Αφιέρωμα Τιμής στον μεγάλο διβριώτη Τάση Καζάζη απο τα "ΒΥΤΙΝΑΙΪΚΑ"

ΠΈΜΠΤΗ, 28 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2010

ΤΑΣΗΣ ΚΑΖΑΖΗΣ, Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ ΠΥΡΓΟΥ

.

Η «μακριά νύχτα της βαρβαρότητας» υπήρξε εφιαλτική για τον ελληνικό λαό. Ωστόσο κατά τη διάρκειά της κάποιοι άνθρωποι στάθηκαν φύλακες άγγελοι των συνανθρώπων τους. Τα δύο τρίτα του εβραϊκού πληθυσμού της Αθήνας σώθηκαν χάρη στις προσπάθειες του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού και του Αστυνομικού Διευθυντή Αγγέλου Έβερτ (πατέρα του υπουργού και Δημάρχου Αθηναίων Μιλτιάδη Έβερτ. Ο πατέρας του Αγγέλου Έβερτ Μιλτιάδης υπήρξε Διευθυντής Αστυνομίας στον Πύργο γύρω στο 1900). Ο εβραϊσμός της Ζακύνθου στο σύνολό του σώθηκε χάρη στον Μητροπολίτη Χρυσόστομο και το Δήμαρχο Λουκά Καρρέρ. Στον Πύργο και στην Ηλεία γενικότερα το ρόλο του φύλακα αγγέλου έπαιξε ο Τάσης Καζάζης, Δήμαρχος Λετρίνων κατά τα έτη 1943 και 1944.
Καταγόταν από τη Δίβρη και είχε σπουδάσει προπολεμικά στο Βερολίνο. Η άριστη γνώση της γερμανικής γλώσσας και της ιδιοσυγκρασίας του γερμανικού λαού, καθώς και η διπλωματική του ευφυΐα, στάθηκαν πολύτιμα εφόδια στις αμέτρητες περιπτώσεις που χρειάστηκε να μεσολαβήσει στις κατοχικές αρχές για τη διάσωση από το εκτελεστικό απόσπασμα συμπατριωτών του. Αρχικά έδρασε ως ιδιώτης, ακολούθως ως αντικαταστάτης του Δημάρχου Λετρίνων που είχε καταφύγει στην Αθήνα και στο τέλος ως Δήμαρχος της πόλεως. Η αρτιότητα του χαρακτήρα του και το πατριωτικό του ήθος εκτιμήθηκαν και από αυτόν το Γερμανό κατακτητή. Η εμπιστοσύνη που ενέπνεε στους αξιωματικούς του κατοχικού στρατού έσωσε πολλούς πολίτες, αλλά και τον ίδιο, από βέβαιο θάνατο και απέτρεψε την επανάληψη στην Ηλεία σφαγών όπως αυτή των Καλαβρύτων. Κυρίως όμως η συμβολή του εκτιμήθηκε από το λαό του Πύργου, που δεν έπαψε να εκδηλώνει την ευγνωμοσύνη του προς το πρόσωπό του σωτήρα του, ο οποίος μετά από χρόνια κατέλαβε και πάλι το δημαρχιακό θώκο της ηλειακής πρωτεύουσας, αυτή τη φορά ως εκλεγμένος Δήμαρχος.
Σήμερα, εβδομήντα χρόνια μετά την είσοδο της Ελλάδος στον πόλεμο, θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη όσους αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την αποτίναξη του φασιστικού ζυγού. Θυμόμαστε και τον ηρωικό Δήμαρχο Τάση Καζάζη και αποθέτουμε στον τάφο του στέφανο δόξας και τιμής.
.

Ο φετινός εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου στη Δίβρη

Η φετινή Εθνική γιορτή της 28^ης Οκτωβρίου στον πάλαι ποτέ ιστορικό Δήμο Λαμπείας και την πάλαι ποτέ ένδοξη και ξακουστή Δίβρη…

Εδώ και χρόνια ζούμε μια θλιβερή περίοδο παρακμής  στο ιστορικό και ξακουστό κεφαλοχώρι σε όλους τους τομείς της δημόσιας, κοινωνικής αλλά και της καθημερινής ζωής. Κανείς όμως δεν φανταζόταν ότι αυτός ο κατήφορος και η έλλειψη σεβασμού σε κάθε πανανθρώπινη και ηθική αξία (με την ευρεία έννοια του όρου) που δυστυχώς είναι η καθημερινή πράξη της ιθύνουσας τάξης των τοπικών παραγόντων (δημοτικών αρχόντων, εκπαιδευτικής κοινότητας και εν γένει κρατικών λειτουργών αλλά και κάποιων απλών ανθρώπων της Λαμπείας που ακολουθούν), θα έφταναν στο σημείο να υποβαθμίζουν ή να γελοιοποιούν ακόμη και τις εθνικές επετείους. Σημεία των καιρών; Χωρίς αμφιβολία, αλλά αυτό που συμβαίνει στο «Αυτόνομο Κρατίδιο της Δίβρης» που συμπαρασύρει και τον υπόλοιπο Δήμο, είναι κάτι το απίστευτο.

Ο φετινός εορτασμός της 28^ης Οκτωβρίου, ίσως επειδή είναι ο τελευταίος στο Δήμο Λαμπείας με τα «Καλλικράτεια», έδωσε την χαριστική βολή στη εθνική και τοπική σημασία του και είναι ενδεικτικός του κοινωνικού, μορφωτικού και πολιτιστικού επιπέδου των ανθρώπων της πατρώας γης. Μόνο ολίγα από τα παραλειπόμενα αυτού του εορτασμού.

α. Πρώτα πρώτα να ξεκινήσουμε από την συμμετοχή του κόσμου στον εκκλησιασμό και την καθιερωμένη Δοξολογία στον μητροπολιτικό ναό του Αγ. Νικολάου (όπου ήταν μονοεκκλησιά με τους 3 ιερείς). Εκεί προσήλθαν 20-30 όλοι και όλοι από τους 500 περίπου μόνιμους κατοίκους της Δίβρης (και από αυτούς περισσότεροι, οι συνήθεις που πάνε κάθε Κυριακή). Από τους 13 του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμπείας, μόνο ο Δήμαρχος και δύο δημοτικοί Σύμβουλοι. Από τους 18 εκπαιδευτικούς των Σχολείων μας ούτε οι μισοί (μάλιστα απουσίαζαν και οι δύο που είναι ντόπιοι από τη Δίβρη !!). Κανένας, μα κανένας από τους υποψήφιους των προσεχών εκλογών της 7^ης Νοεμβρίου Δημοτικούς και Τοπικούς Συμβούλους που θέλουν να μας εκπροσωπήσουν (τρομάρα μας!…) στον νέο Δήμο της Αρχ. Ολυμπίας. Κανένας από τους υπηρετούντες στη Δίβρη κρατικούς υπαλλήλους. Ούτε οι γονείς των μαθητών.

Εκεί στην Δοξολογία ο Δήμαρχος είπε το καθιερωμένο «Ζήτω το Έθνος», «Ζήτω η 28^η Οκτωβρίου» (ευτυχώς για φέτος «είχε πιεί το αμίλητο νερό» στην αποχαιρετιστήρια προσφώνησή του, γιατί τα προηγούμενα χρόνια έβγαζε και ένα ξεκαρδιστικό λογύδριο περί των Τούρκων που μας νίκησαν 4-1 στο ποδόσφαιρο… ή περί της Σοφίας Βέμπο που τον επισκέφτηκε στον ύπνο του!!...). Εκεί ο Γυμνασιάρχης Λαμπείας εξεφώνησε και τον πανηγυρικό της ημέρας.

β. Αφού έγινε η καθιερωμένη παρέλαση στον κεντρικό δρόμο της ¨Αγοράς¨, οι μαθητές και οι επίσημοι, καθώς και πολύ μικρό πλήθος κόσμου (κάτι περισσότερο από την Δοξολογία) έφτασαν στην κεντρική πλατεία που είναι τα Ηρώα των πεσόντων για την κατάθεση στεφάνων. Εκεί έγινε η τελετή σε μια ατμόσφαιρα κατήφειας και έλλειψης εθνικής έξαρσης -όπως επιβάλλεται να υπάρχει στην μεγάλη εθνική γιορτή μας, αφού οι συντελεστές μάλλον φαινόταν ότι έκαναν αγγαρεία…

Στεφάνια κατέθεσαν κατά σειρά ο Δήμαρχος, ο αστυφύλακας του Αστ. Σταθμού Λαμπείας (γιατί ο Διοικητής του Σταθμού εδώ και 15 χρόνια που υπηρετεί δεν καταδέχεται να καταθέσει το στεφάνι, αφού την ημέρα αυτή είναι στο σπίτι του στην Πάτρα…), το Λύκειο, το Γυμνάσιο, το Δημοτικό Σχολείο και το Νηπιαγωγείο. Ευτυχώς φέτος κατέθεσαν χωριστά στεφάνια (γιατί πέρυσι τσιγκουνεύτηκαν και κατέθεσαν δυο-δυο…). Φέτος για πρώτη φορά δεν κατέθεσαν και οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι της Δίβρης (ούτε οι νεοφώτιστοι συνεργαζόμενοι Σύλλογοι Διβριωτών Αθήνας και Πάτρας). Να σημειώσουμε ότι η ΠΕΕΔ και το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ σταμάτησαν να καταθέτουν στέφανο από τη χρονιά που έθεσαν σαν όρο την συνένωση σε ένα των δύο Συλλόγων των Αθηνών (να μη παρουσιάζεται το φαινόμενο της διάσπασης) αλλά δεν έγινε δεκτό.

Βεβαίως αυτή η φθίνουσα πορεία στον εορτασμό των εθνικών μας επετείων έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια, για να φτάσει στην φετινή θλιβερή κατάληξη. Και αυτό με την αποκλειστική ευθύνη των κύριων συντελεστών που είναι ο Δήμος Λαμπείας (και πριν η Κοινότητα Λαμπείας) και του συνόλου της πολυπληθούς Εκπαιδευτικής κοινότητας των Σχολείων μας (μαζί και οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων) που …«περί άλλα τυρβάζουν και μεριμνούν». Δεν ξεχνάμε ορισμένες θλιβερές στιγμές που αμαύρωσαν τις εθνικές επετείους. Αναφερόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όπου οι Εκπαιδευτικοί και Γονείς και Κηδεμόνες ώθησαν τους μαθητές και δεν παρέλασαν την 28^η Οκτωβρίου και δεν σήκωσαν την σημαία, με αίτημα να καταργηθεί του Πνευματικό Κέντρο Δίβρης(!!!).  Αναφερόμαστε σε γεγονότα του παρελθόντος όπου οι εκπαιδευτικοί, προφανώς επειδή θέλανε να πάνε στα σπίτια τους την ημέρα αυτή (ή βαριόντιουσαν να γράψουν μια ομιλία) έβαζαν να εκφωνήσουν τον πανηγυρικό της ημέρας σε μαθήτρια σε Εθνική γιορτή ή σε μαθητή σε Σχολική γιορτή των Τριών Ιεραρχών (!!)… Και άλλα που δεν θέλουμε να θυμόμαστε.

Επομένως δεν είναι τυχαία τα θλιβερά και τραγελαφικά που εμφανίστηκαν προχτές και χτές  για να φτάσουν σήμερα στον πάτο του βαρελιού κι ακόμη παρακάτω…

Είναι κρίμα! Γιατί η Δίβρη τουλάχιστον, έχει μια λαμπρή ιστορία και διαδρομή και ξεχώριζε από άλλα ακόμη και μεγαλύτερα αστικά κέντρα, τις ημέρες αυτές. Με σπουδαίες σχολικές γιορτές σε Γυμνάσιο και Δημοτικό (όταν οι εκπαιδευτικοί μας δεν ξεπερνούσαν τους 5), όπου παρακολουθούσε σύμπασα η τοπική κοινωνία με θεατρικά σκετς και ποιήματα (ενώ σήμερα κανένας δεν μαθαίνει αν γίνεται κάτι τέτοιο…), με λαμπρές τελετές παρελάσεων και παραστάσεων στο Ηρώο των πεσόντων και ομιλιών από επιφανείς Διβριώτες ή εκπαιδευτικούς… Σήμερα σιωπή και βαθύ σκότος. Ας ευχηθούμε λοιπόν, να σταματήσει αυτός ο κατήφορος… Άμποτε.

..
Υ.Γ. Σωτ-Σωτ: Το ανωτέρω δημοσιεύτηκε στις ιστοσελίδες "ΑΝΤΡΩΝΙ" και "ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΙΑ". Ο γνωστός-άγνωστος "Ανώνυμος Διβριώτης" αμέσως απάντησε με το εξόχως ενδιαφέρον παρακάτω σχόλιο στο ¨ΑΝΤΡΩΝΙ¨. Απολαύστε το...
γραμμένο απο Ανωνυμος Διβριωτης , Οκτώβριος 30, 2010 

Δεν βαζει μυαλο ο κυριος Σωτηροπουλος. Χαρας στο επιπεδο των Διβριαιων που δεν φτάνουν σε ακραια φαινομενα ωστε να μας ξεφωνισει ολη η χωρα.
Τωρα τα εβαλε και με τον Αστυνομο που δεν πήγε στην εκκλησια, λες και είναι υποχρεωμενος αυτος και οι αλλοι να αφησουν την οικογενεια τους για να ακούσουν πρωι πρωι τους παπαδες και τους πατριωτικούς λογους του καθε πολιτικαντη. Που ζει ο ανθρωπος, εχει μεινει στο 1950.
Σαν πολιτικαντης απετυχε η καλυτερα δεν ειχε καμια τυχη να δουμε και τι πουλια θα επιανε. Τωρα που τα εφτιαξε με τον δεσπότη δεν πάει να γινει παπας μηπως και ησυχασουμε. Αλλα οι παπαδες δεν καταθετουν στεφανια και ετσι παλι θα αλυχτουσε. Δεν βρισκεις ακρη μ αυτόν.
Αυτό με την ταβερνα στη Γιαρμενα και τους παρισακτους τι το ηθελε. Και αν πηγε κανενας φουκαρας (μη επιστημονας) να φαει θα πτωχευε; Δεν ντρεπεται να ξεφωνιζει τους ανθωπους για μια μπουκια. Εκεινος όμως μαζι με τους παρατρεχαμενους του, περιδρομιασε μπραχαλα απο τα αγιο παγκαρι της Χρυσοπηγης.
Το αυτονομο κρατιδιο της Διβρης οπως το λεει το εχει καταδικασει. Οτι εργο πηγε να γινει επικριτικα το κατακεραυνωνε και δικαιως Δημος, Νομαρχια, και Περιφερεια εκλειναν τις κανουλες προς τη Διβρη. Ας παει να δει τα χωρια του Λασιωνα μηπως και συνετιστει ωστε να μην εχουμε τα ιδια στον νεο Δημο.
Δεν πετροβολαω τα δεντρα, που εχουν καρπους αλλα προστατευω το αρρωστο, βλαμμένο και γερικο δενδρο. Πετροβολω εναν μορφωμενο που ως επιχειρηματα του εχει τα αρχαια ρητα που στο κατω κατω δεν καταλαβαινει κανενας.
Εβγαζε το περιοδικο του το διαβαζε ο ιδιος και ολα ηταν καλα. Πιο παλια εγραφε και κανενας ανθρωπος της προκοπης και ετσι αποκτουσε καποιο ενδιαφερον. Τωρα απο οτι ακουω ολο κοτσομπολια ειναι οπως τα πρωιναδικα στην τηλεωραση. Το διαδικτυο ομως που εχει τεραστια δυναμη σταθηκε αφορμη να μαθει ολος κοσμος το ποιον του ανθρωπου και να μας κανει διεθνως ρεζιλια. Δικους του ανθρωπους, φιλους και συγγενεις δεν εχει να τον συμμαζεψουν;
Ευχαριστω για τη φιλοξενια και ζητω συγγνωμη από το ΑΝΤΡΩΝΙ και τους αναγνωστες του που αναγκαστηκα από το παραπανω αλλα και τα αλλα δημοσιευματα να κατεβασω το επιπεδο της σελιδας σας. Σας υποσχομαι ότι δεν θα επανελθω.
Ενας ανωνυμος Διβριωτης

report abuse

vote down

vote up

Votes: +0

...
γραμμένο απο Από Σωτήρη Σωτηρόπουλο , Οκτώβριος 30, 2010 

«Και να αδελφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα.
Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί.
Θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουνε το ίδιο βάρος
σ' όλες τις καρδιές, σ' όλα τα χείλη.
'Ετσι να λέμε πια τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη.
Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε,
"Τέτοια ποιήματα, σου φτιάχνουμε εκατό την ώρα."
Αυτό θέλουμε κι εμείς.
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου απ' τον κόσμο.
Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.
...έχεις ακόμη να κλάψεις πολύ
ώσπου να μάθεις τον κόσμο να γελάει…»
(Απόσπασμα από το Καπνισμένο Τσουκάλι του Γιάννη Ρίτσου)

report abuse

vote down

vote up

Votes: +0

Το "Τσιπουροφεστιβάλ του Κακοταρίου" και οι ...εντιμότατοι σχολιαστές. Οι γυναίκες της Ηλειας στην πρωτοπορεία...

Στην εξαίρετη ιστοσελίδα "ΟΡΕΝΗ ΗΛΕΙΑ"
Ο/Η Ανώνυμος είπε...

ΑΠΟ ΚΟΡΑΚΟΥ ΣΤΟΜΑ, ΚΡΑΑΑΑ ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ. ΠΕΣ ΤΟΥ ΚΟΛΛΗΤΟΥ ΣΟΥ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΝΑ ΤΑ ΜΑΖΕΨΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΒΡΗ, ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΠΑΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ.
ΕΞ ΑΛΛΟΥ ΟΣΑ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΚΡΕΜΑΣΤΑΡΙΑ. ΕΙΔΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ, ΕΙΔΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΤΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΒΡΙΩΤΗΣ. ΚΙ ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ. ΤΟΥ ΛΕΓΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΔΙΒΡΗ; ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΒΡΗΚΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΤΟΠΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΣΚΗΤΙΣΜΟ. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ

20 Οκτωβρίου 2010 11:06 μ.μ.

O Σωτ Σωτηρόπουλος απαντά…

Το σχόλιο του ΑΝΩΝΥMΟΥ έχει το σοβαρό πλεονέκτημα της συνομοταξίας των ασπαλάκων, αλλά τουλάχιστον ας έγραφε τον αντίλογο. Εγώ χαίρομαι γιατί τουλάχιστον το διάβασε. Προφανώς θα ξέρει ...κορακίστικα! Όσο για τις προσωπικές επιθέσεις, η μάνα μου όταν ήμουν μικρός πάντα μου έλεγε για κάποιες καρυδιές γεμάτες καρύδια που τις πετροβολάνε... Εγώ τώρα που μεγάλωσα στωϊκά στο άρθρο μου για το "Τσιπουροφεστιβάλ" προέβλεψα για αστραπές και βροντές από "νεφεληγερέτες Δίες" και ο νοών νοήτω... Ο καθείς με τα όπλα του λοιπόν. Νοιώθω κάπως άσχημα με την καλή ιστοσελίδα που γίνομαι αιτία να υποβαθμίζεται. Ίσως δεν το ξανακάνω.
Σωτήρης Σωτηρόπουλος

21 Οκτωβρίου 2010 10:06 π.μ.

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Enas Dibrivths.
mhpvs h manoyla soy soy ta eipe allivs. mhn petas petres opoydhpote.
giati den afbneis ton kosmo na diaskedasei opvs toy aresei. Ayth einai h koyltoyra toy kai glentaei opvs uelei.
an esena den soy aresei o tropos toys. mhn toyw enoxleis.den soy ftaine oi toy agiannh, pantelehmona, kapelh, berbini k.a.
den anexomaste allo tis blakeiew soy. den soy anaferv tipota allo sta eipe kai enaw filos pio panv.
sthn karydi;a petane petrew ή kremane koydoynia

21 Οκτωβρίου 2010 10:06 π.μ.

 Ο/Η  Ανώνυμος είπε...

Μην το παρατραβατε, ο Σωτηράκης είναι το καλό παιδί της Δίβρης. αρχίζει και τα φτειάχνει με τον Δεσπότη, όπου είχε δικαστικές διαμάχες, με τους Ολύμπιους κ.λ.π.

22 Οκτωβρίου 2010 6:47 π.μ.

 ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΟΠ. ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Έγραψε η ιστοσελίδα «ΗΛΕΙΑ ΤΩΡΑ»:

Ούτε μια γυναίκα υποψήφια δήμαρχος!

Σχόλια ( 20/10/2010 19:47 )

Κάτι που πέρασε εντελώς απαρατήρητο στην παρούσα προεκλογική περίοδο είναι η απουσία κάποιας γυναίκας υποψήφιας δημάρχου στην Ηλεία. Στους 27 συνδυασμούς που κατατέθηκαν στα Πρωτοδικεία, ούτε ένας

δεν έχει επικεφαλής γυναίκα, σε μια εποχή που η χειραφέτηση της γυναίκας έχει προχωρήσει σημαντικά στην κοινωνία. Στην πολιτική, ωστόσο, η πρόθεση συμμετοχής γυναικών είναι ακόμη ελεγχόμενη από τους άνδρες, οι οποίοι έχουν τον πρώτο λόγο στους κομματικούς και πολιτικούς μηχανισμούς. Θυμίζουμε ότι στις προηγούμενες εκλογές της αυτοδιοίκησης που οι συνδυασμοί ήταν περισσότεροι υπήρχε μία γυναίκα υποψήφια δήμαρχος στην Αμαλιάδα (η κα Ρούλα Γκουβίτσα). 

Κι αν πάμε ακόμη πιο παλιά, θα δούμε ότι η πρώτη γυναίκα δήμαρχος στην ελληνική επικράτεια (1944-45) ήταν επίσης από την Αμαλιάδα, η αείμνηστη Μαρίκα Μπότση-Τσαπαλήρα. Έκτοτε η Ηλεία δεν ξαναείδε γυναίκα δήμαρχο…

Ευτυχώς που υπάρχει και η ποσόστωση στα ψηφοδέλτια, έτσι η συμμετοχή των γυναικών στην αυτοδιοίκηση δια νόμου καθορίζεται στο ένα τρίτο τουλάχιστο του δημοτικού συμβουλίου.

Σχολίασε στο «ΗΛΕΙΑ ΤΩΡΑ» ο Σωτήρης Σωτηρόπουλος:

Η Ηλεία της πρωτοπορίας στις γυναίκες, τώρα ούτε μια για Δήμαρχος

Απόψεις αναγνωστών ( 21/10/2010 09:46 )

Αγαπητοί του "Ηλεία Τώρα", Πολύ καλά κάνετε και υπενθυμίζετε για την πρώτη Ελληνίδα δήμαρχο Αμαλιάδας, Μαρίκα Τσαπαλήρα, (σε έκρυθμες, ηρωικές και δύσκολες εποχές).

 Αλλά και η Δίβρη (δηλαδή, η Ηλεία) έχει τα πρωτεία στην Ελλάδα, αφού το 1956 (σε εποχές ομαλότητας) έβγαλε την πρώτη Ελληνίδα πρόεδρο Κοινότητας, την αείμνηστη Βούλα Μάρκου - Σωτηροπούλου, που μάλιστα πήρε σχεδόν διπλάσιους ψήφους από το δεύτερο άντρα!

Με την εκτίμησή μου,

Σωτήρης Σωτηρόπουλος, γιατρός, εκδότης του ιστορικού-λαογραφικού περιοδικού «ΔΙΒΡΗ»
και πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών «Κοινωνική Ένωση Αναδημιουργίας»

Υ.Γ. Η πάλαι ποτέ ένδοξη και ξακουστή Δίβρη, σήμερα, από πλευράς υποψήφιων, έχει κατρακυλήσει... "στου κακού τη σκάλα

TO «ΤΣΙΠΟΥΡΟΦΕΣΤΙΦΑΛ» ΤΟΥ ΚΑΚΟΤΑΡΙΟΥ

«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»

27063 ΛΑΜΠΕΙΑ Τηλ 6972295293                                                          Δίβρη 18-10-2010                                

TO «ΤΣΙΠΟΥΡΟΦΕΣΤΙΦΑΛ» ΤΟΥ ΚΑΚΟΤΑΡΙΟΥ

και ο ευτελισμός των λαϊκών εκδηλώσεων

           

            Διαβάζοντας στον τοπικό Τύπο της Ηλείας ρεπορτάζ  και αναλυτικό κείμενο που αναρτήθηκε σε αξιόλογες τοπικές  ιστοσελίδες («Αντρώνι» , «ορεινή Ηλεία» κ.α.) με τον πομπώδη τίτλο «1^Ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΣΙΠΟΥΡΟΥ ΚΑΚΟΤΑΡΙΟΥ» που διοργανώνει ο Δήμος Λασιώνος σε συνεργασία με τον νεοσυσταθέντα Σύλλογο προστασίας της φύσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς «ΩΛΟΝΟΣ», όχι μόνο μας στενοχώρησε αλλά μας έβαλε σε προβληματισμό για τον σκοπό  που καλείται να εξυπηρετήσει. Έτσι χωρίς καμιά παρεξήγηση θα εκφράσω τις πρώτες σκέψεις μου και τις ενστάσεις μου, όσο πιο θαρρετά και σύντομα μπορώ.

            Κατ΄αρχή δεν μπόρεσα να καταλάβω τον πομπώδη τίτλο «ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΣΙΠΟΥΡΟΥ». Μήπως η λέξη Φεστιβάλ είναι πολύ βαριά; Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μια πιο «ελαφριά, π.χ. «ΓΙΟΡΤΗ». Αλλά για πείτε μου σας παρακαλώ, από πότε το Κακοτάρι είναι ξακουστό για το τσίπουρό του; Μάλλον το αντίθετο είναι γνωστό, ότι εκεί φτιάχνουν και πωλούν ένα τσίπουρο «μαϊμού» (αυτά έχω ακούσει σε χρόνους ανύποπτους). Άλλωστε για να φτιάξεις τσίπουρο (πολύ δε περισσότερο να το διαφημίζεις κιόλας) θα πρέπει να έχεις ονομαστούς αμπελώνες και παράδοση αιώνων στην κρασοπαραγωγή. Δεν νομίζω ότι Κακοτάρι έχει αυτά τα προσόντα, ούτε στο κατ΄ ελάχιστο.

            Έρχομαι τώρα στο δεύτερο και σημαντικό θέμα της σύνδεσης του «ΦΕΣΤΙΒΑΛ» με την παράθεση των πολιτιστικών και «πολιτιστικών» Μνημείων (αλλά και «πλήθος άλλων» όπως λένε) που ο επισκέπτης θα δει και θα θαυμάσει ή θα ακούσει από τους διοργανωτές. Μήπως εδώ η υπερβολή ξεπερνά κάθε όριο τοπικιστικής έπαρσης και παραμυθίας (δεν διανοούμαι να συγκρίνω με τα ατοπήματα του «Γουμέριου» κ. Π. Αχιλλεόπουλου με τους «μαϊμού» Ερυμάνθιους κάπρους, Ολυμπιακά και λοιπά μονοπάτια της γραβάτας…) που υποτιμά την κρίση του υποψιασμένου και διαβασμένου αναγνώστη και εκθέτει ένα Δήμο και ένα σοβαρό Σύλλογο που κάνει τα πρώτα βήματά του;

Και εξηγούμαι: Μπορεί η «Αραπολίμνα» (την οποία απολαύσαμε σε αφήγηση του Ηλ. Τουτούνη) ή άλλα αναφερόμενα τοπωνύμια συνδεδεμένα με τοπικούς θρύλους και παραδόσεις του Κακοταρίου να είναι σημαντικά, αλλά γιατί Μνημεία; Ή εκείνο το Κακοταροβούνι που βαφτίστηκε ελέω κάποιας φαντασιοπληξίας «μπαλκόνι της Αχαϊοήλιδος» (!!), μοιάζει με ανάλογη φαντασιοπληξία των δικών μας Μοστενιτσάνων που μας λένε, ότι από ένα βουναλάκι τους τον Αη-Γιάννη με υψόμετρο 1400μ. «φαίνεται πιάτο όλη η Πελοπόννησος»(!!)… Εκεί όμως που εγώ έχω σοβαρές ενστάσεις είναι ότι μέσα από την αναγγελία γίνεται προσπάθεια «ιδιοποίησης» κατά κάποιο τρόπο των πραγματικών Μνημείων της περιοχής και η …«υποκλοπή» τους (αδόκιμος ο όρος αλλά δεν βρίσκω άλλη λέξη). Επίσης η «σύμπτωση» της αναγγελίας του Φεστιβάλ και η άμεση σύνδεση με τον απερχόμενο σε ένα μήνα Δήμο Λασιώνος που είναι συμμέτοχος. Ας τα δούμε ένα-ένα:

α) Από πού και ως που το Κάστρο της Οχιάς ή Ωριάς, το «Πετρωτό» γιοφύρι ή η Σπηλιά του Τουρκοπαναή ανήκουν κατά παράδοση στο Κακοτάρι; Το πρώτο, αρχαιολογικό Μνημείο, και τα άλλα αρχιτεκτονικό ή ιστορικό ανήκουν στα Τσίπιανα τοπικά (γενικά βεβαίως ανήκουν σε όλους μας). Και είναι το λιγότερο ασέβεια σε εκείνους που τα κράτησαν στην ιστορική μνήμη και τα έσωσαν από τον αφανισμό και την λήθη που πρώτοι τα επισκέφτηκαν, τα περιέγραψαν και τα παρέδωσαν σε μας. Και μπορεί γεωγραφικά σήμερα να ανήκουν στην περιφέρεια Κακοταρίου για πολλούς μεθύστερους λόγους, αλλά σε αυτή την περιοχή είναι Τσιπιαναίοι νοικοκύρηδες και τσιπιαναίϊκές περιουσίες. Νοιώθω προσωπικά μεγάλο σεβασμό στην μνήμη του αείμνηστου αυτοδίδακτου ιστοριοδίφη Νίκου Παπανικολάου («Ακρώρειου») που με πήγε το έτος 1978, καβάλα στα μουλάρια του εκ Τσιπιάνων Νικόλα Τσάλα, στην περιοχή «Ζωοδότη» των Τσιπιαναίων (συγγενών της μάνας μου Βασιλοπουλαίων και Μιχαλοπουλαίων που μας φιλοξένησαν) και με ξενάγησε στα ερείπια της παλιάς πόλης, στο «Πετρωτό» γεφύρι και τότε φωτογραφήσαμε και γράψαμε και επαναφέραμε στη δημοσιότητα, εκείνα που πρωτοείδε ο αρχαιολόγος Peytier, περιέγραψε ο ιστορικός Γεώργιος Παπανδρέου και κάποιοι άλλοι αργότερα. Είμαι βέβαιος ότι αν ήταν εν ζωή ο «Ακρώρειος», δεν θα του άρεσε καθόλου ο «σύγχρονος» τρόπος εκμετάλλευσης της ιστορίας του τόπου μας. Επίσης δεν είναι εν ζωή και ο άλλος Τσιπιανιώτης ο αείμνηστος Θανάσης Γρίβας που έγραψε στο περιοδικό «ΔΙΒΡΗ» για την Σπηλιά του θρυλικού Τουρκοπαναή (Καπετάν Παναή Μπελογιάννη από τα Τσίπιανα). Αλλά επ΄ αυτών θα επανέλθουμε.

Σημαντική και η υπόμνησή τους για το θρησκευτικό ιστορικό Μνημείο  της Ι. Μονής Νοτενάς (νέο και παλιό Μοναστήρι στην κορυφή του Σκιαδοβουνίου). Εδώ επισημαίνουμε ότι, θα ήταν ευχής έργο αν  κάποιος από το Δήμο και το νεοσύστατο και φέρελπι Σύλλογο (τον «ΩΛΟΝΟ») παρακολουθούσε το πρόσφατο Β΄ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ και εκεί θα άκουγε από την ειδική Ανακοίνωση του μοναχού Συμεών Νεζερίτη για το ιστορικό αυτό Μοναστήρι. Έτσι θα είχαν να πούνε και κάτι ακόμη στο …περισπούδαστο Φεστιβάλ. Όμως δια της λαμψάσης απουσίας τους, χάσανε μια μοναδική ευκαιρία.

β)  Ομολογώ ότι με εξέπληξε η πρόσκληση που κάνουν στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές της περιοχής να επισκεφτούν το Φεστιβάλ στο Κακοτάρι. Τώρα αν τους καλούν για εκπαιδευτικούς-παιδαγωγικούς λόγους να διασκεδάσουν πίνοντας «τσιπουράκι» (!!) και μεζέδες, δεν ξέρω τι να πω… Αν τους καλούν να τους μιλήσουν για τα Μνημεία και τα «μνημεία» της περιοχής, νομίζω ότι είναι ατυχής η σκέψη και η συγκυρία. Σε κάποια άλλου είδους εκπαιδευτική εκδήλωση θα έπρεπε.

γ) Τελειώνοντας κάνω μια ευρύτερη εκτίμηση (πολιτική, με την ευρεία έννοια του όρου). Λίγο πριν  τις Δημοτικές εκλογές, ο νεοσύστατος Σύλλογος «ΩΝΟΝΟΣ» συνεργάζεται και από κοινού πραγματοποιεί το «ΦΕΣΤΙΒΑΛ» με τον απερχόμενο Δήμο Λασιώνος και τον προαλειφόμενο υποψήφιο σημερινό Δήμαρχο κ. Παπαντώνη, με όσα μπορεί ο καθένας να υποθέσει. Ο πλέον αφελής, ή ο …«καχύποπτος», ή και ο γνωστικός συμπολίτης δεν δικαιούται να σκεφτεί ότι υπάρχει μια (έστω και κατά φαντασίαν) εκλογική σκοπιμότητα; Μακάρι να πέφτω έξω.  Εγώ πάντως, μια και ασχολούμαι με το αντικείμενο αυτό, δεν θα το δεχόμουν ως υποψήφιος ούτε θα το πρότεινα ως εκπρόσωπος συλλογικού φορέα.

Έγραψα ό,τι αισθανόμουν, διαβάζοντας την αναγγελία αλλά και τα ρεπορτάζ της Εκδήλωσης. Δεν θέλω να εισαγάγω «καινά δαιμόνια» στη δράση του φερέλπιδος Συλλόγου «ΩΛΟΝΟΣ». Απλά και μόνον από ενδιαφέρον και έγνοια για το ευοίωνο μέλλον του μεγάλου εγχειρήματος που επιτελεί. Μπορεί να κάνω λάθος, μπορεί να δεχτώ και κάποιες «αστραπές και βροντές» από κάποιους νεφεληγερέτες Δίες. Συνηθισμένα τα βουνά… Θα τα πούμε εν καιρώ.

Ο πρόεδρος του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ» και εκδότης του ιστορικού-λαογραφικού περιοδικού «ΔΙΒΡΗ»

 Σωτήρης Σωτηρόπουλος

ΔΗΜΟΣ ΑΡΧ. ΟΛΥΜΠΙΑΣ-ΟΡΕΙΝΗΣ ΗΛΕΙΑΣ, ΩΡΑ …ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ!!..

ΔΗΜΟΣ ΑΡΧ. ΟΛΥΜΠΙΑΣ-ΟΡΕΙΝΗΣ ΗΛΕΙΑΣ, ΩΡΑ …ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ!!..

 (θλιβερά προεκλογικά παραλειπόμενα, ευτράπελα γεγονότα στο Δήμο της παγκόσμιας Ολυμπιακής πρωτεύουσας)

Γράφει ο Σωτήρης Σωτηρόπουλος*

 «Κι ενωθήκετε με τους παντίδους, ν΄ αφανίσετε και πατρίδα και θρησκείαν και πατριωτισμόν…». 

 (ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ-Απομνημονεύματα)

Είναι αλήθεια ότι κάποιοι ρομαντικοί από εμάς τους ορεινούς Ηλείους κάναμε το υπέρ πάντων αγώνα για το αυτοδιοικητικό μέλλον της περιοχής μας. Ο αγώνας μας ανιδιοτελής, γνήσιος και δυναμικός για το όνειρο του «ορεινού Δήμου» απέτυχε, γιατί οι κομματικοί γκαουλάϊτερ και οι καθέξιν κατευθυνόμενοι τοπάρχες εξουσιαστές μας έθαψαν αυτό το όνειρο, στο βωμό της προσωπικής τους ιδιοτέλειας και λησμοσύνης στο πατριωτικό  καθήκον. Είχαμε όμως τουλάχιστον, την εύνοια  της τύχης να ενταχτούμε στο Δήμο της παγκόσμιας Ολυμπιακής πρωτεύουσας. Σήμερα, ζούμε στιγμές «απείρου κάλλους» με τα προεκλογικά συμβαίνοντα στον νέο «Καλλικράτειο» Δήμο της Αρχ. Ολυμπίας που τόσο ταιριάζουν  με εκείνα που έγραψε γλαφυρά και αιχμηρά πριν 160 τόσα χρόνια, ο μεγάλος Γιάννης Μακρυγιάννης.

            Οι προσεχείς δημοτικές εκλογές της 7^ης Νοεμβρίου με τον καινούργιο Νόμο «Καλλικράτης» θα μείνουν στην «ιστορία» και τα εκλογικά χρονικά της περιοχής μας. Ενώ θα περίμενε κανένας να επικρατήσουν νέα ήθη και νέες πρακτικές (άλλωστε αυτό «ευαγγελιζόταν» ο νέος νόμος και οι εμπνευστές του…, τρομάρα μας), βρεθήκαμε μπροστά σε θλιβερά και ευτράπελα γεγονότα στη συγκρότηση των ψηφοδελτίων των εκλογικών Συνδυασμών που ναι μεν είναι τραγελαφικά και διασκεδαστικά πολλές φορές, από τη άλλη προκαλούν θλίψη και κατήφεια για το μέλλον του ιστορικού τόπου μας. Πρωταγωνιστές και πάλι εκείνοι (κυρίως οι υπεύθυνοι και οι παρατρεχάμενοι των δύο μεγάλων Κομμάτων εξουσίας), που ενώ έχουν φέρει τη χώρα στο χείλος της αβύσσου και τον απλό καθημερινό πολίτη σε απόγνωση και δυστυχία, θέλουν τώρα να ποδηγετήσουν και τις Αυτοδιοικητικές εκλογές. Ας δούμε με εντελώς τυχαία αξιολόγηση και σειρά, μερικά από εκείνα τα απίθανα που συνέβησαν μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές:

1. Δύο πρώην επιτυχημένοι ορεινοί Δήμαρχοι, ριψάσπιδες της «ορεινής ιδέας» αυτομόλησαν, ό ένας της Φολόης στο …«σοσιαλιστικό» στρατόπεδο και ο άλλος της Λασιώνος στο σπίτι του!!!. Κρίμα. Οι ψηφοφόροι των χωριών μας,  τους είχαν τιμήσει με την εμπιστοσύνη τους και θα μπορούσαν να πρωταγωνιστήσουν για την ιδέα  του πολιτισμένου αναπτυξιακού μετώπου της ορεινής Ηλείας στο νέο «Καλλικράτειο» Δήμο της Αρχ. Ολυμπίας, όπως τους έγινε πρόταση (θερμή παράκληση) από τους ρομαντικούς της ιδέας... Εκείνοι προτίμησαν «το αδειανό πουκάμισο» της εξουσίας ή της φυγής!!!... «Εκ γαρ του τελευταίου εκβάντος έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται», φίλοι μου.

2. Δήμαρχος δήμου της πλέον ορεινής Ηλείας που δικαίως έχει λάβει τον τίτλο του «νεκροθάφτη» του ορεινού Δήμου (που όλοι προσδοκούσαμε, και κυρίως εξ αιτίας του δεν έγινε) κομματικός υποψήφιος «σοσιαλιστικού» Συνδυασμού, έκανε τα αδύνατα δυνατά και προωθούσε να μπει στο ψηφοδέλτιο άλλος Δήμαρχος επίσης της ορεινής Ηλείας που κατά γενική ομολογία Ηλείων και Αχαιών είναι «το όνειδος της περιοχής» (σ.σ. κατά σύμπτωση έτσι είχε αποκαλέσει ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ στενό συγγενικό του πρόσωπο, …ως «το όνειδος της οικογένειας»!)..  Αγνοί οπαδοί, σημαντικοί συμπολίτες της ορεινής Ηλείας, επειδή έφριξαν με την συμμετοχή στο Πασοκικό Συνδυασμό του ανωτέρω περιγραφέντος ως «όνειδος της περιοχής» Δημάρχου (ο οποίος σημειωθείτω ανήκει  κομματικά στο αντίπαλο κόμμα, που τον απέρριψε!!..) κίνησαν γη και ουρανό να μη συμπεριληφθεί στο Συνδυασμό. Συνάντησαν «τοίχο» και σε Νομαρχιακό επίπεδο Ηλείας και σε κεντρικό των Αθηνών. Η απάντηση ήταν «θα φέρει ψήφους» (sic!). Ντροπή και θλίψη.

3. Ο νυν υποψήφιος Δήμαρχος Αρχ. Ολυμπίας του κομματικού «σοσιαλιστικού» Πασοκικού Συνδυασμού την ημέρα και ώρα που γινόταν στην έδρα του, την Αρχ. Ολυμπία, η μεγαλύτερη Εκδήλωση της χρονιάς, αυτή της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας Ζ΄ ΕΠΚΑ και οπωσδήποτε έπρεπε να είναι παρών εκεί, ο κύριος αυτός συνοδευόμενος από πρώην δήμαρχο Αρχ. Ολυμπίας και τον δήμαρχο-«νεκροθάφτη» του ορεινού Δήμου  βρισκόταν στον Αστρά (Νουσά) και έτρωγαν γίδα βραστή, διασκεδάζοντας με το ανωτέρω περιγραφέν «όνειδος της περιοχής»!!!... Κρίμα, γιατί είχε τη φήμη σοβαρού ανθρώπου.

4. Στην άλλη πλευρά του λόφου, δηλ. του υποψήφιου Δημάρχου Αρχ. Ολυμπίας του ετέρου κομματικού «φιλελεύθερου» Νεοδημοκρατικού ψηφοδελτίου τα τραγελαφικά δεν υπολείπονται, ούτε κατά κεραίαν του αντίπαλου. Εκείνος περιμάζεψε, όσα «αποκαΐδια» του αντίπαλου έμειναν παραπονεμένα ή «θυμωμένα»… Είδαμε σημεία και τέρατα (κυρίως από σημερινό ορεινό Δήμο), να παρελαύνουν ξεδιάντροπα αλλά  με άνεση στο Συνδυασμό του, ενεργά «σκληρά σοσιαλιστικά» στελέχη που μέχρι χτες μπαινόβγαιναν στα Πασοκικά  Γραφεία και έλυναν κι έδεναν!!.

Τι να πει κανείς για το ήθος ή το έθος; Εν μια νυκτί «οι Πασόκοι γεγόνασιν  Νεοδημοκράτες και τούμπαλιν» για μια θέση στον εξουσιαστικό «ήλιο» της σκοτεινιάς και του κακού συναπαντήματος !!... Κάποιοι υποψήφιοι σε κομματικά ψηφοδέλτια, πρόσωπα ανυπόληπτα, ακόμη και ύποπτοι (και με τη βούλα της Αστυνομίας) ως ασχολούμενοι με το σπορ των "ψυχοαπολαυστικών" ουσιών, μπήκαν για  να μας εκπροσωπήσουν…

5. «Βάρα εσύ πόχεις το αυγό»!!... Ξαναθυμηθήκαμε πάλι αυτές τις προεκλογικές μέρες την φράση αυτή από το κανίσκι της λαϊκής θυμοσοφίας: -Το αφεντικό του αμπελιού κάλεσε εργάτες να το σκάψουν και κρυφά έδωσε στο καθένα και από ένα αυγό, δήθεν μόνο σ΄ αυτόν… Λοιπόν την ώρα που έσκαβαν πήγε και έλεγε «βάρα (δηλ. σκάψε) εσύ που έχεις τ΄ αυγό». Και ως εκ θαύματος όλοι οι εργάτες έσκαβαν μετά μανίας, γιατί οι ατυχείς νόμιζαν ότι το αφεντικό τον περιποιήθηκε περισσότερο από τον άλλον». Έτσι λοιπόν και οι δυο υποψήφιοι Δήμαρχοι των κομματικών ψηφοδελτίων είπαν χωριστά και κρυφά στον καθένα, «σε θέλω υποψήφιο και  θα σε κάνω Αντιδήμαρχο στο πρώην Δήμο σου, αλλά θέλω να δουλέψεις πολύ». Και όλοι το έχαψαν το παραμύθι και όχι μόνο μπήκαν στα κομματικά ψηφοδέλτια, αλλά και πούλησαν την ψυχή τους και τον τόπο τους για …«μια χούφτα»  μωροφιλοδοξίες, και βεβαίως θα μείνουν με το αυγό στο χέρι...

Έρρωσθε, ερίφηδες και ερίφισσες της ιστορικής περιοχής μας!... Στενοχώρια, θυμός κι απογοήτευση διακατέχει τους περήφανους κατοίκους ενός Δήμου που πρέπει να είναι το κόσμημα της χώρας μας και ο πρώτος πρεσβευτής στο παγκόσμιο στερέωμα.

Εμείς οι απλοί πολίτες τι να πούμε πλέον;  Κρίμα και πάλι κρίμα.