Sotiris Sotiropoulos: ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2016 Ο "ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ Γιάννης Τσετσέλης" σας ενημερώνει με τα νέα της Δίβρης...

Η Δίβρη (Γκρουστάδες-Καρυανάδες-Περδικαράδες), την ώρα
που ανατέλλει ο ήλιος μια λαμπερή φθινοπωρινή μέρα... (φωτ. Β. Σπυρόπουλου)

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2016

Ο "ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ

Γιάννης Τσετσέλης"

σας ενημερώνει με

τα νέα της Δίβρης

Η ΝΕΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ

( Έτος 4ο - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2016 - Aρ. Φύλλου 46)

Όταν ο Δήμος Αρχ.Ολυμπίας, οιυπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες, η τοπική κοινωνία και η Κοινότητα κοιμούνται και αδιαφορούν, εμείς επαγρυπνούμε και ενδιαφερόμαστε...

Και δια της εφημερίδας με τον ανωτέρω τίτλο:

Θα σας ενημερώνουμε για μικρά και μεγάλα

θέματα της κωμόπολης

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

Γιατί διαλέξαμε, αυτό το περίεργο τίτλο της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας;

Ο Γιάννης Τσετσέλης, για όσους δεν τον γνώρισαν, ήταν μια εμβληματική μορφή, μια «γραφική» (με την πιο καλή έννοια) φιγούρα της παλιάς καλής Δίβρης που έζησε και άφησε το ίχνος του επί πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα. Ενδεχομένως το όνομα «Τσετσέλης» να έχει περάσει σε πολλούς με κάποια απαξία, ως ενός φτωχού, καταφρονεμένου και όχι έξυπνου συμπολίτη μας. Ήταν όμως, από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες που άφησαν εποχή στην ιστορική κωμόπολη. Ελπίζουμε να δοθεί ευκαιρία να γράψουμε για την ψυχοσύνθεση, την καλοσύνη και να ξετυλίξουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σημαντικές πτυχές της πολυσήμαντης αυτής προσωπικότητας, με τη διήγηση περιστατικών (το πλείστον σπαραξικάρδιων) που σημάδεψαν όχι μόνο τον ίδιο αλλά όλη την τοπική κοινωνία της Δίβρης. Σήμερα θα περιοριστούμε σε λίγα.

Ξεκινώντας αυτή τη μόνιμη ενημερωτική στήλη κάνουμε γνωστό στους εκλεκτούς αναγνώστες της «ΝΕΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», ότι ο Γιάννης Τσετσέλης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο επίσημος εκφωνητής, ο τελάλης της Δίβρης, δηλ. ο άνθρωπος που διαλαλούσε με την χαρακτηριστική και πολλές φορές ακατάληπτη φωνή του («ψεύδιζε» λίγο), όλα τα σημαίνοντα γεγονότα και τις ανακοινώσεις (ως είδος μεγαφώνου) που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της Κοινότητας, χαρούμενα ή άσχημα νέα της ζωής της κωμόπολης, η αναγγελία προσωπικής εργασίας, η διανομή νερού για άρδευση κλπ, κλπ. Ήταν με λίγα λόγια η φωνή της συνείδησης της «Αγοράς» της Δίβρης. Ο ίδιος σχεδόν μοναχικός στη ζωή του και πάμφτωχος, για πολλές δεκαετίες ήταν ο «θεληματάς» (κι εδώ με την καλή έννοια) για να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον και μάλιστα έχει μείνει παροιμιώδες σε διβριώτες και παραθεριστές (στους οποίους ήταν συμπαθέστατος) το περιβόητο «τσετσελόσημο» όπως είχε καθιερωθεί να λέγεται το φιλοδώρημα ή μπουρμπουάρ που έπαιρνε ευχαρίστως όποιο κι αν ήταν και χωρίς γογγυσμόν…

Τα θέματα που θα παρουσιάζουμε θα είναι τηλεγραφικά διατυπωμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συλλέγουμε, μαζί με τις συνοδεύουσες φωτογραφίες (παλιές και σημερινές) Σε μερικά θα υπάρχει μεγαλύτερη έκταση, ιδίως όταν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η χαρακτηριστική φωνή του αείμνηστου Γιάννη Τσετσέλη θα αντηχεί στεντόρεια σε λόγγους και λαγκαδιές όπως τότε, τον παλιό καλό καιρό… Συνεχίζουμε.

Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ο τελάλης της Δίβρης, Γιάννης

Τσετσέλης» ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ, ΤΩΡΑ ΜΕ

ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΔΙΒΡΗ»

Η «ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ» του «ΤΕΛΑΛΗ»

ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ...

Εδώ, ξανά Πολυτεχνείο…

Γράφει η Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Φέτος γιορτάσαμε το Πολυτεχνείο στον απόηχο της αποχαιρετιστήριας επίσκεψης του πρώτου μαύρου Αμερικανού προέδρου, που μίλησε με σεβασμό για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Ταυτίζουμε το Πολυτεχνείο με την πτώση της χούντας ξεχνώντας ότι δυστυχώς δεν αρκεί μια ενθουσιώδης στιγμή για ν' αναστρέψει την ιστορική πορεία. Η χούντα έπεσε από το βάρος των ίδιων της των ανομιών και πληρώσαμε για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας με πολύ ακριβό νόμισμα. Η διχοτόμηση της Κύπρου γκρέμισε τη δικτατορία. Το Πολυτεχνείο δεν ήταν παρά το σκαρφάλωμα στο κοντάρι κάποιων γενναίων Σολωμών, που έπεσαν νεκροί από τα πυρά της βίας.

Το Πολυτεχνείο προδόθηκε συστηματικά από τους ελάχιστους αναρχικούς που κάθε χρόνο λεηλατούσαν εκ του ασφαλούς τη φήμη του. Όσοι κλείστηκαν τότε στο Πολυτεχνείο περίμεναν ότι «ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος κι οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε». Γι’ αυτό είχαν οργανώσει ιατρεία και τρόφιμα. Είχαν ταμπουρωθεί σίγουροι για την αναμέτρηση που αργά ή γρήγορα θα ‘ρχόταν.

Το Πολυτεχνείο ήταν το Μεσολόγγι που υπερασπίζονταν κι όχι το μισητό σύμβολο που θα παρέδιδαν στις φλόγες. Ήξεραν ότι υπάρχουν στιγμές - σύμβολο. Και οι 300 είχαν πέσει στις Θερμοπύλες, όμως χάρη σ' αυτή την πρώτη θυσία οι Μήδοι διάβηκαν, αλλά δεν έμειναν. Κι αυτά τα παιδιά ανέμιζαν την ελληνική σημαία καλώντας τους φαντάρους σε συστράτευση για τη Δημοκρατία. Και οι ίδιοι οι στρατιωτικοί δεν άντεξαν το βάρος της ευθύνης. Μόνοι τους κάλεσαν τη νόμιμη πολιτική ηγεσία όταν αγγίξαμε τον πόλεμο χάρη στην αφροσύνη της χούντας.

Το σύνθημα «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία» δεν ανήκει μόνο στο Πολυτεχνείο. Είναι το νήμα που συνδέει τις φοιτητικές διεκδικήσεις απ' τη γέννηση του νεοελληνικού κράτους, όταν οι πρώτες φοιτητικές διαδηλώσεις περνούσαν έξω απ' τα παλιά ανάκτορα, μέχρι και τις μέρες μας.

Σήμερα που η οικονομική κρίση απειλεί την εθνική μας υπόσταση είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Ας μην τρομάζουμε με τις πρόσφατες προκλήσεις. Πάντα ο ξένος παράγοντας (τότε ΗΠΑ, τώρα ξανά οι Γερμανοί) καθόριζε τις τύχες μας· τότε με όργανα τους βασιλιάδες, αργότερα με μοχλό την ανημπόρια και τους συμβιβασμούς των πολιτικών μας ηγετών. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι το νατοϊκό σχέδιο «Ξενοκράτης» χρησιμοποίησε η χούντα για να καταλύσει τη Δημοκρατία, ότι οι ΗΠΑ ενίσχυαν τους δικτάτορες κι ότι η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο έγινε με αμερικανικά επιτελικά σχέδια μετά το προδοτικό πραξικόπημα του Σαμψών, που έδωσε το πρόσχημα στην Τουρκία να παρέμβει.

Αν κάτι έχει να μας πει σήμερα το Πολυτεχνείο, είναι το πόσο ευαίσθητο λουλούδι είναι αυτή η Δημοκρατία που τα παιδιά μας θεωρούν δεδομένη. Η Δημοκρατία έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία και σήμερα τον Τραμπ. Η Δημοκρατία είναι ο ακροβάτης που ισορροπεί επικίνδυνα χωρίς προστατευτικό δίχτυ. Εμείς, πολιτικοί και πολίτες, είμαστε το κοντάρι που τη βοηθά να κρατήσει την ισορροπία της. Το μεγαλύτερο αγαθό της Δημοκρατίας, ο σεβασμός στη διαφορά, μπορεί να είναι η αχίλλειος πτέρνα της. Και σήμερα, στην εποχή της μεγαλύτερης κρίσης του ελληνικού έθνους, οφείλουμε να μην επαναλάβουμε τα ίδια ιστορικά λάθη

*Και ένας πολύ ενδιαφέρων διάλογος

Theofilos Iliades Όλα καλά αλλά να συγκρίνουμε το Πολυτεχνείο με Θερμοπύλες και με το Ιερό Μεσολόγγι ,η απόσταση είναι μεγάλη, απέχει παρασάγγας που λέγαμε παλιά. Μαρία λίγο σεβασμός στους ιερούς τόπους της Ιστορίας μας.

Μου αρέσει! · Απάντηση · 20 Νοεμβρίου στις 2:22 μ.μ.

Maria Sotiropoulou Θεόφιλέ μου για τη συντριπτική πλειοψηφία των συμφοιτητών μου κείνη την εποχή αυτή η αίσθηση της ιστορικής συνέχειας υπήρχε. Θέλαμε να θυσιαστούμε για να ζήσουμε λεύτερα. Και θυμάμαι τον καθηγητή μας το Σπύρο Δοξιάδη που μας έλεγε "Μπράβο παιδιά. Κι εμείς τότε είχαμε τη δικτατορία του Μεταξά και δεν αντισταθήκαμε όπως εσείς". Σε αντίθεση με τους Στεφανή και Ματσανιώτη που επέτρεπαν να συλλαμβάνει η ασφάλεια τους φοιτητές μπροστά τους μέσα στο Αμφιθέατρο. Έτσι πιστεύω ότι δεν είναι οι ιεροί τόποι που δημιουργούν, αλλά το αίσθημα όσων συμμετέχουν, που δημιουργεί την Ιστορία. Και επειδή αρκετοί καπηλεύτηκαν κι εξαργύρωσαν τη συμμετοχή τους νιώθω την ανάγκη να μιλήσω για τους πολλούς ανώνυμους που ολόψυχα συμμετείχαν στη μόνη συλλογική πράξη αντίστασης κατά του στραγγαλισμού που μας είχε επιβάλει η Χούντα. Και ανησυχώ επειδή οι απογοητεύσεις των τελευταίων χρόνων μας έκαναν να μην περάσουμε αυτή την εμπειρία στα παιδιά μας όπως είχαν κάνει οι γονείς μας με την εμπειρία της Κατοχής. Όσο για τα μεγέθη του ηρωισμού δε νομίζω ότι επιτρέπονται συγκρίσεις. Η αυτοθυσία είναι πάντα προσωπική υπόθεση και για κείνον που χάνεται δε μετρά η υστεροφημία.

Μου αρέσει! · Απάντηση · 1 · Χθες στις 7:49 π.μ.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2016

ΦΩΤΟ-ΡΕΠΟΡΤΑΖ

v Ένα συμβολικό ΔΩΡΟ του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ», σε μαθητή του Δημοτικού Σχολείου Λαμπείας….

Από τα πλούσια δώρα του λαχνού των φετινών καλοκαιρινών Εκδηλώσεων του «ΠΝΕΥΜΑΤΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ», παρά την διαρκή αναγγελία για να βρεθεί ο τυχερός που αγόρασε τον λαχνό με το Νο 38 που αντιστοιχούσε στο Οικολογικό ποδήλατο, δεν βρέθηκε.

Έτσι αποφασίσαμε να το δώσουμε σε ένα εκ των μαθητών ή μαθητριών της Ε΄-ΣΤ΄ τάξης του Σχολείου μας, αποστέλλοντας το παρακάτω γράμμα:

«ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

ΛΑΜΠΕΙΕΩΝ (ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ) ΗΛΕΙΑΣ

«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»

27063 Λαμπεία τηλ 6972295293 Λαμπεία (Δίβρη) 9-11-2016

αρ. πρωτ. 2316

Προς

Το Δημοτικό Σχολείο Λαμπείας (Δίβρης) Ηλείας

ΕΝΤΑΥΘΑ

Αξιότιμε κ. Διευθυντή (ή Διευθύντρια)

Το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ», στα πλαίσια των φετινών καλοκαιρινών Εκδηλώσεων που πραγματοποιήσαμε, μεταξύ των άλλων Δώρων του λαχνού που κληρώσαμε ήταν και ένα ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ, για το οποίο όμως δεν βρέθηκε ο τυχερός να το πάρει.

Έτσι σκεφτήκαμε και αποφασίσαμε, να το διαθέσουμε σε ένα μαθητή ή μαθήτρια της Ε΄-ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού μας Σχολείου, εις μνήμην των φωτισμένων δασκάλων μας που πέρασαν από το Σχολείο της Δίβρης την δεκαετία του 1950, αείμνηστων Νίκου Β. Αναστόπουλου και Θεοπίστης Κ. Καρυανού.

Εάν βεβαίως συμφωνείτε και σεις, θα θέλαμε να σας παρακαλέσουμε:

1. Να ανακοινώσετε την απόφασή μας στους μαθητές των δυο αυτών Τάξεων και να κάνετε εσείς ενώπιόν τους, την κλήρωση του τυχερού μαθητή ή μαθήτριας

2. Να μας γνωστοποιήσετε τα ονόματα των μαθητών της Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης του Σχολείου σας και το όνομα του τυχερού μαθητή ή μαθήτριας, ώστε να σας παραδώσουμε το ποδήλατο.

Ευχόμαστε καλή φετινή Σχολική χρονιά και καλή δύναμη στο σημαντικό έργο που επιτελείτε για την μόρφωση και διαπαιδαγώγηση των μικρών συμπατριωτών μας, για το οποίο θερμά σας ευχαριστούμε.

Εν αναμονή απαντήσεώς σας

Μετά τιμής

Ο πρόεδρος του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ

ΣΩΤΉΡΗΣ ΣΩΤΗΡΌΠΟΥΛΟΣ

(ιατρός, πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ»)

Υ.Γ. Το παρόν να πρωτοκολληθεί και καταστεί δημόσιο έγγραφο

Πράγματι η Διευθύντρια του Δημ. Σχολείου, αφού με περισσή ευγένεια μας ευχαρίστησε, προέβη στην κλήρωση και τυχερός μαθητής αναδείχτηκε ο Μιχαλόπουλος Άγγελος της ΣΤ’ Τάξης από το χωριό Ορεινή (Μοστενίτσα). Συγχαρητήρια στο μαθητή και καλοτάξιδο το Δώρο…

v Και μια πολύ πικρή είδηση. Το ιστορικό Σχολείο της Δίβρης, «καταρρέει» από πλευράς αριθμού μαθητών!...

Με την ευκαιρία της ανωτέρω χειρονομίας του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ» (δώρο ποδηλάτου σε μαθητή) και της επικοινωνίας που είχαμε με τις δασκάλες του 2θέσιου πλέον, Δημοτικού Σχολείου Λαμπείας, μας πληροφόρησαν ότι ο συνολικός αριθμός των μαθητών-τριών του Σχολείου είναι 20 (αριθμός είκοσι)!!!... (5 στην Α΄ Τάξη, 3 στην Β΄ Τάξη, 3 στην Γ΄ Τάξη, 4 στην Δ΄ Τάξη, 2 στην Ε΄ Τάξη και 3 στην ΣΤ΄ Τάξη)

Εξ αυτών 3 είναι από τον Αστρά (Νουσά), 1 είναι από την Ορεινή (Μοστενίτσα) και ένα αλλοδαπό παιδάκι…

Και ο αριθμός των νηπίων του Νηπιαγωγείου Λαμπείας είναι 5 (αριθμός πέντε)!!...

Εξ αυτών ένα είναι αλλοδαπό νήπιο…

Είναι αλήθεια ότι τέτοια «κατάρρευση» δεν την περιμέναμε.

Η είδηση αυτή μας φέρνει πολύ πίκρα και μελαγχολία. Ένα από τα πολυπληθέστερα Σχολεία, το πρώτο που λειτούργησε σε ολόκληρη την Ηλεία από το 1828 (πριν τον Πύργο και τις άλλες πόλεις) από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους βρίσκεται υπό εξαφάνιση…

Θυμόμαστε (για να μείνουμε στις αρχές και τα μέσα του περασμένου αιώνα, έφταναν τα 300 παιδιά

Από τις μαθητικές επιδείξεις του Δημοτικού Σχολείου Λαμπείας
αρχές της δεκαετίας του 1950

και τα 200 και πλέον στην δική μας μαθητική εποχή, την 10ετία του 1950…

Επίσης μελαγχολούμε όταν θυμόμαστε ότι το έτος 2000, όταν είχε αρχίσει η «κατάρρευση» του αριθμού μαθητών που είχαν φτάσει στα 40, κάποιοι θερμοκέφαλοι συμπολίτες και συμπολίτισσες, εχθροί του πνεύματος και του πολιτισμού, έπεισαν κάποιους ανεγκέφαλους Νομάρχες και Βουλευτές (ακόμη και την Θρησκευτική ηγεσία του Νομού) και έδιωξαν από το Σχολείο (δήθεν για μη ύπαρξη επαρκούς χώρου αιθουσών για μαθήματα!!!...) κακήν κακώς το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ», στερώντας έτσι το Σχολείο μας από μια αίθουσα Εκδηλώσεων πραγματικό κόσμημα και ζημιώνοντας την ΠΕΕΔ περίπου 30 εκατομμύρια δραχμές (τόσο είχε κοστίσει η επισκευή, εξοπλισμός και διακόσμηση της αίθουσας) που τα περισσότερα πήγαν στον αέρα…

Σήμερα, η λύπη μας είναι άφατη. Και όλοι πρέπει να προβληματιστούμε πώς θα ανατρέψουμε αυτή την τάση «κατάρρευσης»…. Εμείς δεν το βάζουμε κάτω. Θα αγωνιστούμε, όπως κάναμε όταν οι ίδιοι ανεγκέφαλοι Νομαρχιακοί και κομματικοί (συμπαρομαρτούντες και διβριώτες γονείς τότε…) καταργούσαν το 1984 του Λύκειο και καταφέρουμε με αγώνες να επαναλειτουργήσει. Πατριωτική αγάπη και διαρκής διεκδικητικός αγώνας κι απαντοχή χρειάζεται… Άμποτε.

v Το "ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΥΡΑΣ ΜΑΣ"....

Μια ερώτηση θέτουμε, στους απανταχού Διβριώτες συμπατριώτες μας, σε σχέση με τις δυο παρατιθέμενες φωτογραφίες του ιστορικού "Πάνω Μοναστηριού" μας, της Ιεράς Μονής Άνω Δίβρης «Παναγίας Χρυσοπηγής».

Η ερώτηση είναι:

Πως προτιμάτε να είναι το "Μοναστηράκι της Παναγίας Κυράς μας"; (ο τίτλος ποιήματος του Μητροπολίτη Ηλείας Αντωνίου)

· Όπως ήταν από αιώνων πριν το 1950 (βλ. πρώτη φωτογραφία), πετρόχτιστο με τα πελεκημένα αγκωνάρια του στην εξωτερική του εμφάνιση, με τα δυο μπαλκονάκια του και τον Ηγούμενο (Αγάπιο, Παρθένιο κ.α.) μαζί με τους πιστούς να θαυμάζουν το ελατοδάσος; Και πάντα ανοιχτό σε κάθε επισκέπτη προσκυνητή και περαστικό, με μια ζεστή φιλοξενία;;;

Τότε.....

· Ή όπως είναι σήμερα (βλ. δεύτερη φωτογραφία), ανακαινισμένο μεν (με την φροντίδα ντόπιων και μοναχών και την οικονομική βοήθεια που πρόσφερε ο πολιτικός Στεφ. Στεφανόπουλος τις 10ετίες του 1950-60 και η Ευρωπαϊκή Ένωση την 10ετία του 2000), αλλά χωρίς τα προς τα έξω μπαλκονάκια του, χωρίς τον Ηγούμενο παρόντα, σχεδόν κλειστό και δύσκολα επισκέψιμο στους προσκυνητές και τουρίστες;;;

...και σήμερα

Περιμένω, την απάντηση σας.....

Και τώρα απολαύστε, το αισθαντικό ποίημα του αείμνηστου Διβριωλάτρη Μητροπολίτη Ηλείας Αντωνίου που εμπνεύστηκε το 1939 κατά την παραμονή του στο Μοναστήρι μας

και μας έδωσε πριν πολλά χρόνια ο «ιεροφιλόσοφος» Παπα-Νίκος Τσάμης που δημοσιεύσαμε στο 4^ο Τεύχος του περιοδικού μας «ΔΙΒΡΗ» το έτος 1979.

v Αρχίζουν και «ξυπνάνε»(sic!) οι αρμόδιες Κρατικές Υπηρεσίες, στο θέμα των εξόφθαλμων παρανομιών υδροδότησης, εκ μέρους της ΔΕΥΑ Αρχ. Ολυμπίας…

Παραθέτουμε για ενημέρωση, την τελευταία αλληλογραφία με τις καθύλην αρμόδιες Κρατικές Αρχές, για το γνωστό θέμα της παράνομης και αδιανόητης κατασκευής αγωγών παροχής νερού στα «Περαμαχαλίτικα και Γρουσταδιώτικα Καλύβια» από το «Μοριό» και το δίκτυο Υδραγωγείου «Αμπλινίτσι» αντίστοιχα.. Ο κάθε συμπατριώτης, ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα…. Εμείς, εκ καθήκοντος, θα προστατεύουμε δια βίου το κοινωνικό αυτό αγαθό του πόσιμου υγιεινού νερού της ιδιαίτερης πατρίδας μας, εις πείσμα των Τοπικών-Δημοτικών-Νομαρχιακών-Βουλευτικών ολετήρων της Νομιμότητας και των κάθε είδους εραστών της ρουσφετολογίας…

Διαβάστε.

«ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

ΛΑΜΠΕΙΕΩΝ (ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ) ΗΛΕΙΑΣ

«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»

27063 Λαμπεία τηλ 6972295293 Λαμπεία (Δίβρη) 21-11-2016

αρ. πρωτ. 2320

Προς

Τον Προϊστάμενο της Δ/νσης Υδάτων Πελοποννήσου

κ. Δημήτριο Μηλιό -ΤΡΙΠΟΛΗ

ΚΟΙΝΟΠ: α. Γεν. Γραμματέα Αποκεντρωμένης Δ/σης Πελοπον-Δυτ. Ελλαδ-Ιονίου

β. Τμήμα Περιβαλ/ντος και Υδρο/μιας Περιφερ. Ενότητας Ηλείας

ΘΕΜΑ: : Εξόφθαλμη παρανομία της ΔΕΥΑ Αρχ. Ολυμπίας, κατασκευής 2 έργων μεταφοράς ύδατος χωρίς καμιά προβλεπόμενη αδειοδότηση στην περιοχή Τοπικής Κοινότητας Λαμπείας (Δίβρης) Ηλείας – Ψευδή στοιχεία και περίσσευμα θράσους και παραπλάνησης από Κρατικούς λειτουργούς!...

ΣΧΕΤΙΚΑ: α. Το υπ. αρ. πρωτ. 187576/14-11-2016 έγγραφό σας, που μας κοινοποιείται

β. Το υπ. αρ. πρωτ. 2310/14-10-2016 δικό μας έγγραφο-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Αξιότιμε κύριε Προϊστάμενε

Κατ΄ αρχήν να σας ευχαριστήσουμε γιατί ανταποκριθήκατε άμεσα με το άνω σχετ (α) έγγραφό σας προς την ΔΕΥΑ του Δήμου Αρχ. Ολυμπίας, με βάση την άνω σχετ (β) δική μας καταγγελία.

Θα πρέπει εκ προοιμίου να επισημάνουμε ότι η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ μας με θέμα «Συγκάλυψη εξόφθαλμης παρανομίας σε μη αδειοδότηση έργου παρέμβασης επί της ΕΟ 111 (33) – Ψευδή στοιχεία και περίσσευμα θράσους και αμετροέπειας από Κρατικούς λειτουργούς!...», αφορούσε τα συμβάντα με την μη αδειοδότηση εκ μέρους της ΔΕΣΕ Πατρών των δύο έργων κατασκευής αγωγών μεταφοράς νερού κατά μήκος της ΕΟ 111 Πατρών - Τριπόλεως και όχι τις παρανομίες αυτών των 2 έργων στο σύνολό τους, για τις οποίες θα αναφερθούμε κατωτέρω.

Επειδή στην παράγραφο των ερωτημάτων σας προς την ΔΕΥΑ Αρχ. Ολυμπίας, αναφέρεσθε στον εντοπισμό των σημείων της ΕΟ 111, που έγιναν τα έργα, εμείς σαφώς στο άνω σχετ (β) έγγραφό μας τα επισημαίνουμε: το ένα έργο από την χθ 80+000 έως την χθ 83+000 και το άλλο από την χθ 75+500 έως την χθ 78+500 της ΕΟ111. Φυσικά εμείς δεν είμαστε σε θέση να επισυνάψουμε ορθοφωτογράφηση… Και επίσης, επειδή αναζητείτε τον προσδιορισμό της θέσης που εκτελέστηκαν τα εν λόγω έργα (εάν είναι εντός της ΥΔ.1 ή ΥΔ.2) η Διεύθυνση Υδάτων Δυτικής Ελλάδος μας έχει στείλει επίσημο έγγραφο (που έχει στείλει και σε σας), που λέει ότι τα εν λόγω σημεία είναι στη δική σας δικαιοδοσία, γιαυτό και δεν παρενέβαινε σε συνεχείς δικές μας διαμαρτυρίες, ενεργώντας θα λέγαμε, ….ως Πόντιος Πιλάτος.

Κύριε Προϊστάμενε

Πέραν της φανερής συγκάλυψης της παρανομίας της Δ/νσης Τεχν. Έργων Δυτ. Ελλάδος που καταδεικνύεται με το άνω σχετ. (β) έγγραφό μας, που ελπίζουμε να μελετήσατε, τα δυο αυτά παράνομα έργα δεν είχαν καμιά απολύτως αδειοδότηση, και τα δυο εκτελέστηκαν κάποια Σαββατοκύριακα (που δουλεύουν ως γνωστόν, όλοι οι παράνομοι)…

Εντελώς, επιγραμματικά και με βάση την ανάγνωση και τα αναφερόμενα της Κ. Υ. Α 146196 που έχετε την καλοσύνη να μας γνωστοποιείτε, τα έργα αυτά:

1. Δεν έχουν αδειοδότηση από την ΔΕΣΕ (όπως περιγράφτηκε στο έγγραφό μας)

2. Δεν έχουν άδεια από την Αρχαιολογική Υπηρεσία (το ένα εξ αυτών μάλιστα, είναι σε απόσταση 10μ. από κηρυγμένο διατηρητέο Μνημείο)

3. Δεν έχουν άδεια έγκρισης από το Δασαρχείο

4. Δεν έχουν γνωμοδότηση για Περιβαλλοντική αδειοδότηση από την Δ’/ση Υδάτων

5. Δεν έχουν άδεια χρήσεως νερού (σύμφωνα με τα επιβαλλόμενα από την άνω ΚΥΑ)

6. Στο ένα εξ αυτών, η υδροληψία γίνεται από το δίκτυο ύδρευσης του Οικισμού για να μεταφερθεί σε ένα ποιμνιοστάσιο σε απόσταση 3,5 χλμ εκτός οικισμού!!..., στερώντας τα σπίτια από το πόσιμο νερό.

7. Τα προς υδροδότηση ποιμνιοστάσια και στα δύο έργα, δεν έχουν νόμιμη άδεια λειτουργίας τους. Ούτε έχουν άδεια της πολεοδομίας.

8. Το ένα εκ των δυο έργων η υδροληψία γίνεται από πηγή και στερεί το νερό γα τους εγγύς κήπους του οικισμού, των παλαιών μύλων, το ΜΥΗΕ της περιοχής και εξαφάνιση του πιο αξιόλογου τουριστικού αξιοθέατος της κωμόπολης

9. Και στα δυο έργα ο υδροληψίες γίνονται από πηγές που βρίσκονται σε λεκάνη απορροής του διβριώτικου ποταμού και μεταφέρονται εκτός οικιστικού ιστού Λαμπείας σε άλλες λεκάνες απορροής, πράγμα που απαγορεύεται

10. Σε κανένα από τα δυο έργα η τοποθέτηση των αγωγών μεταφοράς του νερού δεν έγινε lege artis τεχνικά, αλλά με προχειρότητα….

Ίσως, υπάρχουν και άλλες παρατυπίες και παρανομίες που δεν γνωρίζουμε ως μη ειδικοί. Απλά είμαστε ενεργοί πολίτες και δημότες και ενδιαφερόμαστε εκ καθήκοντος για την γενέτειρα πατρίδα.

Κατόπιν των ανωτέρω, σας παρακαλούμε θερμά (καθώς και τους αρμόδιους στους οποίους κοινοποιείται) να ερευνήσετε το σοβαρό θέμα και να ενεργήσετε τα δέοντα κατά Νόμον, καταλογίζοντας και τις ευθύνες όθεν ανήκουν.

Εν αναμονή ενεργειών και απαντήσεώς σας, σε μας

Με τιμή

Ο πρόεδρος του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ»

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

(ιατρός, πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ» και εκδότης του ιστορικού-λαογραφικού περιοδικού «ΔΙΒΡΗ»)

Υ.Γ. Το παρόν να πρωτοκολληθεί και καταστεί δημόσιο έγγραφο»

v Επισκευάστηκε η σκεπή του Βυζαντινού Μνημείου της Αγ. Τριάδας…

Σημαντική η πρωτοβουλία (Εκκλησίας, Συνδέσμου Πατρών, Τοπικών παραγόντων) για την επισκευή της στέγης της Αγ. Τριάδας που με την έγκριση και επίβλεψη της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Δυτ. Ελλάδος και την ανάθεση σε έμπειρο τεχνίτη, το καθολικό ξεσκέπασμα της στέγης και τη επιμελημένη στεγανοποίηση, ελπίζουμε να σταματήσει να μπαίνει η υγρασία στον εσωτερικό χώρο.

Η Αγ. Τριάδα με τη νέα σκεπή της...

Όπως ξαναγράψαμε, όποιος έχει δυνατότητα να ενισχύσει οικονομικά για το θεάρεστο αυτό έργο που κατά πληροφορίες μας ξεπέρασε τα 5.000 ευρώ…

Βεβαίως απομένουν πολλά ακόμη να γίνουν όπως π.χ. άμεση τοποθέτηση ηλεκτρικό αφυγραντήρα σε μόνιμη βάση, Επιστημονική Μελέτη των σπουδαίων τοιχογραφιών, απομάκρυνση του Νεκροταφείου κλπ.

Με την ευκαιρία παραθέτουμε δημοσίευμα (που αξίζει να το διαβάσετε),

για το Βραβείο που έλαβε ένα παρόμοιο Βυζαντινό Μνημείο, που επισκευάστηκε με χρήματα χορηγού… Μακάρι να βρεθεί και ένας ευπατρίδης και ευκατάστατος Διβριώτης να κάνει μια τέτοια γενναία χειρονομία, για να μείνει το όνομά του στους αιώνες!...

v Η «Ανάπλαση του 1 εκατομμυρίου Ευρώ» στη Δίβρη, από «όνειρο θερινής νυκτός» που ήταν για 7 χρόνια, τώρα μοιάζει με το «γεφύρι της Άρτας»!...

Γνωστή και πονεμένη ιστορία…. Πολλές φορές ο εμπαιγμός από την αρμόδια και υπεύθυνη Δημοτική Αρχή έφτασε στο κατακόρυφο και το συνηθίσαμε.

Προσέχτε: το έργο έπρεπε να παραδοθεί το 2013
το αργότερο....

Όμως περιμέναμε μετά το 2015 που επιτέλους ξεκίνησε να δούμε φως… Αντ΄ αυτού τι βλέπουμε;

Σαν τον κάβουρα πάνε οι εργασίες, χωρίς να γνωρίζουμε το λόγο. Όπως και μέχρι σήμερα μας κρατούσαν στο σκοτάδι, ποιος ήταν ο σχεδιασμός, τι πρόκειται να κάνουν στις θιγόμενες ιδιοκτησίες κλπ, κλπ. Και το χειρότερο δεν μάθαμε ποτέ ποιοι ήταν εκείνοι οι «σοφοί» που πρότειναν τα διάφορα πλακόστρωτα μονοπάτια που ξεκίνησαν (αυτά μόνο!!...) που μέχρι στιγμής «βγάζουν μάτι»… Βλέπουμε λοιπόν:

1. Να πλακοστρώνουν ένα ιδιωτικό δρόμο πρόσβασης σε ένα μοναδικό σπίτι απέναντι από το Δημαρχείο,

Ένα πλακόστρωτο σε ιδιωτικό χώρο με κρατικά λεφτά....

που ούτε ο ίδιος ο ιδιοκτήτης δεν επιθυμούσε!.... Δηλαδή στο αέρα τα λεφτά.

2. Να πλακοστρώνουν ένα μονοπάτι από την Πλατεία προς σπίτι Νικολόπουλου, (που για να το κατέβεις ή το ανέβεις πρέπει να είσαι …αναρριχητής)!... Και φυσικά, σταματάει εκεί, ενώ θάπρεπε να φτάνει μέχρι το «Αρχοντικό Πετραλιά» για να είναι χρηστικό στους τουρίστες-επισκέπτες του Κέντρου.

3. Να έχουν διανοίξει προς πλακόστρωση, ένα παντελώς άχρηστο και περιττό μονοπάτι που ξεκινάει από το «Μοριό» μέχρι την «Παναγίτσα» κάτω από το Σχολείο και περνάει από βαλτότοπους με ασταθές έδαφος… Δηλαδή στο αέρα τα λεφτά.

4. Διάνοιξαν και πλακόστρωσαν το δρόμο από Αγ. Κων/νο προς Αγ. Ανδρέα και «Αρχοντικό Πετραλιά» που εμείς χαιρετίσαμε σαν το μόνο καλό που έγινε (και δεχτήκαμε μάλιστα τα βέλη κάποιων «διαβουλευτών» που είχαν αντιρρήσεις, προφανώς γιατί το πρότεινα εγώ!).

Το αυτοκίνητο με άνεση ανεβοκατέβηκε στο νέο
πλακοστρωμένο δρόμο. Χρειάζονται όμως προστατευτικά κάγκελα...

Πλην και το έργο αυτό ήταν, όπως μάθαμε, εκτός Μελέτης της Ανάπλασης!...

Και το σπουδαιότερο. Άφησαν έξω (οι «σοφοί» σχεδιαστές) τα πλέον απαραίτητα μονοπάτια περιπάτου, που έπρεπε να προηγηθούν Αυτό από Λύγκα προς το Μνημείο της Αγ. Τριάδας και αυτό από τα Πετραλαίικα αρχοντικά προς τα μνημεία, βρύση «Αντωναίικη», Μύλο και Γεφύρι Κουτσόπουλου… Τι να πούμε και τι να μολογήσουμε.

v Εμείς ΤΙΜΗΣΑΜΕ στην ΠΑΤΡΑ
Τον φωτισμένο δάσκαλο και συγγραφέα ΤΑΣΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ....

Η μεγάλη Διβριώτικη παροικία της Πάτρας δυστυχώς αγνόησε (εκτός από την παρουσία του Κώστα Κουτσόπουλου -και του Δήμου Αμπατζή) την Εκδήλωση που διοργάνωσε ο "Πανηπειρωτικός Σύλλογος Πατρών" για την παρουσίαση του βιβλίου του "Όσα φέρνει ο Καλαμάς".

Χρέος δικό μας, των Διβριωτών, να αποδώσουμε την οφειλόμενη ΤΙΜΗ, σε ένα φωτισμένο δάσκαλο τον ΤΑΣΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, που πέρασε το 1978-79 από τα χωριά μας, για λίγους μήνες στην Μοστενίτσα και για δυο σχολικές χρονιές στη Διβρη μας, (μαζί με την γυναίκα του Μαρία, Νηπιαγωγό) και άφησε εποχή.
Ευτυχώς, που υπάρχουν τα πρώτα τεύχη του περιοδικού μας "ΔΙΒΡΗ" όπου οι συνεργασίες που έστελνε ο Τάσος Βασιλείου φανερώνουν την μεγάλη προσφορά του προς την γενέτειρα...

Ο δάσκαλος Τάσος Βασιλείου σε προσφατη επίσκεψη στο
Πάνω Μοναστήρι της Δίβρης.

Με οδηγό αυτή την περιήγηση στις σελίδες του περιοδικού "ΔΙΒΡΗ", μέσα σε μια συγκινησιακή ατμόσφαιρα και μπροστά σε ένα εκλεκτό ακροατήριο (κυρίως από Ηπειρώτες της Πάτρας) προσπάθησα να ξεδιπλώσω τις αρετές του δάσκαλου με την σφραγίδα δωρεάς στο μέτωπο, και να καταδείξω όχι μόνο την πλευρά του άριστου παιδαγωγού αλλά κυρίως τις άλλες δραστηριότητες, πρωτόγνωρες και ευεργετικές...
Ίσως, δεν μπορώ εδώ να γράψω λεπτομέρειες αλλά εντελώς συνοπτικά να πω, οτι ο Τασος Βασιλείου άφησε στη Διβρη το παιδαγωγικό, μορφωτικό, πνευματικό και πολιτιστικό του αποτύπωμα και σήκωσε ψηλά την πνευματική στάθμη ενός διάσημου κεφαλοχωριού που έπαιρνε τότε τη κάτω βόλτα...
Λίγα, από την ομιλία μου:
1. Στους λίγους μήνες στην Μοστενιτσα, μετά το μάθημα το βράδυ μάζευε τους γέροντες και άκουγε και μαγνητοφωνούσε τα παλιά τραγούδια τους... Είναι η μοναδική αυθεντική λαογραφική καταγραφή για το χωριό αυτό...
2. Εξέδιδε, μαζί με τα παιδιά της Γ´ και Δ´ Τάξης του Σχολείου μια καταπληκτική εφημεριδούλα με τίτλο "το Χωριό μας η Δίβρη"

με ένα πλούτο λαογραφικό και Παραδόσεων της Διβρης που συνέλεγαν τα παιδιά από τους παππούδες και γιαγιάδες... Αυτή την εφημεριδούλα διάλεξε η ΕΡΤ για να τη προβάλλει ως παράδειγμα προς μίμηση...
Μέσα στις σελίδες της, καταγράφηκαν για πρώτη και τελευταία (μοναδική) φορά τα ήθη και έθιμα για την Γέννηση, την Βάφτιση, τον Γάμο, για τα Πασχαλινά και Χριστουγεννιάτικα έθιμα κλπ, κλπ.
3. Γύρισε τα δυο Μοναστήρια και όλες τις ενοριακές Εκκλησίες της Διβρης και κατέγραψε όλες τις παλιές εικόνες και τα παλιά έγγραφα... Μια μεγάλη προσφορά που είχε σαν αποτέλεσμα να σταματήσει και η αρχαιοκαπηλία (πώληση των παλαιών εικόνων των ναών της Διβρης και αντικατάσταση με χάρτινες γυαλιστερές!.,,) κλπ, κλπ.
Ήταν, αυτή η Εκδήλωση της παρουσίασης του βιβλίου του Τάσου Βασιλείου, μια μυσταγωγία. Και για μας τους Διβριώτες η απόδοση ευγνωμοσύνης σε αυτόν τον μεγάλο φίλο δικό μου και της γενέτειρας Διβρης, που στο πέρασμά του άφησε στο χώμα και τις πέτρες της βαθειά χαραγμένες φωτεινες γραμμές Πολιτισμού, ιστορικής έρευνας και Παιδαγωγικής ανάτασης των μικρών μαθητών του...
Σε ευχαριστούμε Τάσο!!!...,
(Διαβάστε, τι γράφαμε το 1979 για την εφημεριδούλα)

v ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ-ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

· Ο Κωνσταντίνος Σταυρουλάκης του Νίκου και της Γεωργίας Μπίρμπα (από τη Δίβρη), πήρε το Πτυχίο του από την Πολυτεχνική Σχολή του Δημοκρίτειου Παν/μίου Θράκης. Ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία και προκοπή

v ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

· Βαφτίσεις:

-Ο Γρηγόρης Αργυρόπουλος από τους Βασιλαίους και η γυναίκα του Σιμόνα, βάφτισαν το αγόρι τους και του έδωσαν το όνομα Χρίστος.

· Θάνατοι :
-Πέθανε σε ηλικία 108 ετών, η Μαρία Γιούλη (Νάσαινα) από τον Περαμαχαλά Δίβρης και κηδεύτηκε στην Πάτρα όπου και διέμενε.

v Η «ΑΥΓΗ» Πύργου, Ο Δήμαρχος Ευθ. Κοτζάς, τα «αγριογούρουνα» του Δήμου και εμείς!...

Διαβάσαμε στην «ΑΥΓΗ» Πύργου της 14-11-2016 το παρακάτω στην στήλη «Αλληλογραφία» και υπότιτλο «ανέκδοτο»:

Ø «ΔΗΜΟ Αρχ. Ολυμπίας. Υπερπληθυσμός αγριόχοιρων και τσακαλιών στην επαρχία Ολυμπίας. Μη σπεύσει ο εκ Δίβρης Σωτ – Σωτ να καταγγείλει τον Θύμιο για τα δεινά του Δήμου. (ΥΓ: Στις 21 Δεκεμβρίου κατεβάζετε ρολά, καθόσον οδικό έργο δεν χρηματοδοτήθηκε από το Ταμείο Μολυβιάτη)….

Έρρωσθε»

Μετά την «τιμητική» αυτή δημοσίευση για την αφεντιά μου, απάντησα στην καλή εφημερίδα με τα εξής:

«Ανέκδοτο ή φιλοφρόνηση στο Δήμαρχο;

Αγαπητό "Ανέκδοτο", εκ της αλληλογραφίας της "ΑΥΓΗΣ"

Ομολογώ ότι με εξέπληξε, το σχόλιο-ανέκδοτο που αναφέρεται στο όνομά μου.

Δεν γνωρίζω, το βαθύτερο νόημα, αλλά θα μπορούσα πολλά να πω και για τους "αγριόχοιρους" και για τα "τσακάλια" του ερίφη Δημάρχου μας. Προτιμώ όμως, ως ενεργός πολίτης και δημότης να λέω και για τον "τσιλιαδόρο" Δήμαρχο στον Αλφειό που του φόρτωσαν ένα κακούργημα,

Ο Δήμαρχος αποθεώνεται από τους οπαδούς του τη στιγμή
που βγαίνει από το Δικαστήριο, όπου παραπέμφθηκε για κακούργημα...

και για τις προτάσεις του Δημάρχου να "ροκανίσει" τα λεφτά του Ταμείου Μολυβιάτη για ρουσφετολογίες για τα γρέκια των ψηφοφόρων του, να πω και για τη μόλυνση του πόσιμου νερού χειρότερο και από αυτό της Ουγκάντας......, και πλείστα όσα λέω, εκ καθήκοντος, κατά καιρούς (που ο Τύπος της Ηλείας αποφεύγει, και σεις -που ξεχωρίζετε- ούτε ως "ανέκδοτο" φιλοξενείτε)....

Όμως, μια και ξαναφερθήκατε σε αγριόχοιρους,

πράγματι ο Δήμαρχος της Αρχ. Ολυμπίας και το ΔΣ του, φρόντισαν να κάνουν το χατίρι σε λαθροϋλοτόμους, κυνηγούς και λοιπούς καλλιεργητές ψυχοαπολαυστικών φυτών, και να συνηγορήσουν (φίλε, ευαίσθητε σε οικολογικά θέματα ΑΝΚ, με προσέχεις;) για την κατάργηση του "Καταφυγίου Αγρίων Ζώων" στο δάσος της Φολόης!!!!...

Αυτά, και εις άλλα με υγείαν...

Έρρωσθε

Σωτ-Σωτ»

v Η ΗΛΕΙΑ της άφατης μετριότητας.....

«Εκεί που κρέμαγε ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ το σπαθί, κρεμάει ο ΓΥΦΤΟΣ το ταβούλι» !.... (λαϊκή θυμόσοφη φράση)

Μπράβο, Πρωθυπουργέ της Ελλάδας. Το διέπραξες και συ όπως οι αμέσως προηγούμενοί σου.
Στην ΗΛΕΙΑ μας,
στη θέση Υπουργών του αναστήματος ενός ΣΤΕΦΑΝΟΥ και ΒΑΣΣΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, ενός ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΟΝΤΙΚΑ, ενός ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ, ενός ΑΝΤΩΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ, ενός ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΟΛΥΖΩΓΟΠΟΥΛΟΥ κ.ά.

Μπήκαν Υπουργοί τα τελευταία χρόνια, Κάποια πολιτικά "ΥΠΌΛΟΙΠΑ"

όπως οι ολίγιστοι Γιάννης Κουτσούκος, Κώστας Τζαβάρας και τώρα ο Δημήτρης Μπαξεβανάκης, η αποθέωση της ανοησίας....., των Κυβερνώντων

(Υ.Γ. Βεβαίως να μη τα ρίχνουμε όλα στους Πρωθυπουργούς, γιατί εμείς τους ψηφίσαμε και τους βγάλαμε βουλευτές, εκόντες ή άκοντες…)

v Από τη Δίβρη (το «Ελληνικό Σέμεριγκ») του Μεσοπολέμου!... Ένα δημοσίευμα που ξεχάσαμε να διαβάσουμε το καλοκαίρι, στις Εκδηλώσεις μας…

Ας απολαύσουμε έστω και καθυστερημένα, ένα δημοσίευμα της εφημερίδας «ΠΑΤΡΙΣ» Πύργου περί το τέλος της 10ετίας του 1930. Πέρα από τα συμβάντα της εποχής, τους παραθεριστές -προσωπικότητες από Πύργο, Πάτρα, Αθήνα κλπ, τις ερίτιμες κυρίες και δεσποινίδες που περνούσαν το καλοκαίρι τους στη όμορφη κωμόπολη, ακουγόταν κυρίως μουσική με Ιταλικές («ναπολιτάνικες») καντσονέτες, όπως γράφει στις τελευταίες γραμμές του το δημοσίευμα, παλιά τραγούδια και καντσονέτες που ακούσαμε κι εμείς το καλοκαίρι από τους κορυφαίους μουσικούς μας Δαυίδ Ναχμία και Μπάμπη Βελησσάριο…..

(σ.σ. Και μάλιστα με τις ίδιες ακριβώς κλιματολογικές συνθήκες που είχαμε στην Εκδήλωση δηλ ψυχρά ή δροσερά βράδια, «όταν στις πόλεις έλιωναν από τη ζέστη…» όπως λέει)

v Και μια προαναγγελία Εκδήλωσης στην Αθήνα (με επιφύλαξη)….

Επειδή πολλά μέλη συμπατριώτες και φίλοι της Δίβρης, μας κάνουν (και δικαιολογημένα) παράπονα γιατί δεν κάνουμε Εκδηλώσεις στην Αθήνα ή Πειραιά , όπως κάναμε στο παρελθόν και έχουμε περιοριστεί στις καλοκαιρινές Εκδηλώσεις του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ», υπάρχει για το νέο χρόνο μια σκέψη που προαναγγέλουμε, χωρίς να είναι βέβαιο γιατί θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες (οικονομικούς, τεχνικούς κλπ).

Λοιπόν, ενδεχομένως να γίνει μια συγκέντρωση συμπατριωτών και φίλων στο γνωστό φιλόξενο «διβριώτικο στεκι», την Ταβέρνα «Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ» (την πίσω ωραία αίθουσα που έχουμε χρησιμοποιήσει πάμπολλες φορές) του εκλεκτού συμπατριώτη κ. Τάκη Καρυανού,