Υγειονομική «ύβρις» στο πολυτραυματισμένο σώμα
του μεγάλου εκλιπόντος….
Λίγο πριν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος μπει στη βάρκα να διαβεί την Αχερουσία Λίμνη με το χρυσό νόμισμα στο στόμα, ένιοι σύγχρονοι «Έλληνες» λειτουργοί της Υγείας (δηλονότι το επίσημο ή ημιεπίσημο Ελληνικό κράτος) στα χέρια των οποίων έλαχε να πέσει το πολυτραυματισμένο σώμα του μεγάλου Έλληνα, διέπραξαν την υστάτη «ύβριν» με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου («δυσσεβίας μεν ύβρις τέκος» Αισχύλ. Ευμ.534)
Κατ΄ αρχήν η …βάσκανος μοίρα το έφερε, ώστε το διερχόμενο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ (υπό επίσχεση εργασίας ευρισκόμενο από μηνών!!...) να μη παραλαμβάνει τον ημιθανή Θόδωρο Αγγελόπουλο ή γιατί λέει δεν είχε εντολή (!!!) ή ακόμη γιατί οι προστρέξαντες αρωγοί του δεν είχαν εμπιστοσύνη στην Κρατική βοήθεια... Και βεβαίως δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι στην κορυφή της ιεραρχίας του Κρατικού αυτού φορέα (ΕΚΑΒ) έχουν διοριστεί κάποια υπολειπόμενα του «βαθέος» Πασόκ, από εκείνους που κατάντησαν το πάλαι ποτέ ελπιδοφόρο ΕΣΥ, θλιβερό τιμωρό του άτυχου και υγειονομικά χειμαζόμενου έλληνα πολίτη. Ούτε ο μεγάλος Θόδωρος Αγγελόπουλος γλίτωσε από αυτή την κατάντια του Εθνικού Συστήματος Υγείας…
Στην τραγική συνέχεια και πάλι η …βάσκανος μοίρα το έφερε, ώστε ο πολυτραυματίας αντί να μεταφερθεί στα πλησίον μεγάλα κρατικά Νοσοκομεία («ΤΖΑΝΕΙΟ» ή «ΚΡΑΤΙΚΟ ΝΙΚΑΙΑΣ»), προσήχθη σε Ιδιωτικό (εμπορικό ) Νοσηλευτήριο (!!!). Και εδώ δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι στην κορυφή της ιεραρχίας του χειρουργικού τιμ που τον παρέλαβε, είναι κάποιοι υπερήλικες σχεδόν ογδοηκοντούτηδες απόστρατοι του Δημοσίου χειρουργοί (ο καθείς καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό για την ειδικότητα αυτή) που μάλιστα έχουν και στο «ενεργητικό» τους κάποιες προ 30ετίας παλιές ιστορίες, με μεταμόσχευση ακατάλληλου νεφρού σε ατυχή ελληνίδα που κατέληξε κακήν κακώς…
Αυτή είναι η σύγχρονη Ελλάδα. Η «Ελλάδα που πεθαίνει», όπως προφητικά ιστόρισε το έτος 1995 ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, δια στόματος του άλλου μεγάλου Θανάση Βέγγου στη ταινία «Το βλέμμα του Οδυσσέα»… Αυτή είναι και η σύγχρονη Υγεία. Η «Υγεία που πεθαίνει», αυτή που προσφέρουν σήμερα οι διάφοροι υποτελείς των «Τροϊκανών» και ΔΝΤ αφεντικών τους, Λοβέρδοι και Κουτρομάνηδες που δεν έχει τραγικό αντίκτυπο μόνο στον απλό έλληνα πολίτη, αλλά είναι ασέβεια και «ύβρις» στον άνθρωπο τον μεγάλο θεό του Κινηματογράφου που δόξασε την Ελλάδα στα πέρατα του κόσμου.
Σωτήρης Χ. Σωτηρόπουλος*
Ένας «εν συγχύσει αριστερός πολίτης»,
(όπως έλεγε συχνά ο μεγάλος ταξιδιώτης)
*Ιατρός, εκδότης του ιστορικού-λαογραφικού περιοδικού «ΔΙΒΡΗ»
και πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ»
Αν όλα αυτά τα γεγονότα που περιγράφεις αγαπητέ Σωτήρη συνέβησαν στον διασημότερο παγκόσμιο Έλληνα πολίτη ( που πράγματι συνέβησαν), αναρωτιέμαι τι μπορεί να συμβαίνει καθημερινά σε εμάς τις ασημαντότητες!.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ορθά αναφέρεσαι στην αρχαιοελληνική ύβριν. Ο κοινωνικός αξιακός κώδικας στον αρχαιοελληνικό κόσμο, υπάκουε στο παρακάτω σχήμα:
Όταν ένας θνητός στην αρχαιότητα συμπεριφέρεται με προσβλητικό τρόπο που υπερβαίνει την ανθρώπινη φύση του και τα όρια της φύσης του διαπράττει ὕβριν. Η ὕβρις προκαλεί την νέμεσιν, δηλαδή την οργή των θεών και επιφέρει την τίσιν, δηλαδή την τιμωρία.
Στη νεοελληνική «ηθική» οι υβριστές επιβραβεύονται από την κοινωνία μας ενώ η πολιτεία τους τιμά με έμμισθες θέσεις!
Πιστεύω ότι όταν η κραυγή αυτή αγωνίας και οργής «κοινωνείται» (όπως πάντα με παρρησία παρεμβαίνεις), λειτουργεί καταλυτικά στην ασθενή συλλογική μας συνείδηση.
Στάθης Χριστοδουλόπουλος
Αγαπητέ φίλε (θα μου επιτρέψεις να σε αποκαλώ) Στάθη
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν σου απαντώ να σ΄ ευχαριστήσω. Αυτονόητο. Μόνο να σου δώσω εύσημα (βέβαιος ών οτι προσκρούω στην μετριοφροσύνη σου)για την τοσο λακωνική-περιεκτική πλην "εκπαιδευτική" ερμηνεία που δίδεις στην έννοια της ύβρεως παρ΄ αρχαίοις. Καλλίτερη δεν θα μπορούσε να δώσει ούτε ένας εξαιρετικά ειδήμων (π.χ. φιλόλογος). Αλλά τι τα θές, τι τα γυρεύεις. Η ατομική και κοινωνική διαδρομή και το σφυρηλάτημα στο καμίνι της ζωής, κάνει σοφότερο τον άνθρωπο...
Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να δώσω, έστω μέσα από αυτές τις γραμμές τη διαρκή "υβριν" στα θέματα Δημόσιας και Ιδιωτικής Υγείας τα τελευταία 30 χρόνια, για να προκαλέσω την νέμεσιν και τελικά την τίσιν... Αδυνατώ φίλε μου, αδυνατώ.
Σωτήρης