Ο «ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ» σε νέα ...δημοσιογραφική αποστολή-ΓΕΝΑΡΗΣ 2015

Ο «ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ» σε νέα

...δημοσιογραφική αποστολή-ΓΕΝΑΡΗΣ 2015

Η ΝΕΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ

( Έτος 3ο - Γενάρης 2015 - Aρ. Φύλλου 24

Όταν ο Δήμος Αρχ.Ολυμπίας, οιυπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες, η τοπική κοινωνία και η Κοινότητα  κοιμούνται και αδιαφορούν, εμείς επαγρυπνούμε και ενδιαφερόμαστε...

Και δια της εφημερίδας με τον ανωτέρω τίτλο:

 Θα σας ενημερώνουμε για μικρά και μεγάλα 

θέματα της κωμόπολης και θα επεμβαίνουμε

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

            Γιατί διαλέξαμε, αυτό το περίεργο τίτλο της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας;

            Ο Γιάννης Τσετσέλης, για όσους δεν τον γνώρισαν, ήταν μια εμβληματική μορφή, μια «γραφική» (με την πιο καλή έννοια) φιγούρα της παλιάς καλής Δίβρης που έζησε και άφησε το ίχνος του επί πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα. Ενδεχομένως το όνομα «Τσετσέλης» να έχει περάσει σε πολλούς με κάποια απαξία, ως ενός φτωχού, καταφρονεμένου και όχι έξυπνου συμπολίτη μας. Ήταν όμως, από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες που άφησαν εποχή στην ιστορική κωμόπολη. Ελπίζουμε να δοθεί ευκαιρία να γράψουμε για την ψυχοσύνθεση, την καλοσύνη και να ξετυλίξουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σημαντικές πτυχές της πολυσήμαντης αυτής προσωπικότητας, με τη διήγηση περιστατικών (το πλείστον σπαραξικάρδιων)  που σημάδεψαν όχι μόνο τον ίδιο αλλά όλη την τοπική κοινωνία της Δίβρης. Σήμερα θα περιοριστούμε σε λίγα.

            Ξεκινώντας αυτή τη μόνιμη ενημερωτική στήλη κάνουμε γνωστό στους εκλεκτούς αναγνώστες της «ΝΕΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», ότι ο Γιάννης Τσετσέλης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο επίσημος εκφωνητής, ο τελάλης της Δίβρης, δηλ. ο άνθρωπος που διαλαλούσε με την χαρακτηριστική και πολλές φορές ακατάληπτη φωνή του («ψεύδιζε» λίγο), όλα τα σημαίνοντα γεγονότα και τις ανακοινώσεις (ως είδος μεγαφώνου) που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της Κοινότητας, χαρούμενα ή άσχημα νέα της ζωής της κωμόπολης, η αναγγελία προσωπικής εργασίας, η διανομή νερού για άρδευση κλπ, κλπ. Ήταν με λίγα λόγια η φωνή της συνείδησης της «Αγοράς» της Δίβρης. Ο ίδιος σχεδόν μοναχικός στη ζωή του και πάμφτωχος, για πολλές δεκαετίες ήταν ο «θεληματάς» (κι εδώ με την καλή έννοια) για να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον και μάλιστα έχει μείνει παροιμιώδες σε διβριώτες και παραθεριστές (στους οποίους ήταν συμπαθέστατος) το περιβόητο «τσετσελόσημο» όπως είχε καθιερωθεί να λέγεται το φιλοδώρημα ή μπουρμπουάρ που έπαιρνε   ευχαρίστως όποιο κι αν ήταν και χωρίς γογγυσμόν…

Τα θέματα που θα παρουσιάζουμε θα είναι τηλεγραφικά διατυπωμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συλλέγουμε, μαζί με τις συνοδεύουσες φωτογραφίες (παλιές και σημερινές) Σε μερικά θα υπάρχει μεγαλύτερη έκταση, ιδίως όταν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η χαρακτηριστική φωνή του αείμνηστου Γιάννη Τσετσέλη θα αντηχεί στεντόρεια σε λόγγους και λαγκαδιές όπως τότε, τον παλιό καλό καιρό…        Συνεχίζουμε.

ΓΙΑΤΙ Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ο τελάλης της Δίβρης, Γιάννης 

Τσετσέλης» ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ, ΤΩΡΑ ΜΕ 

ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΔΙΒΡΗ»

Αγαπητέ φίλε Αναγνώστη

            Όπως ανακοινώθηκε επισήμως, με την κυκλοφορία του 146^ου τελευταίου τεύχους του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ» -μετά 37 χρόνια ευδόκιμης εκδοτικής ζωής- αλλά και με την προηγούμενη ανάρτηση στην παρούσα Ιστοσελίδα, έληξε ο κύκλος του περιοδικού και ανοίγει μια νέα σελίδα. Η  ΙΣΤΟΡΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ-ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ (προβολή) ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΗΛΕΙΑΣ, κυρίως των χωριών του «Ιστορικού πρώην Δήμου Λαμπείας 1833-1912», μπαίνει σε νέα φάση.

            Μέχρις ότου δημιουργηθεί κάτι καινούργιο (ενδεχομένως νέο Ηλεκτρονικό ή  Έντυπο μέσο), αυτή η σελίδα που ξεκίνησε εδώ και ενάμισι χρόνο, θα υποκαταστήσει σε ένα βαθμό βεβαίως τη «ΔΙΒΡΗ» στο μέτρο του δυνατού. Θα μας δοθεί η ευκαιρία να μιλήσουμε πιο αναλυτικά για το θέμα αυτό.

            Είναι γνωστόν, ότι ο «Τελάλης», έμπνευση και δημιουργία εις μνήμην μιας λαϊκής εμβληματικής μορφής τα Δίβρης, του Γιάννη Τσετσέλη,  κάθε μήνα θα σας δίνει πότε με σοβαρό, πότε με σοβαροφανή ή χιουμοριστικό τρόπο τα νέα της Δίβρης αλλά και των γύρω χωριών, εφόσον υπάρχει σχετική ενημέρωση....

            Καλή ανάγνωση λοιπόν!..

v «ΕΠΙ ΤΗ ...ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙ», ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ της 37χρονης κυκλοφορίας του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ», έτσι για την ιστορία...

·         Υπήρξαν δυο περίοδοι στην Έκδοση της «ΔΙΒΡΗΣ». Η Α΄ περίοδος 1978-1981 (τεύχη 1^ο έως 20^ο) που εκδιδόταν κάθε δυο μήνες. Υπήρξε μια διακοπή για ένα χρόνο, όταν ο Εκδότης είχε 12ωρη ημερήσια απασχόληση ως πρόεδρος Νοσοκομείου.

Το πρώτο τεύχος του περιοδικου "ΔΙΒΡΗ" Οκτώβρης του 1978

·        Στη  Β΄ περίοδο 1983-2014 (τεύχη 21^ο έως 146^ο) η έκδοση έγινε τριμηνιαία

·         Η χρονική συνέπεια κυκλοφορίας ήταν συγκεκριμένη στο τέλος του τριμήνου  (κάθε 3 μήνες ακριβώς, με 2-3 ημέρες συν πλην)

·         Ίσως είναι το μοναδικό παρόμοιο περιοδικό σε πανελλαδική κλίμακα που δεν έβαλε ούτε μία καταχώριση διαφήμισης. Ούτε ζήτησε ή πήρε ποτέ κρατική χορηγία, «γαλαντόμα» βουλευτική ή άλλη τέτοια βοήθεια. Και τούτο για να έχει αμεροληψία, χωρίς καμιά εξάρτηση, δέσμευση ή υποχρέωση λιβανωτού...

·         Είναι από τα ελάχιστα περιοδικά που στηρίχτηκε αποκλειστικά στις συνδρομές και  τις συγκινητικές επί πλέον  συνεισφορές των συμπατριωτών ορεινών Ηλείων και άλλων «γκαρδιακών» φίλων της Δίβρης. Μέχρι φυσικά που ήρθε η πρόσφατη οικονομική κρίση που στέρησε την διακαή επιθυμία των συνδρομητών μας να στέλνουν το τίμημα από το υστέρημά τους. Υπήρξαν και ελάχιστες περίοδοι που κάποιοι από μας, έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη...

·         Το περιοδικό μας εκτυπωνόταν και τα 37 χρόνια του, στο Τυπογραφείο του αδελφικού φίλου Βαγγέλη Μυτιληναίου σχεδόν σε τιμή κόστους... Τυπωνόταν σε χαρτί ιλουστρασιόν 100-120 γραμμαρίων, σε τιράζ κατά καιρούς από 800 φύλλα μέχρι 1200. Οι σελίδες του ήσαν από 32 μέχρι 48, εκ των οποίων οι 8 πάντα έγχρωμες

·         Οι παραλήπτες του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ», σε διάφορες εποχές ήσαν το ανώτερο στους 1000 και το κατώτερο στους 500 εντός Ελλάδας (και 20-30 στο εξωτερικό). Τα μισά από τα τεύχη αυτά αποστέλλονταν ΔΩΡΕΑΝ: α) Σε όλα τα Σχολεία της περιοχής Ορεινής Ηλείας β) Στις πρώην Κοινότητες και μετέπειτα Δήμους Λαμπείας-Λασιώνος-Φολόης-Ψωφίδας-Κοντοβάζαινας γ) Σε σημαντικές και εξέχουσες προσωπικότητες του Πνεύματος, των Γραμμάτων, της Τέχνης, της Επιστήμης και της Πολιτικής που μας τιμούσαν με την αγάπη και τη φιλία τους δ) Σε όλες τις  Δημόσιες Υπηρεσίες της Ηλείας και στις Νομαρχίες των όμορων Νομών Αχαΐας και Αρκαδίας ε) Σε συμπολίτες που μας δήλωναν οικονομική αδυναμία και επιθυμούσαν να το διαβάζουν και στ) Τα 10-15 πρώτα χρόνια σε όλους τους μόνιμους κατοίκους της Δίβρης, και μετά όλα τα χρόνια στις Υπηρεσίες της Δίβρης και τα Καταστήματά της...

·         Το κόστος της συνολικής δαπάνης (Τυπογραφείο, Ταχυδρομικά κλπ έξοδα) τα περισσότερα χρόνια, καλύπτονταν από  τις ετήσιες συνδρομές που κυμαίνονταν από 200-250 συνεπείς συνδρομητές, από άλλους 100-200 μη συνεπείς που έστελναν περιστασιακά την συνδρομή τους (όταν το ...θυμόντουσαν) και βεβαίως από τις επί πλέον συγκινητικές συνεισφορές πολλών συμπατριωτών και φίλων.

·         Εάν όλοι εκείνοι που έπαιρναν το περιοδικό, πλήρωναν τακτικά την συνδρομή τους (υπήρξαν αποδέκτες που το ελάμβαναν 5-10 χρόνια και δεν το επέστρεφαν, ώστε να μη το ξαναστείλουμε) τότε το περιοδικό «ΔΙΒΡΗ» ακόμη και μέσα στην οδυνηρή οικονομική κρίση, θα μπορούσε να κυκλοφορεί για πολλά χρόνια ακόμη... Οι «εκκρεμούσες οικονομικές υποχρεώσεις» των αποδεκτών της «ΔΙΒΡΗΣ» είναι πολύ μεγάλες, αλλά η δική μας ικανοποίηση πλέον είναι ότι διάβαζαν το περιοδικό μας. Άρα, χαλάλι η αμέλειά τους (συγγνωστή ή ασύγγνωστη) να ανταποκριθούν...

·         Τέλος θα γίνει μια σημαντική προσπάθεια, εκ μέρους μας, να βιβλιοδετήσουμε σε Τόμους τα 146 τεύχη της «ΔΙΒΡΗΣ» -εφόσον υπάρχει στο μέλλον οικονομική ευχέρεια- για να μπορεί ο κάθε συμπολίτης ή φίλος να το προμηθευτεί, για να μείνει στους επερχόμενους.

Με απέραντη εκτίμηση και αγάπη, σε όλους σας

ο Εκδότης ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το περιοδικό «ΔΙΒΡΗ»

Με την ευκαιρία  της κυκλοφορίας του τελευταίου τεύχους 146^ου και γιορτάζοντας τα 37 χρόνια 

*Προσφέρει ΔΩ ΡΕΑΝ

Το περιοδικό αυτό σε όλα τα σπίτια της Δίβρης

Οι συμπατριώτες που επιθυμούν να το πάρουν, μπορούν να απευθύνονται στον υπεύθυνο του

«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ»

  κ. Δημήτρη Ηλ. Αμπατζή

(τηλ.6977352888)  

v Μια ταπεινή γνώμη για το εκλογικό αποτέλεσμα στο «ΑΥΤΟΝΟΜΟΝ  ΚΡΑΤΙΔΙΟΝ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ» ... με το συμπάθειο!.

"ΑΝΔΡΕΣ ΔΙΒΡΗΣ...."
Η πάλαι ποτέ ένδοξη κωμόπολη της Διβρης, ψήφισε ΣαμαροΒενιζελοΠαπανδρεου!!.,, ξεχώρισε από την υπόλοιπη Ελλάδα, καθόσον,
-Ψήφισε Μνημονικό Μέτωπο: ψήφοι 183, τουτέστιν Σαμαρά (132) + Βενιζέλο (36) + Γεωργάκη ΑΠ (15) 
-Ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ: ψήφοι 128, άλλα κόμματα ψήφοι 50
Σεβαστή η ψήφος των συμπολιτών μου.

Ένα τσούρμο ψηφοφόροι έξω από το Εκλογικό Τμήμα στο
Δημοτικό Σχολείο Δίβρης

 Καθαρά προσωπική και η άποψή μου. Δικαιολογεί απόλυτα τη παροιμιώδη και γνωστή πανελληνίως φράση: "Άνδρες Διβρης, τραγοσκελείς και φθειροπώγωνες, κατασπαράξετε τας ψωραλέας αίγας κλπ, κλπ"...
Ως γνωστόν:
1. Η ανωτέρω φράση, ειπώθηκε για τη Διβρη Φθιώτιδας (Λαμίας) τον προπερασμένο αιώνα από τον πολιτικό Κώστα Τσιριμώκο...
2. Η ίδια φράση, ειπώθηκε για τη Διβρη της Ηλείας πέρυσι στις Δημοτικές εκλογές από τον Δήμαρχο Θύμιο Κοτζά...
3. Ακριβώς την ίδια φράση ακούσαμε, πάλι για τη δική μας Διβρη, μόλις προχτές στις βουλευτικές εκλογές του 2015, από το πολιτικό Κώστα Τζαβάρα...
Η ιστορική Διβρη, των μεγάλων πολιτικών προσωπικοτήτων του αγλαού παρελθόντος, προφανώς ψήφισε κατά συνείδηση, αφού το ανωτέρω Μνημειακό μέτωπο (των ΣαμαροΒενιζελοΓΑΠ),

Τους είχε προσφέρει όλα τα προηγούμενα χρόνια: 

α) Γιατρό στο Ιατρείο Λαμπειας, σε ...καθημερινή βάση 
β) Πόσιμο νερό εμπλουτισμένο με ...υγιεινό κολοβακτηρίδιο 
γ) Κτίριο του Γυμνασίου με ...άνετες αίθουσες-"κλουβιά" των 12τ.μ. 
δ) Αρχιτεκτονική ....ανάπλαση του κεντρικού δρόμου της "Αγοράς" στο όνειρό τους.
ε) Τους πήρε το Ειρηνοδικείο-υποθηκοφυλακειο και τους πήγε ...στο Πελόπιο για αναψυχή
στ) Έδινε τρόφιμα και ετήσια βοηθήματα προβληματικών οικογενειών σε ...πτωχούς βιοπαλαιστές που κυκλοφορούν στη Δίβρη με Μερσεντές και Καγιέν, ενώ άφηνε έξω χήρες και ορφανά.
ζ) Έχει βγάλει στο σφυρί του ΤΑΙΠΕΔ το "Κληροδότημα Ζορμπά" γιατί οι ανύπανδρες άπορες κορασίδες της Διβρης ...υπανδρέφθησαν πλουσίους.
η) Δρομολόγησαν την υδροδότηση για τα τετράποδα στα "γρεκια" στα Κρασάπιδα και Καλύβια Γκρουσταδων ...με καθαρό πόσιμο νερό, παίρνοντας το από τα σπίτια των δίποδων.
θ) Τους παρείχε πλήρη αστυνομική προστασία και ασφάλεια στις κλοπές, στους τρομοκρατικούς εμπρησμούς, στην αναδάσωση ελατοδάσους που δεν κάηκε, στην καλλιέργεια, διακίνηση, εμπορία και χρήση ψυχοαπολαυστικών ουσιών ...χαρίζοντας τους τον επίγειο παράδεισο.
Και άλλες, και άλλες πολλαπλές ευεργεσίες που δεν χωράνε εδώ, που η νέα Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα παραλάβει, και είμαι σίγουρος ότι δεν θα αγγίξει τα ανωτέρω κεκτημένα, μέχρι να ξανάρθουν΄πάλι οι ΣαμαροΒενιζελοΓΑΠ, για να συνεχίσουν το θεάρεστο και δημιουργικό έργο τους στη φιλτάτη γενέτειρα... Γένοιτο!...
Εγώ ο ταπεινός "αιπόλος" των Ιερών Λαμπείων Ορεων τους στέλνω, με τον "Κυρ Μεντιο" (το γνωστό γαϊδουράκι του "Τσώτσου")

ως ελάχιστη εκ μέρους μου ένδειξη φιλοφρόνησης, θερμούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς!!!..,

ΣΩΤ ΣΩΤ

v Για το Ιατρείο της Δίβρης: ΚΑΝΤΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΟΤΕ 1954, ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ 2014 !!!...

Καταπληκτικά φωτογραφικά ντοκουμέντα ... «και διηγώντας τα να κλαις»

-ΔΙΒΡΗ (ΛΑΜΠΕΙΑ) Ηλείας 1954, είχε "ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟΝ, παράρτημα του Νοσ/μειου Πατρών "Αγ. Ανδρέας", με μονάδα βραχείας Νοσηλείας 6 κλινών, με γιατρό, μαία, αδελφή νοσοκόμο και βοηθητικό προσωπικό... Και τότε οι Διβριώτες της Πάτρας προκήρυσσαν μόνοι τους, θέση γιατρού, βοηθώντας το μετεμφυλιακόν Κράτος!!!!...

-ΔΙΒΡΗ (ΛΑΜΠΕΙΑ) Ηλείας το σωτήριον έτος 2015, μετά 61 ολόκληρα χρόνια, δεν έχει ούτε ένα γιατρό να γράψει μια συνταγή!!!!

Βλέπετε τα φωτογραφικά τεκμήρια:
1. Δημοσίευμα της εφημερίδας "ΠΑΤΡΙΣ" Πύργου 30-12-1954

2. Δημοσίευμα της εφημερίδας "ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ" Πατρών 5-5-1954 (προκήρυξη)

3. Έγγραφο του σημερινού Υπουργείου Υγείας 30-10-2014, με τη θλιβερή ...αυτογελοιοποίηση.

v Επανακυκλοφόρησε η τοπική εφημερίδα της Δίβρης «ΕΝΤΟΣ».

Θα ήταν παράλειψη εκ μέρους μου, να μη γνωστοποιήσω το γεγονός της επανακυκλοφορίας -μετά διακοπή αρκετών ετών- της τοπικής εφημερίδας «ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», με εμπλουτισμένο συντακτικό επιτελείο και ευχόμαστε μακροημέρευση....

Βεβαίως, από μένα «ουδέν σχόλιον» επί της θεματογραφίας, καθόσον η συγκεκριμένη εφημερίδα στο παρελθόν (εις χρόνους, αλήστου μνήμης) είχε υιοθετήσει τον ...πατριωτικό χαρακτηρισμό «Ο Σωτηρόπουλος είναι Τούρκος και  Γενίτσαρος...» και παρέλαση με το σύνθημα «με τον Τσαντήλα αρχηγό θα τον λιώσουμε τον εχθρό»... Και μάλιστα το σχετικό απόσπασμα εφημερίδας, είχε αναρτηθεί εδώ και 10 χρόνια (δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη) στα Γραφεία της εφημεριδούλας αυτής. Ως εκ τούτου, ...«σοφόν το σιγάν»!!

v Το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» έστειλε από 26 Σεπτέμβρη 2014  σε όλους τους αρμόδιους και υπεύθυνους  ΥΠΟΜΝΗΜΑ,

 με θέμα: «Ζωτικά και επείγοντα θέματα και προβλήματα προς επίλυση, της ιδιαίτερης πατρίδας μας Λαμπείας (Δίβρης) Ηλείας»

Πλην, «άκρα του τάφου σιωπή» από όλους...

Μέχρι σήμερα, δυστυχώς, ουδείς εκ των ανωτέρω αποδεκτών (πλην του θεματικού Αντιδημάρχου κ. Β. Αρβανίτη) απάντησε ή συγκινήθηκε. Με απλά λόγια δεν «ίδρωσε το αυτί» κανενός!... Ούτε της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ούτε της Περιφέρειας-Αντιπεριφέρειας, ούτε του Δήμου, ακόμη ούτε των τοπικών δημοτικών ή κοινοτικών μας «αρχόντων», αλλά ούτε και αυτών των Συλλόγων μας!!... Εμείς βέβαια δεν ζητούσαμε σώνει και καλά να συμφωνήσουν με τις προτάσεις μας. Είχαμε πάντως την απαίτηση, να το διαβάσουν και να μας απαντήσουν θετικά ή αρνητικά. Κυριολεκτικά μας έγραψαν...

Εδώ μπορούμε να κάνουμε ένα μικρό λογοπαίγνιο για την στάση της Αντιπολίτευσης στο Δήμο Αρχ. Ολυμπίας (καλά, για τη Συμπολίτευση ασχολούμεθα και τα «ψέλνουμε» πολύ συχνά) και την στάση που κράτησαν στο προκείμενο. Λοιπόν να θυμηθούμε, αρχές της δεκαετίας του 1950 το Κομμουνιστικό Κόμμα είπε το αμίμητο: «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος». Τώρα το 2014, επίσης το Κομμουνιστικό κόμμα λέει το ίδιο: «τι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τι ΣΥΡΙΖΑ» το ίδιο είναι.  Ε!, μας δίνεται και μας το δικαίωμα, χάριν παιδιάς, να πούμε για την Αντιπολίτευση στο Δήμο: «Τι Αηδόνης (της ΝΔ), τι Τζαβάρας (του ΚΚΕ)»... Και συμπληρώνω «Κάνε με νύφη, να ξαναπροσκυνήσω». Και ο νοών, νοήτω...

(Σημείωση: Επειδή υπήρξε ένα (τηλεφωνικό) παράπονο από τον θεματικό Αντιδήμαρχο Λαμπείας κ. Αρβανίτη ότι στο τελευταίο κυκλοφορήσαν τεύχος του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ» δεν αναφέρθηκε ότι εκείνος απάντησε, για την υποκατάσταση της αλήθειας αναφέρουμε, εν συντομία:

α) Το περιοδικό «ΔΙΒΡΗ» ήταν ήδη στο Τυπογραφείο από 20 Δεκέμβρη, όταν τέλος Δεκέμβρη πήραμε στα χέρια μας την επιστολή-απάντηση του κ. Αρβανίτη, που γράφτηκε στις 10 Δεκέμβρη, δηλ. απάντησε 2,5 μήνες μετά, β) Αμέσως απαντήσαμε στον κ. Αρβανίτη ευχαριστώντας τον, γιατί ήταν ο μοναδικός  που ανταποκρίθηκε και αυτό είναι προς τιμήν του, γ) Βέβαια είναι, εκ της θέσεώς του, μη αρμόδιος για λύσεις των προβαλλομένων αιτημάτων, πλην θα μπορούσε να εκφράσει έστω μια γνώμη (θετική ή αρνητική) στα περισσότερα αιτήματα, αλλά προτίμησε να το αποφύγει...)

            Πάντως, εμείς ως «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» έχουμε πάρει διαζύγιο από την απογοήτευση και περιμένουμε απαντήσεις από όλους τους κατ΄ εξοχήν αρμόδιους και υπεύθυνους, αλλά και από τη νέα Κυβέρνηση και τους νέους θεσμικούς παράγοντες. Θα επανέλθουμε, επομένως...

v ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΟΞΑΣΤΕ!!!..., τον Πολιτισμό και την ευαισθησία ενός πρώην Υπουργού Πολιτισμού!.... (Φυλακές στην Ανδρίτσαινα, όπως στο παρελθόν παρ΄ ολίγον φυλακές στην Άνω Ιερά Μονή Δίβρης).

Θέλει ο κ. Κώστας Τζαβάρας να κάνει Φυλακές στη παραδοσιακή πέτρινη πολιτεία την ιστορική Ανδριτσαίνα, για να μαζέψει ψήφους!!.. Προχτές έχτιζε τον πολιούχο του Πύργου Αγ. Χαράλαμπο στους βάλτους της "Συντριάδας", αντι-προχτές έδινε "ευλογία" στους εργολαβους 4 εκατ. Ευρώ να φτιάξουν τον Αγ. Νικόλαο Πύργου, που δεν είχε πάθει καμιά ζημιά από τους σεισμούς, αφήνοντας το Επικούριο Απόλλωνα ορφανό από κονδύλια, αλλά μόλις χτες προεκλογικά έφτιανε Συλλογή Φίλων του Επικούριου, με υπογραφές από ψηφοφόρους του της Ανδρίτσαινας, που τώρα θέλει να τους ...εκπολιτίσει με Κρατητήρια, ναρκωτικά και άλλα παρεπόμενα των κάθε είδους Φυλακών!!!.,, Ακολουθώντας την επιθυμία του αείμνηστου Θανάση Κανελλόπουλου που εκείνος δεν τα κατάφερε.

Η όμορφη κωμόπολη της Ανδρίτσαινας

Διαβάστε τις τελευταίες δηλώσεις του, στις τοπικές εφημερίδες:

"Tο Σωφρονιστικό Κατάστημα στην Ανδρίτσαινα παραμένει στους στόχους και τις επιδιώξεις μου και δεν θα πάψω να αγωνίζομαι ποτέ γι αυτό από όποια θέση και αν βρίσκομαι. Και τούτο διότι πιστεύω ότι αποτελεί πράγματι ένα από τα μεγαλύτερα έργα στον τόπο μας με τεράστια σημασία για την τοπική οικονομία κυρίως αυτών των ορεινών περιοχών που αναζητούν τρόπους για να ανασυγκροτηθούν και να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους….."

            Ευκαιρία να θυμηθούμε, ότι παρ΄ ολιγον να δούμε κι εμείς πριν από χρόνια Φυλακές («Θρησκευτικές» αυτές!!...) 

Η Ιερά Μονή Χρυσοπηγής Άνω Δίβρης

στην Ιερά Μονή Χρυσοπηγής Άνω Διβρης, για να «παραθερίζει» εκεί ο καταδικασμένος αλήστου μνήμης διαβόητος Μητροπολίτης Αττικής Παντελεήμων, οποίος ειρήσθω εν παρόδω, βρέθηκε πνιγμένος και πάμπλουτος στις ακτές της Κερατέας... Φανταστείτε να τον βρίσκαμε πνιγμένο στα νερά της Αβορίτσας ή της Κοσάραινας... «Κύριε φυλακήν τω στόματί μου...»!!  

v Οι τελευταίες εξελίξεις στις εργασίες επανακατασκευής της βρύσης «Πάνω Γαβροβίκος» Γκρουστάδων...

Με γοργούς ρυθμούς και επιτυχία συνεχίστηκαν οι εργασίες για να γίνει η βρύση του «Πάνω Γαβροβίκου». Σταμάτησαν προσωρινά, λόγω του χειμώνος και  θα ολοκληρωθούν όταν καλοσυνέψει ο καιρός. Έγινε το νέο αρχιτεκτονικό κόσμημα της βρύσης που όλοι θαυμάζουν (ακριβώς όπως ήταν το παλιό), ο δρόμος πρόσβασης περίπου 200 μέτρων και απομένουν τα υπόλοιπα... Βεβαίως αναμένεται οικονομική βοήθεια από συμπατριώτες και φίλους για να ολοκληρωθεί ο σπουδαίος χώρος αναψυχής, όπως έχει προγραμματιστεί.

Δημοσιεύουμε τους νέους χορηγούς αυτής της προσπάθειας:

-Φωτεινός Τηλέμαχος (προσφορά στο έργο του δρόμου πρόσβασης, συνολικής δαπάνης 6.000 Ευρώ) 3.000 Ευρώ

-Άτζελα Αδρ. Πατσή 50 Ευρώ,

-Οικογένεια Γεωργίου Κοκκίνη 100 Ευρώ

-Καλλίστρου-Ταβλά Έφη (δεύτερη φορά) 50 Ευρώ

-Ταβλάς Χρύσανθος (δεύτερη φορά) 60 Ευρώ

-Τάκης Κάλλιστρος (γιος Έφης Ταβλά) 140 Ευρώ

-Αγγελική Μανιαδάκη (το γένος δάσκαλου Μιχάλη Αγγελόπουλου) 50 Ευρώ

-Γιάννης Δόκιος (φίλος Χρύσανθου Ταβλά) 100 Ευρώ

-Σ-Τ.Φ. 20 Ευρώ

-Παπαχρονοπούλου-Νίκου Μαρία 20 Ευρώ

-Καλλίνικος Γιώργος 30 Ευρώ

-Θόδωρος Παπανδρικόπουλος 50 Ευρώ

 

Εγκαίνια της βρύσης του "Πάνω Γαβροβίκου" το έτος 1926

Επανακατασκευή της ίδιας βρύσης το έτος 2014

            Μέχρι στιγμής οι συνολικές δαπάνες των εκτελεσθέντων έργων έχουν φτάσει τις 8.413 Ευρώ και οι συνεισφορές που λάβαμε τις 6.181 Ευρώ.

Ο συνολικός προϋπολογισμός με την περαίωση όλων των εργασιών (διαμόρφωση χώρου, εξέδρα αναψυχής, υδρομάστευση κλπ) θα φτάσει τα 11.000 Ευρώ (σ.σ. εδώ θα πρέπει να υπολογίσουμε, ότι εμείς κάναμε και Δημοτικό έργο (!!!) αξίας 6000 Ευρώ – δηλ. ο δρόμος πρόσβασης 180 μέτρων και αντίστοιχα μέτρα επίχωσης αγωγού ύδρευσης της βρύσης «Λίμνας- που κανονικά θα πρέπει να μας τα αποδώσει ο Δήμος Αρχ. Ολυμπίας!...)

Κάθε πατριωτική προσφορά δεκτή!...   

v ΠΕΡΙΕΡΓΑ και ΣΧΟΛΙΑ της Δίβρης

·        Για την αξιοποίηση του «Αρχοντικού Πετραλιά», που ανακαινίστηκε από τον ΕΟΤ, μάθαμε από δημοσίευμα εφημερίδας ότι ανατέθηκε σε μεγάλη Εταιρεία με δαπάνη περίπου 300.000 Ευρώ να ξεκινήσουν οι εργασίες για την αξιοποίησή του. Κατ΄ αρχήν είναι ντροπή να πληροφορούμεθα το γεγονός από τις εφημερίδες και όχι από την Κοινότητα Λαμπείας (στην οποία ανήκει το κτίριο), ούτε από τον Δήμο Αρχ. Ολυμπίας. Και βέβαια είναι «ευχάριστη» η είδηση γιατί επί τέλους θα αξιοποιηθεί το σημαντικό αυτό περιουσιακό στοιχείο της Δίβρης. Αλλά εμείς οι κάτοικοι, εμείς οι ενδιαφερόμενοι δεν πρέπει να λαβαίνουμε γνώση ή εν πάση περιπτώσει να πούμε κι μείς την άποψή μας (πολλώ δε μάλλον εμείς δηλ. η ΠΕΕΔ και το περιοδικό «ΔΙΒΡΗ» που είμαστε η αιτία να αφυπνιστεί η κ. Φάνη Πετραλιά για την διάσωση του αρχοντικού της). Δηλαδή κάποιοι «φροντίζουν για μας χωρίς εμάς»; Η είδηση λέει ότι στον ισόγειο και τον υπόγειο χώρο θα στεγάσουν Έκθεση με «ιστορικά οικογενειακά κειμήλια της οικογένειας της δωρήτριας κ. Φάνης Πετραλιά ως και τα Ολυμπιακά κειμήλια του πατέρα της Επαμεινώνδα Πετραλιά από την θητεία του ως άνθρωπος του Ολυμπισμού» και στον πρώτο όροφο θα στεγαστεί «το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Δίβρης, μεταξύ άλλων, προβλέπεται ο σχεδιασμός, οργάνωση, κατασκευή και εγκατάσταση του Συστήματος Ερμηνείας Περιβάλλοντος»...

Το εσωτερικό του "Αρχοντικού Πετραλιά" περιμένει την αξιοποίησή του

Οι επιφυλάξεις μας σοβαρές και ας ελπίσουμε να διαψευστούμε. Με πολύ λιγότερα χρήματα θα μπορούσε εκεί να λειτουργήσει Λαογραφικό Μουσείο, Βιβλιοθήκη, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων (που λείπουν από την Δίβρη), Εκθετήριο Ολυμπιακών κειμηλίων σε σύνδεση με την Αρχ. Ολυμπία και Κέντρο Πολιτικής Ιστορίας της Πελοποννήσου... Ίδωμεν.

·        Στη Δίβρη πωλούνται σπίτια!... Είναι αλήθεια, ότι προ οικονομικής κρίσεις υπήρξαν σοβαρές ζητήσεις από αγοραστές να αποκτήσουν σπίτι έτοιμο ή οικόπεδο να χτίσουν σπίτι στη Δίβρη. Τότε είχαμε παρατηρήσει υπερβολικές τιμές και παράλογες απαιτήσεις από τους συμπατριώτες μας πωλητές... Σήμερα, φτάνουμε στο άλλο άκρο και  αφενός οι ζητήσεις μειώθηκαν ή το χειρότερο, εκείνα του πωλούνται να δίδονται αντί πινακίου φακής... Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι πωλήθηκε στη Δίβρη διόροφο σπίτι αντί 15-20.000 Ευρώ (!!!). Ελπίζουμε να μην είναι αλήθεια, γιατί χωρίς να μπαίνουμε στα εσωτερικά δικαιώματα του κάθε νοικοκύρη (που ...«όσα ξέρει. δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος»), χρειάζεται μια ιδιαίτερα προσοχή και υπομονή γιατί  αυτή υποτίμηση σπιτιών στην Δίβρη μας θυμίζει την εποχή του 1965-1975 που οι Διβριώτες πουλούσαν τα σπίτια τους «μπιρ παρά» και μετά μετάνοιωσαν οικτρά, ζητώντας να τα ξανααγοράσουν, αλλά ήταν πλέον αργά...

·        Έρμη!.. Δίβρη, η κρίση φαίνεται ότι σε παραζάλησε, «ήτανε στραβό το κλίμα τόφαγε κι ο γάϊδαρος»... Έχουμε γράψει πολλές φορές για τα οικονομικά των συμπολιτών μας και τις πηγές που μέχρι τώρα χρησιμοποιούσαν για τα βγάλουν πέρα (χήρες και ορφανά χωρίς βραδιάς αλάτι μη επιδοτούμενοι, κυκλοφορούντες με Μερσεντές και Καγιέν φοροφυγάδες αλλά κρατικοδίαιτοι κλπ, κλπ). Τώρα όμως θα πω ένα περιστατικό από προσωπική μου πείρα. Σε μια συζήτηση με συμπολίτη μου, φτωχό και φαμελιάρη, για την οικονομική κρίση που μαστίζει όλους ανεξαιρέτως τους δημότες, μού είπε το εξής αμίμητο: -Άκου να σου πω γιατρέ μου, τα πράματα είναι πολύ δύσκολα, αυτά που βγάζω δεν μου φτάνουν ούτε για μωρομάντηλα (!!!...). Έπεσα από την καρέκλα μου. Τι μου είπε ο άνθρωπος;; Αν μούλεγε, δεν φτάνουν για να αγοράσω γάλα, ψωμί, βιβλία, ρούχα κλπ. Μα, για μωρομάντηλα, μωρέ;;;;;!!!....  

v Μεγάλη ΔΩΡΕΑ στη Βιβλιοθήκη του «Πνευματικού Κέντρου Διβρης»...

            Μας ξάφνιασε η διβριολατρεία και η έμφυτη ευγένεια μιας συμπατριώτισσας δεύτερης γενιάς, της Αγγελικής Μανιαδάκη που τώρα διαμένει μόνιμα στην Κρήτη. Μικρή κάθε καλοκαίρι παραθέριζε στη Δίβρη και η νοσταλγία της είναι απέραντη. Πρόκειται για την εκπαιδευτικό, εγγονή του αείμνηστου διβριώτη δάσκαλου Μιχάλη Αγγελόπουλου-Μαραθιά (κόρη της Μαρίκας) που συναντήσαμε και είχαμε μια μακρά πατριωτική και κοινωνική συζήτηση. Εκεί μας αποκάλυψε ότι κατέχει βαριά κληρονομιά από τον παππού της, ένα μεγάλο πνευματικό θησαυρό από την Βιβλιοθήκη που υπήρχε στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς της Αγγελικής Φιλιπποπούλου που ήταν στον Περαμαχαλά Δίβρης (τώρα σπίτι Ζιμπίτα) και τα δώρισε στην Βιβλιοθήκη μας.

Ο δάσκαλος Μιχάλης Αγγελόπουλος (Μαραθιάς) με
τη σύζυγό του Αγγελική Φιλιπποπούλου

Η οικογένεια Φιλιππόπουλου (επιφανούς οινοεμπόρου, όπως βρήκαμε στο «ΝΕΟΛΟΓΟ ΠΑΤΡΩΝ» 1910) ήταν από τις σπουδαιότερες της Δίβρης με σημαντικές προσωπικότητες στην οικογένεια και μεγάλη βιβλιοθήκη που προστέθηκαν βέβαια και τα βιβλία του εξαιρετικού φωτισμένου δάσκαλου Μιχάλη  Αγγελόπουλου. Προσεχώς θα δημοσιεύσουμε τους τίτλους των προσφερθέντων σπάνιων βιβλίων. Θα λάβουν όμως, την πρέπουσα θέση στη Βιβλιοθήκη του Κέντρου για να μείνουν στους επερχόμενους, ως ένας σπουδαίος και μοναδικός θησαυρός.

v ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Θάνατοι:

-Έφυγε ο Ζώης Γ. Κοσμόπουλος, ετών 82 από τη Λαγκάδα Δίβρης και κηδεύτηκε στη Γιάρμενα.

-Έφυγε ο Λάμπης Τάκη Αθανασόπουλος, ετών 75 από τον Περαμαχαλά Δίβρης όπου και κηδεύτηκε.

v Ο χειμώνας στη Δίβρη. Πολύ παγωνιά και λίγα χιόνια...

Ο φετινός χειμώνας στη Δίβρη, μέχρι τώρα είχε πολλές παγωνιές με αποτέλεσμα να σπάσουν πολλοί σωλήνες των υδραυλικών εγκαταστάσεων. Στον μεγάλο χιονιά που ταλαιπώρησε την υπόλοιπη Πελοπόννησο η Δίβρη είχε λίγα χιόνια, δυστυχώς γιατί τα χιόνια χρειάζονται. Αντίθετα, υπήρξε μια δεύτερη χιονόπτωση χαλαρή που ομόρφυνε την έτσι κι αλλιώς όμορφη νύμφη του Ολωνού, τη καλλίστη βασιλίδα των Ιερών Λαμπείων Ορέων...

Παραθέτω και κάποιες φωτογραφίες, μεταξύ των οποίων και το σπάνιο λουλούδι του χειμώνα στην προμετωπίδα και παρακάτω.

Δυο φωτογραφίες της ηλιόλουστης χειμωνιάτικης Δίβρης

Θαυμάστε και πάλι πως μέσα στο λιγοστό χιόνι, ξεφύτρωσε στον κήπο μου το λεγόμενο (από μένα) «Εντελβάϊς της Λαμπείας», το χειμωνιάτικο λουλούδι, το επιλεγόμενο επιστημονικά «γάλανθος ο χιονώδης»...  

Γάλανθος ο χιονώδης (ή άλλως το "Εντελβάϊς της Λαμπείας)  φυτρώνει μέσα στο χιόνι...

Περιοδικό "δίβρη" 1978-2014, ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΣ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΟΥ ΤΑΞΕΙΔΙΟΥ...

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΣ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ 

ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΟΥ ΤΑΞΕΙΔΙΟΥ...

... Η Ιθάκη σ΄ εδωσε το ωραίο ταξείδι.

Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στο δρόμο

Άλλα δεν έχει να σε δώσει πιά.

(Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ)

            Ήταν φθινόπωρο του 1978, όταν ξαφνικά  με «χτύπησε» το αστροπελέκι της ακατάλυτης «διβριολατρείας» που με είχαν  εμποτίσει από μικρό παιδί μεγάλοι φιλοπόλιδες ευπατρίδες Διβριώτες (παπαΝίκος Τσάμης, Νίκος Σωτηρόπουλος, Ελπιδοφόρος Παπακωνσταντόπουλος, Τάσης Καζάζης, Βάσσος Στεφανόπουλος και άλλοι) που είχα ζήσει κοντά τους ή είχα ακούσει κι έτρεφα μεγάλο σεβασμό, και είπα μέσα μου: -Είναι ώρα, και συ να τολμήσεις και να ξεκινήσεις για να βρεις την δική σου Ιθάκη, κατά πως λέει ο ποιητής...

            Την Ιθάκη, μιας πάλαι ποτέ ένδοξης και ξακουστής στα πέρατα της Ελλάδας κωμόπολης Δίβρης, της ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΙΒΡΗΣ, όπως τη βρήκαμε γραμμένη σε παλιά ιστορικά κείμενα και κατάστιχα... Την Ιθάκη,  της πανέμορφης νύμφης του Ολωνού Δίβρης, της καλλίστης βασιλίδος της ορεινής Ηλείας, της πανελληνίως γνωστής από την πένα δημοσιογράφων, περιηγητών, φυσιολατρών και λογοτεχνών συγγραφέων, ως «μικρής Ελβετίας»... Την Ιθάκη, την Δίβρη πρώτη «στ΄ άρματα και τα γράμματα», πρώτη στα Σχολεία, πρώτη στους Αγωνιστές για τη λευτεριά, πρώτη στις Εκκλησιές, πρώτη στις φυσικές καλλονές, πρώτη στις κρυστάλλινες ζείδωρες πηγές, πρώτη σε μυαλά καταυγάζοντα όπου γης, πρώτη, πρώτη... την δική μου Ιθάκη.

            Και το συναρπαστικό ταξίδι άρχισε πριν 37 (εκδοτικά) χρόνια. Με τους συντρόφους μου, τους συνεργάτες-συνταξιδευτές, από διάσημους ερευνητές, συγγραφείς, σκαπανείς της Ιστορίας, της  Επιστήμης και της Λογοτεχνίας μέχρι απλούς ανθρώπους του μόχθου, «τους δικούς μας Χριστούς, του δικούς μας Άγιους» για να θυμηθώ και τον άλλο μεγάλο ποιητή Γιάννη Ρίτσο...

            Και το ταξείδι αυτό  προς την δική μου Ιθάκη, συνάντησε στο διάβα του  και τους Κύκλωπες και τους Λαιστρυγόνες,  και τις Σκύλες και τις Χάρυβδες, και τις Ναυσικές και τις Κίρκες, και τις χαρές και τις λύπες, και τις Σειρήνες και τις Συμπληγάδες πέτρες... Όμως το σκαρί του πλοίου μας άντεξε μέχρι σήμερα, που μας έριξαν στα βράχια πάνω σε μια φτωχή σχεδία οι Ευρωπαίοι και Παγκόσμιοι δανειστές μας μαζί με τους ντόπιους Αλκίνοους και λοιπούς μνηστήρες της αγαπημένης Πηνελόπης... Αλλά, προλάβαμε και πατήσαμε το πόδι μας και είδαμε «καπνόν αναθρώσκοντα, νοήσαι ης γαίης...», στη δική μας λατρευτή  Ιθάκη...

Το πρώτο τεύχος του περιοδικού "ΔΙΒΡΗ" που
κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1978

            Και τι δεν είδαμε, και τι δεν συναντήσαμε και τι δεν απολαύσαμε και τι δεν εξερευνήσαμε σε αυτό το συναρπαστικό και ονειρεμένο ταξείδι, προς στη δική μας Ιθάκη, τη Δίβρη. Χαμένα ή  θαμμένα στην αχλή της λησμονιάς ιστορικά ντοκουμέντα, δημοσιεύματα με απίστευτα εγκώμια και επαίνους για τη Δίβρη, των μεγαλύτερων Αθηναϊκών και τοπικών εφημερίδων και Βιβλίων των προηγούμενων 100-150 χρόνων. Συγκλονιστικές μαρτυρίες για τη Δίβρη, διάσημων περιηγητών και παγκόσμιας εμβέλειας φιλοσόφων και ερευνητών. Ονοματεπώνυμα των προγόνων μας και πληθυσμούς εδώ και 500-600 χρόνια. Εξερευνήσεις,  ανακαλύψεις και συναντήσεις  των άγνωστων από αιώνες άλλων αδελφών Δίβρεων, αυτών της Βορείου Ηπείρου και Φθιώτιδας και ο καημός για την χαμένη πλέον 4^η  Δίβρη της Κάτω Ιταλίας...    Γραπτά ιστορικά ντοκουμέντα, όρκους πίστης και ΟΜΟΝΟΙΑΣ σε χαλεπές εποχές. Φωτογραφικά ντοκουμέντα και ανάλεκτα κείμενα.  Ήρωες διβριώτες σε εθνικοαπελευθερωτικούς και  εθνικούς αγώνες.   Προσωπικότητες διβριωτών με δράση που καταύγασαν στο παγκόσμιο ή το ελλαδικό στερέωμα. Αρχαία κείμενα για την Λαμπεία μας και την Φολόη μας. Τοπικούς θρύλους και παραδόσεις... Ένας   σπουδαίος ιστορικός, πολιτιστικός και λαογραφικός θησαυρός με κτερίσματα («...ατάκτως ερριμμένα») στις 3.500 περίπου σελίδες της «ΔΙΒΡΗΣ» που εμείς βεβαίως δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε ή να αξιοποιήσουμε, αλλά μπορεί να είναι μια μικρή «κιβωτός» γνώσης για κάποιους ειδήμονες, φιλίστορες και ερευνητές του παρόντος και του μέλλοντος... Όλα τούτα τα «πράματα και θάματα» στο διάβα των 37 χρόνων μέσα από Επιστημονικά Συνέδρια, Ημερίδες, Φεστιβάλ, Συναυλίες, Εκδηλώσεις Τιμής και Μνήμης στο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» αλλά και στην Αθήνα-Πειραιά, αποτυπώθηκαν στις σελίδες της «Δ» να μείνουν για τους επερχόμενους...

Κάθε δυο μήνες τα πρώτα χρόνια και κάθε τρεις μήνες ακριβώς μέχρι το τελευταίο αυτό τεύχος με το Νο 146... Περάσαμε όλα τα στάδια της τυπογραφίας (στοιχειοθεσία, λινοτυπία, όφσετ και βάλε...). Από 24 μέχρι 48 σελίδες (πάντα οι 8 έγχρωμες) με επώδυνη αλλά ευχάριστη προσωπική δική μου εργασία και στη δακτυλογράφηση, και στις διορθώσεις και το κασέ, και στην ταξινόμηση και την ταχυδρόμηση (όλα από τα χέρια μου, μερόνυχτα όμορφα και δημιουργικά με προετοιμασία για το επόμενο αμέσως την άλλη μέρα, μέχρι το τύπωμα το επόμενου τεύχους). Ποτέ δεν μου έλειψε η ύλη (ας είναι καλά το Αρχείο - «αδαμαντορυχείο» που μου άφησε πνευματική κληρονομιά ο πρωτοδιβριώτης Νίκος Σωτηρόπουλος), έχω ακόμη ύλη για 50-100 χρόνια(!!), ποτέ δεν έλειψαν τα θέματα –προβλήματα της φιλτάτης γενέτειρας, ποτέ δεν μου έλειψαν οι συνεργασίες σημαντικών ανθρώπων που ήθελαν να φιλοξενηθούν τα άρθρα τους στη «ΔΙΒΡΗ». Και ποτέ δεν ξέφυγα (εκτός ελάχιστων  εξαιρέσεων) να απομακρυνθώ από τη Δίβρη και τα χωριά του ιστορικού «πρώην Δήμου Λαμπείας 1833-1912», παρότι μου το ζητούσαν επιμόνως... Κατακτήσαμε τον επίζηλο τίτλο, του μοναδικού μακροβιότερου περιοδικού που στηριζόταν αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις δηλ. στις συνδρομές και τις συγκινητικές συνεισφορές των συμπατριωτών και φίλων της Δίβρης, χωρίς «γαλαντόμες» χορηγίες από τον κρατικό κορβανά, χωρίς καταχωρίσεις διαφημίσεων, χωρίς λιβανίσματα και επιρροές από τις εφήμερες κατά καιρούς  εξουσίες 

Οι πιο συγκινητικές στιγμές ήσαν για μένα, όταν κάποιοι αναγνώστες-συνδρομητές της «ΔΙΒΡΗΣ» στο τέλος του τριμήνου αδημονούσαν να πάρουν στα χέρια τους το περιοδικό μας και έπαιρναν τηλέφωνο και μου έλεγαν: -Τι έγινε, βγήκε το περιοδικό; μήπως με ξέχασες;;;... Ή όταν π.χ.  ο Πυργιώτης (όχι Διβριώτης) μπάρμπα-Σάκης Γουβιάς, θαύμαζε και  από στήθους διηγιόταν λέξη προς λέξη το περιεχόμενο της «Δ», καλλίτερα από μένα που το έγραφα!!!.. Πρώτα από αυτούς και όλους  τους άλλους «γκαρδιακούς» φίλους, ζητώ ταπεινά  συγνώμη για το κλείσιμο του κύκλου αυτής της πατριωτικής ζωής του περιοδικού μας. Αλλά η αδυναμία και καταβαράθρωση που  οδήγησαν τα ληστρικά οικονομικά μέτρα που στέρησαν στους συνδρομητές μας, χωρίς την θέληση τους, τη δυνατότητα να ανταποκριθούν δεν ξεπερνιέται, ούτε με δικές μου ηρωϊκές προσπάθειες και θυσίες... Έτσι ένα περιούσιο «πνευματικό παιδί» μου, μένει πλέον στην πιο καλή ανάμνηση και την απαντοχή, έως ότου κάποιος άλλος διβριώτης  πάρει τη σκυτάλη και το υιοθετήσει...

Σε όλους ανεξαιρέτως, τους συν-δημιουργούς της «ΔΙΒΡΗΣ», τους αναγνώστες, τους φανατικούς υποστηριχτές, τους συμπαραστάτες και συμπάσχοντες στο δύσκολο αυτό ταξείδι, ακόμη και εκείνους που το πολέμησαν για δικούς τους λόγους ή εκείνους που «εθίγησαν» και νομίζουν ότι «βλάφτηκαν τα συμφέροντά τους», ένα ΜΕΓΑΛΟ  ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από καρδιάς...   Τελειώνω, και πάλι με λόγια του μεγάλου ποιητή Κώστα Καβάφη:

«Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν»

Ο εκδότης της «ΔΙΒΡΗΣ»

ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΡ. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΒΡΗ" Ηλείας το έτος 1461, δηλαδή πριν 554 χρόνια!...

Η ΠΡΩΤΗ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟ ΕΤΟΣ 1461

Η «ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΒΡΗ», δηλ. η δική μας Δίβρη μέσα από το Πρωθυπουργικό Οθωμανικό Αρχείο της Κωνσταντινούπολης και της Βιβλιοθήκης «Κύριλλος και Μεθόδιος» της Σόφιας (κατάστιχο 14662/1 σελ. 58-59-60) της Οθωμανικής απογραφής για φορολογικούς λόγους

Ο μεγάλος φίλος της Δίβρης, εκλεκτός ιστορικός συγγραφέας Καθηγητής της Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας και Πρόεδρος της Εταιρείας Ιστορικών Σπουδών κ. Αθανάσιος Φωτόπουλος, όπως μας υποσχέθηκε στην ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΓΙΟΡΤΗ που πραγματοποιήσαμε στις 23 Αυγούστου 2014 στο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ», 

Ο κ. Αθανάσιος Θ. Φωτόπουλος

μας έστειλε ένα ανεκτίμητο ντοκουμέντο για την Δίβρη. Απόσπασμα από το Οθωμανικό κατάστιχο 14662/1 που βρίσκεται στο Πρωθυπουργικό Οθωμανικό Αρχείο της Κωνσταντινούπολης και στην Βιβλιοθήκη «Κύριλλος και Μεθόδιος» της Σόφιας Βουλγαρίας. Σημαντικά στοιχεία για την «Μεγάλη Δίβρη», όπως ακριβώς καταγράφεται,  της εποχής εκείνης (πριν 554 χρόνια) της πρώτης κατάκτησής της Πελοποννήσου από τους Τούρκους. Για τον πληθυσμό της τότε, όλα τα ονόματα και επώνυμα των νοικοκυραίων, πως φορολογούνταν τότε, τι προϊόντα είχαν και άλλα πολλά (με οδηγό για την μετάφραση των τουρκικών όρων το εξαιρετικό βιβλίο του Καθηγητή κ. Κων. Μπασέτα «Το Χελιδόνι της Ηλείας – 650 χρόνια ιστορικής μαρτυρίας») θα περιγράψουμε με κάποιες παρατηρήσεις που θα  σας εντυπωσιάσει.

          Παραθέτουμε την μετάφραση από το Οθωμανικό κείμενο πρώτα με τους Λατινικούς χαρακτήρες (όπως μας δόθηκε) και στη συνέχεια στα Ελληνικά, όπως το καταφέραμε εμείς, λαμβάνοντας υπόψη σημερινά εντόπια ονοματολογικά δεδομένα.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Χωριό Μεγάλη Δίβρη, Ιδιοκτησία (Τιμάριο πιθανώς Χλεμουτσίου;) .... (σ.σ. λείπει η ερμηνεία μια λέξη του τιμαριούχου Hassa-i zaim )

Ονόματα κατοίκων

Δημήτρης Περδικάρης, Γιάννης Περδικάρης, Βασίλης Περδικάρης. Θόδωρος Τσιρίνης (Τσεριώνης;), Θεοτόκης Περδικάρης, Γιάννης Περδικάρης, Δημήτρης Μπιτσικούλης, Νικόλας Περδικάρης, Γιάννης Τσιρίνης (Τσεριώνης;), Γιάννης Κουρής, Μανώλης Βασιλάκης, Γιάννης Μαυρόπουλος, Δημήτρης (αδελφός του προαναφερθέντος), Παπαγιάννης Μαυρόπουλος, Γιώργης Γούμενος, Μιχάλης Σταθακόπουλος, Ακίνδυνος Μαυριγιάννης, Παπανδρέας Κουρούστας (Γκρούστας;), Γιώργης Δόνης, Δημήτρης Δόνης, Αθανάσιος Δημητρίτσης, Κώστας Σουλιμάς, Νικόλας (αδελφός προαναφερθέντος), Κοσμάς Λουτσίτος, Γιάννης Ραντόνας, Νικόλας (αδελφός προαναφερθέντος), Γιώργης Καρυανός, Θεοτόκης Πετρόπουλος, Γιάννης Φούσκαρης, Γιάννης Σιμιδούλας, Θόδωρος (γιος του προαναφερθέντος), Μιχάλης Ράφτης, Δημήτρης Ζακσόπουλος, Δημήτρης Φάλτσας, Γιάννης Εξαρχόπουλος, Γιάννης Ανδρόπουλος, Μιχάλης Χάρκας, Γιάννης (γιος του προαναφερθέντος), Γιάννης Μοναγρίδας, Δημήτρης (αδελφός του προαναφερθέντος), Γιάννης Λαζάρου,  Γιώργης Λαζάρου, Γιάννης (αδελφός του προαναφερθέντος), Κώστας Στράτης, Νικόλας  (αδελφός του προαναφερθέντος), Θεοτόκης Ανδρεόπουλος, Γιάννης Λαζάρου, Νικόλας (αδελφός του προαναφερθέντος), Αλέξης (αδελφός του προαναφερθέντος – λείπει μια λέξη)), Βασίλης Σουλιμάς, Δημήτρης Αναστασίου, Μιχάλης Καλογήρου, Θόδωρος Γιωργόπουλος, Νικόλας Γιωργόπουλος, Σταμάτης Παπαγιωργόπουλος, Γιώργης Καλογήρου, Θόδωρος Καλογήρου, Γιώργης Δραγοβίτης, Νικόλας Μιχάλικας, Δημήτρης (αδελφός του προαναφερθέντος), Βασίλης Δραγοβίτης, Μιχάλης Αθανασόπουλος, Σταμάτης Αθανασόπουλος, Γιώργης Παύλου, Γιώργης Πρωτοπαπαδόπουλος, Θόδωρος Περιστερίτσης, Ανδρέας Νομικόπουλος, Κώστας Μοναγρίδας, Μαστρογιάννης Μοναγρίδας, Κώστας Πρωτόπαπας, Γιάννης Αθανασόπουλος, Μανώλης Καλογήρου.

Συμπλήρωμα του προαναφερθέντος χωριού Μεγάλη Δίβρη, υπαγόμενο στην   Ιδιοκτησία (Τιμάριο) .... (σ.σ.εδώ λείπει η ερμηνεία μιας λέξης, του τιμαριούχου Hassa-i zaim)

Ονόματα κατοίκων

Θόδωρος Σιμίδουλος, Γιάννης Σούγλης, Νικόλας Πάτρας, Θόδωρος (αδελφός του προαναφερθέντος), Σταμάτης Εξαρχόπουλος, Νικόλας Πλατίνδρος, Γιάννης Κακούτσης, Κώστας Κατσιπόδης, Νικόλας Ραντόνας, Δημήτρης (αδελφός του προαναφερθέντος), Νικόλας Πρωτοδικόπουλος, Ανδρόνικος Αθανασίου, Γιάννης Γεμινοσοφίστης, Παπαδημήτρης Μοναγρίδας, Βασίλης Στάθης, Μιχάλης (γιος του προαναφερθέντος), Κοσμάς Λογκίνος, Γιάννης Ραντόνας, Νικόλας (αδελφός του προαναφερθέντος), Στάθης Μεταξάς, Δημήτρης Παπασιμόπουλος, Γιάννης Χαράρης, Χαρτοφύλακας Μερκούρης, Διάκος Τσάβγης (;), Θόδωρος Γαβρίλης, Θόδωρος Πετρόπουλος, άγαμος Θόδωρος Ζακσόπουλος, άγαμος Θεοτόκης Φάλκας, άγαμος Μανώλης Μοναγρίδας, άγαμος Δημήτρης Λαζάρου, άγαμος Δημήτρης αδελφός Γιώργη Λαζάρου, άγαμος Δημήτρης Νικολάου, άγαμος Στάθης Παπασιμόπουλος, άγαμος Σταμάτης Γιωργόπουλος, άγαμος Νικόλας Καλογήρου, άγαμος Θόδωρος Μοναγρίδας, άγαμος Κώστας Αθανασόπουλος, άγαμος Γιώργης Τυροζούμης, άγαμος Θόδωρος Κακατήρας, άγαμος Γιάννης Αργύρης, άγαμος Νικόλας Ποδόχτυπος, χήρα Θοδώρα  σύζυγος Νικόλα, χήρα Άνδρω σύζυγος Σκολάριου.

Νοικοκυριά: 101, Άγαμοι: 18. Χήρες:2

(σ.σ. ως νοικοκυριό –hane, ελογίζετο μια πενταμελής οικογένεια που είχε ένα χωράφι και ένα ζευγάρι βόδια για να το οργώνουν)

Πρόσοδοι: 10787 (άσπρα. Το κάθε άσπρο ήταν ασημένιο Οθωμανικό νόμισμα με βάρος 0,952 γραμμάρια)

Κεφαλικός φόρος: 2987

Αμπέλια του Ιδιοκτήτη: Μέτρο:3, (τέλος:) 720

Μουριές του Ιδιοκτήτη: Τεμάχια 115, (τέλος:) 350

Καρποφόρα δένδρα: Τεμάχια 15, (τέλος:) 30

Δεκάτη αμπελιών: 1980

Δεκάτη σίτου: 3000

Δεκάτη κριθαριού: 458

(Εδώ λείπει η ερμηνεία της λέξης δεκάτη Kazz, πιθανώς κτηνοτροφικό προϊόν;) 644

Δεκάτη φρούτων: 58

Τέλος προστίμων: 100

Τέλος οίνου: 170

Τέλος λιναριού: 200

Ιδιοκτησία Παπαγιωργόπουλου στο προαναφερθέν χωριό: Μύλος:1, Τέλος:30

Ιδιοκτησία Κώστα Κατσιπόδη στο προαναφερθέν χωριό: Μύλος:1, Τέλος:30

Ιδιοκτησία Παπαδημήτρη στο προαναφερθέν χωριό: Μύλος:1, Τέλος:30

 ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

• Ø  Η Δίβρη το 1461, δηλ. πριν από 554 χρόνια ήταν ήδη μια μεγάλη πόλη (με τα μέτρα των πληθυσμών της εποχής εκείνης), γιαυτό και αναφέρεται ως «Μεγάλη Δίβρη». Ίσως να ήταν μέσα στις 10  μεγαλύτερες πόλεις της Πελοποννήσου
• Ø  Ο πληθυσμός της (όπως ακριβώς βγαίνει από τον αριθμό των φορολογούμενων νοικοκυριών και των μεμονωμένων ατόμων) ήταν 525 ψυχές. Ο αριθμός των κατοίκων βγαίνει ως εξής: 101 νοικοκυριά Χ 5 άτομα η οικογένεια = 505 + 18 άγαμοι + 2 χήρες, Σύνολον = 525 άτομα.
• Ø  Ήταν καθαρά Ελληνικό χωριό. Δηλαδή είχε αμιγή ελληνικό πληθυσμό, χωρίς καμιά πρόσμιξη με Αλβανικό (Αρβανίτικο) πληθυσμό που είχε τότε κατακλύσει την Ηλεία και την Πελοπόννησο. Και μάλιστα (όπως βλέπουμε στο βιβλίο του κ. Μπασέτα «το Χελιδόνι», όπου υπάρχουν ακριβή στοιχεία από τα κατάστιχα) στην περιοχή της ορεινής Ηλείας τα αμιγή ελληνικά χωριά μαζί με την Δίβρη ήσαν η Δερβινή, η Κερτίζα, η Γιάρμενα, το Πορετσό και το Γερμοτσάνι.
• Ø  Λύεται πλέον η απορία μας για το πώς πήραν την ονομασία τους οι συνοικίες (γειτονιές, μαχαλάδες) της Δίβρης. Οι «Περδικαράδες» από το όνομα Περδικάρης (7 νοικοκυριά με το όνομα αυτό), οι «Λαζαράδες» από το όνομα Λαζάρου (6 νοικοκυριά με το όνομα αυτό), επίσης βρίσκουμε το όνομα Καρυανός για τους «Καρυανάδες», Γκρούσκας για τους «Γκρουστάδες», Βασιλάκης για τους «Βασιλαίους»...
• Ø  Τα πολυπληθέστερα νοικοκυριά είχαν τα ονόματα: Περδικάρης 7 οικογένειες, Λαζάρου 6 οικογένειες, Μοναγρίδας 5 οικογένειες (μέσα ένας παπάς), Καλογήρου 4 οικογένειες...
• Ø  Σχεδόν όλα τα μικρά ονόματα ήσαν χριστιανικά (Δημήτρης, Γιάννης, Γιώργης, Κώστας κλπ). Υπήρχαν όμως και περίεργα ονόματα (όπως π.χ. Χαρτοφύλακας ή Ακίνδυνος)
• Ø  Ένα μεγάλο μέρος των επωνύμων λήγει στο –όπουλος (Εξαρχόπουλος, Νομικόπουλος, Πρωτοδικόπουλος) και άλλα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για την πολυποικιλότητα...., όπως Μοναγρίδας, Ραντόνας, Χάρκας και ακόμη βρίσκουμε ονόματα που τέλειωσαν προ πολλού, όπως π.χ. Μπιτσικούλης, Μερκούρης... Επίσης βλέπουμε μερικά να φωνάζουν από μακρυά ...ελληνικότητα, όπως π.χ. Ποδόχτυπος, Τυροζούμης, Σκολάριος κ.ά.
• Ø  Το μεγαλύτερο μέρος των επωνύμων (περίπου το 85%) δεν υπάρχουν στη σημερινή Δίβρη ή την Διασπορά (σ.σ. άλλωστε, όπως έχουμε επισημάνει και άλλοτε, ακόμη και πολύ αργότερα το 1827 που έχουμε στοιχεία το 60-70% των επωνύμων ήταν και τότε διαφορετικά των σημερινών).
• Ø  Βρίσκουμε 3 παπάδες (παπαΑντρέας, παπαΓιάννης, παπαΔημήτρης)
• Ø  Μαθαίνουμε τα προϊόντα που παρήγαγαν οι διβριώτες της εποχής εκείνης. Με προεξάρχοντα το κρασί (αμπέλια), σιτάρι, κριθάρι, λινάρι αλλά και κουκούλια μεταξοσκωληκοτροφίας (φορολογούσαν τις μουριές), ακόμη και τα καρποφόρα δέντρα (φρούτα)
• Ø  Η Δίβρη είχε τότε τρεις (3) μύλους
• Ø  Πλήρωνε προσόδους το χωριό, αλλά και κεφαλικό φόρο (από 25 άσπρα κάθε νοικοκυριό και οι άγαμοι, και από 6 άσπρα οι χήρες)... (σ.σ. αργότερα όταν η Δίβρη ήταν «Μαλικιανές» και υπαγόταν απ΄ ευθείας στην Σουλτάνα Βαλιδέ δεν πλήρωνε την δεκάτη, όπως τα γύρω χωριά)

 Ελπίζουμε σε ένα προσεχές Συνέδριο (ή ΗΜΕΡΙΔΑ) στο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» να καλέσουμε ειδήμονα Τουρκολόγο Καθηγητή για περισσότερα και πλέον τεκμηριωμένα στοιχεία.