ΙΟΥΛΙΟΣ 2017 Ο "ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ Γιάννης Τσετσέλης" ενημερώνει για τα νέα της Δίβρης ...

Φωτογραφία ομάδας ορειβατών, από τη θέση Αη-Γιάννης, λίγο κάτω
από την κορυφή του βουνού Αη-Λιας. Ακριβώς απέναντι το βουνό με το
δάσος των γάβρων (όπου και ο "Λοζίσσος") Αγ. Κωνσταντίνος
 και Αη-Ζαχαριάς (αρχαία Φολόη) και μια άποψη μέρους της Δίβρης 

ΙΟΥΛΙΟΣ  2017

Ο "ΤΕΛΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ

Γιάννης Τσετσέλης"

ενημερώνει για  τα νέα της Δίβρης 

 Η ΝΕΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ

( Έτος 5ο - ΙΟΥΛΙΟΣ 2017 - Aρ. Φύλλου 54)

Όταν ο Δήμος Αρχ.Ολυμπίας, οιυπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες, η τοπική κοινωνία και η Κοινότητα  κοιμούνται και αδιαφορούν, εμείς επαγρυπνούμε και ενδιαφερόμαστε...

Και δια της εφημερίδας με τον ανωτέρω τίτλο:

 Θα σας ενημερώνουμε για μικρά και μεγάλα 

θέματα της κωμόπολης 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

            Γιατί διαλέξαμε, αυτό το περίεργο τίτλο της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας;

            Ο Γιάννης Τσετσέλης, για όσους δεν τον γνώρισαν, ήταν μια εμβληματική μορφή, μια «γραφική» (με την πιο καλή έννοια) φιγούρα της παλιάς καλής Δίβρης που έζησε και άφησε το ίχνος του επί πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα. Ενδεχομένως το όνομα «Τσετσέλης» να έχει περάσει σε πολλούς με κάποια απαξία, ως ενός φτωχού, καταφρονεμένου και όχι έξυπνου συμπολίτη μας. Ήταν όμως, από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες που άφησαν εποχή στην ιστορική κωμόπολη. Ελπίζουμε να δοθεί ευκαιρία να γράψουμε για την ψυχοσύνθεση, την καλοσύνη και να ξετυλίξουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σημαντικές πτυχές της πολυσήμαντης αυτής προσωπικότητας, με τη διήγηση περιστατικών (το πλείστον σπαραξικάρδιων)  που σημάδεψαν όχι μόνο τον ίδιο αλλά όλη την τοπική κοινωνία της Δίβρης. Σήμερα θα περιοριστούμε σε λίγα.

            Ξεκινώντας αυτή τη μόνιμη ενημερωτική στήλη κάνουμε γνωστό στους εκλεκτούς αναγνώστες της «ΝΕΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ», ότι ο Γιάννης Τσετσέλης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο επίσημος εκφωνητής, ο τελάλης της Δίβρης, δηλ. ο άνθρωπος που διαλαλούσε με την χαρακτηριστική και πολλές φορές ακατάληπτη φωνή του («ψεύδιζε» λίγο), όλα τα σημαίνοντα γεγονότα και τις ανακοινώσεις (ως είδος μεγαφώνου) που αφορούσαν τοπικά προβλήματα της Κοινότητας, χαρούμενα ή άσχημα νέα της ζωής της κωμόπολης, η αναγγελία προσωπικής εργασίας, η διανομή νερού για άρδευση κλπ, κλπ. Ήταν με λίγα λόγια η φωνή της συνείδησης της «Αγοράς» της Δίβρης. Ο ίδιος σχεδόν μοναχικός στη ζωή του και πάμφτωχος, για πολλές δεκαετίες ήταν ο «θεληματάς» (κι εδώ με την καλή έννοια) για να εξασφαλίζει τον επιούσιον άρτον και μάλιστα έχει μείνει παροιμιώδες σε διβριώτες και παραθεριστές (στους οποίους ήταν συμπαθέστατος) το περιβόητο «τσετσελόσημο» όπως είχε καθιερωθεί να λέγεται το φιλοδώρημα ή μπουρμπουάρ που έπαιρνε   ευχαρίστως όποιο κι αν ήταν και χωρίς γογγυσμόν…

Τα θέματα που θα παρουσιάζουμε θα είναι τηλεγραφικά διατυπωμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συλλέγουμε, μαζί με τις συνοδεύουσες φωτογραφίες (παλιές και σημερινές) Σε μερικά θα υπάρχει μεγαλύτερη έκταση, ιδίως όταν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η χαρακτηριστική φωνή του αείμνηστου Γιάννη Τσετσέλη θα αντηχεί στεντόρεια σε λόγγους και λαγκαδιές όπως τότε, τον παλιό καλό καιρό…        Συνεχίζουμε.

 Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ο τελάλης της Δίβρης, Γιάννης 

Τσετσέλης» ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ, ΤΩΡΑ ΜΕ 

ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΔΙΒΡΗ»

Η «ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ» του «ΤΕΛΑΛΗ»

ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ...

Τα παιδιά δεν «παρκάρονται»

Γράφει η Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου*

Οι Έλληνες, ό,τι και αν συμβεί, θα συνεχίσουν να στύβουν και την πεντάρα για «να μην λείψει κάτι του παιδιού». Από το μαιευτήριο μέχρι τα ιδιωτικά μαθήματα και από τα πάρτι γενεθλίων μέχρι τα μεταπτυχιακά στο εξωτερικό, έβρισκαν τον τρόπο να κάνουν τα παιδιά τους να ζουν σαν βασιλόπουλα. Σήμερα που οι περισσότεροι πολυμαθείς τριαντάρηδες νέοι βολεύονται με το χαρτζιλίκι μιας δουλειάς 500 ευρώ, όσοι καταφέρνουν να δημιουργήσουν δική τους οικογένεια συνεχίζουν το γονικό πρότυπο και κακομαθαίνουν τα παιδιά από την κούνια.

Κάποτε οι εικοσάχρονες πρωτομάνες πελάγωναν μόλις έμεναν μόνες στο σπίτι με τη φροντίδα του νεογέννητου και τις συμβουλές των γιαγιάδων. Η ανατροφή του μωρού ήταν αποκλειστικά γυναικεία ενασχόληση. «Γι’ αυτό οι άνδρες δεν θηλάζουν» έλεγαν αυτάρεσκα οι πατεράδες. Οι περισσότερες γυναίκες θήλαζαν μέχρι την εποχή της χειραφέτησης και της εξόδου της γυναίκας στην αγορά εργασίας, οπότε το μπιμπερό -με τις ευλογίες των γιατρών και των βιομηχάνων- μετετράπη σε ευλογημένο τρόπο σίτισης. H επιστροφή στη μόδα του θηλασμού έγινε με ολομέτωπη επίθεση από γιατρούς, ψυχολόγους και ΜΜΕ. Οι γυναίκες που τεκνοποιούν μετά τα 30 νιώθουν την ανάγκη να συνδεθούν στενότερα με το παιδί τους κατά τους δύο - τρεις μήνες που παίρνουν άδεια μητρότητας, ενώ και οι άνδρες πλέον μοιράζονται την εμπειρία.

Παρ’ ότι η ηλικία των γονιών ανέβηκε κατά μια δεκαετία από τα πρότυπα της προηγούμενης γενιάς, τα σημερινά ζευγάρια αποδεικνύονται λιγότερο έτοιμα. Παρ’ ότι έχουν διαβάσει ειδικά βιβλία, έχουν παρακολουθήσει ειδικά σεμινάρια, έχουν "κατεβάσει" από το Ίντερνετ κάθε είδους πληροφορία, φοβούνται ν’ αγγίξουν το νεογέννητο και τρομοκρατούνται με την παραμικρή απόκλιση από τις συμβουλές των ειδικών. Δυσπιστούν στην εμπειρία των γιαγιάδων, που συχνά έχουν μεγαλώσει τρία και τέσσερα παιδιά.

Αν και -ή ίσως επειδή- όλα είναι πιο καθαρά και πιο εύκολα (αποστειρωτήρες, θήλαστρα, είδη μιας χρήσης παντού), οι νέοι κανόνες απαιτούν π.χ. για τον καθαρισμό του προσώπου του μωρού νερό δις αποστειρωμένο! Για τα ρούχα του ο αττικός ηλιόλουστος ουρανός δεν θεωρείται αξιόπιστος λόγω νέφους, έτσι προτιμάται το στεγνωτήριο μετά την πλύση σε ειδικό πρόγραμμα με ειδικό σαπούνι και διπλό σιδέρωμα. Προφανώς υπάρχουν κανόνες αντισηψίας για τους πρώτους μήνες της ζωής του κάθε νεογνού· όμως κανένα βρέφος δεν γεννιέται για να ζει σε αποστειρωμένο περιβάλλον.

Είναι παράξενο γιατί, ενώ πιστεύαμε ότι η υπερπροστασία των γονιών της περασμένης γενιάς ίσως ατονούσε, οι σημερινοί γονείς δείχνουν ακόμη πιο υπερπροστατευτικοί προς τα βλαστάρια τους, με τη σιγουριά της έξτρα βοήθειας, συνήθως των γιαγιάδων που συνταξιοδοτούνται για να μεγαλώσουν τα εγγόνια. Έτσι η υπερπροστατευτική μαμά “παρκάρει” το μικρό στο σπίτι της μαμάς ή της πεθεράς, που θα αναλάβει αποκλειστικά το μεγάλωμα των εγγονιών.

Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα ωράρια εργασίας, η κατάσταση στην ελληνική οικογένεια είναι χειρότερη από εκείνη που απεικόνιζε ο Θανάσης Βέγγος στην ταινία όπου ο ένας δούλευε πρωί κι ο άλλος νύχτα για να κρατούν τα παιδιά. Σήμερα οι πολυσπουδασμένοι νέοι, που είναι τυχεροί να έχουν δουλειά, δουλεύουν από τις 9 το πρωί μέχρι τουλάχιστον τις 5 το απόγευμα. Έτσι τα παιδιά που γυρίζουν το αργότερο στις 3 μ.μ. από τα (ολοήμερα) σχολεία δεν θα είχαν πού να πάνε, αν δεν υπήρχαν οι παππούδες και γιαγιάδες, ενώ το πρόβλημα επιδεινώνεται το καλοκαίρι που η περίοδος των σχολικών διακοπών γίνεται βραχνάς, αφού δεν υπάρχει κοινωνική πρόνοια απασχόλησης. Οι ευκατάστατοι καλούνται να πληρώσουν υπερβολικά υψηλό τίμημα για κέντρα καλοκαιρινού “πάρκινγκ” παιδιών, οι περισσότεροι δήμοι επιτρέπουν τη συνέχιση λειτουργίας των σχολείων ως χώρων φύλαξης με 70 ευρώ τίμημα την εβδομάδα για όσο διάστημα υπάρχουν αρκετά παιδιά, ενώ οι πιο τυχεροί έχουν τους γονείς τους στο χωριό. Κατά τ’ άλλα, το κράτος πάντα λέει ότι ενδιαφέρεται να λύσει το δημογραφικό πρόβλημα. Και πάλι όμως εις βάρος των γιαγιάδων...

* Η Μαρία Αρβανίτη - Σωτηροπούλου είναι γιατρός

ΦΩΤΟ-ΡΕΠΟΡΤΑΖ

v      Ξεκίνησε το έργο "ΠΑΝΩ ΓΑΒΡΟΒΙΚΟΣ-ΛΟΖΙΣΣΟΣ, ΤΟΠΟΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ" - Συγκινητική η συμπαράσταση συμπατριωτών και φίλων της Δίβρης!...

Προχωράει το έργο, δύσκολα αργά αλλά σταθερά... Ήδη φτάσαμε στην 5η εξέδρα του μικρού Αμφιθεάτρου, πάνω στο πλάτωμα του Λοζίσσου. 

Και έπεται συνέχεια…
Όμως η συνέχιση του έργου ευποιίας (διαμόρφωση χώρου, μονοπάτι ανάβασης βατό για όλους, μικρούς-μεγάλους, κιόσκι κλπ) στη γενέτειρα, είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την φιλοτιμία, την πατριωτική βοήθεια και προ παντός την αγάπη των συμπολιτών φιλοπόλιδων και των φίλων της Διβρης...

Να επαναλάβουμε ότι ο δημιουργούμενος χώρος (βρύση «πάνω Γαβροβίκος» και «Λοζίσσος») υπήρξε στο παρελθόν κυρίως προπολεμικά αλλά και μετά (1950-1960) μια σημαντική περιοχή όπου ντόπιοι και ξένοι παραθεριστές (κυρίως λογοτέχνες, ζωγράφοι, φοιτητές, νέοι και νέες κλπ) έκαναν τη βόλτα τους και δημιουργούσαν….

Βεβαίως, σήμερα γνωρίζουμε την δεινή οικονομική θέση των συμπολιτών και φίλων που σε άλλες εποχές (όπως έκαναν σε άλλα σημαντικά έργα που πραγματοποιήσαμε) θα συνέδραμαν με περισσότερες δυνάμεις. Εμείς και πάλι επιλέξαμε νε κάνουμε ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ σε 100 περίπου με ατομική Επιστολή και να δημοσιοποιήσουμε αυτή την έκκληση.

Και τα πρώτα αποτελέσματα είναι συγκινητικά για τους δύσκολους  καιρούς που περνάμε.

·         Ήδη βρέθηκε ένας σπουδαίος συμπολίτης χορηγός, που θέλει να διατηρήσει αυστηρά την ανωνυμία του (εν καιρώ και με την άδειά του θα καταφέρουμε να αποκαλύψουμε το όνομά του) και πρόσφερε όλα τα δομικά υλικά για την κατασκευή του δύσκολου μονοπατιού πρόσβασης, υλικά αξίας 1500 Ευρώ
·         Με την φροντίδα του συμπολίτη Μηχανικού Χρύσανθου Ταβλά, μετά αίτησή μας προμηθευτήκαμε 50 ξύλινους "στρωτήρες" από τον ΟΣΕ, για την δημιουργία "ριχτών" στα πλατύσκαλα του μονοπατιού ανάβασης

·         Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, αρκετοί συμπατριώτες και φίλοι της Δίβρης, ανταποκρινόμενοι στη Έκκληση του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ» απέστειλαν, κατά χρονολογική σειρά τα παρακάτω εμβάσματα:

1)Έφη Καλλίστρου – Ταβλά 50 ευρώ 2) Παναγιώτης Κ. Ζώτος 20 ευρώ 3) Νικόλαος Μονοκρούσος 20 ευρώ 4) Ελένη Ζαχαριά-Στούμπανου 25 ευρώ 5) Γιώτα Ζαχαριά-Τριανταφυλλίδη 25 ευρώ 6) Μιχάλης Δημητρόπουλος 50 ευρώ 7) Αρετή Μπορδόκα-Ζαφειροπουλου 50 ευρώ 8) Πάνος Κουλέτος 50 ευρώ 9) Χαράλαμπος Ι. Ζαχαριάς 20 ευρώ 10) Γιάννης Παπακωνσταντόπουλος 20 ευρώ 11) Ταβλάς Γεώργιος 50 ευρώ 12) Φίλω Τσιμπάρη-Σταυροπούλου 20 ευρώ 13) Γιώργος Καλλίνικος 25 ετρώ 14) Βασίλης Κάλλιστρος 30 ευρώ 15) Θόδωρος Παπανδρικόπουλος 100 ευρώ 16) Τάσος Βασιλείου 20 ευρώ 17) Αναστασία Γ. Μιχαλοπούλου 20 ευρώ 18) Θόδωρος Κοσμόπουλος 20 ευρώ 19) Τάκης Δ. Αμπατζής 50 ευρώ 20) Νώντας Κυριακόπουλος 10 ευρώ 21) Τα αδέλφια Γιάννης Θ. Αγγούρης και Ανδρομάχη Κοσμοπούλου 100 ευρώ 21) Θόδωρος Βέρροιος 50 ευρώ 22) Αργύρης Κούτρας 20 ευρώ 23) Κώστας Μιχαλόπουλος 50 ευρώ 24) Χρύσανθος Ταβλάς 170 ευρώ.
      Επί πλέον, να υπολογιστούν 5 ημέρες ΔΩΡΕΑΝ εργασίας του διβριώτη τεχνίτη Μήτσου Ανδρ. Πατσή που διέθεσε τα μηχανήματά του και την προσωπική εργασία του για την μεταφορά υλικών και την διαμόρφωση του μονοπατιού και του χώρου αναψυχής...

Ελπίζουμε, και σε άλλες φιλότιμες πατριωτικές χειρονομίες για να φέρουμε εις πέρας το έργο αυτό που θα είναι χρηστικό για τους σημερινούς, ως τόπος αναψυχής και εκδρομών (κυρίως για μαθητές κλπ) και να  μείνει στους επερχόμενους.

v Σπήλαιο "ΑΡΜΑΚΙΑΝΟΣ" (Αγ. Μαρκιανός) μεταξύ Τσιπιάνων και Κερτίζας. Μια νέα ενδιαφέρουσα εξέλιξη, με την πρώτη επιστημονική σοβαρή καταγραφή.

Το μοναδικό σπήλαιο επιτέλους μετά από πολλά χρόνια, βγαίνει στην επικαιρότητα με την ευγενική φροντίδα του Συλλόγου "ΟΛΩΝΟΣ" (όπως θα διαβάσετε στο παρακάτω δημοσίευμα) και την βοήθεια του δραστήριου συμπατριώτη Κερτιζαιου Ανέστη Αδαμοπούλου... (Βλ. https://www.facebook.com/kostas.papantonopoulos.1/posts/10212031102166216)
Η ιστορία είναι πολύ παλιά και την είχε ξεκινήσει ο Τσιπιανιώτης αείμνηστος Νίκος Παπανικολάου ("ΑΚΡΩΡΕΙΟΣ"), που είχε ενδιαφερθεί και φροντίσει να πάει εκεί η περίφημη Σπηλαιολόγος Άννα Πετροχείλου (μάλιστα ο ΝΠ έχει γράψει σχετικό δημοσίευμα στην Εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ) αλλά έκτατε τίποτα. Και βεβαίως χάθηκαν οι ευκαιρίες με τα τόσα Ευρωπαϊκά Προγράμματα που θα μπορούσε να αναδειχτεί και να αξιοποιηθεί για το καλό των δίπλα χωριών Τσιπιάνων και Κερτίζας, αλλά και όλης της Ορεινής Ηλείας...
Και είναι κρίμα που στο εξαιρετικό άνω δημοσίευμα δεν αναφέρεται ο αυτοδίδακτος ιστοριοδίφης «ΑΚΡΩΡΕΙΟΣ», που έκανε την πρώτη αποκάλυψη...

ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ δυστυχώς, εδώ και  χρόνια ήταν σε διαμάχη (για την … «κυριότητα»!!)  μεταξύ Τσιπιάνων και Κερτίζας που ανήκει (τώρα ελπίζω να μην υπάρχει θέμα, προσωπικά πιστεύω ότι ανήκει στα Τσίπιανα, λαμβάνοντας υπόψη ορισμένα στοιχεία....)
Λοιπόν, τώρα είναι ευκαιρία μετά την καταγραφή των επιστημόνων να προχωρήσουν οι διαδικασίες για μελλοντική ανάδειξη και αξιοποίηση.

Εμείς (εννοώ, το περιοδικό «ΔΙΒΡΗ», η ΟΣΟΗ και το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ) το λέγαμε, πριν πολλά χρόνια και εποχές που υπήρχαν τα "χρυσά" προγράμματα τους ΕΟΚ και ΕΕ, αλλά οι τότε αρμόδιοι "αγρόν ηγόρασαν" !!!.,, Υπάρχουν τα Ψηφίσματα και τα επίσημα αιτήματα στη Πολιτεία από την ΟΣΟΗ (Ομοσπονδία Συλλόγων Ορεινής Ηλείας) δεκαετία 1980 και στη συνέχεια της ΠΕΕΔ δεκαετία 1990, αλλά ουδείς ενδιαφέρθηκε....
Έχω επισκεφτεί το σπουδαίο πλην παραμελημένο Σπήλαιο με το αείμνηστο φίλο μου Νίκο Κουτσόπουλο αλλά δεν μπορέσαμε να δούμε πολλά πράγματα, γιατί μέσα ήταν συσσωρευμένοι όγκοι από κοπριές ζώων ....

Αξίζουν πάντως συγχαρητήρια στον ΟΛΩΝΟ και τους υπεύθυνους που επανεκκινούν το θέμα, γιατί έστω και σήμερα στην οικονομική κρίση, αν υπάρχει θέληση μπορεί αυτό το σπήλαιο γένει πόλος έλξης επισκεπτών, και γιατί όχι να δώσει ώθηση για την ανάπτυξη της εγκαταλελειμμένης Ορεινής περιοχής μας...
Άμποτε!...

v ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Α. 27 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017: Η ΦΕΤΙΝΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟΝ ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ ΣΤΟΝ "ΠΟΝΤΟ" ελατοδάσους Λαμπείας, από την ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΜΠΕΙΑΣ…

Στη μαγευτική περιοχή του ελατοδάσους, στον "Αγιο Παντελεημονα Ποντου" σε υψόμετρο 1200μ. Η βροχή δυστυχώς τα χάλασε όλα.....
Λόγω της συνεχούς καταιγιστικής βροχής τις ώρες 8-10 το πρωί, εμπόδισε τους ευλαβικούς προσκυνητές και τους φίλους της φύσης να ανέβουν.... Λιγοστός ο κόσμος σε σύγκριση με το παρελθόν, φοβήθηκε τη βροχή και δεν ανέβηκε.... Πάντως η πλειοψηφία των ηρωικών επισκεπτών ήσαν ξενομερίτες και λιγότεροι οι Διβριώτες...

Τον Άγιο Παντελεήμονα, ευλαβούνται η Διβρη και τα γύρω χωριά αλλά και προσκυνητές από πολύ μακριά. Ήταν στο παρελθόν, μια πατροπαράδοτη σημαντική καθαρά παραδοσιακή γιορτή στον μαγευτικό και τραγουδισμένο τόπο της βρύσης του "Πόντου", που ατόνησε την δεκαετία του 1970. Την αναβίωσε πανηγυρικά η ΠΕΕΔ  με τα γνωστά στο πανελλήνιο "ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ" από το 1979 μέχρι το 1986 με τεράστια επιτυχία, με μουσικό συγκρότημα, το αξέχαστο Χριστο Πανούτσο και αλλους σπουδαιους μουσικούς, αρνιά της σούβλας με ευωχία και αναψυχή χιλιάδων επισκεπτών ...
Έκτοτε το ανέλαβε η Κοινότητα Λαμπειας και στη συνέχεια ο Δήμος Λαμπειας και η ωραία γιορτή, πέρασε πολλά στάδια κρίσης και υποβάθμισης και έχασε τον  παλιό χαρακτήρα της....
Για φέτος, ανάλαβε η Δημοτική Ενότητα Λαμπειας και είχε γίνει μια καλή σχετική προετοιμασία αλλά ο καιρός τα χάλασε....

 Όμως, ο δραστήριος Αντιδήμαρχος κ. Βασ. Αρβανίτης υπεύθυνος του Δήμου Αρχ. Ολυμπίας, είχε προνοήσει τις καιρικές συνθήκες και μετέφερε ταχύτατα τα εδέσματα (γίδα βραστή, τυρί, κρασί, τσίπουρο και ντόπιο χαλβά) σε δυο αίθουσες του Δημοτικού Σχολείου όπου έγινε κανονικό τραπέζι, με περίπου 80-100 συνδαιτυμόνες που απόλαυσαν το γεύμα (παρόντες ο Μητροπολίτης, ο Δήμαρχος και Αντιδήμαρχος Αρχ. Ολυμπίας, ιερείς, ο Δασάρχης, πρόεδροι Συλλόγων και άλλοι, κυρίως ξένοι)... Αλλά λόγω του καιρού, έχασαν την μαγεία της φύσης του παραδεισένιου "Πόντου"...

Β. 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017: ΤΟ «ΔΙΒΡΙΩΤΙΚΟ ΑΝΤΑΜΩΜΑ», από τους ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ ΑΘΗΝΑΣ και ΠΑΤΡΑΣ στο προαύλιο του Γυμνασίου

Γ. 19-20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017: ΔΙΗΜΕΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ, από το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»

"Στην εποχή του Μάνου"

Αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι

*ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1: η Γιορτή την 2^η ημέρα (20 Αυγούστου) θα γίνει εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες (εάν έχουν τελειώσει τα έργα του μονοπατιού πρόσβασης στο βουνό και είναι κατάλληλος ο καιρός)

**ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2: Ενδεχομένως έγιναν και θα γίνουν Γιορτές και Εκδηλώσεις και σε άλλα χωριά μας, αλλά δεν έχουμε σχετική πληροφόρηση.

v Το ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΔΙΒΡΗΣ-"Αρχοντικό Πετραλιά", ανοικτό για τους επισκέπτες…

Ιδού, και μια ευχάριστη είδηση από τη Διβρη...
Το Μουσείο που πρόσφατα εγκαινιάστηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

 θα είναι ανοικτό και με ξενάγηση στους επισκέπτες, σύμφωνα με την Ανακοίνωση που κυκλοφόρησε και διαβάζετε,  ο θεματικός Αντιδήμαρχος Αρχ. Ολυμπίας (υπεύθυνος της ΔΕ Λαμπείας) κ. Β. Αρβανίτης

, Ευχόμαστε, να τοποθετηθεί μόνιμος ξεναγός και φύλακας του Κέντρου, γιατί μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης επισκεπτών και μαθητών και μοχλό ανάπτυξης της ιστορικής κωμόπολης Δίβρης και των πέριξ χωριών της Ορεινής Ηλείας....

v Ένα ερώτημα για το πόσιμο νερό στη Δίβρη, που περιμένει απάντηση….

Ρωτάμε, η συνοικία του Περαμαχαλά, η μεγαλύτερη της  Διβρης, παίρνει πόσιμο νερό από αυτή την εξωτερική σωλήνα που βλέπετε στη φωτογραφία που είναι εκτεθειμένη στο ήλιο, από το Υδραγωγείο της "Πλάκας";;;

Μήπως και γιαυτό το λόγο  το παθογόνο κολοβακτηρίδιο είναι στον ουρανό λόγω υπερθέρμανσης που πολλαπλασιάζεται το  μικρόβιο με ιλιγγιώδη ταχύτητα;

Έχουμε προ καιρού δημοσιεύσει τα αποτελέσματα των Κρατικών Εργαστηρίων ΚΕΔΥ Αθηνών που έστειλε η Υγειονομική Υπηρεσία Λαμπείας, τα οποία  παρουσίαζαν τριτοκοσμική μόλυνση του πόσιμου νερού!!...
Μήπως οι υπεύθυνοι του Δήμου (Δήμαρχος κατά τον Νόμο) και της ΔΕΥΑ Αρχ. Ολυμπίας, αλλά και το Υγειονομικό Ηλείας, αδιαφορούν με εγκληματική επίπτωση στην υγεία μικρών παιδιών και γερόντων, που κινδυνεύουν να τρέχουν στα Νοσοκομεία καλοκαιριάτικα;;;
Ερώτημα κάνουμε, απάντηση περιμένουμε....

v Το «ΚΤΗΜΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ» στην πολιτιστική πρωτοπορία του Νομού Ηλείας…

Το ΚΤΗΜΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ και ο υπεύθυνος γενναιόψυχος κ. Χρίστος Κανελλακόπουλος (με απώτερη εκ μητρός διβριώτικη καταγωγή, από το μεγάλο σοι των Αγωνιστών του '21 Μερκουραίων) πρωτοπορούν στην Ηλεία και προσφέρουν μια μορφωτική-πνευματική τροφή στο τόπο μας.... Όπως αυτή που βλέπεται στη φωτογραφία, που σημείωσε τεράστια επιτυχία. 

Ευχόμαστε πάντα τέτοια!!!

v  Μια ενδιαφέρουσα συνάντηση στην Πάτρα με ένα σπουδαίο διβριώτη – αφηγητή των Χανιών της περιοχής μας….

Είχα την ευτυχία να πάω στην Πάτρα για να δω ένα Διβριωτη που διαμένει εκεί, αλλά έχει ολόκληρη την καρδιά του (και όχι τη ...μισή) στην αγαπημένη γενέτειρα Διβρη...
Πρόκειται για τον Γιάννη (Γιάγκο) Ρουμελιώτη από τον Περαμαχαλά που τώρα είναι 95 ετών αλλά η καρδιά, η ψυχή και ο νους του διάγει την εφηβική ηλικία...
Είναι από τις περιπτώσεις των ανθρώπων που λέμε "έχει μυαλό ξουράφι", θυμάται λεπτομέρειες από τα παλιά που τις διηγείται με ένα θαυμάσιο κελαρυστό τρόπο που εκπλήσσει τον ακροατή.
Και τι δεν συζητήσαμε στον λίγο χρόνο που τον επισκέφτηκα, μαζί με τον αγαπημένο του γείτονα Δημητράκη (Δημο) Αμπατζή στο σπίτι του στην Πάτρα, όπου οι 4 αγαπημένες του κόρες τον έχουν "μη στάξει και μη βρέξει"...
Όταν ο Γιάγκος αρχίζει να διηγείται τα παλιά διβριωτικα συμβάντα, είναι μια όαση ακοής και περιδιάβασης σε πατριωτικούς λειμώνες για θέματα που αν δεν καταγραφούν τώρα θα χαθούν οριστικά....

Το κύριο θέμα μας ήταν τα Χάνια της περιοχής Διβρης που μάλιστα τα έχει περιγράψει ιδιοχείρως, σε ένα τετράδιο με συναρπαστικά περιστατικά που συνέβαιναν εκεί... Το δικό τους χάνι του "Ρουμελιώτη", το χάνι του "Καρελέτση" , το χάνι του "Θεοφάνη" και όλα τα άλλα (με διαδρομή μέσω Διβρης) από τα Καλάβρυτα  μέχρι την Πάτρα και από Τρίπολη (επίσης μέσω Δίβρης) μέχρι τον Κάμπο της Ηλείας που ξέρει «απέξω κι ανακατωτά»..... Μου έχει δώσει αντίγραφο του τετραδίου που αν μπορέσουμε θα βγάλουμε σε βιβλίο με μια ακόμη έκδοση του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ»....
Είπαμε τόσα πολλά, σε τόσο λίγο χρόνο!!... Θυμόταν, ακόμα και Ύλα τα χωριά ένα προς ένα του Δήμου Κόνιτσας της ΗΠΕΙΡΟΥ από όπου κατάγεται η οικογένειά του, από το χωριό Στράτσιανη που είχε επισκεφτεί όταν υπηρετούσε φαντάρος!!...
Ο αιώνιος έφηβος Γιάγκος έχει πολλά ακόμα να μου πει, ως μια αστείρευτη πηγή, το καλοκαίρι στη Διβρη που σύντομα θα έλθει..... Μας κέρασε και ένα ωραίο ηδύποτο (από κουκούτσια βερίκοκου) δικής του κατασκευής και ευχηθήκαμε "εις το επανιδείν"!...,

v ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Θάνατοι:

-Έφυγε ο Νίκος Παναγόπουλος ετών 83 από την Μπαρμπότα της Δίβρης, και κηδεύτηκε στη Δίβρη

-Έφυγε ο Λάμπης Δ. Δανίκας (του Μάη) ετών 61 από τους Καρυανάδες Δίβρης, όπου και κηδεύτηκε.

v ΑΛΛΑ ΝΕΑ της Δίβρης

Γιόρτασε το Εκκλησάκι της ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ, ψηλά στους Γκρουστάδες....

Μεγάλη η θρησκευτική ιστορία αυτού εμβληματικού ερημοκλησιού που στέκει αιώνες μετέωρο πάνω σε ένα τεράστιο βράχο... Έχω γράψει στο παρελθόν (και θα ξαναγράψω) κάποια στιγμή εκτενέστερα....
Εφέτος, σιγά σιγά ανέβηκα μέχρι εκεί και στενοχωρήθηκα. Αλλά δεν θα πω το γιατί....
Η ανάβαση πολύ δύσκολη και περιπετειώδης, αφού ο παλιός δρόμος έχει κλείσει από τους ανθρώπους, τα πουρνάρια και τα παράπλευρα χωράφια έχουν συρματοπλέγματα κάθε 20 μέτρα!!!!.,,,
Λίγος και φέτος ο ευλαβής λαός (περίπου 40 άτομα, περισσότερες γυναίκες....)
Ευτυχώς και φέτος η μεγάλη εικόνα (διαστάσεων 1Χ2 μετρά) είχε μεταφερθεί από τους Αγ. Αναργύρους (που μένει εκεί από το έτος 1910) γιατί δεν χωράει μέσα στο εκκλησάκι....

Έγινε η διαδρομή της περιφοράς κατά τα ειωθότα με ενδιάμεσες δεήσεις, την κεντρική δέηση στην πλατεία της «Λίμνας» και την καταληκτική Παράκληση στους Αγίους Αναργύρους, όπου επανατοποθετήθηκε η εικόνα της Αγ. Παρασκευής

Άνοιξε και λειτουργεί νέο ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ στη Διβρη.

Με καλούς οιωνούς λειτουργεί πλέον Παντοπωλείο, με την επωνυμία "ΤΟ ΕΚΛΕΚΤΟΝ" και καταστηματάρχη το νεαρό Διβριωτη κ. Δημήτρη Φ. Δανίκα.
Στεγάζεται στο από 60ετιας πρώην Παντοπωλείο Αφών Παναγούλη, πλήρως ανακαινισμένο.... Ευχόμαστε καλές δουλειές.

Τα νερά των πηγών και βρυσών της Δίβρης, εφέτος είναι πολύ μειωμένα…

Σοβαρά προβλήματα θα έχουμε το φετινό καλοκαίρι γιατί τα νερά και για ύδρευση και άρδευση είναι λιγοστά (λόγω μη παρατεταμένων χιονοπτώσεων) και προβλέπονται μεγάλες επιπτώσεις από την λειψυδρία (τσακωμοί, γκρίνιες κλπ παρατράγουδα).

Ελπίζουμε να μη γίνει τη φετινή χρονιά ότι γινόταν πριν πολλές δεκαετιες, σε ανάλογη λειψυδρία…. Το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» έχει προ πολλού επισημάνει τους κινδύνους της έλλειψης νερού σε ένα χωριό που έχει τόσες πηγές (άνω των 100) που μπορεί να υδροδοτήσει όλη την Ηλεία.

Όμως, κάτι οι ουρανομήκεις ρουσφετολογικές παρανομίες για υδροδότηση ποιμνιοστασίων και αγροικιών (για να έχουν εκείνοι κήπους χλοερούς), κάτι τα λάστιχα στους κήπους που τρέχουν όλη τη νύχτα χωρίς λόγο, κάτι (και κυρίως) η έλλειψη «Κανονισμού ύδρευσης και άρδευσης», (που υπήρχε την 1950, αλλά δεν υπάρχει το 2017), κάτι οι κρυφές ή προκλητικές παροχές κλπ, στερούν το νεράκι του θεού ακόμη και από τα σπίτια. Για να μη πούμε, για κάποια χειρότερα που μάθαμε (για συναλλαγές κάτω από τραπέζι), αλλά επειδή δεν θέλουμε να χαλάσουμε την καλοκαιρινή διάθεση των συμπολιτών μας, σταματάμε εδώ… (Επί μη συμμορφώσεως «ραντεβού ...το Φθινόπωρο»!...