμέν"

Και εδώ τέλειωσε η πανέμορφη βόλτα σε μια
περιούσια περιοχή, που αξίζει να περπατήσει ο καθένας !...