ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013. Διαβάστε την 15ήμερη ηλεκτρονική εφημερίδα " ο τελάλης Γιάννης Τσετσέλης"...

Ο αείμνηστος και σπουδαίος άνθρωπος της Δίβρης
κουρέας Αργύρης Κοσμάς, σε φωτογραφία του την
δεκαετία του 1980 (από μια εκδρομή Διβριωτών που
ο ίδιος είχε διοργανώσει  στο Ναύπλιο - Φωτ. Βασ. Σπυρόπουλου)

ΚΑΘΕ 2^η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΣ ΜΙΛΑΕΙ

«ο τελάλης της Δίβρης Γιάννης Τσετσέλης»

Η ΝΕΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ

( Έτος 1ο - Aρ. Φύλλου 8)

Όταν ο Δήμος Αρχ.Ολυμπίας, οιυπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες, η τοπική κοινωνία και η Κοινότητα  κοιμούνται και αδιαφορούν, εμείς επαγρυπνούμε και ενδιαφερόμαστε...

Και δια της εφημερίδας με τον ανωτέρω τίτλο:

 Θα σας ενημερώνουμε για μικρά και 

μεγάλα 

θέματα της κωμόπολης και θα 

επεμβαίνουμε

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

            Γιατί διαλέξαμε, αυτό το περίεργο τίτλο της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας;

            Ο Γιάννης Τσετσέλης, για όσους δεν τον γνώρισαν, ήταν μια εμβληματική μορφή, μια «γραφική» (με την πιο καλή έννοια) φιγούρα της παλιάς καλής Δίβρης που έζησε και άφησε το ίχνος του επί πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα. Ενδεχομένως το όνομα «Τσετσέλης» να έχει περάσει σε πολλούς με κάποια απαξία, ως ενός φτωχού, καταφρονεμένου και όχι έξυπνου συμπολίτη μας. Ήταν όμως, από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες που άφησαν εποχή στην ιστορική κωμόπολη. Ελπίζουμε να δοθεί ευκαιρία να γράψουμε για την ψυχοσύνθεση, την καλοσύνη και να ξετυλίξουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σημαντικές πτυχές της πολυσήμαντης αυτής προσωπικότητας, με τη διήγηση περιστατικών (το πλείστον σπαραξικάρδιων)  που σημάδεψαν όχι μόνο τον ίδιο αλλά όλη την τοπική κοινωνία της Δίβρης. Σήμερα θα περιοριστούμε σε λίγα.

            Ξεκινώντας αυτή τη μόνιμη ενημερωτική στήλη κάνουμε γνωστό στους εκλεκτούς αναγνώστες της «ΝΕΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», ότι ο Γιάννης Τσετσέλης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο επίσημος εκφωνητής, ο τελάλης της Δίβρης, δηλ. ο άνθρωπος που διαλαλούσε με την χαρακτηριστική και πολλές φορές ακατάληπτη φωνή του («ψεύδιζε» λίγο), όλα τα σημαίνοντα γεγονότα και τις ανακοινώσεις (ως είδος μεγαφώνου) που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της Κοινότητας, χαρούμενα ή άσχημα νέα της ζωής της κωμόπολης, η αναγγελία προσωπικής εργασίας, η διανομή νερού για άρδευση κλπ, κλπ. Ήταν με λίγα λόγια η φωνή της συνείδησης της «Αγοράς» της Δίβρης. Ο ίδιος σχεδόν μοναχικός στη ζωή του και πάμφτωχος, για πολλές δεκαετίες ήταν ο «θεληματάς» (κι εδώ με την καλή έννοια) για να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον και μάλιστα έχει μείνει παροιμιώδες σε διβριώτες και παραθεριστές (στους οποίους ήταν συμπαθέστατος) το περιβόητο «τσετσελόσημο» όπως είχε καθιερωθεί να λέγεται το φιλοδώρημα ή μπουρμπουάρ που έπαιρνε   ευχαρίστως όποιο κι αν ήταν και χωρίς γογγυσμόν…

Τα θέματα που θα παρουσιάζουμε θα είναι τηλεγραφικά διατυπωμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συλλέγουμε, μαζί με τις συνοδεύουσες φωτογραφίες (παλιές και σημερινές) Σε μερικά θα υπάρχει μεγαλύτερη έκταση, ιδίως όταν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η χαρακτηριστική φωνή του αείμνηστου Γιάννη Τσετσέλη θα αντηχεί στεντόρεια σε λόγγους και λαγκαδιές όπως τότε, τον παλιό καλό καιρό…        Συνεχίζουμε.

ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ, ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ  ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΑΠΌ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ «ΤΕΛΑΛΗ» ΜΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΕΤΣΕΛΗ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΦΡΟΝΕΜΕΝΗΣ «ΨΥΧΟΥΛΑΣ», ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ  ΔΙΒΡΗΣ…

«ο Γιάννης Τσετσέλης και η δασκάλα της Μπαρμπότας», αλλά και ο «μεσολαβητής» κουρέας Αργύρης Κοσμάς…

Ο Γιάννης Τσετσέλης, ως γνωστόν, ήταν αγνός και αφελής… Βεβαίως πάνω στην αφέλειά του πίστεψε τα «πειραχτήρια» τους διβριώτες (πολλές φορές με επικίνδυνες υπερβολές) που του έβαλαν στο μυαλό ότι τον συμπαθούσε η δασκάλα που υπηρετούσε στο Δημοτικό Σχολείο της Μπαρμπότας (Αμυγδαλής), γιαυτό και όταν έστελναν με το Λεωφορείο του Πύργου κάποιο δέμα στη δασκάλα, ο Γιάννης το έπαιρνε με μεγάλη προθυμία και μια και δυο το πήγαινε ψηλά  από το Διάσελο στη Μπαρμπότα, περιμένοντας να δει ερωτική ανταπόκριση από τη δασκάλα, αλλά εις μάτην… Μια από τις πολλές φορές οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι διβριώτες, όταν τους ρώτησε πως θα μπορέσει «να ρίξει» τη δασκάλα, του είπαν με μεγάλη φυσικότητα: «Ρε Γιάννη είναι απλό, όταν της πας το δέμα τη στιγμή που θα το δώσεις θα την αρπάξεις και θα την δαγκώσεις λίγο στο λαιμό και από κει και πέρα τα πράγματα θα είναι εύκολα…». Βέβαια εδώ που τα λέμε, και η δασκάλα του «κούναγε λίγο την ουρά της» για να της κάνει τα θελήματα.

Ο αξέχαστος Γιάννης Τσετσέλης -Φωτογραφία Χρύσ. Ταβλά

Το πήρε στα σοβαρά ο Γιάννης, και μια μέρα με το δέμα στα χέρια διάβηκε με βιασύνη το Διάσελο και βρέθηκε μέχρι που να πεις κύμινο στο Σχολείο της Μπαρμπότας. Και πριν προλάβει η δασκάλα να ευχαριστήσει το Γιάννη, την αρπάζει από τους ώμους και όπως του είχαν πει την δαγκώνει στο λαιμό!.. Βερβέριξε η δασκάλα και άρχισε να φωνάζει έξαλλη και φοβισμένη, μέχρι που κατέφτασε ο αείμνηστος παπα-Νίκος Τσάμης που τότε λειτουργούσε στην ενορία της Μπαρμπότας και έσωσε την κατάσταση…

Ο καημένος ο Γιάννης, κατάλαβε ότι είχε κάνει κάποιο μεγάλο κακό και  όπου φύγει φύγει, έφτασε λαχανιασμένος στη Δίβρη, όπου εν τω μεταξύ είχε ειδοποιηθεί ο Αστυνόμος και τον έψαχνε. Ο Γιάννης, που να κρυφτεί και που να πάει; Αμέσως σκέφτηκε, ένα σπουδαίο Διβριώτη που είχε μεν απεριόριστο χιούμορ αλλά και απέραντη καλοσύνη και ευγένεια ψυχής, τον κουρέα αείμνηστο Αργύρη Κοσμά, το Κουρείο του οποίου ήταν καταφύγιο για όλους… 

Η νεολαία της Δίβρης την δεκαετία του 1920-1930. Ο Αργύρης Κοσμάς
            διακρίνεται τρίτος από αριστερά. Δίπλα του ο αδελφός επίσης κουρέας
Κώστας Κοσμάς. Πρώτος από αριστερά ο Μήτσος Τσίγκανος
       ("Ράφτης") και ο τελευταίος δεξιά ο μετέπειτα ιερέας παπαΝίκος Τσάμης
(τους άλλους δεν μπορέσαμε να γνωρίσουμε - Φωτ Δημ. Τσάμη)

Μπήκε φουριόζος στο Κουρείο, κλαμένος και  φοβισμένος. Το και το, Αργύρη μου του λέει, τώρα θα με πιάσουν και θα με κλείσουν στο κρατητήριο. Και ο Αργύρης ο Κοσμάς ευγενικός, ψύχραιμος, ετοιμόλογος και ευρηματικός του είπε εν τω άμα: « Σώπα ρε Γιάννη, μη στενοχωριέσαι, το πολύ πολύ να στη φορτώσουν (εννοώντας το πολύ πολύ να την παντρευτεί!!!) τη δασκάλα»… Αυτό ήταν, έλαμψε από χαρά ο Γιάννης βγήκε έξω στην Αγορά και τραγούδαγε με την χαρακτηριστική φωνή του χαρούμενος, «θα πάρουμε τη δασκάλα, τη δασκάλα να την πάμε στα νησιά…».

Όμως, με τη μεσολάβηση του σπουδαίου ιεροφιλόσοφου  Παπα-Νίκου, του Αργύρη Κοσμά και άλλων πείστηκε η δασκάλα να αποσύρει την κατηγορία, συμφώνησε  και ο Αστυνόμος και το θέμα έληξε ειρηνικά, χωρίς να τιμωρηθεί ο Γιάννης. Ήταν όμως για την «Αγορά» της Δίβρης ένα θέμα ευχάριστης και χαλαρής  συζήτησης επί μήνες… 

  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013

(Φωτο-ρεπορτάζ)

v "Τα όνειρά μας τα φτερά μας.....κείμενο των μαθητών Γυμνασίου - Λυκείου της Λαμπείας".

(Και ένα σχόλιο δικό μας)…

(σ.σ.δημοσιεύτηκε στην Ιστοσελίδα «ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΙΑ» την 1^η Οκτωβρίου 2013)

Γιατί κάνουμε κατάληψη.. 

Σήμερα (27/09/13) και χθες (26/09/13) στο σχολείο μας ,Γυμνάσιο-Λυκειακές τάξεις Λαμπείας, έλαβε χώρα κατάληψη με αφορμή κάποια γεγονότα που συνέβησαν στην χώρα μας τον τελευταίο καιρό. 

Συγκεκριμένα θέλουμε να εκφράσουμε την αντίθεση μας σε δύο τομείς: 

1)Το Νέο Σχολείο:  Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου πάνω στο θέμα http://www.minedu.gov.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=402&lang=el . Το νέο αυτό <<αξιοκρατικό>> σύστημα θα στερεί από το 70% των νέων της χώρας μας για μία μόρφωση ανώτερη από αυτή του γυμνασίου. . Επίσης όσοι καταφέρουν να εισαχθούν στο λύκειο θα είναι αναγκασμένοι να θυσιάσουν την περίοδο της εφηβείας τους υποχρεωμένοι να μετατραπούν, όπως κατά γράμμα αναφερόταν στην εν λόγω ιστοσελίδα, σε μικροί επιστήμονες! . Επίσης η πλειοψηφία των μαθητών θα είναι αναγκασμένη να παραχωρήσει τις προνομιακές θέσεις εργασίας στο μικρό αυτό ποσοστό μαθητών που θα έχουν απολυτήριο λυκείου. Ακόμα με το να δίνεται μόνο στο 30% των νέων η δυνατότητα μόρφωσης το παραπάνω σενάριο θα πραγματοποιηθεί με ακόμα μεγαλύτερη ισχύ. Θα δημιουργηθεί δηλαδή μία Ελλάδα γεμάτη φτηνά εργατικά χέρια (λόγω του χαμηλού επιπέδου μόρφωσης τους) που θα εκμεταλλεύονται από ξένους επενδυτές ή και εγχώριους. Τέτοια φαινόμενα συναντώνται μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες 
. Τέλος μέσω της υποβολής των μαθητών σε ετήσιες πανελλαδικές εξετάσεις θα ενισχυθεί η παραπαιδεία.

2)Οι συγχωνεύσεις σχολείων:  . Το σχολείο μας παρότι είναι μικρό -και γι' αυτό το λόγο απειλείται κάθε έτος με συγχώνευση- εξυπηρετεί σημαντικό αριθμό μαθητών της περιοχής. Το κλείσιμο ενός τέτοιου σχολείου θα αναγκάσει δεκάδες μαθητών να επιβληθεί σε μια ολόκληρο χωριό τα νέα του παιδιά και θα ενισχυθεί το φαινόμενο της απομάκρυνσης των νέων από την επαρχία. Πολλοί από τους καθηγητές μας απειλούνται με απόλυση και έχουν γίνει απεργίες από την πλευρά τους γι' αυτό το θέμα. Ως μαθητές θεωρούμε πως πρέπει να στηρίξουμε τον αγώνα τους. Από το Σήμερα στο Νέο Σχολείο με Πρώτα τον Μαθητή minedu.gov.gr Αν τώρα αποδεχτούμε την παρούσα κατάσταση (οικονομική και κοινωνική),παραδεχτούμε την ήττα μας σε αυτήν  την μάχη(της παιδείας) και εξακολουθήσουμε να βρισκόμαστε στο ίδιο λήθαργο,παραδομένοι,ο πόλεμος  χάθηκε...! Τα όνειρα μας είναι τα φτερά μας! δεν πρόκειται να επιτρέψουμε σε κανέναν ούτε να τα καπηλευτεί ούτε να παίξει μαζί τους!
Μαθητές Γυμνασίου-Λυκείου Λαμπείας  Διαβάστε περισσότερα: http://www.alfavita.gr

αναρτήθηκε από Antreas Athanasopoulos στις 8:14 μμ την 1 Οκτ 2013

Το αρχιτεκτονικό αριστούργημα του Γυμνασίου Λαμπείας (Πρώην "Παρθεναγωγείο")
          κτίσμα του 1907, δαπάναις "Κληροδοτήματος Ανδρέου Συγγρού" , ενηγέρθη επί
Υπουργού Παιδείας του διβριώτη Ανδρέα Στεφανόπουλου

Το δικό μας σχόλιο

Αγαπητή "ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΙΑ"

Ειλικρινά χαίρομαι γιατί οι μαθητές του Γυμνασίου-Λυκείου της ιδιαίτερης πατρίδας μου, διαμαρτύρονται αγωνιστικά σε αυτή την κρίσιμη περίοδο για την χώρα και την Εκπαίδευση, συμπαρατασσόμενοι με τους Καθηγητές τους στο δίκαιο αγώνα τους.

Θα μου επιτρέψετε όμως να παρατηρήσω, ότι ο υψιπετής και εντυπωσιακός τίτλος των μαθητών του ιστορικού Γυμνασίου Λαμπείας "Τα όνειρά μας τα φτερά μας..." είναι πολύ βαρύς και ίσως αναντίστοιχος της μέχρι τώρα πορείας της εν λόγω μαθητικής νεολαίας και εν γένει της Εκπαιδευτικής Κοινότητας του εν λόγω Γυμνασίου-Λυκείου. Και θα εξηγηθώ εν ολίγοις.

Πρώτον, έχω κάποιες αμφιβολίες αν το δημοσιευόμενο κείμενο διαμαρτυρίας με τα δύο κύρια αιτήματα είναι αυθόρμητη έκφραση απόψεων των ίδιων των μαθητών ή είναι ένας γενικός "μπούσουλας" (αντιγραφή) κειμένου προς χρήση... Παρότι δεν διαφωνώ με το περιεχόμενό του.

Δεύτερο και σπουδαιότερο, θα ήθελα οι διαμαρτυρόμενοι μαθητές (έστω και με τον έσχατο αυτό δυναμικό τρόπο της κατάληψης) αλλά και οι ευάριθμοι Καθηγητές τους  να είχαν από πολύ καιρό δείξει την αγωνιστική ευαισθησία τους στα "του δικού τους οίκου", δηλ. του Γυμνασίου τους για μείζονα προβλήματα που αφορούν τη δική τους καθημερινή εκπαιδευτική ζωή, σε θέματα όπως:

α) Πως ανέχονται και δεν διαμαρτύρονται που κάνουν μάθημα σε άθλιες αίθουσες "κλουβιά" των 12τ.μ. ;

β) Πως δεν βλέπουν ότι έχουν φυτρώσει αγριοσυκιές στην κεντρική είσοδο του Γυμνασίου τους και ο περιβάλλων χώρος που ζούνε ρυπαίνεται και όζει; Πως δεν βλέπουν την κατάντια του σπουδαίου παραδοσιακού αρχιτεκτονικού κτίσματος που κάνουν μάθημα; Και πως ανεχθήκανε (αν δεν σιγοντάρανε)την δημιουργία της παράνομης παράγκας της δήθεν "αίθουσας φυσικών επιστημών" και την κατασπατάληση ευρωπαϊκών δαπανών;

Ιδού!, η θλιβερή πρόσοψη του Γυμνασίου, με τις αγριοσυκιές
           στην είσοδο και το φουγάρο που δεν το βλέπουν οι αγωνιζόμενοι
          καθηγητές και οι καταληψίες μαθητές, να διαμαρτυρηθούν....

γ)Πως δεν ενδιαφέρονται και δεν πιέζουν τον Δήμο και την Πολιτεία για την λειτουργία πλήρους και αυτόνομου Λυκείου (τώρα είναι Λυκειακές τάξεις) και αγνόησαν προκλητικά  τις δικές μας τεκμηριωμένες βοηθητικές προτάσεις που τους στείλαμε; Και που αφορούν το 2ο προβαλλόμενο αίτημά τους;

θα μπορούσαμε να πούμε περισσότερα, αλλά ο χώρος πολύτιμος.

Ευχόμαστε πάντως, ο αγώνας των Εκπαιδευτικών και μαθητών να έχει αποτέλεσμα τουλάχιστον σε πανελλαδικό επίπεδο..

Σωτ. Σωτηρόπουλος Πρόεδρος του "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ"

v Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΕΚΚΛΗΣΗ για την ανακατασκευή της βρύσης «Πάνω Γαβροβίκος» Γκρουστάδων, βρίσκει συγκινητική ανταπόκριση…

Στον προηγούμενο «τελάλη», στο ήδη κυκλοφορήσαν περιοδικό «ΔΙΒΡΗ» (τ.141, Ιούλιος- Σεπτέμβριος 2013) αλλά και με ταχυδρομική επιστολή στους απανταχού Γκρουσταδιώτες (που δεν είναι συνδρομητές της «ΔΙΒΡΗΣ») αναγγείλαμε με κάποιες λεπτομέρειες και φωτογραφικό υλικό την απόφαση του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ» με την ευγενική προτροπή συμπατριωτών (κυρίως του διβριολάτρη μηχανικού κ. Χρύσανθου Ταβλά), να ανακατασκευάσουμε εκ βάθρων την ιστορική βρύση και να διαμορφώσουμε τον περιβάλλοντα χώρο με εξέδρα κλπ, ως ένα τόπο αναψυχής και διασκέδασης, αναβιώνοντας ένα ενδιαφέρον και νοσταλγικό παρελθόν.

Τα πρώτα μηνύματα που παίρνουμε, είναι λίαν ευοίωνα και ενθαρρυντικά για την οικονομική και ηθική ενίσχυση της προσπάθειας. Σε επόμενη ανάρτηση, ίσως έχουμε να πούμε τις πρώτες  συνεισφορές των συμπατριωτών και φίλων και μάλιστα σε μια εποχή δεινής οικονομικής κρίσης. Και η δημιουργία έργων ευποιίας σήμερα έχουν μεγαλύτερη αξία και σημασία

Αυτή τη στιγμή, είναι σκόπιμο και υποχρεωτικό να δημοσιεύσουμε μια λακωνική και λίαν συγκινητική επιστολή που μας έστειλε η αξιότιμη Κυρία Ειρήνη Τρίκη, μη έχουσα καμιά σχέση με την Δίβρη, εκτός του ότι ήταν το 2010 Σύνεδρος στο «ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΗΛΕΙΑΣ» που έγινε στο «Πνευματικό Κέντρο Δίβρης» και έκανε εξαιρετική Ανακοίνωση για το βιβλίο του αείμνηστου Δήμαρχου Τάση Καζάζη «Οι Γερμανοί στην Ηλεία». Η επιστολή έχει ως εξής:

Αξιότιμε και αγαπητέ κ. Σωτηροπουλε,

Ευχαριστώ για την ανελλιπή αποστολή του περιοδικού Δίβρη. Η καθόλα αξιέπαινη προσπάθειά σας για την αποκατάσταση της εν λόγω βρύσης είμαι σίγουρη ότι θα βρει συμπαραστάτες και υποστηρικτές. Εντός των προσεχών ημερών θα σας αποστείλω ένα μικρό ποσό για το σκοπό αυτό. Είστε αξιοθαύμαστος...

Με βαθιά εκτίμηση

Ειρ. Τρικη

Επί πλέον, με την ευκαιρία θα παραθέσουμε ένα καταπληκτικό απόσπασμα από δημοσίευμα της εφημερίδας «ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ» του 1910 (δηλ. πριν 103 χρόνια) που περιγράφει τις βρύσες της Δίβρης (πρόκειται ονομαστικά για τις βρύσες «Κάτω Γαβροβίκος» -όπως λέει στις υπώρειες της Φολόης, εννοώντας το βουνό Αγ. Κωνσταντίνος, Λοζίσσος- και της «Ράχης» Λαζαράδων) και τους ευεργέτες-δωρητές διβριώτες. Απολαύστε το:

v ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ του 15ημέρου από 20 Σεπτεμβρίου έως Οκτωβρίου

·        Θάνατοι:

Έφυγε ο Βασίλης Ανδρ. Πούλος, ετών 52 από την Μπαρμπότα (Αμυγδαλή) όπου και κηδεύτηκε.

v Επιτυχίες νέων συμπολιτών σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ:

·        Η Μαρία Πετροπούλου (του Αρίστου, από τους Λαζαράδες Δίβρης) πέτυχε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας)

Θερμά συγχαρητήρια και ευχές για επιστημονική ανέλιξη και επαγγελματική προκοπή

(σ.σ. Επειδή ενδεχομένως να υπάρχουν και άλλες επιτυχίες που δεν γνωρίζουμε, παρακαλούμε να μας ενημερώνετε) 

v Την προσεχή Κυριακή (6-10-2013) συζητούνται στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αρχ. Ολυμπίας δυο σημαντικά θέματα της Δίβρης: Το έργο «Ανάπλαση του κεντρικού δρόμου» δαπάνης 1 εκατ. Ευρώ και ο δρόμος προς «αρχοντικό Πετραλιά» 180.000 Ευρώ.

Όπως έχουμε ενημερώσει τον Δήμαρχο και την Δ/νση Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Αρχ. Ολυμπίας με έγγραφά μας και τεκμηριωμένα στοιχεία, αναφέροντας τις απόψεις και τη θέληση των συνδημοτών μας και ελπίζοντας να ληφθούν οι πλέον σωστές αποφάσεις.

Και τα δυο αυτά έργα θα ωθήσουν προς τα εμπρός την ανάπτυξη και την πρόοδο της ιστορικής κωμόπολης, αρκεί να κατασκευαστούν με όλους τους δημοσιονομικούς, τεχνικούς και νόμιμους τρόπους, ώστε και οι πιστώσεις να μη χαθούν, να αξιοποιηθούν σωστά και  εν τέλει να ικανοποιηθούν οι συμπολίτες μας στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.

v Σιγά-σιγά ξηλώνουν τις υποδομές και αφήνουν να ρημάζει  το «αμαρτωλό» και απροσάρμοστο στο περιβάλλον της ιστορικής κωμόπολης, κτίριο του Δημαρχείου Λαμπείας…

Γνωστή και «πονεμένη» η ιστορία της κατασκευής αυτού κτιρίου με τις ουρανομήκεις «αμαρτίες» του (εργολαβικές παρεκτροπές και «αρπαχτές», χωρίς οικοδομική άδεια και άλλες νόμιμες αδειοδοτήσεις, με αρχιτεκτονικό σχέδιο μοντέρνας γειτονιάς της …Γενεύης, με άθλιες κατασκευές και υπόγειο για …βαρκάδα,  χωρίς αίθουσα Εκδηλώσεων κλπ, κλπ) που ευτυχώς παρενέβη το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» και περιέσωσε κάποια πράγματα, όπως π.χ. επένδυση με πέτρα κάποιων σημείων, ξύλινα κουφώματα, κεραμοσκεπή, ώστε να δένει κάπως με το περιβάλλον… Ας είναι.

Σήμερα λοιπόν, με την κατάργηση του Δήμου, «φυτοζωεί» κι εγκαταλείπεται οσημέραι. Μαθαίνουμε ότι του πήραν ακόμη και το φωτοτυπικό του μηχάνημα, η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξαφανίστηκε (ίσως ο κεντρικός Δήμος Αρχ. Ολυμπίας είναι … «Ευρωσκεπτικιστής») και γενικά το κτίριο ασυντήρητο όπως μένει, σε λίγο θα φαντάζει ως ένα …μοντέρνο ερείπιο!...

Το περίεργης εμφάνισης και ..."εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόν" πρώην
         Δημαρχείο Λαμπείας, χωρίς την σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αρχίζει να ρημάζει...

Και είναι κρίμα, ένα τέτοιο …περικαλλές κτίριο (πού μάλιστα πήρε και αρχιτεκτονικό βραβείο!!) και φιλοξένησε Δημάρχους του αναστήματος ενός Ν. Παναγούλη, ενός Π. Παπαζαφείρη (ο άλλος αλήστου μνήμης Στ. Παπανικολόπουλος δεν πρόλαβε να το χαρεί, παρότι το ξεκίνησε) και τόσων άλλων (εγγράμματων, …άντε του Δημοτικού) Αντιδημάρχων και  Προέδρων Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά και Προέδρων Τοπικών Συμβουλίων, είναι κρίμα, λέμε, να  ένα τέτοιο κτίριο που στοίχισε στον Έλληνα φορολογούμενο πολίτη πάνω από 1 εκατομμύριο Ευρώ, να εγκαταλείπεται και να  στέκει εκεί, ως ένα μνημείο κρατικής ασυδοσίας και τοπικής ανοχής και ασχήμιας…

v Διορθώσεις «ημαρτημένων»… Ο Αη-Γιάννης ο Θεολόγος Μοστενίτσας έγινε, εκ παραδρομής, Αη-Γιάννης ο Πρόδρομος…

Κάναμε ένα λάθος. Σε προηγούμενη ανάρτηση μας, βλέπε (http://sotirissotiropoulos.blogspot.gr/2013/07/blog-post_20.html) αλλά και στο περιοδικό "ΔΙΒΡΗ" και με τον τίτλο «ΑΗ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΤΕΝΙΤΣΑΣ, ναός ευσεβούς λατρείας ή σύμβολο ματαιοδοξίας και μωροφιλοδοξίας;» γράψαμε ότι ο …περίπυστος ναός είναι του Αη-Γιάννη του Προδρόμου, ενώ είναι του Αη-Γιάννη του Θεολόγου…

Ζητάμε συγνώμη. Μας μπέρδεψαν οι ίδιοι οι φίλοι Μοστενιτσάνοι (Ορειναίοι) αφού γιορτάζουν 3-4-5 φορές το χρόνο τον Άγιό τους. Είναι ευκαιρία με την διόρθωση αυτή να ξαναδιαβαστεί το κείμενό μας και ίσως πάρουμε και τις απαντήσεις μας για τις δαπάνες του πλούσιου Αγίου τους (και ο Ιωάννης ο Θεολόγος, κι αυτός φτωχός ήταν)