Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ "ΣΤΙΣ 18 ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΌ!.." ΤΟ 1974, Η "ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ" ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟ 1981 ΚΑΙ Η "ΣΟΣΙΑΛΗΣΤΡΙΚΗ" ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΟ 2011...

Η οραματική μας ουτοπία του 1974, με το σύνθημα "Στις 18 σοσιαλισμό", σήμερα έγινε ο καθημερινός μας εφιάλτης...
Ο ανεπανάληπτος ΚΥΡ τα λέει όλα...
 Το πρώτο έτος της Μεταπολίτευσης, Νοέμβριο μήνα έγιναν οι πρώτες εκλογές μετά την εφτάχρνονη Χούντα των συνταγματαρχών. Τότε ήταν που ένα σημαντικό μέρος του λαού (πιστεύω ότι μέσα σε αυτούς ήταν και "ανθός" της ελληνικής νεολαίας) πήγε με το νεοσύστατο ΠΑΣΟΚ στις εκλογές με το σύνθημα "Στις 18 σοσιαλισμό!"... 
 Καλό είναι να θυμίσουμε στους σύγχρονους δημοσιογράφους και δημοσιογραφούντες ότι το σύνθημα αυτό ειπώθηκε για εκείνες τις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου του 1974, γιαυτό και περιμέναμε την επομένη την 18η, την ...έλευση του σοσιαλισμού στην τάλαινα χώρα και όχι για τις νικηφόρες εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981 που τότε ήρθε ο ..."σοσιαλισμός" επενδεδυμένος με όλη του την Κυβερνητική μεγαλοπρέπεια. 
 Έτσι λοιπόν, φέτος έκλεισαν 30 χρόνια από την άνοδο στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ και 37 χρόνια από τότε που βοούσε μεσούρανα (και υπό "τον φόβο των Ιουδαίων") το ουτοπικό αυτό σύνθημα...
 Ο υπογράφων, θερμός θιασώτης της "ουτοπίας" και μη έχοντας συναίσθηση τι θα πει στην πράξη σοσιαλισμός, ρομαντικός ιδεολόγος και (επιπολής) μαθητευόμενος των κειμένων των μεγάλων παγκόσμιων διαννοητών Μαρξ, Ρόζας Λούξεμπουργκ κ.ά., "στρατεύτηκα" κι εγώ και μη έχοντας τα φόντα αλλά με μοναδικά όπλα και εφόδια τον ενθουσιασμό για κοινωνική προσφορά, κατέβηκα ως υποψήφιος βουλευτής σε μια ιστορική γειτονιά για τους αγώνες και την φτωχολογιά της, αυτήν της Β΄ Πειραιώς, παρέα με την αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη (η οποία μάλιστα -ειρήσθω εν παρόδω- έβαλε και "βέτο" για την συμμετοχή μου...)
Προσέξτε καμάρι και ματιά (βλέπω στο βάθος  την ουτοπία  του επερχόμενου
..."στις  18 σοσιαλισμό"), πλην ματαίως!...  Ευτυχώς ξύπνησα πολύ ενωρίς και γλίτωσα
την "μνημονιακή-τροϊκανή" δοκιμασία των σημερινών εθνοπατέρων.
 Βεβαίως το παρόν σημείωμα δεν το γράφω για να πω την προσωπική μου ιστορία που άλλωστε δεν έχει ενδιαφέρον για τους πολλούς.   Το γράφω για να επαναδημοσιεύσω, ένα πολιτικό μου κείμενο (από τα 25 που περιέχονται στο βιβλίο μου "ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΑΥΤΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ Ο ΜΙΚΡΟΣ... ή περι σταδιακής πολιτικής εξαθλίωσης ψυχών και συνειδήσεων). Το παρακάτω κείμενο είναι γραμμένο το έτος 1986 (όταν ήδη είχα ...ξεπεζέψει από το τρένο), αλλά σε εποχή που ήμουν ακόμη αμετανόητος ουτοπικός "σύντροφος". Και σήμερα βεβαίως παραμένω σταθερά στην ίδια ιδεολογική-πολιτική γραμμή (αλλά πλέον ξύπνιος, υποψιασμένος και όχι ονειρευόμενος). Το άρθρο περιέχει αρκετά ενδιαφέροντα (λέω εγώ) και κυρίως γύρω από πρωτόγνωρες πολιτικές-κομματικές νουθεσίες, τον περιβόητο πρώτο ΔΕΚΑΛΟΓΟ που οδηγούσε ...κατ΄ ευθείαν στον σοσιαλισμό!... Τότε, το 1986, το κείμενο δημοσίευσε η μεγαλύτερης κυκλοφορίας εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" και μάλιστα στη πιο σοβαρή στήλη της, σελ. 9 ("Ανάλυση στα γεγονότα"). Διαβάστε.
 Αυτά το 1986. Σήμερα ίσως ηχούν περίεργα, πλην έχουν μια  ιδιαίτερα δραματική (ίσως και προφητική ή τραγελαφική) νότα. Με μια θεμελιώδη διαφορά, ότι ποτέ δεν πέρναγε απο μυαλό μας ο σημερινός αρμαγεδώνας, ο εφιάλτης που δυναστεύει τη ζωή του Έλληνα πολίτη, εν έτει 2011. Μας περιμένουν χρόνοι δίσεχτοι!...
Σωτήρης Σωτηρόπουλος ΔΙΒΡΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου