«ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ¨ΔΙΒΡΗ 2025¨ - Δίβρη, το οικολογικό κτηνοτροφικό χωριό της Πελοποννήσου» (!!!)

Σκέψεις και προβληματισμοί πάνω σε ένα μεγαλόπνοο και αποκαλυπτικό κείμενο με τον περίεργο τίτλο:

«ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΟ  ¨ΔΙΒΡΗ 2025¨ - Δίβρη, το οικολογικό κτηνοτροφικό χωριό της Πελοποννήσου»

            Ήρθε στα χέρια μου, ένα 6σέλιδο καλογραμμένο κείμενο (βλέπε κατωτέρω αυτούσιο σε scan) που συντάχτηκε από την δραστηριοποιούμενη στη κωμόπολη της Δίβρης ομάδα εκλεκτών συμπατριωτών, αποκαλούμενη «Επιτροπή Διαβούλευσης και στήριξης Διβριωτών» και κυκλοφόρησε προς ενημέρωση και συζήτηση στην τελευταία κατά μήνα σύναξη που γίνεται στο πρώην Δημαρχείο Λαμπείας.

            Πρέπει να πω, ότι διάβασα με μεγάλη προσοχή το περιεχόμενο του κειμένου, καθόσον και μόνο από τον τίτλο του προκαλεί έντονο το ενδιαφέρον στον κάθε διβριώτη, πολλώ δε μάλλον στην ταπεινότητά μου που κατά συγκυρία πριν λίγες μέρες είχα στείλει σε κάθε αρμόδια Κρατική και Δημοτική Αρχή ένα επίσημο έγγραφο ως πρόεδρος του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ», με θέμα: «Ζωτικά και επείγοντα θέματα και προβλήματα προς επίλυση, της ιδιαίτερης πατρίδας μας Λαμπείας (Δίβρης) Ηλείας».

Το "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ" έδωσε τις δικές του προτάσεις, σε
εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από αυτές της "Επιτροπής Διαβούλευσης" 

            Σκέφτηκα λοιπόν να γράψω δυο λόγια με τους προβληματισμούς που γεννήθηκαν μετά την ενδελεχή ανάγνωση και μελέτη του Σχεδίου που εκπόνησαν οι συμπατριώτες μου, με προφανή σκοπό να βοηθήσουν την ανάπτυξη και σωτηρία της ιδιαίτερης πατρίδας μας.  

            Θα ξεκινήσω τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου κάπως ανορθόδοξα. Διαβάζοντας και προβάλλοντας τα γραφόμενα με μικρότερα γράμματα και αστερίσκο στο τέλος του κειμένου, ως Υ.Γ. όπου είδα τα εξής: «*Το Επιχειρησιακό Σχέδιο δεν αναφέρεται στην φροντίδα για τις άμεσες και καθημερινές ανάγκες των δημοτών (σχολεία, ιατρείο,, ύδρευση, δρόμοι κλπ) όχι γιατί είναι λιγότερο σοβαρές και επιτακτικές αλλά διότι είναι αυτονόητο ότι οφείλει να ασχολείται και να δίνει λύσεις η Δημοτική Αρχή. Το Επιχειρησιακό Σχέδιο αναφέρεται μόνο στις παρεμβάσεις στρατηγικού χαρακτήρα».

Αυτό το Υστερόγραφο ειλικρινά με εντυπωσίασε, γιατί έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την συλλογιστική και την τακτική τη δική μας, για το πώς σκεπτόμαστε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα και την αναπτυξιακή πορεία της Δίβρης. Αλλά για αυτή την ουσιώδη διαφορά θα αναφερθώ στο τέλος, αφού πρώτα να πω την άποψή μου για το συγγραφικό αυτό «αναπτυξιακό» εγχείρημα.

Για λόγους οικονομίας χώρου στο σημείωμα αυτό, θα προσπαθήσω να κάνω κάποιες παρατηρήσεις και επισημάνσεις όσο μπορώ πιο σύντομα. Οι χαρακτηρισμοί που έβαλα στον τίτλο «μεγαλόπνοο», «αποκαλυπτικό», «περίεργο» ελπίζω να δικαιολογηθούν στο μέτρο του δυνατού. Και επίσης ελπίζω να μη παρεξηγηθώ (τουλάχιστον από τους συντάκτες του Σχεδίου) παρότι και αυτό μπορεί να συμβεί, ως αναπόφευκτο στα πλαίσια ενός δημόσιου διαλόγου.

Και ένα απίθανο, προφανώς εκ παραδρομής. Σε μια παράγραφο του κειμένου γράφεται κάτι που «βγάζει μάτι». Γράφουν μεταξύ των άλλων Οικολογικών προτάσεων ότι: η «Οικολογική παραγωγή ενέργειας (σ.σ. ηλεκτρικής) καλύπτει ήδη τις ανάγκες της (σ.σ. η Δίβρη) από ¨πράσινη¨ υδροηλεκτρική και φωτοβολταϊκή ενέργεια» (!!!). Προφανώς πρόκειται περί αδικαιολόγητου ευφάνταστου λάθους πάνω στον ενθουσιασμό τους, διαφορετικά τι να πούμε!..

.

Εκπληκτικό! Το κείμενο της "Επιτροπής Διαβούλευσης" μας ενημερώνει ότι η Δίβρη  καλύπτει ήδη τις ηλεκτρικές της ανάγκες από Υδροηλεκτρικά και Φωτοβολταϊκα!!!. Προφανώς πρόκειται περί λάθους ή ανέκδοτου... 

Πρώτα-πρώτα, ο κύριος τίτλος ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΟ «ΔΙΒΡΗ 2025» μας μεταφέρει πως μπορεί να μεταμορφωθεί και να είναι η Δίβρη μετά 10 χρόνια από σήμερα, εάν εφαρμοστούν και πραγματοποιηθούν οι στόχοι που αναπτύσσονται στη συνέχεια του κειμένου. Πρέπει εδώ να πούμε ότι ανάλογα «Επιχειρησιακά Σχέδια» χωρίς μεγάλες παραλλαγές μπορεί κανένας να βρει έτοιμα στη Βιβλιογραφία ή στο Διαδίκτυο (Ιντερνέτ), σχέδια που έχουν εφαρμοστεί σε κάποιους Δήμους ή είναι στο πρόγραμμά τους για εφαρμογή, προσαρμοσμένα βέβαια στις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε περιοχής. Μάλιστα, πριν καιρό είχα εντοπίσει ένα πολύ σημαντικό τέτοιο Επιχειρησιακό Σχέδιο, αυτό της νήσου Αστυπάλαιας που με είχε εντυπωσιάσει τόσο, ώστε έλεγα να το παρουσιάσω... Αλλά κάνοντας την απλοϊκή σκέψη, ότι εμείς στη Δίβρη «ψωμί, τυρί δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη» χρειαζόμαστε; Και το άφησα για αργότερα, αλλά με πρόλαβαν οι της «Επιτροπής Διαβούλευσης» με το κείμενο που κυκλοφόρησαν.

Ας μπούμε τώρα, στην ουσία του κειμένου και των προτάσεων-στόχων που περιέχει.

Συμφωνώ κατ΄αρχήν ότι οι δυο κύριοι τομείς δραστηριότητας των κατοίκων που πρέπει να επικεντρωθούμε είναι α) ο ορεινός τουρισμός (που σήμερα είναι σε νηπιακή κατάσταση ή σχεδόν ανύπαρκτος στη Δίβρη) και β) η κτηνοτροφική δραστηριότητα των κατοίκων (που είναι μεν σε ικανοποιητικό επίπεδο από πλευράς απασχολουμένων με την κτηνοτροφία αλλά σε στρεβλωμένη μορφή από πλευράς απόδοσης). Διαφωνώ βεβαίως, ριζικά με αυτό που γράφεται στο κεφάλαιο «Ο στόχος του Επιχειρησιακού Σχεδίου» ότι «οι δυο αυτοί τομείς είναι αλληλένδετοι και αλληλοσυμπληρούμενοι». Αυτή η περίεργη δοξασία, οδηγεί τους εκλεκτούς συμπατριώτες συντάκτες του «μεγαλόπνοου» Σχεδίου να δώσουν στην πάλαι ποτέ ένδοξη και εύανδρο Δίβρη και μια νέα ονοματοδοσία (που τη λένε στο κείμενο ως «ξεχωριστή και ελκυστική ταυτότητα του χωριού») με τον πρωτότυπο και ρηξικέλευθο χαρακτηρισμό:

«Δίβρη-Το οικολογικό –κτηνοτροφικό χωριό της Πελοποννήσου» (!!!).

Και εδώ, όπως κατάλαβα εγώ, είναι το «κλειδί» της όλης φιλοσοφίας του πρωτοποριακού Σχεδίου. Έχουν ως κεντρική ιδέα την κτηνοτροφία της Δίβρης, την ανάπτυξή της και μάλιστα με οικολογικούς-βιολογικούς κανόνες υψηλής στάθμης. Κυρίως όμως, με την διαφαινόμενη στο κείμενο «καλή» συμπεριφορά και το «χάϊδεμα στ΄ αυτιά» στους σημερινούς κτηνοτρόφους της Δίβρης που στο Σχέδιο τους υπόσχονται ό,τι ακριβώς τους αρέσει... Απ΄ αυτού θα γίνει αναφορά παρακάτω.

Αλλά, ο χαρακτηρισμός της Δίβρης, ως «κτηνοτροφικό χωριό»!!.. 

Δυο εμβληματικές μορφές της της Δίβρης.  Πάνω ο απλός διβριώτης
 κουρέας Αργύρης Κοσμάς και κάτω ο διεθνούς κύρους συγγραφέας
 διβριώτης Παύλος Μάτεσις (Παπαγγελόπουλος) 

Ποια;, τη Δίβρη με τα τόσα αναλλοίωτα στους αιώνες προσόντα (ιστορικά, λαογραφικά, ανεκτίμητη πνευματική-εκπαιδευτική παράδοση, φυσικές καλλονές, βυζαντινά και αρχιτεκτονικά Μνημεία, καταυγάζουσες προσωπικότητες διεθνούς κύρους, συγκοινωνιακή θέση στην κεντρική τουριστική-ιστορική οδική αρτηρία, πανελλαδικά εξασφαλισμένη αναγνώριση κλπ, κλπ) να φτάνει στο σωτήριον έτος 2014 να χαρακτηρίζεται κτηνοτροφικό χωριό (με ολίγη οικολογία για κερασάκι); Εγώ θα έλεγα την γνωστή λαϊκή φράση, «αυτό είναι από τα άγραφα», με το συμπάθειο... Μια τέτοια ταυτότητα της Δίβρης, σίγουρα θα αφαιρέσει τον χαρακτηρισμό από τα γνήσια κτηνοτροφικά χωριά όπως είναι π.χ. η Δερβινή, τα Τσίπιανα, η Νουσά και άλλα χωριά που θα τους «κλέψουν τη δόξα», αν ποτέ θα θέλανε κι αυτά να αναπτυχτούν αναλόγως.

Πριν μπω στο κύριο κεφάλαιο που είναι «οι 6 άξονες δράσεις-έργα του Επιχειρησιακού Σχεδίου» θα  ήθελα να επισημάνω τις φιλόδοξες αναφορές-προτάσεις τους για το «που θα βρεθούν τα χρήματα» (μια επίκαιρη φράση, στην σύγχρονη άμοιρη πολιτική ζωή της χώρας) για να χρηματοδοτηθούν οι Μελέτες και τα μεγάλα έργα. Εδώ με πολλή δόση αφέλειας και αισιοδοξίας προσδοκούν πηγές χρηματοδότησης από το Δήμο Αρχ. Ολυμπίας, από χορηγίες Διβριωτών (sic!), από την Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδος, από προγράμματα ΕΣΠΑ κλπ. Μάλλον είναι «βαθιά νυχτωμένοι» ή παράλογα ρομαντικοί, αν περιμένουν από εκείνους που εδώ και χρόνια κατασπαταλούν εδώ κι εκεί το δημόσιο χρήμα και αδιαφορούν εγκληματικά, π.χ. έχουν έτοιμο 1 εκατομμύρια Ευρώ για την ανάπλαση του κεντρικού δρόμου της «Αγοράς» και κινδυνεύουν να χαθούν ή διοχετεύουν τα χρήματα για πελατειακούς-ρουσφετολογικούς λόγους... Ας είναι.

Ερχόμαστε τώρα,  στο κύριο κεφάλαιο:

«Τα έργα του Επιχειρησιακού Σχεδίου -οι 6 άξονες δράσης»

            Οι 6 άξονες δράσης περιγράφονται σε ενότητες, ως εξής: Α) ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑΣ Β) ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΥΠΟΔΟΜΩΝ Γ) ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΟΙΚΙΣΜΟΥ Δ) ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΑΤΟΔΑΣΟΥΣ Ε) ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ και ΣΤ) ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ, όπου αναπτύσσονται σε κάθε Δράση υποομάδες έργων με διάφορές προτάσεις.

            Θα ήταν κουραστικό να αναλωθώ στην περιγραφή αυτών που προτείνονται με λεπτομέρειες (ελπίζουμε να δημοσιοποιήσουν το πλήρες κείμενο στο Διαδίκτυο ή σε κάποιο έντυπο, ώστε όλοι οι συμπατριώτες να το διαβάσουν). Άλλωστε οι περισσότερες προτάσεις είναι καρμπόν από παρόμοια «Σχέδια» που κυκλοφορούν. Θα επικεντρώσω μόνο σε ορισμένα σημεία που εγώ θεωρώ σημαντικά και εν πολλοίς αποκαλυπτικά της φιλοσοφίας που διέπει τους εμπνευστές του κειμένου.

1) Στην ενότητα ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑΣ, πέραν των άλλων (π.χ. για «κτηνοτροφικά πάρκα, πιστοποίηση προϊόντων, Σφαγείο» κλπ) διαβάζουμε λίαν αποκαλυπτικά των προθέσεων των εισηγητών α) για το γνωστό θέμα της υδροδότησης των ποιμνιοστασίων στα «Κρασάπιδα» και στα «Καλυβια Γκρουστάδων»,  ακόμη και από τα Υδραγωγεία (!!). Γράφουν επί λέξει: «... προς την μια και την άλλη κατεύθυνση, πραγματοποίηση απαραίτητων μετρήσεων της δυναμικότητας, τόσο των Υδραγωγείων όσο και των άλλων εναλλακτικών πηγών υδροληψίας για την υδροδότηση των ποιμνιοστασίων...», β) για το σημαντικό θέμα της απομάκρυνσης των ποιμνιοστασίων που βρίσκονται μέσα στο χωριό, το αφήνουν ως ένα «ενδεχόμενο» (!!),  γράφουν επί λέξει «Μελέτη και διαβούλευση με τους κτηνοτρόφους για να εξεταστεί το ενδεχόμενο μεταφοράς ποιμνιοστασίων εκτός οικισμού...».

Ο μπάρμπα-Μήτσος με την προβατοκοπή του, μπορεί να θέλει προσωρινά
ν΄ ακούει ό,τι του αρέσει, αλλά στο βάθος ξέρει πως άλλο είναι το σωστό...

 Με απλά λόγια, όπως αναφέρθηκε, κάνουν τη χάρη και «χαίδεύουν τ΄αυτιά» κάποιων κτηνοτρόφων (και ...ιερέων), που θέλουν να στερήσουν το πόσιμο νερό των κατοίκων, και από την άλλη  να παραμείνουν όπως είναι τα γρέκια μέσα στο χωριό, ...προς δόξαν της τουριστικής ανάπτυξης.

2) Στην ενότητα ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΥΠΟΔΟΜΩΝ, μεταξύ των άλλων ...πρωτοποριακών μεν αλλά μη εφικτών για την Διαχείριση Απορριμμάτων 

Κομποστοποίηση σκουπιδιών στη Δίβρη;;; Να το δούμε, και τι καλό στον κόσμο...

(π.χ. «κομποστοποίηση σε 50 σημεία στο χωριό...» κλπ), λένε και για την δημιουργία Πάρκινγκ «Εύρεση κατάλληλου χώρου (εξαγορά ή απαλλοτρίωση)...», προφανώς μη γνωρίζοντας ότι ποτέ δεν γίνεται απαλλοτρίωση για δημιουργία χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων.

3) Στην ενότητα ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΟΙΚΙΣΜΟΥ, πέραν των άλλων (π.χ «μονοπάτια, χώροι αναψυχής»), υπάρχει μια σημαντική αποκάλυψη-αποδοχή που αποτελεί είδηση και έκπληξη συνάμα. Παραδέχονται πλέον ως τετελεσμένο ότι το πεζοδρόμιο στην Αγορά θα είναι στο ένα πέμπτο (1/5)  του αρχικά προγραμματισθέντος (Γαβροβίκος-Μοριός), αφού λένε επί λέξη «του υπό δημοπράτηση έργου από Τσάμη έως πλατεία...» (!!), δηλ. ούτε καν μέχρι το Δημοτικό Σχολείο. Και ...ευελπιστούν να ζητηθεί μελλοντικά επέκταση από («πλατεία έως Δέρβου»), ξέχασαν προς τον «Γαβροβίκο», αλλά γαλαντόμοι όπως είναι το επεξέτειναν και πέραν του «Μοριού»...

4) Στην ενότητα ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΑΤΟΔΑΣΟΥΣ, μας πληροφορούν ότι για την ασφαλτόστρωση του δρόμου προς το ελατοδάσος, λένε «η Μητρόπολη Ηλείας έχει ήδη προχωρήσει σε σχετικές κινήσεις», πράγμα που μαθαίνουμε τώρα και μακάρι να είναι αληθινό (εδώ δεν ενδιαφέρθηκαν όταν έρρεαν αβέρτα τα κρατικά-ευρωπαϊκά χρήματα, τώρα θα βρεθούν;). Αλλά το σπουδαιότερο, προτείνουν «αξιοποίηση της περιουσίας της Μονής και του ελατοδάσους..., για δημιουργία θεματικού πάρκου που να συνδυάζεται με το σύνθημα ¨οικολογικό κτηνοτροφικό χωριό της Πελοποννήσου¨» (!!!). Δηλ. τι μας λένε με την εμμονή τους για «κτηνοτροφικό χωριό», ότι να θυσιαστεί μια εξαιρετικού κάλλους περιοχή υψηλής τουριστικής αξίας... Τέλος πάντων, μάλλον δεν έμαθαν τόσα χρόνια ότι για την περιοχή αυτή υπάρχει έτοιμη από το 1980 προμελέτη αξιώσεων οικοτουριστικής αξιοποίησης με συντάκτη τον πολυβραβευμένο Μηχανικό Σταύρο Βιδάλη, που έγινε με δαπάνες της ΠΕΕΔ (σήμερα εκτίθεται στο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»)

Μια σημαντική φωτογραφία, στο Κάτω Μοναστήρι της Δίβρης το έτος 1992.  Τραπέζι
σε εκδήλωση της ΠΕΕΔ.  Διακρίνονται  αριστερά ο αείμνηστος Δήμαρχος Τάσης Καζάζης,
ο πρόεδρος της ΠΕΕΔ Σωτ. Σωτηρόπουλος,  ο συντάκτης της προμελέτης αξιοποίησης
"Αγ. Παντελεήμονος-Πόντου" μηχανικός Στ. Βιδάλης και δεξιά ο Δήμαρχος
Αρχ. Ολυμπίας Γεωργ. Κοσμόπουλος , ο βουλευτής Δ. Γεωργακόπουλος και άλλοι  

5) Στις ενότητες ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ και ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ, πάλι κυριαρχεί η εμμονή στο ...«κτηνοτροφικό» ρεφρέν, αφού λένε α) για την αξιοποίηση του σπουδαίου κτιρίου που έφτιαξε ο ΕΟΤ του «Αρχοντικού Πετραλιά» 

Πως είναι δυνατόν το σπουδαίο ανακαινισμένο από τον ΕΟΤ"Αρχοντικό Πετραλιά"
(βλέπετε την είσοδο και τμήμα του εσωτερικού του)  να συνδυαστεί με ..."τον  πολιτισμό
του βουνού και της κτηνοτροφίας", μόνο η "Επιτροπή Διαβούλευσης" γνωρίζει... 

μεταξύ άλλων «Δημιουργία ενός Πολιτιστικού κέντρου γνωριμίας με τον πολιτισμό ¨του βουνού και της κτηνοτροφίας¨ που να μπορεί να υποδεχτεί σχολεία κλπ, κλπ», σε συνδυασμό πάντοτε με την «επίσκεψη σε κτηνοτροφική μονάδα και σε τυροκομείο» (!!), β) Λένε επίσης «Αναβάθμιση των εκδηλώσεων που ήδη είναι καθιερωμένες (Αγίου Παντελεήμονος και Χορευτικό Σεργιάνι) και ένταξή τους στο πλαίσιο του χαρακτηρισμού ¨Δίβρη: το οικολογικό κτηνοτροφικό χωριό της Πελοποννήσου΄» (!!!). Εδώ, δεν προτείνεται μόνο μια ελαφρά παραδοξότητα π.χ. ένα Πολιτιστικό κέντρο να ανακατεύεται με τα κτηνοτροφικά προϊόντα του ...βουνού και της στάνης, αλλά είναι και μια μεγάλη ασέβεια στις τοπικές παραδόσεις μας να θέλουν να μας επιβληθεί (είναι ταυτόσημη με ανάλογη πρόταση του Δήμου) η εξομοίωση μιας βιωματικής από αιώνων τοπικής διβριώτικης γιορτής, 

Μια σκηνή από τις γιορτές στα πλαίσια των 5ήμερων Εκδηλώσεων "ΦΕΣΤΙΒΑΛ
ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ" το 1983 στον Αγ. Παντελέημονα-Πόντο. Εμείς έτσι αναβιώσαμε
και έτσι θέλουμε την γνήσια  παραδοσιακή μας γιορτή και όχι ανάκατεμένη με τα
"χορευτικά Σεργιάνια" των ατζέντηδων...

αυτής του πανηγυριού του Αγίου Παντελεήμονος στον παραδεισένιο «Πόντο», με μια περιστασιακή «εργολαβική των ατζέντηδων» γιορτή (ως δήθεν καθιερωμένη, αφού θα σταματήσει όταν στερέψει ο κρατικός κορβανάς...) αυτής του Χορευτικού Σεργιανιού... Αυτό είναι δυο φορές από «τα άγραφα»...  

Τελειώνοντας τις κυριότερες παρατηρήσεις και επισημάνσεις με όσο πιο καλή προαίρεση εκ μέρους μου, τονίζοντας  τα «φωναχτά» σημεία του συγγραφικού αναπτυξιακού πονήματος των αγαπητών συμπατριωτών (που πασχίζουν, όσο κι εγώ για το καλό της γενέτειρας), θα ήθελα να καταλήξω στο εξής συμπέρασμα.

Η Δίβρη αυτή τη δύσκολη στιγμή που περνάμε, δεν χρειάζεται «μεγαλόπνοα» Προγράμματα και «Επιχειρησιακά Σχέδια» άλλων εποχών που οι αγελάδες ήταν τετράπαχες και τα χρήματα του φορολογούμενου πολίτη και των κουτόφραγκων (που βέβαια μας την είχαν στημένη και τα πληρώνουμε τώρα) έρρεαν άφθονα και τρωγόντουσαν από τους επιτήδειους.

Εμείς (ως «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» εννοώ) με το άνω  αναφερθέν επίσημο έγγραφο κάναμε τις προτάσεις μας πως βλέπουμε ότι θα βοηθηθεί η κωμόπολη της Δίβρης,

Η δική μας φιλοσοφία (του "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ")
αποτυπώνεται στο πάνω αναπτυξιακό γράφημα της δημιουργίας του
ιστορικού-τουριστικού άξονα Αρχ. Ολυμπίας-Δίβρης-Καλαβρύτων .
Ένα ταξίδι στη δική μας Ιθάκη του Καβάφη... 

 επιλύοντας τα βασικά και ζωτικά προβλήματα των κατοίκων. Και βέβαια είμαστε στον αντίποδα των φίλων που με το «Επιχειρησιακό Σχέδιό» τους βάνουν το κάρο μπροστά από το άλογο, κατά το κοινώς λεγόμενο. Πιστεύουν δηλαδή οι συμπολίτες με το «Επιχειρησιακό Σχέδιο-Δίβρη 2025», ότι τα καθημερινά προβλήματα που ταλαιπωρούν τους κατοίκους της Δίβρης (γιατρός, σχολείο, καθαρό πόσιμο νερό, δρόμοι, δάση, ποτάμια, καθαριότητα, ευταξία, δημόσιες υπηρεσίες εξυπηρέτησης, ζωντανή αγορά κλπ.) είναι δουλειά της Δημοτικής Αρχής... Αμ, δε! Αγαπητοί φίλοι. Μακάρι να ήταν έτσι, αλλά στην πράξη είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Αφού η Δημοτική Αρχή (και η εποπτεύουσα Κρατική) είναι ανίκανη να πράξει το στοιχειώδες καθήκον της (είτε γιατί αδιαφορεί εγκληματικά, είτε γιατί δεν γνωρίζει τα τοπικά προβλήματα) εμείς είμαστε εκείνοι που θα πρέπει να αναλάβουμε να τους ενημερώσουμε και να βοηθήσουμε στο μέτρο του δυνατού, υποκαθιστώντας πολλές φορές, όπου μπορούμε, και τους ανίκανους αυτοδιοικητικούς εξουσιαστές μας...

Πάντως χαιρετίζουμε την φιλότιμη προσπάθεια για την προβολή των «ρηξικέλευθων» και μεγαλεπίβολων προτάσεων και ευχόμαστε κάθε επιτυχία στα μελλοντικά «Επιχειρησιακά έργα» μέχρι το 2025. Όμως, θα κάνουμε πολύ καιρό να εμπεδώσουμε, δηλ. να «χωνέψουμε» την επιχειρούμενη σύγχρονη ταυτοποίηση της Δίβρης ως  το: «το οικολογικό-κτηνοτροφικό χωριό της Πελοποννήσου»!...  

Ο πρόεδρος του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ»

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

Και τώρα διαβάστε όλο το κείμενο της "Επιτροπής Διαβούλευσης"