Εξώφυλλο: Μια
φαντασμαγορική φθινοπωρινή φωτογραφία, ακριβώς στο «λιόγερμα» στην γειτονιά της
Διβρης «Γκρουστάδες»... Είναι η ώρα (ποιητικά το λένε «μούχρωμα») που στην
υπόλοιπη Δίβρη ο ήλιος έχει φύγει από τους Μαχαλάδες και μόνο στους
«Γκρουστάδες» κάποιες ακτίνες του, ξεφεύγουν από το «Διάσελο» και δίνουν τις
τελευταίες ανταύγειες στην ευλογημένη από τη φύση γειτονιά (πρώτη αντικρύζει
τον ήλιο, τελευταία τον αποχαιρετά...)
ΚΑΘΕ 2η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΣ ΜΙΛΑΕΙ
«ο τελάλης της Δίβρης Γιάννης Τσετσέλης»
Η ΝΕΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ
( Έτος 1ο - Aρ. Φύλλου 14)
Όταν ο Δήμος Αρχ.Ολυμπίας, οιυπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες, η τοπική κοινωνία και η Κοινότητα κοιμούνται και αδιαφορούν, εμείς επαγρυπνούμε και ενδιαφερόμαστε...
Και δια της εφημερίδας με τον ανωτέρω τίτλο:
Θα σας ενημερώνουμε για μικρά και
μεγάλα
θέματα της κωμόπολης και θα
επεμβαίνουμε
ΠΡΟΛΟΓΟΣ:
Γιατί διαλέξαμε, αυτό το περίεργο τίτλο της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας;
Ο Γιάννης Τσετσέλης, για όσους δεν τον γνώρισαν, ήταν μια εμβληματική μορφή, μια «γραφική» (με την πιο καλή έννοια) φιγούρα της παλιάς καλής Δίβρης που έζησε και άφησε το ίχνος του επί πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα. Ενδεχομένως το όνομα «Τσετσέλης» να έχει περάσει σε πολλούς με κάποια απαξία, ως ενός φτωχού, καταφρονεμένου και όχι έξυπνου συμπολίτη μας. Ήταν όμως, από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες που άφησαν εποχή στην ιστορική κωμόπολη. Ελπίζουμε να δοθεί ευκαιρία να γράψουμε για την ψυχοσύνθεση, την καλοσύνη και να ξετυλίξουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σημαντικές πτυχές της πολυσήμαντης αυτής προσωπικότητας, με τη διήγηση περιστατικών (το πλείστον σπαραξικάρδιων) που σημάδεψαν όχι μόνο τον ίδιο αλλά όλη την τοπική κοινωνία της Δίβρης. Σήμερα θα περιοριστούμε σε λίγα.
Ξεκινώντας αυτή τη μόνιμη ενημερωτική στήλη κάνουμε γνωστό στους εκλεκτούς αναγνώστες της «ΝΕΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», ότι ο Γιάννης Τσετσέλης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο επίσημος εκφωνητής, ο τελάλης της Δίβρης, δηλ. ο άνθρωπος που διαλαλούσε με την χαρακτηριστική και πολλές φορές ακατάληπτη φωνή του («ψεύδιζε» λίγο), όλα τα σημαίνοντα γεγονότα και τις ανακοινώσεις (ως είδος μεγαφώνου) που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της Κοινότητας, χαρούμενα ή άσχημα νέα της ζωής της κωμόπολης, η αναγγελία προσωπικής εργασίας, η διανομή νερού για άρδευση κλπ, κλπ. Ήταν με λίγα λόγια η φωνή της συνείδησης της «Αγοράς» της Δίβρης. Ο ίδιος σχεδόν μοναχικός στη ζωή του και πάμφτωχος, για πολλές δεκαετίες ήταν ο «θεληματάς» (κι εδώ με την καλή έννοια) για να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον και μάλιστα έχει μείνει παροιμιώδες σε διβριώτες και παραθεριστές (στους οποίους ήταν συμπαθέστατος) το περιβόητο «τσετσελόσημο» όπως είχε καθιερωθεί να λέγεται το φιλοδώρημα ή μπουρμπουάρ που έπαιρνε ευχαρίστως όποιο κι αν ήταν και χωρίς γογγυσμόν…
Τα θέματα που θα παρουσιάζουμε θα είναι τηλεγραφικά διατυπωμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συλλέγουμε, μαζί με τις συνοδεύουσες φωτογραφίες (παλιές και σημερινές) Σε μερικά θα υπάρχει μεγαλύτερη έκταση, ιδίως όταν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η χαρακτηριστική φωνή του αείμνηστου Γιάννη Τσετσέλη θα αντηχεί στεντόρεια σε λόγγους και λαγκαδιές όπως τότε, τον παλιό καλό καιρό… Συνεχίζουμε.
«ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ»
ΣΤΟ ΕΞΗΣ, ΕΔΩ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΑΠΌ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ «ΤΕΛΑΛΗ» ΜΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΕΤΣΕΛΗ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΦΡΟΝΕΜΕΝΗΣ «ΨΥΧΟΥΛΑΣ», ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ…
Ο Γιάννης Τσετσέλης,
καταφέρνει το ακατόρθωτο. Επεμβαίνει καταλυτικά σε μεγάλο τοπικό κοινωνικό
πρόβλημα, –κόντρα στην κακοήθεια κάποιων εκ των μεγαλόσχημων της Δίβρης- και με
την ευσυνειδησία και την καλοσύνη της ψυχής του, σώζει το ευτυχισμένο μέλλον ενός
αντρόγυνου !...
Δεκαετία του 1950. Στη Δίβρη υπηρετεί ένας υπάλληλος σοβαρός, αυστηρός και
έντιμος όπως είναι οι ντόμπροι Βορεοελλαδίτες (που δεν έχουν την πονηριά ή την
κουτοπονηριά την δική μας) άριστος στη δουλειά του και πολύ φιλικός στους
Διβριώτες...
Όπως γίνεται αιώνες τώρα όποιοι
υπάλληλοι ήρθαν στη Δίβρη από συστάσεως Ελληνικού Κράτους, ερωτεύτηκαν, γοητεύτηκαν
και σαγηνεύτηκαν από τις διβριωτοπούλες (την ομορφιά τους, την παιδεία τους,
την νοικοκυροσύνη τους κλπ) και τις παντρεύτηκαν. Άλλη φορά θα μας δοθεί η
ευκαιρία να γράψουμε γιαυτό το πρωτοφανές φαινόμενο σε πανελλαδική κλίμακα και μαζί να πούμε τα ονόματά τους
(Ειρηνοδίκες, Σχολάρχες, Καθηγητές, Γιατροί, Δάσκαλοι, Προϊστάμενοι υπηρεσιών,
αλλά και απλοί υπάλληλοι υποδείγματα γαμπρών που αγάπησαν τη Δίβρη περισσότερο
από τους ντόπιους). Βεβαίως τα τελευταία χρόνια, χάσαμε και αυτό το προαιώνιο προσόν...
Ας είναι, και να επανέλθουμε στο θέμα μας.
Λοιπόν, ο εξαίρετος αυτός υπάλληλος, ερωτεύτηκε και γοητεύτηκε από μια
ξεχωριστή διβριωτοπούλα την Αντριάνα, όμορφη όλο νιάτα,
με μεγάλη καλοσύνη, πλούσιο
ψυχικό κόσμο και από καλή οικογένεια... Και ενώ ήταν έτοιμος να ζητήσει το χέρι
της από τον αξιοσέβαστο πατέρα της και
έγινε γνωστή στο χωριό η πρόθεσή του, νάσου τον πλησιάζει κάποιος καλοθελητής
γνωστός και μη εξαιρετέος κακοήθης, ο Χ, από την άτιμη εκείνη κάστα των μεγαλόσχημων
παραγόντων της «Αγοράς» και τι του λέει; -Το και το, Κυρ (τάδε)....., το νου
σου η κοπέλα αυτή δεν είναι για σένα, δεν είναι άμεμπτης ηθικής... Και του
αραδιάζει χαρτί και καλαμάρι -και με το ...πανωτίμι βεβαίως, βεβαίως- μια κάποια ερωτική περιπέτεια που είχε ως
κοπέλα με κάποιον συντοπίτη μας, όνομα και μη χωριό, καθόλου ευυπόληπτο νέο, τον Ψ, στην
μικρή κοινωνία της Δίβρης, που την παρέσυρε χωρίς η ίδια να φταίει... Έμοιαζε φαίνεται
ο εν λόγω καταδότης Χ με τον εν λόγω «λεβέντη» Ψ που είχε κοροϊδέψει τη σπουδαία αυτή
συμπατριώτισσα.
Αυτό ήταν. Ο ερωτευμένος υπάλληλος έπεσε στα μαύρα πανιά, δεν μιλιόταν και δεν έλεγε καλημέρα σε άνθρωπο... Ο δικός
μας ο Γιάννης Τσετσέλης πανταχού παρών, κατά τύχην και άθελά του άκουσε την
στιχομυθία που έγινε μεταξύ καταδότη-«σπιούνου» και υπαλλήλου, γιατί ήταν εκεί
κοντά. Και για να πούμε και του στραβού το δίκηο ποιος τον λογάριαζε, ποιος τον
πρόσεχε τον... «καταφρονεμένο», τον «μισομεθυσμένο» και «χαζό» Γιάννη;
Και όμως, αυτή η αγνή, η καλοσυνάτη ψυχούλα που ήταν η συνείδηση της άλλης πλευράς της παλιάς καλής Δίβρης ακούγοντας το
«κάρφωμα», την άθλια κουβέντα του «παράγοντα της Αγοράς», έφριξε κι
επαναστάτησε μέσα του για το κακό που πήγαινε να γίνει στην άξια κοπέλα που
τόσο θαύμαζε και αγαπούσε... Τι να κάνει; Ποιος θα πίστευε τον Γιάννη τον
Τσετσέλη και πως θα δεχόταν τα λόγια του ο υποψήφιος γαμπρός που δεν ήθελε να δει
άνθρωπο;
Αμέσως, το μυαλό του Γιάννη μας πήρε στροφές... και τόλμησε. Σου λέει εμένα
ούτε με πιστεύει κανένας, ούτε θα θέλει
να με ακούσει. Όμως κάτι πρέπει να κάνω.
Μια και δυο, πηγαίνει σε μια άλλη κοπέλα, πιο νέα και έξυπνη που είχε το θάρρος
και της είχε εμπιστοσύνη. Μπαίνει
φουριόζος στο μαγαζί του πατέρα της την ώρα που ήταν μόνη της χωρίς πελάτες
και με την χαρακτηριστική λαλιά του, που
χρειαζόταν πολύ προσπάθεια να τον καταλάβεις, της λέει αγκομαχώντας.
-Μαιρούλα, Μαιρούλα άκου να δεις τι έγινε!... Και αρχίζει να της διηγείται
με το νι και με σίγμα όλα όσα άκουσε. Εγώ, συνεχίζει ο Γιάννης δεν μπορώ να του
πω τίποτα, θα με διώξει κακήν κακώς, ενώ εσύ μπορείς να τον ηρεμήσεις, να του
πεις την αλήθεια για την Αντριάνα μας. Έμεινε κόκαλο η Μαιρούλα, όπως τη λέει
και ο Γιάννης... Άρχισε να γυρίζει το
κεφάλι της σφοντύλι, δεν μπορούσε να ανεχτεί την παλιανθρωπιά που θα εμποδίσει μια
τόσο καλή τύχη της τόσο άξιας φιλενάδας της.
Αφήνει στο μαγαζί τον Παπανίκο που
μπήκε στο μεταξύ (το συνήθιζε ο πατέρας της).
–Παππούλη κάνε μου τη χάρη, μείνε για λίγο. Γυρίζω αμέσως...
Χωρίς να χάσει χρόνο πηγαίνει στο
Γραφείο του υπαλλήλου, που τον βρήκε μόνο του και σε άσχημη κατάσταση να
κρατάει το κεφάλι του. Προσποιούμενη την χαρούμενη και κεφάτη, μπαίνει μέσα
και του λέει με περισσό θράσος.
-Κυρ (τάδε)... ήρθα εδώ να σου φέρω καλά κι ευχάριστα νέα. Αμέσως, ο
υπάλληλος ηρέμησε, άλλαξε πρόσωπο και την καλωσόρισε με σεβασμό και προσμονή ν΄
ακούσει τα νέα. Ακάθεκτη (η Μαιρούλα του Γιάννη), του λέει χωρίς να πάρει ανάσα.
-Άκου Κυρ (τάδε)... μου. Ξέρω τι ακριβώς σου είπε ο παλιάνθρωπος για την Αντριάνα. Είναι όλα πέρα για πέρα ψέματα και κακοήθειες. Παίρνεις το καλλίτερο
κορίτσι της Δίβρης, η Αντριάνα είναι το πιο ηθικό, το πιο καλοσυνάτο, το πιο προκομμένο. Άκου
και μένα κάτι παραπάνω ξέρω, γιατί εμείς τα λέμε μεταξύ μας και ξέρουμε ποιες
είμαστε. Και για μένα λένε κάτι τέτοιοι σπιούνοι από κακία και ζήλεια... Και να με συγχωρείς για τον τρόπο που ήρθα, αλλά δεν
θα άντεχα την αδικία για μια τόσο άξια κοπέλα.
Είδε, μια κάποια αναλαμπή στο πρόσωπο αυτού του ανθρώπου και χωρίς να
περιμένει απάντηση, γύρισε στο μαγαζί που την περίμενε μειδιώντας κάτω από τα
μουστάκια του ο ιεροφιλόσοφος Παπανίκος, που κάτι σπουδαίο οσμίστηκε από την
αποστολή της Μαιρούλας...
Η συνέχεια είναι γνωστή, ο Γιάννης -με λυδία λίθο την Μαιρούλα- έκανε το
θαύμα του, χωρίς κανένας να μάθει ποτέ τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε, ώστε στη
συνέχεια να γίνει ομαλά το προξενιό και
ο γάμος που κατέληξε σε ένα
τρισευτυχισμένο αντρόγυνο, ο Κυρ (τάδε)... και την Αντριάνα, με σπουδαία παιδιά...
Για μια ακόμη φορά ο Γιάννης ο Τσετσέλης, όπως πάντα το συνήθιζε, μετά μια ακόμη αυθόρμητη και «καλή πράξη»
του, ευτυχισμένος ήπιε το κρασάκι του και τραγουδούσε σφυρίζοντας,
περιδιαβαίνοντας την «Αγορά» της Δίβρης ...
Ο «τελάλης της Δίβρης Γιάννης
Τσετσέλης»
το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»
και το περιοδικό «ΔΙΒΡΗ»
Ευχόμαστε ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Ειρηνικό, δημιουργικό και λιγότερο επώδυνο
ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2014
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27Η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
2013
Φωτο - Ρεπορταζ
Επί τέλους καλά νέα
... «ΕΠΙ ΤΟΥ
ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ»
Όταν ο αγώνας είναι έντιμος, επίμονος και συνεπής
κάποια στιγμή έρχεται και το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η ΠΕΕΔ και το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ
ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» σας ενημερώνει, ότι έχει τα παρακάτω πρώτα 3 καλά ΝΕΑ:
v Ο Εισαγγελέας Ηλείας, έδωσε έγγραφη παραγγελία στον Δήμαρχο Αρχ. Ολυμπίας
να μας δώσει άμεσα τις εργαστηριακές εξετάσεις του ΚΕΔΥ ΑΘΗΝΩΝ για το πόσιμο νερό
της Διβρης.
Δύο χρόνια τώρα ζητάμε επιμόνως
τα αποτελέσματα των Εργαστηρίων ΚΕΕΔΥ Αθηνών στις δειγματοληψίες του πόσιμου
νερού της Δίβρης.
Ως γνωστόν, το
κολοβακτηρίδιο στα ξακουστά νερά μας είναι ...λίαν «προσφιλές» λόγω της μη
τήρησης Υγειονομικών Κανονισμών. Θα δούμε τώρα αν ο σημερινός Δήμαρχος θα
βαδίσει «το δρόμο που χάραξαν» οι προκάτοχοί του Δήμαρχοι Λαμπείας, δηλ. θα
κληθεί να απολογηθεί στον παραγγέλοντα κ. Εισαγγελέα για τα περεταίρω...
v Οι επιθεωρητές – ελεγκτές του Υπουργείου Υγείας, ψάχνουν το «μεγάλο φαγοπότι»
που επιχειρήθηκε να γίνει στην περιουσία εκατομμυρίων που άφησε στο Νοσοκομείο Πύργου
η διβριώτισσα Ψυχαλίνου.
Τρία χρόνια αγωνιζόμαστε και
αποκαλύπτουμε το σκάνδαλο της ΔΩΡΕΑΣ της
μεγάλης ευεργέτιδος (έλκουσας την καταγωγή από τη Δίβρη) Ξανθής Ψυχαλίνου,
συζύγου του Υπουργού του Γ. Παπανδρέου-«γέρου» Γιάννη Γιαννόπουλου. Επί
τέλους, πήραμε μήνυμα από τους Επιθεωρητές που πήγαν στον Πύργο, ότι «ήρθε η
ώρα των ευθυνών» για τους εμπλεκόμενους στην σοβαρή υπόθεση. Δηλαδή τους
βουλευτές, προέδρους του Νοσοκομείου και του Δικηγορικού Συλλόγου, Δημάρχους,
δικηγόρους, συμβολαιογράφους κλπ, του Πυργιώτικου κατεστημένου που προσπάθησαν
να αποκρύψουν, να συγκαλύψουν το μέγα σκάνδαλο...
v Το Δασαρχείο Πύργου, αφού αδιαφόρησε, κατηγόρησε και συγκάλυψε την κοπή κέδρων στο δάσος της «Σβαρνιας», τώρα ανακάλυψε
τους δράστες!.
Ενώ επί 15 ημέρες το Δασαρχείο
Πύργου που ενημερώθηκε ότι ασυνείδητοι καταστροφείς έκοψαν τα κέδρα του δάσους
της «Σβαρνιάς», κουκούλωνε και συγκάλυπτε και διέψευδε την καταγγελία μας, όταν
του στείλαμε τα φωτογραφικά ντοκουμέντα που είναι αψευδείς μάρτυρες του
εγκλήματος και του επισημαίναμε ότι στο σημείο αυτό κινδυνεύει να πέσει το
βουνό πάνω στο Ιατρείο, την Εκκλησία και το Δημοτικό Σχολείο, ξαφνικά «είδε
φως» και ανακάλυψε τους δράστες. Για να δούμε τη συνέχεια...
v Ο «Σύλλογος Διβριωτών Αθήνας» (ΣΔΑ) σε αξιέπαινες
αγαθοεργίες
Πληροφορούμεθα ότι ο ΣΔΑ, εν όψει των
εορτών προέβη στις εξής αξιέπαινες αγαθοεργίες τη Δίβρη.
Πρώτον, θα εφοδιάσει το Ιατρείο Λαμπείας
με ένα ηλεκτρικό αποστειρωτήρα για τα εργαλεία που δυστυχώς δεν διαθέτει το
Ελληνικό κράτος.
Δεύτερον, διέθεσε αρκετά και σημαντικά Χριστουγεννιάτικα
δώρα
στα παιδιά του Νηπιαγωγείου Λαμπείας που μοιράστηκαν σε ειδική παιδική
γιορτή που έγινε και έδωσε μεγάλη χαρά στα παιδάκια που αισθάνθηκαν μεγάλη χαρά
και ευχαρίστησαν τους χορηγούς.
Τρίτον, διέθεσε σημαντικό χρηματικό ποσό για
την ενίσχυση της ετήσιας Εκδρομής των μαθητών του Γυμνασίου-Λυκείου.
Και
ένα δικό μας σχόλιο: Ο ΣΔΑ, που έχει την ευτυχία να έχει Ταμείο εύρωστο (αν
και δεν συμφωνούμε με τον τρόπο που μαζεύει χρήματα, δηλ. με τις καλοκαιριάτικες, υπό τύπον κερδοφόρου ταβέρνας, εκδηλώσεις)
λέμε ένα μεγάλο μπράβο που ξεκίνησε
αυτές τις αγαθοεργές χειρονομίες στην ιδιαίτερη πατρίδα... Ίσως ήταν καιρός. Ευχόμαστε
και ενεργό συμμετοχή στα πλέον σοβαρά θέματα της Δίβρης.
v Τοποθετήθηκε
στη Δίβρη Μετεωρολογική κάμερα!!..
Πρόσφατα η Metar.gr (ιδιωτική μετεωρολογική
εταιρεία πρόβλεψης του καιρού με διαχειριστή τον κ. Θεόδωρο Κανδύλη) τοποθέτησε
κάμερα στο κτίριο του π. Δημαρχείου Λαμπείας που λειτουργεί επί 24ώρου βάσεως
και δείχνει την Δίβρη και τον καιρό που επικρατεί ανά πάσα στιγμή. Είναι μια
από τις 9 που έχουν τοποθετηθεί στο Νομό Ηλείας.
Μπορεί ο καθένας να μπεί στο ιντερνέτ και
να πληκτρολογήσει το: metar.gr/camera/lampia/ και θα
έχει μπροστά του το μεγαλύτερο μέρος της Δίβρης.
v Διαρκής υπενθύμιση: Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΕΚΚΛΗΣΗ για την ανακατασκευή της βρύσης
«Πάνω Γαβροβίκος» Γκρουστάδων:
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΜΕ
ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΤΟΝ ΟΒΟΛΟ ΤΟΥΣ (ΜΙΚΡΟ Ή ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΚ ΘΕΜΕΛΙΩΝ ΤΗΣ ΒΡΥΣΗΣ «ΠΑΝΩ ΓΑΒΡΟΒΙΚΟΣ» ΓΚΡΟΥΣΤΑΔΩΝ ΔΙΒΡΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΩΣ ΧΩΡΟΥ ΑΝΑΨΥΧΗΣ
Τα εμβάσματα μπορούν να αποστέλλονται στην Ταχυδρομική διεύθυνση:
«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»
27063 ΛΑΜΠΕΙΑ
v Κυκλοφόρησε το 142ο τεύχος του περιοδικού μας «ΔΙΒΡΗ»
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
-Κύριο άρθρο. Δυο σενάρια για το Δήμο Αρχ. Ολυμπίας (Σωτ.
Σωτηρόπουλος)
-Ιστορικές Σελίδες. Η μνημειώδης αγόρευση του Βάσου
Στεφανόπουλου στη Βουλή το 1936
-Εκ Βαθέων. Τίποτα δεν καταλαβαίνουν... (Μαρία
Αρβανίτη-Σωτηροπούλου)
-Νέα από το χωριό και Πόλη
-ΠΕΡΙΕΡΓΑ – ΣΧΟΛΙΑ ("Ο Διαπορών Σχολιαστής")
-Μια εκδρομή την Λαμπειέων της Πάτρας πριν 82 χρόνια!.
-Μια αληθινή ιστορία που μοιάζει διήγημα. Το Λάδι της
Μακελλαριάς (Διαμαντής Αστραίος)
-Ένα καταπληκτικό οικογενειακό κειμήλιο της Δίβρης του
1888...
-Νέα από τη Δίβρη Β. Ηπείρου. Το Σχολείο της Δίβρης
Δελβίνου, Β΄μέρος (Πάνος Τζιόβας).
-Δίβρη, η καλλίστη βασιλίδα της ορεινής Ηλείας, με φθινοπωρινή
φορεσιά.
-Ένα Γράμμα από τον εκδότη της Δίβρης: ¨Θα είναι αυτά τα λόγια ο τελευταίος αποχαιρετισμός;"
-Συνδρομές-Συνεισφορές - Παρουσίαση βιβλίων. – Νέα επί
του "ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου