ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ πριν 6 χρόνια, σιώπησε Ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ο γιος του μυλωνά, ο καλλίτερος Άνθρωπος της Δίβρης!...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ πριν 6 χρόνια (14-1-2008) σιώπησε  Ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

ο γιος του μυλωνά,

ο καλλίτερος Άνθρωπος της Δίβρης!...

          Θα ήθελα, σε αυτό το μικρό Αναμνηστικό ΑΦΙΕΡΩΜΑ στον αδελφικό μου φίλο Νίκο, να πω και να γράψω δυο λόγια. Προτίμησα να μη τα πω και τα γράψω στις 4 Γενάρη που έφυγε οριστικά από τον κόσμο αυτό, αλλά την ημέρα της μεγάλης σιωπής του, δηλ. την ημέρα που τον χτύπησε ανέλπιστα ο κεραυνός της εγκεφαλικής αποπληξίας και θέλησε ο ίδιος οριστικά και συνειδητά να αποκοπεί από κάθε εγκόσμιο γεγονός. 'Ηταν τόσο γενναίος που έκτοτε και για πέντε ολόκληρα χρόνια μπήκε στην "δική του σφαίρα της πρόωρης αιωνιότητας"...  Πέρασε πέντε ολόκληρα χρόνια σκληρής δοκιμασίας και προετοιμασίας στο στίβο της εγκόσμιας ζωής, για να διαβεί την Αχερουσία Λίμνη και να μπει στην πύλη της επέκεινα αιωνιότητας. Είναι από τους ελάχιστους τυχερούς που ο περατάρης δεν του ζήτησε εισιτήριο, γιατί  πλήρωσαν για Εκείνον χρυσά νομίσματα όλοι εαυτοί που αγάπησε, βοήθησε, ευεργέτησε απλόχερα σ΄ όλη τη διάρκεια  της πολυσήμαντης ζωής του.Η πολυσήμαντη αλλά σύντομη ζωή του, είχε τόσο μεγαλείο και άλλες τόσες πολλές  άγνωστες και άριστες πτυχές που θα χρειαζόταν μεγάλος χώρος για να ξεδιπλωθούν. Πλην όμως, ο ταπεινός και προσηνής συμπατριώτης μας Νίκος, είμαι βέβαιος από κει πάνω που μας θωρεί άλλο θα επιθυμούσε. Να συνεχίσουμε, όσα εκείνος δεν πρόλαβε να κάνει στην ελληνική και τοπική Κοινωνία.

Ο ίδιος, τόφερε η βάσκανος μοίρα, να μείνει στην σιωπή του επί πέντε ολόκληρα χρόνια  (από 14 Γενάρη του 2008 έως 4 Γενάρη του 2013) καθηλωμένος και προετοιμαζόμενος για το αιώνιο ταξίδι του. Ποιος ξέρει τι σκεπτότανε και ποιες θυμικές διεργασίες επεσυνέβησαν σε αυτόν τον υπέροχο Άνθρωπο (με Α κεφαλαίο) στο διάστημα αυτό.

Εμείς οφείλουμε να σεβαστούμε και να εφαρμόσουμε τις απλές ανθρώπινες παρακαταθήκες που ίδιος μας άφησε… Και του «απλογιώμαστε» στεντορία τη φωνή, ότι θα  ενεργούμε πάντα «τοις κείνου ρήμασι…».

 Και η φωνή μας, θα συνεχίζει να φτάσει εκεί που ο ίδιος θα επιθυμούσε και εκεί που πρέπει!...

Πριν έξι χρόνια από σήμερα "έβαλε ο θεός σημάδι, παλληκάρι " όχι  στα Σφακιά αλλά στη Δίβρη, γιαυτό και του αφιερώνω το υπέροχο τραγούδι του μεγάλου Νίκου Ξυλούρη

http://www.youtube.com/watch?v=iESjhcmPbJw&desktop_uri=%2Fwatch%3Fv%3DiESjhcmPbJw&app=desktop

http://www.youtube.com/watch?v=iESjhcmPbJw

Σωτήρης Χαρ. Σωτηρόπουλος