ΙΟΥΛΙΟΣ 2016
Ο "ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ
Γιάννης Τσετσέλης"
Γιάννης Τσετσέλης"
σας ενημερώνει με
τα νέα της Δίβρης
( Έτος 4ο - ΙΟΥΛΙΟΣ 2016 - Aρ. Φύλλου 42)
Όταν ο Δήμος Αρχ.Ολυμπίας, οιυπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες, η τοπική κοινωνία και η Κοινότητα κοιμούνται και αδιαφορούν, εμείς επαγρυπνούμε και ενδιαφερόμαστε...
Και δια της εφημερίδας με τον ανωτέρω τίτλο:
Θα σας ενημερώνουμε για μικρά και μεγάλα
θέματα της κωμόπολης
ΠΡΟΛΟΓΟΣ:
Γιατί διαλέξαμε, αυτό το περίεργο τίτλο της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας;
Ο Γιάννης Τσετσέλης, για όσους δεν τον γνώρισαν, ήταν μια εμβληματική μορφή, μια «γραφική» (με την πιο καλή έννοια) φιγούρα της παλιάς καλής Δίβρης που έζησε και άφησε το ίχνος του επί πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα. Ενδεχομένως το όνομα «Τσετσέλης» να έχει περάσει σε πολλούς με κάποια απαξία, ως ενός φτωχού, καταφρονεμένου και όχι έξυπνου συμπολίτη μας. Ήταν όμως, από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες που άφησαν εποχή στην ιστορική κωμόπολη. Ελπίζουμε να δοθεί ευκαιρία να γράψουμε για την ψυχοσύνθεση, την καλοσύνη και να ξετυλίξουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σημαντικές πτυχές της πολυσήμαντης αυτής προσωπικότητας, με τη διήγηση περιστατικών (το πλείστον σπαραξικάρδιων) που σημάδεψαν όχι μόνο τον ίδιο αλλά όλη την τοπική κοινωνία της Δίβρης. Σήμερα θα περιοριστούμε σε λίγα.
Ξεκινώντας αυτή τη μόνιμη ενημερωτική στήλη κάνουμε γνωστό στους εκλεκτούς αναγνώστες της «ΝΕΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», ότι ο Γιάννης Τσετσέλης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο επίσημος εκφωνητής, ο τελάλης της Δίβρης, δηλ. ο άνθρωπος που διαλαλούσε με την χαρακτηριστική και πολλές φορές ακατάληπτη φωνή του («ψεύδιζε» λίγο), όλα τα σημαίνοντα γεγονότα και τις ανακοινώσεις (ως είδος μεγαφώνου) που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της Κοινότητας, χαρούμενα ή άσχημα νέα της ζωής της κωμόπολης, η αναγγελία προσωπικής εργασίας, η διανομή νερού για άρδευση κλπ, κλπ. Ήταν με λίγα λόγια η φωνή της συνείδησης της «Αγοράς» της Δίβρης. Ο ίδιος σχεδόν μοναχικός στη ζωή του και πάμφτωχος, για πολλές δεκαετίες ήταν ο «θεληματάς» (κι εδώ με την καλή έννοια) για να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον και μάλιστα έχει μείνει παροιμιώδες σε διβριώτες και παραθεριστές (στους οποίους ήταν συμπαθέστατος) το περιβόητο «τσετσελόσημο» όπως είχε καθιερωθεί να λέγεται το φιλοδώρημα ή μπουρμπουάρ που έπαιρνε ευχαρίστως όποιο κι αν ήταν και χωρίς γογγυσμόν…
Τα θέματα που θα παρουσιάζουμε θα είναι τηλεγραφικά διατυπωμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συλλέγουμε, μαζί με τις συνοδεύουσες φωτογραφίες (παλιές και σημερινές) Σε μερικά θα υπάρχει μεγαλύτερη έκταση, ιδίως όταν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η χαρακτηριστική φωνή του αείμνηστου Γιάννη Τσετσέλη θα αντηχεί στεντόρεια σε λόγγους και λαγκαδιές όπως τότε, τον παλιό καλό καιρό… Συνεχίζουμε.
Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ο τελάλης της Δίβρης, Γιάννης
Τσετσέλης» ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ, ΤΩΡΑ ΜΕ
ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΔΙΒΡΗ»
Η «ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ» του «ΤΕΛΑΛΗ»
ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ...
Η
φτώχεια θέλει καλοπέραση
Γράφει η Μαρία
Αρβανίτη Σωτηροπούλου
Η ζωή του ανθρώπου πάντα σημαδευόταν με τελετές που
οριοθετούν σταθμούς και γίνονται αφορμή για επίδειξη. Ο γάμος και τα βαφτίσια
ήταν πάντα αφορμές για πολυέξοδα κάποτε και πολυήμερα τσιμπούσια. Αυτό ήταν
αναγκαία διέξοδος για τις εποχές, που αυστηρά καθοριζόντουσαν περίοδοι νηστείας
και κρεατοφαγίας και δεν υπήρχαν σουπερμάρκετ με άναρχη κατανάλωση και
νυχτερινά μαγαζιά με γλέντια χωρίς αφορμή.
Ειδικά ο γάμος, ακόμη και σε πάμπτωχες περιοχές του
κόσμου, όπως η Ινδία, γίνεται δυσβάσταγα πολυέξοδος για τις οικογένειες, που
υπερχρεώνονται για τα έξοδα της τελετής, που θεωρείται απαραίτητη για την
εδραίωση σε μια κοινωνική βαθμίδα.
Ο γάμος (συχνά όχι μόνον ένας) τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έγινε αφορμή για περισσότερες γιορτές κατά τα πρότυπα του Χόλιγουντ, αφού εκτός από τα πολυέξοδα φανταχτερά τραπεζώματα σε ειδικά χλιδάτα μαγαζιά εμπλουτίστηκε και με τα μπάτσελορ πάρτι, που (αντίθετα με τα θρησκευτικά κελεύσματα που όριζαν το γάμο σαν αλλαγή από την αγαμία στη σύζευξη) υποτίθεται οριοθετούν τη μετάβαση από την πολυγαμία των φλερτ στη συνήθως παροδική μονογαμία.
Ο γάμος (συχνά όχι μόνον ένας) τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έγινε αφορμή για περισσότερες γιορτές κατά τα πρότυπα του Χόλιγουντ, αφού εκτός από τα πολυέξοδα φανταχτερά τραπεζώματα σε ειδικά χλιδάτα μαγαζιά εμπλουτίστηκε και με τα μπάτσελορ πάρτι, που (αντίθετα με τα θρησκευτικά κελεύσματα που όριζαν το γάμο σαν αλλαγή από την αγαμία στη σύζευξη) υποτίθεται οριοθετούν τη μετάβαση από την πολυγαμία των φλερτ στη συνήθως παροδική μονογαμία.
Κατά τη διάρκεια των χρόνων της ευμάρειας στον
κατάλογο των πολυέξοδων τραπεζωμάτων προστέθηκαν και οι κηδείες σε
ψαροταβέρνες, ενώ μια νέα βιομηχανία παιδικών πάρτι με ειδικό τελετουργικό
(κλόουν και ειδικές τροφές) αναδύθηκε για βαφτίσια και γενέθλια. Σε αυτά
θα πρέπει να προστεθούν τα πολλά καλοκαιρινά πανηγύρια στα χωριά, όπου μεθώντας
εξακολουθούν κυριολεκτικά να πετούν τα χαρτονομίσματα στα πόδια του πρώτου στο
χορό ή το τραγούδι. Την ίδια ώρα στα νησιά οι νέοι σε εφήμερες παρέες -φυλές
εξακολουθούν να ξενυχτούν (έστω σε μικρότερης διάρκειας διακοπές) στα μπαράκια
χωρίς ανάγκη για αφορμή στο κάθε γλέντι.
Και ενώ θα πίστευε κάποιος ότι μετά από 7 χρόνια
οικονομικής κρίσης το φαινόμενο της σπατάλης για επίδειξη θα μειωνόταν φέτος
στο χωριό στην Πελοπόννησο αναδύθηκε νέο είδος. Σχεδόν κάθε βράδυ γίνεται
ξενύχτι με αφορμή το ότι το κάθε τσοπανόπουλο φεύγει φαντάρος. Είτε σε σπίτι,
είτε σε ταβέρνα ολόκληρη η οικογένεια και φίλοι θεωρούν αφορμή για γιορτάσι με
καλό φαγητό, πολύ αλκοόλ, ολονύχτιο χορό με δημοτικά και χασάπικο στη διαπασών
και τις απαραίτητες (μετά την αλβανική κάθοδο) ριπές από Καλάσνικοφ, το
ξεπροβόδισμα για την ολιγόμηνη πια υπηρεσία του νέου στο στράτευμα.
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση, λέμε. Θυμάμαι τους γονείς
μας που νοσταλγικά θυμόντουσαν τα ρεφενέ πεινασμένα γλέντια της Κατοχής και την
εξύμνηση των μεταγενέστερων νεανικών πάρτι με βερμούτ και χορό στα πατώματα με
φτηνό μωσαϊκό.
Παρά τη εικονική δυναστεία των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης η σημερινή νέα γενιά φαίνεται ότι έχει ανάγκη να εκτονώνεται με πραγματικά γλέντια ακριβώς όπως έκαναν και οι πρόγονοί τους. Την ώρα που όλοι μιλούν για περικοπές, ανεργία, απαισιόδοξες προοπτικές και φτώχεια, την ώρα που η πολυσπουδασμένη ελίτ ήδη μετανάστευσε και οι μεγαλύτεροι μετρούν τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, οι νέοι στην επαρχία καίνε το τελευταίο τους χαρτονόμισμα για ένα ακόμη καλοκαιρινό γλέντι στην ορεινή επαρχία. Η αίσθηση δεν είναι ότι φεύγουν για ολιγόμηνη θητεία στο στρατό σε καιρό ειρήνης, αλλά μάλλον ότι πάνε στην πρώτη γραμμή κάποιου πολέμου απ' όπου δε περιμένουν να επιστρέψουν και γιαυτό "γαία πυρί μειχθήτω". Και όσο ανώδυνη κι αν φαίνεται αυτή η επιλογή δεν απέχει παρά μόνο ένα βήμα από την επανάσταση της απελπισίας και την άναρχη βία που μαστίζει πια με διάφορες αφορμές όλο τον πλανήτη μας.
Παρά τη εικονική δυναστεία των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης η σημερινή νέα γενιά φαίνεται ότι έχει ανάγκη να εκτονώνεται με πραγματικά γλέντια ακριβώς όπως έκαναν και οι πρόγονοί τους. Την ώρα που όλοι μιλούν για περικοπές, ανεργία, απαισιόδοξες προοπτικές και φτώχεια, την ώρα που η πολυσπουδασμένη ελίτ ήδη μετανάστευσε και οι μεγαλύτεροι μετρούν τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, οι νέοι στην επαρχία καίνε το τελευταίο τους χαρτονόμισμα για ένα ακόμη καλοκαιρινό γλέντι στην ορεινή επαρχία. Η αίσθηση δεν είναι ότι φεύγουν για ολιγόμηνη θητεία στο στρατό σε καιρό ειρήνης, αλλά μάλλον ότι πάνε στην πρώτη γραμμή κάποιου πολέμου απ' όπου δε περιμένουν να επιστρέψουν και γιαυτό "γαία πυρί μειχθήτω". Και όσο ανώδυνη κι αν φαίνεται αυτή η επιλογή δεν απέχει παρά μόνο ένα βήμα από την επανάσταση της απελπισίας και την άναρχη βία που μαστίζει πια με διάφορες αφορμές όλο τον πλανήτη μας.
Οι καλοκαιρινές
Εκδηλώσεις μας
Σας περιμένουμε!...
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ
Προσφεύγουμε και παρακαλούμε τους συμπατριώτες και φίλους να δείξουν την αγάπη και συμπαράστασή τους, αγοράζοντας και προωθώντας Λαχνούς, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους για να κερδίσουν τα πολλά και χρήσιμα ΔΩΡΑ που βλέπετε κατωτέρω...., αλλά και βεβαίως να βοηθήσουν τα έργα ευποιίας!...
Οι ευχαριστίες μας, εκ των προτέρων.
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ για τα εγκαίνια του «Πάνω Γαβροβίκου»
«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚ
ΒΑΘΡΩΝ ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΒΡΥΣΗΣ «ΠΑΝΩ ΓΑΒΡΟΒΙΚΟΣ» ΔΙΒΡΗΣ
ΛΑΧΝΟΙ ΜΕ ΠΛΟΥΣΙΑ ΔΩΡΑ
1. Μιά Γκαμπαρντίνα
σε Cotton Linen, προσφορά από τα
Καταστήματα «ΛΟΛΑ» του Γρ. Γιαλαμά (από τα Τριπόταμα)
2. Μια
Κουζινομηχανή Bomann, προσφορά από το
Κατάστημα «ECO MARKET» του Θόδ. Κουρλαμπά
(από τα Τριπόταμα)
3. Ένα Φόρεμα σε εμπριμέ
Γκαμπαρντίνα, προσφορά από τα Καταστήματα «ΛΟΛΑ» (του Γρ. Γιαλαμά από τα Τριπόταμα)
4. Επαγγελματική
κουρευτική μηχανή, προσφορά από το Κατάστημα του Γιάννη Τσομπάρη (το
γένος Φίλως Σταυροπουλου από τη Δίβρη)
5. Μια Γυναικεία ζακέττα, προσφορά από
το Κατάστημα του Τάκη Κάλλιστρου (το γένος Έφης Ταβλά από τη Δίβρη)
6. Ένα Φόρεμα Ve με πιέττες, προσφορά από τα Καταστήματα «ΛΟΛΑ» (του Γρ. Γιαλαμά
από τα Τριπόταμα)
7. Μια Τοστιέρα Boςς, προσφορά από το Κατάστημα «ECO MARKET» του Θόδ. Κουρλαμπά (από τα Τριπόταμα)
8. Ένα Φόρεμα Boxy Βισκόζ, προσφορά από τα Καταστήματα «ΛΟΛΑ» του Γρ. Γιαλαμά
(από τα Τριπόταμα)
9. Σετ μονόζυγου, προσφορά από το
Κατάστημα «Ορθοπεδικών ειδών» του Κων. Σιαβελή (από Πάτρα)
10. Δύο δεκαπεντάκιλα
πλαστικό χρώμα, προσφορά από το Κατάστημα «Χρωμάτων-Σιδηρικών» Κώστα Κοσμόπουλου (από τη
Δίβρη)
11. Ένα επαγγελματικό
σεσουάρ, προσφορά από το Κατάστημα του Γιάννη Τσομπάρη (το γένος Φίλως
Σταυροπουλου από τη Δίβρη)
12. Ένα ατομικό
κουρευτικό μηχανάκι, προσφορά από το Κατάστημα του Γιάννη
Τσομπάρη (το γένος Φίλως Σταυροπουλου από τη Δίβρη)
13. Ένα ζεύγος ανδρικές
πυζάμες, προσφορά από το Κατάστημα του Τάκη Κάλλιστρου (το γένος Έφης Ταβλά από τη
Δίβρη)
14. Ένα ατομικό κουρευτικό
μηχανάκι, προσφορά από το Κατάστημα του Γιάννη Τσομπάρη (το γένος Φίλως
Σταυροπουλου από τη Δίβρη)
15. Μια Τσάντα σετ Πικ-Νικ, προσφορά από το
Κατάστημα «ECO MARKET» του Θόδ. Κουρλαμπά
(από τα Τριπόταμα)
16. Ένα Φόρεμα με
αποσπόμενο Τοπ σε κέντημα, προσφορά από τα Καταστήματα «ΛΟΛΑ» του
Γρ. Γιαλαμά (από τα Τριπόταμα)
Και βεβαίως συν το καθιερωμένο ΔΩΡΟ-ΛΑΧΝΟ, του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ένα
εξελιγμένο Οικολογικό ΠΟΔΗΛΑΤΟ
(Η προπώληση και διάθεση των ΛΑΧΝΩΝ στη Δίβρη θα γίνεται από το μέλος
ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΜΠΑΤΖΉ και τα υπόλοιπα μέλη του του ΔΣ)
Η ΚΛΗΡΩΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ ΤΗΣ ΒΡΥΣΗΣ, 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016
Οι μοναδικοί πόροι μας Εσείς!...
ΦΩΤΟ-ΡΕΠΟΡΤΑΖ
v ΝΤΡΟΠΗ !!!!..,, για την Δίβρη και την ιστορία της.
Ο
"Σύλλογος Διβριωτών Αθηνας" (ΣΔΑ) παραχωρεί στην ...πτωχή ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ,
ΔΩΡΕΑΝ για πέντε χρόνια, το "Σπίτι του Συνδέσμου" (παλαιά ΑΓΡΟΤΟΛΕΣΧΗ)
!!!...
Ο ΣΔΑ, χαρίζει ένα περιουσιακό στοιχείο που αποκτήθηκε με κόπους και θυσίες
πριν 60 χρόνια απο τους Διβριωτες της Αθήνας, στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ (δηλ στο ίδιο το
Κράτος)... Με απλά θυμόσοφα λόγια: "όσο το αγόρασαν, άλλο τόσο το
πουλάνε"!!...
Το διαπράττουν για πολλοστή φορά, λέγοντας του κόσμου τα ψέματα ότι το
δίνουν στην Αστυνομία γιατί δήθεν "θα φυγει η Αστυνομία, εαν δεν δώσουν
Δωρεάν το σπίτι"... Ουδέν τούτου ψευδέστερον!!!..,
Νομίζουν οι του ΣΔΑ, αλλά και οι υπεύθυνοι της Αστυνομίας (αν αληθεύουν τα
λεγομενα του Συλλόγου, οτι ο ίδιοι τους το ειπαν)) νομίζουν οτι εμεις οι
Διβριωτες τρώμε κουτόχορτο και καταπίνουμε τα ψέματα.....
Πουθενά δεν είδαμε να υπάρχει απόφαση της ΕΛΑΣ οτι "θα φύγει η
Αστυνομια", αν δεν βρει Δωρεάν οίκημα, (η ....πτωχή Αστυνομία, βγήκε
ζητιανιά;).
Μάλιστα το αντίθετο, είδαμε γραμμένο στις εφημερίδες της Ηλειας οτι
ο Αστ. Σταθμός Λαμπειας δεν ειναι προς κατάργηση....
Προκαλούμε τον ΣΔΑ, αλλά και τον Διοικητή του Σταθμού (αν το είπαν) να
φέρει έγγραφη την απειλή της ΕΛΑΣ αλλά και την απαίτησή της για Δωρεάν
παραχώρηση γιατι διαφορετικά θα φύγει..... Έτσι για να γελάσει και το παρδαλό
κατσίκι!....
Τέλος να υπενθυμίσουμε στους τζάμπα ξεπουλητές ανεκδιήγητους του ΣΔΑ, δεν
σεβάστηκαν ούτε την παρακαταθήκη που άφησαν εκείνοι οι ευπατρίδες (άραγε
γνωρίζουν τη λέξη;) για το σκοπό του "Σπιτιού του Συλλόγου" που εχει
την δική του ιστορία, που οι σημερινοί ολετήρες ("κληρονόμοι" με το
γνωστό πραξικοπηματικό τρόπο) ντροπιάζουν.....
Δειτε, στο ΠΡΑΚΤΙΚΟ του "Συνδέσμου" του 1957 για ποιους σκοπούς προόριζαν οι κτήτορες και
μεγάλοι δωρητές το "Σπιτι" τους....
Και τώρα τα εισπραττόμενα εύσημα και μετάλλια!!!...
Το δώρο στην "πτωχή" Αστυνομία (δηλ. το Ελληνικό Κράτος) και τα
εύσημα που πήρε ο "Συλλογος Διβριωτων Αθηνας" θα μείνουν στην ιστορία
της ξακουστής κωμόπολης....
Το ανωτέρω έγγραφο, ΕΓΚΩΜΙΟΝ προς τον ΣΔΑ θα πρέπει να αναρτηθεί εις δεσπόζουσα θέση και να γραφεί "χρυσοίς γράμμασι" εις τας Δέλτους της τοπικής ιστορίας!!!...
Καιρός ήταν ο ΣΔΑ, να περάσει σε άλλο στάδιο δοξης λαμπρόν. Αφού το ιστορικό κτιριο που απέκτησαν με θυσίες οι ευπατρίδες Διβριωτες του "Συνδέσμου των εν Αθήναις Λαμπειεων" την δεκαετία του 1950 για να χρησιμοποιηθεί για Κέντρον Αποδήμων Διβριωτών, για Βιβλιοθήκη, για άλλους μορφωτικούς πνευματικούς σκοπούς ο "κληρονόμος" (πραξηκοπηματικώ τω τρόπω) το 1977 το χρησιμοποίησε ως εξης:
1. Στην αρχή της θητείας του το 1978, ο νέος στη ηλικία ΣΔΑ με Αναρχικές απόψεις ως "Κεντρο εναλλακτικής κουλτούρας και αντιπληροφόρησης" ...
2. Όταν ενηλικιώθηκε το 2000 , πιο ώριμος το μίσθωσε για Αστυνομία (και κρατητήρια) με 40.000 δραχμές το μηνα και δεν το έδωσε σε ενδιαφερόμενο πολιτιστικό φορέα που πρόσφερε μίσθωμα 50.000 δρχ για Λαογραφικό Μουσείο...
3. Και σήμερα, ακόμη πιο ώριμος (παρα γούρμασε μάλλον) το δίνει ΔΩΡΕΑΝ για πέντε χρόνια στην ...πτωχή Αστυνομία!!....
Αφερίμ λεβέντες μου!!.. Τώρα που πήρατε και μετάλλιο ανδρείας απο την Αστυνομία και βοηθήσατε την Οικονομία της χώρας, λάβετε και απο μένα ένα λαικό θυμόσοφο ρητό που λεμε στο χωριό μας.
"΄Οσο το αγοράσατε, άλλο τόσο το πουλάτε"!!!....
Ο πρόεδρος του "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ"
Σωτηρης Σωτηροπουλος
v
Πω, πωώ!... Καινοτομίες στην γιορτή του
Αγ. Παντελεήμονος στον παραδεισένιο τόπο του "Πόντου".
Μια διαφορετική γιορτή το 2016, στον "ΠΟΝΤΟ-ΑΓ.
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ" στο αισθητικό ελατοδάσος Λαμπειας!...
Μια καθαρά πανδιβριώτικη παραδοσιακή απο αιώνων γιορτή, αναλαμβάνει να
γιορτάσει ο Δημος Αρχ. Ολυμπιας!!!..,, και από κοντά Συνεταιριστικές Eco και
λοιπές νεο-εισαγόμενες δράσεις!..,
Τιμή μας και καμάρι μας...
Τιμή μας και καμάρι μας...
Και για να πω την αλήθεια ζηλεύω, καθότι
αναμιμνήσκομαι "παλαιών ημερών", τότε τις δεκαετίες 1950 έως 1970 με
αυθεντικό τοπικό χρώμα, αλλά και μετέπειτα 1979 έως 1986 με την αναβίωση και
την κορύφωση εκει πάνω των 5ήμερων "ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ". Καθόσον
είναι στο Καταστατικό μας της ΠΕΕΔ σε ειδικό άρθρο να γιορτάζεται στο
"Πόντο" στις 27 Ιουλίου, η Εκδήλωση της ΠΕΕΔ... Πλην "άλλα το
Καταστατικό κελεύει, άλλα η ζωή φέρνει".,,,, Ας είναι.
Αφιερώνω, στη μεγάλη γιορτή της Διβρης τον στίχο του ποιητή Θοδ. Ξυδη που έγραψε εκεί επι τόπου, το έτος 1930:
Αφιερώνω, στη μεγάλη γιορτή της Διβρης τον στίχο του ποιητή Θοδ. Ξυδη που έγραψε εκεί επι τόπου, το έτος 1930:
-Εδώ στου Πόντου την πηγή
Οι μούσες τραγουδήσαν
Κι όλες μαζί τον Νάρκισσο
Εννιά φορές φιλήσαν...
(Από το ποιητική συλλογή "Έλατα, θεία έλατα")
Οι μούσες τραγουδήσαν
Κι όλες μαζί τον Νάρκισσο
Εννιά φορές φιλήσαν...
(Από το ποιητική συλλογή "Έλατα, θεία έλατα")
Δεν ήμουν παρών, όμως οι φωτογραφίες και οι αξιόπιστες πληροφορίες για τη
φετινή γιορτή με καλή προαίρεση μου δίνουν το δικαίωμα να εχω άποψη γιαυτήν την
απο αιώνων πανδιβριώτικη παραδοσιακή γιορτή:
1. Την "τιμή" της καθαρά διβριώτικης γιορτής έσωσε για φέτος ο Δήμαρχος Κοτζάς (Δημος Αρχ. Ολυμπιας) και ο Αντιδήμαρχος Λαμπειας Β. Αρβανίτης (Αστράς) που υπογράφουν την πρόσκληση, με εκκωφαντική παντελή απουσία Διβριωτών...
2. Καινοτομίες άγνωστες στις γιορτές του παρελθόντος πριν το 1970 και μετα 1979-1986, χωρίς το παραδοσιακό χρώμα (πλαστικά τραπέζια και καρέκλες για τους επίσημους κλπ, κλπ)
3. Πλήρης έλλειψη εθελοντικής κοινωνικής προσφοράς και δράσης, και ανάθεση σε επιχειρηματία την διοργάνωση (τύπου κέτεριγκ) στα έλατα!..,,
5. Μουσική "κονσέρβα" με μικρή συμμετοχή του Δαλιάνη... Που είναι οι εποχές με τις πίπιζες απο τους Λειβαρτζινούς Φωλιάδες και το 1980-86 με τον Χριστο Πανούτσο και Θεόφιλο, του Διβριωτη Βασ. Σπυρόπουλου κλπ, στο τραγούδι και Κωστα Ζαφειρόπουλο στο κλαρίνο..
6. Επειδή διάβασα ότι υπάρχει "οικονομική συγκυρία" γέλασα... Κάποτε κάναμε γιορτές 5 ημέρες με κορύφωση στον "Πόντο" (2000 επισκέπτες) με ενα λαχνό και ατομικές (ιδιωτικές) συγκινητικές συνεισφορές... Θα περιμένω να δω την "ΔΙΑΥΓΕΙΑ" να δω πόσο στοίχισε στον πενόμενο δημότη η φετινή γιορτή...
1. Την "τιμή" της καθαρά διβριώτικης γιορτής έσωσε για φέτος ο Δήμαρχος Κοτζάς (Δημος Αρχ. Ολυμπιας) και ο Αντιδήμαρχος Λαμπειας Β. Αρβανίτης (Αστράς) που υπογράφουν την πρόσκληση, με εκκωφαντική παντελή απουσία Διβριωτών...
2. Καινοτομίες άγνωστες στις γιορτές του παρελθόντος πριν το 1970 και μετα 1979-1986, χωρίς το παραδοσιακό χρώμα (πλαστικά τραπέζια και καρέκλες για τους επίσημους κλπ, κλπ)
3. Πλήρης έλλειψη εθελοντικής κοινωνικής προσφοράς και δράσης, και ανάθεση σε επιχειρηματία την διοργάνωση (τύπου κέτεριγκ) στα έλατα!..,,
5. Μουσική "κονσέρβα" με μικρή συμμετοχή του Δαλιάνη... Που είναι οι εποχές με τις πίπιζες απο τους Λειβαρτζινούς Φωλιάδες και το 1980-86 με τον Χριστο Πανούτσο και Θεόφιλο, του Διβριωτη Βασ. Σπυρόπουλου κλπ, στο τραγούδι και Κωστα Ζαφειρόπουλο στο κλαρίνο..
6. Επειδή διάβασα ότι υπάρχει "οικονομική συγκυρία" γέλασα... Κάποτε κάναμε γιορτές 5 ημέρες με κορύφωση στον "Πόντο" (2000 επισκέπτες) με ενα λαχνό και ατομικές (ιδιωτικές) συγκινητικές συνεισφορές... Θα περιμένω να δω την "ΔΙΑΥΓΕΙΑ" να δω πόσο στοίχισε στον πενόμενο δημότη η φετινή γιορτή...
Ευχόμαστε, η επόμενη χρονιά να
επανακάμψει στο προαιώνιο παραδοσιακό χρώμα και με αναμόρφωση του περιβάλλοντος
χώρου της χιλιοτραγουδιαμενης βρύσης του "Π,οντου", που τώρα πνίγεται
στη λάσπη και τα βούρλα....
Υ. Γ. Τα παραπάνω, γράφονται υποχρεωτικά καθόσον η γιορτή αυτή περιλαμβάνεται στο Καταστατικό της ΠΑΝΕΛ. ΕΚΠΟΛ. ΕΝΩΣΗΣ ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ (ΠΕΕΔ), αλλά δεν γίνεται απο μας, για λόγους που δεν είναι του παρόντος...
Υ. Γ. Τα παραπάνω, γράφονται υποχρεωτικά καθόσον η γιορτή αυτή περιλαμβάνεται στο Καταστατικό της ΠΑΝΕΛ. ΕΚΠΟΛ. ΕΝΩΣΗΣ ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ (ΠΕΕΔ), αλλά δεν γίνεται απο μας, για λόγους που δεν είναι του παρόντος...
Και η αόρατη Eco Συνεταιριστική της Δίβρης!...
Συνέβη κι αυτό, στην γιορτή Αγ. Παντελεήμονα
στον "Πόντο";;;
Προφανώς, ναι!... Οι φωτογραφίες με τις δροσερές νεανικές υπάρξεις στον "Πόντο" το αποδεικνύουν. Τόσο όμως αθόρυβα μια δράση αναπτυξιακή για την Οικονομία της Ορεινής Ηλείας;
Πάντως η "Eco Διβρης" σε μας είναι εντελώς άγνωστη ή καλλίτερα αόρατη στη Διβρη. Γνωστή η "Διώνη" με έδρα το Λάλα.
Μήπως, μπορούν να μας ενημερώσουν ποιοι εκπροσωπούν αυτή τη οργάνωση στην ιστορική κωμόπολη; Και ποιοι τοπικοί παραγωγοί και δημιουργοί εκ Διβρης συμμετείχαν στη δράση προχτές στο θεσπέσιο ελατοδάσος;
v Παράνομη κατασκευή αγωγού μεταφοράς ύδατος την περιοχή Λαμπείας (Δίβρης),
χωρίς τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις του Νόμου -Αδικαιολόγητη ολιγωρία
ή συγγνωστή συγκάλυψη της παρανομίας;
Γνωστή
και «πονεμένη» αυτή η ιστορία από το έτος 2010. Προκειμένου να ικανοποιήσουν
παράλογες απαιτήσεις κάποιων συμπολιτών ιερέων και κτηνοτρόφων που ενώ έχουν
νερό για τα ζωντανά τους μέσα στο "γρέκι" τους (εκτός ενός, δύο) θέλουν σώνει και καλά να πάρουν το
νερό ή από τα Υδραγωγεία-δίκτυα της Δίβρης (όπως το πήραν τον περασμένο Οκτώβρη) και τώρα το
πήραν από το «Μοριό»!!...
Και εμείς θέτουμε, στους απανταχού Διβριώτες, ένα απλό ΕΡΩΤΗΜΑ:
Πως θέλετε, να είναι η παραδοσιακή βρύση "Μοριός" με τα νερά της;
-Όπως ήταν πριν (πρώτη φωτογραφία), αν αφαιρέσει κανείς τα άθλια γκράφιτι;
Πως θέλετε, να είναι η παραδοσιακή βρύση "Μοριός" με τα νερά της;
-Όπως ήταν πριν (πρώτη φωτογραφία), αν αφαιρέσει κανείς τα άθλια γκράφιτι;
Ή
-Όπως την κατάντησαν σήμερα (δεύτερη φωτογραφία) χωρίς τα κρύα κρυσταλλένια νερά της;
Βεβαίως, επειδή η παρανομία είναι ουρανομήκης, επειδή η κοροϊδία πάει
σύννεφο, επειδή οι δικαιούχοι των νερών της Δίβρης (του κοινωνικού αγαθού πόσιμου νερού ντόπιων και περαστικών, κήποι, παλιοί μύλοι, τουριστικές μονάδες, επισκέπτες
φυσιολάτρες κλπ) δεν μπορούν να είναι θύματα των ασύδοτων Δημοτικών
αρχόντων, επιτήδειων ψηφολεκτών βουλευτών και κάποιων «μιζαδόρων» του
νεοπλουτισμού.....
Το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» εκ καθήκοντος και εις εφαρμογήν των αρχών του
Καταστατικού, επανήλθε μετά 6 χρόνια με ερωτήματα και τεκμηριωμένα επιχειρήματα σε όλες τις συναρμόδιες υπηρεσίες
του κράτους. Και είχαμε απάντηση από τον Αστυνομικό Διευθυντή Ηλείας (που
συνέταξε δικογραφία και την έστειλε στον Εισαγγελέα Ηλείας) και την Αρχαιολογική Υπηρεσία,
ενώ οι άλλες υπηρεσίες αδειδοτήσεων, η ΔΕΣΕ, (που μάλιστα έκανε επιτόπια αυτοψία, παρουσία μας), το Δασαρχείο Πύργου και η Υπηρεσία Υδάτων δεν απάντησαν
ακόμη.
Παραθέτουμε κατωτέρω ένα από τα έγγραφα του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ»
για πάρετε μια ιδέα για αυτό το όργιο της παρανομίας και ασυδοσίας και βγάλτε
συμπεράσματα:
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ
ΕΝΩΣΗ ΕΠΕΙΓΟΝ
ΛΑΜΠΕΙΕΩΝ (ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ) ΗΛΕΙΑΣ
«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»
27063 Λαμπεία τηλ
6972295293
Λαμπεία (Δίβρη) 18-7-2016
αρ.
πρωτ. 2297
Προς
Την Διεύθυνση Υδάτων ΠΔΕ –Τμ. Διοικητκής Υποστήριξης, Αδειοδότησης, Οργάνωσης
και Επικοινωνίας
ΘΕΜΑ: Παράνομη κατασκευή
αγωγού μεταφοράς ύδατος την περιοχή Λαμπείας (Δίβρης), χωρίς τις προβλεπόμενες
προϋποθέσεις του Νόμου
-Αδικαιολόγητη ολιγωρία
ή συγγνωστή συγκάλυψη της παρανομίας;
ΣΧΕΤ: α. Η υπ. αρ 2290/25-6-2016 ΑΝΑΦΟΡΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ μας
β. Το υπ. αρ.
140896/2616/ 17-11-2010 έγγραφο της Δ/νσης Υδάτων ΠΔΕ
γ. Η υπ αρ. 2265/25-10-2015 παλαιότερη Αίτησή μας, για παρόμοιο έργο στη Δίβρη
Κύριε Διευθυντά
Μετά τη δική μας άνω σχετ. (α) ΑΝΑΦΟΡΑ –ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ που λάβατε με το
ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο την 25 Ιουνίου ε.έ., μας αγνοήσατε παντελώς και μέχρι
σήμερα δεν ανταποκριθήκατε, έστω για στοιχειώδη έρευνα της Αναφοράς-
Καταγγελίας μας, παρότι είσθε οι κατ΄ εξοχήν αρμόδιοι και υπεύθυνοι επί του
θέματος.
Το εν θέματι έργο κατασκευής αγωγού μεταφοράς ύδατος κατά μήκος της ΕΟ111 (από
την 80χθ μέχρι την 83χθ) που εμείς το χαρακτηρίσαμε παράνομο από πάσης πλευράς,
ξεκίνησε και στο μεγαλύτερο μέρος πραγματοποιήθηκε μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο
(25-26 Ιουνίου, που δεν επιτρέπεται) γιαυτό και το δικό μας έγγραφο εστάλη
αυθημερόν με το ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο, μήπως και κάποιος αρμόδιος και
υπεύθυνος το σταματούσε, αλλά δυστυχώς καμμιά υπηρεσία δεν έπραξε το
καθήκον της.
Θα μας επιτρέψετε να σας γνωρίσουμε, δι ολίγων το ιστορικό αυτής πρωτοφανούς
ενέργειας, που ασφαλώς γνωρίζει πολύ καλά η Υπηρεσία σας, από το έτος
2010.
Την άνω σχετ. (α) ΑΝΑΦΟΡΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
λάβατε αμέσως την 25η Ιουνίου. Και επειδή ήταν Σαββατοκύριακο
(τότε δουλεύουν όλοι οι παράνομοι) δικαιολογημένα, έστω, δεν ενεργήσατε
αυθημερόν. Όμως ούτε τις αμέσως επόμενες ημέρες δεν ευαισθητοποιηθήκατε να
ενεργήσετε όπως είχατε υποχρέωση, και έτσι ο Δήμος (κύριος του έργου) και
η εκτελέσασα ΔΕΥΑ Αρχ. Ολυμπίας διέπραξαν με την άνεσή τους την έκνομη ενέργειά
τους
Εδώ, θα πρέπει να σας υπενθυμίσουμε ότι το έργο αυτό πρωτοξεκίνησε τις
διαδικασίες κατασκευής του, πριν 6 χρόνια το έτος 2010. Τότε και πάλι
είχαμε προσφύγει στην Υπηρεσία σας. Όμως τότε, το έργο σταμάτησε
δια παντός από σας δηλ. την αρμόδια Διεύθυνση Υδάτων της ΠΔΕ μετά επιτόπια
έρευνα που έκανε εντεταλμένος στη Δίβρη υπάλληλός σας που διαπίστωσε το βάσιμο
των καταγγελιών μας
Μας αποστείλατε τότε το άνω σχτ. (β)
έγγραφο σας υπ. αρ. 140896/2616/ 17-11-2010 που έθετε τις
απαραίτητες προϋποθέσεις κατασκευής (που επισυνάπτουμε να το ξαναθυμηθείτε) τις
οποίες δεν είχαν οι ενδιαφερόμενοι και τότε βέβαια παραιτήθηκαν του
εγχειρήματος. Και πριν ένα μήνα ξαφνικά μέσα στο Σαββατοκύριακο, όπως γίνεται
συνήθως, επανήλθαν και εκτέλεσαν το έργο και μαζί «εκτέλεσαν» και τους
Νομους και Διατάξεις της συντεταγμένης Πολιτείας....
Εάν ρίξετε μια ματιά στο επισυναπτόμενο και πλήρως τεκμηριωμένο δικό σας
έγγραφο θα δείτε για ποιο λόγο απευφεύχθη τότε η κατασκευή του έργου που εμείς
αποδεχτήκαμε πλήρως και συνηγορήσαμε αρκούντως . Μεταξύ άλλων βέβαια τώρα
προστίθεται και άλλοι σημαντικοί λόγοι που αφορούν την αεάνως από αιώνων ρέουσα
παραδοσιακή κρήνη «Μοριός» (διατηρητέο μνημειακό αγλάϊσμα και πρώτο τουριστικό
αξιοθέατο της Δίβρης) από την κοινή πηγή της οποίας πήραν το νερό. Με
αποτέλεσμα να στερείται η κρήνη το κοινωνικό αγαθό του νερού που παρέχει
σε καταναλωτές ντόπιους και χιλιάδες επισκέπτες, αλλά θα στερηθούν το νερό και
οι δικαιούχοι κάτοχοι κήπων και παλιών μύλων που με την οικονομική κρίση
σίγουρα θα αναβιώσουν...
Και βέβαια σύμφωνα με πρόσφατο αυστηρό
Νόμο (που εσείς έχετε την αποκλειστική ευθύνη να εφαρμόσετε) απαγορεύεται η
μεταφορά νερού από την μια υδατολεκάνη σε άλλη κλπ. Και μάλιστα τη στιγμή που
εκείνοι θέλουν και παίρνουν τώρα το νερό δηλ. μια αγροικία ιερέως-κτηνοτρόφου
και λίγα ποιμνιοστάσια κτηνοτρόφων (που κανένας τους δεν έχει την προβλεπόμενη
νόμιμη άδεια λειτουργίας!!!), έχουν δικό τους ιδιωτικό Υδραγωγείο με
δεξαμενή 20 κυβικών και άλλες εξι πηγές νερού στην ευρύτερη περιοχή....
Και ένα τελευταίο, που αφορά και πάλι την Υπηρεσία σας. Πριν 9 μήνες, οι ίδιοι
(Δήμος και ΔΕΥΑ Αρχ. Ολυμπίας) πάλι μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο πραγματοποίησαν
παρόμοιο έργο αγωγού μεταφοράς νερού σε ποιμνιοστάσιο κατα μήκος πάλι της ΕΟ111
Πατρων Τριπόλεως 75,5χθ έως 78,5χθ, παλι χωρίς τις απαράιτητες αδειοδοτήσεις.
Και μάλιστα πήραν νερό από το κεντρικό Υδραγωγείο της Δίβρης «Αμπλινίτσι» να το
πάνε σε ποιμνιοστάσιο, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι τα σπίτια μας «θα πουν το
νερό νεράκι»!... Και γιαυτό το παράνομο έργο ενημερώσαμε αμέσως τις συναρμόδιες
Υπηρεσίες (μεταξύ των οποίων και την δική σας) με το υπ αρ. Άνω σχετ. (γ) που
επίσης επισυνάπτουμε για υπενθύμιση, και δεν υπήρξε τότε εκ μέρους σας καμιά
απολύτως ανταπόκριση.
Κύριοι της Διεύθυνσης Υδάτων, κατ΄
εξοχήν αρμόδιοι και υπεύθυνοι
Θέλουμε να μας ενημερώσετε τι συμβαίνει. Ολιγωρεί αδικαιολόγητα η Υπηρεσία σας
ή συγκαλύπτεται το νέο (και το προηγούμενο) ανοσιούργημα εις βάρος της
ιδιαίτερης πατρίδας μας; Απαντήστε μας. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε τις
κυκλοφορούσες φήμες περί άνωθεν παρεμβάσεων...
Βεβαίως για σχετικά θέματα ύδρευσης και ποιότητας πόσιμου νερού στη Λαμπεία, ο
Δήμαρχος Αρχ. Ολυμπίας και ο Διευθυντής της ΔΕΥΑ ΑΟ είναι κατηγορούμενοι με
βαριές κατηγορίες ενώπιον της Δικαιοσύνης. Ελπίζουμε και πιστεύουμε να μη
αναγκαστούμε να προσφύγουμε και για το εν θέματι στη Δικαιοσύνη, ως το
τελευταίο ανάχωμα σε παρόμοιες ουρανομήκεις παρεκτροπές των αρμόδιων κρατικών
λειτουργών.
Μετά την έκθεση των ανωτέρω, συν τα επισυναπτόμενα έγγραφα και το φωτογραφικό
υλικό, αιτούμεθα να ερευνήσετε και να ελέγξετε τις παραλήψεις και τις έκνομες
ενέργειες του Δήμου και της ΔΕΥΑ Αρχ. Ολυμπίας και να πράξετε τα δέοντα
και εκ του Νόμου προβλεπόμενα. Με την απαίτηση εκ μέρους μας, ότι είσαστε
η μοναδική Υπηρεσία που έπρεπε πρώτη να ευαισθητοποιηθεί –έστω και στο
και 5΄- για παρανομίες και παρεκτροπές εκείνων που καθημερινά παραβιάζουν
Νόμους, Διατάξεις και την Δεοντολογία.
Εν αναμονή ενεργειών και σύντομης απαντήσεως σε μας
Με τιμή
Ο πρόεδρος του
«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ»
Σωτήρης Σωτηρόπουλος
(ιατρός, πρόεδρος της
Κίνησης Πολιτών «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ», εκδότης του
ιστορικου-λαογραφικου περιοδικου «ΔΙΒΡΗ)
ΣΗΝΗΜ: Έγγραφα (σχετ. β και γ) και σχετικές φωτογραφίες
Υ.Γ. Το παρόν να πρωτοκολληθεί και
καταστεί δημόσιο έγγραφο.
Υ. Γ. 2 Το παρόν θα αποσταλεί και μέσω
των ΕΛΤΑ
v Συνάντηση, με μια εμβληματική μορφή της Διβρης Βορ. Ηπείρου,
τον μπάρμπα ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ ΚΙΤΣΙΟ....
τον μπάρμπα ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ ΚΙΤΣΙΟ....
Ο δάσκαλος Χαράλαμπος Κίτσιος είναι ένα
σύμβολο για την αδελφή Διβρη της Βορ. Ηπείρου.
Τον γνώρισα, το 1993 όταν μαζι με τους γέροντες της αδελφής Διβρης στη βρύση "Μπίστριτσα" μας υποδέχτηκαν με συγκίνηση, όταν τολμήσαμε 13 τολμηροί Διβριώτες και γιατροί πήγαμε με καθεστώς Αλία (μολις είχε πεθάνει ο Χότζα) να πάμε σε ανθρωπιστική αποστολή, με 7 γιατρούς και υγειονομικό-φαρμακευτικό υλικό, με σχολικά είδη και βιβλία, αθλητικά είδη κλπ, εκεί. Και μας υποδέχτηκαν 1800 αδελφοί Διβριωτες και ο μπαρμπα Χαράλαμπος Κιτσιος μαζί με τον Δημογέροντα Μακη Τάμαλη και τον Έπαρχο Σωκρατη Καλτσουνη μας άνοιξαν τις αγκαλιές τους....
Πρώτος, ο δάσκαλος μας χαιρέτησε με πατριωτικά λογια και η φιλοξενία ολων ηταν πατριωτική και θα μείνει αξέχαστη....
Έκτοτε είδα τον μπαρμπα Χαράλαμπο πολλες φορές. Ήρθε και πολλές φορές στη δική μας Διβρη (ομαδικά και με τις Κατασκηνώσεις στο Κατω Μοναστήρι)
Χαλκεντερος, πολυγραφότατος με πολλα βιβλια και άρθρα αφηνει μεγαλη πολιτιστικη κληρονομιά στη Διβρη τους.... Τι να πρωτογράψει κανείς γιαυτόν τον ακάματο εργάτη της πένας!!...
Μεταξυ άλλων το δικό του "Η ΔΙΒΡΗ ΒΟΡ. ΗΠΕΙΡΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ", που τωρα κυκλοφορεί σε 2η Έκδοση με πολλές και σημαντικές προσθήκες.
Δεν ειναι μονο μια απλή ιστορια της ελληνοψυχης Πρώτης Διβρης (μεταξυ των 4 Διβρεων) αλλά με συγκλονιστικά ντοκουμέντα, βασισμένα σε ιστορικές πηγές.... Θα ντρεπόμουνα ως Διβριωτης της δικής πατρίδας, αν δεν βρισκόταν ο δικός μου δάσκαλος να γράψει, ο Νικος Αναστόπουλος, τη δική μας ιστορία "Η ΔΙΒΡΗ ΗΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ"....
Τον γνώρισα, το 1993 όταν μαζι με τους γέροντες της αδελφής Διβρης στη βρύση "Μπίστριτσα" μας υποδέχτηκαν με συγκίνηση, όταν τολμήσαμε 13 τολμηροί Διβριώτες και γιατροί πήγαμε με καθεστώς Αλία (μολις είχε πεθάνει ο Χότζα) να πάμε σε ανθρωπιστική αποστολή, με 7 γιατρούς και υγειονομικό-φαρμακευτικό υλικό, με σχολικά είδη και βιβλία, αθλητικά είδη κλπ, εκεί. Και μας υποδέχτηκαν 1800 αδελφοί Διβριωτες και ο μπαρμπα Χαράλαμπος Κιτσιος μαζί με τον Δημογέροντα Μακη Τάμαλη και τον Έπαρχο Σωκρατη Καλτσουνη μας άνοιξαν τις αγκαλιές τους....
Πρώτος, ο δάσκαλος μας χαιρέτησε με πατριωτικά λογια και η φιλοξενία ολων ηταν πατριωτική και θα μείνει αξέχαστη....
Έκτοτε είδα τον μπαρμπα Χαράλαμπο πολλες φορές. Ήρθε και πολλές φορές στη δική μας Διβρη (ομαδικά και με τις Κατασκηνώσεις στο Κατω Μοναστήρι)
Χαλκεντερος, πολυγραφότατος με πολλα βιβλια και άρθρα αφηνει μεγαλη πολιτιστικη κληρονομιά στη Διβρη τους.... Τι να πρωτογράψει κανείς γιαυτόν τον ακάματο εργάτη της πένας!!...
Μεταξυ άλλων το δικό του "Η ΔΙΒΡΗ ΒΟΡ. ΗΠΕΙΡΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ", που τωρα κυκλοφορεί σε 2η Έκδοση με πολλές και σημαντικές προσθήκες.
Δεν ειναι μονο μια απλή ιστορια της ελληνοψυχης Πρώτης Διβρης (μεταξυ των 4 Διβρεων) αλλά με συγκλονιστικά ντοκουμέντα, βασισμένα σε ιστορικές πηγές.... Θα ντρεπόμουνα ως Διβριωτης της δικής πατρίδας, αν δεν βρισκόταν ο δικός μου δάσκαλος να γράψει, ο Νικος Αναστόπουλος, τη δική μας ιστορία "Η ΔΙΒΡΗ ΗΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ"....
Ο 94 χρΌνων αειθαλής, αιώνιος Έφηβος και πνευματΏδης μπαρμπα Χαράλαμπος με
δέχτηκε στο σπιτι των ππροκομένων παιδιών του στη Νέα Μάκρη, όπου είχαμε μια
αξΈχαστη δίωρη συνομιλία γεμάτη πατριωτική αδελφική αγάπη κι απαντοχή...
Είπαμε, πολλά και σημαντικά και χωριστήκαμε με τον ευχή για νέα καλη αντάμωση, στη Διβρη στον "Άγριλα".., ψηλά στο Διβροβούνι της Βορ. Ηπείρου.
Στη 1η φωτ η πρόσφατη αντάμωση με τη νέα Έκδοση του βιβλίου του
Είπαμε, πολλά και σημαντικά και χωριστήκαμε με τον ευχή για νέα καλη αντάμωση, στη Διβρη στον "Άγριλα".., ψηλά στο Διβροβούνι της Βορ. Ηπείρου.
Στη 1η φωτ η πρόσφατη αντάμωση με τη νέα Έκδοση του βιβλίου του
και η δεύτερη
το πρώτο αντάμωμα κάτω απο τον "Πλάτανα"
το 1993 στο ηρωικό χωριό του
Διβρη Βορ. Ηπείρου, οπου μας καλοσωρίζει!!...
v Το εκκλησάκι της ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ, ψηλά στους Γκρουσταδες
Διβρης, που έχει τη δική του ενδιαφέρουσα ιστορία...
Εν τάχει. Το ξωκλήσι είναι χτισμένο πάνω σε ενα τεράστιο βράχο.
Η παράδοση λέει οτι πριν αιώνες ήταν ακόμη ψηλότερα προς το "Διασελο"
ενα Μοναστηράκι της Αγ. Παρασκευής. Έγινε μεγάλη κατολίσθηση και η εικόνα
στάθηκε επάνω στο βράχο.... Εκει χτίστηκε το μικρό εκκλησάκι (λέει η παράδοση)
απο τη Σωτηροπουλαίικη οικογένεια...
Η μεγάλη εικόνα που βλέπετε στις φωτογραφίες (μέγεθος 2μΧ1μ.) αγιογραφήθηκε το 1910 απο τον μοναχό Τσεριωνη του Αγ. Όρους (καταγωγή απο τους Λαζαράδες Διβρης) παραγγελία των Κοντοβαζαινιτών Πύργου για την Αγ. Παρασκευή Κοντοβάζαινας Γορτυνίας.
Όμως δεν είχαν να πληρώσουν τα χρήματα και ο πατέρας του Δημάρχου Τάση Καζάζη, Διονύσιος Καζαζης πλήρωσε και την πήρε για την Αγ. Παρασκευή Γκρουσταδων. Επειδή όμως, δεν χωρούσε στο εξωκλήσι την έβαλαν στον ενοριακό ναό Αγ. Αναργύρων και στη γιορτή την μεταφέρουν ευλαβικά στο ξωκλήσι και την τοποθετούν εξω, οπου και την προσκυνούν οι πιστοί. Και στη συνέχεια γίνεται η επαναφορά στην πλατεία της "Λιμνας" για δέηση...
Παλιοτερα, γινόταν μεγάλη γιορτή. Υπάρχουν και πολλές διηγήσεις λατρείας και θαυμάτων (διηγήσεις της δικής μου οικογένειας, όπως και της οικογένειας Κανελλοπουλου-Ταβλά και άλλων της γειτονιάς)..,
Οι φωτογραφίες είναι:
Η πρώτη προπολεμικά (ο Παπαποστολης Μιχαλόπουλος πολυ νεος).
Η μεγάλη εικόνα που βλέπετε στις φωτογραφίες (μέγεθος 2μΧ1μ.) αγιογραφήθηκε το 1910 απο τον μοναχό Τσεριωνη του Αγ. Όρους (καταγωγή απο τους Λαζαράδες Διβρης) παραγγελία των Κοντοβαζαινιτών Πύργου για την Αγ. Παρασκευή Κοντοβάζαινας Γορτυνίας.
Όμως δεν είχαν να πληρώσουν τα χρήματα και ο πατέρας του Δημάρχου Τάση Καζάζη, Διονύσιος Καζαζης πλήρωσε και την πήρε για την Αγ. Παρασκευή Γκρουσταδων. Επειδή όμως, δεν χωρούσε στο εξωκλήσι την έβαλαν στον ενοριακό ναό Αγ. Αναργύρων και στη γιορτή την μεταφέρουν ευλαβικά στο ξωκλήσι και την τοποθετούν εξω, οπου και την προσκυνούν οι πιστοί. Και στη συνέχεια γίνεται η επαναφορά στην πλατεία της "Λιμνας" για δέηση...
Παλιοτερα, γινόταν μεγάλη γιορτή. Υπάρχουν και πολλές διηγήσεις λατρείας και θαυμάτων (διηγήσεις της δικής μου οικογένειας, όπως και της οικογένειας Κανελλοπουλου-Ταβλά και άλλων της γειτονιάς)..,
Οι φωτογραφίες είναι:
Η πρώτη προπολεμικά (ο Παπαποστολης Μιχαλόπουλος πολυ νεος).
Η δεύτερη αρχές δεκαετίας του 1950 (ο Παπαποστόλης, ο αρχιμ. Παπαθάνος Λυμπεροπουλος, ο πρόεδρος του "Συνδέσμου Λαμπρειέων" Νικος Σωτηροπουλος και άλλοι)
H τριτη, περί την δεκαετία του 1980 ο Παπαπροκόπης Χρονόπουλος, ο Παπαβασιλης Γαρδίκης, ο Χρύσανθος Ταβλάς και πλήθος πιστών....
Άλλοι καιροί τότε. Τη φετινή χρονιά έλειπα απο την Διβρη και δεν ξέρω αν ανηφόρισαν οι συμπατριώτες μου για να αναπέμψουν θυμίαμα και να ψάλουν το απολυτίκιον της Αγίας "τη σπουδή σου τη κλήσει κατάλληλον, εργασαμενη φερώνυμον..... Παρασκευή αθληφόρε..."
Ανέκδοτες
Ιστορίες
της παληάς καλής Δίβρης...
Ο
Μίμης ο Νταβέλης, ο Δήμαρχος Καζάζης, ο Παπανίκος και ο γάμος του Μίμη. Αλλά
και «η εκκλησιαστική ευχή ...ξεβαφτίσματος και ξαναβαφτίσματος του παιδιού» του!!...
Ο Μίμης ο Νταβέλης, για όσους δεν
τον γνώρισαν, ήταν μια γραφική μορφή της προολεμικής και μεταπολεμικής
κοινωνίας της Δίβρης που με τις ιδιορρυθμίες του, τις αφέλειές του αλλά και τις
«κουτοπονηριές» ήσαν στοιχεία για τα πολλά ανέκδοτα που τον συνόδευαν στην απλή
αλλά και ενδιαφέρουσα πορεία της ζωής του.
Λοιπόν, ο Μίμης είχε φύγει από τη
Δίβρη μετά την Κατοχή και είχε κατέβει στον Πύργο, όπου ο κουμπάρος του ο
Δήμαρχος Τάσης Καζάζης τον φιλοξενούσε σε ένα δωματιάκι («μια τρούπα» όπως
έλεγε ο αείμνηστος Δήμαρχος) δίπλα από το δικό του αρχοντικό. Και ο Μίμης ο
Νταβέλης γύριζε στα γύρω χωριά και έφτιαχνε κανα σαμάρι (ήταν σαμαράς στο
επάγγελμα) για να βγάνει τα προς το ζειν...
Μια μέρα, πάει στον Δήμαρχο και του
λέει, χαρούμενος.
-Κυρ Τάση, βρήκα μια καλή κοπέλλα
από το (τάδε) χωριό και θέλω να με παντρέψεις.
-Μπράβο Μίμη, όπως τάλεγε ο
Δήμαρχος, που βρήκες και γυναίκα, για φέρτην να τη δούμε και μη σε νοιάζει εγω
θα σε παντρέψω...
Πράγματι έγιναν οι προετοιμασίες του
γάμου, έφτιαξε και η κυρά Ανθούλα η Καζάζαινα και λαδερούς κουραμπιέδες, πήγε
και ο Μίμης σε όλη τη γειτονιά και κάλεσε όσους γνώριζε «ελάτε στο σπίτι του
Δημάρχου, παντρεύουμαι» έλεγε με καμάρι (τότε οι γάμοι γινόντουσαν στα σπίτια
οι περισσότεροι)...
Ο
Μίμης φόρεσε και ένα μαύρο κουστούμι του Δημάρχου, λίγο φαρδύ του έπεφτε και ένα
κολλαριστό πουκάμισο και γραβάτα επίσης του κυρ Τάση και καμάρωνε σα γύφτικο
σκεπάρνι, περιμένοντας τον κόσμο.
Μαζεύτηκε
κόσμος αρκετός στο σπίτι του Δημάρχου, κατά σύμπτωση βρέθηκε στον Πύργο και ο Παπαποστόλης
Μιχαλόπουλος και έγινε το μυστήριο με κουμπάρους τα δυο μικρά παιδιά του Δημάρχου
τον Θανάση και τη Βάσω, με χαρές και πολλά πειράγματα....
Μετά
από λίγες ώρες, αφότου είχαν φύγει τα νιογάμπρια, γυρίζει ο Μίμης και λέει στον
Δήμαρχο.
-Κουμπάρε,
να πάω να κοιμηθώ δίπλα στο δωμάτιο γιατί η νύφη μου έφυγε...
-Τι
λες βρε Μίμη, πως και γιατί σου έφυγε; Του λέει έκπληκτος ο Δήμαρχος
Έτσι
έμεινε πάλι μόνος κι έρημος ο Μίμης. Η νύφη βρέθηκε αργότερα και έγκυος, ο
Μίμης ορκιζόταν και διαμαρτυρόταν ότι το παιδί δεν είναι δικό του... Στο μεταξύ
η νύφη με το παιδί που γεννήθηκε έφυγε για την Αθήνα και έμενε σε ένα σπίτι που
είχε παραχωρήσει ο ΟΣΕ (ο πατέρας της δούλευε στους Ελληνικούς Σιδηροδρόμους).
Μετά
από χρόνια ένα καλοκαίρι και ενώ ο Δήμαρχος Τάσης Καζάζης παραθέριζε στη Δίβρη
και βρισκόταν κάτω από τον πλάτανο του καφενείου του «Μαραθιά» μαζί με τους
παπάδες τον Παπανίκο, τον Παπαποστόλη, τον Αγρονόμο τον Γιώργη Τσουκαλά και
άλλους, νάσου και παρουσιάζεται ο Μίμης ο Νταβέλης μαζί με ένα παιδί 4-5 χρόνων
και λέει στον Δήμαρχο.
-Κυρ
Τάση, έχω ένα μεγάλο παράπονο από σένα. Αφού με παντρέψατε, έπρεπε και να
βαφτίσετε και το παιδί γιατί έτσι είναι το
συνήθειο....
-Τι
λες βρε κουμπάρε Μίμη, αφού χάθηκες που να σε βρω στην Αθήνα, είχα και τις
δουλειές μου. Τώρα ό,τι έγινε έγινε, αν κάνεις κανένα άλλο παιδί εμείς εδώ
είμαστε....
Τότε
πετάγεται, ο αξέχαστος Παπανίκος Τσάμης και
με αυτό το μιλήχειο και πειστικό ύφος του, λέει με σοβαρότητα στην
ομήγυρη.
-Δήμαρχε,
γίνεται και τώρα να βαφτίσεις το παιδί αφού τον πάντρεψες τον Μίμη και έτσι
γίνεται, νομίζω ότι έχεις υποχρέωση. Υπάρχει εκκλησιαστική ευχή που «ξεβαφτίζει»
το παιδί και έτσι μπορείς να το ξαναβαφτίσεις!.... Όλοι οι παριστάμενοι έμειναν
κάγγελο. Άλλοι από την παρέα ξαφνιάστηκαν, άλλοι χαμογέλασαν πονηρά και τότε ο πάντα σοβαρός και αυστηρός
Παπαποστόλης παρενέβη και είπε σε έντονο ύφος.
-Τι
λες τώρα Παπανίκο, που τη βρήκες την ευχή «ξεβαφτίσματος», δεν υπάρχει τέτοια
ευχή στα εκκλησιαστικά βιβλία, μη λες πράγματα που δεν στέκουν...
Και
τότε ψύχραιμος ο Παπανίκος του λέει:
-Άγιε
αρχιερατικέ Επίττροπε πάτερ Απόστολε (ήταν ο αρχιερατικός επίτροπος Λαμπείας),
εδώ κάνεις λάθος να το δούμε μαζί το απόγευμα και θα δεις ότι έχω δίκηο. Και
αύριο, με το καλό, να κάνουμε τα βαφτίσια στην δική μου την ενορία στον
Περαμαχαλά (ο Μίμης ήταν Περαμαχαλίτης) και να το κάψουμε κιόλας....
Τότε
ο Παπαποστόλης και ο Τάσης Καζάζης και οι υπόλοιποι της παρέας μπήκαν στο νόημα και το πνεύμα του ...αθώου πειράγματος του Παπανίκου και
συγκατένευσαν για να γίνει το «ξεβάφτισμα» και το εκ νέου βάπτισμα του παιδιού,
με κουμπάρους βέβαια τα δυο παιδιά του
Δημάρχου που τον είχαν στεφανώσει...
Περιχαρής
ο Μίμης Νταβέλης απευθύνεται στον Δήμαρχο και του λέει
-Τώρα
κουμπάρε, ετοιμαστείτε για αύριο να κάνουμε τα βαφτίσια του παιδιού....
Αλλά
ο πάντα εύστροφος και ετοιμόλογος Δήμαρχος του λέει με πατρική πειστικότητα.
-Κουμπάρε
Μίμη, εγώ αύριο θα λείψω στον Πύργο και δεν μπορώ. Άλλωστε θα πάω και στον
Δεσπότη τον Γερμανό (Γκούμα) και θα τον ρωτήσω για την ευχή του «ξαβαφτίσματος»
και όταν επανέλθω στη Δίβρη κάνουμε τα βαφτίσια/....
Εν
τέλει, βρέθηκε η λύση γιατί ο Μίμης περίμενε πως και πως τον Δήμαρχο να «ξεβαφτιστεί»
το παιδί του και να ξαναβαφτιστεί. Όταν γύρισε ο Δήμαρχος στη Δίβρη, βρήκε τον
Μίμη στην «Αγορά» και του λέει με τον μοναδικό τρόπο που αυτός ήξερε:
-Κουμπάρε
Μίμη, ο Δεσπότης μου είπε ότι η ευχή του «ξεβαπτίσματος» που μας είπε ο
Παπανίκος ήταν πολύ παλιά και καταργήθηκε με την την (τάδε) Πράξη της Ιεράς
Συνόδου από το 1938 και σήμερα δεν ισχύει....
Ο
Μίμης λυπήθηκε πολύ για την ατυχία, ενώ περίμενε πως και πως τα βαφτίσια. Αλλά
εις μάτην!...
Υ.Γ.
Το απίθανο αυτό περιστατικό αυτό το διηγιόταν, ως ανέκδοτο, αργότερα ο
αείμνηστος Δήμαρχος και μας το υπενθύμισε ο γιος του Θανάσης Καζάζης πριν λίγες
μέρες (πάλι κάτω από τον πλάτανο του
Μαραθιά) με το ίδιο αφηγηματικό ύφος του πατέρα του που σε αυτό του μοιάζει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου