ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ (ΜΥΗΕ) ΣΤΟΝ ΠΗΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΟ ...«ΝΑ ΤΟ ΠΙΕΙΣ ΣΤΟ ΠΟΤΗΡΙ»!

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ (ΜΥΗΕ) ΣΤΟΝ ΠΗΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΟ

...«ΝΑ ΤΟ ΠΙΕΙΣ ΣΤΟ ΠΟΤΗΡΙ»!

Στη θέση «Τσερεγκούνια» Κακοταρίου Ηλείας

            Η θέση του γράφοντος απέναντι σε αυτά τα έργα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή των Μικρών Υδροηλεκτρικών Εργοστασίων (για συντομία ΜΥΗΕ) είναι σε όλους γνωστή. Θεωρούσα και θεωρώ (συμφωνώντας με τη γνώμη πολλών Ευρωπαίων και Αμερικανών ειδικών) ότι τα ΜΥΗΕ δεν πρέπει περιλαμβάνονται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), όπως π.χ. είναι τα Αιολικά Πάρκα (Ανεμογεννήτριες), Φωτοβολταϊκά κ.ά. Και τούτο γιατί οι απαιτούμενες κατασκευές προκαλούν συνήθως μεγάλες περιβαλλοντικές-οικολογικές  καταστροφές στις ποτάμιες και παραποτάμιες περιοχές, στερούν σε μεγάλο βαθμό το νερό από τα ποτάμια, αλλοιώνουν την χλωρίδα  και την πανίδα και δημιουργούν προβλήματα στο μικροκλίμα της  περιοχής όπου δημιουργούνται τα φράγματα και οι λίμνες.

            Επίσης γνωρίζουν, όσοι παρακολουθούν τις δικές μου δραστηριότητες στα κοινά, ότι αντιτάχτηκα σθεναρά και με μεγάλη ένταση (μέχρι παρεξηγήσεως) στη δημιουργία του  έργου του ΜΥΗΕ της Δίβρης στη θέση «Κλομποκή» του διβριώτικου ποταμιού. Και μάλιστα εντελώς μόνος (χωρίς καμιά συμπαράσταση) κατάφερα με μετωπικό αγώνα μέσω του περιοδικού και της ΠΕΕΔ να δημιουργήσω μεγάλες δυσκολίες στον κατασκευαστή, απέδειξα τη μη εφαρμογή της εγκεκριμένης Τεχνικής και Περιβαλλοντικής Μελέτης και εάν τις προηγούμενες δεκαετίες που διεξαγόταν ο ανιδιοτελής αυτός αγώνας υπήρχε οικονομική δυνατότητα προσφυγής στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ίσως να μη λειτουργούσε το ΜΥΗΕ της Δίβρης ή τουλάχιστον θα ήταν καλλίτερο από πλευράς περιβαλλοντικών και άλλων όρων. Δυστυχώς έγινε, όπως έγινε και λειτουργεί σήμερα με πολλές έκτοτε βελτιώσεις, αλλά υπήρξαν ζημιές (όπως ο αφανισμός εκατοντάδων ή χιλιάδων δέντρων, προσωρινός αποκλεισμός και μπάζωμα  του Μνημείου της Φύσης «Διαβολογιόφυρο» κλπ) και άλλες παραλήψεις. Αλλά ο σκοπός του σημερινού σημειώματος είναι άλλος, πλην θα γίνει μια μικρή αναφορά παρακάτω και για το διβριώτικο ΜΥΗΕ, γιατί συνδέεται εκ των πραγμάτων με αυτό που γίνεται τώρα στον Πηνειό ποταμό στο Κακοτάρι, αφού μάλιστα ο υπεύθυνος και η ψυχή και των δυο έργων είναι ο αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας συμπολίτης εκ Δίβρης κ. Τηλέμαχος Φωτεινός του Ηρακλή και της Βασιλικής.

Πάντως, εδώ πρέπει να τονιστεί ότι οι άχρηστοι δημοτικοί άρχοντες που μας εξουσιάζουν, δεν ξέρουμε αν παίρνουν και που πάνε τα έσοδα (όποια και αν είναι) από την λειτουργία του ΜΥΗΕ Δίβρης που δίνει σύμφωνα με το Νόμο η επιχείρηση, μέσω της ΔΕΗ.  Αυτό πρέπει να ερευνηθεί.

            Επειδή όμως, στη ζωή πρέπει και επιβάλλεται πάντα «το καλό να λέγεται» και να προβάλλεται, θα αναφερθώ με πάσα ειλικρίνεια για το έργο του σημερινού θέματος που κατόπιν προσκλήσεως του κ. Φωτεινού επισκέφτηκα, ενώ είναι αλήθεια ότι δεν είχα καμιά διάθεση να ξανασχοληθώ. Έχοντας την τραυματική εμπειρία του δικού μας (της Δίβρης) ΜΥΗΕ και την μακροχρόνια και ατελέσφορη προσπάθεια που έκανα, καταναλώνοντας χρόνο και φαιά ουσία, κυρίως όμως φερόμενος ως υπαίτιος σε μια διαφαινόμενη αντιδικία με τον επιχειρηματία συμπολίτη που μου καταλογιζόταν, ενώ δεν ήταν έτσι.

Μια φωτογραφία που λέει πολλά!... Ο κ. Τηλέμαχος Φωτεινός είναι σαν να λέει
στον κ. Σωτήρη Σωτηρόπουλο: "Τώρα, όπως βλέπεις σε έχω στο χέρι..."
 Για να δούμε οι αναγνώστες τι θα αποκομίσουν από τα παρατιθέμενα....

            Έτσι, δέχτηκα με κάποια επιφύλαξη και «βαρειά καρδιά» την πρόσκληση και πριν 2 μήνες επισκέφτηκα το επιτελούμενο έργο στη θέση «Τσερεγκούνια» Κακοταρίου, και πρέπει να ομολογήσω ευθύς εξ αρχής ότι έμεινα κατάπληκτος. Εκ χαρακτήρος και εκ πεποιθήσεως είμαι λίαν απαιτητικός και τελειομανής...

 Ε!, λοιπόν βρέθηκα μπροστά στη δημιουργία ενός έργου (τουλάχιστον στο μέρος που έχει τελειώσει), δηλαδή αυτό του φράγματος-λίμνης και των αρχικών εγκαταστάσεων που οδηγούν στον αγωγό και εν τέλει το Εργοστάσιο παραγωγής που είναι σε εξέλιξη, το οποίο δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια.

            Ο συμπολίτης κ. Τηλέμαχος Φωτεινός που με ξενάγησε και μου εξήγησε την πορεία των έργων, μου έδειξε φωτογραφίες πως ήταν η περιοχή πριν την έναρξη (αν και εγώ τη γνώριζα, γιατί είχα περάσει πολλές φορές από το σημείο αυτό, δηλαδή στο γεφύρι του Πηνειού ποταμού, που περνά ο δρόμος προς το Κακοτάρι).

 Με λίγα λόγια, μπορώ να πω ότι στο σημείο αυτό  έγινε μια απίστευτη περιβαλλοντική ανάπλαση-μεταμόρφωση που θα ζήλευαν άλλα έργα που έχουν ως μοναδικό σκοπό την αναψυχή των πολιτών τους. Βεβαίως, το παρατιθέμενο φωτογραφικό υλικό θα σας αποζημιώσει, τουλάχιστον από αισθητικής πλευράς. 

Πριν μεταβώ εκεί, καχύποπτος όπως είμαι, νόμιζα ότι θα έβρισκα κάποια έργα βιτρίνας ευτελούς κατασκευαστικής αξίας, έτσι για τα μάτια... Όμως, δεν είναι έτσι. Ίσως, ο ...δαιμόνιος επιχειρηματίας για να κερδίσει και το επικοινωνιακό κομμάτι (που είναι απαραίτητο για την αποδοχή του έργου εκ μέρους των περιοίκων πολιτών, αλλά και για να κάνει καλή παρουσίαση ενώπιων κρατικών και οικονομικών παραγόντων) έφτασε στο απίστευτο σημείο, πέραν των άρτιων οικοδομικών εργασιών (κυρίως με ωραίες λιθοδομές), γκαζόν κλπ, ακόμη και ζαντινιέρες με λουλούδια έχει αναρτήσει γύρωθεν,

 μέχρι και απαλή υπόκρουση μελωδιών  κλασσικής μουσικής (Μπετόβεν, Μόρτσατ κλπ, διασήμων) ακούγεται, μέσω μεγαφώνων... Που να φαντάζονταν οι Κακοταραίοι, τέτοιες δόξες και τιμές, ούτε στον ύπνο τους!!...

            Αλλά ας πάμε και στο τεχνικό μέρος. Χωρίς να έχω σχετικές γνώσεις, είδα πολύ φροντισμένες κατασκευές που εντυπωσιάζουν. Στάθηκα όμως σε μια σημαντική που ξεχώρισα, η οποία όπως μου είπαν είναι ευρεσιτεχνία και πατέντα του ίδιου του κ. Τηλέμαχου Φωτεινού. 

Ο ίδιος εμπνεύστηκε και κατασκεύασε μια ευπαρουσίαστη φτερωτή που λειτουργεί με την ανέξοδη ροή ποσότητας νερού (όπως στη φτερωτή κάθε  μύλου) και γυρίζει, χωρίς κατανάλωση ενέργειας, ένα εσωτερικό τύμπανο καθαρισμού του νερού από τα φύλλα,  πριν αυτό μπει στο αγωγό.

            Όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας η όλη κατασκευή είναι εντυπωσιακή και άνετα μπορεί να γίνει επισκέψιμος χώρος ως ένα αξιοθέατο της περιοχής.

 Ο ποταμός Πηνειός έχει στο σημείο αυτό αρκετό νερό και αν θα γίνει μια καλή χρήση του νερού (σύμφωνα με τους προβλεπόμενους όρους) ελπίζουμε να μη δημιουργήσει ευρύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα στην περιοχή. Αντίθετα, όπως έχει κατασκευαστεί μέχρι τώρα αναβαθμίζει αισθητικά την περιοχή, και ήδη γίνεται τόπος εκδηλώσεων των γύρω χωριών (τις προηγούμενες χρονιές οι Κακοταραίοι έριξαν και τον Σταυρό την ημέρα των Θεοφανείων) που προάγουν πολιτισμό και προφέρουν αναψυχή στους περιοίκους.

            Τελειώνοντας θέλω να εκφράσω ένα παράπονο. Το δικό μας ΜΥΗΕ της Δίβρης μπροστά  στο ανωτέρω μοιάζει φτωχός συγγενής.

Οι δυο τελευταίες εικόνες είναι από το Φράγμα και το Εργοστάσιο παραγωγής
του ΜΥΗΕ της Δίβρης

 Βεβαίως υπάρχει ο αντίλογος από τον κ. Φωτεινό, που δίνει και δικαιολογημένες και αδικαιολόγητες εξηγήσεις.

Ανεξάρτητα με τις παλιές δικές μου θέσεις και απόψεις για το ΜΥΗΕ της Δίβρης (που δεν αναιρώ ούτε κατά κεραίαν), θα μπορούσε ο συμπολίτης κ. Τηλέμαχος Φωτεινός να κάνει κάτι ανάλογο και εκεί (σε συνδυασμό με ένα παραποτάμιο πεζοπορικό μονοπάτι από τη Δίβρη-Λαγκάδα-πρώην Εργοστάσιο Κοσμόπουλου-Λίμνη-Διαβολογιόφυρο) για να γίνει πόλος έλξης επισκεπτών και μοχλός ανάπτυξης της κωμόπολης, δεδομένου ότι υπάρχει επί πλέον το σημαντικό προσόν της ύπαρξης εκεί πλησίον του Μνημείου της Φύσης «Διαβολογιόφυρο» με τους καταγεγραμμένους θρύλους σε επίσημα βιβλία Λαογραφίας.

Ποτέ δεν είναι αργά, πάντα υπάρχει η ελπίδα ακόμη και τώρα να γίνουν περεταίρω βελτιώσεις και αξιοποίηση της ωραίας περιοχής για το καλό του τόπου.  
            

Συμπληρωματικά διαβάστε και το παρακάτω

http://sotirissotiropoulos.blogspot.gr/2012/06/blog-post.html

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΟΥ ΗΛΕΙΑΚΟΥ ΠΗΝΕΙΟΥ 

ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ "ΑΚΡΩΡΕΙΑ"

«Πετρωτό», «Ζωοδότη», Κάστρο «Οχιάς ή Ωρηάς», «Βυνίκο»…