ΧΑΝΙΑ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΟ ΕΙΠΡΑΚΤΟΧΩΡΙ!... ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ. Παράδειγμα προς μίμησιν ή προς αποφυγήν;;;

ΧΑΝΙΑ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΟ ΕΙΠΡΑΚΤΟΧΩΡΙ!... ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ

Παράδειγμα προς μίμησιν ή προς αποφυγήν;;;

           

Εισαγωγή

Προβληματίστηκα σοβαρά αν θα πρέπει να γράψω το κείμενο αυτό. Είχα κατά νου από καιρό να εκφραστώ για το θέμα, όπως πάντα με πλήρη ελευθερία και συνέπεια στην ιστορική μου διαδρομή, κυρίως σε ότι αφορά την πατρώα γη της πλέον ορεινής Ηλείας (εννοώ τα 14 χωριά του ιστορικού «πρώην Δήμου Λαμπείας 1833-1912, από την Αγιαννάνα, τη Γιάρμενα και το Κλινδιά μέχρι το Πορετσό, την Δερβινή και τη Νουσά). Και αυτές μου τις θέσεις και ανησυχίες εδώ και 40 χρόνια αποτυπώνω μέσα από τις σελίδες του ιστορικού – λαογραφικού περιοδικού «ΔΙΒΡΗ» και βεβαίως από την εν γένει δραστηριότητά μου ως ενεργός πολίτης, δημιουργός και σε τιμητικές θέσεις εκλεγμένος στους Πολιτιστικούς Συλλόγους επί σειράν ετών από τους συμπολίτες μου (αναφέρομαι κυρίως στην «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΟΡΕΙΝΗΣ ΗΛΕΙΑΣ» (ΟΣΟΗ) που άφησε εποχή για την πατριωτική δράση της, στις δεκαετίες 1970 και 1980).

Από μεγάλη Εκδήλωση της ΟΣΟΗ στη Αθήνα, με συμμετοχή όλων των Συλλόγων της
Ορεινής Ηλείας. Στο μέσον μεταξύ των Προέδρων των Συλλόγων ο Πρόεδρος της ΟΣΟΗ
Σωτήρης Σωτηρόπουλος και δίπλα του αριστερά ο Γεν. Γραμματέας  Θόδωρος Ζαχαρόπουλος
από το Πανόπουλο και ο Αντιπρόεδρος Κώστας Τριανταφυλλόπουλος από τα Τσίπιανα

            Ο  προβληματισμός (και συνακόλουθα η αναστολή) για τη συγγραφή του παρόντος σημειώματος,  γινόταν όλο και πιο έντονος, από την φραστική ....«περιποίηση» που δεχόμενα τα τελευταία κυρίως χρόνια, εκ μέρους των κοντοχωριανών μας  Πανοπουλαίων (και διάφορων ....συμπαρομαρτούντων «Διβριο-μάχων») που κλιμακωνόταν με κυριότερες αιχμές: α) Το 1985, την εποχή που ήθελαν με το ζόρι  να πάρουν το Κέντρο Υγείας από τη Δίβρη –που είχε τις προϋποθέσεις- και τελικά το έστειλαν ...στο Σιμόπουλο, β) Συνεχίστηκε το 1998 με την άρνησή τους να γίνει ο ενιαίος «Καποδιστριακός» νέος Δήμος Λαμπείας, με όλα τα χωριά των μετέπειτα Δήμων Λαμπείας και Λασιώνος και γ) Κατέληξε το 2010 με την πεισματική άρνησή τους να γίνει ο «Καλλικρατικός»  Δήμος Ορεινής Ηλείας, με τη συμμετοχή των πρώην Δήμων Λαμπείας, Φολόης και Λασιώνος.... Αλλά σήμερα θα τολμήσω να το γράψω και θα δείτε ότι αξίζει τον κόπο.

            Δεν πρόκειται εδώ να αναλύσω τους λόγους αυτής της απίθανης πολεμικής στο πρόσωπό μου και την ιστορική κωμόπολη της Δίβρης, ούτε θέλω να ξύσω παλιές πληγές γιατί δεν ωφελεί, ούτε προσφέρει στην πατριωτική υπόθεση. Δυστυχώς σε αυτή την παγίδα της στρέβλωσης της πραγματικότητας έπεσαν και εκλεκτοί συμπατριώτες μου που δεν ενημερώθηκαν σωστά.  Και βέβαια η κριτική που ασκήθηκε σε μένα –η οποία πολλές φορές άγγιζε την κακοήθεια, την αθλιότητα ακόμη και την χυδαιότητα- δεν με επηρεάζει και δεν είναι σήμερα ο δικός μου σύμβουλος, για αυτά που πω παρακάτω.

            Μόνο για τους δύσπιστους «Θωμάδες», θέλω εκ προοιμίου και τιμώντας τη μνήμη ενός σπουδαίου τέκνου  από το Πανόπουλο (Ζαχαραίϊκα) που είχαμε όλοι την ατυχία να τον χάσουμε πολύ ενωρίς, του Θόδωρου Ζαχαρόπουλου, να πω δυο κουβέντες.

Το εκλεκτό τέκνο του Πανόπουλου, ο αείμνηστος Θόδωρος
Ζαχαρόπουλος προσφωνεί και  δίνει το λόγο στον Σωτήρη
Σωτηρόπουλο, σε Εκδήλωση του Συλλόγου Πανοπουλαίων... 

 Ο σπουδαίος αυτός πατριώτης λάτρης των χωριών μας, με δημοκρατικούς αγώνες, υπόδειγμα συνδικαλιστή και σημαίνων παράγοντας επί σειρά ετών στο τότε κυβερνών κόμμα του ΠΑΣΟΚ, ήταν ο Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Ορεινής Ηλείας (ΟΣΟΗ) στην οποία εγώ ήμουν Πρόεδρος, με Αντιπρόεδρο τον «Νέστορα» της ορεινής Ηλείας αείμνηστο Κώστα Τριανταφυλλόπουλο από τα Τσίπιανα. Λοιπόν, ο Θόδωρος Ζαχαρόπουλος –και το λέω δημοσίως για πρώτη φορά, καθότι ο ίδιος όσο ήταν εν ζωή με είχε παρακαλέσει να αποφύγω, και το σεβάστηκα- είχε συμφωνήσει και είχε υπογράψει (ως Γεν. Γραμματέας) το επίσημο έγγραφο της ΟΣΟΗ προς τον τότε Υπουργό Υγείας να τοποθετηθεί το Κέντρο Υγείας  στη Δίβρη και όχι στο χωριό του το Πανόπουλο (!!!). Προκαλώ τον οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο, να αναζητήσει τα Αρχεία της ΟΣΟΗ και να δημοσιεύσει το σημαντικό αυτό έγγραφο... Έτσι για να καταπιούν τη γλώσσα τους κάποιοι σύγχρονοι επικριτές μου. Αλλά και για τα υπόλοιπα εδώ είμαστε, αν έχουν ενστάσεις και απορίες

            Και αφού έκανα αυτή την εισαγωγή, ας μπούμε τώρα και στο επίμαχο θέμα μας που έβαλα ως επικεφαλίδα και τίτλο του παρόντος.

           
Μικρό ιστορικό

            Ο πάλαι ποτέ μικρός συνοικισμός με το όνομα «Χάνια Πανόπουλου», σιγά σιγά αναπτύσσεται (πότε ραγδαία, πότε με στάσεις), αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό συγκοινωνιακό κόμβο, κατάφερε και πήρε την έδρα του πρώην Δήμου Λασιώνος και τραβάει το δρόμο του (αυτά λίγο πολύ είναι γνωστά).

            Βεβαίως ιστορικά να πούμε, ότι εκεί μέσα στα ρουμάνια της Κάπελης ήταν κάποτε ένα Χάνι με αφεντικό κάποιον Πανόπουλο (γενάρχη της σημερινής μεγάλης οικογένειας των Πανόπουλων και καμιά σχέση έχοντα με τον διαβόητο λήσταρχο Πανόπουλο (γιατί και αυτό το λένε με καμάρι κάποιοι σύγχρονοι Πανοπουλαίοι). Χάνι λοιπόν, που περιγράφει γλαφυρά και ξεκαρδιστικά θα λέγαμε, ο διάσημος γιατρός-περιηγητής Χρίστος Κορύλλος  στο βιβλίο του «ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΑΠΟ ΠΑΤΡΩΝ ΕΙΣ ΚΑΛΑΜΑΣ» (εκδ. 1891). Γύρω από το Χάνι αυτό, σιγά σιγά μετακινήθηκαν από τα γύρω χωριά κυρίως Αντρώνι, Κακοτάρι, Τσίπιανα, Καρυά, Σινούζι κ.ά. και εγκαταστάθηκαν εκεί (ως μέτοικοι ή επήλυδες επί το αρχαϊκότερον) κάποιοι αναζητώντας καλλίτερη τύχη... Κι όπως γίνεται πάντα οι μέτοικοι μπορεί να είναι προκομμένοι με δημιουργικό πνεύμα, μπορεί όμως και τυχοδιωκτικό και ας μην είναι προς παρεξήγηση το δεύτερο. Βλέπουμε ότι η δημογραφική έκρηξη και αύξηση του πληθυσμού του νέου συνοικισμού έγινε τις δεκαετίες 1960-1970-1980 και μάλιστα ζήτησαν κάποια στιγμή (με πρωταγωνιστή και πάλι τον αείμνηστο Θόδωρο Ζαχαρόπουλο) την δημιουργία αυτόνομου χωριού ή την μεταφορά της έδρας της Κοινότητας Αντρωνίου στο Πανόπουλο. Ούτε το ένα πέτυχαν, ούτε το άλλο. Και μετά υπήρξε πληθυσμιακή στασιμότητα και μείωση.

            Όμως πολύ σύντομα μπορούμε να αναφέρουμε κάποια λίγα στοιχεία αυτής της «ανάπτυξης» και της πορείας μέχρι σήμερα. Το άλλοτε ασήμαντο «Χάνι» ξαφνικά απόχτησε μικρο-μεγαλικές ιδέες και όπως έλεγε θυμοσοφικά ο μπάρμπα Κώστας Τριανταφυλλόπουλος ήθελε «το Κούμπερι να γίνει Ιερουσαλήμ!!..., (υπάρχει στην περιοχή και ο σχετικός μύθος). Να επισημάνουμε ότι ο συνοικισμός αυτός που έγινε διαχρονικά από συνεχείς και παράνομες εκχερσώσεις δασικής έκτασης της Κάπελης, με καταστροφική κοπή χιλιάδων δέντρων της «βασιλικής δρυός» (βελανιδιάς), είναι δεν είναι 2-3000 στρέμματα (εκ των 14.000 στρ. της Κοινότητας Αντρωνίου), δηλ. πολύ λίγος χώρος που δεν επαρκεί ούτε για 30-40 αγροτικές οικογένειες. 

Ιδού και ο χάρτης του συνοικισμού των "Χανίων Πανοπουλου" από αεροφωτογραφία του 2003.
Διακρίνεται καθαρά η καταστροφική εκχέρσωση του δρυοδάσους της Φολόης (σε σύγκριση με
αεροφωτογραφίες του 1945) και τα δύο οικόπεδα που αργότερα χτίστηκαν τα μεγαθήρια
των εγκαταστάσεων Pano Factional και το Δημαρχείο του πρώην Δήμου Λασιώνος

Τώρα μάλιστα που θα εφαρμοστούν οι επίσημοι Δασικοί Χάρτες θα αποκαλυφθεί ποιες καταπατήσεις δάσους έχουν γίνει, και τότε θα δούμε τι θα μείνει ως ζωτικός χρηστικός χώρος για την οποιαδήποτε ανάπτυξη...

Κατ΄αρχήν να πούμε ότι οι ντόπιοι απεμπολήσανε το αρχικό όνομα του  συνοικισμού, όπως είναι το επίσημο «Χάνια Πανοπούλου» και μάλιστα ακούσαμε κάποιες κατηγόριες όταν λέμε τη λέξη «Χάνι», γιατί νομίζουν ότι εμείς δήθεν θέλουμε να τους υποτιμήσουμε... Είναι αλήθεια –και αυτό είναι προς τιμή τους- ότι πάντα φρόντιζαν και για τη στέγαση των Σχολείων τους (Δημοτικό και Γυμνάσιο) και του Αγροτικού Ιατρείου τους (επί εποχής Θόδωρου Ζαχαρόπουλου). Αλλά τους άνοιξε η όρεξη και θέλανε (χρησιμοποιώντας κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, κυρίως κομματικό) να πάρουν όλες τις δημόσιες υπηρεσίες από τη Δίβρη!!. Όπως είπαμε δεν κατάφεραν να πάρουν το Κέντρο Υγείας, όμως κατάφεραν μόνο να πάρουν το Αγρονομείο που ποτέ δεν πήγε εκεί (έμεινε στη Δίβρη, μέχρι που καταργήθηκαν οριστικά σε όλη την Ελλάδα). Από την άλλη στην φρενήρη ... «αναπτυξιακή πορεία», μαζί με τα πρώτα καταστήματα, βενζινάδικα, καφενεία είχαν επιδόσεις στην αρχή σε «σκυλάδικα» και ...ψυχοαπολαυστικά και σωματεμπορικά «καταστήματα» που σε λίγο έφυγαν και μετακόμισαν σε άλλα μέρη (π.χ. Αντρώνι, Καλλιμάνι κλπ). Προσωπικά πιστεύω, ότι ο κύριος μοχλός ανάπτυξης του συνοικισμού ήταν ένας σωστός και επιτυχημένος επιχειρηματίας, ο εκ Δερβινής προερχόμενος Πάνος Ρουμελιώτης που ήταν ο μαγνήτης της πελατείας, για την μετά από αυτόν εμπορική άνοδο του Πανόπουλου. Άνοιξαν και υπάρχουν: Φαρμακείο, Κτηνιατρείο, Σούπερ Μάρκετ επώνυμο, Φούρνος, Γραφείο Τελετών, Επιπλοποιείο, Μανάβικο, αρκετές Ταβέρνες και Καφενεία. Έγινε και το ημι-παράνομο κτίριο του Δημαρχείου (απρόσωπο, και όπως είχε πει ο μεγάλος φίλος μου αξέχαστος Νίκος Κουτσόπουλος, έμοιαζε με το «ΚΕΒΟΠ» Χαϊδαρίου όπου υπηρέτησε...).

Η «κοσμογονία της ανάπτυξης»

            Και ξαφνικά ήρθε η κοσμογονία, που ακούει στο όνομα «Γιώργος Πανόπουλος». Τον συμπατριώτη Γ. Πανόπουλο που προέρχεται από την γεναρχική οικογένεια των πρώτων Πανόπουλων, δεν γνωρίζω προσωπικά (ξέρω κάποιους Πανόπουλους και μάλιστα μια εκλεκτή γυναίκα, η Ελένη Πανοπούλου είχε παντρευτεί τον ξάδερφο του πατέρα μου Κώστα Μεγ. Σωτηρόπουλο –θείο του μεγάλου διβριώτη  συγγραφέα Παύλου Μάτεσι). Ο Γ. Πανόπουλος δικαστικός επιμελητής (κλητήρας) το επάγγελμα, εξελίχτηκε σε δαιμόνιο μεγαλοεπιχειρηματία που οικονομική του επιφάνεια και διαδρομή προκαλεί ίλιγγο. Δεν έχω καμιά πρόθεση να κατηγορήσω ή να εκθειάσω τον άνθρωπο. Ομολογώ, θα ήμουν πολύ περήφανος για ένα τόσο επιτυχημένο Κροίσο με καταγωγή από την ορεινή Ηλεία, αν δεν παρακολουθούσα κι εγώ με κομμένη την ανάσα τα διάφορα εκτεταμένα δημοσιεύματα στις εφημερίδες και τα ηλεκτρονικά ΜΕ,  που όμως είναι αμφιλεγόμενα. Διάβασα π.χ. πριν 2-3 χρόνια απίστευτες κατηγορίες για διαπλοκή στην εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» Αθηνών  και παράλληλα συνεχή διθυραμβικά ολοσέλιδα επαινετικά στην τοπική εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ» Πύργου που τον ανέβαζαν στον έβδομο ουρανό και μάλιστα τον παρουσίαζαν ως τον μεγάλο ευεργέτη της Ηλείας και ιδιαίτερα της ορεινής Ηλείας!!..  Παράλληλα, αν ανοίξει  κανένας το ιντερνέτ, εκεί θα βρει εκατοντάδες σελίδες «αφιερωμένες» στον κ. Πανόπουλο και την Εισπρακτική εταιρεία του "PANO FINANCE". Μάλιστα τώρα πρόσφατα με το γνωστό θέμα της επίθεσης των αναρχικών στην γνωστή και μη εξαιρετέα «Εισπρακτική εταιρεία» των αδελφών Σιούφα (γιων του πρώην προέδρου της Βουλής Δημ. Σιούφα), με την οποία ο  Γ. Πανόπουλος είχε από ετών και έχει ακόμη συνεργασία, φούντωσαν και πάλι τα επικριτικά δημοσιεύματα για τον ίδιο τον συμπολίτη μας και την ξέφρενη πορεία του. Αλιεύσαμε από μια τέτοια Ιστοσελίδα ένα σχετικό απόσπασμα:

"Αν σας καλέσει ο αριθμός 2624061542 είναι η εταιρία Pano Inform που σχετίζεται λόγω του ιδρυτή της με την Pano Finance και βρίσκεται στο Πανόπουλο Ηλείας. Καλεί αδιακρίτως, χωρίς να λέει ποιά εταιρία είναι, ούτε και το όνομα του ή της υπαλλήλου που τηλεφωνεί, εκτός αν πιέσετε να σας το πει. Ακόμη και όταν βεβαιώνετε ότι δεν είστε αυτός που θέλουν, επιμένουν να παρενοχλούν. Μάλιστα καλούν και σε συγγενείς χωρίς να δηλώσουν την κανονική ιδιότητά τους, ότι είναι δηλαδή εισπρακτικές εταιρίες και όχι οι ίδιες οι τράπεζες με σκοπό να αποσπάσουν τον προσωπικό αριθμό τηλεφώνου, συνήθως κινητού."
            
        Πολλά και διάφορα έχουν γραφτεί και ειπωθεί για την ραγδαία οικονομική άνοδο του εκ Πανόπουλου συμπατριώτη μας, για κάποια συγγενική σχέση και προστασία  από  τον πρώην Υπουργό του ΠΑΣΟΚ Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, για διαπλοκές και άλλα πολλά. Αλλά πάνω σε αυτό το θέμα, εμένα προσωπικά δεν μου πέφτει κάποιος λόγος  να το πιστέψω ή να μη το πιστέψω...

Η εκπληκτική άνοδος και δόξα.

            Εκείνο που πράγματι με εντυπωσίασε ήταν η απίστευτη δραστηριότητα στο χωριό του, τα «Χάνια Πανόπουλου». Είδαμε με έκπληξη και ταχύτητα να κατασκευάζει κτίρια πολυτελή μιας «Εισπρακτικής Εταιρείας» 

Η καρδιά του "Εισπρακτοχωρίου", τα πολυτελή γραφεία των  τηλεφωνικών
κέντρων "τρομο"-απειλών των δανειοληπτών....

με τον τίτλο Pano Finance (που μπροστά τους ωχριούσε σα φτωχός συγγενής το έναντι κατασκευαζόμενο Δημαρχείο Λασιώνος) και να εγκαθιστά μέσα εκατοντάδες υπαλλήλους που έκαναν την γνωστή «βρωμοδουλειά», να καλούν δηλαδή και να απειλούν τηλεφωνικά τους ατυχείς δανειολήπτες των Τραπεζών. Αλλά και αυτό είναι ...«αλλού παπά Βαγγέλιο», συμβαίνει και εις άλλα μέρη στη δύστυχη χώρα μας. Διαβάσαμε όμως και στον τοπικό Τύπο πολλά άλλα συγκλονιστικά, περί του «μεγάλου ευεργέτη της ορεινής Ηλείας, που διόρισε κάπου 200-300 κατοίκους από τα χωριά της ορεινής Ηλείας (με την πλειοψηφία βεβαίως από το Πανόπουλο)». Διαβάσαμε επίσης «ότι –όπως άλλωστε όλοι οι σύγχρονοι Έλληνες Κροίσοι- 

Γέμισαν οι τοίχοι με την διαφήμιση της ποδοσφαιρικής ομάδας, αλλά το
"καμάρι" της ορεινής Ηλείας και της Αρχ. Ολυμπίας μετακόμισε στην
Αμαλιάδα!... Πάντως οι επιγραφές μένουν για να θυμίζουν δόξες παλιές...

δημιούργησε ποδοσφαιρική τοπική ομάδα με την ονομασία Π.Φ.Ο. Πανόπουλου». Επίσης, μέχρι και «ΑΤΜ της τράπεζας ΜΑΡΦΙΝ εγκατέστησε στο Πανόπουλο» (τι μεγαλεία!)...

            Και η αποκορύφωση: Αγγέλλεται στον τοπικό Τύπο ότι «θα ανεγερθεί στο Πανόπουλο, υπερπολυτελές πεντάστερο  Ξενοδοχείο» (!!) που αρχίζει να θεμελιώνεται με τη συνοδεία χορδών και οργάνων, με μεγάλες ταμπέλες και μακέτες.

Η μεγάλη διαφημιστική ταμπέλα με την εντυπωσιακή μακέτα του
υπερπολυτελούς Ξενοδοχείου πέντε αστέρων....

 Ειπώθηκε μάλιστα ότι θα χρησιμοποιείται για θέρετρο αθλητών προς προπόνηση (ούτε στο Σαμονί των Άλπεων να ήταν, μόνο που το υψόμετρο του Πανόπουλου δεν προσφέρεται για προπόνηση αθλητών!). Αυτό ήταν η αποθέωση  της «αναπτυξιακής» πορείας του πρώην Χανιού, πού σύμφωνα με τις προβλέψεις και τα όνειρα, ούτε λίγο ούτε πολύ οι Πανοπουλαίοι και οι άλλοι ορεινοί Ηλείοι σε λίγο ...«θα τρώνε με χρυσά κουτάλια». Έγιναν και άλλες πομπώδεις «αναπτυξιακές» εξαγγελίες, όπως π.χ. εργοστάσια εμφιάλωσης νερού και έτερα ηχηρά.

            Σε όλο αυτό θαυμάσιο σκηνικό που στηνόταν εκεί, κάτι δεν μου πήγαινε καλά από την αρχή. Προσπάθησα να ερευνήσω το θέμα, λίγο από ...ζήλεια, λίγο από χαρακτήρα και πεποίθηση, άντε λίγο και από περιέργεια.  Και τι διαπίστωσα; Κρατηθείτε. Ο «μέγας ευεργέτης» που έδινε δουλειά σε εκατοντάδες ορεινούς Ηλείους ήταν ένα ωραίο παραμύθι. Ούτε ένας διορισμένος από τα χωριά του γειτονικού και πιο φτωχού δικού μας δήμου Λαμπείας (!..), ενώ οι ευάριθμοι πράγματι υπάλληλοι κουβαλιόντουσαν από Πύργο, Πάτρα, Αμαλίαδα και το μόνο που άφηναν στο Πανόπουλο (ως «βιδάνιο»), ήταν η σκόνη τους και τα υγρά τους απόβλητα μετά συγχωρήσεως (!!...). Οι όποιοι ελάχιστοι Πανοπουλαίοι διορίστηκαν, μεταβλήθηκαν σε διαφημιστικά παπαγαλάκια (και με το δίκηο τους, αφού έφαγαν ένα κομμάτι ψωμί). Όπως είμαι καμιά φορά υπερβολικός και ... «προφητικός», άρχισα να γράφω τις υποψίες μου για το επιτελούμενο «θαύμα» στου Πανόπουλου, με αποτέλεσμα να με παραλάβουν κάποιοι κουκουλοφόροι αήθεις «Ανώνυμοι» και να με υβρίζουν χυδαία μέσα από τις Ιστοσελίδες «ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΊΑ» (του εκλεκτού Αγιαννανιώτη συμπατριώτη Ανδρ. Αθανασόπουλου) και μια άλλη το «ΑΝΤΡΩΝΙ»... Μάλιστα, ήρθα σε αντιπαράθεση για το θέμα, που δεν θα το ήθελα, με ένα σοβαρό και εκλεκτό συμπολίτη τον Ι.Ν. (που είναι και μισοδιβριώτης), ο οποίος εκθείαζε τον φίλο του Γ. Πανόπουλο... 

Η συνέχεια είναι σε όλους γνωστή. Η ομάδα του Πανόπουλου μεγαλούργησε για κανα δυο χρόνια, πρώτη στην κατηγορία της εξέπληξε με ποδοσφαιριστές ακόμη και από τα Σκόπια και οι Πανοπουλαίοι καμάρωναν σα γύφτικα σκεπάρνια... Άρχισαν να πέφτουν και τα πρώτα μπετά για το «πεντάστερο Ξενοδοχείο» και η αγαλλίαση συνεχίζεται αμείωτη... Παρασύρθηκαν και κάποιοι άλλοι κι άρχισαν να φτιάχνουν μεγάλα κτίρια για μεγάλα καταστήματα... Μέχρι που ήρθε η κρίση και οι δίσεχτοι χρόνοι και φάνηκαν τα πρώτα συμπτώματα.

Η  διαφαινόμενη μελαγχολική πτώση, και ο ...επίζηλος τίτλος: το «Εισπρακτοχώρι» της Ηλείας!..  

Δεν γνωρίζουμε τους λόγους (πολλά λέγονται, πολλά ακούγονται) που η ειδυλλιακή εικόνα αρχίζει και γίνεται μουντή και να γκρεμίζει τα όνειρα των ντόπιων που βλέπουν να καταρρέουν τα μεγαλεία. Η Ομάδα, Π.Φ.Ο. Πανόπουλου το «ΚΑΜΑΡΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ» -όπως με γράφιτι ρύπαναν τους τοίχους κατά μήκος της Ε.Ο. 111- πουλιέται στην Αμαλιάδα και αλλάζει έδρα.  Οι τηλεφωνικοί «τρομοκράτες» υπάλληλοι  των δανειοληπτών (σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα) μένουν απλήρωτοι. Τα έργα του "πεντάστερου" Ξενοδοχείου σταμάτησαν στα μπετά, 

Τα "ικριώματα" των μπετών, φαντάζουν τώρα μελαγχολικά και παράταιρα με το
περιβάλλον που κατακρεουργήθηκε με την αποψίλωση του θεσπέσιου δρυοδάσους...

και  παραμένουν εκεί να μοιάζουν πλέον σαν αποκρουστικά ικριώματα φαντασμάτων,  δίνοντας στον περιβάλλοντα χώρο μια μελαγχολική όψη...

Και το ακόμη χειρότερο. Το άλλοτε «Χάνι» του Πανόπουλου  που φύτρωσε εκεί μέσα στο δρυοδάσος της Κάπελης από την αδήριτη ανάγκη επιβίωσης των λιγοστών οικιστών του, υπέστη και την έσχατη υποβάθμιση σε πανελλαδική κλίμακα με μια πρωτοφανή κοροϊδία και διαπόμπευση. Πήρε την επονείδιστη προσωνυμία που δε τιμά ούτε το ίδιο, ούτε τους κατοίκους του:

ΧΑΝΙΑ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΟ ΕΙΠΡΑΚΤΟΧΩΡΙ!...

Εσείς τι λέτε φίλοι μου; Είναι παράδειγμα προς μίμησιν ή προς αποφυγήν;;;